Balans - werk/privé en alles wat daarbij hoort

Ik snap het niet

Schulden maken heeft niets te maken met 'dom' zijn. Beetje vreemd dat het wordt aangehaald, want daar heb ik het helemaal niet over. Ook mensen met hoge inkomens gaan te hoge schulden aan (ze hebben net iets meer speelruimte om de schuld weer ongedaan te maken).

Mijn punt is dat schulden maken niet (alleen) met 'geen inzicht' te maken heeft. Het is handig om wel inzicht te hebben maar van 'geen inzicht' krijg je geen schulden. Een lening, persoonlijk krediet, etc ga je bewust aan. Daar zet je een handtekening onder. Daar begint toch een schuld, met die handtekening?

Escalatie van chaos

Chippie:"Een lening, persoonlijk krediet, etc ga je bewust aan. "
Waarmee je suggereert dat dat de oorzaak van hoge schulden is. Dat is niet zomaar gezegd. Meestal gaat het sluipend. Op een maand blijkt er een tekort van 400 euro. Dat lijkt niet veel, maar om dat de volgende maand uit te kunnen sparen, moet je 800 euro minder uitgeven dan je de vorige maand hebt gedaan.
En dat is dan toch ineens een hele plons, ook voor mensen met hogere inkomens die geen inzicht hebben, toch niet rood staan, maar ook niet sparen.
Waar ging het aan op? Waar kan je op besparen? Voordat je dat door hebt zonder enig inzicht, loop je zomaar betalingsachterstanden op: energie, huur of hypotheek, telefoon, abonnementen, leaseauto, afbetaling van de auto, deelbetaling van de al geboekte vakantie. Gewoon bestaande uitgaven die altijd konden, maar ineens niet meer.
Groet,
Miriam Lavell

Wel

Wel degelijk. Incasso kosten zijn onbetaalbaar. Daar komt nog bij dat nogal wat geldschieters (die van de auto, het huis of wat dan ook), bij een betalingsachterstand in een keer het geheel op kunnen eisen.
Sta je een paar duizend euro achter, moet je ineens tienduizenden tot tonnen euro's betalen. Dat lukt niet, daar komen dan weer incasso-kosten over... tel uit uw winst.
Groet,
Miriam Lavell

Miriam heeft helemaal gelijk

Heel treffend beschreven en precies zoals het bij mijn schoonouders (AOW-ers) gegaan is. Bij hen heeft het tienduizenden euro's gekost om de betalingsachterstanden weer te repareren.
Een niet betaalde belastingnota van 80 euro was bijvoorbeeld opgelopen tot 800 euro. Dat gaat heel erg snel en het is verschrikkelijk zonde van het geld.

Mama 5

Maar...ik begrijp het echt niet. Er kan een rekening tussendoor glippen. En je kunt ook nog de aanmaning hebben gemist maar tussen 80 en 800 euro liggen echt wel meerdere maanden. En dan ben je nog lang niet bij tienduizenden de euro's. En ook al zou dat wel zo zijn... dat heeft niets met 'geen inzicht' te maken maar met 'rekeningen niet openen en niet betalen'.

Over schulden en herkenning

Fijn, zoveel herkenning. Wat Kiki ook nog even weer schrijft, dat ze moet ontbijten met crackers... Zo moest ik vanmiddag opnieuw om boodschap omdat ik de geplande boodschappen (lijstje gemaakt en recepten voor een groot deel van de week) toch deels weer voor iets anders gebruikt had. Mijn vriend begrijpt dat niet, maar ik heb die flexibiliteit nodig.
En die financiën en schulden? Ik sta dus nooit rood (vind ik reuze knap) en krijg nooit aanmaningen. Toch vind ik het oenig niet te weten wat er in of uitgaat. Maar misschien heb ik die speelruimte nodig? Misschien wil ik soms zelfs grenzen opzoeken en dure laarzen kopen zonder dat ik ze nodig heb, met de gedachte 'kan mij het schelen of ik geld heb, ik koop ze gewoon' en ik red het daar steeds opnieuw mee.
Het gaat anders worden als ik ga lenen bij de bank (tot nu toe nooit gedaan), ik denk dat ik dan ineens serieuzer ga worden...

Jetteke (als je toch nog doorleest)

Ik ben blij met je positieve woorden in je laatste bericht, maar ik vind het wel jammer dat je door een weerwoord van Miriam het gevoel hebt dat je hier niet langer wilt meepraten.
(Ik doe even of Miriam niet meeleest.)
Ik ben het vaak niet met eens geweest Miriam. Ze kan inderdaad soms het bloed onder je nagels vandaan halen (tja, echt Miriam), maar als ik vind dat iemand gelijk heeft kan ik dat ook wel weer los zien van waar ik het niet over eens was. En ik vind nu dat ze goed begrijpt hoe het zit en wat ik bedoel.
Ik gaf met mijn reactie aan wat een vrij gebruikelijk proces is bij mensen die in de schulden raken. Wat mijn eigen situatie betreft kan ik melden dat ik het nooit perfect zal doen, maar de ontkenningsfase ben ik al 10 jaar voorbij. Ik weet uit ervaring en door naar anderen te kijken en luisteren hoe het mis kan gaan.
"Jouw methode van "ik heb het meeste in mijn hoofd zitten" vind ik eigenlijk alleen geschikt voor mensen die zeer ruime sommen geld op de bank hebben staan. En dan nog ..."
Google voor de aardigheid eens met de woorden 'schuldhulp' en 'hogere inkomens'. Gewoon zonder de haakjes eromheen.
Wie het breed heeft laat het breed hangen, is een Nederlands gezegde. Maar dat betekent ook dat de uitgaven zo groot kunnen worden dat bij flinke tegenslag de schade niet makkelijk te herstellen is. Man en ik fietsten een poosje terug door Blaricum en omgeving. Ook daar stonden opvallend veel huizen te koop. Zouden die allemaal opééns zin hebben in een verhuizing? Dat denk ik niet. Een deel zal misschien naar een ander huis willen, een ander deel zal moeten.
"Domme" mensen was algemeen bedoeld en dus niet over mij.
Ik ben met je eens dat internetbankieren veel overzichtelijker is dan de oude situatie.

Kiki

De schoonmaakster ontbreekt in mijn verhaal, maar verder... Een tip: doe wat je nodig hebt 's avonds, als je geen haast hebt, al in je tas of leg alles bij elkaar op tafel klaar voor de volgende dag. In de ochtend ben je sneller klaar met checken of je alles hebt dan wanneer je dan nog als een wilde alles bij elkaar moet zoeken. Hoe ouder en verstrooider ik word, hoe georganiseerder ik mij móet opstellen
Ik heb twee royale lantaarns met waxinelichten erin in de vensterbank staan. Als compensatie van planten. Ik heb meer plezier van die lantaarns dan van planten.

Chippie

En ook al zou dat wel zo zijn... dat heeft niets met 'geen inzicht' te maken maar met 'rekeningen niet openen en niet betalen'. ===
Mensen kunnen écht niet doorhebben hoe erg ze ervoor staan door hun afschriften of internetbankgegevens niet in te kijken en gaan dan te lang op de oude voet door. (Door mijn werk weet ik dat er veel mensen zijn die niet weten wat er eigenlijk allemaal van hun bankrekening wordt afgeschreven. Verbazingwekkend, maar echt waar.) Op een gegeven moment kom je er natuurlijk wel achter dat het fout gaat en probeer je eerst nog het ene gat met het andere te vullen, met het gevoel dat je het nog onder controle hebt. Dan kan het zijn dat je rekeningen ongeopend gaat wegleggen. Zoals gezegd: wat je niet ziet is er niet. Maar als de ene deurwaarder na de ander aanbelt is het met de ontkenning gedaan. Maar dan is het te laat. Dan betaal je inmiddels niet meer 'gewoon' de openstaande rekeningen, maar ook de gepeperde kosten die de belastingdienst (bij een belastingschuld), incassobureaus en deurwaarders er nog eens bij optellen. In de schulden raken gaat vaak dus niet in een keer 'opeens', maar het kan wel 'opeens' erg hard oplopen.

Gaat snel

Chippie, de belastingdienst is de grootste schuldeiser bij mensen met schulden. Die heeft bovendien de onhebbelijke gewoonte om zo snel mogelijk de bedragen af te schrijven van je rekening (kan via overheidsvordering). Dat kan gaan over; inkomstenbelasting, motorrijtuigenbelasting, gemeentelijke belasting, huurtoeslag, kinderopvangtoeslag, waterschapslasten en zorgtoeslag. Een ervan, of allemaal tegelijk.
Dat afschrijven gebeurt van je saldo + je credietruimte. Je kunt er dus rood door komen te staan. Bovendien heb je die maand (of maanden) geen geld meer en je moet ergens van eten en de vaste lasten betalen.
Daarmee begint het vooruit schuiven. En dat tikt rap aan.
Een voorbeeld van onverwacht hoge kosten, een naheffing die je niet zomaar kan betalen, is bijvoorbeeld de energierekening.
Stel je doet niks ongewoons, maar de benzineprijzen zijn wel enorm gestegen. Dat betekent dat je het afgelopen jaar met dezelfde ritjes toch honderden euro's meer kwijt bent. Er is nog niks mis gegaan, maar de rek is er wel uit natuurlijk. Maar dat weet je niet echt, want je hebt geen inzicht.
Dan komt de energierekening met een naheffing van duizend euro. Energieprijzen zijn niet alleen hoog, het is ook nog eens ongewoon lang koud.
Je treft een betalingsregeling, 50 euro per maand, terwijl je zonder inzicht al die jaren wel uit kwam, maar niet hebt kunnen sparen. Je kunt die 50 euro binnen die 'gevoelseconomie' helemaal niet missen.
Ik denk dat precies deze combinatie de komende maanden voor heel veel mensen het begin van ellende betekent. Tel daarbij op het mogelijk terug moeten betalen van opvangtoeslag voor niet gewerkte uren (nieuwe regeling). Je hebt het even niet, de belasting is ongeduldig en snoept het op eigen houtje van je rekening. Dat doorkruist je afbetalingsregeling die je met de energiemij hebt. Die wordt boos en wil nu het hele bedrag ineens. De incasso's stapelen zich op: Belasting, je staat rood bij de bank, energiemij, je hebt geen geld meer om van te leven.
Als je wel inzicht hebt, dan heb je altijd kunnen sparen voor onverwachte uitgaven, je uitgaven structureel aan de hogere energieprijzen en veranderende regelingen kunnen aanpassen en een extra trui aangetrokken in huis: de thermostaat een graadje lager.
Dat je het moeilijk te begrijpen vindt, siert je eigenlijk. Kennelijk heb je een sluitende gevoelseconomie en voldoende speelruimte. Maar je vergist je. Het is niet voor niets dat de Beroepsorganisatie van Gerechtsdeurwaarders inmiddels oproept tot een betere bescherming van mensen met schulden. De regelingen die er zijn zitten het kunnen betalen van in aanvang behapbare schulden zo in de weg, dat mensen van de wal in de sloot raken.
Groet,
Miriam Lavell

Miriam

Ik wil het toch een keer gezegd hebben:

"Dat je het moeilijk te begrijpen vindt, siert je eigenlijk. KKennelijk heb je een sluitende gevoelseconomie en voldoende speelruimte. Maar je vergist je."

Ik heb echt een ontiegelijke bloedhekel aan dat vingertje van je. Wat wil je nu precies tegen mij zeggen? Als ik jou moet geloven staat er morgen een belastingmannetje op de stoep die van alles terugvordert. Daar geloof ik niet in of je moet de zaken niet duidelijk hebben opgegeven. De meeste dingen betaal je gewoon per maand.

Ja, inderdaad, ik vind het heel moeilijk voor te stellen dat ik morgen plotseling een onbehapbare schuld heb. Ik heb dan wel geen idee wat ik uitgeef aan energie, wat er precies op mijn loonstrook, hoeveel we aan boodschappen uitgeven en hoeveel saldo ik op dit moment heb. Ik weet wel dat ik automatisch spaar en dus een buffer heb (waar ik dus niet zomaar aanzit), dat ik drie stappen terug kan in uitgavenpatroon (geen Hema) en dat ik dat meteen ga doen op het moment dat ik rood sta.

Bij jou stort iedereen morgen in een financiële afgrond. Sorry, maar dat vind ik echt heel erg overtrokken. Ben blij dat ik wat optimistischer en toch financieel gezond in het leven sta.

"Tel daarbij op het mogelijk terug moeten betalen van opvangtoeslag voor niet gewerkte uren (nieuwe regeling)" De regeling geeft aan dat je voor kinderen 0-4 jaar maximaal 140% van je aantal werkuren per week mag afnemen. Voor kinderen 4-12 jaar ligt dit op 70%. Dat valt prima in te passen in je werktijden. Daarnaast is het een steekproefregeling; ze willen de excessen opsporen (1 uur per jaar werken en 40 uur kinderopvangtoeslag (via gastouderconstructie met oma) vangen). Je hoeft nergens je daadwerkelijk aantal werkuren op te geven. Qua werkloos worden is het lastig maar niet direct onoverkomelijk.

Jijzelf of het algemeen

Chippie, ik denk dat de verwarring er vooral in zit omdat jij wat ik zeg op jou persoonlijk betrekt terwijl ik het meer algemeen bedoel.
Tegelijkertijd doe jij alsof 'iedereen' het net zo makkelijk op kan lossen als jij.
Ik wil tegen jou zeggen dat jouw gevoelseconomie in zijn algemeenheid niet de zekerheid biedt die jij erbij voelt. Dat je argumenten in zijn algemeenheid niet opgaan. Maar het kan ondertussen goed dat het bij jou wel zo werkt en zo blijft werken. Ik ken je positie niet. Die hoef ik ook niet te kennen.
Jij kunt ervan uitgaan dat niet iedereen in jouw positie zit. De cijfers laten dat zien.
Groet,
Miriam Lavell

Rosase

Die 24 maanden is alleen voor Toeslagen. Voor alle andere belastingschulden kun je alleen een regeling treffen als je allerlei bewijsstukken overlegt waaruit blijkt dat je niet voldoende middelen hebt om de schuld in 1 keer te voldoen.

Toch snap ik het nooit

Als er door bijvoorbeeld de belastingdienst een heel maandsalaris wordt ingehouden, en je hebt geen reserve, waar leef je dan van? Als je schulden hebt kan je toch geen leningen meer afsluiten? Ik zou echt niet weten hoe ik opeens aan geld zou moeten komen in zo'n situatie.
Vorige keer was er in een programma ook een gezin wat structureel 700 euro per maand teveel uitgaf. Hoe doe je dat vraag ik me af? Een maand oké, maar altijd? Welk geld wat je niet hebt kun je dan uitgeven zo lang achter elkaar?

Snuggle's

Heb je geen Credit Card ?

Virtuele uitgaven

Rosase, we hebben het over hetzelfde. Extra uitgaven aan energie doen we allemaal in dit lange koude voorjaar, maar de rekening komt pas later.
Wie elke maand op gevoel uitkomt maar niet kan sparen, die krijgt die rekening ineens waardoor er een onverwacht tekort ontstaat.
Inderdaad: niet kunnen sparen is een belangrijk signaal.
"Overigens: als er één schuldenaar is die heel soepel is, is het wel de belastingdienst. Die biedt standaard al een afbetalingsregeling aan, die over 2 jaar uitgesmeerd mag worden. "
Dat is niet waar. De ene belasting is de andere niet en bovendien voert de belastingdienst allerlei derdenbevoegdheden/beslagen uit.
http://nos.nl/audio/360682-hoogleraar-schuldenproblematiek-is-in-grote-mate-gedragsproblematiek.html
Snuggle's:"Als er door bijvoorbeeld de belastingdienst een heel maandsalaris wordt ingehouden, en je hebt geen reserve, waar leef je dan van? "
Iets dergelijks gebeurt dus steeds vaker, zie die link. Dan moet je nog meer schulden maken om van te leven en zo stapelt het zich op.
"Welk geld wat je niet hebt kun je dan uitgeven zo lang achter elkaar?"
Het geld dat er binnenkomt voordat de rekening er is. Dat kunnen maandelijkse uitgaven zijn, maar dat zijn vaak juist ook uitgaven die zich per kwartaal of per jaar aandienen. Denk aan de energie-afrekening, maar ook schoolkosten, vervoersabonnement, gemeentelijke heffingen, etc.
Overzicht per maand hebben, is niet genoeg.
Groet,
Miriam Lavell

Moeilijk

Hier iemand bij wie het niet lukt om uit het rood te blijven. Sparen lukt al helemaal niet. We hebben best een leuk inkomen, maar onze vaste lasten zijn hoog in verhouding tot dat inkomen.
Verhuizen is geen optie (ivm de markt), meer verdienen is ook moeilijk (ik zou wel wat meer willen werken, maar kan niet de juiste baan vinden), minder uitgeven kan wel, maar niet véél minder. Wij zijn nl. altijd al erg zuinig geweest, gaan zelden op vakantie, kopen nauwelijks kleren of speelgoed, of boeken, of andere luxe.
Ik voel me rijk, zolang ik niet rationeel naar mijn financiële situatie kijk. We staan geregeld rood en we kunnen niet sparen. Hebben geen buffer maar ook geen grote tekorten. Ik weet (mede door dit forum) dat we in een risico-volle situatie zitten. Ik hoop dat ik binnenkort 32 uur kan gaan werken, maar tot die tijd rommelen we door en vind ik eigenlijk dat we het best heel goed hebben.
Kop in het zand dus. Of liever: hoofd in de wolken!

Vic

Dankjewel voor de informatie.

Ik hoop er in levende lijve echter nooit mee in aanraking te komen

Suf he

wij staan ook geregeld rood.
Maar we sparen ook. En we lossen de hypotheek af.

We zijn gewoon te slordig, dat rood staan slaat nergens op. Mijn oude vader heeft met een veel lager inkomen nog nooit rood gestaan, als hij dit van ons wist zou hij zich voor ons schamen.

Eén ding geleerd

Sparen heeft geen zin zolang je nog rood staat. De rente die je ontvangt is veel minder dan de kosten van rood staan.
Dat is bij ons dus stap 1. Uit het rood blijven. En het lukt dus niet. We hebben die ruimte hard nodig.

Weet ik wel

is ook zo.

En toch gebeurt het nog steeds. Knullig gedoe. Man maakt begin van de salarisperiode van alles over, ook spaargeld dus, en ergens in de loop van de maand gaat het mis.

Belasting

Als de belasting overgaat tot beslaglegging op het salaris, houden ze niet zomaar het hele salaris in. Ik kom even niet op de juiste naam daarvoor. Beslagleggingsvrije voet of zo. Maar het is wel zoveel dat je er flink door in de knel kunt komen te zitten.
De helastingdienst is op zich wel soepel, inderdaad door de betalingsregelingen die getroffen kunnen worden, maar als je eenmaal in het schuldhulptraject komt, is het juist een partij die niet meewerkt.

Credit card

Shonagh laat het woord vallen: creditcard. Mijn zus heeft er ook een en ik begrijp daar niets van. Als je een gezonde bankrekening hebt, maar je komt een maandje te kort voor een noodzakelijke uitgave, dan kun je volgens mij bij de meeste banken wel een beetje in de min staan. Dat lijkt mij altijd nog verstandiger dan aan creditcards te beginnen. Of zie ik dat verkeerd? Overigens was een van de onderdelen waarop het bij ons 10 jaar geleden misging dat we in de min mochten staan bij de Postbank/nu ING. Op een goede dag kwam er niet meer zoveel inkomen binnen, maar die roodstand was er nog wel en was niet meer op te lossen. Het is riskant, omdat het té makkelijk gaat.

Inkomen en toeslagen

Kaaskopje, het klopt dat bij een beslag op het salaris rekening gehouden moet worden met het minimum. Maar dat helpt niet, want op de toeslagen mag wel volledig beslag gelegd worden. Dan moet je dus van dat minimum leven én de volle mep aan huur, kinderopvang en zorg betalen. De link die ik gaf gaat over iemand die dat overkwam. Die hield 50 euro per maand over om van te leven.
Dat is ook het probleem dat de Gerechtsdeurwaarders aansnijden.
Groet,
Miriam Lavell

Twijfel

Zal ik het nou zeggen of niet?
Ja, ik doe het.
Roodhoofd:"Hebben geen buffer maar ook geen grote tekorten. "
Dat heb je wel. Je hypotheek. Dat is een schuld.
Groet,
Miriam Lavell (al eens aan kamerverhuur gedacht?)

Dat maakt mij nieuwsgierig miriam

Vanwaar de twijfel? Waarom zou het niet gezegd mogen worden?
Ik vind het prima dat je me hierop wijst, al weet ik natuurlijk heel goed dat de hypotheek een schuld is. Wel een schuld met een onderpand en één waarbij we maandelijks netjes aan onze betalingsverplichting voldoen. En aan de andere kant, ook een schuld die groter is dan wat deze woning op dit moment zou opleveren
Met: "We hebben geen grote tekorten", bedoel ik geen leningen op een auto, of een studie, of op afbetaling aangeschafte zooi. Ik bedoel ook dat als a.s. maandag ons salaris plus vakantiegeld binnen is, we voorlopig weer uit het rood zijn en we dan straks na de belastingteruggaaf weer wat ruimer zitten.
En ja, dat geld kunnen we opzij zetten, maar er is een aantal zaken dat hoog nodig aan onze woning moet worden opgeknapt.
Een kamer verhuren... ik heb er inderdaad wel eens aan gedacht, maar het zou betekenen dat we onze privacy geheel in de verkoop deden. We wonen gelijkvloers.
Ik denk dat meer werken meer oplevert en beter is voor ons humeur.
Maar je tip is niet alleen maar praktisch bedoeld, vermoed ik. Het is vooral de boodschap: pas op! Doe er wat aan! Begrijp ik je goed?