Met kerst aan coronaregels houden?

heu ja

Ik heb ook wel eens van die domme reacties gehad. Maar af en toe sprak ik andere ouders, en die bleken er nog minder touwen aan vast te kunnen knopen dan ik. Alleen die zeiden niks.

Ik heb in de 1e lockdown nog wat pittige mails aan de directeur gestuurd, na al zijn mails hoe geweldig het online lesgeven ging. Of een A4-tje met chaotisch door elkaar staande to do-acties en 1 facultatieve zoomles in de week nu werkelijk het beste was wat er te bieden was.
Ze hebben inmiddels wel bijgeleerd, want het online onderwijs staat nu wel. Alleen kwam er weer zo'n goede mail: de toetsweek in januari gaat gewoon door want de leerlingen hebben vast geen achterstand. Tja. Droom lekker verder, directeur.

Van de andere kant

Technisch gezien is het nu inderdaad wat beter geregeld dan bij de eerste lockdown, maar vakinhoudelijk vind ik het nog echt een crime. Ik had zo, de laatste dagen voor de vakantie (voor mij zou dat de eerste vakantie worden vanaf 9 augustus) ook echt geen creativiteit meer om lesactiviteiten om te zetten in online-activiteiten.
Dus vakinhoudelijk was het matig. Ondertussen kreeg ik voor het eerst sinds lange tijd een aanval van hyperventilatie tijdens de les.
Het perspectief om de komende twee vrije weken te gaan besteden aan een betere lesopzet, dat trekt me echt niet. Ik ben gewoon even niet meer gemotiveerd. Het jaar is te zwaar geweest.

Tsjor

Phryne

Rot voor jullie.

Tsjor

Heb veel mensen om me heen die in het onderwijs werken. Wat jij beschrijft over motivatie is herkenbaar. Online onderwijs is dan wel nodig maar ook erg zwaar. En zo helemaal in strijd met waarom mensen in het onderwijs willen werken. Het live onderwijs van de afgelopen maanden werd door velen trouwens ook als zwaar ervaren. Want onveilig door de grote aantallen leerlingen die geen afstand hoefden te houden en eenzaam omdat live contact met collega’s er nauwelijks meer was.

En nu de lockdown. School van jongste stapte ook de laatste dagen voor de vakantie over op online waardoor de docenten geen kans kregen om de periode na de vakantie voor te bereiden. Ik zie dat vooral als gebaar naar ouders (kijk eens hoe wij het belang van onderwijs voor de leerlingen hoog houden) maar niet kijkend naar de draagkracht van docenten.

Bah

Dat is niet fijn.

Skik

Ik ben al de hele ochtend met verdrietige kinderen in de weer. Echt heel naar en uitzichtloos. Dochter kreeg net een mail van KLM over de annulering, ‘We apologize for any inconvenience this may cause’. Nou, heel aardig van ze.
De onderzochte alternatieven zijn ook snel de kop ingedrukt, nu zowel België als Duitsland het initiatief van Nederland volgen.
Dochter is dus nu last minute een kerstboom aan het kopen met haar huisgenoot, en plannen aan het maken voor Oud & Nieuw.

Online onderwijs deel

Deze keer bij ons op school gelikte communicatie naar ouders en leerlingen. Voor examenleerlingen gaat alles gewoon door. Toetsweek, lessen, alles fysiek op school. Voor alle andere leerlingen vanaf 4/1 online les. Volgens normale rooster, alle lessen worden gegeven, alle huiswerk en planners in magister. Er komen wekelijkse mentor momenten, en de steunlessen en coaching uren gaan ook allemaal online door. Ook nog wat morele ondersteuning...sterkte aan iedereen, het zal zwaar worden, maar wij als school zijn er ook ( vooral?) om de leerlingen mentaal te ondersteunen en zorg te verlenen waar nodig.

Maar dat is de gelikte buitenkant. Hoe t straks echt gaat verlopen? Geen idee. De docenten kregen ter info een kopietje van de brieven naar ouders en de digitale kerstborrel van donderdag werd gecancelled. En terwijl ik vrijdag rond de lunch nog druk bezig was met de pre-kerst chaos af te ronden ( wie gaan er in januari naar de zorgklas op school? Surveilleren van digitale inhalers die hun geplande toets toch graag voor de vakantie wilden afronden en nog veel meer) kreeg ik al out of office reply’s van directieleden die ik her en der op een cc had gezet ( in verband met de vakantie lees ik mijn mail slechts sporadisch’ )

Ik heb een duister vermoeden dat de realiteit er heel anders gaat uitzien dan de gelikte versie die naar buiten is gegaan. Ik ga even een weekje serieus bijtanken voor een pittige januari maand. Ik ben dolblij dat de examenleerlingen naar school mogen, maar ben bang dat de combi van online en fysiek lesgeven nog pittiger wordt dan volledig online. En met de verhalen vandaag over de nieuwe virusvariant ben i’ er eerlijk gezegd ook nog niet zo zeker van dat we midden januari weer volledig terugschakelen maar normaal.

Enfin. We gaan t zien....ik hou gelukkig wel van een uitdaging. 😀. Ik gooi de beuk er weer in.

( en Phryne,...sterkte meid! Echt zwaar %#@€& dit......)

Boot?

Volgens mij vaart die nog.

Leatitia

Oprechte vraag.
Het online onderwijs staat toch?
Kost dat nu nog zoveel voorbereiding dat dat niet kan?
Waar zit dat dan in? Waarom is tussentijds daar niet aan gewerkt zodat dat gewoon goed staat en je instant om kan schakelen?
Ik heb een "gewone kantoorbaan" wel zorggerelateerd. Daar is het ook drukker dan ooit. Al sinds maart. Omdat nu niks vanzelf gast of even tussendoor besproken wordt
Steeds weer schakelen. Veel uitvallers. Iedereen is moe. Maar ik kan echt geen 2 weken vakantie opnemen nu. Er moeten toch taken verdeeld worden, bereikbaarheid geregeld worden etc.
Ik ben sinds maart niet meer op kantoor geweest en heb alleen in de zomer 3 weken vrij gehad.
Het is niet alleen onderwijs en zorg

Het is overal. Het is kut en we moeten toch door. Het geeft toch veel meer rust als je in de vakantie af en toe een moment pakt om dingen op te tuigen? Een paar x een uurtje. Dan staat het toch en heb je nog een zee van tijd over. Maar goed ik ben het misschien gewend dat prive en werk in elkaar overloopt. Dat zal ook voor iedereen anders zijn.

Sterkte Phryne

Het was zo duidelijk dat jullie er zo naar uitzagen om elkaar weer live te zien....

Andere takken van sport

Het gaat er ook niet om een wedstrijd te houden van wie het het zwaarst heeft of het zieligst is. Ik reageerde op Tsjor die het zwaar vindt. Ik herken dat vanuit mijn nauwe contacten met mensen in het onderwijs. Daarmee zeg ik niets over de zwaarte die mensen in andere sectoren ervaren.

Ik werk in de zorg, herken de druk en de zwaarte daar ook. Niet dat ik het gevoel heb trouwens dat men daar nu zo goed deze periode had voorbereid. Ook daar is men overvallen door de situatie van nu.
Wat ik wel zie is dat we sneller dingen weer normaal vinden. De werkdruk, het omgaan met risico’s enzovoorts. Dat zal men in het onderwijs ook wel gaandeweg weer gaan ervaren.

Phryne

Ik hoop dat je dochter er desondanks een leuke kerst van kan maken daar met haar huisgenoot. En dat jullie elkaar daarna weer snel mogen zien.

skik

Komt ze alsnog Phryne?

Ik las net in de krant dat reizigers uit het VK weer welkom zijn, Kan je dochter nog snel op het vliegtuig stappen om bij jullie te zijn? Ik hoop het!

skik

Maar dan wel na een pcr test en in Nederland 10 dagen quarantaine. Met quarantaine wordt kerst en oud en nieuw vieren alsnog heel lastig. Hopelijk lukt het toch nog wel. Die pcr test schijnt lastig te regelen zijn in Engeland.

Twee werelden

Voor mij bestaan sinds september twee werelden die steeds verder uit elkaar lopen. Op mijn werk bevind ik me vijf dagen in de week tussen grote groepen pubers en jongvolwassenen die onderling geen afstand hoeven te houden. En dat gaat na de kerstvakantie gewoon door: ik heb alle examenklassen dus krijg 192 leerlingen per week in mijn leslokaal te verstouwen. En buiten werk gelden totaal andere richtlijnen en wordt door de overheid gecommuniceerd dat de periode na de jaarwisseling spannend wordt. Ik kan die twee verschillende werelden voor het eerst niet meer met elkaar in overeenstemming brengen. Kinderen met een heel laag besmettingsrisico, een relatief grotere kwetsbaarheid en klein besmettingsgevaar wordt de toegang tot school ontzegd, terwijl leerlingen met het hoogste besmettingsrisico, een relatief lagere kwetsbaarheid en groot besmettingsgevaar massaal op school worden toegelaten. Begrijp me niet verkeerd, hoewel ik moeiteloos had kunnen schakelen naar digitaal onderwijs, zie ik mijn leerlingen liever in levenden lijve. De afstand tussen de leerlingen en mij is groot genoeg: daar heb ik de afgelopen maanden flink in geïnvesteerd. En het afwisselen van fysieke lessen en digitale lessen (aan de andere leerjaren) zal ook goed komen. Maar er klopt natuurlijk helemaal niets van het besluit juist voor de groep met het hoogste aantal besmettingen de grote uitzondering te maken. Op 4 januari ontvang ik gedurende de dag 4x een groep van ongeveer 30 leerlingen, waarvan een aanzienlijk deel de jaarwisseling in grote groepen feestend hebben doorgebracht. Voor het eerst in mijn werkzame leven voel ik weerstand om naar mijn werk te gaan. Ik hoop dat het mee gaat vallen met het aantal besmettingen op scholen en dat we met de keuze de scholen voor examenleerlingen open te houden niet van de regen in de drup belanden en met een langdurige scholensluiting te maken krijgen.

Geen idee

Ik ben een beetje verbaasd over die verplichte test. Die had ze volgens de KLM ook moeten doen voor haar geplande vlucht. Dat was nog best een gedoe, want op vrijdag en zaterdag was al geen plek meer in het testcentrum en ze zou maandag vliegen. Ik heb nu nog niets gehoord. Er zal wel een run komen op die testen en tickets, maar ik hoop dat ze nog een paar dagen komt.

Donna

'Maar er klopt natuurlijk helemaal niets van het besluit juist voor de groep met het hoogste aantal besmettingen de grote uitzondering te maken. 'Zou het kunnen dat bij het afwegen van de belangen het belang van de eindexamens hoger zijn komen te liggen dan het risico op besmetting; en dat deze kinderen geen ouders meer nodig hebben, oftewel dat ouders niet thuis hoeven te blijven voor deze kinderen?

Tsjor

Guera

'Kost dat nu nog zoveel voorbereiding dat dat niet kan?
Waar zit dat dan in? Waarom is tussentijds daar niet aan gewerkt zodat dat gewoon goed staat en je instant om kan schakelen?'
Bij mijn groepen wel. Er zijn cursisten die digitaal vaardig zijn. Dat scheelt al veel. Maar je moet de lessen anders opzetten en anders aansturen. Ik hou ervan om 'probleemgestuurd' te werken, maar als je niet ziet waar de cursisten ondertussen moeite mee hebben lukt dat niet. Het wordt dus een andere vorm van les geven, meer gestuurd, meer overdracht (op verschillende niveaus tegelijkertijd) minder controle en overzicht over waar iedereen mee bezig is.
En dan zijn er ook nog cursisten die digitaal helemaal niet vaardig zijn en de taal nauwelijks of niet spreken. Onbewust werk je dan in de fysieke lessen veel meer met lichaamstaal, maar dat is via een scherm echt lastiger.
Het is dus een overgang van les geven, begeleiding, ieder op eigen niveau (andere boeken, soms zelfs per cursist), problemen signaleren en ter plekke bedenken hoe je dat gaat aanpakken; naar een one-woman-show, waarvan je hoopt dat er iets van overkomt. Maar je mist dat je simpelweg kunt zien of iets opgepakt of begrepen wordt. Het voelt alsof je les geeft in dichte mist.
Natuurlijk, ik hoop dat ik volgende week, als ik een beetje bijgetankt ben, dat ik dan een paar uurtjes daaraan kan besteden. Ondertussen maalt het wel in mijn hoofd en ik hop altijd maar dat daar op een geven moment een briljant idee uit komt. Maar op dit moment is mijn hoofd nog leeg, helemaal leeg. Je hebt creativiteit nodig, inspiratie, enthousiasme. En dat lukt niet als je uitgeput bent.
Dat is althans mijn ervaring.

Tsjor

Tsjor

Dat (school)examens gewoon afgenomen moeten worden, staat buiten kijf. Dat kun je ook veilig organiseren. Maar ik zie niet in dat de de meerwaarde van fysieke lessen voor leerlingen uit 5 havo of 6 vwo groter is dan voor andere jaardagen. Juist nu de herstelprogramma’s op de meeste scholen voornamelijk gericht zijn op examenleerlingen, kun je dat niet volhouden. Uitzondering hierop is het oefenen voor praktijkexamens en practica, maar ook die kun je op zo’n manier organiseren dat leerlingen voldoende afstand tot elkaar kunnen houden.

laatste kerst - kaars blijft branden...

'Ik wil kerst bij mijn moeder niet overslaan. Hoewel ze naar omstandigheden redelijk gezond is, kan het op haar leeftijd ook zomaar afgelopen zijn'

Rosie schreef het in deze draad, ergens in de beginfase van de discussie..
Wat liep het anders...
Wat een verdriet.

R.I.P.

Eens met wilgenkat

Wilgenkatje, zo eens met jou. Ik zie verder amper iemand maar mijn vader en moeder hebben het zo moeilijk, beiden oud en niet gezond. Ze moeten net voor kerst gedwongen verhuizen uit hun geliefde woning omdat het niet langer kon. Nu in een verzorgingshuis. In de war en ontregelt. Ik ben dankbaar dat ik ze nog heb. Heb bewust al het andere contact gemeden om hen bij me te kunnen hebben met Kerst. het verhaal van Rosie hakte erin....

Ja sneu

Mijn moeder is vlak na kerst jarig, dus ik belde haar na drie dagen weer om te feliciteren. "Is mamma (gebruikelijke manier van praten voor ons) de dagen een beetje doorgekomen?". Even een stilte, kleine zucht... "Ja doorgekomen wel". Ik "daarmee is alles gezegd?" En ja, inderdaad. Een uitgestorven straat, wijk zelfs. Geen kerstuitingen in tuinen en achter de ramen. Snel met een hulp boodschappen doen en weer alleen thuis. Eerst hield ze de schijn nog op. "Ik kan érg goed tegen alleen zijn!" Maar dat duurt al een jaar. Zelfs voor een stoere "ik kan dat prima!" is dat té lang