Iedere dag iets positiefs

Hier nog 1 ochtend werken en dan begint mijn vakantie van 2 weken. Maar in het najaar heb ik nog anderhalve week staan. We gaan niet op vakantie maar zullen het thuis ook prima naar onze zin hebben met onze katten. Onze zoon met zijn vriendin komen ook nog langs als ze op doorreis zijn naar hun vakantie bestemming. 

Ons meisje heeft het maandag en dinsdag ontzettend naar haar zin gehad op jong nederland kamp en vanmiddag heeft ze - na een paar weken van weerstand/geen zin/moeilijk doen - een nieuwe bril uitgezocht. 

Ze ligt nu ontspannen bij mijn man op de bank. Terwijl mijn man liefdevol naar haar kijkt zegt hij 'kijk dan schat, wat we samen hebben? zoveel liefde, zoveel rijkdom, meer hebben we toch niet nodig'. En hij heeft volkomen gelijk. 

Zaterdag gaat dochter een week op kamp vanuit de kerk en man en ik gaan in die periode ook lekker een paar dagen samen weg.

Bijtje82 schreef op 27-07-2023 om 16:14:

Zojuist m'n ontslagbrief in orde gemaakt en besloten dat ik deze morgen ochtend ga langsbrengen op mijn werk.
Ik had in eerste instantie het idee dit komende maand te doen, maar het idee dat ik ontslag ga nemen vreet zo enorm aan mij dat ik slecht slaap en heel nerveus ben.

Positief het weekend in dus.

Dan heb je dat maar gehad en kan het uit je systeem 👍🏻

madee schreef op 27-07-2023 om 20:03:

[..]

Dan heb je dat maar gehad en kan het uit je systeem 👍🏻

Dat is precies het idee! 

Het voelt echt als een bevrijding. Het idee dat ik komende week weer moet werken beïnvloed mijn leven nu al. Ik zit me nu al druk te maken over zaken die moeten, terwijl ik nog niet eens terug ben van vakantie. 

Heb al dagen last van lichamelijke ongemakken door de stress. Dus het moet er gewoon uit. Dan ga ik niet nog een maand extra met dit idee rondlopen.

Ons meisje heeft een fantastische week gehad op kamp en mijn man en ik hebben het samen heel fijn gehad. Lekker een paar dagen weg geweest en veel goede gesprekken gehad met mooie inzichten en steeds meer vertrouwen in mezelf en ons gezin. 
Ook dochter heeft weer mooie stappen gezet. Zo trots!

Bijtje82 schreef op 27-07-2023 om 20:15:

[..]

Dat is precies het idee!

Het voelt echt als een bevrijding. Het idee dat ik komende week weer moet werken beïnvloed mijn leven nu al. Ik zit me nu al druk te maken over zaken die moeten, terwijl ik nog niet eens terug ben van vakantie.

Heb al dagen last van lichamelijke ongemakken door de stress. Dus het moet er gewoon uit. Dan ga ik niet nog een maand extra met dit idee rondlopen.

Hoe voelde het?

madee schreef op 29-07-2023 om 09:35:

[..]

Hoe voelde het?

Heel goed. Ben dat nerveuze gevoel kwijt. Had al dagen zo'n gevoel alsof je te weinig gegeten had. Dat rillerige ergens in het midden van je lijf. 

Had een gesprek met mijn teamleider, die voelde de bui al hangen. Hij baalde wel verschrikkelijk, maar begreep me volkomen. 

Tijdens ons gesprek liep ook mijn baas binnen. Die zag me zitten en was blij me re zien. Oh ben je al terug van vakantie, ik heb je net een mail gestuurd.  

Dus ik.. nou nee, kom net vertellen dat ik niet meer terug kom. 

Shit zegt ie.. Dan hoef je mijn mail ook niet meer te lezen... 

Nou ja, ben er nog een maand..

Kwam er dus op neer dat er tijdens mijn vakantie weer vanalles is misgegaan. Mails niet beantwoord, tig reminders en dus nu problemen. En hij mij als enige capabel acht om het op te lossen. 

Tja zeg ik, dat is dus precies het probleem hier. Alle problemen worden bij mij neergelegd en klanten met problemen komen ook bij mij.

En toen kiepte hij een vrachtwagen lading aan veren leeg en nu loop ik rond als een of andere pauw met een driedubbele tooi. 😁 

Ik ben de enige die nog echt betrokken is bij werk. Zich druk maakt over dingen die gedaan moeten worden. Eigenlijk ben ik te goed voor het werk dat ik doe. Ben de enige met kennis, de rest doet maar wat. 

Zijn hoop was dus eigenlijk op mij gevestigd om de boel te redden... want ik ben de enige die hij daarin vertrouwd. 

Hij begrijpt het volledig dat ik wegga en zei dat het bedrijf mij tekort heeft gedaan. Mij eigenlijk voor lief genomen heeft. Maar hij had het wel zien aankomen en ook de geluiden al gehoord her en der. Dus hij zei sorry namens mij en namens de firma dat we je zo hebben laten zwemmen. We hadden direct moeten ingrijpen na vertrek van je collega. Het was teveel werkload. 

Als iemand tijdens haar vrije dagen, feestdagen en vakantie thuis aan het werk is of op kantoor verschijnt met haar kinderen, dan had dat een signaal moeten zijn en hadden we moeten ingrijpen. 

Dus tja.. lang verhaal kort. Geld was het probleem niet, hoeveel moest erbij om mij te laten blijven. Gouden troon, privekantoor met sauna.. 

Dus heb gezegd, al leg je er een ton bij dit werkt niet meer. Mijn mindset is al om en ik ben niet om te praten. Als ik eenmaal iets voor mezelf besloten heb, dan krijg je dat er niet meer uit. 

Was gelukkig verder een heel goed en positief gesprek. Mocht het nieuwe werk niet bevallen, dan kon ik hem bellen appen en regelt hij alles. 

Aangezien ik ook de enige ben met kennis van mijn eiland aka afdeling. Heb ik aangegeven dat ze mij gewoon kunnen bellen als er vragen zijn. 

Daarna de Brief bij PZ gaan brengen, waar zij vroeg wie ik was. En toen ik mijn naam noemde werden haar ogen heel groot. Operations? Jep.. 

En toen werd ze heel zenuwachtig, begon te stotteren en ze wilde direct een gesprek met mij. Dus komende week daar ook nog een gesprek. 

Ik denk dat ze me gaan missen 😅

Maar ik voel me vrij nu. Het gevoel dat ik iets moet is weg. Ik hoef me niet meer druk te maken over de dingen die er nog liggen, want het is niet meer mijn probleem. 

Bijtje82 schreef op 29-07-2023 om 10:58:

[..]

Heel goed. Ben dat nerveuze gevoel kwijt. Had al dagen zo'n gevoel alsof je te weinig gegeten had. Dat rillerige ergens in het midden van je lijf.

Had een gesprek met mijn teamleider, die voelde de bui al hangen. Hij baalde wel verschrikkelijk, maar begreep me volkomen.

Tijdens ons gesprek liep ook mijn baas binnen. Die zag me zitten en was blij me re zien. Oh ben je al terug van vakantie, ik heb je net een mail gestuurd.

Dus ik.. nou nee, kom net vertellen dat ik niet meer terug kom.

Shit zegt ie.. Dan hoef je mijn mail ook niet meer te lezen...

Nou ja, ben er nog een maand..

Kwam er dus op neer dat er tijdens mijn vakantie weer vanalles is misgegaan. Mails niet beantwoord, tig reminders en dus nu problemen. En hij mij als enige capabel acht om het op te lossen.

Tja zeg ik, dat is dus precies het probleem hier. Alle problemen worden bij mij neergelegd en klanten met problemen komen ook bij mij.

En toen kiepte hij een vrachtwagen lading aan veren leeg en nu loop ik rond als een of andere pauw met een driedubbele tooi. 😁

Ik ben de enige die nog echt betrokken is bij werk. Zich druk maakt over dingen die gedaan moeten worden. Eigenlijk ben ik te goed voor het werk dat ik doe. Ben de enige met kennis, de rest doet maar wat.

Zijn hoop was dus eigenlijk op mij gevestigd om de boel te redden... want ik ben de enige die hij daarin vertrouwd.

Hij begrijpt het volledig dat ik wegga en zei dat het bedrijf mij tekort heeft gedaan. Mij eigenlijk voor lief genomen heeft. Maar hij had het wel zien aankomen en ook de geluiden al gehoord her en der. Dus hij zei sorry namens mij en namens de firma dat we je zo hebben laten zwemmen. We hadden direct moeten ingrijpen na vertrek van je collega. Het was teveel werkload.

Als iemand tijdens haar vrije dagen, feestdagen en vakantie thuis aan het werk is of op kantoor verschijnt met haar kinderen, dan had dat een signaal moeten zijn en hadden we moeten ingrijpen.

Dus tja.. lang verhaal kort. Geld was het probleem niet, hoeveel moest erbij om mij te laten blijven. Gouden troon, privekantoor met sauna..

Dus heb gezegd, al leg je er een ton bij dit werkt niet meer. Mijn mindset is al om en ik ben niet om te praten. Als ik eenmaal iets voor mezelf besloten heb, dan krijg je dat er niet meer uit.

Was gelukkig verder een heel goed en positief gesprek. Mocht het nieuwe werk niet bevallen, dan kon ik hem bellen appen en regelt hij alles.

Aangezien ik ook de enige ben met kennis van mijn eiland aka afdeling. Heb ik aangegeven dat ze mij gewoon kunnen bellen als er vragen zijn.

Daarna de Brief bij PZ gaan brengen, waar zij vroeg wie ik was. En toen ik mijn naam noemde werden haar ogen heel groot. Operations? Jep..

En toen werd ze heel zenuwachtig, begon te stotteren en ze wilde direct een gesprek met mij. Dus komende week daar ook nog een gesprek.

Ik denk dat ze me gaan missen 😅

Maar ik voel me vrij nu. Het gevoel dat ik iets moet is weg. Ik hoef me niet meer druk te maken over de dingen die er nog liggen, want het is niet meer mijn probleem.

Als ik vroeger spijt had van mijn wandaden na straf te krijgen zei mijn moeder altijd 'tja, berouw komt na de zonde, geen compassie'.

Dat gevoel heb ik nu ook een beetje bij jouw werkgever. Niks is vanzelfsprekend in het leven, nu mag hij op de blaren gaan zitten.

Bijtje82 schreef op 29-07-2023 om 10:58:

[..]

Heel goed. Ben dat nerveuze gevoel kwijt. Had al dagen zo'n gevoel alsof je te weinig gegeten had. Dat rillerige ergens in het midden van je lijf.

Had een gesprek met mijn teamleider, die voelde de bui al hangen. Hij baalde wel verschrikkelijk, maar begreep me volkomen.

Tijdens ons gesprek liep ook mijn baas binnen. Die zag me zitten en was blij me re zien. Oh ben je al terug van vakantie, ik heb je net een mail gestuurd.

Dus ik.. nou nee, kom net vertellen dat ik niet meer terug kom.

Shit zegt ie.. Dan hoef je mijn mail ook niet meer te lezen...

Nou ja, ben er nog een maand..

Kwam er dus op neer dat er tijdens mijn vakantie weer vanalles is misgegaan. Mails niet beantwoord, tig reminders en dus nu problemen. En hij mij als enige capabel acht om het op te lossen.

Tja zeg ik, dat is dus precies het probleem hier. Alle problemen worden bij mij neergelegd en klanten met problemen komen ook bij mij.

En toen kiepte hij een vrachtwagen lading aan veren leeg en nu loop ik rond als een of andere pauw met een driedubbele tooi. 😁

Ik ben de enige die nog echt betrokken is bij werk. Zich druk maakt over dingen die gedaan moeten worden. Eigenlijk ben ik te goed voor het werk dat ik doe. Ben de enige met kennis, de rest doet maar wat.

Zijn hoop was dus eigenlijk op mij gevestigd om de boel te redden... want ik ben de enige die hij daarin vertrouwd.

Hij begrijpt het volledig dat ik wegga en zei dat het bedrijf mij tekort heeft gedaan. Mij eigenlijk voor lief genomen heeft. Maar hij had het wel zien aankomen en ook de geluiden al gehoord her en der. Dus hij zei sorry namens mij en namens de firma dat we je zo hebben laten zwemmen. We hadden direct moeten ingrijpen na vertrek van je collega. Het was teveel werkload.

Als iemand tijdens haar vrije dagen, feestdagen en vakantie thuis aan het werk is of op kantoor verschijnt met haar kinderen, dan had dat een signaal moeten zijn en hadden we moeten ingrijpen.

Dus tja.. lang verhaal kort. Geld was het probleem niet, hoeveel moest erbij om mij te laten blijven. Gouden troon, privekantoor met sauna..

Dus heb gezegd, al leg je er een ton bij dit werkt niet meer. Mijn mindset is al om en ik ben niet om te praten. Als ik eenmaal iets voor mezelf besloten heb, dan krijg je dat er niet meer uit.

Was gelukkig verder een heel goed en positief gesprek. Mocht het nieuwe werk niet bevallen, dan kon ik hem bellen appen en regelt hij alles.

Aangezien ik ook de enige ben met kennis van mijn eiland aka afdeling. Heb ik aangegeven dat ze mij gewoon kunnen bellen als er vragen zijn.

Daarna de Brief bij PZ gaan brengen, waar zij vroeg wie ik was. En toen ik mijn naam noemde werden haar ogen heel groot. Operations? Jep..

En toen werd ze heel zenuwachtig, begon te stotteren en ze wilde direct een gesprek met mij. Dus komende week daar ook nog een gesprek.

Ik denk dat ze me gaan missen 😅

Maar ik voel me vrij nu. Het gevoel dat ik iets moet is weg. Ik hoef me niet meer druk te maken over de dingen die er nog liggen, want het is niet meer mijn probleem.

Puur een tip ; vraag een getuigschrift. Kan altijd van pas komen.

MamaE schreef op 29-07-2023 om 11:30:

[..]

Als ik vroeger spijt had van mijn wandaden na straf te krijgen zei mijn moeder altijd 'tja, berouw komt na de zonde, geen compassie'.

Dat gevoel heb ik nu ook een beetje bij jouw werkgever. Niks is vanzelfsprekend in het leven, nu mag hij op de blaren gaan zitten.

Dat was ook precies mijn gedachte. Ze erkennen het gezien te hebben en ze erkennen dat ze niet gehandeld hebben. 

Dat is zoiets als kijken naar hoe iemand verongelukt terwijl je het kunt voorkomen, om vervolgens te gaan janken dat ie er niet meer is.

Goed gedaan Bijtje82! Ze hebben je voor lief genomen en nu hebben ze spijt dat ze je niet gezien hebben. Jij bent er klaar mee en hebt zin in je nieuwe job. De complimenten krijg je dan nu eindelijk bij je vertrek, dat geeft een goed gevoel nog achteraf. Gewoon gaan voor je nieuwe stek, gefeliciteerd!

madee schreef op 29-07-2023 om 16:13:

Goed gedaan Bijtje82! Ze hebben je voor lief genomen en nu hebben ze spijt dat ze je niet gezien hebben. Jij bent er klaar mee en hebt zin in je nieuwe job. De complimenten krijg je dan nu eindelijk bij je vertrek, dat geeft een goed gevoel nog achteraf. Gewoon gaan voor je nieuwe stek, gefeliciteerd!

Precies!

Heel fijn al die veren achteraf, maar daar koop je niets voor. 

Gelukkig weet ik 200% zeker dat ik gewaardeerd word bij m'n nieuwe werkgever. 

Het is nog even afwachten wat ze komende week te vertellen hebben. Wat ze met mijn overige uren willen. Uitbetalen of opnemen. Uitbetalen is niet perse in mijn voordeel, maar heb al zwart op wit dat bij uitbetaling mijn nieuwe werkgever het verschil dat ik moet afdragen aan het eind van het jaar als bonus uitgekeerd krijg.