Staan jullie ook overal alleen voor?
Hallo mensen,
ik heb een vraag..ik ben gelukkig getrouwd met een man en we hebben drie kids.
toch knaagt er iets...hij laat alles aan mij over. hij helpt super mee in het huishouden,dat is het niet,maar hij denkt nooit ergens over na, denkt nooit mee. vindt alles wel goed.
we gaan bijv. een avondje weg samen.
ik stel voor: zullen we naar de bios gaan? ja, is goed zegt hij, vind jij dat ook leuk? ja zeg ik. en ergens wat eten? ja, is goed zegt hij. wat wil je eten? nou zeg ik, wokken? ja is goed zegt hij. we kunnen ook pizza eten zeg ik. ja, is ook goed zegt hij, wat wil jij?
aaaargggggh..nooit zegt hij wat hij graag wilt.
ik weet dat hij zo is, meestal accepteer ik het wel,maar soms breekt het me op.
zoasl nu....
zoon net jarig geweest, bijna sint en kerst. geen enkel idee komt van hem. niet over de cadeau;s, niet over de manier van vieren. nooit eens een leuke inval of een verrassing voor de kids. nooit een goed idee. ik vroeg hem vanavond,nadat ik drie zakken met cadeaus had ingepakt hoe we het gaan geven.
kijkt hij me aan.. ja, eh, hoe? iemand vragen? ja, zeg ik,goed. wie? eh...ja zeg jij het maar.
overal lees ik goede ideeen van anderen, ik pieker me suf hoe ik alles ga doen, wat ik ga kopen,enz.
een vriendin van mij heeft een man,die kwam op een dag uit zijn werk met een mooie eethoek. ja, die kwam hij tegen in een winkel en het zou wel mooi staan in huis.
dat mis ik dus! dat meedenken...
ben ik nu een zeur denken jullie? is het zo dat ik de vroeg in huis ben en dat ik dat soort dingen nou eenmaal regel en bedenk? of is de mijne nou echt zo fantasieloos en onnadenkend?
graag jullie ideeen.
Goede vraag pelle
Hoi,
goede vraag! het antwoord in ons geval? ik heb twee zoons. Ik doe teveel voor ze. en wie hamert erop om ze meer zelf te laten doen? juist!! de man dus.
en hij heeft gelijk.
smorgens pak ik hun tas en neem hem mee naar de auto, draag hem het schoolplein op en geef hem als ze naar binnen gaan. terugweg hetzelfde.
vanaf twee dagen gelden nieuwe regel: je pakt zelf je tas en neemt hem mee. wie breekt de regel? juist, ik!
Ik doe het mezelf dus aan,zucht.
ik hamer wel op bepaalde dingen hoor, maar ik doe vast en zeker nog teveel voor ze.
zielige schoondochter
Hier ( sorry lang)
natuurlijk 3 zonen en een hyperman!! echt.. mannelijker kan het bijna niet.
Ik ben een lieve moeder, en bij emotionele zaken sta ik achter mijn jongens, we praten overal over en ik steun ze overal in.
Op praktische zaken, ben ik een hardzak en laat ze lekker op hun bek gaan, anders leren ze het nooit en worden ze net als hun vader. gymspullen. moeten ze zelf voor zorgen, sporttassen zelf klaar maken, logeertassen idem.
Hun vader heeft nog wat stuuring nodig, helaas
voorbeeld:
oudste moet voor 3 euro kadootje kopen voor surprise, de bonnetjes van de kadootjes moet hij bij zijn juf inleveren. Hij gaat naar de winkel: pap ga je mee! ja is goed, ik roep: denk aan de bonnetjes!
Komen ze thuis, lig ik in bad met jongste en middelste. Hoera ze hebben de bonnetjes in de envelop! ( hmm ik denk hoera ze kunnen het wel)
echter toen het tijd was om de bonnetjes mee naar school te nemen had papa geen benul meer waar hij ze had gelaten.
Vandaag moesten ze mee terug, dus ik sms vanaf mijn werk gisteren avond naar huis: zoek die envelop op, moet morgen mee naar school
krijg uur later sms terug: kan ze niet vinden, zitten vast in jou tas: nee daar zitten ze niet, ik lag in bad toen jullie thuis kwamen weer je nog, denk nou eens goed na: ( uur later) : nog niet gevonden, lig nu tv te kijken: ZE KOMEN NIET VANZELF NAAR JE TOE : dan maar geen bonnetjes: dus dan kan ik het weer oplossen: nee hoor: nou verzin jij maar wat zoonlief morgen tegen zijn juf moet zeggen dan "papa is ze kwijt geraakt": zucht: ( uur later) ik heb ze!!
Onder zijn onderbroeken in de kast???!?!??!?!?!?!??!?!?!?!?
gelukkig kan ik onbeperkt smsen.. !
soms!!! aaaarhgggggg
Ik heb er een met een mening (boehoehoe
Lastig hoor. Vooral toen ik (ja, ik koop de kleren) een winterjas moest kopen voor onze dochter. Een die ik leuk vond vond hij verschrikkelijk. Wat heb ik daarna nog gezocht maar andere leuke waren al heel snel weg. En mijn vriend houdt ook van niet te duur shoppen. Uiteindelijk hebben we de door mij uitgezochte jas gewoon gehouden. Staat haar erg leuk (vind ik!). Volgend jaar herkansing.
Wat ik lastig vind is dat ik altijd ideeen heb om dingen te gaan doen of te veranderen en vriendlief wil niet zoveel verandering of hij wil het zelf doen (vanwege de kosten) en dus duurt het eindeloos...
Het is wel fijn dat we soms, met die verschillende meningen, uitkomen bij iets wat we samen erg mooi vinden (onze meubels bv).
Ook is hij een ontspannen en heel speelse opvoeder, ook erg veel waard.
Soms ben ik wel eens jaloers op die meegaande mannen die collega's van mij schijnen te hebben...
Groet,
Vonda
Vonda
Ik heb er ook zo een en ook ik het uiteindelijk mijn zin gekregen voor wat betreft de winterjas voor onze dochter. Achteraf denk ik dat de jas die hij leuk vond haar misschien toch leuker gestaan had, maar mooi dat ik dat niet toegeef 
