Zien jullie deze wereld eigenlijk nog zitten?
haha dit klinkt wel vet zwaar, maar ik zie allerlei voorbodes van ellende. Ik wil best een stapje terug, maar ik vind het zo'n rare wereld aan het worden, alles maar dan ook alles lijkt wel om geld te draaien. Is het niet terug te draaien, kan het niet anders, is er dan niemand die het licht ziet en eens de boel op de schop gooit?
bah.
en dan is het ook nog vies weer.
Bellefleur
Zoals MoederMop schrijft, zijn er ook dingen ten goede veranderd. Ik word in de lente/zomer wakker van vogels, de eerste hommel zag ik vandaag, weidevogels zijn er hier zat, ik kom elke week in een nieuwbouwwijk waar vanwege de hoeveelheid water watervogels te zien zijn die ik nog niet kende. Ik zie stervende bomen maar ook heel veel nieuw aangeplante bomen. En ik woon midden in de Randstad.Verder ben ik er zeer van overtuigd dat ik mijn kinderen het meest een dienst bewijs door hen bij te staan en op te voeden met een positieve insteek.
Bellefleur
Ik begrijp je wel. Voor een overgroot deel steken we met ons allen onze koppen ook in het zand.
Als je niet in een beter hiernamaals gelooft, kan dat best grimmig zijn.
Een beetje 'apres nous le deluge' (na ons de zondvloed) maakt het wel luchtiger en wij hebben nog de luxepositie dat dat kan.
Het overgrote merendeel vd wereldbvolking kan zich dat niet veroorloven, dat is nu eenmaal zo. Die zijn zo druk aan het overleven dat ze weer geen tijd hebben om te piekeren.
Enz enz 
Dom
Ja, ik zat nog na te denken over het woordje dom, toen ik de tekst al wegdrukte. Dom is niet helemaal hoe ik het bedoel.
Maar ik vraag me af waar jij fietst als je niets meer hoort. De natuur is echt nog niet zo stil als jij nu schetst. Ik woon in de stad, maar met vijf minuten lopen ben ik al bij een stukje natuur, waar het een en al leven is. Je 'moet' wel open willen staan voor wat de natuur je nog te bieden heeft en dat lijk jij niet te doen.
Hebben wij echt inheemse ganzen? Volgens mij niet.
Dat jij stervende bomen ziet, kan ik niet ontkennen. Er zijn bepaalde planten en bomen die niet tegen een hogere temperatuur kunnen en dus het loodje leggen. En dat zorgt voor een 'ketsende steentjes'-effect. Als je een steentje in het water gooit zie je dat daar rimpels in het water door ontstaan die steeds wijder uitwaaieren. Een dode boom heeft ook effect op de dieren die erin moesten leven. Die dieren moeten hun heil elders zoeken, of overleven niet en dat heeft ook weer effect op de omgeving van de boom. Natuurlijk, dat is ook aan de hand. Maar daarmee is het nog niet gedaan met de wereld.
Jij zegt dat we op een stervende wereld leven. Ja, dat is zo, maar dat was ook al zo zonder onze vervuilende rol. Maar dan heb je het over duizenden, miljoenen jaren.
Ja, ik durf te zeggen dat je rustig mag genieten van wat er om ons heen leeft in de natuur. De bijensterfte is een probleem, maar om daar meteen het einde van de wereld in te zien, zover zie ik het niet komen.
In onze omgeving was lang lang geleden oerwoud en andere diersoorten dan er nu zijn. En dat dat veranderd is, komt niet door de mens. De mens versnelt het proces, wat de natuur al doormaakt. Dat mag je best zorgwekkend vinden, want dat is het ook. Maar jij maakt er naar mijn idee wel een erg groot persoonlijk drama van door je schuldig te voelen over de geboorte van je kinderen. Ze zijn er nu eenmaal, wees daar blij mee. Dat mag. En probeer je kinderen niet al te veel bang te maken voor hoe fout het allemaal gaat met de wereld. Wees eerlijk, maar probeer het luchtig te houden.
Wat ik in je reactie een beetje vervelend vond was de sarcastische toon in de laatste zinnen. Ik loop al heel wat jaren op deze aardkloot rond en heb ondanks alles mijn verwondering over wat de natuur ons allemaal biedt nog niet verloren. Ook als de natuur verandert door het klimaat, kan dat boeiend zijn. Buiten dat zie ik aan mijn dochter dat ze met fris optimisme over haar toekomst nadenkt en een rol van betekenis voor andere mensen hoopt te krijgen. Ik zie dus geen diepongelukkig kind dat zich afvraagt waarom wij haar in vredesnaam op de wereld hebben gezet. En béide dochters zien het als een uitgemaakte zaak dat ze kinderen zullen krijgen. Zij gaan de toekomst dus duidelijk nog positief genoeg in om kinderen te willen.
Nou en?
En dan sterft de wereld uit. Zullen nog wel wat jaartjes overheen gaan, maar goed, ooit, over duizenden jaren is het zover. Wat dan nog? En of dat dan komt door de mensch, een nieuwe ijstijd, of een botsing met de zon of verzin maar iets, wat dan nog? Als alles en iedereen dood is, heeft niemand meer verdriet. Ik bedoel maar, er zijn nu ook geen dino's die treuren om hun uitgestorven soortgenootjes.
Het zal wel mijn depressieve inslag zijn, maar ik vind het een geruststellend idee dat dit hier, het leven, niet eindeloos doorgaat. Altijd is alles tijdelijk, dus waarom zou dat niet mogen gelden voor het leven op aarde? We zijn trouwens niet de enige planeet die langzaam opwarmt.
Ik meen oprecht dat we mogen genieten van wat we hebben, van iedere dag opnieuw. Volgens mij geeft dat ook een prettiger leven dan iedere dag zorgen om de dag van morgen, laat staan zorgen om het einde van de wereld.
Overigens werd ik al vroeg wakker vanochtend van de vogeltjes. Als het werkelijk zo stil is om je heen, wordt het misschien eens tijd voor een gehoortestje bij de dokter.
De luxe van piekeren
Vertigo, daar ben ik het helemaal mee eens. Hier in het westen hebben we de luxe dat wij de tijd hebben om te piekeren. Daarom moeten we dat ook. En na dat piekeren moet de actie komen. Maar ik weet niet hoé! Amnesty steunen, Foster Parents, doneren, Greenpeace. Maar hoe kan ik écht iets doen? Kaaskopje: we hebben verschillende soorten inheemse ganzen, waaronder rietgans, kolgans. Verder komen er grote groepen vanuit het noorden, die met de vorstgrens meevliegen. De stilte in de natuur waar ik fiets: ik hoor nauwelijks grutto's meer. Kieviten zijn er nog maar worden minder. De aantallen scholeksters zijn gekelderd. De veldleeuwerik; als je die hoort is het een uitzondering. Niet meer standaard. Laat staan de kuifleeuwerik, de roerdomp, de patrijs, de kwartelkoning, de wielewaal. Het aantal torenvalken is gedecimeerd (al maken die niet zoveel geluid), wulpen, steeds minder. Op dit moment zijn het vooral weidevogels die de klappen krijgen. Tuinvogels hebben zich redelijk aangepast. Maar de ziekte onder de merels die oprukt uit het oosten, zal ervoor zorgen dat we 's ochtends niet meer wakker worden van zingende merels. Ziekten/plagen onder bomen en dieren zijn er altijd geweest. Maar de natuur verzwakt, en kan daardoor steeds minder goed tegen zo'n plaag. Voorbeeld: konijnen. Myxomatose en VHS. Op Ameland moet je slalommen om de dode konijnen. Van beide ziekten kunnen konijnen genezen, maar ze zijn te ver verzwakt om dat nog voor elkaar te krijgen. Ik vind het niet erg dat natuur verandert; als soorten minder worden en andere soorten opkomen. De aalscholver is daar een voorbeeld van. En ook de knobbelzwanen, die sinds er niet meer op gejaagd wordt, steeds talrijker worden. Wat ik wél erg vind is de verschraling. De soortenrijkdom wordt steeds minder. Ik vertel mijn kinderen niet over mijn angst dat de wereld naar de bliksem gaat. Daar is mijn zorg te groot voor, ik kan het ze niet neutraal vertellen. Overigens Kaatje, ik vind het niet erg dat de aarde uiteindelijk sterft. Maar de fase daarvoor: dat mijn kinderen mee zullen maken dat het steeds slechter gaat met de natuur. Steeds armoediger. En dat het aantal oorlogen en wreedheden zal toenemen omdat de hoeveelheid drinkwater en vruchtbare grond zal afnemen.
Dat proces gaat steeds sneller. Ik word wanhopig (sarcastisch) van het schouderophalen, de onverschilligheid van mensen. En in mijn eentje kan ik zo weinig beginnen.
Kolgans
De kolgans is hier nog maar 30 jaar.
Iedereen mag zichzelf een depressie aanpraten natuurlijk, maar ik doe dus echt niet met je mee. Ik raad je echt aan om je paniek aan te pakken door bewust de positieve punten te zoeken. En als je het nodig hebt om je actief in te zetten vanwege de negatieve kant.. dóe dat dan!
Precies omgekeerd, bellefleur
Ik sta echt te kijken van jouw berichten Bellefleur. Mij valt het juist op dat je zo veel meer en meer verschillende soorten vogels ziet dan vroeger. Toen ik de leeftijd had van mijn kinderen nu, zag ik alleen maar een reiger als ik met de trein naar oma in Groningen ging. Dat vond ik dan zo bijzonder dat ik dat op maandag in de kring vertelde. Ooievaars waren zo goed als uitgestorven, een fazant had ik nog nooit in levende lijve gezien.
Tegenwoordig gaat er geen week voorbij dat ik geen reiger, ooievaar, fazant en zelfs roofvogels tegenkom in mijn directe omgeving (en ik woon in dezelfde straat als waar ik opgegroeid ben). Ik zag zelf een keer een vos. In mijn tuin zie tel ik 28 verschillende vogels, uilen en spechten hoor ik wel vlakbij maar zie ik helaas steeds niet. Vroeger zag ik ook wel eens een koolmeesje, maar nu heb ik ook staartmezen en pimpelmezen in de tuin. Gisteren viel het mij op dat het kleine stukje weiland langs de provinciale weg achter mijn huis, er tientallen weidevogels zaten. Nog nooit zoveel kieviten en scholeksters bij elkaar gezien. Komt misschien ook door alle molshopen die insecten en wormen boven brengen. De wijde omgeving is hier omgeploegd door mollen, in mijn grasveldje in de tuin zitten al 90 molshopen, dus die mollen tieren welig. En ik woon in een buitenwijk van Rotterdam, niet bepaald een Nationaal Park.
Konijnen en myxomatose, daar maak ik me geen zorgen over. Van mijn vele vakanties op Schiermonnikoog door de decennia heen weet ik dat dat een golfbeweging is. Het ene jaar kan je nauwelijks fatsoenlijk over de duinpaadjes fietsen uit angst de rondhoppende konijntjes aan te rijden, het volgende jaar zijn het er minder en zie je veel dode konijntjes, daarna bijna geen konijntjes en de jaren daarop zie je de populatie weer aantrekken. Op het Brainpark in Rotterdam, naast de snelweg, wemelt het trouwens van de konijnen.
Verder schijnt het zo te zijn dat er nog nooit zo weinig oorlogen zijn geweest als nu. Elk conflict is er één teveel, maar het is veiliger dan het ooit geweest is. Er is veel rottigheid in de wereld, maar ik ben blij dat vrouwen in het grootste deel van de wereld geen tweederangs burgers zijn zonder stemrecht of wat voor recht dan ook, dat er steeds meer kinderen onderwijs volgen en ingeënt worden waardoor de kindersterfte gedaald is, dat de voedselveiligheid enorm is toegenomen, er in steeds meer landen homo's kunnen trouwen, de VOC Indonesië niet meer leegrooft en er geen schepen vol Afrikanen naar de Nieuwe Wereld gebracht worden om als slaaf te dienen. Nogmaals, er is nog veel ellende die ik graag zie verdwijnen, maar ik denk dat in historisch perspectief gezien we nu in de beste tijd leven en dat het alleen maar beter zal gaan. Bellefleur, ik hoop van harte dat je het wat zonniger in kan gaan zien, het lijkt me niet prettig om je zo somber over de toestand in en van de wereld te voelen.
skik
Kolgans
http://nl.wikipedia.org/wiki/Kolgans
"De kolgans keert elke winter naar vaste plaatsen terug. Hij broedt in Groenland en het noorden van Rusland. In de maanden november tot en met maart verblijft de vogel in groten getale in de Lage Landen met name in Friesland, het rivierengebied, Zeeland en West-Vlaanderen (het natuurgebied het Zwin en de Oostkustpolders). Kolganzen komen vaak voor in gemengde groepen met grauwe ganzen, brandganzen en rietganzen.
Sinds de jaren 1980 broeden er op bescheiden schaal kolganzen in o.a. Friesland en het rivierengebied. Rond 1997 werd dit aantal geschat op 125 paren.[2] De Europese kolgans (A. a. albifrons) is zeker sinds 1900 een talrijke wintergast. Sommige komen al in oktober, de meeste arriveren in de loop van november en zij trekken in februari-maart weer naar het noorden.
Tellingen zijn er sinds de jaren 1960. Tussen 1960 en 1995 is het aantal overwinteraars toegenomen van 50.000 naar 470.000[2] (gemiddelde groei 6,6% per jaar). Dit aantal stijgt nog steeds, maar met minder dan 5% per jaar.[3] In de Oostkustpolders (West-Vlaanderen) was het aantal overwinterende kolganzen tussen 1996 en 2006 praktisch constant en werd geschat op 25.000 exemplaren."
Rietgans
http://nl.wikipedia.org/wiki/Toendrarietgans
"De toendrarietgans (Anser serrirostris) is een middelgrote tot grote gans die broedt in het noorden van Europa en Azië. [...] Heel incidenteel broedt deze gans in Nederland, maar dit waren mogelijk aangeschoten vogels of vogels die ontsnapt waren uit gevangenschap.[5]
De toendrietgans is vooral een overwinteraar die voorkomt in akkerbouwgebieden in Drenthe en Groningen. Toendrarietganzen komen relatief laat (in december) en vertrekken vaak al weer in februari. De aantallen namen tussen 1960 en 1978 toe van enkele tientallen tot een gemiddelde van bijna 30.000 exemplaren in de winter van 1978/79. Gedurende de strenge winters in de jaren 1980 steeg het aantal tot gemiddeld boven de 30.000. Na een dip in de jaren 1990 nam het aantal weer toe en schommelt het aantal overwinteraars in het eerste decennium van de 21ste eeuw zo rond de 40.000."
http://nl.wikipedia.org/wiki/Taigarietgans
"De taigarietgans (Anser fabalis) is een middelgrote tot grote gans die broedt in het noorden van Europa en Azië. [...] Er zijn aanwijzingen dat de taigarietgans vroeger talrijk was in Nederland. Goede documentatie bestaat er echter pas sinds 1975.[7] De taigarietgans is een overwinteraar die voorkomt in het grensgebied tussen Drenthe en Groningen, rond het Zuidlaardermeer, verder in Flevoland,de kop van Overijssel en het oosten van Noord-Brabant. Taigarietganzen komen in november en vertrekken vaak al weer in februari. De aantallen namen tussen 1975 toe van enkele honderdtallen tot een gemiddelde van bijna 3.000 exemplaren in de winter van 1978/79. Gedurende de strenge winters in de jaren 1980 steeg het aantal weer tot gemiddeld boven de 3500. Daarna volgde een dip tot onder de 500 in de jaren 1990 en in het eerste decennium van de 21ste eeuw schommelt het aantal overwinteraars zo rond de 1.000."
Eigen wereldbeeld
Weet je wat het is? Je bepaalt zelf hoe je de wereld ziet. En hoe dat ook is, je vindt overal bewijzen voor. Jouw wereldbeeld Bellefleur, is ziekelijk negatief. En natuurlijk vind je bewijzen voor jouw gelijk, je kunt jouw gelijk voeden en zo groot maken als je zelf wil. Dat er ook een ander beeld is (ik heb bijv. nog nooit zo vaak 's avonds moeten remmen voor overstekende reeën), dat wuif je weg. Daarvoor is geen ruimte.
Ik denk dat er verschillende dingen zijn die je kunt doen. Therapie bijvoorbeeld om minder gedeprimeerd te raken, om je negatieve wereldbeeld los te laten. Waarvoor heb je deze negatieve kijk nodig? Kan interessant zijn om te onderzoeken.
Maar je kunt ook toegeven, en iets gaan doen. Zorg er in elk geval voor dat je voetafdruk kleiner wordt. Ga in een hutje op de hei wonen, eet uitsluitend rauw, etc. Begin bij jezelf.
Kleine dingen
Ik sluit me bij Kaatje's 'begin bij jezelf' aan. Je hoeft niet in je eentje te proberen Syrië te redden, maar je kan wel lavendel in je tuin, op je balkon of in een plantenbak aan je gevel hangen voor de bijen. Of hosta's. Ik moest mijn tuinbankje verzetten omdat die paar lavendeltjes in de border zoveel bijeen aantrokken dat ik gek werd van het gezoem. Minder vlees eten, je eigen boodschappentas mee zodat je geen plastic tasjes hoeft aan te nemen, de deur voor iemand open houden, een glimlach, een pan soep voor de zieke buurvrouw. Ongetwijfeld doe je dit soort dingen al, maar bedenk je dat als iedereen zo doet de wereld vanzelf beter wordt. Als jij het uit een soort fatalistische gedachte opgeeft, zal je een ander niet inspireren om ook zijn beste beentje voor te zetten.
skik
Ganzen
Ik heb twee soorten ganzen door elkaar gehaald: de rietgans komt veel voor in de Weerribben, maar ik bedoelde de grauwe gans. En ja, die is ook een tijdlang bijna uitgestorven geweest. Maar is nu weer op z'n retour. Ik geloof niet dat ik ziekelijk negatief ben. Ik heb me altijd zorgen gemaakt over de natuur; ik weet van de ddt, Lekkerkerk en de tijden dat er geen kikker meer in de sloot zat. Ik heb ook jarenlang kunnen genieten van alles wat er nog wel was. Ik heb genoten van de opkomst van de gierzwaluw. Maar sinds vorig jaar kan ik het niet meer. De stervende essen, de sloot die vroeger vol met kikkers zat, en nu stil is, de poelen vol met grutto's, waarin nu alleen nog maar bergeenden zitten, weilanden zo groen en zo glad als een biljartlaken, geen onkruidje meer te bekennen ; ik kan niet meer genieten. Ik had al bedacht dat ik misschien depressief zou zijn. Ik weet dat ik snel dingen van de sombere kant bekijk. Maar nu voelt het anders. Dit is geen depressie, maar realisme. Over begin bij jezelf: ik rijd geen auto, heb een allwater wasmachine, was met de hand af, heb zonnepanelen, kook deels biologisch, heb mijn eigen boodschappentassen, en gebruik milieuvriendelijke schoonmaakmiddelen. Ik koop zoveel seizoensgroenten, en haal dat met mijn fietsje op de markt, omdat een vervoerstap scheelt. Maar is dat genoeg? Nee.
Bellefleur, uitnodiging
Ik wil je van harte uitnodigen om begin juni te komen logeren op mijn volkstuinhuisje. Ik beloof je echter dat je geen oog dicht zult doen door het kikkergekwaak.
Misschien zijn er in de sloot bij jou in de buurt even geen kikkers, misschien door een overenthousiaste populatie reigers of andere kikkereters, maar dé kikker is niet uitgestorven hoor. Ik denk dat je het echt niet realistisch maar juist te negatief ziet. Misschien toch een depressie(tje)? Nou, ik hoop dat het zielbalsemende lenteweer gauw losbarst, dat scheelt altijd wel weer wat toch?
skik
Skik
"Op het Brainpark in Rotterdam, naast de snelweg, wemelt het trouwens van de konijnen."
En dan komt de natuur weer in actie ter compensatie. Want op mijn werk (in de buurt van het Brainpark) kwam ik laatst in de parkeergarage een vos tegen! Die houdt ok wel van die konijntjes.
Myxomatose
Toen ik op de lagere school zat, moest ik een werkstuk maken. De mijne ging over konijnen. En een hoofdstukje ging over myxomatose. Een ziekte waar veel konijnen aan sneuvelden. Ik woonde op loopafstand van de duinen en heb ook wel eens een konijn zien liggen. Dat is meer dan 40 jaar geleden. En hoe erg die ziekte ook is, brengt het de konijnenpopulatie ook weer tot normale grootte. Het is niet gezond voor onderandere een duingebied als konijnen ongebreideld door kunnen gaan met voortplanten en oud worden.
Na mijn vertrek uit dat dorp is er veel gebeurd in de duinen. Er grazen nu Schotse Hooglanders voor natuurlijk onderhoud en op andere plaatsen wordt ook actief gewerkt aan het herstel van het duingebied. Zo wordt er in heel Nederland actief aan natuuronderhoud en -herstel gewerkt. Ik fiets veel met mijn man als het zomer is en dan komen we nog zoveel moois tegen. Ook kikkers! Die groene biljartlakens die jij meent te zien, zitten vol leven. Kom eens in mijn tuin kijken. Mijn man noemt het natuurlijk ik noem het onkruid. Als ik op zaterdag naar mijn werk loop, liggen de meeste mensen nog op een oor en dan is het een en al gevogel. Verschillende soorten. De mus zou enige tijd geleden bijna uitgestorven zijn. Nou niet op het station waar wij altijd heengaan. Een drukte van belang in de heg in de lente. Inmiddels schijnt het in het algemeen wel mee te vallen met de mus. Hoe lang moet ik nog doorgaan?
Bah
Bellefleur, ik wordt plaatsvervangend depressief van jouw inktzwarte wereldbeeld. Weet je, voor mij is de zin van het leven, zin ìn het leven. Als je dat zo overduidelijk niet hebt, heeft het ook inderdaad allemaal totaal geen zin.
Wat jij realisme noemt is volgens mij echt een depressie. Je ziet dingen die er niet zijn (nou ja, eigenlijk juist dingen die er niet zijn terwijl ze er wel zijn) en legt alles extreem negatief uit. Volgens mij is hier best wat aan te doen! Doe jezelf èn je kinderen een lol en bespreek het eens met je huisarts.
En nog erger
ik ga er zelfs slecht van spellen!
Lekkerkerk
staat bij jou in het rijtje milieurampen?
Hm, dat is enorm goed aangepakt destijds, beter dan alles wat erna kwam, haha.
Bellefleur, ben jij van na 73?
Want dat pessimisme wat jij schetst dat was er eind jaren 70 begin jaren 80 net zo. De bossen zouden sterven, de natuurlijke hulpbronnen zouden binnen 20 jaar op zijn etcetera etcetera. Dat gedoemdenk is van alle tijden. En heus, er zal gruwelijk veel mis zijn, maar dan hoef je het echt nog niet zo zwaar op te vatten.
En dan moet je gewoon een appelboompje planten.
Dat zei Luther al 400 jaar geleden.
Lees Koos van Zomeren, natuur en cultuurpessimist (realist zou jij zeggen). Met een scherp oog voor de natuur (wat dat ook mag zijn). Maar ook iemand die wel het vermogen heeft dat pessimisme te relativeren of te onderzoeken waar het vandaan komt. Ik denk dat jou dat ook goed zou doen. Want zo'n gitzwart wereldbeeld, ik geef het je te doen.
Verder kan ik het alleen met veel voorgangers eens zijn: het zit 'm in de kleine dingen.
Bellefleur
Daar is een term voor: depressief realisme. Het is ook kenmerkend voor veel depressievelingen: 'ik ben niet depressief, ik ben realistisch!'. Toch, als je te down bent om te kunnen genieten van de kleine dingen, dan zou ik beslist hulp inschakelen. De wereld wordt er niet slechter van als jij gewoon kan genieten van het leven.
Juist onrealistisch
Beste Bellefleur jij maakt je niet zorgen over de natuur als geheel, maar over het statische beeld wat jij daarvan hebt. Dat is vreemd, wat als er iets is wat de evolutieleer ons had moeten bijbrengen is dat natuur juist bestaat bij de gratie verandelijk te zijn.
De weidevogels waar je over treurt zouden er helemaal niet geweest zijn als we niet een groot deel van de bossen in de eeuwen hadden weggekapt. De naam Holland, komt vermoedelijk van "Houtland" vandaan, terwijl er nu het minste bos te bekennen is.
Het is onrealistisch om te verwachten dat het plaatje van de natuur dat jij in je jeugd had het uitpunt van de evolutie is en eeuwig zo moet blijven bestaan. Toch is dat wat natuurbescherming vaak in de praktijk inhoudt. krampachtig proberen alle dinamische veranderingen tegen te gaan, helemaal als we het idee hebben dat wijzelf wel eens een medeoorzaak van verandering kunnen zijn en vergetend dat het statische ideaalbeeld van wat we voor ogen hebben ook door dat soort veranderingen is ontstaan. Als de natuur zijn gang had kunnen gaan stond een groot deel van Nederland gewoon onder water, niks weidevogels en niks bossen, maar wellicht was het dan wel weer een unieke plaats voor bepaalde vissen en zeedieren geweest. Weet jij veel.
Ik kan je verder aanraden om eens wat oude literatuur te gaan bestuderen. Het relativeert namelijk ontzettend als je erachter komt dat precies de zelfde klaagzang over de wereld die nu in deze barre tijden toch echt op zijn eind loopt, 7 eeuwen terug, 2000 jaar terug en zelfs langer ook al werd gehouden met precies dezelfde verheerlijking van vroegah.
Reigers en roofvogels!
Ik zie de laatste tijd hier in de omgeving ontzettend veel roofvogels. Buizerds, sperwers en valken, geweldig. Dat is de top van de voedselpiramide, samen met vossen en zelfs wolven die aan het oprukken zijn vanuit noord-Duitsland. En dat is een goed teken, als er roofdieren zijn is er genoeg te eten.
Verder heb ik toevallig in mijn tuin enorm veel kikkers en padden, we hebben een grote vijver. En dat weten de reigers ook, ik heb ze regelmatig in mijn tuin. Inmiddels net een nepreiger geplant, in de hoop dat de reigers nu wegblijven...
Wel heeft Bellefleur gedeeltelijk ook gelijk: wat mijzelf bijvoorbeeld enorm ergert is het verbouwen van mais hier in de buurt, dit is geen mais om te eten, maar mais voor biologische brandstof. De boeren krijgen er enorm veel geld en subsidie voor, het landschap ziet er niet meer uit met overal die mais, er moeten veel pesticiden bij wat erg slecht is voor insecten (idd bijen) en het grondwater (was net nog op het nieuws, drinkwater gaat erg duur worden jongens, door alle gifstoffen die erin zitten) en ik vind het sowieso van de zotte dat er landbouwgrond wordt opgeofferd voor die zotte biologische brandstofwaan.
Verder ook net op de radio: alarm in noord-Nederland vanwege het weer: het gaat erg slecht met de weidevogels maar nu eens een keer vanwege de natuur en niet vanwege de mens. Het is te droog en te koud, ze verhongeren allemaal. Wat mij wel weer erg veel deugd deed was de enorme liefde voor de natuur die de boeren daar hebben. Geweldig.
Bellefleur: probeer je angsten en somberheid los te laten. OP menselijke schaal ziet het er wellicht somber uit in jouw ogen, maar als je op de veel langere termijn kijkt is het toch echt moeder aarde die aan het langste eind trekt.
Ik vind het idd een heel spannende tijd, waarin erg veel aan het veranderen is. Het kapitalisme wankelt en heeft zijn langste tijd gehad. Hoewel wij het in fysieke zin goed hebben (zoals Hombre verkondigt) vind ik dat wij weliswaar de illusie hebben dat we vrij zijn, maar dat zijn we natuurlijk helemaal niet. Privacy is inmiddels ver te zoeken, ik hoorde net (alweer) op de radio, dat de Duitse geheime dienst afgelopen jaar 2,5 miljoen prive e-mails heeft gelezen omdat ze scannen op teksten als: We laten weer een bom ontploffen (als je het hebt over Oud en Nieuw bijvoorbeeld). En de VS doen dat ook...
De verhoudingen in de wereld zijn aan het veranderen, wat ik persoonlijk niet meer dan eerlijk vind. het werd tijd dat de rijkdom in de wereld eerlijker verdeeld wordt. Minder blij ben ik met de zogenaamde arabische lentes die overal plaatsvinden. Vooral voor vrouwen wordt het er niet beter op... Maar goed, het is een spannende tijd, er is van alles gaande. We moeten niet alles bij het oude blijven houden, dat lukt toch niet. WAt dat betreft ben ik het wel met Manda eens, dit is een nieuwe periode in de geschiedenis, alleen zitten wij er middenin en dan is dat minder duidelijk zichtbaar...
En inderdaad
probeer te blijven genieten van het hier en nu. Ik kan enorm blij worden van de zon op mijn gezicht, en het gekwetter van de vogels (hier wel, gelukkig ) en vooral de gedachte dat die zon al zo'n 5,5 miljard jaar oud is, plaatst alles dan weer een beetje in perspectief...
Toevallig in de krant vanmorgen
Tja... dat zul je altijd zien. In de krant vanmorgen een berichtje dat er inderdaad dieren dreigen te verdwijnen in Noord Holland en met de bezuinigingen op natuurbehoud is dat natuurlijk niet positief te noemen. In zoverre snap ik best dat Bellefleur zich zorgen maakt. Maar je hebt zorgen en paniek en uit de woorden van Bellefleur haal ik paniek gecombineerd met een vreselijk depressieve kijk op de wereld/natuur. Nu met al die spanning rond Noord Korea begrijp ik ook nog dat dat soort nieuws voor iemand als Bellefleur de zon uit huis haalt, maar ik denk dat het heel erg belangrijk is om je daar van los te kunnen maken en je te richten op het leven van alledag. In dat leven van alledag heb je nog een beetje invloed op hoe dat verloopt, maar niet op het verdwijnen van de adder of van een gestoorde Koreaanse president.
Positieve waarneming
Ik heb een winterkoninkje gezien vandaag. Laatst hoorde en zag ik een specht in een boom stevig eroplos timmeren.
Misschien moeten we maar een topic positieve waarnemingen maken en dan tegen de depressiviteit minstens 1x in de week iets positiefs neerzetten wat we gezien/gehoord hebben. Slecht nieuws lezen we wel in de kranten, op radio en tv.
Bellefleur
Ik woonbij jou inde buurt en heb inde vijver bijde buren stampvol kikkers zitten in het parkje waar ik met de hond loop zitten hazen havikken en vorige maand vloog er een kerkuil langs mijn hoofd...Ik woon op10 minuten van de Martinitoren... Ik ben echt bang dat dit in jou zit......
typen op mijn i-pad is lastig!p
Reactie
Ik heb een weekje nagedacht over dit draadje. En ik ben tot de slotsom gekomen dat deze discussie geen zin heeft. Ik overtuig jullie niet, jullie overtuigen mij niet. Ik heb me deze week afgevraagd of ik depressief ben. En het antwoord blijft nee. Ook heb ik geprobeerd objectief te kijken naar de natuur. En ik blijf bij mijn mening. Waar ik moeite mee heb in dit draadje zijn twee dingen. Ik merk dat er argumenten worden gebruikt in de trant van 'mijn opa van 95 is kerngezond en heeft zijn hele twee pakjes per dag gerookt': als ik zeg dat de weidevogels sterk in aantal zijn verminderd, krijg ik als tegenargument: er zijn zoveel zwanen. ??? Als ik zeg dat het platteland zo stil is geworden, krijg ik te horen dat er in iemands tuin nog wel vogeltjes zitten. En kikkers: het virus heeft blijkbaar nog niet alle vijvers bereikt. Tweede punt: door mij als depressief af te schilderen, en naar de huisarts te verwijzen, hoeven jullie mij niet meer serieus te nemen. Samengevat, dit draadje is zinloos, en mag dus verdwijnen. Ik verdwijn niet. Daarvoor ben ik teveel aan Ouders Online, en sommige bewoners daarvan gehecht. Dus, ik trek me terug uit dit draadje, en blijf in andere draadjes mijn inktzwarte meningen verkondigen. 
Bellefleur
Dank je!
Gelukkig maar!