Elpee

Stencil

Er zijn juffen bij ons op school (ruim jonger dan ik overigens), die volgens zichzelf nog steeds stencils uitdelen. Volgens mij delen ze kopieën uit.

Semafoon/semadigit

een vriendinnetje van mij,ongeveer 10 jaar jonger, wist echt niet waar ik het over had. Heb beloofd haar dat ding een keer te laten zien!

Mijn telefoon

Op mijn bureau in huis heb ik een telefoon staan (vaste aansluiting)met draaischrijf. Ja ,ze bestaan echt nog. Ik heb dat ding al jaren en vind een nieuwe telefoon wat zonde van het geld omdat ik deze weinig gebruik. (beneden hebben we nog een andere modernere telefoon met druktoetsen).
Dus geschiedenis in werking hier.
Verder betaal ik vanwege contacten in buitenland nog heel veel met cheques.
Een pickup hebben we dus ook nog in huis evenals een oude type machine. Die laatste kan trouwens echt weg want die gebruikt niemand meer. Onhandige dingen en echt mooi wordt het er nooit op.
Man heeft een opwindbaar horloge.

Maylise

Tipex etc

Typemachines worden nog steeds nieuw verkocht. En tipex met flesjes tegelijk. Grote floppen en ponskaarten die bestaan denk ik niet meer. Cassettebandjes wel. Wij hebben hier nog een telefoon met draaischijf en ook een radio zonder voorkeurzenders maar slechts een grote knop om af te stemmen en in mijn auto zit idd een cassettespeler.

Fladderbeestje (telex)

De stroken papier: dat waren pons-stroken. Je typte ene bericht eerst off-line (gratis.....), dan werd het op een ponsband gezet (omgezet dus in gaatjes). Vervolgens maakte je verbinding (duur! over een telefoonlijn! soms het Het Buitenland!) en voerde je die ponsstrook door, zodat het verzenden zo kort mogelijk duurde. Met die ponsstrook (én al die mini-mini-mini-confetti die in het bakje terecht kwam) kon je leuke dingen doen
Voor mij was de sport om net zo snel te kunnen "life" te telexen als de ponsstrook

Tirza

Quartzhorloge

Ik weet nog dat ik een digitaal horloge kreeg, een quartz horloge was het.. Het had een alarm met van die piepjes en had een lichtje. Het 24 uur systeem kende het niet.. Als een van de eerste van de klas. En ik zat in de zesde klas.. Ik zie nog zo mijn pols met dat horloge. En als je op het schermpje drukte (wat niet mocht natuurlijk) dan gingen die kristallen lekker door elkaar zwemmen.. Gaaf vond ik dat. Die zie je ook niet meer..
Ja geld halen op het postkantoor met een cheque, maar je mocht ook wel eens cheques uitschrijven voor meer in de winkel dan kreeg je ook geld terug, net zoals nu extra pinnen..

Mijn moeder en cheques

wij woonden vroeger tegenover de bank. en als mijn moeder geld nodig had stuurde ze ons met een briefje naar de bank met daarop geschreven of ze ons zo en zo veel wilden meegeven en d'r handtekening en rekeningnummer. en dan kregen we 't nog ook. en later mocht dat niet meer en moesten we een cheque meenemen. heel 'gewichtig' vonden we dat. pas toen de bank een keer overvallen was mochten we het niet meer doen. wij vonden dat zelf nog wel jammer, het was een leuk klusje en bij de bank kreeg je vaak een kadootje mee....(pen, spaarpot, notitieblokje etc.)
groeten albana

Horloge

In de zesde klas van de lagere school had een klasgenoot een heel mooi horloge cadeau gekregen voor zijn verjaardag. De meester vroeg geïnteresseerd: "Is het digitaal?" Waarop de jarige antwoordde: "Nee, quartz!"

Ponskaarten

Eerstejaars praktikum statistische analyses. Op de computer. Jawel, die nam drie wanden van een hele kamer van het rekencentrum in beslag. Aan de ene kant moest er een stapeltje ponskaarten in (die je dagenlang op je kamertje had zitten invullen, met potlood). Aan de andere kant kwam het resultaat van de opdracht eruit. Oeps, er zat een foutje in. En weer overnieuw. Owowowo wat ben ik toch oud ;-(

Nostalgienet upc

man en ik kunnen er geen genoeg van krijgen, genieten en lachen geblazen!!! Al die dingen die jullie hier noemen, komen daar in beeld voorbij....HEERLIJK!!! En wie kent er ook nog de MATRIX-printer??? Op kantoor stond daar een enorme stofkast omheen met een soort eierdozen-achtige-foam aan de binnenkant.....tegen het lawaai!!!! hahahahahahah

Woehahahaha

ja, dat groen!!!! hahahahaha....En je had nog MS/DOS .... LOL

Genista

"Digitaal? Nee, quartz" -

Dat zijn dan ook twee verschillende dingen, dus zo raar was dat gesprekje niet. Onder een "digitaal horloge" wordt immers verstaan een horloge zonder wijzers maar met een tijdsaanduiding met cijfers. Zo'n horloge wordt gestuurd door een quartz-kristal, maar een quartz-horloge is niet per definitie een digitaal horloge.

Dat wij tegenwoordig alles maar "digitaal" noemen als er iets van een processortje inzit, heeft daar niets mee te maken.

Bart

Juist daarom was het gesprek grappig (maar ik had het er even bij moeten zeggen). Dat horloge had inderdaad cijfertjes, maar zijn vader had hem gezegd dat het een quartz-horloge was. En `dus` volgens die jarige was het niet digitaal. Nieuwe begrippen zijn soms best moeilijk als je er stoer mee wilt strooien.

Pieper

Vandaag zagen dochter en ik op tv dat bij een medische held op zijn pieper het bericht kwam dat hij iemand moest bellen. Verbijstering volop naast mij op de bank. ´Ik vind dat toch zó onhandig! Nou moet hij met dat telefoonnummer zelf weer terug gaan bellen! Waarom bellen ze hem niet gewoon direct zelf?!´
Het duurde nog een poosje voordat deze studente (!) zich echt de situatie kon voorstellen hoe het was in het pré/mobieltjestijdperk...
Onyx

Nasha

Schrik niet, matrix-printers bestaan nog gewoon. Ik heb er vandaag zelfs nog een verkocht. Wat ook nog bestaat en dat vind ik wel vreemd hele kleine bruine loonzakjes. Of carbonpapier.

Miriam.

Zo maakte mijn vader jaren geleden het clubblad van de oldtimervereniging !
De koppen werden met afwrijfletters gemaakt en de rest getypt met een ouderwetse typemachine. Later kocht hij zo'n typemachine met een letterbolletje. Er zat een soort van doorzichtig lint in waarmee je letters kon verwijderen als je een fout had gemaakt.
Hij was er weken mee bezig voor het naar de drukker kon.
M.

Bleep/pager/pieper

De pieper van mijn vader herinner ik mij nog als een nieuwerwets ding dat hij bij zich droeg in de weekenden voor het geval er een bankoverval was. Niemand in de klas had een vader met een pieper!

Tegenwoordig als arts heb ik er zelf toch nog eentje. Bij mij in het ziekenhuis komen mobiele telefoons er meer en meer in voor contact opnemen maar iedereen heeft nog steeds een bleep en voor crash calls is er een pager die kan praten.

Mariel

De matrixprinter

Ja, een negennaalds is zeker een matrixprinter. Later had mijn vriendje, oh hoe geweldig, als enige in de klas een vier-en-twintig-naalds printer!
Ook leuk, op school hadden we een mainframe, waarvan het geheugen twee hele klaslokalen vulde. Als studentjes mochten we via terminals hierop werken - 2 uren per week per persoon. Maar toen ik ging stage lopen bij een heel groot bedrijf (autofabrikant), daar konden ze iedereen verpletteren. Zij hadden daar een computersysteem staan met een geheugen van ... rampampampam... een GIGABYTE! Dat was fabelachtig voor die tijd, het voorvoegsel Giga was nog maar nauwelijks uitgevonden in de computerwereld.

En die eerste homecomputer

De eerste computer, ook al zoiets. Mijn vader had via via een Philips MSX weten te regelen. Het opstarten verliep ongeveer zoals Fladderbeestje beschrijft, want een harde schijf had het ding inderdaad niet. Ik kan me nog goed herinneren dat we iedere keer de tekstverwerker kwijt waren. Wat bleek het geval? Je stak die diskette met het tekstverwerkingsprogramma (ik kan me even niet herinneren welke het was) in de drive, startte het programma op, ging in het wilde weg allerlei dingen verzinnen en tikken en bewaren, zodat je tig bestandjes had waar je niets mee kon en die wilde je vervolgens weer wegmieteren. Mijn broer had van iemand een heel handige truc geleerd, die veel tijd bespaarde: gewoon del *.* tikken en je was alles kwijt. Reuze handig ja - ware het niet dat we alles op de diskette van de tekstverwerker hadden opgeslagen. Want eigenlijk had niemand bij ons er echt verstand van en waar datadiskettes voor dienden, wisten we niet. Met de actie del *.* werd dus iedere keer ook het tekstverwerkingsprogramma gedeletet. Nadat mijn vader voor de vijfde keer een nieuwe tekstverwerker had geregeld, was hij het zat en verbood hij de actie. We moesten maar eens wat gestructureerder bestandjes gaan opzetten en één voor één weggooien indien nodig. En als bij toverslag bleef de tekstverwerker gewoon op de diskette staan...

Sini

Ach ja, those were the days... Toen ik eind 92 na een jaartje buitenland aan de Uva een tijdelijke baan kreeg, heb ik me ook op internet en chat gestort (om contact met mijn vrienden in verre oorden te houden). Ik was er vroeg bij (en loop inmiddels hopeloos achter).

Internet onder Dos, zonder plaatjes... Met een 14K4 modem of hoe heette zoiets, en dat was dan al heel wat. Oorverdovend gepiep. Helaas zat dat ding op dezelfde lijn als de fax, dus als er een fax binnenkwam was je je verbinding kwijt.

E.e.a. uiteraard met zo'n schermpje met groene lettertjes. En een computer met 5 1/4" floppen.

Groeten,

Temet
(draait nog muziek op een walkman. Zo-eentje met bandjes)

Floppy disk en commodore 64

Geweldig, die verhalen en zo herkenbaar! Moet meteen denken aan die o zo handige floppy disks. Die grote vierkante "papieren" dingen met zo'n rondje erin. In no time kapot. Gelukkig werden die opgevolgd door die veel practischere kleine schijfjes die tegenwoordig ook nergens meer in passen.

Mijn broertje kocht toen hij in de vijfde klas zat van zijn spaargeld een commodore 64 "spelcomputer". Met zo'n apparaat erbij waar je cassette bandjes met games in kon doen. Dan moest je op het tellertje kijken of je het bandje ver genoeg had doorgespoeld om het door jou bedoelde spel te spelen. Cool! Snoopy die door een soort boobie traps heen moest. Haalde je het volgende level dan moest je weer precies dezelfde hindernissen doen maar dan sneller. En in 2D uiteraard.

Floppy's

"Gelukkig werden die opgevolgd door die veel practischere kleine schijfjes die tegenwoordig ook nergens meer in passen"

Heb op het werk een nieuwe computer gekregen. Bewaar eigenlijk alles op de server maar een doodenkele keer gebruik ik nog een flop. De computerman heeft gratis en voor niks nog een 3,5"drive ingebouwd die hij toch nog had liggen...

Kan de USB-stick dus nog heeel even uitstellen.

Groeten,

Temet

Oooooooooo

De Commodore64! Jaaaaaaaa, dan had je wat. Van de zomer was JunkieXL bij Zomergasten en hij schrijft muziek voor computerspellen. Hij liet beelden zien van de allereerste computerspellen, van die giga-grote kasten opgesteld in speelhallen. En wat speelde je daarop? Pong! Een tennis-spel, werkelijk te suf voor woorden maar adembenemend. Je wíst dat je aan het begin stond van iets groots en nieuws......

Tirza

Walkman

ja!! Met auto-reverse had ik, supermodern voor die tijd, onbeperkt bandjes luisteren hahahahaha

Moedervellen

In mijn eerste baan, 1980, moest ik alles nog stencillen en die stond in een hok vol met moedervellen ( wat een woord ), die hingen aan een lijntje en je moest uitkijken dat je niet tegen de nieuwste opliep, want dan zat je onder de inkt.
Mijn man had toen ik hem leerde kennen een knots van een bandrecorder.

Fladder?

"En digitale horloges... De eerste waren van eind jaren negentig. Je zag er niets op, moest op een knopje drukken en dan lichtten de cijfers rood op. Loeiduur en erg posh! Maar al gauw erg passé, want ze maakten plaats voor de zwarte cijfertjes op grijze achtergrond. "
Euh...bedoel je dan 1899 of 1999? Ik had zo'n ding toch wel ietsje eerder...
Mijn man heeft nog steeds ergens een bandrecorder staan, vreselijk. Om het maar niet te hebben over zijn 10 miljoen diadozen en al die bakken met cassettebandjes die beslist niet wegmogen, want nog steeds oneindig goed van kwaliteit. Beuh. En er naar luisteren doet ie ook al niet.