Off-topic discussies Off-topic discussies

Off-topic discussies

Algemene mededeling [post sturen]


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Mattie

Mattie

24-11-2010 om 08:07

Sus-anne

Jons krijgt ook eens per maand een deel van de kinderbijslag voor kleding.

fladder

fladder

24-11-2010 om 08:12

Mattie

Lees het verhaal van Jons nog eens door en bedenk dan of je een maandje met haar wil ruilen. Inclusief historie en naweeën. Ben benieuwd of jij je dan nog op je hoofd krabbelt.
Het is te doen om met 100 euro per week rond te komen, ja. Maar je moet er echt ALLES!!! van doen.

fladder

fladder

24-11-2010 om 08:35

...

"Jons krijgt ook eens per maand een deel van de kinderbijslag voor kleding."

Nou, dat wordt brassen. Goh, wat een vetpot...!

Mattie

Mattie

24-11-2010 om 08:43

Fladder

Ik vermelde dat om dat iemand anders zei dat ze van die 100 euro ook kleding moest kopen. Het zal alles bij elkaar zeker geen vetpot zijn maar daarvoor ben je straks ook uit de schulden. En ik denk dat ik eerder met Jons zou willen ruilen dan zij met mij hoor. Kwestie van je zegeningen tellen.

mirreke

mirreke

24-11-2010 om 11:00

Ach jons, wat een verhaal

Het is dus definitief dat het minnelijke traject is gestopt? Kun je aan de rechter nog een eigen uitleg geven, heb je recht van spreken?
Ik ben zelf namelijk van mening dat het geen nieuwe schuld is, maar een reeds bestaande maar nog onbekende schuld. Mijn interpretatie van nieuwe schulden is dat je vanaf het begin van het traject geen nieuwe schulden meer maakt. Of valt 2006 nog net binnen het traject. Dan zou de belasting daar eerst op hebben moeten wachten.
En juist omdat je bezig bent om je administratieve chaos op te ruimen word je gestraft... Wat onhartelijk van die belastingdienst. Heeft het zin om zelf iemand te bellen daar?

ijsvogeltje

ijsvogeltje

24-11-2010 om 11:02

Iedereen

kan een maand van 100 euro leven. Twee maanden ook nog wel. Gewoon een kwestie van dingen uitstellen. Maar daarna wordt het echt heel lastig, en na een paar jaar denk ik nagenoeg onmogelijk. Want leven is zoveel meer dan je wekelijkse boodschappen!
Kan ik ook het adres van de buuf krijgen? [email protected].
Sterkte Jons!

Mattie

Mattie

24-11-2010 om 12:08

Ijsvogeltje,

Het is geen 100 euro per maand:

we moeten met onze kinderen van 100 euro per week rondkomen en daar moeten we alles van doen, behalve de vaste lasten. Dus boodschappen, verzorging, kleding, kado’tjes, etc. Daarnaast ontvangen we eens in de maand een deel van de kinderbijslag. Die zou bedoeld zijn voor de kleding e.d. maar wordt in realiteit gebruikt om de gaten van de maand op te vullen, omdat het meestal niet lukt om voor die 100 euro rond te komen

Ben ik de enigste die vindt dat om en nabij 500/600 euro per maand een aardig bedrag is om rond te komen zonder je vaste lasten? Er zijn toch legio gezinnen die het daarmee moeten doen? Ik heb hier o.a nintendo's voorbij zien komen, uit lunchen met zijn zessen, de belasting laten versloffen,sja...imho zijn dat ook niet de slimste keuze's in zo'n situatie. Moet Jons helemaal zelf weten maar ik voel me door dat alles dus niet geroepen om bij te springen.

ijsvogeltje

ijsvogeltje

24-11-2010 om 12:37

Ik bedoelde ook per week

Ik bedoelde ook per week, niet per maand.
Mattie, Jons heeft helemaal niemand gevraagd om bij te springen. Dat mensen dat toch willen doen, is hun goed recht. Ze plaatst dit bericht niet om meelij te wekken en op te roepen om vooral spullen of geld te geven. Je hoeft je dus ook helemaal niet geroepen te voelen om iets bij te dragen.
En ja, 400 (maar ook 500) euro per maand voor alles is heel erg weinig. Voor zes personen eten en drinken, kleding en schoenen, kapper, evt. medicijnen, schoolspullen, schoonmaakmiddelen, benodigdheden voor de kinderen, reiskosten, onderhoud van huis...
Een korte tijd lukt natuurlijk best, maar na langere tijd gaat de rek er uit. Of lukt jou dit wel?

Nasha 1st

Nasha 1st

24-11-2010 om 12:45

Oordeel wel erg hard...

Jons heeft nergens om gevraagd inderdaad, maar er zijn mensen die willen helpen. Het enige dat Jons wil dat deze spullen dan niet in he luchtledige blijven en daardoor is een buurvrouw bereid te helpen. En het is aan ieder om te bepalen of je wel of niet wilt helpen....100 euro lijkt misschien veel, maar 6 monden voeden, ik geef het je te doen....

Chippie

Chippie

24-11-2010 om 12:49

Mattie

Ja, mensen komen niet voor niets inde schuldsanering. Vaak zijn daar minder slimme keuzes aan vooraf gegaan. We kunnen hier wel uitvoerig gaan discussieren of het genoeg of niet genoeg is. Het is in ieder geval niet veel. Vier kinderen = vier paar winterschoenen, vier paar gymschoenen, minimaal 12 broeken en shirts, zes borden warm eten, minimaal 1 brood met beleg per dag, kilo groente en kilo fruit per dag, 2 liter melk per dag, etc etc.
Ik zal niet zeggen dat ik het niet zou gaan redden (je moet wel) maar er blijft geen geld over voor andere dingen dan eten.

Kan iemand me vertellen hoe oud de kinderen zijn van Joos (één dochter van 8 las ik ergens) en adres buurvrouw doormailen?

Het kan hoor mattie

ik zou het ook gemakkelijk redden van 100 euro pw met zes personen.
voor een half jaar.
want ik eet de vriezer leeg,koop een half jaar geen nieuwe kleding,ga niet naar feestjes en doe een half jaar niets extra,s
dan red ik het gemakkelijk.
maar dan,de kinderen( vier!!) groeien uit hun kleding,de middelste moet een beugel,de jongste moet een nieuw fietsband,de oudste valt een gat in zijn broek,en we moeten nodig allemaal naar de kapper( met zes personen!).er zijn twee kinderen jarig,er komt een school reisje aan,en de wasmachine begeeft het ook nog.
Nou reken maar dat het dan niet te doen is met 100 euro p/w ,en dat drie jaar lang.

Tuinkabouter

Tuinkabouter

24-11-2010 om 13:26

Hier

Ik ben het met kaaskopje eens. Het kan best. In een wat minder goede periode van ons bestaan hadden wij ook ongeveer dat bedrag van om rond te komen. Het is zwaar maar het is te doen. Het kost wel veel energie om steeds te zoeken naar aanbiedingen. De eerste keer dat je naar de markt gaat tegen sluitingstijd om een goede deal te halen voelt het heel raar en onwennig. Een beetje een schaamte gevoel. Uiteindelijk wordt het deel van je leven en denk je er niet eens meer bij na.

Bij alles wat je koopt leer je je af te vragen of je dit nu wel echt nodig hebt. Dat is niet altijd leuk maar het kan wel.

Soms moet je dan wel moeilijke keuzes maken. Geen zwemles voor een kind ook al heeft de rest van de klas wel zwemles. We leren hem zelf wel zwemmen van de zomer in een meertje. Niet leuk natuurlijk maar uiteindelijk wel noodzakelijk om zulke keuzes te maken want sommige dingen zijn gewoon financieel niet te verantwoorden.

We hebben altijd genoeg te eten gehad, een warm huis om in te slapen en onze kinderen hadden altijd kleren aan. Misschien geen luxe in vergelijking met de rest van Nederland maar in vergelijking met de rest van de wereld hadden we het zeker niet slecht. Dat was ook wat ik mezelf en de kinderen altijd vertelde. Niet kijken naar wat we niet hebben maar naar wat we wel hebben.

Nasha 1st

Nasha 1st

24-11-2010 om 13:28

Dat snap ik niet

zwemles zelf doen? Dat zijn nou net dingen die, als je op bijstandsniveau moet rondkomen, door de gemeente betaald worden...En zo zijn daar nog wel meer dingen mogelijk (schoolgeld bijv. en kosten die niet door je zorgverzekering betaald worden....)

Elisa Gemani

Elisa Gemani

24-11-2010 om 13:42

Jons

Ik hou het kort want na vijf jaar schuldsanering (twee jaar minnelijk, drie jaar WSNP) heb ik een enorme terugslag gekregen, ook omdat er opeens iets met de Belastingdienst (waar ik bijna drie jaar mee in de clinch heb gelegen) speelt waardoor ik gedurende een jaar weer ver onder bijstandsniveau zit en helaas toch niet kan beginnen met sparen (nee, niet mijn fout zo is gebleken).
Ik wens jullie heel veel sterkte!
Financieel is het heel, heel zwaar om van zo weinig te moeten rondkomen (vaak hadden wij nog minder) maar het is vooral de rompslomp met de instanties die het zo zwaar maakt omdat het zoveel tijd en energie vergt. Klachten, bezwaarschriften indienen, van het kastje naar de muur gestuurd worden, rechtszaken aangaan.
Hebben jullie een voedselbank in jullie gemeente? Maak daar dan gebruik van. Zie http://www.voedselbankennederland.nl/
En neem met dankbaarheid en in liefde alles aan wat je kan krijgen, anders red je het niet. Ik ben mijn moeder nog dankbaar dat ze af en toe voor de deur stond met eten of een warme jas voor zoon.
Je hoeft je nergens voor te schamen want dit soort situaties kan de besten overkomen en dan is het essentieel dat je hulp en steun krijgt om eruit te komen.
Hou vol; ergens aan het eind van de tunnel gloort het licht! Kwestie van doorbijten, vechten, volhouden, een lange adem hebben en positief proberen te blijven! Uiteindelijk komt het goed ook al duurt het jaren!! Die schone lei wacht ook op jullie...

Fransien

Fransien

24-11-2010 om 14:11

Pelle en jons

Pelle, kun je mij het adres van de overbuurvrouw ook toesturen, ik ben niet zo'n held in het aanmaken van hotmail-accounts...
Jons, wat een ellende. Mijn schoonzusje is schuldhulpverlener en die moppert ook regelmatig op de belastingdienst en nu druk ik mij zacht uit. Hoe oud zijn je kinderen eigenlijk, er is een druk doorschuifcircuit bij ons in het dorp en jij kunt wel wat gebruiken.
Sterkte, Fransien

Elisa Gemani

Elisa Gemani

24-11-2010 om 14:33

Jons

Oh en de postblokkade duurt minimaal 13 maanden; daarna kan deze worden opgeheven (maar soms besluit men om deze langer te laten duren). Hier meer info http://zulu.messageboard.nl/13141/viewtopic.php?t=4053
Verder Jons heb ik geen idee hou oud je kids zijn en welk geslacht maar ik heb nog een aantal dozen met te kleine jongenskleding, schoenen, rugtas/zwemtas etc. liggen van mijn zoon ongeveer tussen maat 86 en 128. Ik wilde ze verkopen nu ik spullen weer mag verkopen maar jij hebt ze waarschijnlijk harder nodig en bovendien heb ik de puf niet om achter de verkoop aan te zitten en alles daaromheen te regelen. De meeste kleding is nog in zeer goede staat (soms zelfs nooit gedragen en er zit ook merkkleding bij). Er zitten ook dingen tussen die een meisje ook kan gebruiken denk ik.
Verder heb ik nog een paar lampen voor een kinderkamer (werken perfect en ook nog in goede staat) en nog wel wat andere dingen.
Als je interesse hebt en er is iemand die de spullen op kan halen en bij jou kan afleveren mag je ze hebben hoor. Wat je niet zou kunnen gebruiken krijgt dan wel weer een goede bestemming die jij kan bepalen

fladder

fladder

24-11-2010 om 14:56

Zwemles

"zwemles zelf doen? Dat zijn nou net dingen die, als je op bijstandsniveau moet rondkomen, door de gemeente betaald worden..."

Dat verschilt per gemeente en is dus helaas niet overal zo.

Margriet*

Margriet*

24-11-2010 om 17:28

Jeugdsportfonds

Zit in al best veel gemeenten. Vergoeden kosten sporten en kleding ed.
http://www.jeugdsportfonds.nl/

fladder

fladder

24-11-2010 om 17:49

Oh kijk!

Ze zitten zelfs hier! We gaan vooruit...!
Overigens zie ik dat ze zwemmen (en fitness) niet vergoeden, tenzij het onder medische begeleiding valt (bijv. vanwege afvallen).

Ik zou sowieso ook even bij de gemeente navragen, want er zijn plaatsen waar het niks voorstelt, maar ik heb ook gehoord dat er plaatsen zijn waar ze gul zijn. Gewoon proberen dus!

Zuinig leven is goed mogelijk. Maar als je al zoveel hebt meegemaakt als Jons (en Elisa, verdorie, dacht je er net vanaf te zijn!), tegenslag na tegenslag, en nou dit weer... Dan is het gewoon niet leuk meer om het zó lang te moeten doen... Als er daarbij ook nog eens sprake is van kinderen met extra zorg, dan is het loodzwaar.

Tuinkabouter

Tuinkabouter

24-11-2010 om 18:07

Nasha

In ons geval was ons inkomen wel boven bijstand niveau. We moesten echter een vrij grote schuld afbetalen. Dat was niet via de schuldsanering of iets dergelijks maar gewoon elke maand een aflossing maken. Door dat die aflossing heel hoog was bleef er weinig inkomen over ter besteding. Echter vanwege ons inkomen dat net boven minimum loon was kwamen we niet in aanmerking voor enige subsidies.

May

May

24-11-2010 om 19:00

Iedereen kan roepen

dat het goed te doen is, maar ik geef het je te doen! Jons, ik wens je heel veel sterkte. Kan me voorstellen dat drie jaar nu oneindig lang lijken..

Elisa Gemani

Elisa Gemani

24-11-2010 om 19:45

Ondernemersschulden

Link mbt WSNP en ondernemersschulden:
http://www.rubenvandenoord.nl/wsnp-de-ondernemershel-op-aarde.html
Lees, huiver en leer. Dit gaat dan specifiek over ondernemers maar veel van de verhalen en bijkomende ellende zijn ook van toepassing op particuliere personen in de WSNP.

nina b.

nina b.

24-11-2010 om 21:12

Adres

Jons, kan ik het adres van buuv krijgen ? Ik zet liever niet m'n eigen e-mail adres op internet, en kluns die ik ben heb geen idee hoe je een tijdelijke anonieme maakt.
Heb ook 4 kinderen , moet er niet aan denken om zo lang met zo weinig te moeten rond komen. En wat een hoop pech kan een mens overkomen zeg. Sterkte ermee.

Nina

Kaaskopje

Kaaskopje

24-11-2010 om 21:55

Fladder

Ze heeft inderdaad meer kinderen maar wij hebben het 3/4 van het traject met veel minder moeten doen. Pas in het laatste jaar toen we allebei een baan hadden, samen 72 uur, zijn we 'opgewaardeerd' naar 90 euro per week. Kapper, schoenen en kleding werd van de kinderbijslag gedaan, waar je met minder kinderen uiteraard ook minder van ontvangt. En niet om zielig te doen, maar wij kregen geen hulp van anderen. Het is te doen. Achteraf vraag je je af hoe het allemaal gelukt is, maar als je moet kun je blijkbaar toveren

Kaaskopje

Kaaskopje

24-11-2010 om 21:59

Jons

Nog een tip: ik weet niet of je kinderen ergens abonnementen van hebben of lid zijn van een vereniging? Bij ons werd daar heel coulant mee omgesprongen. Het abonnement op de Donald Duck mocht blijven en de contributie van scouting werd ook geaccepteerd. Nieuwe abonnementen waren niet de bedoeling.
Wij kregen de kinderbijslag gewoon op onze eigen rekening gestort ieder kwartaal. Misschien kan dat bij jullie ook?

Janna3

Janna3

24-11-2010 om 22:21

Die belastingdienst ook altijd...

Zij staan er echt om bekend dat ze vreselijk moeilijk doen. Ik heb een tijd bij de afdeling schuldhulpverlening van een middelgrote gemeente gewerkt en daar gemerkt dat de grootste problemen bij de belastingdienst lagen. Heel vervelend. Afgezien van het feit dat het moeilijk is om van zo weinig geld rond te komen lijkt mij de aantasting van je privacy ook heel naar.
Jons, neem alle hulp aan die je kunt krijgen, met rechte schouders en je hoofd opgeheven! Jullie hebben echt pech gehad, je hebt altijd hard gewerkt, jullie hebben je best gedaan om eruit te komen. Kijk of er een voedselbank en/of kledingbank is in jullie gemeente. Veel gemeenten hebben extra geld voor kinderen, voor sport en vrije tijd. Mocht dat bij jullie niet zo zijn, kijk dan eens of Stichting Leergeld je verder kan helpen.
Kijk eens of er een kerk in je buurt is. Onze kerk, onze diaconie geeft twee keer per jaar (kerst en pasen) pakketten uit aan mensen die een extra'tje kunnen gebruiken. Meestal zijn dat cadeaubonnen van winkels in de buurt, heel fijn om de extraatjes te kopen die je anders moet missen. Sommige gezinnen zijn lid van onze kerk, veel anderen ook niet, dat maakt bij ons niet uit. Tussendoor sparen we vaak de c1000 pakketten voor deze gezinnen. Schroom daar niet in, je doet dat soort dingen vooral voor je kinderen!
Jons, ik wens jullie heel veel sterkte de komende tijd, jullie komen er vast uit!

Kaaskopje

Kaaskopje

24-11-2010 om 23:38

Sus-anne

Ik loop nu maandelijks de drogist uit met een kassabon à 50 euro. Zoveel mogelijk eigen merk, maar ook 'merk' als dat zo uitkomt. Dat doe je dus niet als je in de WSNP zit. Alle luxe vervalt. Ik ging naar de kapsalon van de kappersschool hier ter plaatse. 10 euro per knipbeurt en een hoop geduld, maar een prima oplossing. Verder: goedkoper toiletpapier, zelf patat bakken, groente zo goedkoop mogelijk (ja, uit blik is dat het voordeligste of het goedkooptste diepvries eigen merk van een winkel), kortom blíjven zoeken naar een middenweg tussen 'wat is acceptabel en wat kunnen we betalen?'
Ik kan me heel goed voorstellen dat jij je niet voor kunt stellen dat je het met 100 euro kunt redden, maar je zult wel moeten en dan moet je het maar zo goed mogelijk doen.
Kleding kopen van die 100 euro vind ik overigens niet realistisch. Dat moet echt van de kinderbijslag.

Kaaskopje

Kaaskopje

24-11-2010 om 23:44

Even iets rechtzetten

Ik schreef dat wij niet geholpen zijn. Een paar keer wel. Een hele aardige medeforummer heeft het mij en Roefel mogelijk gemaakt om naar de eerste meeting te gaan. Dat ben ik niet vergeten! Jons zelf nb heeft ons toen gehaald en thuisgebracht. Ben ik ook niet vergeten hoor! En van mijn schoonouders hebben we een compleet bankstel gekregen. Ik weet nog hoe ondersteboven ik daarvan was. Ik wilde dat dus toch nog even vermelden.

jons

jons

25-11-2010 om 00:01 Topicstarter

Whoooo hooooo

Kunnen we nu weer gewoon gaan doen?

Allereerst, ik vraag niet om hulp, dat doe ik zelfs zo min mogelijk! Maar als het me aangeboden wordt, ga ik geen nee zeggen. De hulp die ik krijg van mensen hier, ervaar ik eigenlijk als de hulp die ik zelf mijn vrienden geef als ik merk dat ze in de prut zitten. Dat kan varieren van een luisterend oor/schouder, opvang bieden aan kinderen in drukke tijden, helpen met verhuizen of koken gedurende een periode. Je helpt mensen waar je om geeft en ik geloof dat de mensen die mij hier geregeld of soms zelfs eenmalig helpen, dat uit een vergelijkbaar gevoel doen... het merendeel beschouw ik als vrienden, hoewel ik ze echt niet allemaal persoonlijk -irl- ken, maar na zoveel jaar op een forum, voel ik dat wel zo.

Ik wil met helemaal niemand ruilen, mattie! En dat uit lunchen met zijn 6-en? We hadden de auto verkocht en omdat wij in een polderdorp wonen heeft dat best wat impact op het hele gezin. Geen gratis uitjes naar het bos of het strand meer. Mogen we ze dan 1 keer (1 keer!) trakteren? MacDonalds is waarschijnlijk even duur of duurder en dat doen we al nooit. Het was een afscheid en ja, waarschijnlijk onverantwoord, maar dat zijn andere mensen natuurlijk nooit, he? 1 keertje! De belasting laten versloffen. Ja, dat hebben we gedaan. Na mijn hersenbloeding ben ik lang niet in staat geweest (en eigenlijk nog niet) om me langdurig ergens op te concentreren en mijn man had in zjin bedrijf altijd iemand die het voor hem deed, en wist ook niet hoe of wat. Daarnaast heeft die kerel voor mij en ons gezin gezorgd en heeft de angst van wat er toen gebeurde, bij hem ook wel wat veroorzaatkt, hoor! Sorry, het lukte niet. En iemand inhuren, dat konden we niet betalen. Later ja, maar toen werden we ervoor bestraft. Zo voelt dat...

Wij zijn stinkend rijk met onze kinderen en elkaar, we redden het heus wel, maar ik heb het af en toe een beetje zwaar, mag dat? Mijn oudste heeft autisme en adhd, gebruikt elke nacht 2 luiers, medicatie, behandelinskosten (vervoer!!!). We wonen in een polderdorp met maar 1 supermarkt, en niet de goedkoopste. Maar ja, wat moet ik dan? Ik kan dus niet vergelijkend shoppen bij de aldi of de lidl, die zijn hier niet. Dat maakt het leven dus toch weer duurder, dan als je in de stad woont.

En ja natuurlijk ook dat was een keuze, we hadden ook in een stad kunnen gaan wonen. Sorry hoor!

Bah, ik heb dit draadje gestart om diegenen te waarschuwen die ik op een andere manier niet kan bereiken, maar ik krijg hier zo de balen van. Jullie mogen het best over me hebben, hoor. Maar ik doe niet meer mee!!!

Zit hier gvd weer de tranen weg te werken, het zit me hoog, allemaal... neem het me maar niet kwalijk, mdat ik ook maar menselijk ben.

jons

jons

25-11-2010 om 00:16 Topicstarter

Sorry

de emoties zitten me hoog, ik zit er een beetje doorheen. Oudste is ook niet de makkelijkste, momenteel... voor diegenen met oprechte interesse, je kunt me eventueel mailen op [email protected].

Mijn man zag me net met tranen en werd boos. Hij heeft moeite met het accepteren van hulp en toen hij mij zo zag, vond hij dat het dan maar helemaal afgelopen moet zijn, we redden het zelf wel... Ja natuurlijk, maar na een gesprekje ziet hij ook de redelijkheid weer met mensen die wel of geen begrip hebben, mensen die het moeilijker hebben dan wij (en ook daarom, wij hoeven echt niet te ruilen, hoor - we kennen onze zegeningen heus wel).

Als je je vanuit jezelf geroepen voelt om ons te helpen, ga ik geen nee zeggen, maar als je geen zin hebt, doe het dan lekker niet, help iemand die het in jouw ogen wél kan gebruiken, ook wij helpen nog steeds! Ik vrijwillig voor de ouderencentrale hier, mijn man vrijwilligt bij een klussendienst, we geven kleding door, etc.

We doen ons best om zo oprecht en puur mogelijk te leven en kunnen onszelf nog steeds recht in de spiegel aankijken en dat is waar het uiteindelijk om draait, toch?

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.