Off-topic discussies Off-topic discussies

Off-topic discussies

margje van dijk

margje van dijk

25-09-2008 om 23:20

Als je haar maar goed zit (nee, heel wat anders dan wat ingridt nu denkt).

Ik heb heel gek haar. Als ik het overdag netjes in een staartje of een klem stop, dan zie je er bijna niks van. Gewoon, haar. Maar als ik 's ochtends opsta ziet het er uit alsof ik Diana Ross ben in wie de bliksem is ingeslagen.

Best indrukwekkend als je slaperig de spiegel inkijkt. Bijna dat je gaat denken: Goh, je zou het voor de grap eens een dagje zo laten, jammer dat dat echt geen optie is. Je herinnert je de mama-van-Louiza, van wie je weet dat ook zij iedere ochtend haar schapenwollen haar onder controle moet zien te krijgen met veel geduld en een flinke scheut van dat krullencremewonderspul, en je zult net zuchtend aan dat klusje beginnen.

Dan verschijnt je man achter je rug in de spiegel, die liefdevol je haar vastpakt, "Ooh, wat mooi", verzucht, afwijzend naar het flesje in je handen kijkt en voorstelt: "Waarom laat je het niet eens gewoon zo?". Dus je werpt zoals gewoonlijk tegen dat dat echt niet kan, dat het er niet uitziet, dat het dan net is alsof je onder een brug heb geslapen.

Zegt hij: "Welnee joh. Jij hebt soms ook zo'n verkeerde perceptie van dingen. Je bent gewoon een schijterd dat je nou nooit eens gewoon durft te lopen zoals je bent. Waarom denk jij eigenlijk dat dat niet kan? Wie zegt dat eigenlijk? Het kan heel goed. Het is schitterend".

Dus je denkt bij jezelf: Nee, dat zegt niemand, dat hoeft ook niemand te zeggen, want dat is gewoon een feit. Dat weet je. Het ziet er niet uit, klaar. Aan sommige dingen hoef je niet te twijfelen. Dus je stelt hem bij wijze van compromis voor het dan vandaag zo los mogelijk te laten maar het met een klein haarklemmetje enigszins bij elkaar te houden (en je drapeert het ergste haar bij wijze van voorbeeld een beetje naar achteren).

Hij: "Neeeee, je mist het hele punt! Net leek je nog op Katja Schuurman, maar zodra je er ook maar een speldje in schuift lijk je meteen op een debiteuren-crediteurenadministratrice".

Hm. Dat hij je met Katja Schuurman vergelijkt vervult je uiteraard met gepaste trots. Want onlangs las je nog ergens dat die intussen te oud is om nog langer 's lands sexbom te kunnen zijn, en aangezien je de veertig al gepasseerd bent vind je dat je dan best goed scoort als je aan een ternauwernood passé topmodel blijkt te kunnen tippen. Nou ja, volgens je man dan. (Dat één speldje je al meteen degradeert tot grijze muis maakt het natuurlijk wel wat dubieus).

Dus je denkt: What the hell, laat mij eens gek doen vandaag, ik doe het een gewoon, ik laat het een keer los hangen. Met niks erin. Puur zoals ik ben. (Of Katja Schuurman, for that matter).

Nou. OK. Je gaat naar je werk.

"Heb je met je vingers in het stopcontact gezeten?", begroet je eerste collega je grijnzend. "Ben je niet iets vergeten?", vraagt de tweede, op je haar wijzend. "Goh, wat is het .... lang", zegt de volgende. Nog iemand, wiens oordeel je normaal gesproken hoog acht, fluistert je in de lunchpauze discreet toe dat opgestoken haar je echt veel beter staat hoor.

Ach, dat zijn mijn collega's maar, denk je vergoeilijkend. Wat hebben die nu ook voor verstand van Katja Schuurman.

Vol goede moed ga je na je werk naar een borrel waar veel van je goede vrienden ook zijn. Men kijkt je veelbetekenend aan. Een willekeurige greep uit de opmerkingen:
- "Wat heb jij nou met je haar gedaan?"
- "Goh, ik herken je niet eens, ik zie nu pas dat je je haar verft"
- "Heeft de kapper dat gedaan?"
- "Is dat je eigen haar?"
- "Zag je er vroeger altijd zo uit?"

Als je zachtjes tegenwerpt dat je geliefde vanochtend nog dacht dat het wel wat weg had van Katja Schuurman reageren ze begripvol:
- Maar Katja Schuurman doet er dan wel een crèmepje in, hè (je haar vastpakkend alsof het spinrag is)
- "Misschien moet je er eerst eens een borstel doorheen halen?"
- "En Katja Schuurman heeft natuurlijk ook wel een heel ander hoofd".

Later, onderweg naar huis, kies je in je hoofd alvast de woorden waarmee je je man uit de droom zult helpen (want hoewel iedereen recht heeft op een eigen mening is het misschien wel handig als hij ook weet hoe de rest van de wereld erover denkt). Je stapt zijn kamer binnen. Hij kijkt op. "Oooh", verzucht hij uit de grond van zijn hart, "Wat ben je mooi".

"Kijk nog maar eens goed", had je willen zeggen, "want dit is de laatste keer dat je me er zo bij zult zien lopen, na 's ochtends vroeg". Maar je zegt het niet. Je weet opeens helemaal niet meer wat er eigenlijk zo erg is aan een verkeerde perceptie. Je lacht uitdagend terug, ongeveer zoals Katja Schuurman gedaan zou hebben als ze ook maar een beetje op je had geleken.

Margje


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Lol!

Heerlijk. Ik pies bijna in mijn broek van het lachen. Zie het helemaal voor me. ))

Kaaskopje

Kaaskopje

26-09-2008 om 01:15

Nooit meer loslaten margje

Heerlijk toch zo'n man die je zo lekker anders ziet dan de rest van de wereld? Als ik in de spiegel kijk zie ik overal hobbels en bobbels en doe er snel weer iets overheen. Als manlief naar me kijkt ziet hij een prachtig wezen, waar niets aan hoeft te worden verbeterd. Heerlijk toch zo'n door liefde verblinde man? Nooit meer laten gaan. Om dit ook aan mijn man duidelijk te maken heb ik hem de tekst van dit liedje een keer gegeven:

Ik zou je 't liefste in een doosje willen doen
En je bewaren, heel goed bewaren
Dan liet ik jou verzekeren voor anderhalf miljoen
En telkens zou ik eventjes het deksel opendoen
En dan strijk ik je zo zachtjes langs je haren
Dan lig je in de watten en niemand kan erbij
Geen dief die je kan stelen, je bent helemaal van mij
Ik zou je 't liefste in een doosje willen doen
En dan telkens even kijken
Heel voorzichtig even kijken
Telkens even kijken

Je mag er wel eventjes uit, elke dag
Een uurtje, dat mag, ja, een uurtje, dat mag
Je mag dan ook wel naar 't Vondelpark, even
Alleen om de eendjes wat eten te geven
Maar als je dan vlucht raak ik jou toch nooit kwijt
Want ik vind je altijd, ja, ik vind je altijd

Ik zou je 't liefste in een doosje willen doen
En je bewaren, heel goed bewaren
Dan liet ik jou verzekeren voor anderhalf miljoen
En telkens zou ik eventjes het deksel opendoen
En dan strijk ik je zo zachtjes langs je haren
Dan lig je in de watten en niemand kan erbij
Geen dief die je kan stelen, je bent helemaal van mij
Ik zou je 't allerliefste in een doosje willen doen
En dan telkens even kijken
Heel voorzichtig even kijken
Telkens even kijken
En een zoen

Hier kun je het ook horen van Donald Jones:


http://nl.youtube.com/watch?v=bSHvYnvUHY4&feature=related

Ha!

Toch leuker dan een man die niet ziet dat je een met zorg uitgekozen (want moet passen bij gezichtsvorm, flateren, hip kleurtje) nieuwe bril op hebt. En als je na een lange avond toch maar eens informeert wat ie nu toch van de bril vindt, zegt: " Oh? Die ziet er toch precies zo uit als die vorige?"
grrrrrrr......

Mamvantwee

Mamvantwee

26-09-2008 om 09:23

Mooi

Margje, wat heb je dat mooi geschreven, echt, het zou zo als column in een blad kunnen.

Sancy

Sancy

26-09-2008 om 09:33

Ach margje

wat heerlijk herkenbaar! Nee, niet dat haar. en nee ook niet de reacties van collega's. Maar wél dat innerlijke stemmetje dat je eigen uiterlijk kritisch becommentarieert en dat hele "beauty is in the eye of the beholder" principe dat je man zo prachtig demonstreert. Hier loopt ook zo'n prachtexemplaar rond

Margje,

misschien moet je gewoon maar accepteren dat jouw man een extreme liefhebber is van de 'naturel look'. Ik meen me tenminste vaag te herinneren dat ie ook op andere haar-fronten er voor OOl begrippen wat (eeehm hoe zal ik het zeggen) ouderwetsige voorkeuren op nahield.... Istie ook anit pak & pro-berenvel?? (hahaha! ik word nieuwsgierig!!)

En nu?? Was het een eenmalig experiment? Eerlijk gezegd lijkt het me tijdens het bv college-geven misschien voor-de hand-liggender om voor de debiteuren-crediteuren-typmiep-look te gaan dan voor de wulpse Katja of de ontplofte Diana. Of denk ik nu te praktisch??

Ingrid

Heerlijk!

Kom je zo naar de meeting? Alsjeblieft? Als levende illustratie van je eigen verhaal?

margje van dijk

margje van dijk

26-09-2008 om 11:42

Nouuuuu

Ik denk dat ik toch maar met gewoon haar naar de meeting ga. Want ik ben van mening dat naturel in het openbaar niet kan. Door schade en schande wijs geworden. (Hahahahaha).

Dank voor jullie leuke reacties,
Margje (ingeklemd)

+ Slimme Brunette +

+ Slimme Brunette +

26-09-2008 om 11:44

Kaaskopje (o.t.)

Het liedje van het doosje. Meteen schiet me een variant te binnen: "Ik zou hem zo graag in je doosje willen doen". Vunzig, fout, sorry, maar ik moest het even kwijt.

Wat een schatje...

mag ik 'm lenen?
Helemaal toen je hem eigenlijk nèt wilde vertellen over het mislukte experiment...
Je schrijft trouwens écht goed, zo beeldend, nuchter, humoristisch!
(hee, daar kan Katja echt niet tegen op..haha!)
liefs, Olief

boeke

boeke

26-09-2008 om 15:03

Margje

hierboven is er ergens iemands man die een beetje schrijfles nodig heeft... ik denk dat jij daar de perfecte persoon voor bent. je schrijft zo leuk!!!

Nasha the first

Nasha the first

26-09-2008 om 21:25

Margje...

Ik had hem gister al gelezen, nog geen reactie geplaatst, maar je weet dat ik een groot fan van je verhalen ben! Inderdaad, vaste column graag, het is zo heerlijk om te lezen, en vaak ook zo heerlijk herkenbaar!!!!

mama-van-louiza

mama-van-louiza

26-09-2008 om 21:57

Mijn dag is goed

Wat een verhaal! Inderdaad, hoog tijd voor een column. En wat een lef om als Diana Rossie met d'r haren op een bossie de deur uit te gaan! Hulde.
Groetjes
Marieke

margje van dijk

margje van dijk

26-09-2008 om 23:03

Dank jullie

Wat zijn jullie allemaal belachelijk aardig

En Mieke, Pelle, en wie het nog meer zei, jullie zijn schatten, maar ik denk niet dat ik geschikt zou zijn als columnist. Ik zou niet weten hoe je het moet aanpakken om elke maand (of zo) een verhaal te schrijven. Bij mij is het 'event-driven', er gebeurt iets en dan krijg ik jeuk en dan begin ik te schrijven en dan vloeit er achter elkaar een posting als deze uit mijn toetsenbord. (Die trouwens nog zwaar ge-edit zou moeten worden om uberhaupt als geschikte column te kunnen dienen). Maar als ik zou denken: Nu wil ik eens een leuk verhaal schrijven, dan weet ik niet zeker of er dan wel wat komt. Waarschijnlijk wrocht je dan iets heel gekunstelds in elkaar waar alle spontaniteit vanaf is.

Ik voel me prettig thuis hier op het forum, waar ik tot nu toe alle vrijheid heb gehad om mijn event-driven oprispingen publiekelijk te maken, wat wil een mens nog meer? Hier krijg je tenminste ook nog reacties van de mensen die het lezen

Maar nogmaals hartelijk dank voor al jullie aardige woorden. Ik heb trouwens net mijn man alles laten lezen, hij moest heel hard lachen.

Margje

margje van dijk

margje van dijk

28-09-2008 om 12:28

Pelle en xsara

Pelle, volgens mij is het universele trefwoord voor al mijn relevante postings "blunder" (grijns). Maar een speciaal draadje hoef je niet voor me te openen, hoor!

En Xsara, zomaar de titel veranderen, foei! Nee hoor, ik vind het leuk dat je het doorstuurt.

Margje

Jujube

Jujube

28-09-2008 om 13:17

Katja

Toevallig was ik gisteren met jongste dochter bij de Hema en stonden Katja Schuurman en haar man achter ons in de rij (Filmfestival in Utrecht....). Toen zag ik het weer: Katja Schuurman is gewoon de mooiste vrouw van Nederland. Dochter verzuchtte dat ze wilde dat zij zulk haar had...
Dus Margje; hold on to that man! Als hij jou met Katja vergelijkt ben je een gelukkig mensch.
Groet,
Jujube

Roos

Roos

28-09-2008 om 23:44

Leuk!

Geweldig verhaal!
En een draadje met verzamelde werken zou ik leuk vinden hoor Pelle.
Roos

margje van dijk

margje van dijk

29-09-2008 om 11:18

Jujube!

Jeetje zeg, dat je gewoon live kunt vaststellen hoe het haar van Katja er nou echt uitziet. Had je niet even kunnen vragen wat voor crèmepje zij er nou in smeert?

Groeten, Margje

Hahaha geweldig

Ik ben het eens met de mensen die vinden dat je een column moet gaan schrijven! (Maar snap ook je redenen om dat niet te doen )

Er was ook nog een verhaal over kinderen naar school brengen, geloof ik... Succes Pelle met zoeken, ik wil ze graag allemaal nog eens lezen!

Overigens als ik niet heel stevig de föhn hanteer heb ik ook een soort kroezig touw op mijn kop. Ik heb daar een gigantische hekel aan en föhn de boel altijd steil. Wat jij gedaan hebt zou ik niet durven, dus ik heb ook nog eens grote bewondering voor je stunt
(En ook mijn man roept na elke wasbeurt: láát het nou eens zo! Haha!)

margje van dijk

margje van dijk

29-09-2008 om 21:45

Allemaal

Nou, wat een opleving weer vandaag in dit draadje

Cameron: dat meen je niet. Extensions?? Ik kan het haast niet geloven!

Sinilind, hou op, want ik ga ontzettend blozen! Je bent zelf trouwens ook heel mooi en innemend, laat ik dat vooral even melden. (Iedereen: ik ben helemaaaal niet mooi maar Sinilind ziet iets in me).

Pelle: O, o, o, Pelle, ik begrijp dat je speurzin bijna bezit van je begint te nemen. Maar weet je, eigenlijk vind ik het wel prettig vaag dat al mijn postings verstopt in het forum zitten. Als jij nu alles bij elkaar zoekt ben ik ineens een compleet open boek (behalve dat het nog geen boek is). Dan kan iedereen ineens achter elkaar al mijn 'dingetjes' lezen. Ik heb de illusie dat het dankzij de zoekmachine-uit-het-jaar-nul is dat ik toch nog redelijk anoniem (lees: niet live herkend) ben. Als iedereen straks A + B bij elkaar ziet kan ik net zo goed meteen mijn naam en toenaam en de hele rataplan alvast vermelden. Nu is het alleen nog voorbehouden aan de diehard-zoekers of -opletters (en dan vind ik het niet zo erg). Dus hoezeer ik het ook waardeer dat je die moeite wilt doen, laat me toch maar prettig versnipperd blijven.

Mieke, dat Andrelonspul gebruik ik inderdaad. Maar ik kan het altijd maar 1 keer gebruiken en dan vind ik mijn haar die avond toch wel 'vies' voelen. Maar dat doe ik inderdaad op normale dagen. En verder is mijn remedie gewoon opsteken, dan maakt het niet zo veel uit. Dan loop ik altijd met een soort waas rondom mijn haar (het statische sprietserige wat zich buiten de orde heeft weten te wurmen) maar veel is dat niet want de het meeste zit muurvast. Maar dank voor het meedenken

En Mickey, ach, jij bent toch ook nog altijd mijn weblog-nummer-1-fan, dus ik weet hoe jij erover denkt Bijzonder dat je je herinnert dat ik ook een keer een 'eersteschooldagdrama' heb geschreven, toevallig (eerlijk waar!) vond ik dat gisteravond op mijn PC terug terwijl ik op zoek was naar heel iets anders. Ik was het allang weer vergeten. Wat dat betreft is het wel goed als je toch af en toe dingen opschrijft

Groeten Margje

Niet zo erg als een diana-coupe, maar toch....

Ik heb me 2 weken terug door ega laten overhalen een fuchsia-roze-met-zwart geruite winterjas te scoren. Hij vond hem zo leuk! Zou me niks verbazen als die in de margjes-haar-categorie blijkt te vallen.

T is op zijn zachtst gezegd iets heel anders dan ik normaal aanheb, en zelfs nu hij alleen maar aan de kapstok hangt heeft ie al tot bijzonder commentaar geleid van werkelijk iedereen die in mijn hal heeft gestaan. Varierend van het veelbetekende 'goh, wel apart', tot 'trek eens aan. (wazige stilte) hmm je moet het denk ik niet met een spijkerbroek zien, maar misschien met een leuk rokje...'

Nou ja. Benieuwd wat er gaat komen als ik er daadwerkelijk mee over straat ga! Eerst nog een zeer-aan-je-ogen roze sjaal kopen om eea in stijl te completeren! (misschien moet jij volgende keer een blote glitterjurk aandoen bij je Diana-coupe, Margje, dan is het tenminste AF!)

Ingrid

Nasha the first

Nasha the first

29-09-2008 om 22:30

Toch jammer margje

Ik zou de 1e zijn die je boek kocht!!!

Overigens, Pelle, dat verhaal van de boodschappen heb ik gevonden, mocht je het toch nog willen

Bastet

Bastet

30-09-2008 om 07:46

Boeb!

Je bent zelf ook een leuke griet om te zien,en één met een groot hart bovendien!
Bye,Bastet

Sancy

Sancy

30-09-2008 om 09:40

Ach jah (margje en boeb)

ik onderschrijf alles wat Boeb over Margje schrijft. Ik heb de eer gehad haar live-and-in-person te ontmoeten, dus ik wéét waar ik het over heb
boeb, als we ooit een mooie-moeders-kalender gaan maken (er komt vást wel een goed doel voorbij) à la "Calender Girls", dan mag en zul jij niet ontbreken!

margje van dijk

margje van dijk

30-09-2008 om 09:42

Jeetje - en ingridt

Boeb! Ik sluit me aan bij Bastet, ik zou jou voor op de kalender zetten. Verder ben ik redelijk sprakeloos van je complimenten maar het wordt alleen maar erger als ik probeer te bedenken wat ik terug zal zeggen om het te relativeren, dus zeg ik alleen maar: Dank je wel!

(Ik durf nou acuut niet meer op de meeting te komen, ik zie al visioenen voor me: 'Hee, waar is Margje, het moet een heel knap iemand zijn met een geweldige persoonlijkheid'. Kom ik binnen, paniekerig te laat, met al mijn haar scheefgezakt, met de 5 kilo extra van de kerstdagen er nog aan, en dan denkt iedereen: 'Wie is dat mens?').

(Ik moet ineens hard lachen bij de herinnering aan een goede vriend die laatst een foto van mij zat te bekijken en tegen mijn man zei: "Goh, wat is ze mooi op deze foto, maar dat is ze niet altijd hè?").

En IngridT, wat een geweldig beeld heb ik nu, die fuchsia ruitjesjas bij jou aan de kapstok. Maar eerlijk gezegd zie ik het probleem niet zo hoor, want jij kunt ook zo op de kalender, en met die pittige uitstraling van je erbij staat dat volgens mij geweldig goed. Ik zou er een hoed bij kopen

En Pelle en Nasha en Cameron: Grijns

Margje

margje van dijk

margje van dijk

30-09-2008 om 09:44

O nee

En nou glipt Sancy er ook nog tussendoor.

Nou, het wordt een beetje saai zo, maar Sancy is ook werkelijk een Zeer Mooie Vrouw. Met een hoop wijsheid.

Ik denk dat de kalender maar beter 365 bladen ipv 12 kan hebben als dit zo door gaat.

Pelle, wil jij de kalender niet gaan exploiteren? Nasha! Die wil jij vast ook wel kopen!

Margje

Sancy

Sancy

30-09-2008 om 09:57

Rofl

jah! Een bescheurkalender!!!!

Sancy

Sancy

30-09-2008 om 09:58

Oh jee

nou jah, je snapt wel wat ik bedoel toch? Ik ook met mijn grote scheur... euh, mond...

margje van dijk

margje van dijk

30-09-2008 om 10:42

Ps andere haar-herinnering (nav ingridt)

Alle bescheurkalenders terzijde, ik herinner me opeens iets wat naadloos in dit draadje past. Dit naar aanleiding van IngridT's opmerking: "misschien moet jij volgende keer een blote glitterjurk aandoen bij je Diana-coupe, Margje, dan is het tenminste AF!".

De twee echtste keren in mijn leven dat ik solo heb gezongen was op een echt podium met een echt orkest en een koor in mijn rug (al was het "maar" bij het studentenkoor en orkest waar ik zelf jaren eerder ook in gezongen had). De eerste keer deden zij o.a. een zuid-amerikaans swingend stuk (wel klassiek) van 20 minuten waar doorlopend een duet van 2 solisten in zat. Een ander meisje dat naar het conservatorium was gegaan en ik werden gevraagd die duetten te zingen. We kregen een officieel contract en ook een gage, namelijk de somma van 75 euro elk.

Hartstikke geweldig zou je zeggen, toch. Zingen konden we wel aardig. Maar het was een lustrumconcert, de rector van de universiteit zou komen, het was een grote zaal, we zouden voor op het podium moeten staan blèren net als echte solisten. Dus wij zaten elkaar helemaal zenuwachtig aan te kijken: hoe gaan we dat doen? Alleen al dat opkomen op het podium en dan al die mensen te zien en dan die spotlights erbij, allemensen, daar waren wij toch niet zonder meer tegen opgewassen, en dan nog moeten zingen ook? We bedachten dat de remedie hem er in zou zitten dat we ons ongelofelijk zouden uitdossen. We zouden glitterjurken kopen en ons haar professioneel laten opsteken en er bloemen in steken en flink make-up op doen, want als je er als een solist uitziet ga je je vast ook spontaan als een solist gedragen en dan gaat alles vanzelf goed.

Dus we gingen shoppen, we gingen naar de kapper, en we zagen er helemaal geweldig uit. (We hadden onze gage elk al drie keer uitgegeven). Aldus uitgedost werkte het inderdaad zoals het moest werken: je speelt gewoon dat je het kan. Door de uitdossing en het haar voel je je de solist die je op dat moment moet zijn. Dus wij kwamen zelfverzekerd op, zongen de longen uit ons lijf, we konden er bij blijven lachen en we vielen niet van het podium. We kregen daverend applaus met bloemen en zoenen van de rector toe.

Het jaar daarna werden we prompt opnieuw gevraagd. Deze keer was het het Gloria van Vivaldi. Hierin zit één vrouwenduet en verder een paar solo's voor sopraan en alt. (Een belangrijk verschil met het stuk van vorig jaar, dat was uitsluitend duet, en duet is véél minder eng dan solo, want in een duet ben je nooit helemaal alleen). De gedachte dat we nu allebei apart helemaal solo zouden moeten zingen gaf ons integraal totaal de bibbers, nog veel erger dan vorig jaar.

Maar we gingen gewoon dezelfde aanvalstactiek volgen. Deze keer moesten we barokke jurken hebben, het kon niet Vivaldi genoeg zijn (dat lukte). Op naar de kapper, die we vroegen om ons barok-glamoureus te maken. De kapper speelde wat met mijn haar (wat toen tot net op mijn schouders kwam) en zei: Als ik het nou eens heel hoog en bol föhn, volgens mij staat jou dat waanzinnig. Doe maar, zei ik, opgelucht dat er blijkbaar een way-out uit deze situatie mogelijk was, en na een hele tijd knippen en föhnen was het klaar.

Het was nog een paar uur voor het concert, ik trok mijn prinsessenjurk aan en bekeek mezelf in de spiegel. "Goh, je lijkt net Beatrix", zei mijn man.

Dodelijke stilte van mijn kant. Beatrix??? Uuhm, weet je het zeker? "Ja, vind je niet?", herhaalde hij argeloos.

Nou, ik weet niet of het nou daar aan lag, maar plotseling voelde ik me totaal verdwaald in mijn nieuwe outfit. Paniekerig bekeek ik mezelf nog een keer. Ja, verdomd, net Beatrix. Maar als je denkt dat je Beatrix bent, hoe kun je dan nog zingen? Ik herinnerde me pogingen van het jongste zusje van Beatrix om stemmig klassiek te zingen en die beelden werkten niet versterkend op mijn gemoed. Vivaldi is heel serieus, dat was op zichzelf wel een houvast, maar hoe ging ik nou als Beatrix het Agnus Dei zingen?

De magie werkte niet. Beatrix was heel handig tijdens het opkomen (mijn zangjuf zat in de zaal en zei achteraf dat ik "als een koningin" was opgekomen), maar tijdens het zingen kon ik mijn draai niet vinden. Mijn ogen vlogen de grote zaal rond op zoek naar houvast en ik dacht alleen maar: Hoe zou Beatrix dat nou toch doen iedere keer. Maar toen begon het orkest en moest ik al inzetten en ik weet niet meer waar ik het vandaan gehaald had maar het was van heel ver weg.

Na afloop wilden de studenten natuurlijk de gebruikelijke foto's maken, en die hebben ze me nadien gedienstig opgestuurd. Dus ik heb ergens een mapje zitten met een hele grote troep leuke uitgelaten studenten en daartussen staat ook ergens een stijve Beatrix.

Ze hebben ons nooit meer teruggevraagd. Iedere keer als ik per ongeluk die foto's tegenkom rilt Beatrix me weer tegemoet. Ik ben ook nooit meer naar de kapper gegaan voor een solorol. Ik kwam er achter dat echte solisten dat ook niet doen

Margje

Ha!

Krijg ik opeens zo'n visioen van een statieportret van een zorgelijk kijkende Beatrix met een horde uitgelaten kinderen en kleinkinderen om haar heen (maar dan dus Mragje met haar studenten).
Over zingen gesproken, na een beste verkoudheid en tóch die twee optredens afgelopen zondag klink IK als Katja, zwoel, hees en sexy. Jammer nou toch dat je dát dan weer niet op een kalender vast kunt leggen...

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.