Off-topic discussies Off-topic discussies

Off-topic discussies

Drexit

Drexit

25-06-2016 om 15:25

verhuizen naar andere regio/huis verkopen, waar begin ik?


Fransien

Fransien

27-06-2016 om 20:56

Jong en ongebonden

Toen wij net afgestudeerd waren solliciteerden we ook overal in het land. We zijn toen verhuisd.
Voordat we kinderen hadden, zijn we ook nog een keer verhuisd voor het werk.

Met jonge kinderen die nog niet naar de basisschool gaan zou ik het ook nog overwegen (al zou ik het niet leuk vinden, ik had in die tijd 3 onder de 3 en dat is aanpoten, dan wil je liever niet verhuizen).
Nu de kinderen op de basisschool zitten, zij hier hun vriendenkring hebben, wij hier geworteld zijn en onze vriendenkring hebben, de eerste naar de middelbare gaat, zie ik het niet zitten. Als het niet anders zou kunnen zouden we gaan, maar ik blijf liever hier zitten.
Natuurlijk bouwen we wel weer een vriendenkring op, natuurlijk krijgen de kinderen ook wel weer nieuwe vriendjes en vriendinnetjes, natuurlijk zijn daar ook leuke/goede scholen. Maar om eerlijk te zijn hebben we hier een goed leven en dat geef ik niet zonder hele goede reden op, en dan moet die reden wel heel erg goed zijn.
Naar een ander land gaan zou ik zelf niet graag doen. Ik zie op tegen de cultuurshock en ik ben niet zo avontuurlijk aangelegd.

Overigen hebben mijn man en ik makkelijk praten, we zijn beide it-ers en er is nagenoeg overal in het land behoefte aan onze kennis en expertise, dus kan ik bij ontslag hier in de buurt makkelijk een nieuwe baan vinden en hij ook.

Ginny Twijfelvuur

Ginny Twijfelvuur

27-06-2016 om 22:15

Fransien en Zeetakje

Ik zou ook liever niet verhuizen. Ben ik het helemaal mee eens, maar het gaat erom dat het door sommigen bij voorbaat al uitgesloten wordt. Dat vind ik laakbaar.

En inderdaad, Thuiszorg is overal nodig en de markt voor winkelpersoneel is vast ook overal ongeveer gelijk. Maar voor ander werk ligt dat weleens anders. En dan moet je soms keuzes maken. Wij hebben dat gedaan toen we nog jong waren. In de regio waar we nu wonen is er voor mijn man veel makkelijker een boterham te verdienen dan in de regio waar ik oorspronkelijk vandaan kom.
Ik ben nu redelijk geworteld hier, maar dat heeft ook best wel even geduurd. Wil ik niet beweren dat iedereen dat maar moet doen maar ik snap wel wat Inaya bedoelt.

Zeetakje

Zeetakje

27-06-2016 om 22:34

Nee hoor

Volgens mij wordt het door niemand uitgesloten. Er wordt alleen door gedaan of het zo simpel is en dat is het voor een hele groep niet. Ik snap ook wat Inaya bedoeld.

Ginny Twijfelvuur

Ginny Twijfelvuur

27-06-2016 om 23:31

Jouw post # 50

Zette mij toch wel op dat spoor.
Maar eerlijk is eerlijk in je latere bijdragen nuanceer je dat wel weer.

Misschien bedoelen we wel hetzelfde.

Zeetakje

Zeetakje

27-06-2016 om 23:43

Geloof...

dat we het inderdaad best aardig met elkaar eens zijn. Het schoot mij een beetje verkeerd dat (in ieder geval bij mij) de indruk gewekt werd dat de meeste mensen die geen werk hebben liever in de bijstand zitten dan dat ze verhuizen. En dat vind ik te kort door de bocht.

Vandaar dat mijn reactie misschien ook een beetje kort door de bocht was, maar dan vanaf de andere kant bekeken. En dan krijg je dit soort dingen.

Inaya

Inaya

28-06-2016 om 07:05

angela67

'Vind je het niet een verarming van onze maatschappij en ons niveau van welvaart en delend vermogen als je iemand dwingt om te verhuizen?'

Nee, dat vind ik niet. Maar ik sta er, denk ik, heel praktisch/basaal in. Mensen willen eten. Dan heb je de keuze: een moestuin hebben of een betaalde baan hebben. Dingen als 'niveau van welstand' zeggen niet zoveel als je je rekeningen niet kunt betalen.

'Kan het zijn dat je met andere normen en waarden wat dat betreft bent opgevoed'

Ik heb een deel van mijn jeugd in de crisisopvang en jeugdpensions gewoond, maar wat heeft dat met mijn normen en waarden te maken?

Ik vind dat sommige mensen hier in het westen het verschil niet meer kunnen zien tussen luxe en basis. Ikzelf ben vegetariër. Dat is een luxe! Dat kan namelijk in deze maatschappij, met gigantische hoeveelheden verse groenten, kaas, noten en vegaburgers in de schappen van de supermarkt. Maar iemand die bij de nomaden leeft, kan zich die luxe (!) niet permitteren. Want daar staat vanavond van-ouderdom-gestorven-taaie-geit op het menu. En verder niks. Dus eet je geit.

Er is een gezegde: wie niet eet, hoeft niet te werken.

Angela67

Angela67

28-06-2016 om 07:32

inaya

een van de voordelen van een welvarende maatschappij is dat we iedereen te eten kunnen geven en een dak boven ons hoofd. Daarnaast verdienen we met z'n allen nog eens zoveel geld extra dat er voor iedereen ook nog veel meer mogelijk is. Dus ik vind dat het niet moet stoppen bij: verhuizen voor een baan want uitkeringen moeten niet.
Ik vind dat we samen die maatschappij maken dus ook dat ik bereid ben mijn salaris voor een deel af te staan aan de maatschappij om idealen mogelijk te maken. Dus ik zal nooit stemmen voor verplichte verhuizing bij het genieten van een uitkering.
Ik ben wel voor duidelijke regels omtrent uitkeringen en misbruik voorkomen - ik geloof ook oprecht dat het merendeel van de mensen met een uitkering daar niet blij mee is.
Maar om hen dan voor een net zo'n tijdelijke baan naar een ander deel vna het land te laten verhuizen en 2.5 jaar later, want geen contract, weer naar een ander deel, dat vind ik armoe.
Daar heb ik graag belastinggeld voor over.
Dat mag jij luxe noemen, maar ik vind het welvaart en sociaal gedrag.
Als jij de luxe hebt om vegetarisch te eten, en toch ook een oordeel hebt over hoe anderen hun woonomgeving waarderen en daar hun leven willen leiden, dan matcht dat niet helemaal met elkaar.
gr Angela

Kaaskopje

Kaaskopje

28-06-2016 om 08:57

k snap best dat dit voor Kaaskopje misschien net een brug te ver

Goh, laat ik nou denken dat dit nu eens niet allemaal op mij persoonlijk gericht was!

Ik ben wel bereid om 3 uur per dag te reizen. Dat vind ik voorlopig genoeg naast een werkdag van 8 uur (dus 9 uur aanwezig). Verhuizen doe ik echt niet, tenzij het zo'n enorme sprong voorwaarts is, dat je wel gek zou zijn om dat niet te doen. Een baan van gemiddeld 10 euro per uur, op payroll- of gewoon uitzendbasis, zal voor mij een te groot risico zijn om voor te verhuizen. Ik neem aan dat zelfs de grootste globetrotter dat kan begrijpen.

Ik heb de indruk dat een aantal van jullie het vooral vanuit de eigen positie bekijkt. Als ik nu al 1000 euro per maand kwijt zou zijn aan huur, dan is een overstap naar een ander huis van 1000 te overzien. Maar als je in een sociale huurwoning zit, met 1 3/4 inkomen op ons niveau, verbrand je als je wijs bent niet alle schepen achter je.

Maar dan toch even een vraag: het is makkelijk om over een ander te beslissen, maar stel dat het je eigen situatie zou zijn. Ik hou het bij partner en kinderen. Als de partner niet mee kan of wil verhuizen, wat dan? De relatie is nog prima, dus dat wil je graag zo houden.

Sally MacLennane

Sally MacLennane

28-06-2016 om 09:40

Kaaskopje en anderen

Het weekendhuwelijk is al genoemd, geloof ik Handig als je de dubbele huur kunt betalen. Maar als je dat niet kunt, heb je een probleem.

En het lijkt me heel kwetsend als mensen langs de kantlijn volhouden dat je tóch moet verhuizen, i.p.v. je hand ophouden. Op enkele asociale uitzonderingen na is er geen mens die voor zijn plezier in een uitkering zit. De papieren rompslomp, de dreiging van strafkorting als je per ongeluk iets fout hebt gedaan, de beperkingen in je persoonlijke leven (vooral in de bijstand, onderschat dat niet!) en het stigma dat je krijgt als je onverhoopt niet in je eigen inkomen kunt voorzien zijn dingen die je niet graag mee wilt maken.

Je noemt nog een ander heel belangrijk punt, namelijk de sociale huurwoning. Iemand met een laag inkomen kan nou eenmaal niet de vrije huur of koop in en is daarop aangewezen. Tenzij ze opeens een bovenmodale fulltime baan vinden, maar als we realistisch zijn weten we dat die kans klein is. En dan loop je tegen wachttijd op. Zelfs in mijn voor sociale huur gunstige gemeente is er een wachttijd. In de Randstad is die wachttijd al snel jaren, zelfs voor het kleinste flatje. Hoe overbrug je die?

Op kamers wonen dan maar: is niet veel goedkoper.

En hoe zit het met reiskosten? Ik hoor steeds vaker dat die niet of niet dekkend worden vergoed. Nou kan je het geloof ik wel bij de belasting opgeven, maar dan moet je het toch nog zelf voorschieten. Wat lastig is als je niet bepaald modaal verdient.

Het is makkelijk bepalen dat je moet verhuizen om uit de uitkering te komen. Maar het is echt niet altijd onmogelijk.

Ik spring niet meteen star in de nee-stand. Ik ben zelf buiten de vertrouwde regio verhuisd, met een laag inkomen. Het kon, ik werd er beter van, ik had spaargeld dat ik er voor kon gebruiken, dus ik deed het.
Maar er zijn, zeker bij een lager inkomen, bij een aantal mensen teveel bijkomende problemen waardoor je van de regen in de drup komt.

Denk ook aan andere zaken, zoals "wie zorgt er dan voor mijn sukkelende moeder", wat als je net eindelijk een goede school hebt gevonden voor je kind met leerproblemen, wie er niet mee te maken heeft zal het wegwuiven maar het is wel een probleem als je er wel mee te maken hebt.

Vlak heimwee niet uit. Ik ken het zelf niet maar het moet verschrikkelijk zijn.

En wat kost een verhuizing? Naar een ander deel van het land kun je moeilijk even een bakfiets lenen en een bestelbusje loopt ook niet op water. Vloerbedekking haal je niet even van de weggeefhoek op Facebook tenzij je mazzel hebt en bij iemand een laminaatvloer kunt uitbreken.

Verder staat verhuizen heel hoog op de stress-top-10. Onderschat dat niet.

Denk in mogelijkheden, niet in moeilijkheden, maar wees ook realistisch. Wie vrolijk van hot naar haar verhuist als het werk dat vraagt, kan zich dat blijkbaar permitteren (niet alleen financieel). Maar besef goed dat dit voor veel mensen niet goed mogelijk is. Of gewoon helemaal niet.

En dat heeft niks te maken met "liever in een uitkering blijven hangen".

Triva

Triva

28-06-2016 om 09:43

Inaya

Schets dan ook even hoe je het voor je ziet. Je zit in de bijstand als alleenstaande moeder van 2 kinderen op de basissschool in een sociale huurwoning en je kunt werk krijgen (met een contract voor BEPAALDE tijd, anders krijg je niet) 150 km verderop.

Hoe kom je aan een huis en wat doe je als je contract niet verlengd wordt? Weer verhuizen? Dat vind jij menselijk?

domineeskind

domineeskind

28-06-2016 om 11:11

verhuizen

Hoorde bij het werk van mijn vader, al kwam het bij mij goed genoeg uit zonder schoolwisselingen.

Kaaskopje

Kaaskopje

28-06-2016 om 11:48

Verhuizen door aard van beroep

Er zijn meer beroepen waar verhuizen heen normaal is. Ik stel me zo voor, maar dit is niet mijn wereld, dat daar ook hulp bij komt. Een werkgever die meedenkt over een nieuw onderkomen, geld om de verhuizing (mee) te betalen, dat soort zaken. En zoals Ginny bevestigt zullen mensen met een laag inkomen gewoon niet de middelen hebben om een (tijdelijke) verhuizing te bekostigen. Daar zitten we dan in Ede (ik zie daar wel eens vacatures). Ik krijg een eerste contractsverlenging na een half jaar, hoera, nog een verlenging na (heel gunstig) 1 jaar en dan krabt de werkgever zich 4 x achter zijn oor en bedenkt dat hij zich geen vast personeel wil veroorloven. Een terugkeer naar de Randstad is praktisch onmogelijk, want niet te betalen. Ik heb de indruk dat Jaina, die in mijn ogen té makkelijk over de behoefte om ergens te blijven heenwalst, een heel goed inkomen heeft, van zichzelf met daarbij opgeteld van de partner. Dan zijn grote stappen sneller gemaakt. Jaina zal nu misschien zeggen dat ze vroeger dit soort keuzes ook al gemaakt heeft, zonder deze man en internationale familie, maar niet iedereen wil en kan dat. Dat lijken sommigen totaal niet te respecteren, want het is 'onbegrijpelijk' en 'je houdt liever je hand op'. Er liep een topic over 'empathie wie heeft dat nie'. Best veel mensen volgens mij.

Ik ben zelf niet zo panisch voor een verhuizing uit de stad als mijn man. Dat zal vast komen omdat ik al een paar keer verhuisd ben en weet dat dat ook wel weer went, maar ik ben er niet meer zo luchtig over als 30 jaar geleden. Ik hou van deze stad, er ligt meer van mijn verleden in deze stad, dan in de plaatsen waar ik eerder heb gewoond. Ik vind dat niet onbelangrijk. Als het echter om mij alleen zou gaan, zou ik (als ik alle bibbers over zo'n grote stap zou hebben overwonnen) het wel kunnen. Maar alleen als de toekomst meer zeker is dan met een baan op uitzendbasis. Ik heb ook niet het gevoel dat de maatschappij in zijn geheel gediend is bij de huidige situatie, waarin we hebben te accepteren dat banen niet meer voor altijd zijn. Het zorgt voor ongerustheid en beperkt de mogelijkheden.

Triva

Triva

28-06-2016 om 12:24

domineeskind

Jouw vader had geen huisvestingsproblemen en kreeg gewoon meteen een vaste baan. Dat kun je niet vergelijken met werk zoeken als je in de bijstand zit.

domineeskind

domineeskind

28-06-2016 om 12:45

re triva

Nee en zo heb ik mijn post ook niet bedoeld, meer iets als in gaan waar je ouders gaan/ partner gaat, gaan waar je werk je brengt. Toen was huisvesting idd geen probleem dat is tegenwoordig anders omdat veel pastorieën verkocht zijn en de predikant zelf iets moet kopen/ huren.

Nieuwe vriendenkring opbouwen

Iemand in deze draad zei ook in een vreemde woonplaats "Natuurlijk wel weer een vriendenkring op te bouwen"

Nu ben ik zelf halverwege de 30 en toen ik 40 was naar een andere woonplaats verhuisd, en in mijn beleving was dat helemaal niet zo natuurlijk. Misschien wel als je een verenigingsdier bent of kerkelijk meelevend. Ik had de indruk dat het leven van de meesten tegen die tijd al zo vol zit dat ze amper aan hun oude vrienden toekomen. Ik heb aan het schoolplein twee vriendinnen overgehouden, maar daar blijft het eigenlijk dan ook wel bij.

Kijk

Kijk

28-06-2016 om 14:34

idd Kenfan

Heel lastig. Na in mijn eerste huis wat buurtjes als kennissen bestempeld te hebben, ben ik in mijn 4e huis 27 jaar later toch alles van weleer kwijt en heb ik niets meer over.

Jaina

Jaina

28-06-2016 om 15:25

Verhuizen

Natuurlijk zijn er omstandigheden waarin het niet handig is. Als je bijvoorbeeld een uitzendbaan kan krijgen dan zul je moeten afwegen of de extra ervaring die je hiermee op doet en de extra kansen die je hebt opwegen tegen de onzekerheid wat betreft woonsituatie.

Ik kom zelf oorspronkelijk uit een regio in Nederland waar de werkeloosheid hoog is. Mensen die samen met mij op school hebben gezeten en daar zijn blijven hangen zijn inderdaad nooit echt heel ver gekomen wat werk betreft. Veel hebben wel werk (gehad) maar vaak slecht betaald, onzeker en weinig toekomstbestendig. Sommigen zijn nu erg bitter. Ze hebben geen werk of geen goed werk, hun kinderen hebben ook geen werk en alles is de schuld van de politiek. Maar ze hebben ook zelf nooit echt iets gedaan om hun situatie te verbeteren. Ze hebben nooit overwogen om de regio te verlaten of een andere opleiding te gaan doen. De mensen die zijn weggegaan zijn gemiddeld beter terecht gekomen. Natuurlijk zijn er uitzonderingen aan beiden kanten. Maar dat is wel het algemene beeld wat ik zie.

En dat is allemaal prima als je helemaal tevreden bent maar dat zijn de meesten dus ook niet. Die doen weinig anders dan mopperen op Den Haag en de politiek en het is allemaal de schuld van anderen. Ik ben het met ze eens dat men in de randstad bijzonder weinig interesse heeft voor de rest van het land en dat de verre regio's een slechte deal krijgen en dat er te weinig investeringen zijn geweest en de investeringen die er gemaakt worden zijn niet de juiste. Dat klopt allemaal op macro niveau. maar op micro niveau heeft het weinig zin om zo negatief en bitter te doen over je eigen situatie als je nooit de kans hebt aangegrepen om die te verbeteren omdat je geen risico's durfde te nemen, niet weg wilde uit je comfortzone en dergelijke.

En ik zie het nu bij de volgende generatie dus ook weer gebeuren. Dochter van een kennis is nu begonnen aan een MBO opleiding in de richting van theater en dans. Ze woont in de regio. Is van plan daar te blijven. Ik zei nog voorzichtig tegen haar moeder of het niet beter idee was om deze opleiding als ze die perse wil doen te volgen in een van de grote steden waar er misschien nog enige behoefte is aan mensen die dit studeren zodat ze alvast kan netwerken en dergelijke. Maar nee, daar was volgens de moeder het arme kind veel te jong voor en wat moest ze daar zo ver weg. Was een andere opleiding geen beter plan? Nee, dit wilde ze graag.
Dus ik kan nu al voorspellen hoe het naar alle waarschijnlijkheid gaat verlopen. Meisje maakt dit opleiding af. Meisje solliciteert naar banen in haar richting maar die zijn er niet veel en de concurrentie is groot en ze kent niemand in de regio's waar er wel werk is. Bovendien wil ze helemaal niet verhuizen. Meisje gaat uitzendwerk doen en als ze geluk heeft krijgt ze een vast contract ergens in een niet al te goed betaalde baan waar ze niet voor is opgeleid. En als ze weinig geluk heeft blijft ze heel lang in uitzendbaantjes hangen want er is gewoon nauwelijks werk daar. Dat is dus echt setting yourself up for failure. IPV dat ze de stap neemt en gaat verhuizen naar een regio met meer werk en/of een meer praktische opleiding gaat doen waar ze echt iets mee kan.

Jaina

Jaina

28-06-2016 om 15:36

Risico

Aan verhuizen kleven altijd risico's. Ik ben met weinig begonnen. Mijn man is met niks begonnen. Wat we nu hebben dat hebben we zelf bij elkaar gewerkt. Doordat ik bepaalde risico's heb genomen met werk, opleiding, inkomen en verhuizen heb ik uiteindelijk daar profijt van gehad. Dat was niet altijd makkelijk. We hebben arme periode's gehad, we hebben werkeloosheid gekend, we hebben een periode gehad dat mijn man honderden kilometers verderop woonde want daar was wel werk... En niet elke beslissing is even goed geweest.

Maar als ik nooit wat had gedaan dan werkte ik nu naar alle waarschijnlijkheid in een vrij simpele administratieve baan voor iets meer dan een minimum loon of bij de thuiszorg of iets dergelijks. Dat zijn de banen die de meesten van mijn oudklasgenoten in de regio doen. Nou ja, de thuiszorgers zijn hun baan nu helaas voor een groot deel kwijt. Veel ander werk is er niet. Enkele mensen hebben uiteraard geluk gehad en wel een goede baan gevonden in de regio. Maar de meesten dus niet. En dat zijn mensen die best de kans hebben gehad om er iets meer van te maken maar dat dus niet wilden.
En ik ken ook mensen die heel tevreden zijn met hun leven en dat prima vinden. Maar ik ken er ook vrij veel die dat niet zijn. Die balen dat ze hun opleiding nooit in de praktijk hebben kunnen brengen en dergelijke.

Toen ik zwanger was van mijn oudsten en mijn baan dreigde kwijt te raken omdat het bedrijf failliet ging heb ik een radicale beslissing genomen die die slecht kon uitpakken maar die ook veel goeds kon brengen. Ik had het ook niet kunnen doen en daar kunnen blijven en op zoek naar een nieuwe baan. Maar er was weinig werk. Mijn opleiding was niet sluitend. Ik woonde toen in een stad waar ik dol op was en ik vond het heel erg om weg te gaan maar ik ben wel gegaan.

En nogmaals, ik begrijp dat niet iedereen die risico's wel en kan nemen maar ik kan er moeilijk tegen als mensen dan vervolgens verzanden in eindeloos negatief gezeur. De keuzes die je maakt hebben consequenties en is er altijd een prijs die je moet betalen. Geen enkele keuze is vrij van die prijs.

Jaina

Jaina

28-06-2016 om 15:40

Kenfan

Tot nog toe is het me altijd wel gelukt om een nieuwe vriendenkring op te bouwen. Maar ik denk dat je zeker in het begin niet zo zeer moet spreken van vrienden als van kennissen. Het is echt zaak om gewoon heel veel mensen te leren kennen en dan blijft er vanzelf wat hangen.
Nu ben ik ook kerkelijk en dat scheelt inderdaad enorm. Je hebt dan gelijk een structuur waarin je aan de slag kan.
En ik werk in een redelijk mobiele sector waardoor je via werk ook altijd wel weer mensen ontmoet die zelf net in de regio zijn of nog niet zo lang hier wonen.
De meeste nieuwe mensen heb ik in het begin via werk en kerk leren kennen (en via mijn man). En dan ontmoet je vanzelf via via mensen.
Oh en het helpt ook om je een beetje op te dringen in het begin. Niet heel erg natuurlijk maar bijvoorbeeld zelf actief mensen uitnodigen te eten en dergelijke en proberen overal van op de hoogte te blijven. Als mensen je leren kennen dan nodigen ze je ook eerder uit want dan is jouw naam bekend bij hun.

Inaya

Inaya

28-06-2016 om 18:25

Trivia

wat zo jammer is aan dit soort discussies, is dat mensen altijd wel een voorbeeld kunnen vinden waarvoor het lastiger is. En dat ene voorbeeld is dan meteen een reden om alles maar overboord te gooien. Wat hypocriet is. Want die ene asociaal die juist graag een uitkering heeft en de boel belazert, beschouw je vervolgens niet als reden om alle uitkeringen dan maar te schrappen. Want dan gaat het ineens om uitzonderingen die niet voor het geheel mogen gelden.
Jij denkt in problemen. Ik in oplossingen.

Sally MacLennane

Sally MacLennane

28-06-2016 om 18:49

Inaya

Mogelijk begrijp ik je niet goed, maar bedoel je dat je, omdat er inderdaad rotte appels in de mand zitten, elke uitkeringsgerechtigde dan maar als potentiële fraudeur moet behandelen en stevig onder druk moet zetten?

Ginny Twijfelvuur

Ginny Twijfelvuur

28-06-2016 om 18:54

Goedzo Kaaskopje

Het ging inderdaad niet specifiek over jou. Al begon het geloof ik wel zo..

Verder vat Inaya het mooi samen: waarom juist dat ene geval waarin het niet past als voorbeeld nemen?
Stel nou hè dat je ergens een euro per uur meer kunt verdienen, is het dan niet mogelijk om dat geld te investeren in een kamer bij een hospita en voor de time being te kiezen voor een weekendrelatie? Tuurlijk ben je dan niet compleet uit de kosten, voor 160 euro per maand vindt je waarschijnlijk geen kamer. Maar is dat slechter dan thuiszitten? Werken is ook investeren in jezelf en in je toekomst.
En het is nog steeds zo dat je vanuit een baan makkelijker een andere baan vindt. Cv vulling doet ook wat.

Triva

Triva

28-06-2016 om 19:39

Inaya

Misschien moet jij dan eens duidelijk zeggen wat je bedoelt want dat doe je ook niet, je roept maar wat dus ja dan moeten wij wel invullen wat jij bedoelt.

Wie moeten er nu precies weg? Alleen alleenstaanden zonder kinderen die in de bijstand zitten?

Proefballonnetjes

Dat zijn een soort neoliberale proefballonnetjes. Onuitvoerbaar.
Een deel van de uitkeringstrekkers, zeker nu de wajong niet meer courant is, kan helemaal niet elders gaan werken en zijn afhankelijk van de plaatselijke hulpverlening en hun eigen netwerk hoe klein dat ook is. Die dwingen naar elders te gaan leidt tot nog meer narigheid aan de onderkant, daar hebben we al genoeg van. Gezinnen die dakloos worden, psychiatrische patienten die uit hun dak gaan bij gebrek aan zorg en aandacht en de politiezorg belasten.
En nu de sociale werkplaatsen gesloten worden krijgen we ook nog thuiszittende kwetsbare mensen met weinig zorg die ook door de mand dreigen te vallen.
Moet je eens vragen aan medewerkers in de gehandicaptenzorg een ggz hoe dat toegaat met die zelfstandige woningen en buurtwoonkamers waar ze zo sociaal in aanraking komen met de buurt. In grote steden is dat een grote sociale ellende waar kwetsbare mensen de dupe worden.
We denken heel wat van onszelf maar wacht maar af tot je zelf een keer in de sores komt, hoe dichtbij de afgrond dan is.

Inaya

Inaya

28-06-2016 om 20:47

juist niet Sally

'Mogelijk begrijp ik je niet goed, maar bedoel je dat je, omdat er inderdaad rotte appels in de mand zitten, elke uitkeringsgerechtigde dan maar als potentiële fraudeur moet behandelen en stevig onder druk moet zetten?'

Nee, juist niet! Ik bedoel dat het feit dat Trivia één voorbeeld heeft kunnen vinden voor wie verhuizen misschien niet eenvoudig is, juist NIET wil zeggen dat het hele principe dan maar overboord moet.

Trivia: 'Wie moeten er nu precies weg? Alleen alleenstaanden zonder kinderen die in de bijstand zitten?'

Zucht.
Wie niet eet, hoeft niet te werken. Wie niet kán werken, krijgt een uitkering. Wie wil eten en wel kan werken, maar 'hier' (waar dan ook) geen werk kan vinden en elders wel (!), kan en mag zich niet verschuilen achter heimwee of 'geen zin om te verhuizen'.

Dat is toch niet zo moeilijk?

Sally MacLennane

Sally MacLennane

28-06-2016 om 21:06

Inaya

"Nee, juist niet! Ik bedoel dat het feit dat Trivia één voorbeeld heeft kunnen vinden voor wie verhuizen misschien niet eenvoudig is, juist NIET wil zeggen dat het hele principe dan maar overboord moet."

Ik vind dat dat per individu moet worden bekeken, dus ik ben het tot op zekere hoogte met je eens.

"Zucht.
Wie niet eet, hoeft niet te werken. Wie niet kán werken, krijgt een uitkering. Wie wil eten en wel kan werken, maar 'hier' (waar dan ook) geen werk kan vinden en elders wel (!), kan en mag zich niet verschuilen achter heimwee of 'geen zin om te verhuizen'.

Dat is toch niet zo moeilijk?"

Zucht terug.

Zoals ik al zei: individueel bekijken. Je kunt simpelweg de mensen niet dwingen om de paar maanden tot paar jaar als een nomade door Nederland te reizen van tijdelijk baantje naar tijdelijk baantje. Of iemand dwingen afstand te doen van mantelzorgwerk. Het is heel kortzichtig om dan te zeggen dat iemand zich verschuilt achter heimwee of geen zin.

Er moeten garanties zijn. Op korte termijn een passende (!) woning. En een vast contract na een korte proeftijd.

Ik heb vandaag op tv nog gezien hoe een ouder echtpaar door de crisis alles kwijtraakte: bedrijven, en hun woning in de vrije huur. Ze leven nu anderhalf jaar op een camping, krijgen nu een woning (het is een een regio waar de wachttijden niet zo lang zijn). Maar ze hebben nu geen werk.
Ze zijn achterin de vijftig, aangewezen op de sociale huur want door het faillissement hebben ze schulden en zit kopen of vrije huur er niet meer in. Kun je die mensen dwingen naar elders te verhuizen, waar de wachttijden voor sociale huur waarschijnlijk ook langer zijn? Weer jaren op de camping? Leuk voor twee weken vakantie, maar als het langer duurt is de lol er wel vanaf.

http://www.omroepflevoland.nl/nieuws/136931/swifterbant-struinen-noodgedwongen-op-de-camping

En nee, dit zijn geen uitzonderingen. De mensen die langer in een uitkering blijven hangen zijn juist vaak oudere mensen, of de groep die AnneJ al beschreef.

Niks "heimwee of geen zin".

Zet die kortzichtigheid nou eens uit je hoofd en denk niet zo zwartwit! Ja, in bepaalde gevallen is het goed om te overwegen je heil ergens te zoeken. Mits je garantie hebt op een vast contract en je niet jaren op de wachtlijst voor de sociale huur moet staan. Zoals iemand al schreef: als het een investering voor je toekomst is, zou ik het zeker doen. Maar niet als het je niets zal opleveren wegens geen vast contract bijvoorbeeld.

verhuizen voor baan

Er wordt nu gedaan alsof we als maatschappij mensen dwingen om voor een tijdelijk contract 200 km verderop te gaan wonen. ik vraag me af hoe vaak dat in praktijk voorkomt. De mensen die ik ken die verhuisd zijn vanwege werk, wilden graag een betere/leukere/interessantere baan elders hebben.

Triva

Triva

28-06-2016 om 21:30

Alkes

Inaya wil dat iemand die nu een uitkering heeft gaat verhuizen voor een baan, het gaat dus niet om een beterE/leukerE/interessanterE baan hier. Als je nu in een uitkeringssituatie zit krijg je echt niet zomaar een vaste baan voor onbetaalde tijd aangeboden voor een flink salaris.

Mijn vraag is dus nog steeds wat Inaya nu precies wil of is het gewoon een soort van omdenken wat ze bedoelt? Verhuis eerst eens naar een provincie met werk? Het maakt mij allemaal niet uit maar met vage dingen als wie niet wil/kan etc kom je er niet.

Sally MacLennane

Sally MacLennane

28-06-2016 om 21:31

Dat klopt, Alkes

Maar er zijn blijkbaar mensen die dat toch willen gaan eisen van uitkeringsgerechtigden. En of het nou 50 of 200 km is, voor een groep mensen is dat te ingrijpend en te onzeker. Niet voor iedereen, maar wel voor een bepaalde groep mensen. Waarom, is al vaker uitgelegd. Het is niet alleen maar geen zin of last van heimwee.

Aagje Helderder

Aagje Helderder

28-06-2016 om 22:51

Of het nu gaat om die bijstandsmoeder of niet

verhuizen voor een andere baan wordt natuurlijk wel ingewikkeld nu inderdaad weinig vaste contracten gegeven worden.

Ik heb altijd geïnvesteerd in werken, want ik vind werken vanzelfsprekend (gelukkig doe ik het graag). Ik ben flexibel geweest bij het zoeken van een baan. Heb niet gehangen aan één bepaalde regio om te werken. Gegaan waar er werk was.
Om terecht te komen in de tak van sport waar ik wilde zijn, heb ik ooit een baan ver van huis aangenomen. Dat was een enorme investering van mijn tijd en onze financiën: ik maakte lange dagen en mijn reiskosten à 500 km per week moest ik bijna geheel zelf ophoesten. Maar ik heb het gedaan en het heeft me interessant gemaakt voor de baan die ik nu heb. Daar heb ik ook nog aardig voor genetwerkt. Ondertussen heb ik mijn kennis en mijn competenties goed op pijl gehouden.
Maar het werk in mijn branche wordt minder, dus de kans dat ik een keer mijn baan of een deel daarvan verlies is aanwezig, al is het niet urgent nu. Ik zal solliciteren en ik ben bereid om te reizen, maar verhuizen terwijl er geen vastigheid tegenover staat is voor mij geen optie. Ik zou het raar vinden als andere mensen gedwongen worden te verhuizen voor een onzekere situatie. Voor een vaste baan verhuizen zou ik een normale gang van zaken vinden, maar dan wordt het weer gecompliceerd door het feit dat in veel gezinnen/relaties twee banen zijn.

Wat betreft ts: hoe naar het misschien ook is, ik ben het wel eens met Tsjor: sommige dingen kunnen niet of nu niet. Een huis onder water levert een restschuld op. Verhuizen naar de Randstad betekent bijna altijd duurdere woonlasten: lever je twee keer in. Zonder zicht op werk op de plek waar je wilt wonen lijkt me dat onhaalbaar, maar vooral onwenselijk. Je zit dan misschien wel in de gewenste regio, maar werkt jezelf in de nesten. Dus: zorgen dat je huis niet meer onder water verkocht hoeft te worden en het dan oas verkopen. Daarna: zorgen voor werk op de plek waar je het wilt en dan pas een nieuwe woonplek. Of idd: kijk of er een andere plek is om te wonen die wel leuk is en die de afstand naar je werk bereisbaar houdt. En dan geldt weer: huis pas verkopen als je er geen schuld aan over houdt. Sterkte!

Aagje

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.