Verkiezingen: ga je anders stemmen?
Wat ik graag wil weten: ga je nu anders stemmen dan de vorige keer of keren en zoja waarom en van welke partij naar welke partij?
Eventueel met andere nick natuurlijk 
Naar aanleiding van kaaskopjes reactie:
Kaaskopje schreef: " Als ik bekijk wat ik over mijn hele leven al heb gekost, dan moet ik inderdaad mijn mond houden"
Kijk... bovenstaande gedachte geeft aan waar het denken meer en meer naar toe gaat.
Wat heb ik gekost, en mag ik dan nog wel reageren, heb ik dan nog wel het recht om een beroep te doen op de gezondheidszorg...
(En ik weet wel, waarschijnlijk heeft kaaskopje dit niet zo bedoeld, maar ik vond het een mooi voorbeeld om op te reageren)
Is dit een voorbode van wat er ons te wachten staat? Solidariteit is goed, mits we maar allemaal "even veel" kosten? Waar begint het, en waar houdt het op? Heb je als 72 jarige nog wel "recht" op een revalidatie plek, als je "veel gekost" hebt tijdens je leven, of is dan jouw potje leeg?
Ik zelf heb erg veel moeite met die gedachte...
Sinbad's vrouw
Wie zegt dat dan? Je geeft zelf aan dat je een interpretatie geeft aan kaaskopjes uitspraak en verder staat nergens zoiets?
Niet druk gaan maken om iets waarvan je denkt dat anderen het misschien wellicht eventueel zo bedoelen of denken. Da's toch zonde van je energie ? 
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Bodemloze put
Sinbadsvrouw, er is helemaal niks mis met je realiseren wat je kost. Er is het klassieke verwijt aan 'links' dat dat maar doet alsof het niet op kan en er eindeloos betaald kan worden voor burgerongemakken.
Dat verwijt is overigens niet terecht als het op politiek links gaat (die zijn zuinig geweest), maar populistisch- actievoerend of mopperend links heeft er wel een handje van te pas en te onpas te roepen dat 'ze' maar moeten betalen.
Bij weten wat je kost hoort dat je je realiseert dat die 'ze' alle belastingbetalers bijelkaar zijn en dat die put met geld wel degelijk een bodem heeft.
Maar nu de verhoudingen kantelen, het aantal werkenden met torenhoge schulden overstijgt inmiddels al het aantal mensen met een uitkering http://www.nu.nl/economie/2808246/stijgend-aantal-werkenden-met-financiele-problemen.html, blijkt dat niet alleen populistisch links zich heeft bezondigd aan de 'ze' gedachte, maar dat dat bij populistisch rechts net zo goed aan de hand is.
Helaas is dat nog een graadje erger, want niet alleen burgers leven op een krediet dat als puntje bij paaltje komt ook door de belastingbetalers betaald moet worden, maar ook bedrijven.
Steeds duidelijker wordt dat we in een soort nep vrije markt leven die uiteindelijk toch volledig rust op geld van de overheid: zie Griekenland, zie onze banken (ABN, ING). Zie ook instellingen als Vestia (woningbouw) of Amarantis (onderwijs) die het geld er risicovol met bakken doorheen hebben gejaagd, maar die door hun systeempositie toch in stand gehouden moeten worden.
De boosdoeners die de staatskas leegeten zijn niet langer de mensen met een uitkering. Die eten maar beetjes in vergelijking tot dat wat de vrije markt eruit wil hebben.
Precies daarom zit de oplossing ook niet in het nog verder afbouwen van de vangnetten. Dat is te weinig. En dan vooral ook niet omdat de collectieve voorzieningen inmiddels de meest idiote beperkingen kennen, zorg vooral dat je als AOW-er geen vrienden maakt want voor je het weet ben je de helft van je AOW kwijt, terwijl die vrije markt nog steeds risico's mag nemen alsof het niks kost.
"Heb je als 72 jarige nog wel "recht" op een revalidatie plek, als je "veel gekost" hebt tijdens je leven, of is dan jouw potje leeg?"
Dat ligt genuanceerd. Het potje is al voor een belangrijk deel leeg en dat komt inderdaad omdat heel veel mensen meer kosten dan ze betaald hebben. Maar de bezuinigingen die nu nodig zijn, hebben daar steeds minder mee te maken.
Die gaan over kosten die gemaakt zijn of moeten worden om vermogens en systemen overeind te houden. Huizenmarkt, onderwijs, zorg, de euro, een europa, etc.
Groet,
Miriam Lavell
Sinbad's vrouw
Ik zei dat ik eigenlijk mijn mond moest houden, maar dat doe ik natuurlijk niet. Ik besef dat ik geld gekost heb, maar dat wil niet zeggen dat ik mij daar echt schuldig over voel en ik daardoor geen nieuw beroep op zorg durf te doen. Een mens kiest meestal niet voor de lol voor kwaaltjes en problemen en het zou vreselijk zijn als we in Nederland naar een situatie afglijden waarin zorg alleen nog op te brengen is voor wie het betalen kan. Een manier om dat te voorkomen is om een deel van de lasten bij de burger te leggen, maar als dat deel zo groot wordt dat het een probleem wordt voor die burger is het lijkt mij een 'van de wal in de sloot' oplossing. Ook hier zou premie naar inkomen een oplossing kunnen bieden, direct via het loonstrookje dus. Ruw gezegd betaal ik nu per maand 10 procent van mijn salaris aan zorgpremie. Die 10 procent is voor mij verhoudingsgewijs net zo'n grote aanslag op mijn budget als wanneer iemand met een hoger inkomen 10 procent moet inbrengen.