Familiestukken?
Wat hebben jullie nog echt in gebruik in huis, dat een "familiestuk" is? Of heb je alles "per ongeluk" kapot laten vallen?
Hier hebben we de kast nog in de woonkamer staan die oma in 1932 heeft gekocht, tot groot plezier van oma trouwens. De antieke klokken en fraai beschilderde boerenolielampen slijten hun bestaan op zolder. Een antiek fauteuiltje van oma, met van die leeuwenpootjes, hebben we weggegeven aan iemand bij wie het beter in het interieur paste. Voor de rest heb ik nog het viscouvert van mijn eigen oma en haar oude broodtrommel, da's een coole geëmailleerde knalrode. En nog een kurketrekker uit 1890 van over-overopa, die het nog steeds geweldig doet.
Gut wat een idee aagje
en wij hebben hier de straat uit nog wel het enige museum alhier. (we komen er dan ook vrijwel elke maand zeker), ik zal de volgende keer er eens naar informeren.
groeten albana
Goh
Sinilind, wat jij allemaal beschrijft, prachtig! Mooie meubelstukken, servies o.i.d. zou ik heel mooi vinden. En die pianoboeken! Wat prachtig.
Ik heb eigenlijk niets hier. Mijn moeder heeft nog wel dingen in huis van haar familie (een familielid dat hele kunstige papierknipsels maakte die mijn moeder ingelijst heeft, een grote geborduurde letterlap uit de 18e eeuw van een over-overgrootmoeder, ook een oude vierkante bijbel in leer gebonden met voorin de namen geschreven van de kinderen die geboren waren). Dat wordt natuurlijk later nog wel eens aan ons doorgegeven.
Ik hou daar van, ik zou het koesteren als ik het in huis had. Ik heb momenteel alleen de oude koffiepot van mijn beppe, die ze ook speciaal aan mij heeft laten erven omdat ik ooit gezegd had dat ik hem mooi vond.
Ik heb een broche van mijn moeders moeder die al heel jong overleed, maar wier naam ik draag (en onze gezamenlijke voorletter staat op die broche). Zij had hem ook al weer van haar eigen beppe (ook zo genoemd). Maar mooi is hij niet eigenlijk. En je gaat ook niet zo met een gouden broche lopen. Maar ik vind hem wel mooi.
Ik heb ook het kistje waar ze zelf die broche altijd in bewaarde, met de hand beschilderd, en met aan de binnenkant een winterlandschapje.
O, ik ben echt een sentimentele dweil. Het is maar goed dat het niet meer is, ik zou nooit meer iets weg kunnen doen en mijn huis zou veel te vol zijn 
Margje
