Off-topic discussies Off-topic discussies

Off-topic discussies

emma43

emma43

28-09-2009 om 14:00

Mama en papa [hoe noem je jezelf en je partner?]

Als ik iets tegen mij 9 en 14 jarige kinderen zeg over mijn man, heb ik het over papa.En onder aan een briefje schrijf ik mama.Nu vertelde mijn dochter dat de moeder van haar vriendin ,dan haar naam eronder zet.En niet praat over papa ,maar dan ook de naam van haar man noemt.
Hoe doen jullie dat???


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Pollewop

Pollewop

28-09-2009 om 14:05

Net als bij jullie

Gewoon mama en papa, ik ben geen vriendje of vriendinnetje van ze ;0)

Yta Chalne

Yta Chalne

28-09-2009 om 14:10

Naam

Ik gebruik namen. Heeft weinig tot niets te maken met vriendinnetjes zijn, overigens. 'Vraag maar aan papa' zou ik m'n mond niet uit kunnen krijgen, hun vader is niet dezelfde persoon als de mijne namelijk. Briefjes onderteken ik ook met mijn naam, niet met mijn functie

Net als emma

Ik onderteken ook met mama en als ik het tegen mijn kinderen heb over mijn man dan zeg ik papa. Mijn kinderen kennen mij nl niet anders dan mama en mijn man niet anders dan papa en dat zie ik niet als een functie maar als een eretitel: er zijn er maar 3 op de wereld die mij en mijn man zo kunnen en mogen noemen, terwijl de rest van de wereld mij bij naam, functie etc kan noemen.

Rembrand

Rembrand

28-09-2009 om 15:04

Anders.

Ik zet nogal eens een samenvoeging van mijn naam en mijn "functie" onder een briefje of mailtje naar mijn kinderen. ( dus Mamieke ).
( Marembrand klinkt niet zo leuk haha ).

Hilde

Hilde

28-09-2009 om 15:33

Net als emma

Zelfs nu nog, na mijn scheiding, spreek ik over mijn ex tegen de kinderen als over "papa". Is ook duidelijker, want mijn vriend heeft dezelfde voornaam als hun vader!
Hilde

Brianna F

Brianna F

28-09-2009 om 16:59

Gewoon

papa en mama.
Ik noem mijn ouders trouwens pa en ma, en mijn schoonouders worden pap en mam genoemd.
Om het allemaal even makkelijker te maken

Maylise

Maylise

28-09-2009 om 17:53

Naam

Als ik het over mijn man heb naar de kinderen toe zeg ik meestal zijn voornaam. Soms gebruik ik ook wel papa. Zoals "vraag maar even aan papa" of "dat weet papa wel". Het verschilt dus. In principe vind ik het logischer om hem bij zijn voornaam te noemen als ik over hem spreek maar in de praktijk wisselt het nogal.

Brieven naar mijn kinderen onderteken ik met mama.

Over mezelf spreek ik uitsluitend in de ik vorm en nooit als mama. Dat heb ik ook nooit gedaan toen de kinderen babies waren.

Mijn ex (en vader van mijn oudste twee) noem ik meestal tegenover mijn oudste kinderen bij zijn voornaam of ik zeg "je vader".

Maylise

Jet Burg

Jet Burg

28-09-2009 om 18:33

Hier

Hier ook papa en mama en als ik het heb over mijn man als met onze zoon (5) praat dan heb ik het ook over papa. Ik krijg nu alleen een beetje het idee dat dat misschien wat te kinderachtig is, want ik gebruik ook nog wel eens mama als ik vorm. Ik vorm is denk toch wat beter.
Mijn schoonouders noem ik bij hun voornamen, vind het raar om ze pa&ma te noemen.

Kaaskopje

Kaaskopje

28-09-2009 om 20:26

Pappa en mamma

Hoe anders

Jitske de Graaff

Jitske de Graaff

28-09-2009 om 20:29

Wisselend

Maar meestal mama en papa. En ik doe mijn best niet meer mama als ikvorm te gebruiken.
Mijn ouders hebben elkaar hun hele leven papa en mama genoemd, dus ook als ze elkaar direct aanspraken (ik denk ook als wij er niet bij waren). Brrr, wat vond ik dat irritant. En o.t. mijn moeder begint wel een iets te vertellen: ik ben met Ineke weggeweest- en dan verbetert ze zich snel: met tante Ineke - alsof ik anders niet weet wie het is.

amk

amk

28-09-2009 om 21:07

Hihi jitske

mijn vader heeft het vaak over "C, mijn zus" of J, mijn broer. Ja, duh als of je dat uit het verhaal al niet weet.

Prulletje

Prulletje

28-09-2009 om 21:35

En aan de telefoon?

Ik lig altijd onder tafel van het lachen als mijn collega haar zoon belt, of als hij haar belt. "Hallo, met mama." Daar gebruik ik dus gewoon mijn voornaam. Ook als het kind belt of opneemt.
Briefjes onderteken ik ook met naam en niet met "functie". In een gesprek verwijs ik meestal naar papa, hij meestal naar "je moeder". Maar soms gebruiken we hier ook elkaars namen, zeker als er vriendinnen bij zijn die ons ook bij de voornaam noemen.

Prulletje

Kiki

Kiki

28-09-2009 om 21:49

Gewoon pappa en mamma

Maar mijn zoontje is nog klein, dus ik zeg ook nog gewoon 'Zal mamma dat even voor je doen'

Mijn ouders en schoonouders trouwens ook hebben het ook over pappa en mamma.

Het grappige is, dat als mijn schoonmoeder het over schoonvader tegen mij heeft is het de voornaam en als ze het over schoonvader tegen mijn man heeft is het pappa.
Een algemene mail/brief naar ons drietjes ondertekenen ze met hun voornamen, naar mijn man alleen met pappa of mamma.

Mijn moeder heeft het ook tegen mijn man over pappa en mamma en ondertekent haar mails/brieven met mamma en pappa.

Maar zowel man als ik noemen schoonouders gewoon bij de voornaam. Ik weet dus niet waarom mijn moeder het onderscheid niet maakt en mijn schoonouders wel.

En als jullie het over jullie ouders hebben tegen je man of broer/zus bijvoorbeeld. Hebben jullie het dan over pappa en mamma of over onze/mijn vader/moeder

En als je met vriendjes/vriendinnetjes van je kinderen over hun ouders praat. Heb je het dan over pappa/mamma of over je vader/je moeder

Papa en mama

Als ik het tegen de kinderen over mijn man heb zeg ik papa, andersom zegt hij ook mama als hij het over mij heeft. Maar ik gebruik het niet als ik-vorm.
Mijn moeder noem ik meestal mam, mijn vader bij zijn voornaam (jaren geen contact mee gehad, voelt raar om papa te zeggen) en mijn schoonouders zijn heit en mem.

Kaaskopje

Kaaskopje

28-09-2009 om 22:02

Sini en prulletje

Even 2 vliegen in 1 klap
Sini, waarom maak jij onderscheid naar de leeftijd van je kinderen? Ik vind pappa helemaal niet kinderachtig hoor.
En Prulletje, ik kan het niet helpen, maar ik vind het een beetje apart dat jij iemand uitlacht omdat hij of zij zich niet bij de naam noemt tegen een eigen kind. Ik ben niet kaaskopje voor mijn kinderen dus ook niet als ik bel. Ik neem overigens wel altijd op met mijn voornaam ondanks dat ik met mijn klompen aanvoel dat het een eigen kind is die belt, gewoon omdat ik te laks ben om dat eerst te controleren in het scherm van de telefoon.

groene specht

groene specht

28-09-2009 om 22:17

Voornamen

Onze kinderen noemen ons bij onze voornamen, wij noemen elkaar ook nooit anders dan bij de voornaam en onszelf noemen we ik. Persoonlijk vind ik het gruwelijk om mezelf in de derde persoon aan te duiden en bovendien vind ik het taalkundig niet het juiste voorbeeld.
De kinderen mochten wel kiezen omdat zowel meneer Specht als ik een lange, niet heel makkelijk uit te spreken voornaam hebben en het ons voor hen wel handig leek om ons pappa en mama te noemen. Maar daar zijn ze beiden snel vanaf gestapt, na een korte periode mama + voornaam en pappa + voornaam.
Opa en oma worden wel nog steeds opa + voornaam en oma + voornaam genoemd.

Starry Night

Starry Night

28-09-2009 om 22:30

Gruwelijk?

Grappig, ik vind het juist intiem, dat gemama en gepapa. Voor de rest van de wereld hebben we een naam, slechts die twee speciale figuren op aarde mogen ons zo noemen.

Starry Night

Starry Night

28-09-2009 om 22:34

Prulletje

Misschien ligt jouw collega omgekeerd om jou wel onder tafel Lijkt me heel constructief, elkaar constant keihard uit gaan zitten lachen om malkanders verschillen.

Prulletje

Prulletje

28-09-2009 om 22:53

Starry, en kaaskopje

Tsja, het klinkt inderdaad niet aardig... Zo bedoelde ik het niet. We hebben een heel leuke groep collega's en dat soort dingen kunnen we van elkaar hebben. Maar waarom vind ik het grappig? Misschien komt het omdat de zoon in kwestie al groot is, een jaar of zeventien. Of omdat zij helemaal geen standaard moederlijk type is. Ik weet het niet, maar als zij het doet klinkt het nogal maf.

Prulletje

tonny

tonny

28-09-2009 om 23:01

Wij zijn erg van de bijnamen/koosnamen

en noemen elkaar zelden zoals we echt heten.

We worden aangesproken als pap en mam(a) maar ook bij voornaam, doopnaam, bijnaam/koosnaam, van alles en nog wat

En op kaarten/post naar de uitwonende kinderen schrijven we onze voornaam, daar is mijn man mee begonnen en ik pas me aan.

Tonny

Starry Night

Starry Night

28-09-2009 om 23:08

Oooooooh

Zeventien.... Zeg dat dan meteen, ja, hahahaha, dat maakt wel verschil, moet ik bekennen. Zag mezelf met mijn negenjarige krullenbol aan de telefoon zitten, ik zeg dus ook : "Met mama." Maar toch hopelijk niet meer als hij zeventien is Dan zal het wel 'met mij' worden, of hoogstens 'met je moeder'.
Mijn broer staakte op een gegeven moment ook met 'mama' en 'papa'. Dat werd 'moederrrrtje' en 'vaderrrrr'.
Aan de andere kant hoorde ik dit weekend onze neef van 30 mijn schoonzus met 'mama' aanspreken. En dat klonk gewoon... mja, intiem dus.

Kaaskopje

Kaaskopje

29-09-2009 om 02:21

Toch

vind ik persoonlijk dat er geen leeftijdsgrens aan pappa en mamma zit. Het is net waar je je prettig mee voelt en als dat mamma en pappa is mag dat wat mij betreft doorgaan zolang vader of moeder leeft. Mijn dochters noemen mij nu vaak 'ma'. Tien jaar geleden zou ik het vreselijk gevonden hebben, maar ik ben er nu aan gewend en als zij het zo willen vind ik het best, maar ik zal nooit toestemming geven om mijn voornaam te gebruiken. Dat vind ik niet 'voegen'.

Eens

Met kaaskopje. M.i. zit er geen leeftijdsgrens aan het noemen van papa en mama.

Ik noem mijn moeder gewoon mam (ze is 62, ik ben 39) Mijn oma (86)

Oeps

Ik was nog niet klaar

Mijn oma van 86 wordt door mijn moeder mama genoemd. En ik vind het volkomen normaal.

Als ik mijn kinderen aan de telefoon heb reageer ik met mama.

Ik moet er niet aan denken dat de kinderen mij of mijn partner ooit bij de voornaam noemen. Ik vind het papa en mama zggen ook iets intiems hebben, zoveel meer intiem dan het roepen van een voornaam. Dat doen al zoveel mensen

Pffff

Met excuus voor de tikfouten... Ik zit hevig in te storten op mijn werk en dan is het tikken van een verhaal zonder tikfouten nog een hele kunst!

reina

reina

29-09-2009 om 06:58

Hier

Meestal noemen we elkaar gewoon bij de voornaam, dat deden we ook al naar de kinderen toe toen ze klein waren "geef dat maar aan Reina" bijv. Mijn ouders noem ik papa en mama en dat zal ik altijd wel blijven doen. Onze kinderen gebruiken meestal onze voornamen, soms zeggen ze ook papa en mama, als ik naar mijn zoon mail gebruik ik allebei. Mijn eigen naam lijkt ook nogal op mama, dat was denk een reden dat mijn zoon al snel beiden ging zeggen (hij zei ook vaak 'mamareina' -klinkt met m'n echte naam beter-). Ik vind het grappig dat sommige mensen zeggen dat ze zich papa en mama laten noemen omdat dat exclusief voor hen is, ik vond dat juist niet, op het schoolplein riepen alle kinderen 'mama', de mijne riep lekker 'Reina', veel exclusiever Mijn opa en oma werden door hun 8 kinmderen altijd vaderPiet en moederMies (tenminste zoiets ) genoemd, ook nu nog als er over hen gesproken wordt.

Grote mamma

Die "leeftijd dat je te groot wordt voor pappa en mamma", dat heb ik ook nooit zo gezien. Als mijn moeder me belt, zegt ze ook nog altijd "met Mam" en ik heb toch echt mijn vierde kroonjaar al gevierd. Zij heeft haar moeder ook altijd met Mem aangesproken, dus je kunt best nog Mem op je 94e zijn
En briefjes, daar moest ik even over nadenken. Daar staat ook de "functie" onder. De briefjes die ik in de la van mijn kinders op school had gelegd, daar stond inderdaad mamma onder, nu ik erover nadenk. Mijn vader ondertekent vakantiebrieven ook al jaren met "Pappa".
Over letterlijk aanspreken: "Vraag dat maar even aan Pappa", maar of de kinderen er nu wel of niet bij zijn, ik spreek Genistus rechtstreeks met zijn naam aan, niet met Pappa. Dat heb ik ook nooit gedaan toen de kinderen nog heel klein waren.

Bastet

Bastet

29-09-2009 om 10:49

Aanspreken

Ik spreek mijn man noooooit aan met papa,vreselijk vind ik dat,maar ik zeg wel: Vraag maar even aan papa.
Groetjes,bastet

emma43

emma43

29-09-2009 om 12:36

Kiki

als ik met vriendjes van mijn zoon(9) over hun ouders spreek zeg ik ,je papa en mama.Met de vriendinnen van mijn dochter(14) over je vader en je moeder.
als de vriend van mijn dochter,tegen haar iets zegt over mij,zegt hij jouw ma,ik vind dat eerlijk gezegd toch leuker klinken als jouw moeder.hij heeft het ook altijd over 'mijn ma' als hij over zijn moeder praat.Ik vind dat liefdevoller klinken dan mijn moeder.

emma43

emma43

29-09-2009 om 12:46

Okee,

Ik kreeg het idee dat papa en mama op een bepaalde leeftijd kinderachtig werd.Maar ik noem mijn ouders ook pa en mam.als mijn vader iets verteld over oma,zegt hij tegen mij'mijn moeder'.dat irriteerd me soms best wel,dat klinkt net of ik geen band heb met zijn moeder.ik heb het tegen mijn kinderen over opa en oma als ik het over mijn ouders heb.Mijn schoonvader noem ik bij zijn voornaam.
Ik heb 2 volwassen nichtjes en die zeggen sinds een paar jaar geen tante meer,dat vind ik dan juist wel weer fijn.Geeft me het gevoel dat ze hier komen ,omdat ze het fijn vinden en het niet als verplicht bezoekje aan tante zien.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.