Elpee
Vanmorgen met de kinderen (zoon 6 en dochter 4) naar grammafoonplaten van hubbie en mij geluisterd. Kinderen wisten niet wat ze overkwam!!!
Met grote ogen keken ze naar die zwarte ronde gevallen en toen daar ook nog eens muziek uit kwam wisten ze niet hoe ze het hadden, maar het grootste ongeloof kwam toen we de plaat omdraaiden en ze op de achterkant ook nog muziek hoorden!!! Hahahahaha
Daarna nog cassettebandjes gedraaid, kids hebben 5 minuten naar het beeld gezocht (dachten dat het kleine videobandjes waren.)
Gr Sjillie
Vanavond weer even zitten genieten
bij Nostalgie net (op de UPC-box, kanaal 312!), te zien was schiphol, met daarvoor parkeermeter waar je voor 2 uur wel 4 dubbeltjes in moest doen!!! En dan verscheen er een rode bal bovenop, als het op was!!! Vervolgens, de flitspaal, bij een verkeerslicht hahahahah, indeze tijd zou hij niet eens overleven, gewoon een houten kastje met een gat, ongeveer anderhalve meter hoog, met een kabel waar bij het met je voorwielen passeren de 1e foto werd gemaakt en bij het achterwielen passeren de 2e hahahahah, oh ja, de camera was een gewoon foto-toestel, uit die tijd dus ook!!
En wie ziet er nog weleens het parkeer verbod met de Romeinse I en II waar je op de even of oneven dagen aan 1 bepaalde kant niet mocht staan? hahahahahaha
Die parkeerborden
staat geen romeins cijfer meer op maar 1/15 enz dacht ik en staan in een flink aantal straten hier in de stad.
Fietsen waarvan het normaal was dat er geen versnellingen op zaten, ik weet nog dat toen ik naar de brugklas ging er veel kinderen nieuwe fietsen kregen en die hadden toen 3 versnellingen.
Irene
Jaaa zo'n ding had mijn man ook bij zijn Atari computer, heette dat niet een tapestreamer of zoiets? (Kan het hem nu even niet vragen.) Tweedimensionale spelletjes inderdaad, ook dat kon ik al niet, dus het 3D-tijdperk is niet aan mij besteed 
En Pong! Haha! Dat snap ik nog net
Pong en die blokken, mokey-dong?
ergens in de 80-er jaren (wel begin 80-er jaren)nam mijn stiefvader de p.c. mee van het werk voor ons in de vakanties. m.n. in de wintervakanties. we hadden toen thuis al wel van die kleine handspelletjes waarop je tetris/mokey-dong (ofziets was met een aap die moest klimmen) kon spelen. daar waren wij (broer en ik) ernstig aan verslaafd. die p.c. kon éindelijk mee van het werk omdat ie te beuren was. maar het was een verhuizing an sich. maar oké voor 2 weken kon dat dan wel en dan kon ie mooi ook zelf nog in de vakantie thuis nog wat werk doen. nou mooi niet. tot midden in de nacht probeerden we elkaar 'record' te verbeteren. en er zat ook z'n spelletje op met 'blokken' die je op een bepaalde manier door draaien en verplaatsen (pijltjestoetsen en de A/balk etc.) in elkaar kon passen. die was van de wiskundeleraar en aangezien ik altijd goed was in wiskunde (ooit) had die collega wiskundeleraar gezegd dat ie dat maar aan mij moest laten zien...had ik wat te doen. hij (de wiskundeleraar) had 'm nog nooit 'uit' kunnen spelen. het blokkenspel liep totaan niveau 10. het waren blokken in verschillende vierkante vormen in zo'n gewoon dos-scherm en afgebakend door lichtere lijntjes. ik kon er helemaal niet meer mee ophouden. máar heb wél alle niveau's uitgespeeld! maar hoe het nu toch heet? mijn vader ging van ellende maar op school werken. aan andermans computer. maar hij kon naderhand wél tegen z'n collega's opscheppen dat ik het blokkenspel had opgelost en de wiskundeleraar niet! bij z'n pensioenering zei er nog een collega tegen mij: "o, jij bent dat meisje van dat blokkenspel!" zo'n indruk had het blijkbaar gemaakt op hun...hahaha
groeten albana
Mijn eerste c.d.-speler
toen ik nog studeerde kreeg ik van mijn opa een 'erfenisje'. daarvan heb ik wat gebruikt (voor huishouden e.d.) én een c-d-speler/walkman gekocht. hij kostte toen 500 gulden! (ongeveer zo duur als een t.v. toendertijd) en ik kreeg er 1 c.d. bij, dat was afhankelijk van waar je 'm kocht. maar die van mij zat 'prince' in met de elpee 'purpel rain'. gewéldig. iedereen wilde mijn c.d. speler even proberen en bekijken en iedereen was lyrisch over de muziekkwaliteit in vergelijking met cassette-walkman. ik heb 'm járen met veel plezier gebruikt. alleen heb ik wel 1 jaar alleen maar prince tot m'n beschikking gehad. 1 c.d. kostte ook een belachelijk bedrag (dacht rond de 40/50 gulden ) en op de een of andere manier vondt ik dat te duur, hahaha....later kwamen er natuurlijk wel meer.....
het ding doet het nóg! alleen heeft ie wel moeite met nieuwere c.d.'s, soms....en soms ook niet. héél raar.
groeten albana
Albana
Volgens mij bedoel je Tetris??
Wat een heerlijk draadje is dit trouwens!
Groet,
MamavanJesse
Albana, donkey kong
Volgens mij was dat apenspel Donkey Kong? Zo'n soort platformspel met een slingerende aap, leuk!
Kent iemand xonix nog?
Toen wij ergens medio jaren tachtig onze eerste pc kregen (met een heel klein beeldscherm en een duimendik boek over DOS) konden we daar spelletjes op doen: Pacman, Space Invaders en nog een spel dat Xonix heette, waarbij je allemaal balletjes moest "vangen". Wij waren allemaal verslaafd aan dat spel. Ik heb het pas nog eens gedownload, het was wel een meer geavanceerde versie, de originele simpele kon ik nergens meer vinden. Ik vond het nog steeds leuk, haha.
O ja, ik heb ook een Tetrisverslaving gehad. Ik kon het op een gegeven moment zelfs gewoon in mijn hoofd spelen, zonder beeldscherm. Handig bij saaie lessen op school.
En dat allereerste internet ("zonder plaatjes", inderdaad Temet), God wat was dat leuk. Die server op de RUU liep op houtskool, alles duurde een eeuwigheid, maar wat was het waanzinnig om heen en weer te kletsen met mensen in Canada en Japan. Ik heb aan die begindagen van het internet nog een echte, hechte penvriend overgehouden (inmiddels iets van 17 jaar verder en we schrijven nog steeds).
Groetjes
Massi
PS: fantastisch draadje hoor, it's taking me way back
Betamax videorecorder
Mijn vader was er ook zo één die graag met alles de eerste wilde zijn. Dus toen er net videorecorders bestonden kwam hij er mee thuis. Ik denk dat het ding wel 500 gulden had gekost. Een loeigrote, Betamax videorecorder. Mijn vader wist het zéker. Dat VHS systeem zou het niet worden. "Over een tijdje heeft iedereen een Betamax."zei hij. Wij (de kinderen) konden hem wel wat doen toen niet veel later hele videotheken vol stonden met coole films maar alles in VHS....
Wij hadden ook van die heel vooruitstrevende computerspelletjes (van die kleintjes, voorloper van de gameboy zeg maar). Mijn zus had een spelletje waarop een mannetje stond die alleen zijn armpjes van links naar rechts kon bewegen en die dan schipbreukelingen van een brandende boot opving. Ik was de trotse bezitter van "overstekertje" (tussen langsrazende auto's door naar de overkant rennen). En mijn broertje had daarvan een spelletje met een zeehond met een bal. Natuurlijk ook weer super spannend door de vele levels... langzaam en dan steeds sneller.
Stom trouwens dat we die dingen weggegooid hebben... zouden inmiddels misschien wel geld waard zijn.
In de jaren 80
had ik al een DS van Nintendo hoor!!! Donkey-Kong....op het scherm was al de route voorgeschilderd, en alleen het mannetje sprong van plaats naar plaats...onder een luid geblieb hahahahaha
Overigens, over de fax heb ik nog een leuk verhaal...een mannelijke collega van mij, ietwat jaartjes ouder dan ik, nog van voor welke apparaat dan ook, zou eens een fax gaan verzenden, meestal deden wij dat namelijk....dit keer toog hij zelf naar de postkamer, met het origineel in zijn hand.....10 a 15 minuten later stapt hij de kamer weer in, met nog steeds het origineel en een verbaasde blik in zijn ogen, en sprak daar de onsterfelijke woorden: "Ik kreeg het origineel weer terug!?!"
Ik heb nog 3 uur over de grond liggen rollen van het lachen, kennelijk had hij een beeld van een soort buizenpost waarin zijn origineel door de KPN-kabel heen geperst werd naar de ontvangende partij....
Nasha, ik heb `m nog steeds
Donkey Kong, werkend en al! Geweldig spelletje, haha!
Onlangs weggegooid
hier deed hij het echt niet meer, en in vergelijk met de huidige DS is het wel erg simplistisch 
)
Buizenpost....
Vroeger, bij de bank, deed een bankmedewerker een briefje in een buis, zette dat in een andere buis (jeumig, hoe leg ik dit nou goed uit??) en *pffoeff*, daar ´raasde´ die buis naar een andere afdeling.......niet veel later......*pffoeff*, kwam die buis weer terug met hetzelfde briefje, voorzien van een handtekening.....
Het gaat nu wel een stuk makkelijker
Hier ook buizenpost
... in het ziekenhuis! Het lab stuurt op die manier de bloedmonsters weg. Ik blijf het een geinig gezicht vinden, *POEF* en daar gaat weer zo'n ding
Bij onze bank hadden ze het trouwens ook nog, paar jaar geleden is die verbouwd en daarna heb ik het daar niet meer gezien.
Oh ja?
Wat grappig dat er nog buizenpost is.......ik vond het altijd inderdaad een geinig gezicht......
De tijd van vroeger.. en de tijd van nu
Buizenpost hebben ze toch bij de bank en ook bij sommige supermarkten? Ik had een keer bij de bank gewerkt en vond het fantastisch om interne post via de buizenpost weg te laten flitsen..!
Tijdens mijn vakantiebaan bij een bank (ik was een jaar of 17) moest ik telexberichten maken. Ja, men gebruikte daarvoor zo'n witte band met gaatjes. Ik vond het nogal wat dat zo'n bericht helemaal naar de andere kant van de wereld gaat! Nu kijken wij daar niet eens meer van op door het hele Word Wide Webgebeuren.
En de schoolkrant werd gemaakt door de stencilmachine. Als kind mocht je een tekening op een stencil maken. Een foutje herstelde je inderdaad door die roze nagellak! Maar het was wel een smerige machine! Je moest heel voorzichtig dat stencil eraan hangen, anders ben je ook zo onder de zwarte vlekken!
Ik praat wel eens met mijn kinderen (14 en 11) over de tijd dat ik net zo oud was als zij. Ook over de zwart-wit-tv met de twee netten. Zij dachten dat ik daarom mijn tijd alles in zwart-wit meemaakte.. nee, dat is niet waar, dat geldt alleen voor de tv! Je wist niet beter. En toen de kleurentv wed aangeschaft met afstandsbediening vonden wij dat helemaal geweldig. Alles werd in kleur weergegeven! En de antenne op het dak werd vervangen door kabel en kregen ineens heel veel (buitenlandse) netten erbij! Mobieltjes waren er ook niet, toen die hun intrede deden rond 1990 vond ik het ook interessantdoenerij, waar ik absoluut niet aan mee wilde doen. Nu vindt men het juist vreemd als je er geen een hebt. Zo kan ik mij de discussie levendig herinneren dat er geen mobieltjes op de markt mochten komen waarmee men kon fotograferen. Stel dat je stiekem werd gefotografeerd! Nu hebben zelfs mijn kinderen er een!
De telefoon? Ik weet nog dat wij voor het eerst telefoon (en dus met een draaischijf) aanschaften. Ik was toen nog een jaar of 5, dus zo'n 40 jaar geleden. En dat het eerste telefoontje naar mijn oom in het buitenland was!
Ik vertelde ook dat ik mijn dagboek type op de typemachine van mijn vader. De type-armen die vast gingen zitten als je per ongeluk twee toetsen tegelijk in drukte. En ik heb typeles gehad op gewone type-machines. Er was nog geen computer en zeker nog geen internet. Mijn vader gebruikt nog steeds een electrische typemachine en de kinderen vonden dat best wel grappig!
En ja, ik heb nog steeds een platenspeler. Het is wel 22 jaar oud en is aan vervanging toe. Hij draait niet meer op 33 toeren. De kinderen weten wel wat vinyl is. Ik heb prachtige LP's die ik niet meer de deur uit zal doen. Zonde om ze te vervangen door cd's! Waarom zou ik dat doen? Er is ook nog een Sinterklaas-LP bij waarop brave kindertjes Sinterklaasliedjes zongen en de Sint en Pieterbaas als boemannen werden afgeschilderd. Wie stout is krijgt de ROE en wie in de zak komt krijgt met de plak! En dan moest ik uitleggen aan de kinderen wat een roe en een plak betekenen en dat sint geen kinderen meer in de zak stopt.
De eerste computer waar ik mee werkte kon je alleen teksten maken. Het was een terminal die verbonden was aan een centrale. De centrale viel elke keer uit, en dan hadden wij op de typekamer niets te doen. Windows was er nog niet. Later werkte ik met wordperfect onder DOS op een 286-machine. Toen MS Windows zijn intrede deed vond ik het erg vervelend dat ik elke keer de muis moest gebruiken. Erg hinderlijk. Nu kan ik niet meer zonder.. en dan deed internet zijn intrede. Daar heb ik nog een cursus voor gedaan die alleen voor vrouwen bestemd was..
De kinderen vinden mijn jeugd ontzettend saai. Er was geen computer, je kon niet msn-en, niet mailen en niet gamen en er was geen playstation of X-box. En dan nog die tv met maar twee netten.. Hoe kwam je tijd dan door? Tsja, als je niet beter weet dan is er altijd wat te doen.. woensdagmiddag tv kijken, sprookjesplaten draaien op de nieuwe stereo-platen/radiomeubel van mijn ouders, buiten spelen, mijn dagboek typen op de typemachine van mijn vader, boeken lezen en om 7 uur Paulus de Boskabouter of Fabeltjeskrant kijken en dan naar bed.. en ook verplicht op clubjes als figuurzagen en stijldansen. Dat hoorde bij de opvoeding. Ik kwam mijn tijd wel door... en het was een leuke tijd.
Buizenpost
Jade:
"Wat grappig dat er nog buizenpost is."
Is nog steeds heel handig voor het vervoeren van spullen, en dat is precies de reden dat ziekenhuizen ze nog gebruiken: Bloedmonsters kun je nu eenmaal niet emailen.
Typen
OOOOOO ja, die armen van die machines........die línten. Ik heb het daar nog op geleerd, met tien vingers blind mét snelheidsaantekening......minstens 200 aanslagen per minuut. En een zere pínk dat je kreeg van de A........pfffffff.........
Tirza
Tirza
Ik heb het ook nog geleerd op een mechanische hakker. Amai, amai, die a...
Lol...
ja die a daar kan ik nog kramp van in de pink krijgen inderdaad....en dat je op het einde van je regeltje een pling kreeg en dan die arm een zwiepert moest geven hahahahah, de 1e electrische tiepmachien die ik op kantoor kreeg was al een hele verademing!
Pink
Ik heb ook nog een blauwe maandag typles gehad, op van die hele ouwe zware zwarte machines, en ik kon dat dus echt niet, een toets aanslaan met mijn pink . Zelfs ringvinger was al lastig. Geen idee hoeveel aanslagen ik daarmee haalde, het zullen er niet veel geweest zijn. Ik tik tegenwoordig met een vinger of 3-4.
Ik heb een paar jaar terug wel eens een testje gedaan op internet, en tot mijn stomme verbazing haal ik met die hoogstens 4 vingers toch rond de 250 aanslagen
Dochter heeft een typcursus gehad, keurig 10 vingers blind, en tikt nu wel razendsnel maar zeker niet meer met 10 vingers. Ik vraag me wel eens af wie dat wel doet, eigenlijk!
Ja....
ook ik heb mezelf erop betrapt dat ik niet alle 10 vingers meer gebruik!
typ de letters nog steeds Blind, 10-vingerig, maar cijfers, daarvoor spiek ik, want die zitten er niet goed genoeg ingebakken 
Ik ook
de letters idd, de cijfers niet, maar die typ ik dan wel weer blind op het cijferblokje.
Destijds typen met pleisters om je 11 jarige vingertjes omdat je steeds tussen die ellendige toetsen belandde. Dat is de reden dat ik dat diploma nooit heb behaald. Maar typen kan ik als de beste. Bij voorkeur als er iemand nog even een lastige vraag komt stellen terwijl ik gezellig door zit te OO-en.
Ik blijf het nog steeds een van de fijnste vaardigheden vinden die ik bezit en ben blij dat mijn ouders die investering in mijn opleiding hebben willen doen destijds.
groet,
Angela
*haha* nee tinus,
bloedmonsters kun je niet mailen. Maar ik dacht meer aan de interne Koerierspost of zo (voor extra snelle levering of i.d.), niet aan buizen
Tink,
"Ik vraag me wel eens af wie dat wel doet, eigenlijk!"
Ik type nog steeds met 10 vingers en ´blind´......
Typen...
....thuis als kind ramde ik op die typemachine en *rang*, dan weer een duw aan die hendel om de volgende regel te kunnen typen.
De eerste keer dat ik met een elektrische typemachine in aanraking kwam was een hele ervaring: ik legde mijn vingers neer op de toetsen en wilde net zo hard typen als op dat oude ding......*TRRRRRRRRRRRRRRRRRRRR*.......ineens een hele regel vol letters........ik schrok me lam
En nog eentje dat blind typt!
Dat is bij mij ingebakken, sinds de tweede klas middelbare school.
Wel werd de leraar van de typeschool boos omdat ik de toetsen veel te hard aansloeg.. dit kwam omdat er op de typemachine van mijn vader hard aangeslagen moest worden. Vooral de n moest je keihard aanslaan, anders deed hij het niet. Uiteraard had ik die gewoonte ook op de typeschool, waardoor de leraar kwaad op mij werd. En de a links en de ij rechts.. pijnlijke pinken kreeg je ervan.
Cijfers typ ik op het Numlocktoetsenbord. Jaren geleden moest ik op mijn werk de boekhoudster assisteren. Ik deed haar na door de cijfers op het cijferblok (rechts op het toetsenbord) in te toetsen. Zij lachte mij uit omdat mijn hand dan op een kippekluifje leek. Zij liet mij toen zien hoe je met dat numlocktoetsenbord om ging. Je gebruikt je wijsvinger voor het eerste rijtje, je middelvinger voor het tweede rijtje en voor het laatste rijtje maak je gebruik van je pink. Ik had dit zo door en maak nog steeds blind gebruik van het numlocktoetsenbord. De cijfers bovenaan gebruik ik niet meer.
Ik typ ook blind met tien vingers
Geleerd van een Pica-kindertypcursus. Met allemaal leuke gekleurde plakkertjes die we op het toetsenbord moesten plakken.
Maar ik ben wel de enige die ik ken, die blind met tien vingers typt.
Ik ook
Blind en met tien vingers. Geleerd op een typecursus in de 3e of 4e klas middelbare school. Maar ik ken er wel meer die dat doen hoor, denk dat het vaak automatisme is. Als je het eenmaal geleerd hebt leer je het niet gauw meer af denk ik.