Promoveren? wat moet ik als genodigde aan?
Mijn neef gaat promoveren. Wij hebben een uitnodiging ontvangen , receptie en diner daarna,. Ik heb geen idee wat ik aan moet? En joseman? geef je een kado? Zo ja wat?
Wie heeft ervaring en kan me tips geven zodat ik straks geen modderfiguur sla?
Netjes/feestelijk
Ben je ook bij de plechtigheid zelf? Dwz het verdedigen en het ceremonieel eromheen? Mijn ervaring is dat dat qua sfeer en dresscode een beetje tussen werk/formeel en feestelijk in hangt. Galajurk niet, maar wel een mooie jurk, mag een beetje chic maar geen glitters of bloot, en voor de mannen een pak.
Als je geen jurk hebt kan andere kleding ook, denk aan feestelijk/netjes genoeg voor bij een diner maar niet zo uitbundig dat je je in een formele plechtigheid ongemakkelijk gaat voelen.
Het is wel een gelegenheid waarbij cadeaus worden gegeven, vaak in de sfeer van boeken, mooie flessen wijn, en het is helemaal leuk als het iets met het promotie-onderwerp van doen heeft.
Gezamenlijk kado
Het hangt er nogal vanaf hoor, van de richting waarin iemand promoveert. Soms is het echt niet zo sjiek. Vaak zijn er 'paranimfen' (twee vrienden van de gelukkige) die ook de mogelijkheid aangeven voor een gezamenlijk kado.
jippa
Inderdaad
Als hij promoveert in een richting als economie of rechten of zo, dan moet je het je veel chiquer voorstellen dan als het bv een technische richting of een taal is. Kijk maar naar hoe sommige academische experts bij het journaal zitten (Ab Osterhaus in zijn eeuwige studentikoze giletje). Bij een wiskunde-promotiefeest had ik eens een mantelpak aan, maar ik was met stip de enige. Spijkerbroek en t-shirt domineerden. Bij een bedrijfseconoom had ik mijn bergschoenen aangehouden op zijn promotiefeest en dat kon bij nader inzien ab-so-luut niet.
Verder is een promotie wel vergelijkbaar met een huwelijk, qua feest. Een eenpersoonshuwelijk zeg maar. In die zin ook misschien wat minder duur of uitbundig. Geld of een boekenbon of zo lijkt saai maar is denk ik heel gepast. Het hangt een beetje af hoe close je bent maar ik zou toch gauw 20 euro geven of meer.
Overigens heb ik de laatste tijd ook veel promoties van mensen die geen Nederlander zijn. Die feesten zijn veel soberder, want familie is er niet en het geld kunnen ze beter gebruiken. Maar dat zal in dit geval bij jou niet zo zijn verwacht ik.
Margje
Goeie vergelijking
die van een promotie met een huwelijk.
Idd gewoon feestelijke kleding is voldoende.
Qua kado is een promotie goedkoper, een boek of fleswijn, of bonnen zijn het meest gegeven kado.
Organisatie prijs ligt afhankelijk van wat er gedaan wordt zo rond de prijs van een huwelijk idd. Mijn (ex) is een week voor ons huwelijk gepromoveerd en beide gelegenheden hebben ongeveer evenveel gekost. Het drukken van het boekje is een behoorlijke kostenpost. Als je geluk hebt betaald je sponsor dit, maar zeker niet altijd. Dan de huur van het rokkostuum voor je zelf en de paranimfen, receptie, diner en feest na.
Vrijwel te vergelijken met een huwelijk dus.
Toneel en sketch
Ellen:
"Mijn ervaring is dat dat qua sfeer en dresscode een beetje tussen werk/formeel en feestelijk in hangt. Galajurk niet, maar wel een mooie jurk, mag een beetje chic maar geen glitters of bloot, en voor de mannen een pak."
Vaak herken je bij een promotie meteen wie er familie is (opgedirkt) en wie collega/student van de afdeling (hebben misschien een schoon overhemd aangedaan). Zeker bij beta's, waar promotie ook veel gewoner zijn, is dat zo.
Laat je verder vooral het toneelstukje aanleunen, welke universiteit is het? 's avond skrijg je waarschijnlijk wat sketches en liedjes van de ex-collega's, met onbegrijpelijke toespelingen op akkefietjes uit de afgelopen 4 jaar 
Vwb promoveren vs trouwen: Promoveren doe je maar één keer in je leven, met trouwen kun je op herhaling
Haha tinus
..dat roept wel wat herinneringen in me op ja. Alsof de collega's strootjes en takjes, vooruit grassprietjes zijn en de familie gekunstelde veelkleurige zijden bloemen.
Ik had gewoon een zwarte broek met een kort zwart jasje aan toen mijn vriend promoveerde...ik zou het niet al te wild doen inderdaad.
Maar er hing wel een bordje "partner van de promovendus" aan mijn stoel! Hebben we nog een foto van gemaakt.
Richting
Ik denk dat ik idd wel verraden heb in welke richting mijn bekenden gepromoveerd zijn . Bij de beta's ben ik in elk geval niet aanwezig geweest.
Misschien even vissen
Want ook bij beta's heb ik wel eens erg netjes en toch niet overdressed op een promotie gelopen. Zelf vraag ik meestal maar even bij bekenden of de promovendus zelf, wat ongeveer de bedoeling is 
Tinus toch
"Promoveren doe je maar één keer in je leven". Geloof het of niet, er zijn er die twee maal promoveren, gewoon omdat ze het zo leuk vinden. In twee verschillende vakken. Je hebt nu eenmaal gekken. Het kan dus wel, tenminste dat heb ik gehoord. En verder zeiden ze tegen mij toen ik blij verrast was met de ruime belangstelling voor mijn verdediging: drie gelegenheden waarbij iedereen komt a. je bruiloft, b. je promotie, c. je begrafenis.
Als bezoek trek ik zelf meestal iets gedekts feestelijks aan. Nette zwarte broek met kek jasje. Zoiets.
Universiteitsstad
Behalve de studierichting maakt ook de stad waar de universiteit staat veel uit hoe formeel het eraan toegaat. Delft is bijvoorbeeld veel formeler dan Nijmegen.
Maar met de genoemde adviezen: nette jurk, rok/broek met jasje of blouse val je je zeker geen buil!
Beta idd vaak niet zo sjiek
maar... dat geldt dan weer niet voor medicijnen en tandheelkunde volgens mij. Daar is men wat meer van 'zoals het hoort'. Ik zou het allemaal gewoon navragen bij de ouders van de promovendus, die kunnen het vast wel weer aan hun zoon vragen zonder dat die dat gek vindt.
Wat de kadosuggesties betreft sluit ik me aan bij de rest, eventueel kun je de ouders ook nog vragen of er een gezamenlijke actie is. Als je zelf iets meeneemt vooral niet vergeten je naam er op te zetten... daar heb ik zelf een tijd over gedaan om te bedenken dat dat wel handig is.
Ik denk dat het gemiddeld toch wel een stuk goedkoper is dan een bruiloft trouwens, ik meen dat die laatsten 10 jaar geleden al (gemiddeld) 25.000 gulden kosten. Een promotie ging toen eerder richting 10.000.
Gut gaat dat zo formeel?
In Australie kreeg Dirkspapa z'n PhD gewoon over de post gestuurd, verder niks geen toeters en bellen of zo!
Dirksmama
Joh, je zou voor de grap eens een promotie moeten bezoeken. Ik ken ze alleen van de Uva (openbaar toegankelijk, in de Lutherse kerk op het Spui). Stel u voor: promovendus/a met paranimfen (desgewenst in rokkostuum, jawel) hebben hun plaatsen op het podium ingenomen, de zaal is (half-) gevuld met familie, kennisen en collega's, men wacht op wat komen gaat, en dan komt het cortege binnen: de pedel (klemtoon op de laatste lettergreep) gekleed in lange toga met baret op het hoofd, in de hand een lange staf met versierselen eraan, daarachter allemaal professoren (het cortege - sorry, kan geen accent aigu maken)- eveneens in toga en met baret - die achter de pedel aanschrijden (voor dit soort gelegenheden is het woord schrijden bedacht). Die professorenrij bestaat uit de promotor, de rest van de promotiecommissie en als ik het wel heb nog een paar bevriende hoogleraren voor de opvulling.
Pedel gaat af door de zijdeur.
Promovendus begint met een paar inleidende toverformules, daarna krijgt hij van de leden van de commissie wat vragen om de oren, de antwoorden beginnen allemaal met 'hooggeleerde opponens'' (tenzij de vragensteller toevallig geen hoogleraar is maar een mindere god, dan is het 'zeergeleerde opponens') en dat gaat zo drie kwartier door, totdat het publiek achter zich ineens de trage stap-tik hoort van de aanschrijdende pedel, die, aangekomen bij het podium, met die belletjesstaf op de grond tikt en roept 'Hora Est!'(het is tijd). De promovendus onderdrukt een grijns - nu kan hem niks meer gebeuren - maakt het antwoord nog even af, en sluit dan af met weer een toverformule. Dan komt er meen ik een toverformule van de andere kant, het cortege trekt zich terug (hele ploeg weer in toga af, voorafgegaan door pedel), en men gaat zich 'beraden'. Komt na enige tijd weer terug (weer met die pedel ja) en onder het uitspreken van weer een stroom rituele bezweringen krijgt de promovendus de graad van doctor met een mooie oorkonde in een fraaie koker.
Daarna borrel en hapjes
Echt, het is een poppenkast van heb-ik-jou daar. Huwelijken en begrafenissen zijn minder formeel.
Groeten,
Temet
Temet
Fraai weergegeven. Wat ik ook erg grappig vond, was dat de zeergeleerde opponent op een gegeven moment zijn hoofddeksel afnam en sprak: "Beste Jaap. Wij hebben samen..." (en er volgenden enkele korte anekdoten, die zeer vermakelijk waren). Toen ging het hoofddeksel weer op en ging de acte weer verder in de gebruikelijke toverritueeltaal
Cobi
dat personeel daar, dat zijn inderdaad een stelletje chagrijnen eerste klas. Je wordt er op een gegeven moment ook uitgeveegd, want de volgende staat alweer klaar natuurlijk.
Ik ben zelf niet gepromoveerd, maar heb enkele jaren bij de rechtenfaculteit gewerkt dus ik ben bij meerdere promoties van (ex)collega's geweest. Rok is niet verplicht, maar twee collega's hadden er wel een aan. Een was een nog vrij jonge man, met een snor, en die zag er ineens stijlvol negentiende-eeuws uit in zo'n ding, de andere was een jonge vrouw van zo'n 1,50 lang, en bij haar gaf dat rokkostuum een apart (en leuk) effect moet ik zeggen.
Maar ik ben blij dat ik zelf niet hoef. Ik maak dat soort hoogtepunten geloof ik liever bij anderen mee. Ben dan ook niet getrouwd
Groeten,
Temet
Ze hebben mij (nostalgie)
destijds afgeraden om een rokkostuum aan te trekken, hoewel ik er eigenlijk wel oren naar had. Iemand zei dat ik eruit zou zien als een goochelaarsassistente, dus toen dacht ik lamaar. Uiteindelijk zag ik er keurig uit en ik heb een receptie en een heel feestelijk feest gegeven. Leuk. Mijn echtgenoot mocht vooraan zitten en er zijn nog foto's waarop je ons samen ziet kakelen met het publiek in de tijd dat men zich had teruggetrokken voor het "beraad".
In Amsterdam UVA Lutherse kerk inderdaad, heb ik eens de eerste vraag "uit het publiek" mogen stellen dawasleuk maar op de foto zie je nog hoe nerveus ik was.
In Wageningen moet de promovendus eerst een verhaaltje houden voor het publiek om uit te leggen waar het proefschrift over gaat. Wel zo publieksvriendelijk, want inderdaad, het is anders wel drie kwartier geheimtaal uitzitten. Bij de promotie in Wageningen had de arme promovendus na 10 minuten geen stof meer en hebben we dus in doodse stilte zitten wachten op het kraaiengezelschap.
In Nijmegen bidden ze eerst en hangt er een portret van de paus in de zaal.
Het is wel geinig om te zien hoe het overal net even anders gaat. Ik meen me te herinneren dat dit ritueel in de 19de eeuw weer is ingesteld als een "invention of tradition".
Mijmer, mijmer...
En hier
Ik ken Amsterdam en Wageningen van promoties, ik moet zeggen: ik kan het wel waarderen.
Neem dan de VS, althans: het deel waar ik woon (Westkust). Grote sporthal, herrie, mensen die heen en weer lopen....Ergens ver weg op een podium zitten de hoogleraren die wanneer de jusite naam opgenoemd wordt, opstaan en een "hood" (soort sjerp) omhangen bij de promovendus, die meestal officieel al het papiertje in handen heeft. En hoppa het toneel weer af want de volgende komt eraan, er moeten nog een paar honderd anderen studenten en promovendie passeren die dag.
Angie
Inderdaad verschillend
Ik vind Leiden het gekst, dan zit de promovendus in een heel klein zaaltje (wel met hele mooie schilderijen) met de rug naar het publiek. Je ziet er niks van. Of hadden ze daar nou een apart zaaltje voor verschillende richtingen? Dit was het biologie-zaaltje in elk geval.
Rotterdam is gewoon in een collegezaal, dat vond ik ook best raar. Maar de promovendus geeft daar dacht ik wel een lekenpraatje vooraf.
In Wageningen is het inderdaad ook met lekenpraatje en dat vind ik heel charmant.
In Groningen is de commissie erg groot (tenminste bij wiskunde was dat), dan zaten er wel 20 hoogleraren in de oppositie, die lang niet aan de beurt kwamen, maar op deze manier hun netwerk onderhielden. Ik vind de zaal in Groningen ook erg sfeervol.
In de Lutherse Kerk ben ik alleen geweest om te zingen (elke maand twee Bach-cantates), maar ik kan me voorstellen dat het een feest moet zijn om daar te promoveren.
In Tilburg is de zaal ook erg modernistisch (tja, ook nog niet zo oud natuurlijk - bij rechten was ik), en daar stond ik erg te kijken van het stichtelijk woord. Maar is natuurlijk wel begrijpelijk bij een katholieke universiteit.
Het is inderdaad per land verschillend. In Engeland is de promotie achter gesloten deuren (zonder publiek) maar heel pittig en je kunt echt nog zakken. In Amerika is er geen echte verdediging meer, inderdaad. In Polen staat de aankondiging in de krant, en mag willekeurig wie komen om vragen te stellen. (In Groningen - bijvoorbeeld - mag het ook wel, maar moet je dat wel 6 weken van tevoren aankondigen - in Polen dus niet). Enzovoorts.
Ook is het bijna nergens gebruikelijk om je proefschrift als boek te drukken.
Al met al vind ik het gedoe inderdaad wel een 'huwelijksfeest' waard hoor. Een halve bruiloft, zoals ik al eerder zei (een eenpersoonsbruiloft), ongeveer half zo duur, maar nog steeds aanzienlijk.
Margje
Poppenkast
Inderdaad, wat een poppenkast, zo'n promotie. Wat mij nog het meest bijstaat is het pasjesgedoe, voor de ceremonie moesten we (promovendus en paranimfen) eerst met de pedel oefenen hoe je de zaal binnenloopt. Dat kwam heel precies: met dezelfde voet beginnen, eerst hierlangs, langzaam lopen, dan hier naast elkaar gaan staan, eerst naar de commissieleden aan je rechterzijde buigen, dan naar de linkerzijde. Vervolgens mochten de paranimfen gaan zitten en moest ik doorlopen naar mijn plek. Ik werd er bijna recalcitrant van, maar wist mijn gezicht gelukkig in de plooi te houden.
Tegenwoordig zit ik in Engeland aan de andere kant van de tafel en de kandidaat doorzagen over zijn of haar werk. ZOals Margje al zei is het een echt examen met maar twee examinatoren en het duurt lang en gaat veel dieper en bovendien kan de kandidaat zakken (en dat is een reeele mogelijkheid, ik heb het al eens meegemaakt). Er is niet veel feestelijks aan en aan het einde krijgt de kandidaat een lijst met zaken die gecorrigeerd moeten worden, dus ze moeten weer aan de slag met dat verdraaide boek. De uiteindelijke uitreiking is een massaal gebeuren in een grote zaal zonder aandacht voor individuele studenten en als je daar geen zin in hebt kun je je bul ook laten opsturen.
Ik vind wel dat ze wat missen, ik vond het zelf erg leuk om echt aandacht te besteden aan de prestatie en het met een feest te bekronen. Het is verder iets heel gewoons wat iedereen om je heen doet of heeft gedaan, en de rest van je carriere zal niemand je er meer een schouderklopje voor geven (en terecht), maar ik vond zelf dat er een last van mijn schouders viel op die dag (had ook best wel lang over het afronden van mijn boekje gedaan) en alleen dat al was waard om eens flink uit de band te springen.
Jose
Engeland
Ik vind in Engeland trouwens al het afstuderen zo'n gedoe - met de speciale kleding die je moet huren en officiele fotografen. Man heeft ook een PhD en op zich vond ik de ceremonie wel mooi (in een grote kathedraal dus een prachtige locatie) maar daarna zijn we gewoon met zijn ouders uit eten geweest en dat was het.
Goh, wat een verschillen
De meeste promoties die ik bijwoon zijn in Wageningen en soms in Groningen, faculteit biologe. Voor zover ik me kan herinneren is daar de oppositie niet zo groot als Margje bij wiskunde mee heeft gemaakt. Vind het wel grappig om te lezen dat er zelfs in Nederland (en misschien zelfs per faculteit binnen een universiteit) verschillende ceremonies zijn.
Bedankt!
Dank voor de reactie's!
Oke: joseman kan in donker pak, dat hangt nog wel in de kast, wit overhemd, das. Of overhemd met een kleurtje?
Ikzelf:ga nog even op pad voor een leuk jurkje, rok met iets er op en schoenen of laarzen.Niet te sjiek, wil het later ook nog gewoon aan kunnen.
Kado: denk een boekenbon, 25 euro?
Het is in Nijmegen
