Waarom je van sporten niet afvalt, en nog een leestip

Kostenaspect

Belle:"Als het ook met intensieve begeleiding kan zónder operatie: prima! Maar ik moet het wel kunnen betalen, en dat kan ik niet. "
Zo is dat.
Die 10.000 euro voor een operatie is waarschijnlijk niet genoeg voor de intensieve begeleiding die wel zou kunnen helpen. Zéker bij mensen als de voorbeelden in Zembla heb je meer tijd en intensiteit nodig.
Belle:"Misschien ben ik gered met alleen intensieve jarenlange begeleiding, maar dat wordt door vrijwel geen verzekering gedekt"
Inderdaad.
Die operatie voldoet daarmee vooral aan de vraag bij hulpverleners: Hoe kunnen we zo goedkoop mogelijk mensen 20% van hun gewicht laten verliezen?
Groet,
Miriam Lavell

Waarom dan wel?

Belle, om nog even terug te komen op de vraag van Tirza: waarom dan wel?
Ik snap het antwoord daarop wel als je het over hoeveelheden hebt. Er kan gewoon niet meer in.
Maar er is nog iets dat je na een operatie wel moet doen, waarover bij dieetadviezen nogal wat weerstand bestaat. Bijvoorbeeld het gebruik van voedingssupplementen.
Na een operatie moet je je dieet aanvullen met extra vitamine, want anders krijg je gewoon te weinig (je kunt het niet meer uit voeding halen).
Na een operatie moet je eiwitshakes drinken, want anders kom je tekort http://www.obesitascentrum-zna.be/ingrepen/gastric_bypass.htm (zie onderaan fase 1.2.3)
Het meest verwarrend aan de voedingsadviezen vind ik dat er tegen mensen die veel moeten afvallen en die daar dus jaren lang mee bezig moeten, voortdurend gezegd wordt dat ze 'gewoon gezond' moeten eten.
Dus wel genoeg van dit en van dat. Geen maaltijdvervangers, want dat zou slecht zijn voor je voedingsgedrag.
Maar als dat allemaal na jaren geen effect heeft, dan volgt de operatie en levenslang maaltijdvervangers of supplementen als onderdeel van het dieet. De rest van het leven.
Waarom dan wel?
Zou het mogelijk zijn (misschien zelfs veel makkelijker) als mensen die veel moeten afvallen (feitelijk de rest van hun leven op dieet), juist wél op een dieet van supplementen en maaltijdvervangers worden gezet?
Ik zie het bezwaar niet zo.
Mensen met een allergie of stofwisselingsziekte, moeten ook hun leven lang afwijken van dat wat er gewoon in de winkel, het restaurant, of bij tante Til voor handen is.
Wat is jouw opvatting daarover? (dit trouwens los van de kosten. Een dergelijk dieet wordt ook al niet vergoed).
Groet,
Miriam Lavell

Exact!

Wat Miriam aanhaalt is nogal wezenlijk:
"Zou het mogelijk zijn (misschien zelfs veel makkelijker) als mensen die veel moeten afvallen (feitelijk de rest van hun leven op dieet), juist wél op een dieet van supplementen en maaltijdvervangers worden gezet?"
Belle, je schrijft zelf ook in die richting: "waardoor ik niet eens meer normaal eten KAN en levenslang kleine porties moet eten omdat mijn maag niet meer naar normale porties KAN vragen" .
Dus waarom niet omschakelen zonder operatie. Waarom werkt het alleen MET operatie. Jij bent al supergemotiveerd bezig, wat zou er dan nog kunnen veranderen MET een operatie.

Wat ik daarvan vind

Pluk"Jij bent al supergemotiveerd bezig, wat zou er dan nog kunnen veranderen MET een operatie. "
Volgens mij is de verwarring vooral een sociaal ding. Tussen je oren dreunen de adviezen en meningen over gezond gedrag, gecombineerd met gezeur over pepernoten (eentje mag toch wel). En dan is er nog die maag die gewoon gevuld wil zijn.
Een operatie verandert in dat opzicht alles.
De dokter en dietiste wil ineens dat je wel aan de supplementen en vervangers gaat, tegen je omgeving kun je zeggen dat het niet mag van de dokters (want operatie) en je maag protesteert als je je er niet aan houdt.
Stel dat je de opvatting over dik worden verandert. Het is geen gulzig verwend gedrag, maar een soort van allergie. Dik worden van niks en of ook nog steeds meer honger krijgen van gewoon eten.
Stel dat dietisten zwaarlijvigen wel op supplementen en vervangers zetten. Stel dat de dokter de diagnose 'allergisch' stelt en dat je daarom niks van van alles hebben, ook niet maar eentje.
Dan blijft misschien alleen die maag over die om meer vraagt. Maar de waarheid is dat de meeste zwaarlijvigen in het verleden aan die knorrende bron wel degelijk weerstand hebben kunnen bieden. De meesten zijn al eens tientallen kilo's afgevallen.
Misschien is het grootste probleem wel weerstand bieden aan de sociale omgeving (toe nou, doe eens gezellig, eentje mag best) en aan de hulpverlenersmening die overal verkondigt dat je 'gewoon, gezond en gevarieerd' moet eten en vooral geen gebruik moet maken van supplementen en vervangers.
Groet,
Miriam Lavell

Dieet

"Voortbordurend op het dilemma wat Zembla opvoert: Je zou het dieet dat na de operatie gevolgd moet worden als onderdeel van de screening kunnen maken."

Dat is een dieet dat voor een normaal mens te weinig is. Als jij dat zou gaan volgen hou je dat nog geen maand vol, omdat je lichaam naar méér vraagt. Alleen met een kleine maag hou je dat vol.

Je wordt wel gescreend op eetgewoonten. O.a. een eetdagboek. De kans dat iemand daar bij sjoemelt is aanwezig. Als iemand "vergeet" die appelpunt of die Marsreep te vermelden, tja... Maar dan bedonder je niet alleen de diëtist, je bedondert vooral jezelf.

Miriam, over je laatste posting

Nogmaals: maaltijdvervangers zijn expliciet NIET aan de orde na een operatie. Misschien in België, of hier na een particuliere ingreep, maar verder echt NIET! Wel vitaminesupplementen, maar die worden wel meer geslikt.

Wat de rest betreft: ja, het zou al een stuk schelen als "de maatschappij" wat minder negatief en oordelend zou reageren. Als men niet continu op mijn bord zou zitten staren als ik buiten de deur eet. Of in winkelwagentjes. De beschuldigende vingers hoeveel geld wij die maatschappij wel niet kosten met die vette penzen (en sportblessures? Roken? Het maatschappelijk aanvaarde drinken met alle ellende van dien?).
Dat zou me al een stuk relaxter maken, om te weten dat ik ook voor totaal vreemden mag zijn wie ik ben. Gewoon met vriendinnen kleren kan gaan shoppen. Op een stoel gaan zitten zonder angst dat de leuningen klemmen of dat die inzakt.
Maar er speelt natuurlijk ook een gezondheidsaspect mee. Ik heb een longkwaal en voetproblemen die niet bepaald beter wordt als ik dikker ben. Ik moet (en wil) me kunnen bewegen, stukken kunnen lopen, fietsen, etc. Daarin ben ik al wat belemmerd, maar het vet belemmert me nog meer. Ik wil lekker wandelen en praten met mijn kinderen, zonder dat elke stap me inspanning kost. Ik wil meer zelf kunnen doen zonder benauwdheid en astma. Ik wil me geen lopende tijdbom meer voelen. Ik heb steeds meer sch*** aan de oordelende sociale omgeving, maar de overlast voor mijn eigen gezondheid valt me steeds zwaarder en ik ben als de dood dat ik straks als opgezwollen prop in een scootmobiel eindig (als ik die dan nog kan betalen, hahaha!).

Wow belle

als jij al je halve leven op dieet bent, denk je dan nooit: wat maakt het uit, ik ga weer 'gewoon' eten? Ik denk dat ik dat punt al jaren geleden voorbij zou zijn gegaan. Als je zelfs met zulke kleine hoeveelheden al aankomt heb je dan niet de neiging om dan maar door te eten? Knap hoor, als je je dan toch kunt blijven beheersen.
Sterkte met je beslissing, zal niet makkelijk voor je zijn!

Belle over maaltijdvervangers

http://www.antoniusziekenhuis.nl/1822865/1850369/dieetadvies_maagverk1.pdf

De eerste twee weken eet je vloeibare of gemalen voeding om je maag zo min mogelijk te belasten. Een shake kan dan een goede optie zijn, omdat er zoveel inzit, het eiwit en dat licht verteerbaar is en dat je maag/spijsvertering minder belast die eerste periode.

Caton

Nee, want dan wordt het alleen nog maar erger en was ik misschien allang dood geweest. Trouwens, ik moet me echt aan dat enkele "feestmoment" (verjaardag van de kinderen en mij, Sinterklaas en kerst) houden, en dan voel ik me al bezwaard genoeg ("is dat handje chips me al die ellende waard?"). Ik heb eerder dit jaar meegedaan aan de OOL-meeting, een heerlijke High Tea, dat is de laatste keer (buiten de vaste data die ik net noemde) dat ik mocht nemen waar ik trek in had. Ik voelde me na afloop zo rot dat ik heb besloten nooit meer buiten die vaste feestmomenten "buiten mijn boekje te gaan". Dan blijf ik liever thuis en wacht ik op een meeting zonder "stout" eten want het is "even in je mond, voor eeuwig aan je kont". En dat geldt duidelijk dubbel voor mij.

Mix

"Kan in het begin een een optie zijn" klinkt toch al een stuk genuanceerder dan "na de operatie krijg je maaltijdvervangers"

Voor zover ik heb begrepen wordt vooral gestimuleerd die eerste weken normaal (maar gepureerd) te eten. Eerst een bouillonnetje of zo. En dan geleidelijk (liefst onder begeleiding) opvoeren. Met accent op eiwit (je wil immers geen spieren verliezen), maar liever géén maaltijdvervangers.

Mirjam, zucht...

"Ook na de operatie (niet direct, maar toch wel na enkele maanden) kan die maag meer willen hebben dan het dieet toestaat. De voorbeelden uit Zembla lieten dat juist zien."

Die dames uit Zembla hadden het woord EETVERSLAVING met zúlke neonletters op hun voorhoofd staan.

Laat dát plaatje nou eens los. En bedenk je eens dat er, echt waar, ook mensen zijn die géén drang hebben om zich vol te stouwen, zelfs na de operatie! En bij wie er wel dégelijk, ook op langere termijn, goede resultaten zijn geboekt! En natuurlijk is dat best wel eens moeilijk, want iedereen wil wel eens die doos bonbons leegvreten Maar als ze nou eens DIE mensen in Zembla hadden laten zien, die ze hebben afgekeurd wegens een te positief succesverhaal, hoe had je er dan over gedacht?
Mensen die wél succesvol zijn afgevallen én erin slagen hun gewicht op een aanvaardbaar niveau te kouden? Want echt, dat komt dus ook voor. Alleen zijn ze niet zo geschikt om een spraakmakend programma mee te maken.

Precies

Belle:"Die dames uit Zembla hadden het woord EETVERSLAVING met zúlke neonletters op hun voorhoofd staan."
De een wat meer dan de ander. Kern is dat die maag inderdaad tijdelijk tot minder eten heeft geleid. Daarna niet meer.
Belle:"En bedenk je eens dat er, echt waar, ook mensen zijn die géén drang hebben om zich vol te stouwen"
Inderdaad.
Het gaat erover dat er mensen zijn die hun leven lang minder moeten eten dan waar hun lichaam om vraagt. Minder dan 1000 caloriën per dag.
Eten ze meer, dan komen ze aan.
De vraag is waarom dat wel vol te houden zou zijn met een maagoperatie en niet zonder.
Ik twijfel er verder niet aan dat er succesverhalen zijn. Dus dat er werkelijk mensen zijn die het na de operatie wel volgehouden hebben.
De vraag is wat het verschil maakt.
Groet,
Miriam Lavell

Miriam

Blijkbaar maakt de maaginhoud het verschil. En als je niet tóch tegen alles op blijft vreten, zal die maag keurig klein blijven na de operatie. Je zal dan wel je vitamines moeten slikken, en een aantal jaar onder controle blijven (7 bij de Obesitaskliniek). Er is nog geen heel lange termijnsonderzoek mogelijk, maar de internationale langere-termijnsonderzoeken zijn tot nu toe over het algemeen redelijk optimistisch (ik zeg "over het algemeen" en "redelijk").

Niks doen en die mesjogge arts van vroeger met zijn crashdieten de schuld geven lost ook niks op

Pluk

Het verschil tussen buikhonger en hoofdhonger, ja

Hóe ze dat uitzoeken weet ik (nog) niet, dát ze dat uitzoeken is wel een feit, want je moet voor de screening een eetdagboek bijhouden, incl. wáár eet je, met wie, wat voel je etcetera.

1000 cal

En dat is weer zo'n wonderlijk getal, want dat heeft je lichaam ongeveer nodig om het machientje te laten draaien. Je bloed te laten stromen, hersens te laten werken - enzovoort. Het lijkt ze zo weird om daar onder te gaan zitten zonder ergens schade toe te brengen.

Tirza

Buikhonger en honger in de rest van je lijf

Belle, ik lees al een tijdje mee en ik begin het te begrijpen wat de bedoeling is van zo'n maagverkleining. Je eet nog heel weinig en omdat je maag niet om meer vraagt houd je dat vol. Maar is het dan niet zo dat de rest van je lichaam om meer vraagt? Ik ben ook te dik, maar niet in die mate, bmi zit tussen de 28 en 30, dus ik probeer ook wel eens wat. Daarnaast sport ik altijd standaard heel veel, zeker 4x per week. Nu heb ik wel eens Sonja Bakker geprobeerd en ik begrijp dus echt niet hoe mensen dat vol houden, juist die maag gaat nog wel, als ik weer eens een lijnopleving heb kan ik bijna genieten van die knorrende maag en dat hongergevoel, weet niet hoe ik het anders moet omschrijven. Maar de rest van mijn lichaam protesteert ook, wordt duizelig, hoofdpijn, slap, kan echt niet meer sporten, dat kan toch niet de bedoeling zijn? Maar hoe kun je nu 1 plak ontbijtkoek eten en dan een flinke workout gaan doen of 10 km hardlopen? Met mijn vraag bedoel ik overigens niet om het over de zin- of onzin te hebben van Sonja Bakker hoor, maar ik noemde dat slecht als voorbeeld van een dieet waarbij je dagelijks heel weinig binnen krijgt.

Blijft de vraag....

Belle:"Niks doen en die mesjogge arts van vroeger met zijn crashdieten de schuld geven lost ook niks op "
Nee, dat lost niks op.
Bovendien: door die operatie moet je op een crashdieet. Waarom is dat dan wel acceptabel?
Tirza: "1000 calorieën En dat is weer zo\'n wonderlijk getal, want dat heeft je lichaam ongeveer nodig om het machientje te laten draaien."
Precies. Jaren lang wordt steeds dikker wordende dikkerds voorgehouden dat ze genoeg moeten eten. Vooral niet te weinig van dit of dat, alles uit voeding halen, niks uit supplementen of vervangers.
En als dat allemaal niet werkt dan volgt de operatie, waarna al die regels overboord gaan.
Waarom dan wel?
Groet,
Miriam Lavell

Niet sporten

Yura:"Maar hoe kun je nu 1 plak ontbijtkoek eten en dan een flinke workout gaan doen of 10 km hardlopen? "
Dat kan wel natuurlijk. Gewoon doen en gewoon negeren. Je bent weer terug bij de start van dit draadje (vind ik altijd heerlijk als de cirkel weer rond is).
Van sporten krijg je honger. Meer honger dan je verbrandt bovendien. Lichaamshonger zoals je dat beschrijft (spierpijn, hoofdpijn, moe, futloos).
Als je wil afvallen kun je beter niet sporten.
Geniet, maar beweeg met mate
Groet,
Miriam Lavell

Blijft het antwoord

Ik heb geantwoord wat ik kan antwoorden, soms zelfs meerdere malen, en voor de rest (met name het "technische gedeelte") kan je contact opnemen met de Nederlandse Obesitaskliniek of een soortgelijke instantie (tenzij je denkt dat die alleen maar voor de centen draaien, maar dat geldt voor elke medische instelling).
Ik heb het gevoel dat we nu in kringetjes ronddraaien en dat vind ik zonde van mijn tijd en energie.

Niet sporten?

van de site www.obesitaskliniek.nl :
Hoeveel moet ik gaan bewegen? Liefst 30 tot 45 minuten per dag extra bewegen en twee maal per week een conditieverbeterende vorm van beweging. Het lichaam gaat pas na 30 minuten over tot de echte vetverbranding. We raden af om plotseling heel fanatiek te gaan sporten. Het is verstandiger om rustig te beginnen en langzaam te gaan opbouwen om blessures te voorkomen. Ga bovendien iets doen wat voor u goed inpasbaar is zoals wandelen of fietsen. Zoek iets wat u leuk vindt om te doen zodat u het langer zult volhouden .

Afvallen zonder honger

Pluk"van de site www.obesitaskliniek.nl : "
Dat is diezelfde firma die in Zembla neergezet werd als operatiepromotor. Daarnaast ontegenzeggelijk als veelverdiener aan obesitas.
Er zijn een heleboel mantra's in afvalland. Je mag geen ontbijt overslaan (anders krijg je geeuwhonger), moet voldoende vezels, vitamine en nog een heleboel en vooral niet op een crashdieet (minder dan 1000 calorieën) want dan krijg je weer die geeuwhonger.
In feite is de overall claim dat je kunt afvallen zonder geeuwhonger, als je maar 'luistert naar je lichaam' en voldoende goede dingen eet.
Ondertussen, zo beweert men er nog eens bij, kun je beter meer gaan bewegen dan (nog) minder gaan eten.
Nu is dat bewegen om een heleboel dingen goed, maar het doet precies wat eerder niet mocht: De verhouding inname tot gebruik nog verder verlagen (waarom dan niet gewoon minder eten). Het doet bovendien nog meer: je lichaam reageert er vrij direct met honger op (waarom dan niet je ontbijt overslaan?).
Nu goed: als al die adviezen niet helpen en je weegt inmiddels structureel ver boven de honderd kilo, dan komt deze firma met de laatste kans: de operatie.
Ook daarvan bestaat bij mensen die het moeten ondergaan en die het ondergaan hebben en die het verkopen(!) de mantra dat dit afvallen oplevert zonder geeuwhonger.
Is dat wel waar dan?
Is het niet gewoon de realiteit dat mensen die het met een kwart minder resultaatenergie moeten doen (inname versus gebruik), honger krijgen?
Zoals iedereen die niet te dik is vanzelfsprekend honger krijgt als ie (door schaarste bijvoorbeeld) zijn menu met een kwart moet verminderen.
Moet je nagaan: echte dikkerds moeten hun inname vaak met meer dan de helft verminderen.
Waarom bestaat dat fabeltje eigenlijk, dat je zonder honger af zou moeten kunnen vallen? Ligt daar niet toch een oordeel in besloten? Iets als 'die dikkerd heeft genoeg om het lijf, die kan makkelijk met minder toe'?
Is het, technisch gesproken, niet veel realistischer om aan te nemen dat iemand die maanden lang de energie inname met een kwart of meer vermindert, gewoon echt honger heeft? En dan bedoel ik werkelijk in de mate als de kindertjes in Afrika.
Groet,
Miriam Lavell

Belle, vragen gesteld

ik heb op de site de volgende vragen gesteld:
Als iemand zonder operatie exact hetzelfde gaat doen als iemand die wel geopereerd is, is er dan verschil in effectiviteit, en hoe wordt dat dan veroorzaakt? Met "hetzelfde" bedoel ik:
- zelfde eetpatroon (in totale hoeveelheid en manier waarop het gegeten wordt)
- zelfde bewegingspatroon.
Ik kan me voorstellen dat een maagband een "hulp" is tegen het overeten, maar als je dat nooit doet, wat voegt het dan toe?
Een tweede vraag: wat gebeurt er met het "hongergevoel". En kleinere maag zal sneller het signaal "vol" geven, maar hoe "voelt" de rest van het lichaam dit.
En "hoe lang" werkt dat positieve van een kleinere maag (=sneller "vol"-signaal); is dat na XX-jaar "uitgewerkt", en moet je het dan weer "gewoon" op de dan opgebouwde "nieuwe leef/eet-stijl" doen?
Ben benieuwd naar de antwoorden.

Belle, zat ik goed bij die kliniek?

of moet ik bij een andere organisatie zijn met mijn vragen?

Belle, al gevonden

heb dezelfde vragen ook gesteld bij de obesitasvereniging. Eens kijken of er dezefde antwoorden komen. Daar trouwens ook advies om stevig te gaan bewegen, niet te flauw!
http://www.obesitasvereniging.nl/?p=/53/verantwoord-afvallen

Ik geloof wel dat bewegen goed is

cardio in combinatie met krachtraining, smorgens als je wakker word gelijk, even stevig 45 minuten sporten, daarna ook weer stevig ontbijten, en de rest van de dag blijven eten, dus zo om de 2 a 1,5 uur iets eten. Ik geloof dat daarmee de verbrandig heel goed op gang komt en de hele dag aanhoud. In die ochtend op nuchtere maag sporten, zorgt voor maximale vetverbranding, alle suikers uit mijn spieren zijn al op, omdat het al heel lang geleden is dat ik iets heb gegeten, tijdens het sporten gaat mijn lichaam dan dus gelijk over op vetverbranding. Natuurlijk heb ik daarna honger, maar die verbrandingsmachine draait! dus die heeft nu ook brandstof nodig. Flink ontbijten dus minimaal 3 bruine boterhammen, en nog yogurt, en nog fruit. en dan na een tijdje weer iets, peperkoek, met koffie ofzo.. weer flink lunchen, boterhammen, fruit, lekker met tomaten en komkommer ofzo. tussendoor Weer eten, graan reep, of gewoon een Roze KOEK! of wat Noten, met een kop thee. Flinke avond maaltijd, gewoon stevig aardappelen veel groenten, stuk vlees ( broodnodige vitamine) en dan nog iets van yogurt of vla ofzo. In de avond liever niet te veel meer eten. maar zo rond 8te, gewoon weer een Koek, ofzo..
En dan in de ochtend weer op nuchtere maag 45minuten sporten! zalig!!!
Je maakt mij niet wijs dat op deze manier sporten niks doet met je gewicht.

Polly

hoe kom je er bij dat je 's ochtends geen "suiker" in je spieren hebt? Google eens op glucogeen, het dierlijke zetmeel. Dat is normaal gesproken genoeg om 32km hard te lopen (daarna krijgen de lopers het pas moeilijk als hun lichaam niets binnen krijgt en/of geen vetverbrandingsmodus hebben).
Maar voor de rest met je eens. Krachtsport zorgt voor spieropbouw, en daarmee voor een hoger basismetabolisme. Kun je meer eten en op gewicht blijven.