Off-topic discussies Off-topic discussies

Off-topic discussies

Julie

Julie

11-12-2009 om 20:46

Jezelf zijn, hoe doe je dat?

Jezelf zijn. Bij jezelf blijven. 'Zij is zo lekker zichzelf.' Je hoort het vaak en het lijkt iets te zijn wat je na zou moeten streven. Maar wat is het eigenlijk? Wanneer blijf je bij jezelf? Wanneer ben je jezelf? Als je alleen doet wat goed voelt? Als je doet wat je altijd doet? Als je voor jezelf kiest?
Maar wat is dan het verschil met egoïsme, met starheid, met altijd de bekende en veilige weg kiezen, of gewoon uit gemakzucht of luiheid iets (niet) doen?
Ik vind het erg lastig. Uiteraard probeer ik ook vanuit mijzelf te leven, maar regelmatig sta ik voor de vraag wat nu die zelf is. Ik heb een luie en gemakzuchtige kant, als ik alleen zou leven zou ik bijvoorbeeld zelden een warme maaltijd koken. Dat doe ik nu wel, maar is dat dan iets doen dat niet vanuit mijn zelf komt? Of juist omdat ik het doe wel?
Ik heb een paar opvallende kledingstukken, maar meestal draag ik hele gewone. Als ik dan zo'n excentriek ding pak, doe ik dan iets wat bij mijn zelf past, (anders had ik het toch niet?) of juist niet?
Ik doe werk dat heel goed bij me past, ik zou nooit wat anders willen doen, maar beperk ik mij zelf daar niet mee? Moet ik niet eens juist buiten mijn gebaande paadje kijken? Maar dat is dan toch iets dat niet bij mijn zelf past?
Mensen vinden vaak dat ik een eigen mening heb over dingen, maar tegelijk ben ik makkelijk te overtuigen als iemand iets anders vindt. Ik vind dat ik hiermee open sta voor andere meningen, en in staat ben dingen van veel kanten te bekijken, maar je zou het ook slapheid en niet-bij-jezelf-blijven kunnen noemen.

Hoe weet je nu of je iets doet/vindt vanuit jezelf? Voel je dat? En hoe voelt dat dan?


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
angel3

angel3

11-12-2009 om 22:57

Dat doe je niet

dat 'is' gewoon.
Voor mij betekent jezelf zijn dat alles in een flow gaat. Dat het afgestemd is, ook al is het soms niet makkelijk. Dat doen waarvan je een dieper weten hebt dat het goed is.

Wat mij betreft zijn alle dingen die je opnoemt 'ego'. Dus je persoonlijke omlijsting. Maar dat is niet je allerinnerlijkste zelf.

Kun je je nog een ervaring herinneren waarvan je wist en voelde dat het goed was maar dat bijv de omgeving tegensputterde of dat het een zogenaamd 'onverstandig' besluit was. ? Dat innerlijk weten is voor mij 'het zelf'. Dat heeft te maken met authenticiteit, met charisma, uitstraling.
Dus dat 'doe' je niet...je bent het. Je kunt niet 'even jezelf zijn'. Net als de irritante opmerkingen: 'doe es even spontaan'....

tonny

tonny

11-12-2009 om 23:30

Jezelf zijn gaat vanzelf. Maar is niet altijd hetzelfde.

Mijn dochter vindt dat ik in een of andere functie 'anders' ben dan thuis. Maar wat mij betreft toch ook mezelf, maar dan in de rol die van me verwacht wordt.
Toch zijn er wel grenzen aan. Van de zomer had ik bij een feest een 'Beatrixkapsel' wat ik zelf voor een keertje erg komisch vond - maar het was bepaald niet 'mezelf'. Dat heb ik ook als een visagiste mij uitgebreid opmaakt. Het staat prachtig hoor, maar zo ben ik niet.
Net zo goed als heel formele kleding.

tonny

reina

reina

12-12-2009 om 10:20

Inderdaad

Je bent jezelf op verschillende manieren, afhankelijk van waar je bent. Maar bepaalde dingen horen gewoon bij je. Als ik stil ben ben ik niet mezelf, dan voel ik me meestal niet echt op m'n gemak. Keuzes maak je niet alleen voor jezelf, maar je houdt ook rekening met anderen en de situatie, maar als het gioed is maak je wel die keuzes waarin je zoveel mogelijk jezelf kunt zijn. "Maar als het gaat om \'mezelf blijven\', dan gaat het er vooral om dat ik geen dingen doe die niet passen bij mijn principes." ja, daar ben ik het helemaal mee eens.

Kaaskopje

Kaaskopje

12-12-2009 om 12:54

Ik word steeds meer mezelf

Langzaam maar zeker valt de ´ballast´ weg van mijn onzekerheid. Stel dat ze dit of dat denken, stel dat ze me raar vinden, ik durf mijn mening niet te zeggen, ik vind het eng als ze me horen, ik ben niet knap, ik ben niet slank, ik...... Ik ben dat nog steeds niet helemaal kwijt, maar ik krijg steeds meer de houding van ´en wat dan nóg?!' Ik ben er inmiddels van doordrongen dat er genoeg mensen zijn die mij mogen om wie ik echt ben. Waarom zou ik er moeite voor moeten doen om de rest ook nog zover te krijgen? Dat is een hele geruststellende gedachte waarvan ik zou willen dat ik die 30 jaar geleden al kon hebben.
Jezelf zijn is wanneer je het gevoel hebt dat je 'natuur' geen geweld wordt aangedaan. Als jij je lekker voelt in je baan, waarom zou je dan persé meer uitdaging moeten zoeken? Als jij het leuk vindt om er excentriek uit te zien... doen! Als je het gevoel hebt dat je opvallende kledingstukken hebt aangeschaft omdat je dacht dat 'men' niet moet denken dat je gewoontjes bent moet je ze gelijk in de vuilnisbak doen (of zo). Als je lui van aard bent, mag je daar op momenten dat dat kan best voor uitkomen. Op je werk lui zijn is niet zo'n goed idee, maar op zondag de hele dag in je pyjama zitten kan best.
Je kunt niet altijd en overal volledig jezelf zijn. Het is de kunst om er zo dicht mogelijk bij in de buurt te blijven en uit dat punt bekijkt wat er voor elke situatie apart nodig is. Als je van nature nogal serieus bent, kan het goed zijn om toch wat luchtiger te reageren in gezelschap. Als je van karakter nogal eigengereid bent kan het beter zijn om je best te doen ook naar anderen te luisteren als de situatie dat vraagt.

Guinevere

Guinevere

12-12-2009 om 13:44

Jezelf zijn en toch iets anders doen

Je kunt volgens mij prima jezelf zijn en toch besluiten om anders te handelen dan je voor alleen jezelf zou doen. Je hoeft niet alles uit 100% overtuiging te doen. Je kunt wel je mening geven in allerlei zaken en compromissen sluiten. Zoals wanneer je geen zin hebt om te koken omdat je er te lui voor bent of geen zin hebt. Er is dan toch niets mis mee om voor de smaak van de andere eters tóch een blik soep op te warmen, omdat er nu eenmaal meer mensen op de wereld zijn dan jijzelf. Je blijft dan dicht bij jezelf en houdt toch rekening met die anderen.
Je bent niet goed bezig als je continue een "masker" aan het opzetten bent vanwege de mogelijke meningen van de buitenwereld. Als je de hele tijd dingen doet die compleet tegen je gevoel ingaan. Het is ook niet erg om een tegengeluid te laten horen in een groep gelijkgestemden. Dat kan juist heel verfrissend werken. En er is ook helemaal niets mis mee als je dan toch vindt dat de argumenten van een ander heel goed zijn en je achteraf toch zijn mening deelt. Dat is niet slap, dat is kunnen luisteren naar een ander.

Julie

Julie

12-12-2009 om 21:03

Eigenzinnig

wat leuk al zoveel reacties.
Ik heb het gevoel dat ik vroeger als kind veel meer mezelf was. Toen deed ik gewoon wat ik deed, zonder me ook maar te bekommeren wat een ander ervan vond. Dat kwam niet eens in me op. Dat zie ik nu pas eigenlijk, wat een eigenzinnig kind ik was. Jammergenoeg ben ik dat behoorlijk kwijtgeraakt op weg naar volwassenheid. En nu vraag ik me geregeld af welk stukje van mijn leven nu bij mij hoort en wat niet en wat er wel bij hoort maar ik niet toelaat of kwijt ben. Hoewel het praktisch onhaalbaar is zou ik wel weer eens een tijd alleen willen leven of in een andere stad opnieuw beginnen, om te zien welke dingen dan blijven hangen en welke niet en wat er terugkomt.
Ik heb nu het gevoel dat ik toch te veel compromissen sluit gedurende de dag en daardoor in mijn leven.
Iemand misschien een goede boekentip?

angel3

angel3

12-12-2009 om 21:48

Het kan grappig zijn

om in dit kader te bekijken wat je sterrenbeeld is en wat je ascendant. Over het algemeen wordt gezegd dat je eerder meer je ascendant 'bent' en als je ouder wordt je meer naar je sterrenbeeld gaat bewegen. Daarmee bedoel ik de eigenschappen die ermee verbonden zijn. Kan leuk zijn je horoscoop eens te laten trekken. Niet als leidraad, gewoon leuk voor erbij.
Ik geloof niet zo in boeken eerlijk gezegd. Die kunnen wel iets van 'aha' oproepen maar brengen te weinig om daadwerkelijk een verandering te bewerkstelligen. Missch is iets van een cursus of 'therapie' achtig iets wel aardig om te doen.
Over het algemeen zou je ook kunnen toetsen bij jezelf: geeft iets energie? dan zit je goed dicht bij jezelf of wordt je moet en loop je leeg....ver weg van jezelf....

Julie

Julie

12-12-2009 om 23:03

Angel3!

Dat is ook sterk zeg! Toevallig heb ik net deze week mijn geboortehoroscoop te horen gekregen, zeer uitgebreid. En wat blijkt... ik ben steenbok en mijn ascendant is...ook steenbok. De astrologe legde hierbij uit dat dat vaak betekent dat je overkomt zoals je ook van binnen bent. Wat zou betekenen dat ik toch aardig mezelf ben
Je opmerking over energie is ook zinnig.

trusten!

Tirza G.

Tirza G.

12-12-2009 om 23:33

Angel3

Je gelooft niet in boeken, maar wel in astrologie? Dat vind ik nou toch wel weer zo supergrappig, mijn dag kan niet meer kapot

Tirza (immer zichzelf)

Tirza G.

Tirza G.

12-12-2009 om 23:41

Grappig

Mijn zoon heeft filosofie en daar is dit een topic. Je kunt er dus uren over bomen, wat met pubers natuurlijk wel heel leuk is om te doen.
Je bent, volgens mij, altijd jezelf. En dat je je nu afvraagt wie je werkelijk bent: ik schat je halverwege de 30. Hoort gewoon bij de leeftijd
Terugkijkend (ik ben zo'n beetje op de helft van mijn leven schat ik) zie ik wel een soort rode draad. Ik ben een solopersoonlijkheid, ik ben het altijd nogal met mezelf eens, eigengereid en tactloos. Sommige dingen leer je af en leer je bij, maar ik schijn altijd degene te zijn die de net-niet-kunnende vragen stelt of opmerkingen maakt. Ik heb niet zoveel gevoel voor sociale codes en als ik ze al doorheb, is dat niet uit logisch gevoel maar aangeleerd gedrag.
Ik kan enórm niet mezelf zijn, als ik in functie ben en voor groepen moet spreken bijvoorbeeld. Maar aan de andere kant: dat doe ik zo vaak en zo altijd hetzelfde, dat dat blijkbaar ook een kant van mezelf is Van de week woonde ik iets in functie bij, waar na allerlei officieel geneuzel een theatergroep iets ging doen. De mevrouw die dat inleidde, was zó ontzettend niet zichzelf, zo'n gemaakt stemmetje, maniertjes, gebaartjes, brrrrrr. Maar ja, dat hoort dan ook wel weer bij theater.
Ik denk dat mensen vaak níet bedoelen: laat wat van jezelf zien (want dat zien ze al als ze naar je kijken), maar laat iets intiems/persoonlijks zien. Laat me dichterbij komen, zoiets. En dat hoef je niet te willen

Tirza

Massi Nissa

Massi Nissa

13-12-2009 om 08:02

Boek

Zware kost, maar erg on topic: Iemand, Niemand en Honderdduizend van Lui

Massi Nissa

Massi Nissa

13-12-2009 om 08:04

(sorry, dochter

drukte op een knopje.) Het boek is van Luigi Pirandello en gaat over een man die erachter komt dat hij steeds weer een ander is in de ogen van elk mens dat hij tegenkomt. Dit gegeven drijft hem tot waanzin: "
Het is niet de scheve neus waardoor hij in de spiegel zijn ‘eerste waanzinsglimlach’ ziet. Hij is niet wie anderen denken dat hij is. En hij begrijpt dat iedereen andere gedachten over hem heeft. Er zijn tientallen totaal van elkaar verschillende Moscarda’s. Levend in verschillende en ondoordringbare werkelijkheden. De continuïteit waardoor het zin heeft al die verschillende Moscarda’s met één en dezelfde naam aan te duiden komt hem voor als een zinsbegoocheling." (effe stukje uit een recensie).
Groetjes
Massi

angel3

angel3

13-12-2009 om 13:20

Ho ho tirza

ik geloof er niet in dat het lezen van boeken een daadwerkelijke verschuiving of verandering kunnen bewerkstelligen. Dus als je 'echt jezelf'wil leren zijn (whatever that may be) dan gaat dat niet lukken met het lezen van een enkel boek. Datzelfde geldt voor een horoscoop. Het kan een leuke aanvulling zijn op datgene waar je wellicht al mee bezig bent in het onderzoekende proces van: wie ben ik nou eigenlijjk? hoe weet ik dat dan? wil ik dit en dat wel? en waarom dan wel of niet? en bovenal: hoe kan ik vermogend worden daarin iets te veranderen?
Een horoscoop laten trekken zomaar lossig is gewoon leuk. Je pakt eruit wat voor jou zinvol is. Niiks meer en niks minder.....

angel3

angel3

13-12-2009 om 13:23

Trouwens tirza

heb je weleens je horoscoop laten trekken???

tonny

tonny

13-12-2009 om 16:06

Ook jaren niet over nagedacht

volgens mij gaat zoiets pas spelen als je leven flink verandert en je de bakens moet verzetten.

tonny

Hilde

Hilde

13-12-2009 om 16:50

Lara en tonny

Lara “Omdat ik uit een lange relatie kwam en nu alleen ben is dat ook iets wat ik me afvraag. Wie ben ik zelf, in hoeverre heb ik me aangepast aan mijn partner. En ik merk nu ik langer alleen ben dat er een aantal dingen zijn die nu niet meer belangrijk zijn voor me, en andere dingen juist wel. “
Tonny “volgens mij gaat zoiets pas spelen als je leven flink verandert en je de bakens moet verzetten.“

Ik kan me heel erg vinden in wat Lara en Tonny hierboven schreven. Ik denk dat het net níet in de puberteit speelt, dat je dan net meer bezig bent met hoe je denkt dat anderen graag hebben dat je bent. Bij mij ging het in elk geval zo, met als gevolg dat ik verder en verder van mezelf kwam af te staan. Tot een ontmoeting mijn leven op zijn kop zette, ik meer mezelf ging zijn, en mijn man en kinderen me haast niet meer herkenden. Maar het voelde helemaal goed. Dit heeft voor mij geleid tot een scheiding en daar heb ik nog steeds geen spijt van. Als je jezelf bent, is het automatisch ook goed voor de mensen om je heen, ook al doet die verandering voor hen soms pijn.

Tirza G.

Tirza G.

13-12-2009 om 17:53

Levensfase

Kijk maar om je heen, Cobi. Tussen de 30 en de 40 willen mensen (vrouwen?) (nog) een kind. Of toch niet? (Weer) een studie, of toch niet? Ontplooiien, ontdekken, zandschilderen, horoscopen trekken, in zichzelf duiken, in retraite gaan, een vreemde taal leren, ontwikkelingswerk gaan doen. Zichzelf vinden, hun echte ouders vinden. Of Echt Belangrijke Dingen met die ouders uitpraten. Nu Kan Het Nog. Straks ben ik oud. Is dit wel wat ik wil met mijn leven?

Doe Maar zong de mannelijke versie: is dit alles?

Tirza

Tirza G.

Tirza G.

13-12-2009 om 18:07

Angel3

Of ik min horoscoop wel eens heb laten trekken? Wat denk je? En wat denk je dat mijn sterrenbeeld is? Dat moet een eítje zijn voor atrologisch geinteresseerden.

Tirza

angel3

angel3

13-12-2009 om 18:35

Koppige stier

wellicht? of een bitse schorpioen? pas op anders steek je jezelf nog dood ....
Ik vind het alleen zo vreemd dat er zo n oordeel lijkt te zitten op jouw uitspraak over horoscopen terwijl je niet eens de moeite hebt genomen om te ontdekken hoe dat in elkaar zit? Wellicht vind je dat zelf helemaal prima en gebruik je dat als excuus omdat je 'nou eenmaal zo bent'....

gezien je eerdere uitspraken zou het me ook niet verbazen als je een ram bent.

Tirza G.

Tirza G.

13-12-2009 om 19:13

Angel3

Nee, geen stier en ook geen schorpioen. Ik ben een groot aanhanger van Gauquelin. Mijn zus is erg into astrologie, ik weet er alles van

Tirza (toch raar, zelfde ouders als zus )

Julie

Julie

13-12-2009 om 20:19

Ik ben...

...37 inderdaad.
Ik heb bij mijn weten geen grote veranderingen op stapel staan, het zal de midlife wel zijn. Overigens heb ik mijn horoscoop laten uitzoeken omdat dat een kado was. Zelf (?!....) had ik het niet gedaan, maar ik moet zeggen dat er toch wel veel kernen van waarheden in zaten, maar nou ook weer niet zoveel dat me opeens van alles duidelijk is.
Dat ik nu aan het uitzoeken ben wie ik Zelf ben, heeft er wellicht mee te maken dat ik vorig jaar tegen overwerkt zijn aan zat en sindsdien bezig ben met de vraag waarom ik zoveel moet van mezelf. En dat ik er achter aan het komen ben dat sommige van mijn Moeten niet uit mijzelf afkomstig zijn. Wat mij brengt op de vraag welke dan wel en waarom dan en wat er nog meer in mij zit wat niet van mij is.

Hilde

Hilde

14-12-2009 om 09:10

Julie

Julie: "Dat ik nu aan het uitzoeken ben wie ik Zelf ben, heeft er wellicht mee te maken dat ik vorig jaar tegen overwerkt zijn aan zat en sindsdien bezig ben met de vraag waarom ik zoveel moet van mezelf. En dat ik er achter aan het komen ben dat sommige van mijn Moeten niet uit mijzelf afkomstig zijn. Wat mij brengt op de vraag welke dan wel en waarom dan en wat er nog meer in mij zit wat niet van mij is."

Heel goed dat je dit aan het ontdekken bent. Soms is het nodig dat er eerst iets gebeurd vooraleer je zulke dingen doorhebt. Bij mij was het een autoaanrijding waarbij ik enkele maanden thuis zat met een zware whiplash.
Het leven blijft zoeken, groeien en veranderen, naar je eigen zelf, dat je blijkbaar verliest als je opgroeit.

Healing kan je hierbij ook helpen, en misschien zelfs een familieopstelling. "Moeten" kan van heel diep komen. De ouder in jezelf legt je soms dingen op die je je hele leven "normaal" vindt, maar waarvan je plots merkt: dat wil ik niet meer.
Heel veel succes op je zoektocht!

angel3

angel3

14-12-2009 om 09:45

Julie

Juist na zoiets heftigs als een burn out ga je inderdaad nadenken over jezelf. Ik heb zelf een hele interessante week gedaan en later een opleiding. Maar ik weet niet wat jouw 'ingang' is. Sommige mensen houden meer van psychotherapie, anderen van yoga of meditatie, weer anderen van chakra's en energieen.

Julie

Julie

14-12-2009 om 09:53

Hilde

dank je wel. Heb je zelf ook een healing gedaan en de familieopstelling? Ben wel benieuwd naar ervaringen.

Julie

Julie

14-12-2009 om 09:53

Angel 3

Wat voor week heb je gedaan? (of was dat een tikfout en bedoel je cursus)

angel3

angel3

14-12-2009 om 10:34

Linkje

http://www.psychosynthese.nl/ips.html

was 5 dagen (incl hotel) ... bijna een week dus

Hilde

Hilde

14-12-2009 om 11:08

Ervaring

Ik heb iemand leren kennen die met een opleiding aura-chakra-healing gedaan heeft en ook een opleiding primal rebirth. Ik had nooit eerder van healing gehoord, maar was daardoor ook helemaal onbevangen toen ik het zelf de eerste keer mocht ervaren. Ik was meteen overtuigd: dit is echt, hiermee kan ik ook bij mezelf aan de slag.
Ikzelf ben toen in mijn buurt op zoek gegaan naar iemand die healing gaf en heb een paar sessies gehad (gecombineerd met NLP). Dat heeft me heel veel goed gedaan. Ik ben daarna ook “lessen” gaan volgen, maar eigenlijk vooral voor mezelf, niet met de bedoeling daar ooit mijn brood mee te verdienen.
Een opstelling heb ik nog niet gedaan, maar ik ken wel mensen die het al gedaan hebben. Het spreekt me wel aan, omdat ik merk dat veel dingen in relaties (met partner, met je kinderen, met vrienden, ..) soms door de familie wordt opgelegd, vaak met de beste bedoelingen.

Volgende week ga ik met mijn vriend een “kerstweek” doen wij aumm. “Dit is een “kerstworkshop” rond meditatie, vertragen en terug naar onze essentie. We zullen in deze dagen gaan kijken naar onszelf op een spirituele manier: alles is er al. We hoeven niet altijd zo hard aan onszelf te werken, we kunnen leren onszelf lief te hebben. Vrijheid houdt in dat we uit het probleemdenken kunnen stappen. Als we een container hebben opgebouwd door middel van meditatie en bewustzijn, kunnen we onszelf dragen en rusten in zijn. We zullen niet zozeer therapeutisch werken in deze dagen maar met dat wat nodig is, zoals opstellingen, traumawerk, meditatieve technieken en stilte. De warm water rebirthing zal in stilte zijn, zodat het een diepe meditatieve ervaring kan worden. Terug naar je essentie.”

Ik heb dit nog niet eerder gedaan, maar ben wel erg benieuwd. Het zal wellicht confronterend zijn soms, maar ik weet zeker dat het me ook deugd zal doen.

Vic

Vic

14-12-2009 om 11:56

Zweverig

Is het een standaard iets dat vrouwen op een gegeven moment zichzelf zoeken in iets 'zweverigs'? Ik heb wel de goede leeftijd, maar healings en meditatie verwacht ik niet zo snel op te zoeken. Zo onderhand weet ik wel een beetje wie ik ben en hoe ik in elkaar zit. En het mooie is dat ik daar steeds beter mee kan leven. Van nature ben ik niet gezegend met een enorme dosis tact en inlevingsvermogen, maar door allerlei cursussen en trainingen heb ik inmiddels een aardige trucendoos beschikbaar op het gebied van communicatie. Daarbij probeer ik anderen te benaderen zonder te oordelen, en dat is nog een hele klus.

Julie

Julie

14-12-2009 om 12:25

Niet standaard

Vic: "Is het een standaard iets dat vrouwen op een gegeven moment zichzelf zoeken in iets \'zweverigs\'? "

Kennelijk niet, want je bent zelf al een voorbeeld van een vrouw die het anders doet, jij hebt met cursussen en trainingen jezelf leren kennen en "verbeteren" (tussen aanhalingstekens).
Ik sta in principe overal open voor, vooral uit nieuwsgierigheid. Hoewel, er zijn wel grenzen, klankschaaltherapie, oorkaarsen en homeopathie zijn dan dingen die ik bij voorbaat al afwijs. Maar ik heb ook yoga gedaan en meditatie, en jaren geleden Reiki (gemengde gevoelens aan overgehouden) en onlangs dus mijn geboortehoroscoop (dat was op het randje). En uit alles pik ik wat voor mij werkt en sommige dingen, daar doe ik verder niets mee of ik ben door het te doen tot de ontdekking gekomen dat er ik er niet in geloof.

Hilde

Hilde

14-12-2009 om 13:22

Vic en julie

Vic: “Is het een standaard iets dat vrouwen op een gegeven moment zichzelf zoeken in iets 'zweverigs'?”
Ik denk dat ook mannen hiermee bezig zijn, maar wellicht niet allemaal, net zoals sommige vrouwen dit niet doen. Maar waarom heb je het over “zweverig”? Ik kan je verzekeren dat healing helemaal niet zweverig is, integendeel. Ik zit zelf nogal veel “in mijn hoofd” en de healing helpt mij toch wel om beter met beide voeten op de grond te staan.
Vic: “Daarbij probeer ik anderen te benaderen zonder te oordelen, en dat is nog een hele klus.” Zoals gebleken is ….

Julie: “Hoewel, er zijn wel grenzen, klankschaaltherapie, oorkaarsen en homeopathie zijn dan dingen die ik bij voorbaat al afwijs.” Waarom wijs je sommige dingen bij voorbaat af? Dat begrijp ik niet zo goed. Nu is het wel zo dat sommige dingen iemand meer zullen aanspreken dan andere, maar onbekend is onbemind. Toegegeven, ik had ook mijn vooroordelen over healing, tot ik het aan den lijve ondervond. En homeopathie? Tja, mijn zus is na jaren zware en ongezonde medicatie overgestapt op homeopathie en houdt haar astma daarmee helemaal onder controle.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.