Off-topic discussies Off-topic discussies

Off-topic discussies

guera

guera

09-09-2010 om 18:35

Wat is wijsheid als je weet dat mensen minder te besteden hebben?

Goh wat een lange titel. Maar goed het gaat om het volgende. In vergelijking met vriendjes van zoon hebben we op het eerste gezicht meer financiele ruimte. Ik loop dan weleens tegen het dilemma aan dat ik het leuk vindt om ouders van vriendjes op leuke dingen te wijzen (bijv cursus of kamp of iets) ook als maatje voor zoon en omdat ik echt denk dat het een leuke tip is. Nu bedacht ik me laatst: jemig misschien breng ik mensen wel enorm in verlegenheid hiermee. Maak ik de keuze al vooraf door te gaan bedenken? mmmm best duur laat ik maar niks zeggen of zeg ik het wel met het 'gevaar' dat mensen zich in verlegenheid gebracht voelen.
Ik merk dat ik hierin mijn onbevangenheid kwijt aan het raken ben. Hoe doen jullie dat?


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
dc

dc

09-09-2010 om 19:34

Gezond verstand

Als het heel duur is, niets over zeggen, de rest aan hen over laten. Ook al hebben ze het niet breed, misschien willen ze wel eens voor iets leuks sparen ofzo.

Morgana Fata

Morgana Fata

09-09-2010 om 20:08

Zegt het erbij?

Zelf ben ik van eerlijk en open. En toevallig ben ik vaak degene die minder te besteden heeft. Dus als mensen mij wijzen op een mogelijkheid oid, dan vraag ik er onbeschaamd bij hoeveel dat kost.
Omgekeerd, als ik wat leuks weet voor andermans kinderen, dan zeg ik de prijs erbij als ik die weet. Als ik merk dat het geld een probleem is, of ze verzinnen een doorzichtig smoesje, dan ga ik daar gewoon in mee. Kan tenslotte niet verwachten dat iedereen zo onbeschaamd is als ik.

Kaaskopje

Kaaskopje

09-09-2010 om 20:20

Niets doen

Geen tips geven?
Ik merk dat je het heel erg goed bedoeld, maar wat jij wilt irriteert mij ook. Je doet 2 dingen tegelijk: 1. Je bedenkt vanuit jouw idee van leuk dat andere mensen dat ook wel leuk zullen vinden. 2. Het plan is vooral in het belang van je zoon. Uit beide punten blijkt niet dat je het belang van die mensen voor ogen hebt. Dat je je dat nu begint te realiseren siert je.

Tja

Ik herken het probleem wel een beetje. Tegen sommige vriendinnen aarzel ik een beetje om het te vertellen als ik iets nieuws heb gekocht of al te enthousiast over een vakantie te vertellen.
Geen idee wat de 'etiquette' is in zo'n geval.

Het is de toon die de muziek maakt.

Wij hebben ook niet zo veel te besteden, maar ik sta wel open voor een goedbedoelde tip. Als het te duur is bedank ik voor de eer.
Ook kan je me gerust vertellen wat je gekocht hebt en waar de vakantie naar toe gaat. Ik word er niet jaloers van en voel me niet ongemakkelijk. Mensen die opscheppen of niets anders te bespreken hebben als de nieuwste aankopen is een ander verhaal. Die vind ik sowieso niet leuk en zij scheppen op tegen iedereen die ze toevallig ontmoeten. Die brengen hun "interessante aankopen" ook op een andere toon.

fladder

fladder

10-09-2010 om 08:57

Mijn twee centen

Ik behoor dus tot de armere tak van OOL
Ik zou het behoorlijk betuttelend vinden als jij dingen zou verzwijgen omdat ik nou eenmaal wat minder financiële mazzel heb. Zo van "doe jij maar niet mee, jij kan het toch niet betalen". Dus gewoon zeggen dat je een dure vakantie of duur uitje hebt gehad! Ik hoor zoiets graag en ben geïnteresseerd in je ervaringen!
Mocht iemand me bijvoorbeeld een kamp voor de kinderen aanraden, dan kan ik altijd nog zeggen: "Sorry, klinkt leuk, maar dat gaat even niet lukken." Als je dan met een neutraal "Okay" of zo reageert, is het wat mij betreft prima.
Waar ik echt moeite mee heb zijn de mensen die dan gaan drammen: "Ja, maar het is maar 500 euro, ja, maar het is zo goed voor je jongens, ja, maar kan je dan geen bijzondere bijstand krijgen..."
Dus vertel gewoon je leuke ervaringen, ik hoor ze graag! Maar ga niet meeloeren in mijn portemonnee als ik n.a.v. een opmerking als "is dat niks voor jou?" nee moet antwoorden! Zie me gewoon voor vol aan!

Och nee

ik zit persoonlijk niet heel erg te springen om allerlei tips voor leuke cursussen en kampen voor mijn kind. Mijn dochter zit namelijk al op leuke dingen die we zelf verzonnen en geregeld hebben en we zijn dus al voorzien.

ik had dus telkens tegen je gezegd "oh ja joh" en dan was ik over gegaan op een ander onderwerp. Dus los even of het duur is, ik heb gewoon geen behoefte aan een persoon die uit haar zelf telkens suggesties doet omdat haar kind daar wel naar toe gaat, ja leuk voor hem maar zit mij er niet mee lastig te vallen.

Zo had ik ook een moeder om mij heen die telkens mijn dochter in andere kleding wou steken, kwam ze telkens met van die tips waar je LEUKE kinderkleding kon kopen, alsof die van mij er niet leuk bij liep, donder toch op, mijn dochter heeft een voorkeur voor stoere en vlotte kleding en zit niet te wachten op een oudroze harembroek van Noa Noa. DUs toen heb ik haar eens in een paar seconde alle merken genoemd die bij haar smaak passen en erbij gezegd, dat draagt X niet die vindt dat lelijk en ik vind ook dat het niet bij haar persoonlijkheid past. Toen was het geloof ik wel klaar, op een enkele poging na geloof ik. Mijn dochter speelt ook niet meer met haar kind, dat was niet een geweldig match.

En laatst

ook iemand die willens en wetens mijn dochter samen met die van haar op een clubje wou, ze had zelfs al mijn dochter op gegeven voor de open dag want dat was handig mochten wij toch ook daar naar toe willen.

snap je, dat een ander jouw kind inschrijft ? Hier hebben we er samen erg hard om moeten lachen.

guera

guera

10-09-2010 om 09:36

Oh joh zo drammerig niet

zo drammerig ben ik niet hoor. Ik vind het zelf wel heel erg leuk als mensen me op leuke dingen wijzen. Een leuke nieuwe speeltuin of ballenbakdinges. Of een leuke ervaring bij een pretpark. Of een leuke webshop. Of laatst iemand die me een zomerkampje doormailde met het idee: is dat ook wat voor jou zoon, die van mij heb ik opgegeven, zie maar.
Ik ken ook mensen die mij dan een snelcursus zwemmen doormailen want JEEEE je gaat je kind toch niet op reguliere zwemles doen???? tja die negeer ik dan omat ik die snelcursus dan niks vind.
Andermans kind opgeven zou ik nooit doen...

Zo bedoel ik het. Maar ik wil niet in mijn hopeloze onbevangen en enthousiaste gedrag mensen voor het hoofd stoten. Als ik echt alleen maar een maatje wil voor zoon dan zou ik aanbieden het zelf te betalen (nog nooit gedaan want een extra kamp ofzo kan ik ook niet betalen, maar wel bijv een theatervoorstelling. Dan koop ik een extra kaart en dan zie ik wel en dan hoef ik daar geen geld voor).
Ik heb geen dubbele agenda maar ben heel snel enthousiast te maken ook voor uitjes voor mezelf. En inderdaad soms kan het uit en soms niet. Ik wijs ook genoeg dingen af vanwege: geen geld, teveel, komt niet uit, geen tijd.
Ik blijf denk ik maar zoals ik ben, dat is nog altijd het beste Boodschap is helder. Zonder dubbele agenda en met openheid is het oke. Pochen is niet oke....

Maar het heeft niet met het geld te maken

je kan enthousiast vertellen over wat je bent tegen gekomen maar je moet het niet zo brengen dat je het voor de ander ook wat vindt. Dat zeggen mensen dan zelf wel, goh waar is dat en wat houdt het in etc.

klaver

klaver

10-09-2010 om 18:12

Ik zou zeggen

'klaverkind gaat naar dat kamp/die club. Is dat misschien ook iets voor jouw kind. Klaverkind zou het leuk vinden om samen te gaan.' Ik vind dat namelijk een heel legitiem argument om iets voor te stellen. Ik zou nooit zeggen iets zeggen in de trant van 'dat is goed/leuk voor jouw kind'. Wat betreft het geld: dat laat ik aan de mensen zelf over.

guera

guera

10-09-2010 om 18:26

Precies klaver zo

zeg ik het ook altijd. Maar dan nog...als ik vantevoren al weet dat het best pittig geprijsd is maar goed wie ben ik om over de portemonnee van een ander te beslissen? alleen die van mezelf is al moeilijk genoeg

Beetje o.t.

Ik herinner me opeens een verhaal van mijn zus die een van een vriendin een jas van een duur merk had gekregen voor haar dochter. Dochter van vriendin had die jas gedragen maar was eruit gegroeid. Nou prima, bedankt voor de jas.

Een paar maanden later ofzo sprak die vriendin mijn zus aan omdat ze vond dat haar dochter die gekregen jas zo weinig aanhad. Dat vond ze zonde en dan wilde ze hem liever aan iemand anders geven (!!!!??).

Maar goed. Het was dus typisch zo'n figuur met alleen maar dure merkkleding en die daar ook uitgebreid mee te koop liep. Mijn zus had de bewuste jas in een plastic zak van de Zeeman gestopt (Niks mis met Zeeman, daarom had ze die tas ook). Op het volle schoolplein heef ze die tas bij vriendin in de handen gedrukt! Ha, ha, ik denk dat ze nog niet dood gevonden zou willen worden met die tas.

liora

liora

10-09-2010 om 20:39

Prima

Hoi,

Ik heb niet zoveel te besteden, in ieder geval een stuk minder dan mijn vrienden en familie maar toch vind ik dat soort tips heel leuk.
Bovendien kan het net zo zijn dat ik aan een leuke activiteit nou net wel extra geld wil besteden.
Ik vind het zelfs wel leuk als mensen mij luxe tips geven omdat ik denk dat ze dan dus denken dat ik dat wel kan betalen. Dan kom ik blijkbaar best welvarend over, denk ik dan.

Liora

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Niet moeilijk doen

Gewoon jezelf blijven.

Eens met fladder

Gewoon je goedbedoelde tips blijven geven en niet vantevoren bedenken of de ander het zou kunnen betalen of niet. Dat maakt die ander zelf wel uit, gewoon voor "vol" aanzien.

Ik merk dat het ook vaak met prioriteiten te maken heeft. Waar kies je voor je geld aan uit te geven? Ik heb een vriendin die beduidend minder te besteden heeft dan wij. Waar wij ook "gewoon" in Hema en H&M kleren lopen (en geen haar op mijn hoofd die 80 euro voor een kinderbroek uit gaat geven ), lopen de kinderen van mijn vriendin vaak in merkkleren. Ook als we samen winkelen zie ik het verschil, zij koopt meer en duurder. Prima, en ik voel me dus niet bezwaard als ik vertel over onze uitjes, vakanties en etentjes etc (waar hier het geld naar toe gaat).

fladder

fladder

11-09-2010 om 15:29

Triple!

"(...) mijn zus die een van een vriendin een jas van een duur merk had gekregen voor haar dochter. (...) Een paar maanden later ofzo sprak die vriendin mijn zus aan omdat ze vond dat haar dochter die gekregen jas zo weinig aanhad. Dat vond ze zonde en dan wilde ze hem liever aan iemand anders geven (!!!!??). (...) Mijn zus had de bewuste jas in een plastic zak van de Zeeman gestopt (Niks mis met Zeeman, daarom had ze die tas ook). Op het volle schoolplein heef ze die tas bij vriendin in de handen gedrukt! Ha, ha, ik denk dat ze nog niet dood gevonden zou willen worden met die tas."

Stiekem heb ik me zitten bescheuren! Zo, jouw zus heeft dat geweldig aangepakt met die Zeemantas!

Maar tegelijkertijd snij je een ander probleem aan. Iemand die "geholpen wordt" komt al gauw in een afhankelijke positie terecht. Vriendin-van-zus vond bijvoorbeeld dat zij te vertellen had hoe vaak kind-van-zus die jas moest dragen. Maar ik heb zelf wel eens meegemaakt dat iemand heel boos op me was, nadat ik het contact had verbroken omdat die persoon mijn gezin op een heel lelijke manier geschaad had. Die iemand stond op de achterste poten, want "ik heb je toen-en-toen ook geholpen!" Ja, prima, maar dat gaf haar geen vrijbrief om mijn gezin vervolgens op een heel pijnlijke manier in de kou te zetten omdat dat haar beter uitkwam (even heel kort door de bocht samengevat).
Ook zijn er mensen die denken dat je braaf met alles ja en amen moet knikken als je een dienst of goederen hebt gekregen. Die voelen zich opeens superieur omdat ze je geholpen hebben.

Het heeft me een tijd heel huiverig gemaakt om hulp en diensten aan te nemen als ik het vanwege een cashdip of mijn gezondheid niet zelf kon regelen. Ik moet bekennen dat ik inmiddels wel weer de balans heb gevonden maar het kan heel vervelende toestanden geven als gulle gevers en dankbare ontvangers zich in een bepaalde macht/ondergeschiktepositie (laten) plaatsen.

Ik benadruk dat dit niet geldt voor alle gulle gevers (zowel van goederen, goede tips als mankracht bij klussen), en ik ben inmiddels weer zover dat ik durf toe te geven dat ik bepaalde dingen niet red (met name qua mankracht en dingen organiseren, qua goederen red ik het wel), maar ik ben me wel heel bewust van het feit dat "dingen aannemen" (zowel tips, goederen als mankracht) mogelijk bij een aantal mensen valse verwachtingen wekken die niet waar te maken zijn.

Daarom probeer ik die "schuld" op één of andere manier direct te vereffenen. Al was het maar met een zelfgebakken appeltaart

Toch wel iets om rekening mee te houden, zowel door de gever als door de ontvanger...!

fladder

fladder

11-09-2010 om 15:39

Serra, prioriteiten

Ik schreef net iets over afhankelijkheid en verwachtingen. Zelf merk ik wel eens dat mensen ook verwachten dat je een soort verantwoording aflegt als je iets (tips, goederen of zoiets) hebt gekregen. Lees het verhaal van Triple maar, van die jas die terug moest omdat de gulle gever vond dat die niet genoeg werd gedragen.
Zelf loop ik er ook wel eens tegenaan. Ik maak er geen geheim van dat ik het niet breed heb, maar het lukt me nog steeds rond te komen, al is het de ene keer lastiger dan de andere keer. Als beide kinderen besluiten om in één keer uit én hun schoenen én hun kleding te groeien, wil ik wel eens rondroepen: "Wie heeft er op dit moment nog een spijkerbroek maat x liggen?" Kwestie van teveel uitgaven in te weinig tijd.
Vorig jaar ben ik echter door iemand nogal dominant tot de orde geroepen omdat ik de kinderen en mezelf een reisje cadeau had gegeven. Dat dit volkomen low budget gebeurde realiseerde ze zich niet, maar ze vond het wel nodig om beledigd te zeggen: "Vorig jaar heb je nog dit-en-dat van mij aangenomen, en nou ga je zomaar op vakantie, nou, van mij hoef je niks meer te verwachten."

Zoiets deed behoorlijk pijn, moet ik bekennen.

Als iemand kleding of zo over heeft omdat de eigen kinderen eruit zijn gegroeid, neem ik dat graag aan. Als dat inhoudt dat ik me moet verantwoorden over een uitgave die ik later doe, en die weloverwogen, zonder schulden en leningen, wordt gedaan, laat dan maar zitten.

Ik merk al schrijvend dat het me nog steeds vreselijk dwars zit, maar misschien maak ik wel een denkfout. Want eigenlijk vind ik zoiets nog veel erger dan geen-tips-geven want ze-kunnen-het-zich-niet-veroorloven... Het lijkt meer een veroordeling à la "jij zit krap DUS mag je niet op vakantie". Ik doe het zoals ik al zei zonder schulden en leningen, het is een kwestie van prioriteiten stellen en als iemand wat te kleine kleding over heeft, is dat weer een extra centje voor het vakantiespaarpotje.

Of... Kom je, als je iets van iemand accepteert, toch in een afhankelijke positie en is het not done om dan, hoe low budget ook, een paar daagjes weg te gaan? Kan ik voortaan dan beter die kleding weigeren?

Ik weet het even niet... Maar wil ook niemand voor het hoofd stoten. Ohhh, was ik maar rijk, en niet zo knap

Pippin

Pippin

11-09-2010 om 17:02

Kleding

Wij krijgen veel kleding. En ik ben er blij mee, want het scheelt soms honderden euro's per seizoen. Of het levert modegekke dochter toch een volle kledingkast op, zonder dat wij onevenredig veel geld aan haar besteden.
Maar als ik kleding aanneem, doe ik dat altijd met disclaimer. Je krijgt het niet terug en als ik (of kind) het niet leuk vindt, geef ik het door. Ik gooi het niet weg, maar breng het dan naar een goed doel. Mijn kinderen hoeven echt geen kleding te dragen die ze niet leuk vinden. Zo gaan alle blousjes en poloshirts linea recta naar de 'goede doel zak'. Dat kriebelt, daar houden wij niet van...
Ik heb ooit een tas zwangerschapskleding van iemand gekregen, met wasinstructies en de verwachting het terug te krijgen. Ik was toen nog niet zo assertief, maar heb die zak negen maanden in de kast laten staan en toen weer terug gegeven.
Ik vind mensen die helpen en daar dan iets voor terug vragen echt heel erg fout. Ik vind ook dat je je niet met iemand anders huishoudportemonee moet bemoeien. Kijk, wij geven relatief weinig geld uit aan kleding, maar eten en drinken wel veel A-merken. Mogen we lekker zelf weten, lekker puh!

Pippin

Pippin

11-09-2010 om 18:05

Doorverkopen?

Oei, dat vind ik wel heel onfatsoenlijk.
Maar ik krijg werkelijk nooit kleding die echt veel geld waard is (ten minste, volgens mij, ik heb er niet zo heel veel verstand van). Het is hetzelfde soort spul dat wij ook zelf altijd kopen. H & M, Hema, of van die familie winkels (brouwer, Vogler en dergelijke). Ze zien mij al aankomen bij de tweede hands kleding winkels. Oh ja, mijn dochter heeft wel eens O Bleu kleding gekregen. Is dat wel een 'echt' merk? Ik weet het niet eens... Het interesseert mij gewoon niet, die merken.
Ik krijg overigens alleen kleding van mensen die het geven, 'omdat ze het anders toch wegbrengen naar het goede doel'. Volgens mij zijn die mensen zelf ook blij dat ze van de overvolle kledingkast af zijn.
Ik geef zelf overigens ook de kleding door die mijn kinderen niet meer past en wat er niet al te verwassen uitziet.

Bastet

Bastet

11-09-2010 om 18:48

Pippin (ot)

Oh maar H&M,hema etc verkoopt goed hoor,tweedehands,mits het heel,netjes en schoon is.
Ik heb een tijdje een webwinkel gehad met 2ehands kinderkleding,samen met mijn zus,die merken waren het eerste weg!
Bastet

Sera

Sera

11-09-2010 om 19:12

Wel zeggen

Op de scholen van mijn kinderen lopen behoorlijk wat welgestelde mensen rond en die staan er vaak niet bij stil dat andere mensen minder geld hebben. Een moeder van een vriendin van mijn dochter tipte me laatst dat er in een bepaalde winkel geweldige aanbiedingen waren zoals een truitje van een bepaald merk voor maar 90 euro. Dat is dan lief bedoeld natuurlijk maar ik ga echt geen 90 euro uitgeven aan een truitje voor mijn dochter. Ik vind het echter geen probleem dat ze dat tegen mij zegt of er niet bij stilstaat dat wij dat geld misschien niet hebben. Nu is het ook weer niet zo dat wij helemaal geen geld hebben dus misschien dat ik me daarom ook niet erg ongemakkelijk bij voel om nee te zeggen tegen voorstellen van vrienden voor te dure uitjes. Het is niet altijd zo dat we het niet kunnen betalen maar ook dat we het vaak niet willen betalen.

Ik heb een goede vriendin die van een uitkering leeft en zij vindt het dus wel heel vervelend. Ze heeft vaak het gevoel haar kinderen wat te ontzeggen omdat ze zo vaak nee moet zeggen. Ik zou haar dus nooit een bepaald uitje voorstellen of een kamp voor kinderen of iets anders omdat ik weet dat zij het echt heel vervelend vindt om nee te moeten zeggen.

Het lijkt me echt geen probleem om in je enthousiasme iets leuks te delen met anderen maar ik zou in elk geval zeker niet gaan aandringen. Ik vind dat van sommige vriendinnen dus wel vervelend. Heel lief maar ze dringen soms te veel aan om bepaalde dingen te ondernemen terwijl wij dat gewoon niet zomaar kunnen betalen.

Alleen ergens op wijzen is voor mij geen probleem maar aandringen wel.

fladder

fladder

11-09-2010 om 21:24

Ligt toch vaak aan "hoe" het wordt gebracht

Zwangerschapskleding zijn voor tijdelijk gebruik. Ik zou het niet zo raar vinden als iemand dan zou zeggen dat ze ze weer terug wil.
Kinderkleding, tja... Dat ligt toch moeilijker. Een mooi jasje voor net bewaren en dan van de gulle gever te horen krijgen dat ze het weer terug wil omdat je het te weinig laat dragen, vind ik persoonlijk een stap te ver. Maar wat ik vind, is natuurlijk geen evangelie
Ik heb laatst iemand een stapel oude kinderkleding gegeven, werkelijk van alles wat. Ik heb haar met opzet gezegd "kijk maar wat je er mee doet" want ik was blij er vanaf te zijn. Er zitten mogelijk wat verwassen tshirts bij, heb ik gezegd. Mooi voor buitenspelen en anders maak je er maar een poetslap van.
Ik heb echter ook nog veel kleding uit mijn dikke jaren. Zo goed als nieuw. Laatst heb ik iemand er oprecht blij mee gemaakt, maar ik heb haar wel gevraagd: "Als je het niet mooi vindt, zeg het dan eerlijk, dan geef ik het aan een ander. Liever dan dat het verder ligt te verstoffen." Die persoon gaf aan een jas niet mooi te vinden. Prima. Dan zoek ik daar een ander voor, het is nog te goed om in andermans kast te laten hangen (iemand zin in een enkellange, zwarte wollen jas maat 56?). Opnieuw: geen scheve gezichten.
Waar ik echt allergisch voor ben zijn dus mensen die me dingen geven en verwachten dat ik ze voortaan naar de pijpen dans "uit dankbaarheid" of dat ze nu maar over me heen kunnen lopen omdat ik in hun ogen in een onderdanige positie ben beland vanwege het feit dat ze me hebben geholpen met iets.
Gelukkig gaat het in de meeste gevallen goed, zowel met kleding als met klusjes en tips

Pippin

Pippin

11-09-2010 om 23:48

Zwangerschapskleding

Ja maar, als je die zwangerschapskleding terug wil, omdat je het zelf nog wil gebruiken, dan leen je het toch niet uit? Vooral niet als het allemaal zo delicaat is dat het met de hand gewassen of gestoomd moet worden. Ik zou dat zelf niet doen tenminste. En ik koop zelf nooit iets wat gestoomd of met de hand gewassen moet worden, brrrr. Ben ik echt te lui voor.
Ik wist echt niet dat H&M kleding nog wat waard is. Nu ja, mijn kinderen zijn van het soort met altijd grasvlekken of gaten in de knieen en onduidelijke vlekken op de truien. Dus ik ben bang dat ons huis toch wel het laatste stadium is voor de meeste kledingstukken.
En verder ben ik het heel erg met Fladder eens.

Hanne.

Hanne.

12-09-2010 om 21:05

Waarom niet

Waarom zou je het niet uitlenen.

Ik heb mijn positie kleding tussen kind 2 en kind 3 ook uitgeleend. Idem voor de babykleertjes. Op dat moment had ik het niet nodig, wist niet zeker of ik nog een keer zwanger zou raken etc.

Nu ben ik ook te lui voor delicate spullen, maar iets uitlenen houdt toch automatisch in dat je het weer terug wil. Anders geef ik het wel weg.

Even snel..

Ik ben het eens met Fladder weer.. Als ontvanger hoef je je niet te verantwoorden wat mij betreft. Dus als je fijn een paar dagen weg kunt, mede doordat je hebt uitgepsaard door minder kleding te hoeven kopen, lekker doen. Daar geef je als gever toch juist voor? Om de ander wat meer ruimte te geven? Mensen die daarvoor in wil vullen hoe die ruimte ingevuld moet worden, kunnen beter niet geven... En doorverkopen is wel heel wrang maar... als dat de keuze van een ander is...? Kan me voorstellen dat je dan minder snel nog eens geeft, maar met een cadeau mag je doen wat je wil, is mijn mening. Dan moet je je dure goed maar voor jezelf of een ander dankbaar gezin bewaren . Kleren die ik wel eens doorkrijg die terugmoeten, neem ik niet meer aan. Niet uit ondankbaarheid maar omdat het me meer te veel kost dat in de smiezen te houden. Voor zwangerschapskleding kan ik me voorstellen dat je het terugwil maar als je er zo aan hecht dat het precies goed blijft, niet uitlenen. En als je het toch uitleent en terugwilt, zou ik het vrijblijvender maken. " gebruik het lekker en ik zie wel wat en of er terugkomt".

We zouden een keer met een paar stellen uit mijn familie een weekend weg en toen er heel luxe huizen etc uitkwamen heb ik aangegeven dat dat er voor ons niet inzit. Maar dat ik er ook geen zin in heb erop aangekeken te worden wanneer ik ineens wel een nieuwe winterjas of zo heb. Door dat alles uit te spreken is de lading eraf en speelt het niet meer.

Puck

Puck

13-09-2010 om 09:20

Kleding terugvragen, hoe verzin je het

Ik lees dit echt met verbazing. Hoe haal je het in je hoofd om kleding terug te vragen omdat het te weinig gedragen wordt. Ik geef ook wel kleding weg en daarbij meld ik juist expliciet: als je het niet mooi vind schroom dan niet om het weg te geven aan iemand anders. Pffft, ik kan een ander toch niet verplichten om de kleding te dragen die ik ze aanbied. Echt, dat zou nooit in mij opkomen. Zwangerschapskleding heb ik wel uitgeleend en terug gevraagd, maar dan zeg ik er bij het uitlenen wel bij dat ik het terugwil. Maar een wasvoorschrift erbij leveren... 't is "maar" kleding hoor. Als je er zo aan hecht moet je het gewoon niet uitlenen of weggeven.

Puck

Puck

13-09-2010 om 10:53

Pandia

Ik snap je opmerking naar mij toe niet?
Ik heb het erover dat als een potentiële gever er zo aan hecht dat de spullen in goede staat terugkomen dat er zelfs een waswoorschrift bijgeleverd wordt dat je dan beter niet kunt uitlenen. Dat staat volstrekt los van het feit dat een ontvanger altijd mag weigeren wat mij betreft.

Eens pandia

Dan heb ik te snel gelezen. Ik vind het wel van de gekke als je gekregen kleding doorverkoopt waarvan gevraagd is evt niet te dragen spul terug te geven.. Blijft staan dat het doel (de ander helpen) wel wordt bereikt...

Puck

Puck

13-09-2010 om 12:57

Oke, nu snap ik het

Maar als ik kleding voor iemand verzamel dan is dat te ver weg om vooraf te bekijken. Ik stuur een grote doos op en dan mag de ontvanger zelf weten wat ie er mee doet, als het maar niet de kliko ingaat. Terugsturen is ook zo wat, ik doe er niets mee en hoop dat de ontvanger er dan een ander blij mee kan maken. Doorverkopen zou ik ook niet leuk vinden denk ik.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.