Off-topic discussies Off-topic discussies

Off-topic discussies

alleen

alleen

27-12-2012 om 14:41

Het leven.

Ik vraag me wel eens af wat voor zin het leven heeft.
Je hebt kinderen, je bent aan het werk en je moet elke maand maar weer zien of je nog geld over hebt.
Wie kent dit ook en wat is jouw mening.
Overdag ben je aan het werk, 's avonds eten koken, de kinderen naar bed brengen en ik doe 's avonds de administratie van ons eigen bedrijf en dan is de dag al weer voorbij.
Zaterdag de boodschappen, wassen en in het huis wat aanrommelen. Zondag's morgens ook de administratie en 's middags tv kijken, lezen of puzzelen.
Hoe staan jullie in het leven.


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Petr@

Petr@

27-12-2012 om 15:19

Gelezen op een kerstkaart

"De zin van het leven is de zin in het leven"

Het is toch wat je er zelf van maakt? Ik werk 3 dagen per week, geef momenteel 2 keer per week (met heel veel plezier) hardlooptraining, loop daarnaast ook nog een keer in het weekend, vaak met man. Ik draai om de week bardienst bij de atletiekvereniging. En ik duik regelmatig in de Zeeuwse wateren, ook samen met man. Af en toe gaan we naar de film, of uit eten.
Ik ga een keer per maand naar de masseur en de pedicure. En ik ga ook regelmatig naar de kapper en de schoonheidsspecialiste. Dat laatste doe ik met een vriendin en dan maken we er een gezellige dag van met winkelen en lunchen. Wij hebben 2 zonen van 19 en 17 en die hebben niet zo veel behoefte meer aan activiteiten met ouders. Hoewel ik volgende week wel met jongste zoon een dagje naar Amsterdam ga.

En nu geniet ik van lezen bij de warme houtkachel. En wandelen met de hond.

Het huishouden en administratie schieten er dus vaak bij in )

Maar zo sta ik dus in het leven. Naast gezin en werk veel sporten en vrijwilligerswerk en genieten van al het andere!

Petr@

Bedankt voor het delen van je tekst op de kerstkaart ......

koentje

koentje

27-12-2012 om 16:14

Ach ja...

dat vraag ik me ook wel eens af. Maar nooit lang!!
Heeft het met de feestdagen te maken of met het jaargetijde, alleen, of denk je altijd zo negatief?

Miepje

Miepje

27-12-2012 om 16:42

Zin?

Ik kan me voorstellen dat als je de gehele week nauwelijks aan je zelf toe komt omdat al je tijd opgeslokt wordt door werk, zorg en huishouden dat je denkt: is dit het nu?

Als je je ook kan ontspannen en genieten kun je misschien wel ervaren dat het leven echt heel bijzonder is, ook al heeft het (in mijn ogen) niet echt zin. Het is inderdaad de zin die je er zelf aan geeft. Wel vind ik dat ieder voor zover mogelijk een bijdrage hoort te leveren aan de samenleving in de vorm van werk of voor iets of iemand zorgen. Dan heb je voor jezelf ook het gevoel dat het ertoe doet dat je er bent. Als je kinderen hebt lijkt me dat gevoel niet zo moeilijk op te roepen.

Petr@

Petr@

27-12-2012 om 17:34

Shonagh

Ik weet even niet hoe ik nu moet reageren op jouw berichtje...
Bedoel je dit nu cynisch?

Kaaskopje

Kaaskopje

27-12-2012 om 17:37

In de basis

Ik vraag me eigenlijk zelden tot nooit af wat de zin van mijn bestaan of van het leven is. Ik ben er dus ik doe wat nodig en leuk is. Misschien denk ik wel erg 'basic' als ik de reden van mijn bestaan toch in voortplanten zoek. Omdat er zoveel mensen zijn en wij in het westen niet afhankelijk hoeven te zijn van eigen kroost is die reden misschien een beetje wegge-evolueert uit ons leven, maar in biologisch opzicht is dat wel ons doel in het leven, vind ik.
Maar omdat je daar op een gegeven moment ook wel eens klaar mee bent, zoek ik het nut van mijn leven toch vooral in dat ik misschien belangrijk ben voor andere mensen. Al zijn het alleen maar mijn man en kinderen. Ik vind eigenlijk dat niemand verplicht is om iets nuttigs bij te dragen aan de maatschappij, hoewel het daar wel snel op neerkomt. Als je werkt draag je tenslotte bij aan de welvaart van het land. En als je kinderen bij je terecht kunnen dan is daar ook een groot nut in te vinden. Verder ben ik niet zo van de 'hogere doelen' en 'onbaatzuchtige hulp'. Ik vind het fantastisch als mensen die drang wel voelen, maar ik vind niet dat je je schuldig hoeft te voelen als je die drang niet hebt. Maar ondanks deze uitspraak heb ik daar bij vlagen toch wel eens last van. 'eigenlijk zou ik iets moeten doen'. Maar dat gaat meestal weer over. Ik heb even genoeg aan mijn gezin en mijzelf, egoïstisch gezegd. Wie weet als ik ouder en wijzer ben en me afvraag wat ik eens kan doen.

Jujube

Jujube

27-12-2012 om 17:45

Zelf zin geven aan je leven

De enige die zin kan geven aan je leven ben jij zelf. Dus bedenk wat jij belangrijk vindt in je leven, naast werken, en ga daar invulling aan geven. Wat ik zelf doe: Zoveel mogelijk tijd doorbrengen met mijn gezin; de kinderen zijn bijna 20, bijna 17 en 15, dus over een paar jaar zijn ze allemaal het huis uit. Ik probeer dus van alles te genieten nu ze nog thuis wonen. Verder leuke dingen doen met mijn man; dagje/weekend weg, uit eten, etc. Iedere laatste vrijdag van de maand kom ik met een groep vriendinnen bij elkaar om gezellig wijn te drinken en ons leven door te nemen. Dat wordt altijd nachtwerk Met een paar van deze vriendinnen gaan we ook weleens een dag weg; naar musea, een stad bekijken e.d. of we gaan bij elkaar eten. Ook doe ik al jaren vrijwilligerswerk naast mijn gewone werk. Ik ben overigens dol op musea en ga daar graag en vaak heen. Ik besteed zo min mogelijk tijd aan het huishouden, doe dat met de franse slag.
Groet,
Jujube

Oh petra

lastig die geschreven tekst, maar ik vind het echt een heel mooie zin !

Maylise

Maylise

27-12-2012 om 19:03

Natuurlijk vraag ik me dat wel eens af. Er zijn absoluut momenten dat de zin ver te zoeken is en het allemaal volkomen zinloos is. Meestal worden dat soort gevoelens door het dagelijks leven weggedrukt maar natuurlijk komt het af en toe naar voren. Zeker in de late uurtjes van de nacht als het stil is en er een moment voor reflectie is. Dan grijpt soms de zinloosheid, de nutteloosheid en de isolatie van het menselijk bestaan om zich heen.

Wat is de zin van het leven? Ik weet het niet.

Carthy

Carthy

27-12-2012 om 19:13

Maylise

Ik heb dat dus ook ' S avonds kan het me dan ineens weleens aanvliegen terwijl ik daar smorgensvroeg nooit last van heb Dan zit ik meestal vol energie. Fijn om te lezen dat ik niet de enige ben.

Corien

Corien

27-12-2012 om 20:25

Ja hoor

Ja dat herken ik ook. Ik moet vaak denken aan de generatie hiervoor, mijn opa en oma. Die moesten sappelen om rond te komen, ik vraag me dan wel eens af of er tijd was voor pleziertjes (geld al zeker niet) oma moest naast haar kinderen thuis nog bijwerken als naaister en opa was putjesschepper. Soms deden ze een paar stuivers in de elektriciteitsmeter (verhaal kan ik me niet helemaal scherp meer herinneren) maar anders hadden ze geen stroom, ook de spaarpotten van de kinderen werden regelmatig daarvoor gebruikt. Enfin, oorlog meegemaakt, zelden tot nooit op vakantie. Het leek meer op overleven dan op leven, toch denk ik dat ze ook veel plezier hebben gehad, als ik de vrolijke foto's zie van sinterklaasavondjes.
Wij hebben het dan maar luxe, we kunnen workshops doen, extra opleidingen, vakanties, allerlei musea bezoeken door het hele land, naar de film, theater... ga zo maar door...

Mea Proefrok

Mea Proefrok

27-12-2012 om 21:36

Lieve alleen

Ik herken je gevoelens ook, hoor. Groots en meeslepend zou ook ik willen leven (hoort gij dat, vader, moeder, knekelhuis?). Ik denk ook heel vaak: jeetje, ik kom tegenwoordig niet verder dan de dagelijkse sleur van werken, zorgen, alledaagse crises oplossen; ik ren achter mijn eigen staart aan in een eindeloos rondje.
De kunst is denk ik (en dat is niet bijster origineel maar it works for me) om te zien wat er wel is. Ik noem maar wat dingen die mij de afgelopen weken enorm blij maakten: een dreumes die zingend een toren bouwt op de keukenvloer. Een volle maan om half zeven 's ochtends. Maar vijf minuten zoektijd hebben bij de bieb en dan ergens op een plankje twee prachtige romans vinden die je al tijden wilde lezen. Zestien zwarte puberpietjes in een verzorgingstehuis. Ik kan zo nog vijf alinea's doorgaan, maar dit is denk ik wel voldoende.
Wat ook werkt, is het idee loslaten dat er zin moet zijn. Dat moet helemaal niet. Wat wel handig is, is een beetje perspectief. Je klinkt nogal opgesloten in je posting. Zelfs op zondag zit je binnen. Van mij hoef je niet te gaan joggen of geocachen (doe ik ook niet, haha), maar je eigen huis ken je intussen wel van binnen. Ik heb daarom drie tips (voor al uw problemen, uw gratis goeroe Mea Proefrok - zie ook haar website voor persoonlijke coaching).
1. Zorg dat je elk weekend even buiten bent. En dan bedoel ik niet dat je naar de Jumbo fietst. Nou ja, dat ook, maar ik bedoel eigenlijk meer dat je gewoon even niet thuis bent en frisse lucht krijgt. Fiets naar het dorp verderop om daar kaas te halen, kies drie dingen uit in je huis die je al jaren een doorn in het oog zijn en breng ze naar de kringloop, zoiets.
2. Plan elke week iets kleins en leuks met je man of een kind of iedereen (maar ik vind een op een vaak het leukst). Samen een film uitkiezen en bekijken, samen iets koken of bakken, spelletje doen, wandelen/fietsen, iets.
3. En tenslotte: doe elke week iets verrassends. Stop een lief briefje in een broodtrommel. Stuur iemand een kaartje. Zet de bank op een andere plek in de woonkamer. Koop een grappige haarclip.
Het moet heel klein zijn allemaal, he. Klein en behapbaar en leuk om over na te denken. Als het teveel is, begin dat met alleen stap 1. Ik zweer bij frisse lucht en buiten is altijd van alles te zien wat binnen totaal aan je voorbijgaat, zoals bijzondere wolkenluchten, geuren, mensen, van alles. Input.
Nou, het is een half boekwerk geworden, zeg. Hoop dat je er iets mee kunt . En als dat niet zo is, probeer dan eens wat mijn goeie oma zaliger altijd zei: kijk niet naar boven maar naar beneden.

krin

krin

27-12-2012 om 22:15

De zin van het leven

Wees blij dat het leven geen zin heeft, dan hoef je er ook niet aan te voldoen.
En verder: wat Mea zegt.

krin

krin

27-12-2012 om 22:18

O, en:

Kijk in deze kersttijd of It's a wonderful life ergens op tv is. Daarin zie je hoe klein (en hoe groot) de zin van een leven kan zijn.

alleen

alleen

28-12-2012 om 09:48

Reacties op allemaal van alleen

bedankt voor de reacties. En misschien sta ik wel negatief in het leven. Maar mijn vriend is vaak aan het werk en heeft op zondag geen zin om ergens naar toe te gaan. Ik wil zelf wel wandelen of iets eenvoudig/klein doen maar dat wil hij niet. En het is ook nog zo dat we geen geld hebben om iets te gaan ondernemen of op een terrasje te gaan zitten, dus vandaar dat we zondags ook altijd thuis zijn.

amk

amk

28-12-2012 om 10:18

Alleen

iets ondernemen hoeft helemaal niets te kosten.
Wandeling maken en dan voor onderweg een thermos met warme chocomel en een pak koekjes mee.
Je kunt ook je vrienden vragen om samen iets te doen en allemaal wat mee te nemen.

Er staan genoeg gratis dingen om te doen in de plaatselijke suffertjes.
En als je partner niet mee wil, wat let jou om wel iets te gaan doen?

Misschien kan het boek: Leven voor een Habbekrats van Kath Kelly je wat inspiratie geven. Dit is een britse die een aantal jaar geleden van 1 euro per dag leefde. (woning gerelateerde zaken, huur, electra etc) Op dat moment was de euro ongeveer gelijk in waarde met de pond.

Ginny Twijfelvuur

Ginny Twijfelvuur

28-12-2012 om 10:36

Het leven is een feestje

Maar je moet zelf de slingers ophangen...

En verder ben ik het helemaal eens met Amk.

Hoe oud zijn je kinderen?

Je kan toch ook met je kinderen gaan wandelen of fietsen? Naar een kinderboerderij of een speeltuin in de buurt. Of naar een plek waar je kan voetballen, badmintonnen, vliegeren. Ik vond dat heerlijk, ik op een bankje met een tijdschrift of boek en de kinderen lekker spelen. Ik nam ook buurkinderen mee als die dat wilden. Mijn man ging zeker niet altijd mee, die vond even alleen thuis ook weleens lekker.
Ik herken het gevoel overigens wel hoor. Ik denk dat veel mensen dat weleens hebben. Zeker in drukke tijden.

Tink

Tink

28-12-2012 om 20:21

Mea

Compleet met je eens, alleen 1 ding: hoeft dat groots & meeslepend ff niet? Ik wil zo graag een heel sáái jaar . Waarin in elk geval niet van die grote dingen fout gaan als dit jaar. Pffff, gewoonweg doodmoe van.

Maar, voor het positieve tegenwicht: gelukkig was er ook een heleboel moois om van te genieten, je moet het inderdaad alleen wel kunnen/willen (!) zien. Gewoon het soort dingen die jij ook noemt in je posting. Ik word al blij als ik ze lees, kan je nagaan

Alleen

Hier ook een partner die voor bepaalde activiteiten niet te porren is. Gelukkig heb ik ook nog vriendinnen, en met hen doe ik dingen die ik dus niet met mijn partner doe.

En soms doe ik dingen ook gewoon alleen. Als ik uit wandelen wil zal ik dat toch echt alleen moeten doen, vriend krijg ik niet mee (ja, toen het net aan was, toen wou hij nog wel moeite doen ). En de kinderen zijn nog wat jong voor een lang stuk. Helaas blijft het daardoor dan ook gewoonlijk bij blokjes om, echte lange wandelingen zijn er alleen als ik met die vriendinnen een weekend weg ben.

Heb je geen vriend(inn)en om dingen mee te ondernemen?

Groeten,

Temet

Evanlyn

Evanlyn

29-12-2012 om 02:02

Ja, een saai jaar!

Niemand dood, niemand ziek...lijkt me nou eens heerlijk! En financieel zo doorgaan als nu. Zo saai mogelijk dus. De kinderen zorgen wel voor het entertainment.

Fiorucci

Fiorucci

29-12-2012 om 10:33

Tink

Goh ja, ik wil ook zo'n saai jaar, lijkt me zalig, ik ben er ook doodmoe van, 2012.

tonny

tonny

29-12-2012 om 10:34

Relativeren

Ik snap dat er nu allemaal verhalen los komen over heel erge gebeurtenissen die het probleem van de vraagstelster in een ander licht stellen. Maar daarmee wordt haar vraag niet erg serieus genomen.

Je weet allemaal dat relativeren alleen maar helpt als je het zélf zo beleeft en dat zelf uitspreekt. Anderen die je iets relativerends onder de beus wrijven zie je liever gaan dan komen.

De starter van de draad vraagt zich af 'is dit het nou' en heeft al heel wat waardevolle reacties gekregen. Natuurlijk, op het moment dat er in haar naaste kring ernstige gebeurtenissen inbreken die alles op zijn kop zetten, dan zal ze best verzuchten 'tjonge waar maakte ik me druk om' maar dat neemt niet weg dat ze het leven nú als nogal zinloos beleeft.

tonny

tonny

29-12-2012 om 10:43

Kleine dingen

'Ik vraag me wel eens af wat voor zin het leven heeft.
Je hebt kinderen, je bent aan het werk en je moet elke maand maar weer zien of je nog geld over hebt.
Wie kent dit ook en wat is jouw mening.
Overdag ben je aan het werk, 's avonds eten koken, de kinderen naar bed brengen en ik doe 's avonds de administratie van ons eigen bedrijf en dan is de dag al weer voorbij.
Zaterdag de boodschappen, wassen en in het huis wat aanrommelen. Zondag's morgens ook de administratie en 's middags tv kijken, lezen of puzzelen.
Hoe staan jullie in het leven?'

Jullie hebben kinderen, jullie hebben elkaar, jullie hebben werk en een huis. Daar ben je aan gewend geraakt en het lijkt een sleur. 'Groots en meeslepend' voelt het niet aan - en toch is het zo kostbaar. Zoals anderen al zeiden: maak iets van de gewone momenten in het leven, neem het niet als vanzelfsprekend en probeer van elke dag iets te maken. Niks spectaculairs, gewone gezelligheid en aandacht voor elkaar is al genoeg. Dat blijft langer hangen dan bijzondere uitstapjes. Maak van je huis een plek waar je graag wilt zijn, zover het dat nu nog niet is. En heeft je vriend geen zin om te gaan fietsen/wandelen/zwemmen/naar de bieb of wat dan ook, doe het dan zelf. Met je kinderen of met een vriendin. Met verwijten 'jij wilt ook nooit wat' knapt de sfeer sowieso niet op, dat heb je vast al ontdekt. Misschien is hij gewoon moe.

Sterkte ermee.
Ik herinner me je gevoel van 'is dit het nou' van de tijd waarin de kinderen klein waren en ik van snotneus naar warmemaaltijdgezanik naar poepbroek ging, en vice versa. Die tijd gaat voorbij

zebra

zebra

29-12-2012 om 12:12

Misschien heb je hier iets aan

als je graag wilt wandelen maar je partner niet mee wilt. Ik heb me ingeschreven bij de site beweegmaatje en daardoor iemand gevonden waarmee ik elke week afspreek om te gaan wandelen, kan ook voor andere sporten overigens. Mijn partner heeft een hernia en kan daardoor niet zo lang achtereen wandelen en puber heeft niet altijd zin om mee te gaan. Dit is dus een mooie oplossing.

even niet

even niet

29-12-2012 om 13:06

Gewone dingen

Toen mijn broer in het ziekenhuis lag (terminaal) zei ik op een gegeven moment, nou ik ga zo dan maar weer naar huis. "naar huis" mijmerde hij, dan kom je in een donker huis en doe je de lichtjes aan enzo....
Ja gewoon zoals je normaal thuis komt, ik vond dat allemaal zo normaal, tot hij dat zo zei. (wetende dat hij nooit meer naar huis zou komen) pffft, sindsdien kom ik toch niet meer zo normaal mijn donkere huis binnen na mijn werk, op het einde van de dag, dat is toch iets speciaals geworden, lichtjes aandoen (of kaarsjes) kachel hoger zetten, het gezellig maken, dan denk ik vaak weer aan dat moment.

Ik vertel dit niet om het verhaal van de vraagstelster minder belangrijk te doen lijken hoor, of haar iets onder de neus te wrijven of 'waar maak je je druk om', echt niet, maar wel dat we eigenlijk allemaal de gewone sleur, zo gewoon vinden, maar dat dat helemaal niet zo is. Probeer bewuster te genieten van het gewone. Dat lukt natuurlijk de ene dag beter dan de andere dag.

Kaaskopje

Kaaskopje

29-12-2012 om 14:32

Ja precies

Daarom gaf ik ook het antwoord wat ik gaf: voortplanten. Het klinkt misschien wel erg lomp om het zo te stellen, maar ik ben nogal nuchter en 'aards' ingesteld. In de basis is er geen doel in ons leven naast het krijgen van kinderen en het onderhoud van diezelfde kinderen. Alles wat daarnaast komt en je leven moet veraangenamen, daar kun je wel doelen van maken, maar dan is het maar net hoeveel waarde je aan die doelen hangt. Is je leven gevuld genoeg met wat je eventueel hebt: (bijvoorbeeld) werk, gezin, huishouding, dan is het geen schande om dat als de zin van je leven te zien. Heb je daarnaast het gevoel dat je toch iets meer voor de 'wereld' wilt betekenen, dan is dat je eigen verantwoordelijkheid. Dan moet je daar stappen voor ondernemen. Zolang je maar beseft dat de zin van je leven niet groots hoeft te zijn. Ook met het aansteken van de lampen en het hoger zetten van de thermostaat, zoals 'even niet' vertelt, ben je al van waarde voor het gezin.

Tonny

Tonny

29-12-2012 om 23:09

Even niet

Wat schrijf je dat mooi... Precies, zo zie je ineens dat gewoon heel bijzonder is ...

Het leven

zin weet ik niet, wel heb ik zontuigen die ik gebruik, daar steeds bewuster probeer in te worden (wat zie ik, ruik ik, proef ik etc). Zo is een paar vlinders op mijn net geplante struikje opeens een kadootje.

ja klinkt vreselijk vervelend, maar dit stukje vertraging begin ik nu onder de knie te krijgen, dan is er even geen lijstje, morgen, drukte, gedoe of gezeik, maar gewoon die vlinders op dat nieuwe struikje.

En ik heb ook jaren gehad dat ik er geen zin in had, door alles of niets, hekel aan mijzelf, destructieve gedachtes en gedragingen. Maar die zijn ook weer over gegaan, had ik nooit gedacht op het moment dat ik nergens het nut van in zag.

morgen kan het weer anders zijn, al is het maar even een kort moment en daar haal je dan 'zin in' uit. De zin ergens van doet er niet toe inderdaad, maar wel waar je zin in hebt.

dc

dc

30-12-2012 om 23:48

Het leven

Ik geniet van elke dag. Af en toe heb ik even rust nodig, maar het ik geniet van het gelach en geknuffel van mijn kinderen, en onze gezellige huiselijke omgeving. Ik heb heel veel drama gehad in mijn jeugd, en ben elke dag nog blij dat ik een huis heb zonder drama (behalve 2 dagen per maand).

Het leven is geweldig!

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.