Zo gek op mijn stad, hebben jullie dat ook?

Gek op mijn rivier.

Dat zal ik mijn leven lang blijven houden; mijn liefde voor de IJssel. En mijn liefde voor het stadje aan de IJssel.

Rieke

Ik kan mij heel goed voorstellen dat je zo gek bent op de IJssel en dat stadje. Het is er prachtig. Ik heb er vorig jaar nog geslapen en gefietst

Manda

Ik kan me voorstellen dat je je trots voelt en dat je je gelukkig voelt omdat je inwoner bent van Haarlem. Het is een mooie stad. Wij zeggen altijd dat Haarlem de grote broer van Alkmaar is. Het is hetzelfde type stad, alleen is Haarlem een stuk groter.
Om eerlijk te zijn verbaas ik mij ook heel erg over de gewoonte van sommige mensen om jaar in jaar uit naar dezelfde camping te gaan. Ik moet er niet aan denken. Vakantie is voor mij een mogelijkheid om in een nieuwe omgeving rond te kijken. Ik hoef niet zo nodig een tweede thuis in de vorm van een camping waarvan de gasten gezéllig jaar in jaar uit weer met elkaar rond de barbecue neerploffen. Maar langdurig in een en hetzelfde huis wonen vind ik toch van een andere orde. Ik zie dat niet als tekortkoming van de bewoners, zoals jij dat wel lijkt te zien. Zulke mensen (vrij vertaald) houden blijkbaar niet van afwisseling, kortom totaal anders dan hoe jij bent. Dat mag je zo vinden, maar is de onrust die jij merkbaar nog in je botten hebt dan zo'n succes? Je maakt nu alweer plannen voor jullie vertrek uit deze straat. Waarom doe je dat? Waarom ben je niet simpelweg tevreden met waar je nu bent zónder alweer na te denken over de volgende verhuizing? Misschien zitten je dochters er later helemaal niet op te wachten om uit dit huis weg te gaan.

Manda

Wij hebben in Den Haag gewoond, maar op die plek wilde ik mijn kinderen niet opvoeden. Dus terug naar Zoetermeer, waar wij een fijne jeugd hebben gehad allebei. De kinderen kunnen hier al jaren geweldig buiten spelen, opa's en oma's vlakbij, dus dat is de reden dat ik hier blijf.

Te vaak verhuisd

Ik ben te vaak verhuisd vanaf mijn geboorte al en nooit was het mijn eigen keus of ging het om de woonplaats op zich. Overal zijn wel goede punten te vinden. Met wie ik in mijn huis woon vind ik net even wat belangrijker dan de geveltjes in de binnenstad of zo. (Die zie je ook nauwelijks meer als je er zelf woont.)

Grappig genoeg zijn er twee plaatsen onder die hier wel eens/nog regelmatig worden bekritiseerd. Ik ben neutraal over ze.

Mijn schoonouders gaan al 30 jaar naar dezelfde camping. Daar moet ik niet aan denken. Maar wat ik daar vooral op tegen had was de verwachting dat hun zoon met zijn gezin ook ieder jaar mee zou gaan. Doei doei doei. Ik hoef daarentegen helemaal niet ieder jaar ergens anders heen, zoveel mogelijk zien en zover mogelijk weg. Iets verder reizen is misschien weer voor een andere levensfase. Of helemaal niet. Dit jaar blijven we thuis.

Ouderlijk huis

Ik woon inmiddels al 11 jaar tot volle tevredenheid in mijn ouderlijk huis.
We hebben een heerlijke tuin, leuke buurt en veel ruimte rond het huis.
Dat is dus 1 van de redenen waarom ik hier niet weg zou willen.
Gezellig dorp, vooral zomers een drukke gezelligheid (sorry Manda, ik ben er zo 1)
Hier hoef ik niet weg hoor.

Jessica

Aarden

Zo te lezen heeft Manda in dat hofje het gevoel gekregen dat ze geaard is in Haarlem. En zo te lezen heeft ze dat gevoel niet vaak en vond ze het fijn. Nou, mooi.
Ik voel me het meest geaard in het suffe dorp waar ik ben opgegroeid, met vast het lelijkste jaren-tachtig-winkelcentrum van de provincie, zo niet het land. En dan vooral rondom het huis van mijn ouders. Omdat ik daar alle voorgaande versies van mij voel rondlopen en me dus het meest compleet en thuis voel.
Maar ik woon er niet. Zou het wel willen. Ik voel me inmiddels ook redelijk geaard in mijn adoptief-stad, die ook gewoon mooi ís, maar voor mij eigenlijk nog te weinig herinneringen heeft om van mij te zijn. Zal nog wel komen.
En Manda, ik denk dat je verontwaardiging losmaakt omdat je veronderstelt dat sufheid van plaats hetzelfde is als sufheid van persoon. In suffe dorpen kunnen heeel erg niet-suffe mensen wonen, echt. Sufheid zit in je hoofd, in je karakter, niet in een woonplaats.

Nee, niet storend

Ik begrijp het gewoon niet
Je hebt het wel over duf, saai, je vraagt of het gebrek aan nieuwsgierigheid is, stelt dat een jong mens niet uit die comfortzone wil - daarmee impliceer je wel van alles, voor wie het lezen wil. Dat mensen in een stad wel durf, een brede blik en nieuwsgierigheid hebben, bijvoorbeeld. Je redeneert vanuit het negatieve als het ware.
Voeg daarbij (in vast niet alleen mijn geval) dat je als dorpeling best vaak vooroordelen naar je hoofd krijgt van stedelingen en je begrijpt die gevoeligheid op dat gebied misschien beter.
Het is alsof ik stadsminnaars zou bestempelen tot ongedurig, ontevreden, wispelturig, aan kicks en spanning verslaafde types die bang zijn voor verveling bij gebrek aan een rijk innerlijk leven. Ik weet niet, herken jij je daarin?

Engelmunduskerk in velsen-zuid

..is de 'moederkerk' van alle kerken in de omgeving. In 722 genoemd in een of ander document dat met Karel Martel te maken had, iets met een transactie of overdracht. (ik schreef eerst Kartel Martel hihi).

helaas geen tijd voor verder uitzoeken, moet mijn versgeopereerde vader van het zh naar het verpleeghuis brengen. Volgens mijn broer wordt het hallucineren op de tramadol steeds erger. dussehh... tot later!

Wikipedia is een stuk slechter te lezen dan dat boekje dat ik had gekocht (overigens bij een erg leuke boekhandel in IJmuiden, ik wil later wel in IJmuiden wonen. Sereneus. Echt! Heerlijk stadse sfeer en leuke omgeving. Leuke mensen ook, ik was helemaal verrast).
dit staat in de Wiki:
Onder de bescherming van de laatsten en na de dood van Radbo(u)d midden-719 stichtte de Angelsaksische Benedictijner monnik en prediker Wynfreth (vanaf 719 door de paus tot Bonifatius herbenoemd) volgens de annalen in 720-721 een houten kerkje gewijd aan de apostel Paulus in de buurt, vlak achter de lage kwelder- en waddenkust. De juiste locatie ervan is feitelijk onbekend, want onder de huidige vroegmiddeleeuwse, tufstenen, Laat-Romaanse Engelmunduskerk te Oud-Velsen is geen ouder gebouw van hout ontdekt, maar wel een Karolingisch grafveld daar vlakbij. Het kerkje vormde een vooruitgeschoven missiepost. Het werd de mater (moederkerk) van o.m. kerken in Haarlem, Heemskerk en Assendelft. Uit b.v. Karolingisch en Merovingisch aardewerk (400/600-900 n.Chr.) gevonden op tuinderijen ten noorden van Heemskerk en uit de aanwezigheid van enkele grote boerderijen (500-800 n.Chr.) in de vlakke duinen (Groot Olmen) bij Overveen blijkt dat er toen aanzienlijke Friese bewoning in de streek was. Bonifatius bereikte Velsen via Woerden en Attingahem aan de rivier de Vecht over het Almere en het Oer-IJ (een Rijn-uitstroom naar de Noordzee, waarschijnlijk niet ter hoogte van Egmond, maar van Castricum) waarvan het Wijkermeer ook een restant vormde. Dit eerste kerkje en bijbehorende landerijen schonk de Frankische vorst Karel Martel aan Willibrord, dan 'bisschop der Friezen' in Utrecht. De nederzetting heette vanaf deze periode Felison (ca. 722) dan wel Vellesan voor 989) of Vellesen (voor 993) volgens documenten o.a. uit het Willibrordklooster te Echternach, Luxemburg.

Complete verbijstering (rodebeuk)

Complete verbijstering dat iemand die nu in zo'n prachtige stad woont daadwerkelijk in IJmuiden (IJmuiden!) zou willen wonen. Als er nou ergens een gebrek aan stedenschoon is, is het wel daar. Over de aardige mensen zal ik je niet tegenspreken (mijn ouders en nog andere familieleden wonen er, zelf heb ik er nooit gewoond), maar ik blijf het een lelijke en slecht ontworpen plaats vinden. Die boekhandel schijnt inderdaad leuk te zijn (aldus mijn moeder), maar het is wel de enige. Wel het strand natuurlijk, maar jemig, er zijn toch mooiere plaatsen aan zee te bedenken. En daar ruikt het bovendien niet af en toe naar Hoogovens!

Nou ja, smaken verschillen

Groeten,

Temet

Grappig ijmuiden

Deze plaats waar mijn ouders vandaan komen is echt lelijk. Ijmuiden is plat gebombardeerd in de oorlog. Ik ken een redelijke straat, de Kennemerlaan en een paar oude stukjes vlak bij het oude spoor waar mijn oma vroeger woonde. Ik zie dat de huizen niet heel duur zijn, verschil met Santpoort en Haarlem!
De Engelmunduskerk is mooi maar heel oud Velsen is mooi aan het Noordzeekanaal. Mijn oma is vanuit die kerk begraven, dus ik heb er mooie herinneringen aan.

Volgens mij is de beleving van de plek waar je woont ook beinvloedbaar door het weer. Nu de zon hier schijnt ziet het in mijn buurtje er 100 keer leuker uit, maar mijn huis en de buren die ik heb maken het in de winter ook tot een fijne plek om te wonen. Oud is niet altijd zaligmakend. Jaren 30 huis leuk maar er is meer!!!

Manda

Oh maar ik ben toen gaan samenwonen met mijn huidige man omdat we in die stad een opleiding gingen volgen. Maar niet om nou zonodig perse weg te moeten hoor. Ik kan me voorstellen dat sommigen blijven waar ze zijn omdat ze er zelf een fijne jeugd hadden en dat hun eigen kinderen ook gunnen.

Ja en nee

Het geprivilegieerde gevoel wat sommigen hier beschrijven herken ik wel. Dat heeft mij ook regelmatig overvallen als ik bijvoorbeeld op bepaalde plekken kom. Niet zozeer in mijn huidige woonplaats maar wel in vorige woonplaatsen. Ik heb alleen niet één stad of één dorp waar ik thuis ben. Ik ben in mijn volwassen leven zeker 15 keer verhuisd, tussen verschillende landen en verschillende steden en ik heb niet echt het thuis gevoel meer ergens bij. Ik kan aan de ene kant overal wel aarden maar ik heb ook niet dat bijzondere gevoel van thuiskomen. Jaren geleden zat ik een keer in het vliegtuig naar Mexico. Naast mij zaten twee jonge Mexicaanse meisjes die net 6 maanden op uitwisseling waren geweest naar het buitenland. Toen het vliegtuig aanstalten maakte om te gaan landen in Mexico City barsten ze allebei spontaan in tranen van vreugde uit. Ze leunden naar het raam en riepen hoe blij ze waren om hun mooie en geweldige stad weer te zien en om weer thuis te zijn. Ik was toen best jaloers op ze want dat gevoel ken ik dus helemaal niet.

Mijn huidige woonplaats is trouwens sowieso niet erg speciaal. Het is een uitvergroot dorp wat vlak bij een grotere stad staat. Die grotere stad is erg leuk maar onze gemeente is vrij saai. Geen mooi oud centrum bijvoorbeeld. Wel redelijk ruime huizen en goede scholen dus dat is ook wat waard.

Maylise

Margriet (we gaan ot)

Wat grappig dat je de Kennemerlaan noemt. Ik kom er nooit (mijn ouders wonen in een heel ander deel van IJmuiden en sowieso loop ik daar niet echt in de plaats rond) maar mijn opa en oma woonden daar toen ik een kleutertje was. Mijn oma dreef een stomerij (althans, een depot), een winkel aan huis. Mooi oud huis met een forse tuin erachter, ik bewaar er goede (zij het spaarzame) herinneringen aan. Maar inderdaad, veel ouds is er niet te vinden. Bombardementen, en, zo heb ik wel eens gehoord, er is ook veel gesloopt voor de bouw van de Atlantikwall.

Groeten,

Temet

Haarlem

Haarlem is een leuke stad, ik heb er 12 jaar met plezier gewoond, maar heel divers vond ik het niet. Je zou het bijna suf kunnen noemen maar dat doe ik niet
, een beetje saai vond ik het wel worden moet ik zeggen. Het is een groot dorp, je komt overal dezelfde mensen tegen en dat vond ik voornamelijk allemaal dezelfde soort mensen, de King Louie jurkjes werden daar volgens mij in bulk gekocht. Mijn familie woont in Brabant en ziet de vele voordelen (goedkoop wonen, rustig)ik moet er niet aan denken om daarnaar toe terug te moeten keren.

Toen wij vertrokken uit Haarlem, en wel naar het buitenland, waren de Haarlemmers vol afschuw. Dat waren die Haarlemmers die daar altijd gewoond hadden, een uitstapje naar de grote stad hadden gemaakt om te studeren maar heel gauw weer terug wilden naar hun veilige Haarlem. Veel gezinnen die ik daar kende woonden daar al heel hun leven. Die hebben ook niet verder gekeken. Op school waren de moeders regelmatig familie van elkaar. Sommige mensen vinden meteen de voor hen juiste plek, en dat kan Haarlem zijn, of een dorp in Brabant. Jij hebt het nu gevonden, anderen hebben het geluk dat ze het meteen vinden.

Ik woon nu in de mooiste stad van de wereld. Vind ik zelf he Ik woon in een buitenwijk van Londen en ik geniet iedere dag. Ik heb de Thames naast mijn deur, een enorm park met heel veel dieren in mijn achtertuin en neem de metro en ben in een wereldstad met ontelbare musea. Als je geluk hebt en je gaat koffie drinken in een koffiehuisje in de buurt zit Mick Jagger naast je ( mij helaas nog niet overkomen, vrienden wel...) In de klas van mijn dochter zitten 11 nationaliteiten, In Haarlem was zij de enige die twee talig was, hier is de helft tweetalig. En dat is een gewone openbare school in de buurt, geen internationale school.
Maar er zijn ook nadelen, het is druk, duur en de "ratrace" begint al in groep 7. De kinderen hebben veel minder vrijheid dan in Nederland en ze moeten nu al veel harder werken om hogerop (lees goede middelbare school) te komen.

Maar als we terug gaan naar Nederland, wil ik toch weer naar een stad, en is Haarlem mij iets te klein en comfortabel. En misschien trekken we weer verder, lijkt me ook geweldig. En misschien blijven we hier, lijkt me het leukste.

Hibiscus

Euh...

Haarlem een groot dorp .....Ik ben nooit in Haarlem geweest en heb eens op wikipedia gekeken. Het heeft 150.000 inwoners, ruim 5000 inw per vierkante km. Ik kan me daar niets bij voorstellen.
Ik ben best tevreden waar ik nu woon, maar was dat in vorige woonplaatsen ook.

Ik win de prijs

Ik weet zeker dat ik win als het gaat om de verkiezing dufste woonplek hahaha! Ik woon in Limburg, ja, echt waar, in Limburg. In een uit de kluiten gewassen dorp waar weinig te beleven valt. Ik woon dan ook nog in een saaie buitenwijk waar het meest spannende wat gebeurt de criminaliteit is. Nu ga ik verhuizen naar een nog duffere toestand, namelijk een paar straten verderop waar er zelfs geen criminaliteit meer is.

Manda

Het begrijpen van de beweegredenen van mensen is soms ook lastig. De een is avontuurlijker aangelegd dan de ander. Zoals ik al eerder schreef, ook financiën, baangarantie en sociaal emotionele factoren zijn een issue.

Zolang je het met jezelf kan vinden kan je overal wonen dus ook 50 jaar op de zelfde plaats.

Pleidooi voor honkvastheid

Manda Rijn, als iemand met zijn jeugdliefde trouwt en geen neiging heeft tot vreemdgaan, vind jij dat dan een saai iemand? Ik begrijp je wel hoor, ik was zelf vroeger net als jij. Als puber dacht ik dat de meeste jongeren net als ik stiekem verlangden naar wonen in het bruisende Amsterdam. Ik voegde de daad bij het woord en verhuisde, heb er met veel plezier zeven jaar gewoond, het hielp me tevens van mijn provinciaaltjes-
complex af maar het was wel een enorme omweg: anderen zijn gewoon tevreden met de plek waar ze toevallig zijn opgegroeid. Toen ik verre reizen kon betalen begreep ik niets van mensen die jaar in jaar uit naar hun stacaravan gingen of altijd maar weer een reis naar dezelfde buitenlandse badplaats boekten. Dus kan ik nu pochen op een lange lijst van bezochte plekken. Door de jaren heen ben ik gaan begrijpen dat het heerlijk moet zijn ergens een (al dan niet letterlijk) tweede huis te hebben, een plek waar je de weg kent, waar je weet welke bakker de lekkerste broodjes heeft, in welk restaurante je het beste kunt eten en waar de ober je als een insider begroet, waar je parttime deel uitmaakt van de plaatselijke bevolking en waar je in de loop der tijd echte vrienden hebt gemaakt. Sindsdien kijk ik eerder neer op mensen die er prat op gaan twintig wereldsteden te hebben gezien. Vier dagen rondsjouwen met een plattegrond in je dagrugzakje, denkend dat je de stad echt kent omdat je de beroemde kathedraal en alle grote musea hebt bezocht, de belangrijkste winkelstraten hebt afgelopen en ergens in een authentiek restaurantje hebt gegeten. Ik vind het een nogal oppervlakkig gebeuren. Niet dat reizen niet leuk kan zijn maar je wordt er echt geen wereldburger van.

Echt, ik kan best een tikje jaloers zijn op mensen die tevreden sterven in hun geboortestreek al voel ik me inmiddels letterlijk en figuurlijk helemaal op mijn plek op het eilandje voor de Afrikaanse kust waar ik al tien jaar woon, in een foute toeristische kustplaats waar ik mijn neus voor zou ophalen toen ik nog in Nederland woonde. Noem het liefde.

Dorp, neteret mut

Met groot dorp bedoel ik dat als ik op zaterdag naar de markt ging, ik minstens 5 mensen tegenkwam die ik kende, verder de stad in nog eens 10. Voetballen, de halve school staat er, ballet, turnen, zwemles, noem het maar op, het is een heel klein wereldje. Als je naar het strand fietste, kwam je altijd wel een bekende tegen.
Dat vind ik een dorps gevoel geven. Daar is niets mis mee en ik kan me voorstellen dat dat voor heel veel mensen prettig is.

Hibiscus

Oh jee

..mijn keus voor IJmuiden kan ik helaas niet meer toelichten gezien de nieuwste googlebaarheidsontwikkelingen. Eigenlijk is het gewoon een zelfportret.. sjit...

Ik ben opgegroeid met zeer dierbare herinneringen aan familiebezoeken in platgebombardeerde (en in strokenbouw herbouwde) steden. Afgezien van een boekhandel heb ik een hekel aan winkelen. Zoals ik ook een hekel heb aan dertiger jaren huizen (tien jaar in gewoond, wat een baggerzooi, allergisch en gehorig). En aan kakbuurten of wonen-op-stand.

En, last but nog least; het _regende pijpestelen_ toen we daar waren!! Vond ik heerlijk.

Hmm, gaat helemaal goed komen, ik koop straks een droompaleisje voor een prikkie in de buurt van het station. Hoogovens is dan allang failliet en ik ga als zeventiger mensen rondleiden langs de Atlantikwall.

PS Nog even serieus. We hebben nu twee jaar met de jongens door NL gefietst en dat is ontzettend mooi maar ook erg leerzaam en interessant geweest. Natuurlijk de omgeving en de bebouwing, de cultuurhistorie, maar verrassend interessant was ook het bezoeken van de plaatselijke supermarkt. Ook in NL kan je je kinderen de wereld laten zien (no pun intended). Er gaat een wereld voor je open, ik ben echt op plekken geweest die zooo verschillend waren. Het nieuwe stadshart van Almere, de nieuwheid van Zeewolde, knus gekneuter op de Veluwe, afschuwelijk kakkineus gedoe in de gemeentes aan de zuidkant van de Utrechtse heuvelrug, de leegheid (volstrekte kaalheid) van het Groene Hart, de heuvels van de duinen bij Zandvoort, het lekkere groen in Heemskerk, de industrie in historische lagen in Zaandam, het Westelijk Havengebied dat bijna tot aan het centrum van Amsterdam loopt, de zwaluwen die om je voeten vliegen (gek genoeg alleen maar daar) in de Keverdijkse polder...

En in al die plaatsen kan je ook weer naar de Albert Heijn. Zo ben ik erachter gekomen dat er heel veel plaatsen zijn waar ik nooit zou willen wonen, daar vond ik de sfeer in de supermarkt heel vervelend. In IJmuiden vond ik het juist leuk. Mijn stad! Of is het een dorp...

+brunette+

Niet dat reizen niet leuk kan zijn maar je wordt er echt geen wereldburger van**

Waar dan wel van? Wat maakt je tot wereldburger dan?