Ik voel mezelf soms zo lelijk :-(
Waarom voel ik mezelf soms toch zo lelijk en hebben andere vrouwen dat ook weleens? Ik ben 40, heb 3 kinderen en een leuke man. Ik zit erg met de paar kilo's teveel die ik mee draag: het is niet veel maar heb wel een gezellige zwemband. Eigenlijk, op een baaldag vind ik niks mooi aan mezelf. Het slaat nergens op, dat negatieve zelfbeeld. Ik WEET het. Mijn man zegt het ook en hij is altijd behoorlijk royaal met complimenten. Ik verzorg mezelf goed, gebruik wat make-up, zorg ervoor dat mijn haar "lekker" zit en ben dol op mode. Dus ik doe er wel moeite voor maar....ik kan nooit in de spiegel kijken en denken: er staat daar een leuke mooie vrouw. En daar baal ik van. Ik kijk liever naar de minpunten dan naar de pluspunten.
O ja, ik sport 2x in de week en let op mijn eten. Enige zondes zijn een wijntje op zijn tijd en een chocolaatje.
Het gaat me vooral om het gevoel. Vriendinnen herkennen het wel en kunnen zo zonder blikken of blozen minimaal 2 "verbeterpunten" voor zichzelf verzinnen. Waarom denken vrouwen soms toch zo negatief over zichzelf en zijn ze blijkbaar pas tevreden als ze maatje 38 of iets dergelijks hebben?
Wat doe je er aan om een positief zelfbeeld te krijgen?
Details
Ook details kun je zo vermelden dat het de essentie van wat je wil weten/vertellen niet schaad en zo toch te weten komt wat je wil weten/vertellen.
En wie weet in hemelsnaam behalve mijn man en kinderen waar ik die heb zitten in het dagelijks leven?
groeten albana
Nou moet ik eerlijk zeggen
Dat als je drie dagen lang de postings van Albana leest, je wel zo ongeveer alles over haar weet. En over haar kinderen, familie, buren, collega's enzovoort. Normaalgesproken sla ik ze grotendeels over (te lang), maar ach, vakantietijd he. Het enige wat je inderdaad niet vermeld, is je woonplaats en je echte naam. Maar mensen uit jouw 'echte' leven zullen je zo achterhalen, want je geeft echt heel veel bijzonderheden. Maar goed, dat vind je niet erg, prima.
Tirza
Ja maar tirza
Dat geldt toch voor de meeste mensen die hier vaak schrijven? Ook over jou? Als iemand je uit het echte leven kent dan weet ik wel zeker dat ze door de details die jij hier door de jaren heen hebt neergezet je ook wel kunnen herleiden. Als je er de tijd voor neemt en door het archief gaat zitten zoeken kan je van mensen die hier vaak schrijven over het algemeen wel een beeld krijgen. Niet genoeg om iemand die je niet kent te vinden maar wel genoeg om iemand die je kent te herkennen.
Ik schrijf hier niet eens zo vaak maar door het noemen van onze gezinssamenstelling en de leeftijden van de kinderen en nog wat andere details zal de oplettende buurvrouw ook weten wie ik ben.
De vraag is natuurlijk of dat erg is. Ik vind van niet. Als ik over iets heel gevoeligs schrijf dan kies ik voor een andere nick en verdraai de gezinssituatie een beetje door bepaalde details weg te laten of aan te passen. Gewone dagelijkse dingen maakt me niks uit. Zelfs al leest de buurvrouw hier mee en weet dit allemaal van mij.
Nou
Dat vraag ik me in gemoede af, Serwe, echt waar. Ik geef wel wát dingen aan, maar niet zo gedetailleerd en uitgebreid als Albana. Tot een beschrijving van de schuur aan toe 
. Het grappige is: ik ben wel eens herkend op het forum, maar dan gebaseerd op woordkeus en schrijfstijl. Níet op inhoud. Ik denk dat als je Albana in het dagelijks leven kent, je haar er zó uithaalt - puur gebaseerd op woordkeus en schrijfstijl. Waarbij al die eindeloze details je vermoeden dan alleen maar bevestigen.
Tirza
Maw
Ik heb hier nog geen schand van Albana d'r buurvrouw zien langskomen. Dus wat is dit? Albanabashen?
En overigens vind ik ook dat als er iemand te herkennen is hier op het forum dit Tirza zou moeten zijn. Ik heb in ieder geval het gevoel dat ik meer van Tirza weet dan van Albana. De weetjes van Albana zijn namelijk meestal van het soort van 13 in een dozijn. Ik ga het allemaal niet opdiepen, maar ik denk dat ik de loop der tijd van Tirza al wel meer heb zien langskomen.
Positief zelfbeeld (on topic)
Beer, dat negatieve gevoel over je uiterlijk kennen de meeste vrouwen inderdaad wel. Er zijn van die dagen dat je het liefst de deur niet uitgaat 
.
Maar ik geloof helemaal niet dat een positief zelfbeeld staat of valt met maatje 38. Waarom denk jij structureel zo negatief over jezelf, zijn het alleen die paar kilo's te veel? Denk je echt dat het gevoel verdwijnt als je afvalt? Je schrijft dat je best wel WEET dat je negatieve zelfbeeld nergens op slaat, maar het desondanks wel zo voelt. Kan het zijn dat de onzekerheid over je uiterlijk een diepere oorzaak heeft?
Eigenlijk geef je zelf al aan wat je anders moet doen, namelijk kijken naar de pluspunten en niet de minpunten. Bedenk: hoeveel echt mooie mensen lopen er nou helemaal rond, en zouden die allemaal gelukkiger zijn dan jij? Jouw negatieve kijk op jezelf is een geestesgesteldheid die je kunt veranderen. Gewoon vandaag mee beginnen
Chris
Ja 13 in een dozijn
Ja dat bedoel ik...de weetjes zijn 13 in een dozijn, die zoveel voorkomen dat ik denk dat ze niet specefiek genoeg zijn. Met hele bijzondere informatie ben ik altijd erg voorzichtig...ik maak er in zo'n geval i.p.v. mijn broer mijn collega van of i.p.v. mijn vriendin mijn buurvrouw enz.enz.
En ik ben nog nooit herkend...in al die jaren niet! Ook niet door vriendinnen of buren of kenissen.
Dus dat is al meer dan anderen kunnen zeggen.
groeten albana
Grappig
Ik lees altijd graag de bijdragen van Albana, misschien omdat ik net als haar ook de tic van de 'haakjes' heb... ik vind het altijd wel prettig lezen.
Ze schrijft al heel lang onder dezelfde nick (misschien wel altijd deze nick gehad?) en het enige wat ik zo uit m'n hoofd kan oplepelen is dat ze uit het oosten van het land komt, van turen houdt (zij of alleen haar dochters) en heel blond is Nou dat was het dan, na al die jaren. Oh ja en familie in het buitenland, zal wel Albanie zijn ?
Trouwens, ik vertel hier in mijn omgeving helemaal niet dat ik op OO schrijf en verwissel heel vaak van zoon en dochter en beroep, om een dwaalspoor aan te leggen. En als ik echt iets genants schrijf, is het onder een andere nick. Je komt door nickwissels natuurlijk nooit bij de 'oude garde' terecht, maar dat vind ik niet zo'n punt.
Foutje
Niet turen, maar turnen
Ja en
Ze doet iets in de zorg en heeft veel krullen. En haar dochter nog meer...
Ik ben haar in al die jaren nog nooit tegengekomen.
Ik denk dat als Tirza eerlijk is dat ze veel meer dingen heeft losgelaten die direct aan haar persoonlijk gelinkt kunnen worden. Of was dat ook allemaal om ons op een dwaalspoor te brengen? Dat zou wel heel vernuftig zijn zeg
Pom pom pom
Wie zal het zeggen...........Ik kan heel goed verzinnen Maar hebben jullie echt nooit de gedetailleerde beschrijvingen van Albana gelezen over de enge dijkjes waar haar dochter fietst, hoeveel kilometer ze van welke OV-halte afwoont, welke sportverenigingen er zijn in haar dorp, waar ze ongeveer woont, waar ze werkt en wat ze daar allemaal meemaakt met overvallers, junks en oplichters om nog maar te zwijgen over alle familierelaties en problemen, beroep/werkkring van haar stiefvader, paspoortperikelen enzovoort?
Ik maak nooit wat mee en ik doe ook niks. Dus tja, dan zijn er toch minder details te verstrekken denk ik.
Tirza
Jawel tirza
Niet heel je lijstje in ieder geval. Blijkbaar heb ik niet alle post van Albana onder ogen gehad. Of onthouden. Maar enge dijkjes heb je overal, en sportvereningen zijn er in een beetje dorp ook nogal. Dus dat zegt nog niet zo veel. Wat wellicht niet zo handig is, is nogal specifiek zijn over de geografische ligging van je woonplaats. Dat zou ik zelf ook niet meteen doen.
En ik wissel ook nogal eens van Nick.
Tja ach ieder maakt zijn eigen keuze. Ik denk dat Albana ervan uit gaat dat niemand uit haar directe omgeving hier meeleest. En als dat echt zo is kun je veel vertellen hier. En als dat onverhoopt toch niet zo blijkt te zijn dan moet je maar hopen dat je niks verteld hebt wat tegen je gebruikt kan worden.
Misschien heb ik wel wat gemist, maar ik heb nog niks gelezen waarvan ik als buurvrow zou denken oeioeioei.... En verder denk ik dat de kans dat Albana irl ook zo open is best groot is en weet de buurvrouw dat vast allemaal al wel.
Jou ken ik natuurlijk ook helemaal niet, maar ik heb door de jaren heen wel een soort van beeld van jou gekregen. Misschien wel helemaal fout, dat zou natuurlijk heel goed kunnen.
Ik garandeer je
dat je beeld fout is. Mensen die mij IRL ontmoeten, moeten altijd slikken. Meestal ten positieve , ik schijn erg aardig te zijn.
Tirza
Nou tirza
Nu vul je wel heel erg veel in.
En bovendien doe je jezelf te kort
Idee!
De Grote OO Wie is Wie - quiz.. Op facebook!
Nogal ot, sorrie.
De helft klopt al niet
En inderdaad ben ik irl net zo 'open', ik kén wel real-life mensen die hier ook posten of een periode gepost hebben...en nog nooit hebben ze me herkend.
Overigens kost me dat wél moeite om dan mijn gezicht in plooi te houden. Mijn eerste instinctieve reactie is dan enthousiast uitroepen: "Gut wat leuk! Ik óók!"
Ik heb er zelfs wel eens bijgestaan dat 1 van die mensen vertelde over een lijntje waarin ik ook postte.
Maar dat is al jaren geleden. Toen brak het zweet me wel uit...niet eens om de herkenning die elk moment zou kunnen komen, maar nog meer om te doen alsof ik van niks wist. Daar ben ik gewoon niet zo goed in 
Overigens vermoed ik dat die mensen hier allang niet meer postten...die zijn nu vooral druk met face-book , woordfeud etc.etc. Maar zeker weten doe ik dat niet. En ik kan het moeilijk navragen lijkt me.
Overigens tirza, de helft van wat je oplepelt klopt al niet Zie dát bedoel ik nu....
groeten albana
Grijns
Ga vooral nog even door dames, met deze draad. Ik vind het een heerlijk komkommertijdonderwerp.
Tirza, ik heb me al eerder afgevraagd waarom jij in je postings richting Albana laat doorschemeren dat je moeite hebt met geloven wat ze schrijft. Hoe zit dat eigenlijk?
Herkenning en back on topic
Ik weet zeker dat ik moeiteloos te googlen ben, zelfs met recente nickwissel. Doet me heel weinig. Ik ben toch al een soortement van plaatselijke publieke figuur door mijn beroep en vrijwilligersgedoe in een paar speeltuinen vlakbij. Als ik ooit aan een affaire begin, krijg ik het heel lastig .
En on topic, je lelijk voelen is een gevoel en geen werkelijkheid, maar het is wel fnuikend voor je welbevinden. Als ik me vaak zo voelde, zou ik wel nadenken of ik iets aan mijn uiterlijk kan veranderen zodat ik er zelf blijer van word. En verder heb ik er heel weinig verstand van. Ik ben helemaal niet mooi (ook niet opvallend lelijk, geloof ik) en houd me er nauwelijks mee bezig. Ooit moet er nog een keer een x aantal kilo af, zodat ik weer in mijn oude kleding pas en minder last van mijn gewrichten heb. Op een dag word ik wakker en denk ik: nu. Zo gaat dat. En verder zal het me worst wezen. Je leeft maar zo kort, waarom zou je dan je kostbare tijd en energie verspillen aan een randverschijnsel als uiterlijk?
Foto's en herkenning
Ik vind mezelf ook lelijk.Vooral mijn uitstraling,ik schrik echt van mijn sjagrijnige gezicht als er onverwacht een foto is gemaakt.Terwijl ik dan niet sjagrijnig ben.Ik voel me ook zo dik als een olifant,terwijl andere dat niet vinden.Soms zie ik vrouwen die dikker zijn,maar die wel een beter figuur hebben.Ik ben vaak ook helemaal niet blij met mezelf.Knip mezelf ook vaak van foto's.
Herkenning,iemand die ik ken zit ook op OO.Zelfs al wissel ik mijn nick,na 2 postings weet ze alweer dat ik het ben.Erg lastig.Ik heb niemand op face book,toch weet ik dat ik hier soms zo open post ,dat iedereen meteen raad wie ik ben.Op facebook ben ik ook open en plaats redelijk veel foto's.Maar ik post hier niets wat geheim is of wat ik irl niet zou vertellen.Alleen met probleempjes met derde vind ik het lastig.Daar vind ik OO juist fijn voor.Dan krijg ik advies van mensen die de personen waar het over gaat en mij niet kennen,het heeft me al vaak geholpen om juist ook mijn eigen kijk op een situatie te veranderen.Maar dan neem ik wel een andere eenmalige nick.Enkel voor de herkenning.
Sancy
O, dat is een persoonlijke irritatie, gebaseerd op schrijfstijl (veel accenten, haakjes en dat soort dingen), lengte maar bovenal op een liedje wat in mijn achterhoofd meteen begint te zeuren: anything you can do, I can do much better. Er is een reclame op Discovery waarbij zo'n diepe mannenstem zegt: harder, louder, higher, bigger - enzovoort. Dát hoor ik in mijn achterhoofd als ik de postings lees. Geeft niet, kan allemaal best zo zijn, maar doet mij twijfelen aan de geloofwaardigheid. En ook dat geeft niks, want ze zegt zelf dat ze heel veel dingen verwisselt en verandert. Dat zal ik dan lezen ofzo, denk ik.
Goed. Genoeg. Terug naar het onderwerp.
Tirza
Terug naar het onderwerp
Wat me wel altijd 'tegenstaat' van mezelf is mijn eigen stem. Als ik die hoor op filmpjes of opgenomen waar dan ook...Zo ánders, zo helemaal niet als ik denk dat die klinkt.
Niet dat ie verkeerd klinkt ofzo...als ik het van een ander zou horen zou het helemaal prima zijn en zingen op film ofzo zou ik al helemaal niet doen.....(dus geen valse noten).
Maar gewoon ánders, zo helemaal niet als ik ofzoiets. Of zoals ik denk dat ie klinkt.
groeten albana
Stem
Ja, dat is heel bijzonder, hoe je je eigen stem anders hoort als het opgenomen is. In de vakantie heb ik wat filmpjes gemaakt, en je hoort bijna geen verschil tussen mijn stem en die van mijn dochter. Terwijl ik voor mijn gevoel heel anders klink als we gewoon praten en ik mezelf hoor 'van binnenuit'. Mijn stem en de manier van praten lijkt ook heel erg op hoe mijn zusje praat. Blijkbaar zit daar toch een erfelijke component in, niet alleen qua geluid maar ook snelheid e.d.
Botten
Je stemgeluid hoor jezelf een soort van weergalmend in/door je botten - vage uitleg, maar Henk Westroek (of all people) vertelde dat ooit tijdens zijn radioprogramma. Hij vind zijn stem op tape vreselijk klinken. En met hem vele anderen haha! Ben hem wel echt gaan waarderen trouwens. Om lekker ot te gaan.
Randverschijnsel?
Mea zegt:"Je leeft maar zo kort, waarom zou je dan je kostbare tijd en energie verspillen aan een randverschijnsel als uiterlijk? "
Is dat zo? Is je uiterlijk wel een 'randverschijnsel'?
Niet dat het mij zoveel uitmaakt hoe iemand eruit ziet...als ie maar schoon en fris is....Maar is het wel een randverschijnsel? Is het niet 'iets' wat wij allemaal in meer of mindere mate hebben? Dat we dat tóch enigzins belangrijk vinden?
Persoonlijk is het meer dat ik me 'goed' wil voelen in mijn lichaam.....Dat mijn lichaam van mij voelt, áls mij ofzoiets. En niet als een lichaam dat me verbaasd omdat het heel anders is dan ik in mijn hoofd heb.
Maar misschien is dat ook wel onderdeel van 'uiterlijk'?
Dat je uiterlijk beantwoord aan het beeld en gevoel van jezelf?
groeten albana
Albana
Tuurlijk, zonder het lichaam zijn wij niets. Ik merk alleen dat ik die buitensporige aandacht voor uiterlijk zonde vind. Al die mensen zoals Beer die zichzelf lelijk vinden en zich daardoor naar voelen, al die zich uithongerende tienermeisjes, al die reclameborden met gefotosjopte Barbies, het is zo jammer. Maar goed, ik zei al, ik ben er dan weer (te?) weinig mee bezig.
Lieve beer - zo herkenbaar!
Lieve Beer, ik heb helaas hetzelfde als jij. Hoewel ik ook weet dat ik er mag zijn, mooi ben, aardig gevonden word, bijzonder ben, attent ben, enz, vind ik mezelf lelijk. Ik ga soms voor de spiegel staan met het doel om per se 1 of 2 positieve dingen te ontdekken aan mijn uiterlijk. En weet je ik doe dan zo mijn best, maar wat ik zie:
- Mijn hoofd is niet mooi (dun haar waar niks mee te doen is, chagrijnige uitstraling zoals iemand ook schreef, te kleine ogen, grote neus, geen mooi gebit, beginnende rimpels, mondhoeken die naar beneden staan).
- Mijn romp is niet mooi (hoewel goede bmi toch te dikke hangbuik, geen mooie billen, vetrolletjes, te grote hangborsten, zwangerschapsstriemen rond navel die nooit meer weg gaan en die de buik echt lelijk maken).
- Mijn armen en handen zijn niet mooi (hangarmen onder oksels, rimpelige handen, nagelbijten).
- Mijn benen en voeten zijn niet mooi (te dikke benen, lelijke knieen met altijd teveel vet aan de binnenkant ervan, beetje x-benen, teveel eelt en afbrekende nagels).
Elke keer doe ik weer zo mijn best. MOET ik IETS noemen van mezelf. En lukt het niet. Dus ik begrijp je zooooo goed, Beer!! En ik weet wel dat het allemaal stom is en tijd/energieverspilling is en dat ik mezelf te kort doe om zo te denken, maar het is gewoon HEEL moeilijk om anders te gaan denken. En daar zou ik wel tips voor willen hebben.
Zelfde
Dat is nu precies wat ik bedoel, wat is dat toch jammer dat jij voor de spiegel staat en je zo voelt. Want weet je, het doet er niet toe. Het is waar dat uiterlijk veel betekent bij sollicitatiegesprekken en andere eerste indrukken, maar uiteindelijk verdwijnt het naar de achtergrond. Na verloop van tijd zie je helemaal niet meer of iemand mooi of lelijk is, de focus verschuift naar karakter en gedrag. Er zijn dingen waar een mens wel meteen invloed op heeft, zoals fris ruiken en vriendelijk kijken. En voor de rest is dat hele uiterlijk niet zo boeiend.
Dingen die je zou kunnen doen:
1. Denk aan mensen die je liefhebt of prettig in de omgang vindt of die belangrijk voor je zijn. Is hun uiterlijk een factor van belang voor jou, of de manier waarop ze denken en doen?
2. Uitstraling is voor 90% gedrag (hier zullen velen het niet mee eens zijn, maar kijk maar eens om je heen op straat en in de supermarkt en op je werk).
3. Zoek afleiding. Er moeten dingen in jouw leven zijn die je liever doet (en beter doet) dan in de spiegel staren en jezelf afkraken. Gooi desnoods die spiegel achter de bank.
Nou ja. Ik zwets ook maar in het luchtledige. Ik vind eigenlijk alleen kinderen echt mooi en verder vind ik vooral gedrag belangrijk.
Het wordt heus beter
Als je ouder wordt gaat het beter niet alleen omdat je dan wijzer wordt maar ook omdat het verwachtingspatroon voor oudere vrouwen anders is. Je hoeft niet meer! En dat is heerlijk merk ik nu met mijn postmenopausale appelfiguur, snorharen, grijs haar, pigmentvlekken e.d. Ik wordt niet meer gezien, ik voel mij veel vrijer nu. Heerlijk om niet meer te tobben en ik geniet van lekker eten, lekker koken, fietsen, musea bezoeken, hobbies nou noem maar op. Ik heb veel meer tijd over nu ik niet meer met mijn uiterlijk bezig ben.
De spiegel is geen vijand meer maar een handig hulpmiddeltje. Maar wat let je om al op jongere leeftijd van het leven te gaan genieten? Laat dat uiterlijk gewoon lekker waaien! Leve de lelijkheid!!!!!
Mea - en beer?
Dank je Mea!!!! Ik zit er even over na te denken. Ik voel me altijd heel erg gewaardeerd door mensen dus weet dat zij niet naar uiterlijk kijken maar naar wat voor mens ik ben. Daarnaast is voor mij het uiterlijk van anderen ook niet belangrijk, ik let er niet eens op, eigenlijk dan niet eerlijk tegenover anderen te denken dat het voor hen wel uitmaakt hoe ik eruit zie!!!
Deze twee dingen zouden toch moeten zorgen dat ik niet zo moeilijk meer doe over mijn uiterlijk zou je zeggen!! Toch blijft het nog moeilijk om ineens anders naar jezelf te gaan kijken. Maar ik ga het gewoon vanaf vandaag proberen!!!!
Dank je!! En Beer...? Doe je mee?
Ja gedrag!
Ja gedrag en 'uitstraling' zijn volgens mij veel belangrijker...Als jij iemand compleet 'nieuw' ontmoet waar je mee 'klikt' en je bedenkt na 1 of 2 weken nog's hoe die iemand ook al weer was...Wat weet je dan nog? Of voor mij part iemand waar je niet mee klikt.
Ik weet over het algemeen alleen nog dat die iemand zo en zo praatte en veel wist over dit en dat en gezellige grapjes maakte over zus en zo etc.etc. of iemand veel lachte, vriendelijk was of niet, en positief b.v.Niet meer of ze x-benen hadden of dunnig haar of wat dan ook.Hoogstens vaag wat iemand aan had...Maar w.s. zelfs dat alleen als het extreem opvallend was (lelijk of mooi dat maakt dan niet uit).
Het moeten wel hele extreme uiterlijke kenmerken zijn wil ik ze zowiezo onthouden....Zo heeft oudste een vriendin die ooit toen ze nog jonger was een wrat op de neus had...Dat was wel zo enorm 'opvallend' dat me dat opviel..en het me bij bleef, gelukkig is ie later weggehaald, kind had er zelf ook 'last' van..hij jeukte etc. Of iemand die zichzelf slecht verzorgt (stinkt of haren uit de neus ofzo) of iemand die er écht extreem gekleed bij loopt of dat nu ten positieve is of sexy of erg negatief. En als je die extreem opvallende mensen eenmaal 'kent' vervaagt ook dat beeld dat je van ze had op basis van dat uiterlijk...Dan is de binnenkant die gaat overheersen en het beeld bepaald.
En kijk je over die uiterlijkheden heen...
Ik zou om eerlijk te zijn niet eens zo uit mijn hoofd weten wie van alle mensen die ik ken (en dat zijn er veel) x-benen of armen met fladderige stukjes huid heeft en ook niet wie flutloos haar heeft of mondhoeken die naar beneden wijzen.....Ik weet wél wie welke karaktereigenschappen heeft.
En ik ga er maar vanuit dat anderen dat net zo met mij hebben...ze onthouden mijn blonde opvallende haar...en misschien mijn aanwezigheid. En dat is het. Niet mijn bubbelbenen of mijn dikke billen of mijn plekjeslijf. Zelfs niet als ik ze 10 keer op het zwembad ontmoet.
groeten albana