Off-topic discussies Off-topic discussies

Off-topic discussies

Pelle

Pelle

08-04-2011 om 13:29

Enquete over achternamen op ouders online


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Onsch-uldig

Ik heb de naam van mijn vader. Mijn kinderen hebben de naam van hun vader. Bijzonder overzichtelijk lijkt me dat, maar in de praktijk stuit het toch op de onverzettelijke dubbelnaam-gedachte. Zo wordt mijn ega met regelmaat aangesproken als meneer Lavell en werden ook mijn kinderen met regelmaat met die naam opgezadeld.
Het dubbel-namen gedoe is naast een beetje gekunsteld ook nog eens best riskant. Meneer Kuttsch zal maar vallen voor mevrouw Roter, bijvoorbeeld. Of Jantje zal maar botenbouwer willen worden, maar door creatief geknutsel zijn opgezadeld met de naam De Slegte-Timmerman. Wat dacht u anders van Rot-Mens?
Ik vind het maar niks dat geplak. Ik heet zoals mijn vader. Dat is al ingewikkeld genoeg.
Groet,
Miriam Lavell

Geplak

En nu moet ik ineens denken aan een rechter (ik ken haar niet persoonlijk) die door het leven ging met de naam Van Erp Taalman Kip-Nieuwenkamp. Waarom die zich niet gewoon tot haar eigen naam beperkt had, heb ik nooit begrepen
Dat begreep ik dan weer wel van een advocaat Mw Ester-Bil, maar van haar snapte ik dan weer niet dat ze haar eigen achternaam niet resoluut onder het tapijt geschoven had. Ester is trouwens een lastige *achter*naam voor een vrouw, vermoed ik, maar dat terzijde.

Zelf heb ik gewoon mijn eigen naam. Ik ben niet getrouwd dus van mij wordt ook niet verwacht dat ik de naam van mijn partner aanneem, maar was ik wel getrouwd dan zou ik het ook niet doen. Maar partner heeft een weinig voorkomende en best mooie achternaam, dus dat maakte het wel makkelijk om voor de kinderen gewoon mee te gaan met de grote stroom en ze de achternaam van hun vader te geven.

Groeten,

Temet

Cobi...

Om nog evenm antwoord te geven op je vragen....

1. Het was bij mij puur praktisch. Ik vond het handig om net zo te heten als de rest vh gezin, ik vind de naam van mijn man echt mooier dan mijn eigen 15-in-een-dozijn, en ik heb zoals je weet niet echt een fabelhafte relatie met mijn eigen familie. Sterker nog, ik voelde me echt veel meer een 'T' dan een 'S'
2. Ik heb mijn naam pas 'echt'veranderd toen we verhuisden naar R. Toen waren we al een jaar of 7 getrouwd trouwens. Vond het nl wel erg truttig en raar om bv op mijn werk 'opeens' van naam te veranderen... Thuis noemde ik me als het zo uitkwam al wel regelmatig Ingrid T

3. Of we nou naar een dorp waren verhuisd of naar A'dam had denk ik niet echt uitgemaakt.

4. Om het ongeemancipeerde feest compleet te maken: man en ik zijn in Belgie getrouwd. Ik weet eerlijk gezegd niet eens meer of er destijds iets te kiezen was en welke naam ik officieel heb. En al helemaal niet hoe dat dan zat toen we weer terugkeerden naar NL! Hahah! Misschien heb ik mijn eigen naam nog steeds!

Ingrid

Ik noem mijn schoonouders.....

...trouwens ook gewoon bij hun voornaam. Op hun verzoek. Eerlijk gezegd vind ik het raarder om iemand 'moeder' te noemen die je moeder niet is dan om zelf van naam te veranderen...hahaha!

Ingrid

tonny

tonny

14-04-2011 om 21:18

Ik noemde mijn schoonmoeder

met de aanspreekvorm die Friesland gebruikelijk is. Da's een voordeel als je met iemand trouwt uit een ander taalgebied.

Mijn eigen schoonkinderen (heb er drie) noemen me bij mijn voornaam. Hoewel. Er zijn er ook die dat wat omzeilen

Kiki

Kiki

14-04-2011 om 21:22

Ik weet niet of het al genoemd is

ik dacht het eigenlijk wel

Ik kan er zo totaal niet tegen dat er mensen zijn die mijn keuze om mijn eigen naam te houden niet respecteren. Ik snap geen sikkepit van de mansnaam-vrouwnaamvrouwen in mijn kennissenkring, echter adresseer ik braaf de kerstkaarten naar allebei de namen.

Ik mail zonder commentaar naar het mailadres van [email protected], terwijl ik daar ook niet tegen kan.

Maar doe dat dan ook terug. Ik krijg rode vlekken van de familie Kiekman op een envelop of een mail voor mij die naar het mailadres van mijn man gestuurd wordt. Ik heb een eigen naam en een eigen mailadres (meerdere)en een eigen bankrekening en voor de statistieken: ik noem mijn schoonouders trouwens bij de voornaam

In navolging van Coby wil ik graag trouwens een onderzoek tussen het aannemen van de mansnaam en het hebben van een gezamenlijk e-mailadres

ishtar

ishtar

14-04-2011 om 21:38

Over gezamenlijk mailadres

mansnaam voor eigennaam geplakt, gezamenlijk mailadres en ook nog 2 mailadressen voor mij alleen. (is ontstaan uit digibetisme )
Omzeil zoveel mogelijk het schoonouders pa en ma noemen, ze zijn te oud om bij de voornaam te noemen, man noemt mijn ouders wel bij de voornaam, sinds er kinderen zijn is het wat makkelijker: opa of oma
Post naar ongetrouwde oom en tante stuur ik alleen naar voornamen, post naar broer en schoonzus waarbij zij broersnaam achter haar eigennaam heeft geplakt stuur ik naar fam zijnnaam-haarnaam (tis mijn broer, die komt dus eerst )
Ik heb een keer mijn oom een veeg uit de pan gegeven toen hij een verjaardagskaart naar mij stuurde met als adressering mevr mansinitiaal-1. mansinitiaal-2. mansnaam. Dat vond ik zo niet kunnen! (hij heeft het nooit meer gedaan )

Tihama

Tihama

14-04-2011 om 21:50

Kiki, respecteren

Ja, dat ken ik. Van sommige mensen weet ik dat ze het echt expres doen. Ze vinden het namelijk achterlijk dat ik mijn eigen naam gehouden heb. Dus ze weigeren dat te respecteren. Ze begrijpen ook totaal niet dat mij dat raakt. Want 'hou ik dan soms niet van mijn man?'. Of ' waarom ben je dan getrouwd als je niet eens zijn naam wil dragen'.
Soms komen ze met onzinnige argumenten dat ze het niet kunnen onthouden. Dat ze er geen enkele moeite mee hadden in de 10 jaar dat wij samenwoonden, vergeten ze dan maar voor het gemak.
Na een aantal vruchteloze discussies in de eerste jaren van mijn huwelijk, heb ik het maar opgegeven. Alle discussie leidt alleen maar tot zinloze escalatie. Daarom krijgen officiele instanties de volle laag als ze het doen. Die moeten die frustratie maar opvangen

Overigens: mijn moeder sprak alle vrouwen bij hun eigen naam aan. Dat was haar recalcitrantie voor iedereen die weigerde haar eigen naam te gebruiken. Weiger jij mijn keuze te respecteren, dan respecteer ik die van jou ook niet. Dat principe.
Maar ik ben mijn moeder niet, dus ik behandel die anderen zoals ik behandeld wil worden.

Maar ik begrijp er helemaal niets van dat mensen zo'n opvoeddrang hebben naar een volwassene. Denken ze dan echt dat ik door hun acties opeens het licht zie?

Tihama

Pelle

Nou die brief om te vragen hoe je jezelf wil noemen (=aangeschreven worden) zouden ze mijns inziens gewoon niet moeten sturen.

het makkelijkst is dat iedereen gewoon naar zijn vader heet en blijft heten (zoals in de gemeentelijke basisadministratie), en dat die aparte aanschrijvingen tot het verleden horen.

What's in a name (ot)

Meneer Lustig (echt waar) wordt de nieuwe directeur van het Hofnarretje. Hij moet het slechte imago van het kinderdagverblijf zien te verbeteren.
Hm. Misschien kan hij toch beter de naam van zijn vrouw of zijn moeder aannemen.
Groet,
Miriam Lavell

NaShA

NaShA

14-04-2011 om 22:39

O miriam (ot)

je zegt precies datgene wat ik ook al dacht toen ik die naam zag!!!

Chippie

Chippie

14-04-2011 om 22:55

Pelle

"het makkelijkst is dat iedereen gewoon naar zijn vader heet en blijft heten (zoals in de gemeentelijke basisadministratie)"

Iedereen houdt zijn of haar geboortenaam in Nederland. Je mag de naam van je man gebruiken (da's dus iets heel anders dan dat je naam wijzigt), maar voor de NL overheid en dus ook de basisadministratie blijf je gewoon mevrouw Meisjesnaam.

En om eerlijk te zijn, dat vind ik dus ook zo suf van mensen die 'moeilijk' doen als je wel je eigen naam blijft houden. Ik hoef er niet zo nodig iets van te zeggen maar moet dan wel lachen om Mevrouw Huppeldepup die zelf niet door heeft dat ze gewoon Mevrouw Zussemezo is en heet. Al die heisa om helemaal niets.

Kaaskopje

Kaaskopje

15-04-2011 om 00:23

Schoonouders en email

Mijn schoonouders noem ik niet ma en pa, hoewel ik mijn schoonvader wel zo zou mogen noemen. Als ik het in al die jaren 1 keer heb gedaan dan is het veel. Het komt mij mond gewoon niet uit. Mijn schoonmoeder noem ik bij de voornaam, omdat ze zo aan mij is voorgesteld. Ze is niet de echte moeder van mijn man en hij noemde haar ook al bij de voornaam. Ik omzeil het en dat lukt me al die jaren prima.
Ons hoofdaccount is op naam van mijn man gedaan. Het abonnement bij de kabel is op zijn naam gedaan en het emailaccount met zijn naam erin was toen een logisch gevolg. Ik heb daar een hele tijd ook mijn email op verstuurd, maar zodra ik doorhad hoe ik een eigen account kon aanmaken heb ik dat gedaan. Weliswaar met Kaaskopje Mansnaam, maar dus wel duidelijk van mij alleen. Ik vind een eigen emailaccount wel zo prettig. Gek genoeg vind ik gecombineerde emailadressen maar niks. [email protected]. Op de een of andere manier heb ik daar wel een beetje negatieve gedachten bij. Ik vind het wat klef, van dezelfde orde als voicemails die ingesproken worden door het hele gezin.

Van mijn mail blijft hij af

"In navolging van Coby wil ik graag trouwens een onderzoek tussen het aannemen van de mansnaam en het hebben van een gezamenlijk e-mailadres"

Ik gebruik mansnaam, officieel eigenlijk mansnaam-mijnnaam, maar dat werd al snel in de praktijk alleen mansnaam, maar ik heb wel mijn eigen e-mailadressen en mijn man ook. Sterker nog, ik heb mijn eigen laptop waar hij niet eens aan mag komen, tenzij met mijn uitdrukkelijke toestemming Ik hoor zoon nog geschokt zeggen "oooooh je mag niet aan mama's laptop komen" toen mijn man hem op een andere plek legde.
Alleen mijn schoonouders snappen dat niet, die sturen rustig mail die voor mijn man bedoeld is naar mij en omgekeerd.
Mijn schoonouders die ik overigens nooit zal aanspreken met pap en mam of iets dergelijks. Dergelijke benamingen gebruik ik alleen voor mijn ouders.

De reden dat ik heb gekozen voor mansnaam is niet spannender dan dat het gewoon nooit in me op is gekomen dat het ook anders zou kunnen. Ja, ik wist wel dat ik de keuze had, maar in mijn hoofd was het gewoon zo dat als je ging trouwen je dus de naam van je man kreeg.
Van iedereen die ik ken die gescheiden is had de helft van de vrouwen hun eigen naam gehouden en de andere helft die van hun man aangenomen, dus in mijn omgeving lijkt het niks uit te maken.
Het maakt mij geen bal uit of iemand kiest voor een het houden van haar eigen naam. Misschien ook omdat mijn keuze om het anders te doen weinig principieel was. Als vrouwen hun eigen naam houden adresseer ik de post dus niet aan de familie mansnaam.

Hoe zit het trouwens wanneer de man komt te overlijden? Blijf je dan de naam van je man dragen of ga je dan weer over op je eigen naam? Ik zie in de familie van mijn man allemaal vrouwen die na tientallen jaren als mevrouw mansnaam door het leven te zijn gegaan ineens weer mevrouw eigennaam heten. Zijn daar regels voor?

Mijn oma had het trouwens wel makkelijk, zij trouwde een man met dezelfde achternaam als zij (een veel voorkomende achternaam in deze regio, ze waren geen familie)

Valkyre

Valkyre

15-04-2011 om 08:55

Nerina

Bij overlijden van de man kun je gewoon de mansnaam houden. Dat heeft mijn moeder indertijd wel gedaan. Zij maakte pas carriere toen wij al op de lagere school zaten, en iedereen in het vak kende haar als mevr Mansnaam.

Misschien maakt het ook uit of je behoefte hebt aan een nieuwe relatie? Mijn moeder had dat niet zo. En het is toch wat anders dan scheiden - bij mijn vader en moeder was de liefde nog heel sterk, dus misschien zag ze het ook als een eerbetoon, geen idee...

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Onze mail

Ik heb mansnaam aangenomen met bij officiele zaken daarachter mijn eigen naam.
Mijn mailadres is [email protected]
Mail van mijn man is [email protected]
Maar beiden komen in onze gezamenlijke inbox binnen. Dat vind ik echt prima. Heb geen geheimen voor hem, nooit iets wat hij niet mag zien of zo. Het is handig.
Heb nog wel een hotmail voor alle spamgevoelige dingen. Hij heeft een eigen gmail voor grote bestanden zoals muziek.

En onze mail

Is naar mijn idee logisch georganiseerd. Wij hebben alle vijf een eigen e-mailadres en een familieadres in de trant van [email protected]. Post op dat familieadres komt bij ons alle vijf binnen en verder krijgt iedereen zijn eigen mail. Momenteel krijgen wij wel een kopie van de mail die de kinderen krijgen en daar weten ze ook van.
De parallel met de brievenbus... Tja. Wij hebben ook maar één brievenbus, maar de post die geadresseerd is aan een ander dan aan mij, mag door diegene zelf worden geopend. Anderen openen mijn post ook niet.
Ik zie parallellen met de discussie over hoe je de financiën binnen een gezin organiseert

Maylise

Maylise

15-04-2011 om 10:11

Email

Wij hebben allebei eigen email adressen. Ik heb wel een heel duidelijke mening over mensen met alleen een gezamenlijk adres. Ik vind dat eigenlijk raar. Ik vind het vooral tegenover de zender niet netjes. Jij hebt misschien geen geheimen tegenover je partner maar degene die de email verstuurt wil misschien niet dat wat hij/zij te zeggen heeft bij de partner terecht komt. Als ik een mail stuur naar Truus Jansen dan wil ik nog niet dat Piet dat ook leest. Wil ik dat wel stuur ik een email naar een familie adres mochten ze dat hebben of CC ik Piet wel.

Nu heb ik ook geen enkele vriendin met een gezamenlijk mail adres. Gelukkig maar want dan zou ik me nooit meer vrij voelen om hun persoonlijke mailtjes te sturen die verder gaan dan wat oppervlakkigheden.

Ik vind de vergelijking met een gezamenlijk postadres ook niet opgaan omdat bij mails in het onderwerp vaak niet de geadresseerde staat dus kan het wel heel makkelijke dat degene waar de mail voor niet bedoeld is toch die mail leest. Op een enveloppe zet ik altijd duidelijk de naam.

Daarentegen noemde ik mijn schoonmoeder zaliger wel eens moeder terwijl we absoluut geen intieme band hadden. Dat was meer een verwachting die zij had en om al te veel problemen te vermijden voldeed ik daar aan. Overigens zei ik meestal gewoon oma want de kinderen waren er ook eigenlijk altijd bij.

Maylise

krin

krin

15-04-2011 om 10:34

Email

Hier geheel gescheiden adressen, we sturen wel naar elkaar door wat van belang is. Zitten we elk op een meter van elkaar achter onze eigen pc en hoeven alleen tegen elkaar te mompelen: 'er komt een mailtje aan'. Scheelt weer communicatie.
Dat anderen dan de bedoelde ontvanger je mail lezen, vind ik ook vervelend. NIet eens zozeer vanwege de privacy, maar de man van iemand bij wie dat gebeurt (en dat terwijl ze een eigen mailadres heeft), geeft dan antwoord op mijn mailtje voordat zij het gelezen heeft, en meestal een niet terzake doend, flauw antwoord ook nog. En vervolgens ziet zij het over het hoofd omdat het al als gelezen gemarkeerd staat.

Tihama

Tihama

15-04-2011 om 10:52

Gescheiden mailadressen

Toen we net begonnen op het net, hadden we 1 mailadres. Dat was natuurlijk al heel wat, want de meeste Nederlanders hadden er toen nog 0

Die had als naam beider initialen. Al snel liep die helemaal vol met al mijn mails (meer dan 100 per dag) en kwam er af en toe een verdwaalde mail voor man binnen. Man maakte daarom maar een hotmail aan, zodat hij zijn eigen post daarop kon ontvangen. Inmiddels hebben we al minstens 12 jaar allemaal eigen mailadressen.
De meeste familie die ons allebei iets wil laten weten, mailt ook naar beide adressen.

Gewone post wordt hier ongeacht adressering door ons allebei geopend. We blijven alleen af van de post voor de kinderen.

En: wat zegt dit nou?

Tihama

Tihama

Tihama

15-04-2011 om 10:56

Oja

Ik vertelde tegen mijn vader dat ik geen idee had hoe ik mijn schoonouders moest noemen. Mijn ouders waren van het voornaamtype, dus vriendlief (nu manlief) had het makkelijk. Mijn pa raadde me aan die vraag gewoon te stellen. Dus schoonma zei: "Ach, kind, noem ons toch gewoon pa en ma, dat doet iedereen'. In het begin voelde dat wel wat onwennig, maar na 22 jaar ben ik het wel gewend.
Als zowel pa als schoonpa in de buurt zijn, dan voeg ik er de achternaam aan toe, zodat men weet wie er bedoeld wordt.

De voornaam helpt dan niet, want zowel pa als man hebben dezelfde voornaam en die van schoonpa lijkt er heel veel op.....

Tihama

Pa en ma

Ik vind "Pa" en "Ma" al een aanspreektitel waar ik rillingen van krijg (hoe persoonlijk kan het zijn ). Echt, ik hoop dat geen enkel kind of schoonkind het in zijn hersens haalt om mij "Ma" te willen noemen, want ik ga niet luisteren, vrees ik, en nog niet eens uit dwarsheid of kwaadwillendheid.
En hier? Ik noem mijn schoonmoeder bij de voornaam omdat Genistus dat ook doet. Hij spreekt mijn ouders, net als ik, met Pappa en Mamma aan.

Tineke

Tineke

15-04-2011 om 12:47

Antwoorden

In mijn vakgebied bleef ik hetzelfde heten, maar voor al het overige en daagse heb ik mansnaam toegevoegd. Ik ben dol op namen, dus hoe meer ik er heb, hoe leuker ik het vind. Sinds ik weduwe ben geworden, is dat niet veranderd. Ik draag zijn naam graag, dat geeft me nu toch een zekere verbondenheid.
Schoonouders noem ik bij voornaam, willen voor niemand een papa of mama zijn, zelfs geen opa of oma.
Mailadressen: ieder een of meerdere eigen. Hoewel het ooit, lang geleden, echt wel begon met een adres.
En nu? Ben ik geslaagd? Ga ik door voor de koelkast?

Fiorucci

Fiorucci

15-04-2011 om 13:19

Hier

Mijn man mailt zelden, we hebben dus een emailadres wat bestaat uit alle voorletters van onze namen. De kinderen hebben wel een eigen hotmailaccount.

Rafelkap

Rafelkap

15-04-2011 om 19:45

En hier

Ik heb mijn eigen naam gehouden. Vond mijn voornaam en zijn achternaam gek klinken, dat ben ik helemaal niet. Niet dat ik nou zo content ben met mijn achternaam want die kan niemand spellen.
De kinderen hebben man's achternaam. Omdat ik ook de achternaam van mijn vader heb. Mijn eerste zoon is vernoemd naar mijn broer en ik zou het niet leuk vinden als mijn zoon mijn achternaam heeft.
Mijn tantes en sommige mensen blijven stug mijn achternaam vergeten, maar daar ben ik niet gepikeerd door. Alleen telefonische enqueteurs op zoek naar mevrouw H. stuur ik door naar mijn schoonmoeder
En altijd wel gescheiden email, ik ken geen mensen met gezamenlijke mail.

Ik ga voor de tweede prijs: de stofzuiger.

Kaaskopje

Kaaskopje

15-04-2011 om 20:30

Genista, ma en pa

Geloof me, ik vond ma en pa vroeger ook niet fijn, maar sinds onze kinderen ons zo zijn gaan aanspreken draag ik de ´titel´ met plezier. Omdat zij het zeggen. Als ze moeder en vader waren gaan zeggen hadden ze een draai om hun oren gekregen

Mailmiep

Mailmiep

15-04-2011 om 22:46

Maylise, dan ben jij geen vriendin van mij

want wij hebben zo´n [email protected] mail adres. En ook jan.achternaam, en truus.achternaam. Maar meestal geven we de gezamenlijke door aan school, verenining etc. Maar zelfs als jij mijn vriendin zou kennen en mij zou mailen dan zou nog alles op 1 grote hoop in dezelfde mailbox binnenkomen. Gewoon omdat we 1 account samen hebben, en dus ook alles in deze box binnenkomt. En te lui zijn om niet alleen voor de kinderen een account te maken en in te richten maar ook voor onszelf...

Mailmiep

Biene M.

Biene M.

16-04-2011 om 07:01

Pa, ma en het mailadres

In 1995 konden we bij xs4all, als ik het me goed herinner, al, meerdere mailboxen aanmaken op 1 account, dus mijn toenmalige eega en ik hadden destijds al verschillende mailadressen. In het begin van het internettijdperk hadden sommige vriendinnen samen met hun man één mailadres en dat vond ik inderdaad onprettig om naartoe te mailen.

Hier maken we aan elkaar geadresseerde post vrijwel alleen open als het rekeningen zijn.

Pa en ma vind ik ook heel naar klinken. Mijn man spreekt zijn ouders zo aan, maar ik noem ze bij hun voornaam. Ik moet er ook niet aan denken dat mijn kinderen me Ma gaan noemen, brrrr.

Biene M.

Biene M.

16-04-2011 om 10:38

Dat is toch niet hetzelfde, pelle?

Als je een brief aan Annie schrijft ga je er ook niet vanuit dat Pieter hem openmaakt en leest, ook al woont hij op het zelfde adres en heeft hij de zelfde brievenbus. Er zijn toch dingen waar je in het sociaal verkeer vanuit gaat.

Fiorucci

Fiorucci

16-04-2011 om 11:08

Biene

Als mijn man ziet wie de mail stuurt en het is een vriendin van mij, opent hij die mail niet.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.