Off-topic discussies
Pelle
08-04-2011 om 13:29
Enquete over achternamen op ouders online
Hierbij naar aanleiding van het draadje in Relaties een enquete over het gebruik van de achternaam van je partner. Iedereen graag invullen, ook als je niet getrouwd bent of gescheiden bent of nog anders.
En ja, ik heb toestemming En ja jullie mogen klagen over de manier van vragen maar ik heb het in 10 minuten in elkaar gedraaid en ik ga er geen wetenschappelijke conclusies aan verbinden LOL
www.thesistools.com/web/?id=189547 Het kan geheel anoniem.
IngridT
13-04-2011 om 15:51
Lol silone....
Ik weet het ook!!!!! (van jeweetwel)
Ik vind het trouwens wel gezellig, allemaal dezelfde achternaam en hetzelfde adres. Geeft toch een bepaald saamhorigheidsgevoel. Ik zal wel oud worden, moet er bv nog steeds aan wennen dat er steeds meer gezinnen zijn zonder vaste telefoonlijn, waar iedereen alleen zijn eigen individuele 06 heeft. Ik vond het oude gezinsnummer toch ook wel iets gezelligs hebben. Dat je een goede vriendin belt, en dan eerst nog even een paar minuten bijkletst met oudste kind of echtgenoot. Leuk toch?
Ingrid
margje van dijk
13-04-2011 om 16:59
Ik ook!
Ik volg heel deze draad niet meer, maar als Silone en IngridT iets weten, wil ik het ook weten. En wat denk je? Ik weet het ook!
Tenminste, Fiorucci.... als je naam een vrij originele beginletter heeft en als er een vrucht in je achternaam zit. Of doe ik je nu geweld aan?
Margje
Tirza G.
13-04-2011 om 20:07
Familienaam
Een familienaam, dát is een leuk idee eigenlijk. En nee, dan is niet de 'familienaam' de naam van de familie van je man maar een leuk nieuw gezellie samentreksel van jullie achternamen. Mevrouw Jansen en Meneer Fransen wordt samen Familie Jafra. Bijvoorbeeld.
Tirza
rodebeuk
13-04-2011 om 20:07
Tirza
Dat hebben wij gedaan voor ons emailadres!
Wekt vooral verwarring op, maar wel gezellige verwarring.
Vic
13-04-2011 om 20:20
Bijzonder
Wat ik zo bijzonder aan de discussie vind is dat er blijkbaar mensen zijn die zich enorm verbazen over, het zich lijken aan te trekken, en er allerlei conclusies aan verbinden dat andere mensen al dan niet de naam van hun echtgenoot hebben aangenomen.
margje van dijk
13-04-2011 om 21:32
Shit fio, en tirza
Oh, dan heb ik toch de verkeerde naam in mijn hoofd. Balen! Wel weet ik zeker dat ik je vorige nick goed heb
En Tirza: wij hebben Amerikaanse vrienden die dat werkelijk letterlijk zo gedaan hebben. De een heette Tuinman, de ander Dijkstra, en samen heten ze nu Dijkman. (Niet letterlijk deze namen, maar wel precies op deze manier). Ik vind het wel gezellig allemaal, maar ik vind het wel een beetje jammer dat je nu dus helemáál geen verband kunt zien tussen hoe jij heet en hoe je ouders heten. Met ons ouderwetse systeem valt er dus systematisch een familienaam buiten de boot, maar langs de andere naam kom je in elk geval nog eens ergens qua genealogie. Maar als dat precies is waar je geen prijs op stelt is het natuurlijk een ideale oplossing.
Margje
IngridT
13-04-2011 om 21:36
Lol margje.
iets met fruit. Jahaaaa....die kennen we ook! Maar wij olifantengeheugens hebben het over de 'echte' naam van onze Fio...haar MEISJESnaam!...hahaha!
Ingrid (enne Fio, kan er niks aan doen, maar ik vond je oude nicks leuker. Ik zal wel een auditief denker zijn of zo, maar steeds als ik je nick ergens zie staan hoor ik in mijn hoofd 'Fio-Rukkie'. Kan er niks aan doen. Vreselijk.)
Guinevere
13-04-2011 om 22:11
Wat mij stoorde
Wat mij stoorde bij de aangifte van de geboorte van de oudste, was dat hij bij gehuwden automatisch de naam van de vader zou krijgen, TENZIJ de ouders vooraf een toestemmingsformulier hadden getekend dat het kind de naam van de vrouw zou krijgen. Echt belachelijk, ik viel bijna van mijn kruk.
Het is dat ik zelf mee was gegaan om de aangifte te doen, anders was het dus niet gelukt op dat moment met die aangifte en de juiste achternaam. Vroeg die ambtenaar eerst notabene ook nog of ik aanwezig was geweest bij de bevalling, omdat ik aangifte kwam doen. Eh, ja, ik dacht van wel ja, ik ben de moeder.
Tink
13-04-2011 om 22:14
Computer
Ik gebruik de achternaam van mijn man. Behalve blijkbaar op mijn werk, daar zitten alle vrouwen standaard met de meisjesnaam in de computer. Daar baal ik van (ik wil daar T. Mansnaam-Meisjesnaam hebben staan) maar het wordt niet veranderd. 'Want zo is het systeem nou eenmaal'. Bv. alle salarisstroken staan dus op T. Meisjesnaam. Grrrrrrrrrrrr.
Valkyre
13-04-2011 om 22:23
Tihama en vonda
"Zodra je volwassen was, was je handelingsbekwaam." Ik dacht dat vrouwen sowieso nooit als handelingsbekwaam werden beschouwd? Of was dat in de Middeleeuwen?
Vonda, ik woon in NL, maar ben wel getrouwd met een Duitser, dus je had 't half goed. Voor zover ik me kan herinneren, mochten wij vijf jaar geleden kiezen uit mansnaam-vrouwsnaam of andersom, mansnaam of vrouwsnaam. Of ben ik nu gek? Hmmm...
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
viridantia
13-04-2011 om 23:12
Geboortenaam is toch altijd nodig?
Je geboortenaam is toch altijd nodig? Of je nu een vliegticket boekt, een creditcard neemt, een energiecontract of een hypotheekakte ondertekent, dan moet er altijd je geboortenaam onder staan.
Voor overheidsadministraties geldt in principe alleen je geboortenaam, want dat is je hele leven hetzelfde en die wordt ook niet veranderd. De naam van de echtgenoot als onderscheidend kenmerk is niet handig wat dat kan nog wel eens veranderen, zeker bij grote administraties heb je er dan veel werk aan. De naam van je man wordt eigenlijk alleen gebruikt bij aanschrijvingen. Je neemt eigenlijk nooit echt de naam van je man aan.
Het zou een hoop rompslomp en verwarring schelen als iedereen alleen maar zijn geboortenaam zou gebruiken.
Fiorucci
14-04-2011 om 07:22
Margje!
Ach natuurlijk, je hebt gewoon gelijk hoor, maar ik had het hier over mijn meisjesnaam!
skik
14-04-2011 om 09:19
What's in a name?
Wij zijn in één maand getrouwd, ouders en huiseigenaar geworden. Toen we trouwden wilde ik mans achternaam gebruiken omdat dochter ook zo zou gaan heten, destijds kon een kind nog niet de achternaam van de moeder krijgen als de ouders getrouwd waren. Het leek mij wel handig om allemaal hetzelfde te heten. Ik kon aangeven hoe ik in de gemeentelijke basisadministratie opgenomen wilde worden (alle variaties uit de enquete van Pelle). Ik koos voor alleen mansnaam (voor mezelf vind ik mansnaam-eigennaam erg truttig). Gevoelsmatig maakt het me verder niet zoveel uit. Ik heet 'eigennaam', maar noem me 'mansnaam'. Bij de hypotheekakte en op mijn paspoort blijf ik gewoon eigennaam, bij alle andere dingen die ik in die maand moest regelen (ziektekostenverzekering, nieuw energiecontract, nieuw telefoonnummer e.d.) gebruikte ik mansnaam. Het is nooit ergens fout gegaan, nooit verwarring gehad of moeilijkheden met tenaamstellingen.
skik
Kaaskopje
14-04-2011 om 12:34
Hè gelukkig cobi
Jij bent dus ook menselijk(zie smiley!!!) Maar wel jammer dat slechts een naam in de krochten van jouw gedachten bepaalt of iemand een tuthola is of niet. Dat beïnvloedt dan toch ook hoe je verder naar zo'n vrouw kijkt.
Ik voel me overigens niet defensief bij dit onderwerp. Ik heb voor mansnaam gekozen en in bepaalde situaties voor mansnaam-eigenaam. Voor mij was dat zo normaal dat de keus snel gemaakt was. Tot dit draadje heb ik daar ook nooit bepaalde gedachten of opmerkingen over gehad of gehoord. Nu ik lees hoe daar door een aantal vrouwen op gereageerd wordt verbaas ik mij. Ik verbaas me over wat er allemaal aan een naam wordt opgehangen. Ben je een hartstikke succesvolle knappe vrouw... word je nog (zonder het te weten) neergesabeld omdat je niet zo modern/feministisch was om je eigen naam te houden. Dat is best een beetje sneu.
Fiorucci
14-04-2011 om 12:42
Inderdaad
Daarom zou ik zomaar defensief kunnen worden, om die reden:
Ik verbaas me over wat er allemaal aan een naam wordt opgehangen. Ben je een hartstikke succesvolle knappe vrouw... word je nog (zonder het te weten) neergesabeld omdat je niet zo modern/feministisch was om je eigen naam te houden. Dat is best een beetje sneu.
Tihama
14-04-2011 om 12:53
Pelle
"Waar ik alleen wel een heel klein beetje de smoor in heb is dat ik vanwege dat neotraditionalisme mijn hele leven lang nog briefjes van instantie ga krijgen met zo'n tuttige . qausi - adellijke dubbele naam."
Dan ben jij nog een bofkont, want jij herkent voor je gevoel tenminste nog iets in die eerste (mans)naam.
Overigens weet ik van sommige mensen dat ze ook andere oordelen hebben over feministen zoals ik. Een vrouw die haar eigen naam houdt, houdt niet genoeg van haar man (dat zei trouwens de ambtenaar bij de burgelijke stand al letterlijk tegen mij). Die moeten dus wel een waardeloze relatie hebben. Als er kinderen in het spel zijn is het nog erger. Die moeder houdt niet eens genoeg van haar kinderen om dezelfde naam te willen nemen (als de kinderen de naam van de vader hebben). En als de kinderen de naam van de moeder hebben: die arme vader zit zwaar onder de plak van zijn vrouw, want ze ontneemt hem het recht om zijn naam door te geven.
Want zeg eens heel eerlijk: heeft er niemand hier een bepaald gevoel als ze horen dat een getrouwde vrouw, moeder, bewust haar eigen naam heeft gehouden? Dan niet de pc-versie, maar het onderbuikgevoel. Heb je dan écht niet bepaald beeld hierbij? Gezien alle kritieken die ik de afgelopen 14 jaar ter ore heb gekregen, kan ik me niet voorstellen dat iedereen hier deze keuze zuiver objectief ervaart.
Tihama
mijk
14-04-2011 om 12:57
Ik heb mijn mans naam niet aangenomen
ik heb de mijne geupgrade Zonder dollen, ik had al helemaal uitgezocht wat ik moest doen om mijn naam te veranderen en ik heb een naam die daar standaard voor in aanmerking kom. Maar ik wilde ook graag trouwen, en dat voorzag me heel eenvoudig van een prachtige naam voor dagelijks gebruik. Maar als ik de mooie naam had ingebracht in mijn huwelijk hadden mijn kinderen toch echt mama's achternaam gehad!
Mijk
p.s. Overigens heb ik in mijn kennissenkring het idee dat er veel minder stellen trouwen maar als ze dan trouwen ze een naam gaan voeren. Ik heb het idee dat veel van die samenwonende stellen twintig jaar geleden wel trouwde maar dan beiden onder hun eigen naam door het leven gingen..
Engeltje
14-04-2011 om 13:39
Ik kon een prachtige naam krijgen, dus keuze was makkelijk
Gezien mijn nick moeten jullie die kunnen raden... Tja, de kans op zo'n mooie toepasselijke achternaam kon ik natuurlijk niet laten schieten ! Ik wilde mijn eigen naam niet kwijt, dus ik heb gekozen voor mansnaam-eigennaam, maar in het dagelijks gebruik alleen mansnaam, gebruik van beide namen vind ik meer iets voor dames boven de, pak 'm beet, 65. De kinderen hebben (natuuuuuurlijk) ook mansnaam gekregen en maken die ook helemaal waar .
Ik zou hoe dan ook denk ik wel gekozen hebben voor het aannemen van mansnaam, puur vanwege het gemak van allemaal dezelfde naam. Ik heb namelijk wel meegemaakt dat er problemen ontstonden bij vrouwen die hun eigen naam hielden en vooral als er kinderen kwamen. Maar was ik tegen een meneer Poepjes (oid) aangelopen, dan lag het natuurlijk anders .
Ik heb verder totaal geen waardeoordeel over dat hele namengedoe.
Kennissen van ons hebben elkaars naam aangenomen: hij heeft haar achternaam als tweede naam genomen en zij zijn achternaam. Maar ja, dan ben je dus meneer A-B en mevrouw B-A. En die complete naam gebruiken ze ook echt voor alles, bijvoorbeeld op zijn visitekaartje. Vind ik persoonlijk, hoe leuk bedacht ook, toch wel heel verwarrend.
Engeltje
Silone
14-04-2011 om 14:06
Geheel ontopic dan maar eens
Ik ben getrouwd en heb mans naam aangenomen. Het leek me toen gewoon een gedoe om eigen naam te houden. Ik heb er niet heel bewust een keuze in gemaakt. Kinderen kregen logischerwijs ook de achternaam van echtgenoot. Papiertechnisch wel handig allemaal. Toch heb ik achteraf eigenlijk wel spijt. Mijn eiegn achternaam is uniek, mans naam is niet zijn geboortenaam en er kleven ook geen fijne herinneringen aan voor hem. Maar ik heb ook weer niet zoveel spijt dat ik nu nog alles over de kop wil gooien.
Guinevere
14-04-2011 om 14:10
Tihama, onderbuikgevoel
Tja, als ik dan toch eerlijk moet zijn: bij het behouden van de eigen naam denk ik niet zoveel. Bij het ervoor plakken van "mansnaam" heb ik het onderbuikgevoel "verlengstuk van een ander". Mijn zus heeft de naam van haar man aangenomen. Iedere keer als ze de telefoon aanneemt met die achternaam vraag ik me af waar mijn zus is gebleven. Nu moet ik zeggen dat dat niet alleen aan die achternaam ligt. Ze heeft altijd al erg adaptief gedrag vertoond richting haar partners.
Fiorucci
14-04-2011 om 14:52
Tihama
'Want zeg eens heel eerlijk: heeft er niemand hier een bepaald gevoel als ze horen dat een getrouwde vrouw, moeder, bewust haar eigen naam heeft gehouden? Dan niet de pc-versie, maar het onderbuikgevoel. Heb je dan écht niet bepaald beeld hierbij? Gezien alle kritieken die ik de afgelopen 14 jaar ter ore heb gekregen, kan ik me niet voorstellen dat iedereen hier deze keuze zuiver objectief ervaart. '
Eerlijk,goudeerlijk? Nee, heb ik geen bepaald beeld bij,echt niet. Ik ken vrouwen die hun eigen naam dragen en ubertruttig en conservatief zijn, en omgekeerd.
krin
14-04-2011 om 15:31
Tihama
"Want zeg eens heel eerlijk: heeft er niemand hier een bepaald gevoel als ze horen dat een getrouwde vrouw, moeder, bewust haar eigen naam heeft gehouden?"
Niet meer. Vroeger dacht ik 'yes!', goed gedaan meid. Nu niet meer. Onder meer omdat ik de verontwaardiging over wat vroeger niet kon of niet hoorde niet meer kan overplanten op het nu, maar ook omdat ik een goede vriendin in tien jaar maar liefst twee keer een andere naam heb zien aannemen, zonder merkbare anti-emancipatoire effecten, en omdat de naam niet betrouwbaar is als indicator voor wegcijfer-neigingen binnen een relatie. Oftewel: het doet er eigenlijk niet toe. Het zegt niet zoveel.
Ik heb er zelf voor gekozen mijn naam te houden, niet als statement, maar als vanzelfsprekendheid. Dat ben ik, die naam. Dat andere mensen met hun reacties op jou er een statement achter zien, wil niet zeggen dat iedereen die haar naam houdt van alles daarmee wil beweren.
IngridT
14-04-2011 om 17:55
Is er nou geen leuke...
...'gelijkwaardige' manier te bedenken om met die achternamentoestand om te gaan? En dan liefst iets eenduidigs? Want eigenlijk vind ik dit ook niks. Al die vrijheid levert verwarring op. Want je achternaam zegt bar weinig meer over familierelaties. En het levert irritatie op bij alle bewuste kiezers, die door de overdaad aan opties regelmatig met een verkeerde naam worden aangeschreven of aangesproken. En doordat je echt MOET kiezen wat je doet als je trouwt of een kind krijgt (je moet toch bedenken wat je doet met de namen) maak je in bijna iedereens ogen ook nog eens een semi-maatschappelijk statement, of je dat nou wilt of niet.
Pffff.
Ingrid
Fiorucci
14-04-2011 om 18:55
Cobi
'mensen die de naam van hun man aannemen ook minder weerstand hebben om hun schoonouders pa en ma te noemen'. Nee, die noem ik bij hun voornaam.