Off-topic discussies Off-topic discussies

Off-topic discussies

zwart/wit

zwart/wit

07-03-2010 om 22:57

Uitgescholden op straat

Ik ben ruim 20 kilo te zwaar. M'n leven lang al een strijd. Jojo veel maar ben nu wel op m'n dieptepunt(= zwaartepunt).En voel mij daar niet prettig bij. Veel verdriet om andere zaken dus ik laat het nu maar even zo, lijnen komt wel weer. Wordt weer gerelativeerd door andere nare dingen.
Van de week stond ik ergens fout geparkeerd. Echt niet handig en de tweede keer het afgelopen half jaar. Hierdoor moest een auto wachten. Stom, stom , stom. Komt een vrouw vanuit paar huizen verderop mij tegemoet en begint me de huid vol te schelden. Ik kwam er niet tussen.Zij had er niets mee te maken maar heeft zich vast al eerder aan mij of mijn auto gestoord. Maar mij nooit aangesproken.Ik heb haastig mijn excuses aangeboden aan de wachtende automobilist, dat was niet zo'n kwaaie.Ook nog geprobeerd iets tegen die vrouw te zeggen maar kreeg geen kans.Terwijl ik normaal niet op m'n bekje gevallen ben. Uiteindelijk schreeuwt ze me toe dat ik daar niet staan mag en dat ik verderop parkeren moet(terecht) en dat een stukje lopen wel goed voor me is ; dikzak! (schreeuwend met haar maatje 34). Ik heb nog iets gemompeld dat ik liever mooi van binnen ben dan van buiten en ben weg gereden.
Het zit mij ongelooflijk dwars. Ten eerste ben ik echt geschokt dat ik uitgescholden word. Is toch echt wel 30 jaar geleden. Voel me er zo ontzettend rot over(eigenlijk heel verdrietig) en juist m'n zwakke plek. Normaal gesproken (en daar denk ik nu over) zou ik terug komen op dit gesprek en m'n excuses aanbieden voor het fout parkeren. Had ik niet moeten doen. Ze heeft er persoonlijk nooit last van gehad maar ik wil daarin best zeggen dat ik erop zal letten en dat het niet weer zal gebeuren. Maar ik zie er ook tegenop omdat de minachting en spot zo overduidelijk waren. Als ze weer zo tekeer gaat word ik denk ik boos, schiet niemand wat mee op, en doodongelukkig omdat het erin hakt. Ik zal haar nog heel regelmatig tegen komen. Ken haar niet maar ze oogt uit een ander milieu dan ik. Ik kan het niet zo goed hebben dat ik er zo van van de kaart ben. Tewrwijhl ik anders echt helemaal niet zo ben. (vandaar m'n andere nick). Wat zouden jullie doen in mijn geval? iK ben nu gewoon bang haar tegen te komen. Ze kwam dreigend en intimiderend op mij af. Maar wat ze zei/de toon waarop vond ik akeliger. Het was zelfs zo dat er een andere buurman(kende ik ook niet) erop af kwam en bleef staan om zonodig mij bij te springen. Wat maakt dat ik me nog meer schaam als hij hoort wat ze tegen mij zei. Nou, ik weet niet of ik over kan brengen waar het hier over gaat. Hoe zouden jullie nu handelen?


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Excuses

Als er iemand is die excuses moet aanbieden is zij het wel.Wat een nare boze heks!
Iedereen maakt weleens een foutje in het verkeer maar om dan op zo'n manier te reageren is buiten alle proporties. Dat er een buurman bij komt staan zegt genoeg over haar manier van reageren.
Het gaat erom wat jij met dat gebazel doet.Ga je besluiten om je door haar op de kop te laten ztten of niet.Wat het hoeft niet namelijk.Je kunt het ook naast je neerleggen.Je kunt het een of het ander besluiten.

Jij hoeft je nergens om te schamen en zeker niet over lijf, omdat zo'n tante Sidonia iets tegen je roept.En ook niet omdat die buurman naast je staat. Hij ziet ook heus wel dat je molliger bent dan zij.So what?! De vraag is of hij dat lelijk vindt.Niet invullen voor een ander. Ik heb veel vrienden die zweren bij een maatje meer, die lachen mij uit om mijn eeuwige gelijn.
Geef jezelf een schop onder je komt en wees trots !
( en zeg een volgende keer: "ja ik ben duidelijk dikker dan jij maar dat heeft als voordeel dat ik niet zoveel rimpels heb .. " En dan een vette knipoog. Haha.

Damajo

Ordinair

Je zit zelf niet lekker in je vel en dan tref je ook nog zo`n scheldende troela. Wat een onnodig kwetsende opmerking van dat mens. Ik zou er niet meer op terug komen en al helemaal geen excuses aanbieden, zonde van je energie zulke mensen. Zou ze ook kinderen hebben?
Wat een voorbeeld, getsie.
Probeer het los te laten, echt, dat mens is het hele incident al weer vergeten en jij hebt er nog lang last van. Dat is precies haar bedoeling. Loslaten dus en weten dat je meer waard bent dan zulke types.

Dit gedrag

Dit gedrag zegt niets over jou,maar alles over haar!
als je een bril had gehad,had ze brillenjood geroepen,als je rood haar had riep ze waarschijnlijk: rooie.
Zulke mensen zoeken gewoon iets om hun eigen frustratie kwijt te kunnen,probeer je er niets van aan te trekken.

Gerdina

Gerdina

08-03-2010 om 08:05

Wat een naar mens

Ik zou niets doen denk ik. Ik snap dat je je er erg beroerd onder voelt, dat zou ik ook zo voelen denk ik, maar dat hoeft niet. Zij is hier het asociale mens en zelfs al parkeerde je elke week verkeerd, dan kan ze dat nog op een normale manier tegen je zeggen. Uit het feit dat de buurman naar je toe komt om je te beschermen kun je wel afleiden dat dit alle proporties te buiten ging.
Probeer het van je af te laten glijden en je energie voor andere dingen te gebruiken. Als er iemand excuses aan moet bieden is zij het wel!

Puck

Puck

08-03-2010 om 08:50

Precies sus-anne

't mens weet gewoon niets beters te verzinnen om haar frustraties kwijt te raken. Ik zou het ook proberen van je af te zetten. Ik vind dat jij prima gehandeld hebt door er verder niet op in te gaan. En verder zou ik er ook niet meer op terug komen, ze is het gewoon niet waard.
Overigens snap ik niet goed waarom je je auto voor de 2e keer daar fout parkeert (maar dat is o.t.)

Zwart/wit

Weet je, die buuf van jou moet door met haarzelf. Die zit eigenlijk haar hele leven met zo'n scheldende geest opgescheept.

Dus ik zou zeker niet teruggaan. Voel je goed in jezelf, bij jezelf, en laat haar zitten waar ze zit!

margje van dijk

margje van dijk

08-03-2010 om 10:36

Innelijk (o.t.)

Ik sluit me aan bij de anderen: laat het van je af glijden, verspil hier je energie niet aan....

Maar het voorval deed me denken aan mijn zoon (10) gisteren, die luidkeels oreerde dat hij wel zou overleven in de wildernis. Dan eet ik bessen, en dan maak ik een boog, en pijlen, en dan schiet ik gewoon een haas of zo, en dan maak ik vuur, en dan heb ik lekker vlees te eten.

Goh, zei ik: vergeet je niet dat je zo'n dier dan ook nog moet slachten en villen en zo? Durf je dat allemaal. Ja hoor, zegt-ie. "Dan moet je eerst het innerlijk eruit halen"....

Het innerlijk. Ik moest heel hard lachen, en ik kreeg niet uitgelegd wat er nou zo lachwekkend aan was, maar inderdaad, het gaat om het innerlijk. En het innerlijk krijg je er echt niet zo makkelijk uit.

Focus je op het innerlijk en de rest doet er niet toe

Margje

reina

reina

08-03-2010 om 11:02

Bah!

Wat een naar mens! Ik vind uitschelden sowieso ordinair. Ik snap ook niet dat iemand dat doet. Probeer het van je af te laten glijden,maar ik snap dat dat makkelijker gezegd is dan gedaan.

Ik word mijn hele leven

al uitgemaakt voor van alles en nog wat met betrekking mijn uiterlijk/afkomst. Al hoewel het nu veel minder is hier in de randstad dan toen in Eindhoven. In Eindhoven heb ik wel echt akelige bedreigende dingen meegemaakt, dat ging dan veel verder dan uitgescholden worden.

Ik heb ook wel terug gescholden hoor maar dan word ik meteen zelf extreem grof 'hou jij je ongecultiveerde schijtbek stuk zwerfvuil'. Daar hadden ze dan niet van terug maar Tja je verlaagd jezelf er zo mee.

Ach jij bent nu een keer uitgescholden voor dikzak, ach ja, ik vind Rodebeuks visie heel positief.

Ze hebben alleen zichzelf ermee, mevrouw

Ik maakte een keer de beheerder van een fietsenstalling een compliment omdat ze zo'n prettige sfeer hadden daar. Bij een andere stalling waren beheerders in blauwe jassen die altijd heel vervelend en onvriendelijk deden. Zo onvriendelijk dat de forenzen daar regelmatig schrokken van de terechtwijzingen.

Bij de bewuste stalling waren de forenzen net zo gehaast en zetten ze hun fiets net zo vaak op onhandige plekken. Maar de sfeer was zo prettig en vriendelijk!

Ik sprak de beheerder erop aan en hij zei:"de mensen vertrekken op de laatste minuut van huis en zetten hier hun fiets in de gang zodat de anderen er niet langs kunnen, dan moet ik ze iedere dag weer vragen of ze hem in het rek willen zetten. Maar boos word ik niet hoor. Daar heb je alleen maar jezelf mee."

Zo grappig, ik had dat al het hele jaar gevoeld, dat verschil tussen die stallingen. En dat die fietsenmaker zijn keus dan zo duidelijk aan me kan uitleggen. Echt in één zin.

Eigenlijk wilde ik altijd nog een keer een slagroomtaart brengen naar de onvriendelijke stalling. Om ze te laten zien dat je ook anders naar de dingen kunt kijken. En om ze mijn dankbaarheid te laten zien dat ik niet zo verder hoef, dat ze mij mijn keuze hebben laten zien (met hulp van de analyse van de aardige meneer).

Dusseh... dit even nav Manda, om de bron te melden. En nu ik erover denk, zwart/wit, een slagroomtaart is een beetje raar in dit verband, maar misschien een feestelijk cadeautje voor de buurvrouw? Als troost dat ze met zichzelf moet leven? Een feestelijke rauwkostsalade?

Echt hoor, haar ellende is eindeloos. Wat je geeft krijg je terug. Iedereen kan die keten stoppen door bewust iets anders terug te geven maar ik zie jouw buurvrouw dat nog niet zo snel doen.
Dusseh...

Psychische armoede

die term hoorde ik ooit, vond ik ook wel een mooie omschrijving.

Rode beuk

Inderdaad...ik zpou voor een bosje narcisjes gaan.

En Zwartwit...gewoon je schouders ophalen.

Vic

Vic

08-03-2010 om 13:18

Hmm nee hoor

"Ten eerste is het zo dat maatjes 34 vaak ervan uitgaan dat alles wat groter is dan maatje 38 dik is"
Nee, volgens mij is dat niet zo. Pas vanaf maat 40/42 ongeveer Maar dat maakt ook helemaal niet uit, mensen die willen schelden doen dat toch wel. Ze zijn niet wijzer, dus rug recht, blik vooruit en die lui in hun sop laten gaarkoken.

Even citeren

Ooit gelezen: Churchill had iets te diep in het glaasje gekeken, wat hem op een uitbrander van de een of andere Lady X kwam te staan: Meneer! U bent dronken!
Mevrouw, u bent lelijk. Maar morgen ben ik weer nuchter, en u nog steeds lelijk.

Variatie op dit thema 'mevrouw, u bent dom. Ik kan misschien nog afvallen...'

Maar ach, het heeft allemaal geen zin. Tegen verregaande botheid is nou eenmaal geen kruid gewassen, en echt verweer heeft een normaal mens er ook niet tegen.

Groeten,

Temet

Hahaha vic...

'Nee, volgens mij is dat niet zo. Pas vanaf maat 40/42 ongeveer '

Lol!

En maat 34 is graatmager. Ook al niks.

Ik denk dat ik er ook nog dagen mee zou rondlopen hoor, als me zoiets belachelijks zou overkomen. Maar zoals iedereen hierboven al zegt...probeer het van je af te laten glijden. En wat ik ook altijd tegen mijn kinderen roep als ze eens door deze of gene onheus bejegend zijn....wees blij dat je zelf niet zo bent of doet!

Ingrid

*kijkt naar maatlabel in rok*

maat 34

Polly Shearman

Polly Shearman

08-03-2010 om 15:32

Eindhoven>? ot

dat is geen brabant!
LOL

ik vind eindhoven een typisch voorbeeld van wat juist GEEN brabant lijkt!

liora

liora

08-03-2010 om 15:55

Zo vaak

Hoi,

Ik ben ook vaak voor dikzak uitgescholden en ik ben ook dik. Ik vind het niet leuk maar het raakt me ook niet echt. Ik vind het vooral heel dom en gemeen als mensen dat doen.

Liora

Massi Nissa

Massi Nissa

08-03-2010 om 16:51

Ach ja

Helemaal en roerend eens met alle voorgaande meningen. Jij kunt bij haar weglopen, zij niet bij zichzelf. En wat een armoede (goed woord, Manda) als je niets beters weet te verzinnen dan dat iemand dik is. Temets oplossing vind ik geweldig: "Ik kan nog afvallen, maar aan uw subnormale begaafdheid valt weinig meer te veranderen, vrees ik."
Ik ben trouwens ook niet mager .
Groetjes
Massi

Hier ook

Op koninginnedag liep ik gezellig met dochter door het dorp tussen de rommelmarkttroep te snuffelen, toen er een man naar me toe kwam die keihard zei dat ik 'vast wel wat wilde afvallen.' Hij bleek Herbalife aan te prijzen. Ik was echt verbijsterd en zei in eerste instantie 'nee hoor, dank je.' Hij ging maar door, echt genant, midden in een bomvolle straat. Ik negeerde hem verder, maar hij bleef achter me aanlopen. Uiteindelijk heb ik hem toegesist dat als hij nu niet ophield, ik met mijn volle gewicht op zijn gezicht zou gaan zitten tot hij zijn bek hield.
Ik heb Herbalife een mail gestuurd dat ik niet gediend was van die agressieve manier van benaderen en dat ik excuses wilde van die betreffende meneer. Nooit meer wat gehoord natuurlijk...
Ik ben trouwens wel wat gewend met een ultraslanke zus en een moeder die mij voortdurend met haar vergelijkt. Die vergelijking pakt nooit in mijn voordeel uit.

Katrien

Katrien

08-03-2010 om 18:03

De ergste

Ik zat met Echtgenoot op een mooie zomeravond op het terras van een restaurant wat te eten. Rond het terras stonden aan de zijkant een aantal planten. Ik zat met mijn rug naar die planten toe. Opeens hoor ik achter mij iemand roepen "Hey jongens, kom hier eens kijken." Ik, net als de andere gasten op het terras, kijk om. Ik zie een groepje jongens staan, ik schat 18-20 jaar. Eén van hen, die net geroepen had, wijst naar mij en roept "Amaai, ziet eens wat een dikke". Heel de groep schiet in lach, ze wandelen weg en ik hoor ze mijn figuur verder becommentariëren in niet mis te verstande bewoordingen.

Ik hoef zeker niet te zeggen dat mijn eetlust op slag verdwenen was en dat het leuke avondje uit in mineur is geëindigd.

En, Stoepkrijt, ben ook zo eens benaderd op een beurs door iemand die stoomkokers verkocht, dit met het argument van het gezond en licht koken en tegen mij zei "Mevrouw, u kan dit zeker gebruiken".

Katrien

Schelden

zegt alles over degene die het doet..Misschien als je het zo kunt bekijken, dat het je dan minder raakt...! (het feit dat je er zo mee zit zegt natuurlijk ook wel dat je zelf baalt van je overgewicht, ik baal ook van het mijne, maar zo zie ik er nu eenmaal uit, het ligt helaas nog steeds niet ineens, ´s ochtends náást het bed )

Polly Shearman

Polly Shearman

08-03-2010 om 19:55

Cobi

eindhoven is veel te snel en te hip en te nieuw voor brabant,
juist steden als tilburg Breda en denbosch... die zijn lekker brabants, rustiger, gemoedelijker.. bourgondischer..
maar ik kan je er geen feiten van, het is gewoon een gevoel.

Ongelofelijk

Ik denk altijd: waar bemoei je je mee? Wat kan het jou nou schelen of ik een paar kilo zwaarder ben dan jij mooi vindt?
Ik ben altijd stevig geweest en was in mijn hockey elftal een geliefde laatste man (ik kon goed blokken en hard slaan). Hoe vaak ik niet naar mijn hoofd geslingerd heb gekregen door van die magere spitsjes van de tegenpartij dat ik met mijn 'vette lijf in de weg stond'... En dat was dan maat 42. Mijn eigen teamgenoten waren altijd erg verontwaardigd, ik vond het dan juist extra leuk om zo'n meid tot waanzin te drijven door steeds de bal zo lomp mogelijk af te pakken. Maar wat al eerder werd gezegd, mensen vinden wel iets om over te schelden als ze willen. In datzelfde elftal zat een jonge vrouw van normaal postuur, die op een gegeven moment zichtbaar zwanger was, en haar laatste wedstrijd speelde. Zij werd door een gefrustreerde tegenstandster uitgemaakt voor 'vuile hoer'. Ik lag echt op de grond te rollen van het lachen bij het zien van het verblufte gezicht van mijn zwangere teamgenote.
Wat ik wel merk met mijn inmiddels maat 44/46 is dat mensen denken dat je dommer bent dan je daadwerkelijk bent. Ze proberen echt over je heen te walsen en zijn stomverbaasd als je tegengas geeft.

Mooi cobi

mooi dat het nie aan mij ligt.

Nasha 1st

Nasha 1st

08-03-2010 om 21:29

Overgewicht.....

ik heb inmiddels gemerkt dat het uitmaakt hoe je jezelf opstelt....ik zit niet met mijn overgewicht.....anderen wel....Omdat ik zo'n houding heb, heb ik dus weinig last van hoe anderen mij zien....En door die onverschillige houding ben ik onlangs in een sollicitatie beoordeeld op mijn kunnen en niet op mijn lichaam )

Klopt

Ik heb nooit moeite met het vinden van werk (ik werk als zelfstandig ondernemer), dat gaat inderdaad gewoon op hoe goed je bent en gelukkig weten ze me altijd prima te vinden.
Ik ben verwikkeld in een strijd met een planontwikkelaar en de gemeente, die op de plek van mijn huis een appartementengebouw neer willen zetten en die behandelen me alsof ik een dik, dom huisvrouwtje ben dat ze gemakkelijk van de kaart kunnen vegen. Inclusief uitspraken als 'mevrouwtje' en 'begrijpt u toch niet' en 'best moeilijk, he?'. Ik zit alleen nog even in dubio of ik ze in de waan zal laten of niet. Als ze me totaal onderschatten is het natuurlijk wel grappig, dat gaat ze tonnen meer kosten dan ze denken dat het ze gaat kosten. Maar irritant is het wel.

Nasha 1st

Nasha 1st

08-03-2010 om 22:07

Oh stoepkrijt! (beetje ot)

Dat doet mij denken aan mijn collega! HBO-er, juridisch onderlegt, geen dommerdje!!! Maar klein en van Indonesische afkomst....die ging op computerjacht.....wat zij altijd deed, zich eerst helemaal inlezen en dan de winkel in.....Het domme vrouwtje spelen....allerlei vragen (wat doet dit dingetje dan? knipperknipper met de oogjes....)....en dan net als die verkoper dacht (kat in het bakkie, ik verkoop mijn slechtste model voor heel veel geld) kwam zij uit de hoek.....Die arme jongens stamelden dan nog wel wat termen, maar echt overtuigend was het niet meer....ik pieste elke keer weer in mijn broek van het lachen!!! Dus....weet wat je te doen staat!

Sacha

Sacha

09-03-2010 om 16:37

Fladderbeestje

Tja, ik moet eerlijk bekennen dat ik mijzelf er ook op betrap dat ik langer naar iemand met overgewicht kijk dan dat ik naar anderen kijk en ook wel eens kijk wat er dan op de band wordt gelegd in de supermarkt. Ik vraag mij dan oprecht af hoe iemand aan dat overgewicht komt, zijn het genen? bouw? voedingspatroon? Zelf nader ik ook de vijftig en moet ook moeite doen om niet aan te komen, de laatste jaren ben ik veel minder gaan snoepen en ik heb altijd veel bewogen. Het is absoluut niet vervelend bedoeld hoor, als ik mijzelf er op betrap kijk ik ook meteen ergens anders heen. Maar ik vraag mij nog steeds af, hoe kom je aan zoveel overgewicht?

Okee

Ik ga mijn best doen. Maar die projectontwikkelaars zijn ook niet te onderschatten...

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.