Verkiezingen: ga je anders stemmen?

Werkende zestigers (o.t.)

Volgens mij zijn 'wij' de eerste generatie vrouwen die gaan doorwerken tot hun pensioen. Voorheen was het gebruikelijker dat de vrouw haar baan(tje) opzegde als haar man men pensioen ging. Ook al omdat anders de AOW van de man werd gekort (raar maar waar). Als ik nu 'oudere vrouwen' zie die nog werken vind ik dat altijd een beetje sneu (hoewel dat nergens op slaat). Dat gaat natuurlijk helemaal veranderen binnen nu en twintig jaar (sowieso omdat ik dan zelf oud ben en er dan heel anders tegenaan kijk).

Rijke man trouwen

Jetteke, wat raar dat je zo boos wordt.
Even in perspectief met een eerdere opmerking van jou in deze discussie: "Tegelijkertijd zullen mensen moeten beseffen dat ze ook zelf verantwoordelijk zijn voor hun eigen leven en dat niet altijd alles geregeld zal worden door "de overheid" in de vorm van uitkeringen, toeslagen en leuke extra-tjes."
Vervolgens gebruik je 'kosten kinderen' als argument om in algemene te bewijzen dat je met veel minder inkomen toekunt als de kinderen het huis uit zijn. "Kortom, je kunt met een veel lager inkomen (de helft?) toe als je geen kinderen meer te onderhouden hebt."
Dan zeg je ook nog: "Toeslagen komen we uiteraard niet voor in aanmerking, maar geeft ook niet. We gaan daarnaast verstandig met geld om. Dus "de helft" staal op mij, maar ook op heel veel mensen om mij heen"
In werkelijkheid is dat bedrag van 240€ per maand precies dat wat je in het eerste citaat benoemde: een vat van leuke extratjes.
Jij wil wel je AOW houden (je bent van mening dat dat moet voldoen aan de regels van verzekeren, terwijl dat feitelijk niet zo is, Kaaskopje heeft gelijk).
Op basis van je eigen leven vol extra's meen je dat mensen makkelijk met de helft toekunnen na het uit huis gaan van de kinderen.
Nu zeg je:"Nounounou. Als ik ergens goed in ben (al zeg ik het zelf), is het de tering naar de nering zetten, je moest eens weten ... "
Uit je argumenten maak ik dat niet op. Als je enig inzicht had gehad, dan was het niet in je opgekomen op te merken dat je met de helft van je inkomen toekunt als je kinderen het huis uit zijn.
Trouw een rijke man, was steevast het advies van mijn docent economie in dit soort gevallen.
Groet,
Miriam Lavell

Concrete bedragen

Jij was nieuwsgierig naar concrete bedragen:

Mijn puber hier kost waarschijnlijk 50 euro per maand, inclusief zakgeld, telefoongeld, kleding en vrijwillige ouderbijdrage.
Het kan zijn dat ik iets vergeten ben, en dus maken we er maar eens 60 euro van per jaar.

In een bericht van gisteren vertelde jij wat je kinderen kosten. 650 voor je student, 240 voor je middelbare scholier.
Dat is dus bijna 900 euro per maand.

Weet je dat dat meer is als wat ik verdien als ik 40 uur in de week werk? En dat ik van dat bedrag dan ook nog reiskosten moet betalen, en dat ik daarvoor een auto MOET onderhouden?

En echt, ik vind het geweldig dat je dat voor je kinderen wilt en kunt doen, maar zoals ik gisteren ook al aangaf, ik vind de bedragen die je noemt niet representatief, en ik mis wat dat aangaat een stuk inlevingsvermogen.

Al was het alleem maar om de opmerking: " Ik weet ook wel dat als je huurt, je tot aan je dood huur blijft betalen en dat dat een behoorlijke aanslag op je inkomen is, huurtoeslag of niet. Mijn ouders doen het" ...

Het is makkelijk om naar andermans schoenen te kijken, en om er even in te staan. Het is alleen heel wat anders om ook daadwerkelijk een X-aantal jaren in die schoenen te lopen... Pas dan weet je hoe ze daadwerkelijk zitten.

Jetteke

Ik zal het eens uitrekenen straks, ik weet wel dat mijn zoon, student, inderdaad niet op kamers kan wonen, ja.

Kansen enzo...

Waar ik mijzelf ook al een jaar of wat over verwonder of verbaas of mateloos aan irriteer, is de gedachte dat iedere vrouw van deze generaties keuze's heeft gehad om te leren en te blijven werken, en dat het dus "eigen verantwoording" als je geen goedbetaalde fultime baan hebt.

Het is de mythe van de "maakbare" maatschappij, die steeds meer voet aan de grond krijgt in nederland, en in "ons" gedachtengoed.

Diezelfde mythe legt de verantwoording bij het individue zelf, en legt ook de "schuld" bij de persoon zelf, als hij of zij iets niet heeft kunnen bereiken. "Dan had je maar beter je best moeten doen, je kansen moeten grijpen", en vul nog maar een aantal dooddoeners in.....

De generatie van mijn ouders, (de eerste na-oorlogse generatie, de mensen die nu 65 jaar en ouder zijn ) was een generatie waarin het kostwinnaarsmodel nog de norm was.

"Mijn" Generatie dus geboren vanaf pak hem beet 1965, is de eerste generatie waarbij de gedachte kwam dat ook vrouwen zelfstandig moesten kunnen functioneren, en dat ook zij financieel onafhankelijk moesten zijn. Concreet hield dat in, dat vrouwen moesten zorgen dat zij een beroep leerden om hun eigen broek op te h ouden.

De generatie na mij ( dus die van mijn zoon 1988) vind het heel normaal dat man en vrouw beide werken en dat zij beide voor het gezinsinkomen zorgen.

Tussen beide modellen, kostwinnersmodel en tweeverdieners model, zit maar één generatie. Mijn generatie. Die generatie is in mijn ogen dan ook een overgangs generatie. Niet meer helemaal het kostwinnersmodel, maar ook nog niet helemaal het tweeverdienersmodel.

Dat houdt dus ook in dat er in mijn generatie enorm veel verschillen zitten met betrekking tot de modellen waarin zij leven. Er zijn gezinnen die al helemaal het tweeverdienersmodel overgenomen, en er zijn gezinnen die nog helemaal in het kostwinnersmodel zitten, en alles wat daar tussen in zit.

Dit gegeven wordt in mijn ogen vaak "vergeten" Als tweeverdiener is het heel normaal dat "iedereen" tweeverdiener is, en als dat niet zo is, dan is dat "eigen schuld, dikke bult" . Dan had je maar meer moeten leren, dan had je maar moeten blijven werken, dan had je maar dit, dan had je maar dat.

Zo is het alleen niet gegaan. Ik denk dat er maar weinig vrouwen waren die op een mooie dag in 1992 dachten, Kom, weet je wat ik denk dat ik maar niets meer ga doen, zodat ik over 20 jaar lekker bij de "achtergebleven" vrouwen hoor, die nog in het kostwinnaarsmodel leven, en ik alleen nog maar de laag betaalde "simpele" baantjes kan doen.

Als ik terugkijk naar de afgelopen 30 jaar, zijn er gewoon beslissingen genomen tav van werk en gezin die bij die tijd pasten, die rekening hielden met de mogelijkheden die er toen waren met betrekking tot je werk en je gezin. Soms waren de dingen niet anders, kon je niet anders en wist je niet beter. Of was het domweg niet haalbaar...

En nee, dit is niet een "ik wist niet beter en ben dus zielig verhaaltje en ik heb recht op... " reactie. Dit is domweg een reactie om aan te geven dat "Eigen schuld, dikke bult" bij tijd en wijle veel te kort door de bocht is.

Jetteke

Jetteke, jij hebt het steeds over schoolgeld, maar je bedoelt de ouderbijdrage. Schoolgeld is niet aan de orde op het bo en vo. Als de school van jouw kinderen die ouderbijdrage naar inkomen laat betalen, is dat schappelijk, maar 1 van de dingen die mij hier op OO wel is ingeprent is dat de ouderbijdrage vrijwillig is en dat er dus niets geëist kan worden, dus ook niet naar draagkracht betalen. Ik ben niet tegen de ouderbijdrage, dus ik heb altijd braaf het gevraagde bedrag betaald, op 1 jaar na, toen het écht niet lukte. Maar al met al was de ouderbijdrage bij ons niet meer dan zo'n 10 euro gemiddeld per maand.
Ik heb het eens grofweg uitgerekend, maar tijdens de vo-periode denk ik dat we gemiddeld 100 euro per maand per kind uitgaven. Dat is kleedgeld, ouderbijdrage en vereniging. Tijdens de eerste mbo-opleiding van mijn dochter lagen de bedragen beduidend hoger, omdat ze als mbo leerling onder de 18 geen recht op een ov-studenten (chip)kaart had. Bovendien moesten de boeken zelf betaald worden, etc. Ik ben de precieze bedragen hiervan even kwijt. Verplichte kosten dus, waar je niet in kunt schipperen. Als ik dit zo opschrijf sta ik ervan te kijken hoe we het dan toch allemaal prettig gehaald hebben. Nu krijgen ze allebei een flinke bijdrage in de studiekosten en laat ik ze veel meer zelf betalen. En nog ben ik iedere maand blij als het nieuwe salaris weer binnenkomt. Want ook als je de kinderen even wegdenkt dan gaat er nog steeds 100 procent huur van de rekening, zorgverzekeringen van 2 personen, de diverse andere verzekeringen, kabelabonnement met alle toeters en bellen daarom heen, onze mobiele abonnementen, e.d. en dan hou ik al de helft van ons gezamenlijke inkomen over. De toeters en bellen en mobiele abonnementen zijn onze luxe-uitgaven. Van de andere helft moet de rest. Eten, toiletspullen, huisdieren, etc.. Behalve de kosten van de kinderen, gaat de rest dus gewoon door als ze het huis uit zijn. Ik weet niet hoe de toekomst er financieel uit gaat zien, maar zoals het er nu uit gaat zien, zullen we ook met ons tweeën flink veel kosten hebben van hetzelfde salaris. Het verschil zal 'm zitten in dat we dan iets meer ruimte kunnen maken voor een vakantie, spontaan een restaurantje kunnen pikken en weer eens naar het theater kunnen gaan, doordat ik niet blut ben op het moment dat de theatergids op de mat valt. En wie weet worden we in de toekomst opa en oma en dan kan ik mij makkelijker 'oma-achtig' gedragen. Als de kinderen het huis uit zijn kan ik dus wel ruimer ademhalen, maar zéker niet met de helft toe. Net als Miriam vraag ik mij wel af of dat voor jouw wél realistisch is.

Hohoho

Ik bedoel alleen maar aan te geven dat ik wel geloof in die 20-25-30% regel voor wat je uitgeeft aan kinderen. Ik vond het onvoorstelbaar dat ik 2000 euro pm aan kinderen uitgeef maar als ik zaken optel kom ik er zeker wel aan. Bij een lager inkomen ga ik minder uitgeven (ik krijg meer kinderopvangtoeslag dus ik heb netto minder kinderopvanglasten, kinderen kunnen niet meer naar muziekles, etc) maar dat percentage blijft redelijk overeind, denk ik.

Tering naar nering zetten; ik vind het altijd bijzonder dat er zo gemakkelijk vanuit wordt uitgegaan da mensen met een hoger inkomen het niet zouden kunnen. Speak for yourself denk ik dan altijd.

Kaaskopje: geen 10 broeken per jaar? Geen jongens zeker!? Een broek (en er liggen altijd zo rond de 5-6 in de kast) gaat hier 6 maanden mee. En ik heb ze wel eens opgekalefaterd (6 euro per knie) maar dat is me te duur in vergelijking met een nieuwe broek (20 euro).

Kaaskopje

"Ik heb het eens grofweg uitgerekend, maar tijdens de vo-periode denk ik dat we gemiddeld 100 euro per maand per kind uitgaven. Dat is kleedgeld, ouderbijdrage en vereniging."

Uhm, en wat dacht je van boodschappen, vakantie, gas/water/licht, vervoer, boekentas, fiets, cadeautje met verjaardag, verjaardagsfeest, extraatje, sportspullen, uitjes.

Misschien deed je er niet aan/kon je er niet veel aan besteden maar 100 euro pm lijkt me weinig.

Waarom niet?

"Ik ben eerlijk, ik zou het wel heel erg jammer vinden en niet helemaal terecht."
Die indruk kreeg ik al en juist hier ligt de kern van mijn verbazing: waarom zou je het niet terecht vinden?
Je hoeft niet helemaal op herhaling, ik heb de argumenten van Chippie en jouw beamen al gelezen: een betoog alsof AOW een soort verzekering is waar je voor betaalt. Alsof het om een vrije-markt-product gaat, waarvoor je betaald hebt: voor wat, hoort wat, belofte maakt schuld. Nou ja, tenzij de aanbieder failliet gaat natuurlijk: pensioenfirma op de fles = geld weg: ook dat is de vrije markt.
Maar dat is het natuurlijk niet.
Als het ergens op lijkt, dan is het een collectieve voorziening zoals bijstand of www dat ook is (en al het andere dat uit de overheidspot komt). Het komt gewoon uit de belastingen. En van die pot mag je vinden dat die beperkt bruikbaar is, alleen in gevallen van noodzaak en juist niet om een leefstijl van extra's of gemakken in stand te houden.
Cobi gaf al aan dat AOW bedacht is voor de arbeidersklasse. Een logisch dingetje: arbeiders verdienen eenvoudig weg te weinig om er voor de oude dag van te sparen. Los van de volksverheffende motieven waren er ook meer pragmatische en economische: al die in verval rakende grijsaards deden het niet goed in het straatbeeld en leverde al maatschappelijke last op in armenhuizen en zo meer.
Geef ze een AOW-tje, zodat ze niet langer een armoedig bestaan tegemoet gaan en zelfs nog even hun steentje kunnen bijdrage aan de lokale economie: de bakker, de slager, de kruidenier.
Ik heb nooit begrepen waarom de groep die 'voor jezelf zorgen' het hoogst in het vaandel heeft en dat tot die tijd ook altijd zonder armoede gelukt was tot in graf, ineens ook die voorziening wilde.
Ik heb voor mijn eerste huis moeten sparen, lenen kon maar tot 70%. De rest heb ik geleend en inderdaad, ik heb ook HRA genoten. Zo min mogelijk, want ik heb keurig (lineair bovendien) afgelost. De koopsubsubsidie heeft mij inderdaad in staat gesteld een koophuis te hebben, waarvoor dank. De onbelaste koopwinst is mijn vermogen waarmee ik zonder overheid voor mezelf kan zorgen. Dat lijkt me het minste wat ik ervoor terug kan leveren.
Ik heb nooit begrepen waarom de groep die voor jezelf zorgen zo hoog in het vaandel heeft, ook de groep is die juist van HRA-subsidie het meest moet profiteren zonder daar ook maar _iets_ voor terug te leveren.
Bijstandgerechtigden moeten perkjes vegen (voor niets gaat de zon op), maar PH Donner mag in zijn eentje meer dan drie keer een bijstandsuitkering belastingteruggaaf toucheren om een huis van een miljoen te kunnen bewonen. Laat hem de tering naar de nering zetten, een stapje minder en hij kan prima bestaan zonder overheidshulp.
Jij ook, denk ik.
Betrek dit nu eens op jezelf "Tegelijkertijd zullen mensen moeten beseffen dat ze ook zelf verantwoordelijk zijn voor hun eigen leven en dat niet altijd alles geregeld zal worden door "de overheid" in de vorm van uitkeringen, toeslagen en leuke extra-tjes." en het je merkt dat het volkomen logisch zou zijn als jij je HRA, AOW, Kinderbijslag, kinderopvangtoeslag, reiskostenvergoeding en noem ze maar op kwijt zou raken.
Dat pakt overigens een stuk minder dramatisch uit dan je zou denken, want de belastingen kunnen dan drastisch omlaag. Naar een procent of 35.
Daar profiteren grootverdieners dan weer het meeste van waardoor ze misschien wel quitte spelen.
Dat is allemaal niet zo interessant. Het gaat helemaal niet over het gunnen of misgunnen of het zwart maken van het rijk zijn.
Het gaat over eerlijk verdelen in zuinige tijden in de context van onze maatschappij.
In die context is het tamelijk zot om aan te komen met paternalistische teksten over de tering en de nering en de luxe extra's, zolang je eigen inkomensklasse slechts met overheidssteun (HRA, zicht op AOW, kinderbijslag, etc.) de luxe leefstijl kan hebben die het heeft.
Vrij naar Kaaskopje: feitelijk heeft die sociale klasse helemaal geen overheidssteun nodig.
Groet,
Miriam Lavell

Constateringen.

Chippie:"Tering naar nering zetten; ik vind het altijd bijzonder dat er zo gemakkelijk vanuit wordt uitgegaan da mensen met een hoger inkomen het niet zouden kunnen. Speak for yourself denk ik dan altijd. "
Door wie wordt daar vanuit gegaan? Ik ken daar geen teksten of mensbeelden over. Die zijn er wel en volop en van oudsher over mensen met een lager inkomen, zie ook opmerkingen in dit draadje.
Ik haalde slechts media aandacht over schuldhulperverlening aan waarbinnen de toename zich vooral voordoet onder mensen met een boven modaal inkomen en die in de praktijk niet in staat blijken de tering naar de nering te zetten.
Dat gaat over constateringen. Niet over mensbeelden.
Groet,
Miriam Lavell

Chippie

Ik heb nog eens opnieuw bekeken wat de kosten geweest moeten zijn. Zat bij jouw 240 en 650 euro dan ook het eten in?
Maar als ik echt álles erbij haal, behalve het eten, dan zou ik tot 150 euro kunnen komen.
Fietsen zijn geen jaarlijks terugkerende aankoop, net zo min als schooltassen, tenminste bij ons niet. Omgerekend naar per maand kostte me dat uiterlijk 5 euro per maand. Vakanties werden uitsluitend van het vakantiegeld betaald, dus dat drukt niet op de maandelijkse uitgaven, maar okee dat geldt eigenlijk ook voor de kinderbijslag. Dus áls we al op vakantie gingen, dan reken ik daar 33 euro per kind voor. Zo duur maakten we het nooit, op 1 vakantie na. Met veel schraapwerk zou ik het maandbedrag voor 1 kind naar 200 euro op kunnen schroeven. Maar ik denk dat ik het dan echt héél ruim berekend heb. Niet de jaarlijkse realiteit dus.
Maar zit dat allemaal bij die 240 euro van jouw vo-kind in dan? Dat kan ik mij haast niet voorstellen met jullie levensstijl.

Duh, ik heb helemaal geen vo kind...

En heb nog geen idee wat ze gaan kosten...

Ik vind het wel grappig dat je vakantiekosten niet mee rekent omdat je dat van vakantiegeld betaalt.

Ik zeg alleen dat ik verwacht dat 3 kinderen 33% van mijn inkomen kosten. Dat is in ons geval 2000 euro per maand. Dat lijkt onnoemlijk veel (dat is het ook) maar als ik kinderopvang, vakanties, clubjes, muziekles, kleding, uitjes meetel dan kom ik een heel eind.
Voor jou zal dat minder zijn maar ik geloof graag dat dat ook rond 25% van je inkomen ligt.

Dat biedt wat mij betreft perspectief: als ze het huis uit zijn scheelt dat 33% in de lasten. Dat geldt voor mij en waarschijnlijk ook voor jou.

En over broeken, schoenen, onderbroeken en sokken kun je hele discussies hebben. Maar ik moet de eerste jongensmoeder nog tegenkomen die het met 5 broeken en 1 paar gewone schoenen redt.

Ehm

Wil de 2de kaaskopje opstaan?

Aha

Ik zie het al. Ik heb Chippie en Jetteke door elkaar gehaald. Sorry.

Chippie

Maar ik moet de eerste jongensmoeder nog tegenkomen die het met 5 broeken en 1 paar gewone schoenen redt.

Meldt zich!

skik

Skik en 52-tje

Die oogkleppen vind ik een denigrerende opmerking. Zegt meer over degene die het zegt, denk ik dan maar...

Versleten knieën hebben echt heel weinig met oogkleppen of je salaris te maken.

Lapje

Chippie:"Versleten knieën hebben echt heel weinig met oogkleppen of je salaris te maken. "
Nou... de vraag of je dan een nieuwe broek koopt, of die met versleten knieën oplapt met een kniestuk weer wel.
Hoewel... ondanks mijn tamelijk riante inkomen deed ik dat (wat een flauwekul, 5 broeken in een jaar) en bovendien droegen de (kleine) kinderen thuis een overall (een goedkope van de boerenbont, of een dure zeilversie van HH, afhankelijk van het weer en de bezigheden).
Ik had de keus. Ik had ook best 5 broeken per jaar kunnen kopen. Ik schaar het wel onder luxe extra's die niet door de overheid bekostigd hoeven worden.
Groet,
Miriam Lavell

Een overall?

Sorry hoor Mirjam maar ik denk niet dat mijn negen jarige zoon een overall aan doet. Ik heb echt nog nooit kinderen in een overall rond zijn lopen. Behalve op een boerderij en in het dorp waar mijn man vandaan komt.

En vijf broeken per jaar? Daar kom ik voor onze oudste ook wel aan. Ik denk drie spijkerbroeken (als die gaten in de knieen krijgen blijft hij ze gewoon dragen) en nog een paar korte broeken. Alle broeken (en alle andere kledingstukken) schuiven daarna door naar zijn jongere twee broers. Kapotte spijkerbroeken geven wij aan school om te gebruiken als reserve broeken. Wij hebben nog geluk onze kinderen groeien niet zo hard een korte broek gaat per kind zeker twee zomers mee. Een zomer en winterjas ook.

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

De crisis komt van rechts

Sahara, wij woonden op een soort van boerderij. Tegen de tijd dat mijn kinderen 9 jaar waren, versleten ze hun broeken niet meer zo. Kruipen hoeft dan niet meer tenslotte. Maar in deze discussie is dat allemaal niet zo relevant.
Het grappige is dat de discussie zich nu omdraait. Eerst wordt er hoog van de toren geblazen over het gepeupel dat zich maar eens moet realiseren dat ze voor zich zelf moeten zorgen en niet zo op de overheid moeten leunen voor leuke extra'tjes: tering naar nering, een beetje minder kan best.
Vervolgens wordt er een boom opgezet over kosten kinderen, 30%, met steeds meer argumenten dat het voor minder echt niet kan en nu zelfs een absoluut minimum in het aantal broeken per jaar.
Als we dat voor waar aan moeten nemen, dan heeft het gepeupel er een broekentoeslag bij nodig.
Dit draadje gaat eigenlijk over verkiezingen en dus over keuzes in de begroting. Het pijnpunt dat ik zie, het gewijs naar 'die anderen' zonder met dezelfde termen naar jezelf te kijken, is duidelijk zichtbaar in de woningmarkt.
Er is gemopper over huurders en huurtoeslagen. Er zijn concrete plannen om daarin in te grijpen:huurverhogingen, toeslagbevriezingen, etc.
De feiten liggen als volgt:"De huurtoeslag is op 1 januari 2006 samen met de zorgtoeslag ingevoerd en vervangt de daarvóór bestaande huursubsidie. In 2010 hadden 1,1 miljoen huishoudens recht op huurtoeslag van gemiddeld 170 euro per maand. Dat kostte de overheid 2,3 miljard euro in 2010 (cijfers van VROM). Ter vergelijking: de hypotheekrenteaftrek kostte de overheid in 2009 ruim 11 miljard euro."(http://nl.wikipedia.org/wiki/Huurtoeslag)
Zo liggen de kaarten dus. Waarbij niet vergeten moet worden dat de crisis waar we nu inzitten is ontstaan door overheidssubsidie op lenen en excessief leengedrag voor leuke extra's van burgers, banken en bedrijven in de veronderstelling dat het niet op kan, of dat de overheid de gaten wel zal dekken (wat ook al miljarden heeft gekost: ABN, ING, Icesafe). Kortom precies die groep die altijd de grootste mond heeft over voor jezelf zorgen en meer.
Samengevat: de crisis komt van rechts.
De oplossing zit _niet_ in het verder uitkleden van sociale vangnetten voor de have nots. Het meeste overheidsgeld gaat juist naar de haves en het in stand houden van hun bezitvorming en vermogensposities.
Dit alles is op de vingers na te tellen als je uitgaat van de argumenten die rechts beleid ondersteunen: voor jezelf zorgen, niet op de overheid leunen, tering naar nering en meer.
Groet,
Miriam Lavell

Chippie (ot)

Het maken van een broek kost 6 euro per knie? Wow dat kan ik dan toch wel veel goedkoper. Mijn jongens lopen overigens wel in de vakanties en vaak bij het buitenspelen in de opgekalefaterde broeken. In: Nee, hoor mijn kinderen mogen alles in hun kleren doen, geloof ik niet meer na de vijftiende spijkerbroek.

Maar ik krijg dan ook regelmatig te horen dat ik van die "levendige" kinderen heb. Is geloof ik geen compliment.

6 euro per knie?

Neuh... Van een totaal kapotte spijkerbroek kun je ook knielappen knippen. Mijn zoon en dochter pronken allebei zelfs met hun "motorzadelleren knielap". Inderdaad, van een restje leer dat is overgebleven van een motorzadel. Oplappen moet wel betaalbaar blijven (en motorzadellederen hartjes zijn heel prachtig, zo blijkt, vriendinnetjes worden zowaar jaloers van)

Miriam

Het moet gezegd: in dit draadje ben ik blij met je feitenkennis (mogelijk net als ik door het alsnog op te zoeken en uit te pluizen) Ik weet dat je gelijk hebt, maar ben duidelijk minder in staat om het zo uit te leggen.
Ik las vanmorgen overigens wel een voor mij heugelijk bericht, hoop ik tenminste. Eerst schrok ik: het eigen risico gaat omhoog, dat wist ik natuurlijk al. Als de geruchten waar zijn, wordt dat 400 euro. 4 x eigen risico (ik betaal het tot nu toe ook nog voor de kinderen) is 1600 euro. Dat is flink meer dan mijn maandsalaris! Maar nu blijkt dat er voor de lagere inkomens compensatie komt. Poeh (zie het zweet van het voorhoofd vegen) Eerst de verkiezingen maar eens....

Maar

Je betaalt voor vier mensen de zorgverzekering maar je rekent alleen op basis van jouw maandsalaris? Waar blijft dat geld van die andere drie per maand?

Anne

Natuurlijk reken ik uiteindelijk niet alleen naar mijn salaris. Mijn man werkt ook. Ik zei dat alleen om aan te geven hoeveel dit voor ons is. Meer dan een heel maandsalaris. Mijn kinderen gaan nog naar school, dus die hebben nog geen (volwaardig) salaris. Voor de jongste betekent het ook meer dan wat ze in een hele maand verdient. Het komt er op neer dat de meesten van ons gezin nooit aan een vergoeding uit de zorgverzekering toe zullen komen. Zo duur zijn we als gezin meestal nu ook weer niet (ik ben de duurste vrees ik). We betalen ons dus scheel, maar een potje noodzakelijke pillen moeten we uit eigen zak betalen. Mijn steunkousen van dik over de honderd euro per paar, moet ik uiteindelijk ook zelf betalen met zo'n hoog eigen risico. Zonder kousen kan ik niet. Ik hoop dat de compensatie waar nu over gepraat wordt echt zoden aan de dijk zet.

Kaaskopje

Het blijft natuurlijk een verzekering. Je kan jaren premie voor 'niks' betalen maar als je een keer echt wat hebt dan haal je het er ook voor je hele leven uit. 400 euro is inderdaad een smak geld. Persoonlijk zou ik het door 12'en delen en dan elke maand wat apart zetten zodat je het voor volgend jaar bij elkaar hebt maar het blijft een behoorlijk bedrag.

Echter de zorg is ook gewoon duur. Een bezoekje aan de eerste hulp loopt zo in de duizenden euro's dus daar vallen die 400 euro bij in het niet.

Ik vind trouwens wel dat er een goede compensantie moet komen voor de lagere inkomens want daarvoor is dit bedrag inderdaad te hoog om op te kunnen brengen.

Maylise

Als ik bekijk wat ik over mijn hele leven al heb gekost, dan moet ik inderdaad mijn mond houden. Maar kijkend naar het nu wordt het eigen risico verhoudingsgewijs wel erg veel. Afwachten dus maar wat er over die compensatie besloten wordt.