9/11... weet je nog?

Weet het ook nog

Ik was nog thuismoeder, ook ATWT verslaafd en om drie uur de tv aangezet. Daar werd op dat moment live verslag gedaan vanuit Amerika. Ik ben even gaan zitten en weet nog precies het moment dat Max Westerman op een of ander dak met de twin towers op de achtergrond verslag gaf en de eerste toren instortte en de manier hoe Rick Nieman opmerkte "wat een vreselijk beeld is dit". Ik vond het afschuwelijk om de beelden van de springende mensen te zien, mensen die geen andere uitweg zien, niet te bevatten zo erg.
Heel raar, maar de mededeling dat de glazenwasser van de een van de towers was overleden is mij ook bijgebleven. Ik had een paar dagen daarvoor het verslag dat Max had gemaakt over deze man, voor het ontbijtnieuws, gezien en hoorde een paar dagen na de aanslag dat hij het niet had overleefd. Ik kan de man nog zo voor de geest halen, en het gegeven dat hij een heel jaar er over deed om alle ramen te wassen.
Na deze 10 jaar ben ik eerlijk gezegd zelf wel een beetje 9/11 moe, het wordt commercieel zo uitgemolken met films, documentaires e.d. die ook nog eens tig keer worden herhaalt. Net als 4/5 mei vind ik dat een herdenking op zijn plaats is, maar dat commerciële en gedramatiseerde gedoe er omheen mogen ze van mij wel achterwege laten.

Tram

Op het moment zelf zat ik in de tram. Iemand werd gebeld met het nieuws en deze persoon vertelde het toen aan andere mensen. Het verhaal was echter wat verward en ik wist niet precies wat er gebeurd was. Iets met een vliegtuig ongeluk in New York zei die persoon. Het was toen ook nog maar net gebeurd. Thuis gekomen de tv aanzetten en toen zag ik het dus pas echt. Die middag/avond heb ik met mijn huisgenoten voor de tv gezeten. Het voelde heel onwerkelijk.

Nog onwerkelijker waren de bomaanslagen in Londen aangezien ik toen in Londen woonde. Dat was een hele bizarre dag. Als je er midden tussen zit dan weet je veel minder van wat gaande is dan als je thuis voor de televisie zit. Dan ben je van alles op de hoogte en ergens voelt het ook veel enger.

Hoorde het pas drie dagen later

we waren net getrouwd en zaten in een huisje in Frankrijk. Geen tv, geen telefoon en alleen oog voor elkaar en onze oudste zoon.
Op de bewuste dag 11/9 hebben wij op de stranden in Normandië gewandeld...Omaha-beach.

Het voelde naderhand trouwens wel ontzettend vreemd dat je zoiets ontzettend groots met veel impact voor de hele wereld simpelweg gemist hebt.

groetjes van Purk

Bibi

Ik ook.

Ik kon alleen maar denken aan het ongeboren kind in mijn buik en me afvragen in wat voor wereld ze terecht zou komen.
En nu wordt ze in februari 10 en ziet die wereld er nog niet zo slecht uit.

Ik zat in de auto op weg van Arnhem naar huis toen ik hoorde dat er een vliegtuig in het WTC gevlogen was. Thuis meteen de tv aangezet om te kunnen zien dat er een tweede vliegtuig invloog. En toen wist ik het even niet meer.

Ik heb die dag die vliegtuigen wel 10 keer gezien en nog kon ik mijn ogen niet geloven. De beelden, het gegil, het liveverslag, de rapportage over de brandweer. Ik zal het allemaal nooit vergeten.

Van de week werd het allemaal nog eens dunnetjes over gedaan en het gevoel kwam weer helemaal terug.

Kaaskopje

'Ik zou het eigenlijk niet kunnen verdragen als mijn man er zo nonchalant over zou doen.'

Poehee, nou dat vind ik nogal wat, dat jij bepaalt wat de ander wel of niet boeiend mag vinden. Ik vind 9/11 ook schokkend door hoe het georganiseerd is maar besef me ook dat deel van de schok is doordat het goed gedocumenteerd is en in de westerse wereld speelt. Als iemand zou opmerken dat het aantal doden maar heel schril afsteekt bij het aantal kinderen dat per jaar aan honger overlijdt of bij het aantal burgerdoden dat vervolgens in Irak of Afganistan is gemaakt door Amerika zou ik daar ook over na denken. Je moet de relativiteit van zaken blijven zien.

MariaB

Net als purk

Net als Purk kwamen wij er pas een aantal dagen later achter. 4 dagen geloof ik. Dat heb je als je op vakantie bent. Wel was de vreemde sfeer ons opgevallen. En dat er rijen bij de tankstations stonden. Op de radio hoorden wij iets half verstaanbaars over de veiligheid van de paus (in het italiaans).
Pas toen iemand op de camping vroeg of wij hun oude krant wilden lezen, werden wij wakker.

Film?

Toen 9 jarige zoon lag op de bank ziek te zijn en TV te kijken. Hij riep me en zei: " Ik dacht eerst dat het een film was, maar nu denk ik toch wel dat het echt is........"
Ik ben naast hem gekropen en ook bijna de hele dag niet van die bank af geweest.

Het schijnt

dat je lang niet zo exact weet wat je op dat moment deed als je nu denkt.

Ik las hierover pas een verhaal in de krant. Mensen dénken precies te weten wie en wat er gebeurde, maar als je de verhalen met elkaar vergelijkt blijken de herinneringen vervormd te zijn.

Maar goed, voor wat het waard is: ik was op mijn werk en onze leidinggevende was door zijn vrouw gebeld, we dachten eerst dat het een rare grap was. Thuis de TV aangezet en versteend op de bank gezeten: dit kon niet anders gaan betekenen dan WO 3.

Ik zat op mijn werk.

Onze IT-man kwam binnen met een printje van een internetpagina met een foto van de brandende torens en zei: "Moet je nou eens kijken." We wuifden hem lacherig weg met dat het een leuke trucage was, heel knap gedaan. En gingen verder met werken. Pas toen ik thuis was en de tv aanzette begreep ik dat die foto geen nep was.

Joyeux

Nee hoor ik begrijp je niet verkeerd

Kaaskopje

"Feit is dat 11 september van een orde is die voor de westerse wereld ongekend was." Ja ook en vooral door de goede documentatie erover en hoe spectaculair het was. Mensen gaan niet avond na avond zitten kijken hoe kleine kinderen van de honger dood gaan.
Je kent een Irakees die de doden voor lief neemt? Ik hoop dat de nabestaanden van de andere 109.000 doden dat dan ook doen, zeg ik vanuit mijn Nederlandse stoel.
Terug naar berichtenoverzicht Terug naar het bericht

Het bericht waarop u gaat reageren:
Ik realiseer mij heel goed hoe de verhoudingen liggen en ik sta daar op een dag als 11 september ook bij stil. Maar je kunt álles wegrelativeren met andere rampen. Feit is dat 11 september van een orde is die voor de westerse wereld ongekend was. Persoonlijk heb ik de indruk dat de storm die daarna opstak nú pas weer een beetje is gaan liggen. Het is dus niet de aanslag alleen maar alles wat daarna gebeurd is, het heeft de wereld opgeschut en veranderd.

Je hebt vele meningen en vele verhalen. Ik ken een jongeman uit Irak die Amerika nog steeds dankbaar is voor het verjagen van Sadam Hussein, ondanks wat daarna verder nog gebeurd is. Hij zal Amerika dus nooit kwalijk nemen dat er doden gevallen zijn. Het is vreselijk dat dat gebeurd is uiteraard, dat vindt hij ook erg. Maar de opluchting omdat Sadam is verdreven is is veel groter. Ik wil hier maar mee aangeven dat ook jij vanuit je Nederlandse stoel een mening hebt waar betrokkenen zelf totaal anders denken.

"Ik vind overigens dat ik binnen mijn eigen gezin kritiek mag hebben op oppervlakkig gedrag en dus ook op schouderophalen bij vreselijke gebeurtenissen als mij dat stoort" ja dat mag je. En ik mag weer wat vinden van mensen die vinden dat je net zo moet reageren als zij op een ramp.

Er ging iets fout (kaaskopje)

dit bedoelde ik te posten:

"Feit is dat 11 september van een orde is die voor de westerse wereld ongekend was." Ja ook en vooral door de goede documentatie erover en hoe spectaculair het was. Mensen gaan niet avond na avond zitten kijken hoe kleine kinderen van de honger dood gaan.

Je kent een Irakees die de doden voor lief neemt? Ik hoop dat de nabestaanden van de andere 109.000 doden dat dan ook doen, zeg ik vanuit mijn Nederlandse stoel.

"Ik vind overigens dat ik binnen mijn eigen gezin kritiek mag hebben op oppervlakkig gedrag en dus ook op schouderophalen bij vreselijke gebeurtenissen als mij dat stoort" ja dat mag je. En ik mag weer wat vinden van mensen die vinden dat je net zo moet reageren als zij op een ramp.

Overigens (beetje ot)

is er op dit moment een hele interessante documentaire op Nederland twee over het ingrijpen van de VS in Irak. Natuurlijk bleken er geen massavernietigingswapens te zijn en dat het een olie-land was, tja een en een is twee. Dat gevoegd bij de info dat: na 9-11 het luchtruim dicht was maar dat de enige die mochten vertrekken de familie van Bin Laden was, 1500 ingenieurs en bouwkundigen hebben verklaard dat de Twin Towers gewoon niet alleen door de vliegtuigen in elkaar gestort kunnen zijn (maar eerder ook door explosieven) en gebouw zeven dat naast de Twin Towers staat, niet gebrand heeft maar wel ge-explodeerd is, maakt dat het allemaal een merkwaardig geheel. Complot? Weet ik niet. Er zitten gewoon vreemde kanten aan het hele gebeuren.

MB

Building 7

http://rememberbuilding7.org/10/
Interessant.
Wisten jullie dat de real estate developer die net voor de zomer de tussenpersoon tussen de huurders van WTC en de eigenaar werd een schadevergoeding van 7 miljard dollar uitgekeerd kreeg als gevolg van de verzekering die hij net voor die zomer afsloot en waar hij perse acts of terrorism in opgenomen wilde hebben. Een forse return on investment als je oorspronkelijke investering 15 miljoen is.

Zowee mirreke

Ik heb de link bekeken, dat is inderdaad zeer interessant. Something stinks.

Kaaskopje

De man van Joyeux is misschien onverschillig over 9/11
Dat is misschien niet prijzenswaardig maar aan de andere kant ook niet uniek.

Tenslotte zijn we uiteindelijk allemaal onverschillig over wat er buiten ons eigen wereldje afspeelt. Ach we roepen wel af en toe hoe erg we het vinden & storten een paar euro maar er zijn maar weinig mensen die er verder wat mee doen.

Wij zijn onverschillig over het feit dat er elk jaar gemiddeld 5,6 miljoen kinderen sterven aan ondervoeding.

Dat zijn 11 kinderen per minuut...

Per dag sterven bijna 30.000 mensen aan ondervoeding (kinderen en volwassenen)

En dit is alleen ondervoeding... er is zoveel ellende in de wereld....

De man van Joyeux is misschien onverschillig als het aankomt op de dood van 3000 mensen in een zinloze terreur aanval maar hem daarvoor veroordelen heeft weinig zin als we de balk in onze eigen ogen niet zijn.

Precies

Een vriend van ons reageerde ook vrij ongeïnteresseerd. Hij zei dat er dagelijks wereldwijd zoveel slachtoffers vielen van honger, oorlog en terreur. En omdat het nu in Amerika was, zou het opeens een grote ramp zijn?
Ik was zelf wel zwaar onder de indruk destijds en nu nog wel. Die beelden zijn zo heftig, echt wennen doet het niet, vind ik. Wel vind ik het voortdurend herhalen van die beelden sterk belonend werken voor de daders en daarmee inspirerend voor mensen met dergelijke ambities.
Ik was op mijn werk trouwens, die dag. Mijn collega kwam vrij overstuur binnen en riep dat 'de Palestijnen' Amerika aanvielen. Ze zei na een uur: ik ga naar huis, ik heb twee kinderen op de opvang zitten.
Ik ben ook eerder naar huis gegaan, vooral omdat ik bang was voor chaos op het spoor. Ik ben toen ook bewust niet via Schiphol gereisd. Ik weet wel dat langzaam tot me doordrong dat dit wel eens heel ingrijpend kon zijn. Er werd op dat moment ook gesproken over een onbekend aantal gekaapte vliegtuigen. Op Amsterdam CS stond iemand het Parool te verkopen en ik heb een tel overwogen op die te kopen. Als 'laatste krant van voor....', maar ik koos er toch voor om vaart te maken naar de eerst volgende trein naar Haarlem. Op spoor 2 zag ik bij de kiosk (of bij Burger King) op de tv de eerste beelden van de rokende torens.
Een paar dagen erna ontdekte ik kakkerlakken in ons huis en ik weet nog dat ik me hierdoor nog onveiliger en onprettiger voelde. Brrr....
Groeten, Maw.

Impact

Ik zal dan ook wel redelijk onverschillig zijn, want op mij heeft 11/9 evenveel impact gehad als bijv. de aardbeving in India, de Tsunami etc. Een paar dagen ben je ermee bezig en dan ga je weer over tot de orde van de dag. Voor mij maakt het dan ook niet echt uit of een ramp zich nou in Afrika, Amerika of Japan afspeelt, het is allemaal ver weg.
Rampen dichterbij zijn heel anders. Toen hier in een nabijgelegen winkelcentrum 6 onschuldige mensen werden vermoord, had dat veel meer impact. Ook omdat wij mensen kenden die waren omgekomen. Dat beinvloed dan meteen je hele leven, nu nog steeds. Ik herken wat Serwe zegt hierover. Als je er middenin zit, volg je het nieuws op tv niet en weet je veel minder van de feiten.
Rampen herdenken vindt ik goed en belangrijk, maar je kunt het inderdaad overdrijven. Een week lang dezelfde beelden zien, wordt wat teveel van het goede.

Tango

Hier idem dito. En tot afgrijzen van mijn Amerikaanse collega's denk ik ieder jaar weer: o ja, shit, het was 11 septémber. Door het constante nine-eleven gebler denk ik altijd dat het over 9 november gaat. Dom ja, ik weet het. Maar ja, ik zit nou eenmaal zo vastgeroest.

Ik weet wel dat ik het toentertijd schokkend vond. Maar ik vond de moord op Van Gogh schokkender.

Tirza

Aan het werk

in de kliniek waar ik toen nog werkte. Toevallig stond de TV aan in de woonkamer want 1 vd clienten had het gehoord, ze waren allemaal behoorlijk onder de indruk ( jongeren) en wij als personeel ook...Het was heel onwerkelijk...nog steeds als ik het nu zie. Niet te bevatten.
Groet, oregano

Single lady

Ik heb daar geen verstand van, maar de off verklaring vd VS regering is brand. En dat schijnt niet te kunnen.

Trillingen lijken me ook niet, niet op deze manier...

Ik ben wel iemand voor samenzweringstheorieën

mirjam

Tirza

Ik schrijf ook niet voor niets 11/9 en niet 9/11. Ik vind die Amerikaanse datumhantering ook maar onhandig.

Tango

Jij: Ik zal dan ook wel redelijk onverschillig zijn, want op mij heeft 11/9 evenveel impact gehad als bijv. de aardbeving in India, de Tsunami etc. Een paar dagen ben je ermee bezig en dan ga je weer over tot de orde van de dag. Voor mij maakt het dan ook niet echt uit of een ramp zich nou in Afrika, Amerika of Japan afspeelt, het is allemaal ver weg.
Ik weet niet of ik dit als onverschillig moet betitelen. Je bent waarschijnlijk geschokt door wat je ziet en hoort, maar je kunt niet al het leed van de wereld even heftig blijven meevoelen en meebeleven. Daar help je niemand mee, ook niet jezelf. Logisch dus dat vreselijke rampen van elders langzaam naar de achtergrond verdwijnen tot een 'oh ja weet je nog, toen...'.
Mijn man is betrokken geweest bij een zware geldoverval en mijn dochter is door een man aangevallen. Dat soort gebeurtenissen voel je in je botten, omdat je de mensen kent en om hen geeft. Hoe dichter slachtoffers op je eigen huid zitten, hoe persoonlijker je je hun leed aantrekt en hoe langer dat gevoelig zal liggen. Dat is logisch.
Waar het mij om gaat als ik zeg dat ik er niet tegen zou kunnen als iemand onverschillig reageert op een vreselijke gebeurtenis, is dat ik mij niet kan voorstellen dat iemand zo afgestompt is dat hij de schouders ophaalt bij beelden van het WTC, of die beruchte Tsunami, e.d. Natuurlijk staat daarnaast dat er dagelijks kinderen doodgaan van honger en ellende, burgers onschuldig sterven bij andere aanslagen, maar moet je dat er bijhalen om aan te tonen dat zo'n ramp als 9/11 eigenlijk niets voorstelt naast wat er nog meer gebeurt? Elke ramp, aanslag, elk slachtoffer, is er 1 teveel en in míjn ogen is élk voorbeeld hiervan reden het erg voor die mensen te vinden. Daarom zou ik door 'niet boeiend' echt boos worden.

Ook op het werk

flink zwanger van oudste die nu bijna 10 is. Verder vind ik die verzekering van het WTC bij een terroristische aanslag niet eens zo heel erg raar. Die man wist ook wel dat zijn pand niet het hoofdkantoor van de plattelandsvrouwen in Boertjebuten was. Een pand als het WTC ( amerika en symbool staand voor alles wat westers is en het grote geld).
Zag gisteren beelden van het instorten van de zuidtoren die ik nog niet eerder gezien had, het instorten van gebouwen eromheen verbaast mij niet hoor, eigenlijk dacht ik na die beelden: gek dat die noordtoren er niet meteen achteraan gegaan is. Dat ging met zo'n enorme kracht!

Waar ik me wel een beetje voor schaam: ik irriteer me aan al die aandacht voor brandweermannen! In sommige docu's lijkt het wel dat er alleen maar hulpverleners omgekomen zijn. Een beetje meer aandacht ( eerbied?) voor de mensen die opgesloten zaten boven de inslag, die zo in paniek waren dat ze naar beneden sprongen, ja dat mag van mij best wel. Maar goed het zijn Amerikanen.

Beelden en geluid

Ik heb het eerst 'gehoord' en was toen net als kaaskopjes man niet écht onder de indruk. Ik hoorde het op het nieuws omdat ik liep te shoppen. En dacht...o,gut een vliegtuig in het WTC en dacht terug aan de bijlmerramp en dacht zelfs nog dat misschien een heleboel mensen zich nog wel eruit zouden redden, doden zeker, maar misschien viel het mee, zoiets. Tja zulke dingen kunnen gebeuren, wel erg dat wel, maar ik vond het niet extreem nieuws in een zó dichtbevolkt gebied met vliegvelden dichtbij, toch?
Ik heb gewoon m'n shoprondje afgemaakt waar ik links en rechts het nieuws nogmaals hoorde en ook al speculaties dat het een aanslag was, maar dacht dat dat een beetje de emotie en schrik was, dat je wel vaker hebt als dan opeens zoiets gebeurd, soort 'roddel'. En tja het bleef zo, erg maar niet wereldschokkend ofzo. Pas toen ik thuis de beelden zag drong tot mij de impact door. En toen die andere vliegtuigen mij bekend werden begreep ik ook pas dat het een aanslag was en niks toeval in dichtbevolkt gebied.
Pas toen was ik ook perplex.
Toch raar, dat beelden zo veel meer indruk maken dan zo'n gesproken bericht en wat kletspraatjes links en rechts. Eerst had ik nog de nodige scepsis, van het zal toch wel meevallen, en ach, vast gespeculeer van de pers, maar toen ik het zag wist ik meteen dat dat niet zo was.
groeten albana

Albana

Er was toch ook eerst sprake van een ( sport) vliegtuigje?