Jelle Brandt Corstius
Vorige week stond in de Trouw dat een stuk van Jelle Brandt Corstius seksueel misbruikt zou zijn door een bekende TV presentator. Hij was overal in het nieuws. Dapper dat hij met zijn verhaal vertelde als man. Gisteren was de vermeende dader Gijs van Dam bij Pauw en ontkende dat hij Gijs verkracht had. Het zou om vrijwillige seks gaan. Het verhaal klonk net zo plausibel. En de advocaat verweet Jelle dat hij Gijs eigenlijk ongefundeerd beschuldigd had. En dat de media dit verhaal voor waar hadden aangenomen. Ik denk dat het hele gebeuren blijkbaar door alle twee de heren anders beleefd is. Het blijft knap dat Jelle zijn verhaal doet als man. Anderzijds is het natuurlijk vreselijk voor Gijs van Dam als er volgens hem niks van klopt. En dan praat je ook nog over 15 jaar geleden, hoe gedetailleerd kun je nog zaken herinneren die zo lang geleden gebeurt zijn?
verhaal in de krant
Volgens mij was het verhaal eerder bedoeld om aan te geven dat het ook mannen kon overkomen en niet zozeer om zelf genoegdoening te krijgen. En hij noemde geen naam. Maar kennelijk dacht van Dam dat de aanval de beste verdediging was, omdat die naam er uiteindelijk toch wel een keer uit zou komen.
Helena
Wat Miriam Lavell ook al zegt: dat is niet gebeurd.
Heb je eigenlijk wel het artikel van JBC gelezen? Daarin noemt hij nadrukkelijk geen naam én geeft aan dat hij geen aangifte kan doen. 'want er was niemand bij, dus het is zijn woord tegen het mijne'. En dat hij aangeklaagd kan worden wegens smaad en dat hij dan een tweede hypotheek op zijn huis met nemen.
Kaaskopje
"Bovendien... wie zegt dat Jelle dat niet heeft gedaan? Als je bang bent voor iemand, dus voor de consequenties van 'dat wil ik niet, ik heb geen zin', dan kan het zijn dat je het niet uitspreekt."
Ik zeg alleen maar dat het mógelijk is dat het zo is gegaan. Om gewoon de andere kant te belichten. En natuurlijk kan het dat hij het wel wilde zeggen maar het niet durfte. Maar ze waren allebei even oud en Gijs was niet zijn baas o.i.d. dus de kans is in mijn ogen dan klein dat hij bang was. Maar inderdaad, het kan natuurlijk wel.
"Maar is daarmee het gedrag van die ander opeens minder erg? Is naïviteit een argument om het vergrijp van de ander te vergoelijken?"
Nee dat zeker niet. Maar er zullen echt wel situaties voorkomen waarin de 'dader' gewoon echt niet in de gaten heeft dat de ander niet wil. Vooral als beide partijen even oud zijn (een minderjarige is een heel ander verhaal) en er geen verschil is in macht. Dan vind ik dat geen verkrachting. ALS het zo is gegaan natuurlijk, want we weten het niet.
ben benieuwd
Ik heb noch het verhaal van JBC gelezen (ik heb erover gelezen), noch de heren Van Dam en Plasman gezien. Ik begreep vanochtend uit het nieuws dat Van Dam aangifte zou hebben gedaan van smaad en laster. Dus is hij kennelijk niet uit op een civielrechtelijke actie tegen JBC (dan ligt de bewijslast op hem, trouwens), maar wil hij dat het OM tot vervolging overgaat. Of zegt hij in elk geval dat hij dat wil.
Toch maar eens de relevante wetsbepaling opgezocht (art. 261 Sv):
1Hij die opzettelijk iemands eer of goede naam aanrandt, door telastlegging van een bepaald feit, met het kennelijke doel om daaraan ruchtbaarheid te geven, wordt, als schuldig aan smaad, gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste zes maanden of geldboete van de derde categorie.
2 Indien dit geschiedt door middel van geschriften of afbeeldingen, verspreid, openlijk tentoongesteld of aangeslagen, of door geschriften waarvan de inhoud openlijk ten gehore wordt gebracht, wordt de dader, als schuldig aan smaadschrift, gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste een jaar of geldboete van de derde categorie.
3 Noch smaad, noch smaadschrift bestaat voor zover de dader heeft gehandeld tot noodzakelijke verdediging, of te goeder trouw heeft kunnen aannemen dat het te last gelegde waar was en dat het algemeen belang de telastlegging eiste.
Ik ben geen strafrechtjurist maar zou toch menen dat in elk geval noodzakelijk is dat de belasterde met naam en toenaam wordt genoemd, iets wat JBC nou net angstvallig heeft vermeden. Nou kan ik me ook nog voorstellen dat als je de naam niet noemt maar iemand zo omschrijft dat voor iedereen zonder meer duidelijk is wie het betreft ("ik ben bestolen door de Minister-President") dat daar dan ook nog laster kan worden aangenomen, maar als er een verhaal wordt gedaan dat niet overduidelijk direct kan worden herleid naar een bepaalde persoon? lijkt me dubieus. En dan hebben we lid 3 van het artikel nog. De kans op een veroordeling lijkt mij zo goed als nihil. Is dat in het gesprek aan de orde gekomen eigenlijk? Want nogmaals, ik heb het niet gezien, misschien is die vraag wel aan Plasman gesteld.
Ondertussen begin ik te denken dat Miriam gelijk heeft: dit is een vlucht naar voren, niet vanwege JBC, maar om te voorkomen dat nog meer mensen hun mond opendoen.
Geheel terzijde: ik heb ook de soap over Kevin Spacey niet uitgebreid gevolgd, maar lees al enige maanden kritiek op de houdbaarheid van House of Cards, dus ik vermoed dat daar de stekker toch al uit ging.
Groeten,
Temet
Zou kunnen
"Maar er zullen echt wel situaties voorkomen waarin de 'dader' gewoon echt niet in de gaten heeft dat de ander niet wil. "
Ik denk dat dat best wel kan.
Maar laten we vooral niet vergeten dat het hier ook nog eens om een homoseksuele avance gaat richting een heteroseksueel.
Stel je de situatie eens omgekeerd voor: een collega man die van een gezellige beschonken avond gebruik maakt om de lesbische collega van de mannenliefde te laten genieten.
"Ja, wij hebben seks gehad. Ja, dat fond ze fijn"
" Gijs was niet zijn baas o.i.d"
Dat was hij wel.
Gijs was producer. Die gaat over geld, salarissen, stagiaires en wie er op de set zijn.
Jelle was stagiaire en daarmee ieders ondergeschikte. Maar zeker ook aan Gijs.
Machtsmisbruik
https://www.telegraaf.nl/entertainment/473907/polanski-weer-beschuldigd-van-misbruik-tiener
Machtsmisbruik voor eigen doeleinden, vanuit ongelijke verhoudingen, gebruikmakend van je positie, lijkt wel zeer menselijk.
Minder afhankelijkheid, meer openheid en erkenning dat het veel voorkomt zou mogelijk kunnen helpen.
Daarom ben ik wel blij met de #metoo actie. Gooi het eruit. Het is geen incident dat door strafbare griezels gepleegd wordt, maar gewoon je buurman, collega, ouder, hulpverlener kan zich er toe gaan verhouden.
Helena
zo werkt dat niet...
Het heeft te maken met macht, psychische en fysieke macht.
Ha, AnneJ
Ik had jouw bericht nog niet gelezen, reageerde op het bericht van Helena. Maar inderdaad: het gaat om macht, om overwicht, om ontkenning en zelfs het wegvagen van de ander als persoon, als individu, als mens met rechten, met ook een stem. Je wordt gereduceerd tot een object ter vermaak/bevrediging enz van de ander. Je wordt gemaakt tot ding, jouw emoties en gevoelens, jouw zijn telt niet mee, is totaal onbelangrijk. En omdat het zo ingrijpt op je diepste wezen wordt het zo bij jou ingeprent.
Die machtsongelijkheid blijft als het ware bestaan, ook als je later groot en sterk bent...
bewustwording
Hoe ellendig alle ervaringsverhalen ook zijn, het is goed dat Metoo is ontstaan. Dat mensen zich meer bewust worden van onderlinge verhoudingen en wat daarin mis kan gaan, met alle schade vandien.
Goed dat Jelle zijn verhaal deed. Dat hiermee extra helder wordt dat het allemaal bepaald niet alleen om vrouwen in een kwetsbare positie gaat, maar evenzeer om mannen. Ik wens hem (en zijn gezin, gelukkig is zijn kindje nog klein) alle goeds in het vervolg van dit proces - het gaat er hard aan toe.
Lang niet iedereen is zich ervan bewust wat grensoverschrijdend gedrag met anderen doet. Dat lang niet alle geintjes 'leuk' zijn. En dat teveel drank meer schade kan aanrichten dan op het moment wordt beseft.
Even wat reacties
Ja, ik heb het artikel van zaterdag in Trouw gelezen, ik heb Jelle BC bij DWDD gezien en Gijs van Dam op internet dat clipje van Pauw. Die uitzending heb ik dus niet gezien.
Meriam, nee, hij heeft geen naam genoemd, maar je weet toch zelf ook wel dat dat binnen de kortste keren kan uitlekken. Vooral omdat hij zei: citaat uit Trouw “n het prille begin van mijn televisiecarrière ben ik tijdens mijn werk gedrogeerd, en gedwongen tot orale seks, wat verkrachting is.”
Mensen om hem heen kunnen dan wel met wat deductie het aantal namen terugbrengen tot een stuk of tien.
Wilde hij echt dat de dader anoniem zou blijven, dan zou hij het veel anoniemer hebben kunnen maken door plaats en tijd minder duidelijk te stellen. Ik ben journalist geweest bij verschillende tijdschriften, dus ik weet echt wel dat niet alles wat in tijdschriften en kranten staat precies waar is zoals het er staat. Hij had dat best wat vager kunnen stellen.
Maar goed, ik word nu steeds bevraagd alsof ik niet geloof dat Jelle BC het is overkomen. Ik kies geen partij, ik weet niet wat er is gebeurd, hoef het ook niet te weten. er zijn er maar twee die dat weten. Ook een rechter zal het niet kunnen beslissen.
Maar wat ik wel een nare ontwikkeling vind, en ik schreef het al eerder, dat mensen nu meteen tot dader worden bestempeld op grond van één (of meer) beschuldiging. Zoals Kevin Spacey.
Jackie
Jackie schreef: “Maar er zullen echt wel situaties voorkomen waarin de 'dader' gewoon echt niet in de gaten heeft dat de ander niet wil. Vooral als beide partijen even oud zijn (een minderjarige is een heel ander verhaal) en er geen verschil is in macht. Dan vind ik dat geen verkrachting. ALS het zo is gegaan natuurlijk, want we weten het niet.”
Het gaat me om de een-na-laatste zin. En dit is niet zozeer tegen jou, Jackie, gericht maar meer als algemene vraag.
Maakt het uit wat wij verkrachting vinden? De misdaad verkrachting is toch omschreven in het strafrecht? Wij als leken kunnen toch niet zeggen: dat meisje met dat korte rokje aan heeft tegen haar wil seks gehad met die man, maar ik noem dat geen verkrachting want met zo’n rokje vroeg ze er om.”
M Lavell
"Dat was hij wel.
Gijs was producer. Die gaat over geld, salarissen, stagiaires en wie er op de set zijn.
Jelle was stagiaire en daarmee ieders ondergeschikte. Maar zeker ook aan Gijs."
Ooh kijk dat wist ik niet. Ja dat maakt de nee-drempel wel hoger inderdaad.
Helena
"Maakt het uit wat wij verkrachting vinden? De misdaad verkrachting is toch omschreven in het strafrecht? Wij als leken kunnen toch niet zeggen: dat meisje met dat korte rokje aan heeft tegen haar wil seks gehad met die man, maar ik noem dat geen verkrachting want met zo’n rokje vroeg ze er om.”"
Nou het maakt als je het zo bekijkt helemaal niks uit wat wij vinden, maar we zijn er nu over aan het praten en ieder heeft zijn mening.
Het mag dan voor de wet allemaal verkrachting heten, maar ik vind "het meisje met het rokje vroeg er om" van een héél andere orde dan twee beschonken mensen waarvan de één een inschattingsfout maakt omdat de ander niets aangeeft. En al helemaal als diegene eigenlijk wel zou zijn gestopt wanneer die ander dat wél had gedaan. Ik vind het een groot grijs gebied.
Wat is er mis met sorry?
"Mensen om hem heen kunnen dan wel met wat deductie het aantal namen terugbrengen tot een stuk of tien." Ja. Waarmee helder is dat ze geen namen gaan noemen want als je het verkeerd hebt, dan heb je zeker een smaadclaim aan je broek.
De vraag is waarom Gijs van Dam het helemaal zelf zo graag precies heeft willen maken en dat ook nog onder het mom van een smaadklacht die, zie ook het bericht van Temet, geen schijn van kans maakt.
"Wilde hij echt dat de dader anoniem zou blijven, dan zou hij het veel anoniemer hebben kunnen maken door plaats en tijd minder duidelijk te stellen."
Ik denk dat hij vaag genoeg is gebleven. Nogmaals: 10 is niet 1. Wat hij wel geschreven heeft is werkelijk niet tot één persoon terug te leiden.
"Hij had dat best wat vager kunnen stellen."
Nou mevrouw de gewezen journalist, je weet natuurlijk ook dat hij tot 2003 in Groningen studeerde en vanaf 2005 in Rusland woonde. Iedereen weet alles van die man, toch? Wees maar eens vaag over de 2 a 3 jaar die tussen de studie en zo'n verhuizing valt.
Heb je een voorstel?
"Maar wat ik wel een nare ontwikkeling vind, en ik schreef het al eerder, dat mensen nu meteen tot dader worden bestempeld op grond van één (of meer) beschuldiging. Zoals Kevin Spacey."
Eén, of meer? je moet wel kiezen.
En ja, er is iets gecompliceerds aan seksuele intimidatie. Het is namelijk niet alleen onderwerp van rechtspraak (onschuldig tot tegendeel bewezen) maar ook - wettelijk - onderwerp van werkgeversbeleid.
Dus als er één of meer klachten zijn over een werknemer, dan mag de werkgever die persoon ontslaan.
Maar bovendien: als er nou één klacht is dan kun je die nog even in de mist van het grijze gebied slepen. Maar als er meerdere en vergelijkbare klachten komen dan hebben we het over modus operandi, doctor Watson. Zoals Kevin Spacey.
Overigens stopt die serie van Netflix niet om die reden.
Jackie "maar ik vind "het meisje met het rokje vroeg er om" van een héél andere orde dan twee beschonken mensen waarvan de één een inschattingsfout maakt omdat de ander niets aangeeft."
Wat een soort "wie zwijgt, stemt toe" in zich draagt. Dat hoop ik toch niet. Maar ook: dit beeld dat je er nu van hebt zal 180 graden draaien zodra er nog iemand is met dezelfde klacht tegen dezelfde persoon.
En dan vind ik ook nog: Als je al eens zo'n inschattingsfout hebt gemaakt. Als iemand je dat dan alsnog kenbaar maakt, wat is er dan mis met "sorry"?
Nu dat is uitgebleven en er juist voor de aanval is gekozen lijkt het juist minder op een inschattingsfout. Agressieve man die Gijs van Dam.
Jackie
Ik reageer ook volledig vanuit de 'wij waren er niet bij' situatie.
"En al helemaal als diegene eigenlijk wel zou zijn gestopt wanneer die ander dat wél had gedaan. Ik vind het een groot grijs gebied."
"Ik ben tijdens mijn werk gedrogeerd en gedwongen tot orale seks", schreef hij. ... De dader zou hem anaal hebben willen verkrachten, maar Brandt Corstius kon naar eigen zeggen net op tijd vluchten.", aldus Jelle.
Als we uitgaan van het verhaal van Jelle, wijst het woord 'gedwongen' erop dat de sfeer geen lollig aangeschoten boeltje was. Dat beeld wordt versterkt door de toevoeging dat hij maar net op tijd kon vlúchten toen Gijs nog verder wilde gaan. Hoezo zou hij gestopt zijn als Jelle het beter had aangegeven?
eens met Miriam/ reactie op verkrachting
Gijs had inderdaad wel gewoon sorry kunnen zeggen. In plaats van in de aanval te gaan. Ik ben ook benieuwd of zich nog meer slachtoffers melden.
Overigens schijnt een groep slachtoffers als ware te bevriezen tijdens een verkrachting. Die gaan zich niet actief verzetten.
Kaaskopje /M Lavell
Ik had het over dit soort zaken in het algemeen, omdat er werd gezegd dat het volgens de wet toch allemaal verkrachting is zodra er een partij achteraf zegt het eigenlijk niet te hebben gewild. Waar ligt dan de grens tussen verkrachting en niet assertief genoeg zijn en op dat moment meedoen terwijl je eigenlijk niet wil, waar de tegenpartij niet uit kan opmaken dat je niet wil? Dat grijs gebied dus.
Als wat Jelle vertelt klopt en hij dus echt is gevlúcht lijkt me dat een, hoe beschonken hij ook was, heel duidelijk signaal naar Gijs dat hij fout zat, en een normaal empathisch mens zou direct de volgende dag de ander zijn excuses aanbieden voor zijn gedrag. Natuurlijk zit Gijs dubbel en dwars fout als we uitgaan van het verhaal van Jelle. Maar hoewel we allemaal geneigd zijn hem te geloven (al is het alleen al om het feit dat je niet voor je lol zoiets naar buiten brengt) is het tóch zijn woord tegen dat van Gijs.
Dat Gijs niet publiekelijk zijn excuses aanbiedt vind ik ook kwalijk. Gewoon iets van sorry, ik wist echt niet dat je niet wilde, maar ik was niet te kwader trouw o.i.d.
Kevin Spacey en Gijs
Ik heb gisteren op Reddit meer dan 3000 reacties gelezen over Kevin Spacey. Er kwam een modus operandi bovendrijven van een grotendeels homoseksuele predator die jonge heteromannen aansprak, stomdronken voerde en meenam naar een hotelkamer. Daar maakte hij dan misbruik van de beschonken jongemannen. Heel, heel veel mensen wisten hiervan, men speculeerde dat dat ook een reden is dat hij naar Londen is verhuisd enkele jaren geleden; het werd hem te heet onder de voeten.
Parallel met Gijs is dat het bij beiden om een homoseksueel gaat die blijkbaar "valt" op heteromannen. Bijkomend "voordeel" is dat deze mannen zich na hun aanranding zó schamen dat ze niet aan de bel durven trekken. Zo kon Spacey jarenlang zijn gang gaan.
Bij beide mannen was sprake van een machtspositie: Spacey is een beroemdheid, Gijs was Jelle's baas. Ik hoop dat Gijs het bij deze ene misstap (wat dronken sex met je stagiar in elk geval is) heeft gelaten. Ik ben bang van niet.
Mensen hebben het er hier over dat ze het zo raar vinden dat Jelle 15 jaar heeft gewacht. Maar daar gaat #metoo toch juist over? Het verhaal van Saskia Noort was al meer dan 30 jaar oud. Er zijn dingen die je graag zou willen vergeten maar helaas, het blijft je altijd bij.
Gewezen journalist?
“Nou mevrouw de gewezen journalist”, aldus Meriam Lavell.
Hoe kom jij tot de conclusie dat ik een gewezen journalist ben? Waar lees jij dat in mijn tekst?
oordeel
We kunnen eindeloos analyseren wat beide partijen beweren maar dat heeft weinig zin.
Als er inderdaad aangifte van verkrachting gedaan zou worden dan leidt het vermoedelijk tot een vrijspraak vanwege gebrek aan bewijs. Tenzij er natuurlijk allerlei bewijs beschikbaar komt.
En dat is heel bitter voor het slachtoffer als het echt gebeurd is. Net zoals het ook bitter is voor de dader dat mocht hij het niet gedaan hebben hij nu voor altijd met een stigma rondloopt.
Maar ik zie ook geen goed alternatief. Je kan mensen niet veroordelen zonder hard bewijs en dus zullen in seksueel misbruik zaken de daders makkelijk wegkomen. En bij valse aangiftes zal de dader ook nooit helemaal zich vrij kunnen pleiten. Meestal is het toch het woord van de een tegen de ander.
Maar een rechtszaak door de media lijkt me sowieso geen goed alternatief.
Ik las net dat van de de serie van Kevin Spacey de productie nu tijdelijk gestaakt is vanwege deze onthullingen. Ik vind dat toch ook geen fijne ontwikkeling. Als iemand veroordeeld is en dan zijn baan kwijt raakt lijkt me begrijpelijk maar je kan zo ook heel makkelijk heel veel schade aanrichten bij mensen.
Het is overigens allemaal vrij willekeurig verder. De een wordt beschuldigd en gelijk schuldig verklaart. Iemand anders zoals Woody Allen die door zijn dochter van seksueel misbruik is beschuldigd maakt gewoon nog vrolijk films en is helemaal geen pariah. Overigens is hij ook niet veroordeeld en ik heb geen idee of het wel of niet waar is.
Het is door de sociale media natuurlijk ook allemaal veel directer geworden. Dat van Woody Alleen was actueel voordat het internet echt groot was.
Nu is het allemaal gelijk veel heftiger.
het is goed dat slachtoffers zich uitspreken maar laten we waakzaam zijn om mensen te veroordelen zonder dat er een rechtszaak is geweest.
Aannames
Ik vind alle aannames in deze kwestie nogal onsmakelijk en tegelijkertijd maak ik me er ook schuldig aan. Als je bij de feiten blijft of bij de gebeurtenissen waar beide mannen het over eens zijn, was er sprake van 1. Sex, 2. Alcohol en 3. Verschil in machtspositie. Het is mij niet duidelijk waarom Gijs ten Dam probeerde dit laatste te ontkennen. Hij zit in mijn ogen hoe dan ook fout, net als een prof die het met studentes doet. Daar had hij naar mijn mening ook voor uit moeten komen; gelijk toen hij door een journalist gebeld werd en verder niemand nog van deze hele kwestie wist, had hij toch contact op kunnen nemen met Brandt Cortius om het voorval te bespreken? En in ieder geval zijn excuus aan te bieden voor het overschrijden van grenzen wat betreft arbeidsverhoudingen? Daarmee zeg ik trouwens niet of er sprake is geweest van verkrachting, dat weet ik natuurlijk ook niet. Nu heeft hijzelf een (grote) rol gespeeld in de escalatie en daar is niemand bij gebaat.
Verfrissend
Dat het eindelijk eens een casus is waar sexisme geen rol bij speelt. Dan wordt de problematiek tenminste wat helderder. Er valt gewoon vaak weinig te bewijzen.
Als die 'van Dam' een predator was, heeft hij vast wel meer mannen misbruikt. Daar komt er dan heus wel een van naar voren.
Ik vind het trouwens ook wel een redelijk goed teken dat twee (blijkbaar hetero's) het en public over een homoseksuele ontmoeting hebben. Blijkbaar is het taboe daarop niet zo groot meer.
Ad Hombre
Maar bewijs van fout gedrag binnen arbeidsverhoudingen is in dit geval niet nodig: Van Dam heeft bekend seks te hebben gehad met een dronken stagiair. Hij, en velen met hem, lijken dit feit alleen niet zo een probleem te vinden, maar dat vind ik dus wel. Het is grensoverschrijdend gedrag en hij is imo zelf verantwoordelijk voor de nu ontstane kwetsbaarheid. Ik vind de manier waarop hij zichzelf presenteert als het grote slachtoffer stuitend. Want hij is in ieder geval niet alleen slachtoffer, maar (ook) dader. Misschien niet strafrechtelijk gezien, maar zeker wel moreel en ook volgens elke gedragscode die ik ken.
Ook als de gebeurtenissen die avond niet vallen onder de noemer "verkrachting" (en daar kunnen de meningen dan ook nog over verschillen), is er een grens overschreden. Daarom is het ook een ernstig vergrijp binnen een gezonde bedrijfscultuur om seksuele relaties aan te knopen met ondergeschikten.
Is Gijs hetero? Dan heb ik een belabberde mensenkennis... en niet alleen ik 
.
Volgens mij staat het er bol van
Eh... Ad Hombre, seksisme gaat niet alleen over vrouwen.
Het gaat ook over mannen die aangesproken, besproken of beoordeeld worden op hun vermeende mannelijke kenmerken. Je mannetje staan bijvoorbeeld.
Ik vind dat deze kwestie bol staat van seksisme. Was JBC een vrouw geweest dan was er geen seconde twijfel geweest aan 'haar' verhaal en was de ongelijkwaardigheid van de verhouding zoals Donna die ook nog eens noemt, uit-en-ter-na uitgemeten.
Nu gonst de boventoon toch vooral dat het hier om twee mannen gaat die ieder van hen hun mannetje wel zouden moeten staan.
Trouwens, nee. Het gaat niet om heteroseks tussen twee mannen. Meneer van Dam is van de herenliefde.
JBC niet. Ook daar zit een stuk ongelijkwaardigheid. Terwijl meneer van Dam met het lengen van de avond wellicht steeds meer 'zin' kreeg en zijn object steeds duidelijker voor zich zag, werd Jelle gewoon slaperig en zag het niet aankomen.
Inzicht
Waar ik zelf een beetje mee 'worstel', is hoe ik er in het verleden mee omgegaan ben in het licht van hoe ik nu zie wat goed en fout is. Ik heb mezelf er vooral verantwoordelijk voor gesteld. Had je maar niet, was je maar niet... Ik ben sowieso geneigd tot schuldgevoelens.
Ik ben niet zo'n held, dus als ik vroeger het gevoel had dat de situatie 'intimiderend' was durfde ik niet echt op te treden en heb ik dus wel eens wat ondergaan, wat ik eigenlijk niet wilde. Zo wist ik van iemand dat hij wat 'gebruikt' had en ja hoe reageert zo iemand als je 'nee' zegt? Dat heb ik één keer nadrukkelijk wel gedaan. De man besprong me en binnen een wip stond hij ook weer op eigen voeten en buiten de deur, met de uitzwaaier dat hij niet moest denken dat dit zomaar kon. Maar daarvan wist ik dat het niet riskant was om zo te handelen. Mijn karakter is in grote lijnen dat ik niet te lang ergens in wil blijven hangen en dat heb ik met deze ervaringen min of meer ook gedaan, maar nu het zo uitgebreid ter sprake komt, weet ik ook weer direct dat het onaangename situaties waren en dat die situaties wel degelijk onder het (inmiddels) begrip #MeToo vielen. Ik zou de personen werkelijk niet meer aan kunnen wijzen, die behoefte heb ik ook niet. Ik vind het wel belangrijk dat dit gedrag besproken wordt zodat de bewustwording van zowel mannen als vrouwen dat dit verkeerd is en je het niet voor je moet houden toeneemt.
Ik had wel een keer leedvermaak, in die tijd al, toen ik zo'n man in de Hema tegenkwam. Ik zei hem wel gedag, tja beleefd tot in mijn haarwortels en hij reageerde zo totaal anders, dat ik me afvroeg waarom ik me zo geïntimideerd had gevoeld. Hij dook achter een schap en of ik alsjeblieft net wilde doen of ik hem niet kende, want ja hij was met zijn vrouw... Maar goed dat het zo'n bange dropl.l was wist ik niet op het moment zelf.
Donna
Precies! Je hebt het over machtsverhoudingen op het werk. Die moet/mag je niet misbruiken.
Netzomin als in een arts-patiëntrelatie, trainer-leerlingrelatie, enz. enz.
Verder idd, het is 'verfrissend' (voor zover je dat van dit soort kwesties kunt zeggen) dat het even niet om een stereotype man-vrouwmachtsverhouding gaat. En daarom toont het m.i. des te duidelijker aan dat het in dit soort kwesties om macht gaat.
De oudere versus de jongere, de hoger geplaatste versus de lager geplaatste, degene die iets te vergeven heeft (een rol, een baan, een expositie, geld, enz.) versus degene die iets nodig heeft. Dat soort situaties is tricky.
In de tijd dat dat nog heel nieuw en zelfs controversieel was, was mijn moeder vertrouwenspersoon op de universiteit Tilburg. En dit soort problemen werden veel gemeld, met als grote vraag hoe ermee om te gaan, zonder je positie te verlezen, zonder voor je tentamen te zakken, zonder ineens geen scriptiebegeleider meer te hebben. Dan heb ik het over zeker 35/40 jaar geleden.
Juist omdat het over vaak enorme verschillen in machtspositie gaat, is het heel moeilijk aan te kaarten...
Martijn
Goede link, goed artikel. Bedankt.
Inderdaad, een cultuurprobleem.
En inderdaad, de discussie over is het wel of niet gebeurd, heeft het "slachtoffer" wel of niet voldoende duidelijk gemaakt dat hij/zij het niet wilde, is de verkeerde discussie.