Off-topic discussies Off-topic discussies

Off-topic discussies

Films: overgevoelig & komt het nog goed?

Afgelopen weekend was The Deer Hunter op tv. Een prachtige film, echte klassieker, die ik ruim een decennium geleden voor het laatst heb gezien schat ik. We zijn er voor gaan zitten man en ik, maar zodra de hoofdfiguren in Vietnam arriveerden en het geweld losbarstte (handgranaat in ondergrondse schuilplaats van gezin met kinderen) was ik weg.

Sinds ik moeder ben, kan ik er niet meer tegen om dergelijke films te zien (of boeken te lezen). Ik word er fysiek onpasselijk van. Films waarin realistisch geweld voorkomt, vooral tegen kinderen, komen veel te dichtbij. Ik lees vaak goede recencies van films, zoals Das Weisse Band, maar weet dan al van te voren dat ze aan mij niet (meer) besteed zijn. Gaat dit nog over?

Chris


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Hilde

Hilde

14-12-2009 om 13:24

Hier ook

sinds ik kinderen heb. Het is intussen al verbeterd (oudste is 18), maar ik blijf het er moeilijk mee hebben. Ik weet al van mezelf dat ik sommige films gewoon niet wil zien, omdat ik er ook nadien dagen- en nachtenlang mee bezig blijf. Zo heb ik "Schindler's list" nog steeds niet durven/willen bekijken....

wendelien

wendelien

14-12-2009 om 13:45

Da's zeer de vraag

Ik was al geen held en zelfs nu ik ruim 16 jaar verder ben qua moederschap raak ik zelfs betraand bij Waar is het paard van sinterklaas...
Overigens geef ik niet al te zeer toe aan mijn weke deel qua film, maar het gebodene kan grote en langdurige indruk op me maken.

Puck2

Puck2

14-12-2009 om 15:19

Laatst in een ander draadje

In een ander draadje kon je vragen stellen om over te discussieren. Ik heb toen de volgende vraag geopperd: waarom staat in geen enkel zwangerschapsboek dat je voor erg lange tijd emotioneel incontinent wordt?
Herkenning alom dus. Net als Praia: als je mij op de begrafeins van wildvreemde zou zetten dan zou ik net zo hard meehuilen als de naaste familie. Ik kan er geloof ik heel slecht tegen als ik zie dat andere mensen verdriet hebben. En verder raak ik om het minste of geringste ontroerd: alleen al praten op het 10 minuten-gesprek over mijn kind kan al genoeg zijn voor een opwellend traantje. Of een applaus na een mooie theatervoorstelling, of een kind dat afzwemt.

Hilde

Hilde

14-12-2009 om 15:37

in aansluiting bij Puck2: bij het schrijven van het verjaardagskaartje voor dochter die 18 wordt, en waarbij de voorbije jaren onwillekeurig aan je oog voorbij trekken....

Nee

gaat nooit meer over volgens mij

Yta Chalne

Yta Chalne

14-12-2009 om 20:32

Altijd

Het kijken van films heb ik helemaal afgeschaft, elk soort film neemt teveel ruimte in mijn hoofd voor dágen. Maar bij mij is er geen link met de zwangerschappen/kinderen, ik ben nooit anders geweest. Dus het zal ook wel niet overgaan.
Ik barst al in tranen uit bij sentimentele youtube fragmenten. Ook als ik ze al acht keer gezien heb.

dc

dc

14-12-2009 om 21:51

Link werkt niet

de link werkt dus niet, dus ik kopieer mijn bericht bij deze:

Titel : Gevoelige muts?
Rubriek: 4. Baby-tijd (0-1)
Datum: Wo, 26 Juli 2006 23:30
Afzender: dc [adres bekend bij de redactie]

Sinds de geboorte van mijn zoontje (4 maanden) kan ik echt niet meer tegen doodgaan. Ik kan dus in feite geen film meer zien. Zelfs films waarin de "slechterikken" bij bosjes omgaan kan ik alleen bekijken met pijn in mijn hart. Leven heeft opeens o zo veel meer waarde gekregen voor me. Ben ik nu overgevoelig of is dit een normaal verschijnsel?

Ik ben benieuwd.

Voorgoed

Hormonaal verpest. Ik was net bevallen van mijn eerste toen ik in de kraamweek in tranen uitbarstte bij Tom & Jerry. Tom kreeg er genadeloos van langs met een bezem. Het arme diertje. Kraamtranen? Nee hoor, dit was gewoon mijn permanent veranderde emotionele toestand. Nog steeds, alweer 8 jaar. Het lijkt net alsof alles veel meer laagjes, dimensies heeft. Als ik ongesteld ben is het helemaal feest, dat snappen jullie wel.

emma43

emma43

15-12-2009 om 09:33

Films

Ik ben ook erg gevoelig bij films.Meestal ben ik het zo kwijt,maar oorlogsfilms zijn ee nramp,dan kan ik echt nachten van wakker liggen en krijg beelden ook overdag niet uit mijn hoofd.
Hilda ,Schindler's List heb ik wel gezien,is wel een mooie film.Zo durf ik niet naar Sophie's choice te kijken.Mijn dochter had'Tears of the sun'gezien.Nu kwam ze met de vraag of etnische zuiveringen ook echt zo gebeuren,ik kon haar niet antwoorden en hebben we de film met z'n tweeën nog een keer gekeken,hij is weken blijven hangen,vreselijk.Afgelopen week-end heb ik : haar naam was Sarah,gelezen,tranen stromen dan over mijn gezicht.
Chris ,bij mij komt het niet meer goed,vrees ik.Ik ben al gevoelig voor sommige tekenfilms,maar oorlogsfilms waar kinderen in voorkomen,moet ik gewoon niet kijken.
Mijn hart slaat al over bij de Titanic,dat stukje dat een moeder met haar kinderen op bed zit en voorleest,terwijl ze weet dat de boot gaat zinken.

Hilde

Hilde

15-12-2009 om 10:06

Sophie's choice

Emma,
Sophie's choice heb ik destijds gezien toen die film net uit was, en toen had ik nog geen kinderen. Ik kan me nu wel voorstellen dat ik het er erg lastig mee zou hebben. Wat een vreselijke keuze!

En, Emma, denk je dat ik Schindler's list toch maar moet zien?

Maar ik heb vroeger wel andere films gezien die ik toen ook al erg vond (zoals A Clockwork Orange). Ik was toen 18 jaar denk ik. Brrr! Sowieso zijn films met "gratuit" geweld (of hoe noem je dat?) niet aan mij besteed. De trilogie van "Lord of the Rings" kunnen voor mij dan weer wel, omdat het geweld verder van ons afstaat ofzo? Ik kan het moeilijk duiden.

Anderzijds komen de tranen bij mij ook al boven op het einde van The sound of music, als ze "Edelweiss" zingen....

emma43

emma43

15-12-2009 om 10:26

Hilde

Hmmm, ik weet neit of je die film moet gaan kijken,ik wil niet dat hij toch blijft hangen bij je.Maar ik vond het een mooie film.Hij redt eigenlijk de kinderen,door ze voor hem te laten werken.Dan wordt het verhaal toch anders.Ken je het boek'haar naam was Sarah'?Niet lezen!!!
Ik heb laatst P.s I love you gezien.Heb jaren terug het boek gelezen,ben in het begin van het boek gaan huilen en ben niet meer gestopt,bij de film hield ik het ook niet droog.
Ja,de sound of music blijft mooi.

Hilde

Hilde

15-12-2009 om 10:40

Ps....

god ja, dat vond ik ook zo erg, PS I love you.
Mooie film, dat wel, maar ach.

Trouwens, mijn vader heeft dat ook heel erg. Die stond ook te snotteren op de huwelijken van zijn dochters. Het is dus niet alleen bij vrouwen zo, en hoe ouder hij wordt, hoe erger het is...

Ander vraagje: vinden we dit erg? Of maakt het ons net meer menselijk?

emma43

emma43

15-12-2009 om 10:53

Niet erg,soms lastig

Ik vind het niet erg om soms emotioneel te reageren.Vooral niet bij een mooie film of boek op de bank.Een vader die zijn emotie's laat zien als een dochter trouwt vind ik alleen maar mooi.(Had ik maar zo een man)
Toen ik problemen had op school met mijn zoontje,raakte ik ook weleens emotioneel bij de moeilijke gesprekken,op een gegeven moment las ik in een rapport dat ik labiel was.Daar ben ik toen wel van geschrokken.Daarna probeer ik mijn gevoelens meer onder controle te houden,maar het lukt niet.Ik ben zo ik ben.

Bij mij gaat het niet meer over

Ik heb het sinds de geboorte van mijn oudste, en het gaat niet meer weg. Ik kan niet tegen oorlogsbeelden of tsunamibeelden met kinderen, ook geen films met dat soort dingen als jij beschrijft. Ik kijk soms wel door, maar het doet me pijn aan mijn hart.
Vooral laatst bij Slumdog Millionaire, daar zit een scene in met kinderen waar ik echt om ben gaan janken. Ook misschien omdat je weet dat zoiets echt gebeuren kan. En in Apocalypto, de scene van de zwangere vrouw in de put met haar kindje en dan moet ze bevallen maar ze meot zo stil zijn voor de gewapende krijgers, ik vind het echt he-le-maal niks.
Nee bij mij gaat dat niet meer weg.

ChrisH

ChrisH

15-12-2009 om 11:35 Topicstarter

Is het erg?

Nou, ik vind het wel vervelend dat ik goeie, inhoudelijke films op deze manier allemaal standaard oversla. In het verleden heb ik films gezien en boeken gelezen die mij voor een deel hebben gevormd. Die echt iets betekenden.

Nu kies ik in de videotheek bijvoorbeeld Marley & Me of andere hap-slik-weg meuk. De laatste 'arthouse' film die ik heb gezien is Das Leben der Anderen. Die begint met een ondervragingsscène. Nou, daar werd ik al letterlijk een beetje claustrofobisch van, en ook de scènes waarin de vriendin van de hoofdpersoon min of meer gedwongen naar bed gaat met een stasi-bons kan ik bijna niet kijken zo triest word ik ervan. Ik heb de film wel helemaal uitgekeken want de rest was wel goed te doen en ik vond hem prachtig.

Kortom, ik vind het jammer dat ik mezelf niet meer zonder meer kan blootstellen aan diepergaande films. Los daarvan, is het ook best genant om in de meest banale situaties traanoogjes te krijgen, ha ha.

Chris

Anja

Anja

15-12-2009 om 12:16

Erg he....

Sinds de geboorte van de kids ben ik ook vreselijk..

Je kunt het zo gek niet bedenken, het kan me overvallen op de gekste momenten....

Bij treurige films, als er iemand uit moet bij Popstars en ik heb zelfs een keeer vreselijk zitten brullen (samen met een vriendin die ook zo'n jankerd is) toen Anky van Grunsven tijdens de Olympische Spelen een schitterende kur reed.
Muziekje erbij en hoe ze reed, brulllleen.......

Achteraf kan ik er altijd heel hard om lachen, maar op het moment zelf is het genant... snifffffffff...

Schindler's List heb ik niet droog uitgekeken, maar een troost; de hele bioscoop zat te sniffen, was dus niet de enige....

Kortom, ben bang dat het niet meer over gaat....

groet Anja

Nasha 1st

Nasha 1st

15-12-2009 om 15:59

Vanochtend

Kerstmusical op school en de opening is met alle leerlingen op het podium. Dat zie je als de gordijnen opengaan, eerst zie je alleen de kinderen van "achter de schermen". Toen de gordijnen dus opengingen stond ik met een brok in mijn keel.....

Eigenlijk niet

Ik kan nog steeds prima naar de meest gruwelijke films kijken. Ja, natuurlijk: de tranen zijn dan niet te houden en een heel enkele keer gebeurt er 's nachts in mijn dromen iets vergelijkbaars met 1 van mijn kinderen, maar dat is maar zelden.
Zoals Nasha beschrijft, daar heb ik wel last van. Bij leuke dingen die mijn kinderen meemaken of doen zitten de tranen me vanaf de 1e seconde erg hoog...

Polly Shearman

Polly Shearman

16-12-2009 om 10:51

Beloved

Die film was zo vreselijk afschuwelijk om als moeder te kijken, ik heb er weken/maanden slecht van geslapen, heb gewoon tijdens de film moeten overgeven van ellende. Heb hem uiteraard niet afgekeken, Het is nu 9 jaar geleden dat ik hem zag, en ik word nog helemaal naar als ik er aan denk..
echt waar.. zo erg dat ik ervan moet overgeven...

NOOIT KIJKEN DIE FILM>>> NOOIT!@

Anja

Anja

16-12-2009 om 18:15

Beloved > polly

Hoi

Je maakt me wel nieuwsgierig, is dit de film met o.a. Oprah Winfrey die over de slavernij ging ???

Ooit een klein stukje van gezien en ik had niet eens echt het idee dat dit zo'n "heftige" film was, maar daar denk jij dus anders over ?????

Kennen jullie The Champ, waarin de boksende vader op het eind van de film sterft ? Gruwelijk, heb wel een half uur gejankt toen ik 'm voor het eerst zag...
Ach, zoals iemand eerder opmerkte; emotioneel voorgoed incontinent.....

Toen mijn 7 jarige dochter een balletuitvoering had huilde ik ook (zachtjes) omdat het zo prachtig en ontroerend was.. En zo zijn er tig situaties waarbij de tranen rijkelijk vloeien....

snifffff

Anja

Polly Shearman

Polly Shearman

16-12-2009 om 18:53

Ja anja

dat is idd die film, het gaat erom wat de moeder doet om te voorkomen dat haar kinderen in de slavernij terecht komen......

Asa Torell

Asa Torell

16-12-2009 om 20:07

Polly

Jeetje, is daar een film van? Het boek is al zo ongelofelijk heftig! (en ik heb het gelezen als niet-moeder).
Zelf heb ik eens (ook voor ik kinderen had) een ontzettend gruwelijke film gezien waarin de kinderen zichzelf verhangen, Jude the Obscure: ook NOOIT GAAN ZIEN. Ik heb echt een kwartier gekrijst na afloop.
Ik heb trouwens niet het idee dat mijn filmgevoeligheid en begrafenisgevoeligheid is toegenomen sinds ik kinderen heb, maar wel sinds een familielid van me is verongelukt. Een half jaar later zag ik Bella Marta (als die film jullie wat zegt), met zo'n telefoontje wat de hoofdrolspeelster dan krijgt met het slechte nieuws dat haar zus is verongelukt, nou dat was niet leuk.

Nasha 1st

Nasha 1st

16-12-2009 om 22:55

Eh lidwien.....

hoe heette die musical??? LOL.....Volgens mij dezelfde als op onze school hahahahaha (herken het lied!)

O die films

HUILEN HUILEN HUILEN bij La vita e bella en My sister's keeper (ik ben de bioscoop uitgedreven, wat erg wat erg wat erg). En ja, ik had Trainspotting al vijf keer gezien en toen ik hem de zesde keer zag had ik een kind. Dus huilen bij de dode baby.

Ik ben altijd al emotioneel incontinent geweest

maar het is sinds de geboorte van oudste (nu bijna 10 jaar geleden) wel nog een graadje erger geworden. Misschien omdat er nu veel meer aanleidingen zijn? De kerst-mis vanochtend met al die zingende kindertjes, de 10-minuten gesprekken op school, zoon die het moeilijk heeft, de momenten dat je overloopt van trots... Het houdt eigenlijk gewoon niet op! En dan inderdaad de zaken als films, begrafenissen en trouwerijen, maakt niet uit of het bekenden dan wel onbekenden zijn. Vreselijk! Ik ben ook altijd een beetje bang om voor labiel versleten te worden en geneer me er altijd voor. Gelukkig hebben moeders altijd zakdoekjes bij de hand . En dat er veel meer mensen blijken te zijn waarbij het oogwater makkelijk makkelijk overstroomt stelt me wel gerust, ik ben niet zo gek als ik dacht .
Engelje

Nasha 1st

Nasha 1st

18-12-2009 om 21:24

Lidwientje! ja dus....

precies de zelfde musical

Primavera

Primavera

21-12-2009 om 11:54

Snikkend dit draadje gelezen

Om te beginnen met het antwoord op de vraag: Nee, het gaat nooit meer over en de jongste is nu al bijna 5. Alleen al bij het lezen (en herkennen) van de titels en omschrijvingen in deze draad komen de tranen tevoorschijn. Het is echt hopeloos.
De laatste film die me echt emotioneel helemaal ondersteboven zette was 'Bridge to Terabithia'. Dat wordt daar als een kinderfilm neergezet, met kijkwijzer 7-9 (andere landen - Nederland) gaat één van de kinderen die in de hoofdrollen spelen zomaar ineens volkomen onverwachts dood. Ik was volledig in shock, vooral omdat ik het niet verwachtte.
Volgens mij moeten ze die kijkwijzer aanpassen. Niet zozeer voor kinderen, die hadden natuurlijk nergens last van, maar wel een nieuw symbool: Pas op de film is niet geschikt voor zwangere of ex-zwangere vrouwen of op andere manier emotioneel incontinente mensen. Kijken voor volwassenen (>+18,+21) alleen op eigen risico!
Groeten Primavera

Massi Nissa

Massi Nissa

21-12-2009 om 13:39

Meisje met de zwavelstokjes

Dochter kreeg van Sinterklaas de dvd van de Kleine Zeemeermin, die ze inmiddels al een stuk of dertig keer heeft gezien. Vandaag was de film afgelopen en zag ik ineens dat er nog een bonusfilmpje op de dvd staat: het meisje met de zwavelstokjes. Gezellig samen met dochter op de bank gekeken (duurde misschien tien minuten). Aan het einde was dochter tevreden: "Dat meisje mocht met die oma mee, he mam?", terwijl ik letterlijk van de bank dreef in een zee van tranen. Dochter begreep er helemaal niets van, het was toch goed afgelopen?
Ik huil echt idioot snel, ook als ik heel boos ben of gefrustreerd. Het overkomt me ook gewoon, ik kan het soms echt niet tegenhouden. Het is trouwens helemaal niet leuk, ik zou mezelf graag beter in de hand hebben. Ik bedoel, ik lach ook snel en vaak per ongeluk, maar huilen is toch iets anders, ook in de impact die het op anderen kan hebben.
Groetjes
Massi

Asa Torell

Asa Torell

21-12-2009 om 20:10

Jeetje massi

Ik moet al huilen als ik je bericht lees, alleen al bij de gedachte aan hoe jij daar zat met je dochter. Nee, dat sprookje zou ik nu echt niet meer hoeven te zien of horen. Ik belandde in de klas van zoon, waar we voorlezen s ochtends bij het brengen, ook eens per ongeluk in een verhaal waarin een oma doodging, dat kreeg ik echt niet uitgelezen. Hm, ik geloof toch dat dit met het moederschap allemaal nog wel een graadje erger geworden is.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.