Onderzoek naar overgewicht bij kinderen

Triva en Bieb

Triva, ik vind je onwil om buiten je eigen wereldje te kijken en na te denken over hoe het anders zou kunnen, stuitend.

Bieb, jij moet beter lezen.

stuitend?

Nou nou, een beetje minder mag ook wel. Reken eens voor wat het voor een school gaat kosten om een instellingskeuken neer te zetten en een ruimte waar gemiddeld 300 kinderen kunnen eten en wat dat per dag dan kost per maaltijd.

Ik wil gewoon niet dat hier geld naar toe gaat, mag ik dat niet zeggen? Als jij wil dat je kind warm eet op school maak je maar een lekker bakje klaar en laat je dat opwarmen. Scholen zullen dat niet toestaan wellicht maar dat moeten ze dan wel van mij Nieuwe eetlokalen aanleggen en keukens hoeven ze dan weer niet.

Overigens heb jij ook een vreemd idee over dat alleen bij bedrijven met veel buitenlanders er opeens goede maaltijden zijn tussen de middag maar goed...

frankrijk en mediterranee

In Frankrijk was het gewicht van de bevolking tot voor kort behoorlijk gezond, heb ik ergens gelezen. Dat is helaas aan het veranderen, door de opkomst van fastfood.

Het mediterrane dieet geldt als voorbeeld van gezond eten. In de mediterrane landen wordt veel tijd en aandacht uitgetrokken voor het middagmaal.

Wat ook typerend voor Frankrijk is, is dat er tussen de maaltijden door niet gegeten wordt, en er dan ook weinig te krijgen is. De maal"tijden" zijn heilig.
Maar dat is dus aan het veranderen, o.i.v. de globaliserende/amerikaniserende opkomst van fastfood.
In frankrijk lijkt obesitas enorm klassegebonden trouwens. Dat heeft vast met dat fastfood te maken.

Het is ook een kwestie van logisch nadenken: iedere dag brood met een plakje/smeerseltje beleg er op bij ontbijt en lunch, is eenzijdig. Het bevordert niet het eten van groente.
Veelzijdig en veel groente eten gaat makkelijker met twee maal per dag warm eten.

Ah

Dus je kunt het niet onderbouwen.

Dat 'fastfood' is nou juist overal het probleem. En niet hoe vaak je nu brood en/of warm eet.

mediterraan

"Vooral: waarom zouden we mediterraan moeten gaan eten?"

Tja, al tijden wordt de mediterrane voedingswijze aanbevolen als gezond.

Franse paradox

https://theluncheonsociety.wordpress.com/2010/05/30/the-luncheon-societyfrench-women-dont-get-fat-author-mireille-guilianosf-palio-d’astimay-7-2010/

http://refresh.buffalonews.com/2015/08/05/french-paradox-why-do-few-french-women-get-fat/

Frankrijk: obesitas in opkomst vanwege fastfood

http://www.gezonderworden.nl/2006/01/frankrijk-gaat-obesitas-te-lijf/

"Uit gezondheidsenquêtes blijkt dat 11,3 procent van de Fransen aan zwaarlijvigheid lijdt. Dat is nog altijd veel minder dan in de Verenigde Staten en Groot-Brittannië, waar respectievelijk 40 en 30 procent van de bevolking obees is. Wel is het zo dat in Frankrijk het aantal zwaarlijvigen bijzonder snel toeneemt, de afgelopen twintig jaar is er sprake van een verdubbeling. Daarom heeft gezondheidsminister Xavier Bertrand zwaarlijvigheid uitgeroepen tot nationaal gezondheidsprobleem.

Het fenomeen lijkt vooral de Franse jongeren te treffen. Jaarlijks neemt het aantal zwaarlijvige kinderen met 17 procent toe. Als die evolutie zich doorzet, zal Frankrijk in 2020 evenveel dikke burgers hebben als de VS. Die cijfers verklaren waarom Frankrijk obesitas tot een nationale gezondheidskwestie heeft gepromoveerd. “Obesitas is een van de grootste gezondheidsuitdagingen voor Frankrijk van de 21ste eeuw”, luidt het. Bertrand zal volgende maand een actieplan presenteren dat in de eerste plaats gericht zal zijn op kansarme risicogroepen.

Uit onderzoek zou blijken dat zwaarlijvigheid vooral een probleem is van laaggeschoolde en economisch achtergestelde groepen, die vaak in arme buitenwijken van de Franse grootsteden wonen. Deze groepen zouden de laatste jaren overgeschakeld zijn van verse voedingsproducten op goedkope en vetrijke maaltijden. Ook de opkomst van fastfoodketens zou volgens Franse voedingsdeskundigen nefast zijn voor de volksgezondheid.

De Franse regering kondigde ondertussen al een verbod aan op de verkoop van suikerhoudende dranken op school."

Herhaald verzoek

Wat leuk dat jullie allemaal zo lekker door-discussiëren over dit onderwerp.

Maar wat jammer dat ik geen reacties kreeg op mijn oproep om écht een bijdrage te leveren.

Zie posting #83.

Hierbij nogmaals:

Overgewicht is een razend ingewikkeld probleem, waar echt niet 123 een oplossing voor te bedenken valt. Dat vergt heel veel onderzoek. Dat - grootschalige - onderzoek, met name naar 'predictors' (voorspellende factoren) wordt op dit moment gedaan, door onderzoekers van het Erasmus MC. Ouders Online is een zogenaamde 'stakeholder' van dit onderzoek. Oftewel: een van de belanghebbenden (die feedback moeten geven op het onderzoek.)

Op 24 mei aanstaande hebben we weer een bijeenkomst. Met de onderzoekers, en alle 'stakeholders'.

Mij is gevraagd om nog wat meer ouders mee te nemen. Vorig jaar heb ik dat ook al geprobeerd maar dat is mij toen niet gelukt. Hopelijk nu wel?

Wie gaat er met mij mee? Mail naar [email protected] voor meer informatie (en om jezelf te presenteren). Eén of twee enthousiastelingen zou al heel mooi zijn.

Vriendelijke groet,
Henk Boeke (Redactie Ouders Online)

P.S. Kijk eventueel even naar een artikel dat ik eerder schreef over dit onderwerp, en waarbij ik ook de eerste resultaten van het onderzoek noemde. Zie:
http://www.ouders.nl/artikelen/wordt-mijn-baby-te-dik

henk

ik snapte eerst niet wat je bedoelde, maar nu lees ik dat je gisteren in deze discussie het al eerder vroeg.
maar misschien toch ook een eigen draadje ervoor openen?
dan reageren er misschien ook mensen die niet in deze draad lezen?

gr Angela

Misschien zijn er begrijpelijke aarzelingen. Goed dat Henk Boeke aanwezig is om een vinger aan de pols te houden wat hulpverleners nu weer menen over ouders te moeten uitstorten, maar als ouder heb ik liever geen advies dan een screeningslijst waarvan het nog maar de vraag is of het waar wordt en dat al op jonge leeftijd dwingt om obsessief met voedsel bezig te zijn.
In een vaag veld dat geen wiskunde is maar toch grootschalige adviezen dreigt op te leveren die op maat de plank kunnen misslaan en op grote schaal schade kunnen opleveren.
Zie het advies om vet te beperken.
Ik heb zelf nog het meest gehad aan hulpverleners die adviezen wat nuchterder brachten en (voorlopige) kennis deelden of wisten waar ik het kon halen. Maar er zijn ook vast ouders die meer 'autoriteit' wensen anders kom je te twijfelachtig over.
Maar ja, je moet wat.

Bieb: "onze cultuur"

Bieb, nogmaals, het is heel lang wel onderdeel van "onze cultuur" geweest om tussen de middag warm te eten.

Verder worden de meeste scholen echt niet blij als je je kind maaltijden meegeeft die niet makkelijk en snel weghappen, met losse stukjes die gaan knoeien, dat ook nog opgewarmd moet worden, waarvoor bestek nodig is...
En verder krijgen de kinderen een kwartiertje om hun brood op te eten en gaan daarna buiten spelen. Er is geen tijd voor "gedoe."

Natuurlijk kun je als ouders toch proberen iets anders mee te geven, tegen de groepsdruk in (vinden de meeste kinderen niet leuk, om iets anders dan de anderen te krijgen). Maar mijn punt is dat de school het ouders moeilijker maakt om hun kinderen gezond te voeden; als de maatschappij gezonde voeding zo belangrijk vindt, dan zou het juist makkelijker gemaakt moeten worden.

In Nederlands brood zit ook nog eens heel veel zout: een halve gram per boterham. Broodbeleg zoals een plak ham levert ook nog eens een halve gram zougt. Met name kinderen zitten met hun broodinname al snel aan hun zout-tax.

De gewoonte om bammetjes voor de lunch mee te nemen, bevordert eenzijdig eten. Die eenzijdigheid leidt weer tot een snaaibehoefte later op de dag, waardoor het eten van tussendoortjes, snoep, koek en snacks toeneemt.

Een eetcultuur ontbreekt: dat je voor eten de tijd neemt, het niet snel naar binnen werkt, er van geniet, er aandacht aan geeft, er voor gaat zitten, ieder dag iets anders voorgeschoteld krijgt.
Door langzamer te eten, wordt de verzadiging beter gevoeld en wordt er minder gegeten terwijl dit wel een beter verzadigd gevoel oplevert.

ja....

'Bieb, nogmaals, het is heel lang wel onderdeel van "onze cultuur" geweest om tussen de middag warm te eten.'

Je vergeet vervolgens te zeggen dat ze toen dus 's avonds brood aten. Waar is nu het grote voordeel dan? 's Middags warm eten en 's avonds brood is opeens zoveel gezonder?

Je argumenten spreken jezelf tegen.

Triva: inderdaad

Inderdaad wordt er vaak gezegd dat het gezonder is om tussen de middag de "grote" maaltijd te hebben en 's avonds een lichtere.
Dat laatste is beter voor het slapen.
Ook is het goed om goed te eten in de periode dat je de voeding het meeste gebruikt: midden op de dag dus. Het eten van eiwit stimuleert bijv. de aanmaak van spierweefsel, zeker als er na het eten bewogen wordt.

geen verplichting, maar mogelijk maken

Ik pleit dan ook helemaal niet voor een verplichte schoolmaaltijd of zo.
Maar wel dat er meer mogelijkheid wordt geboden om goed te eten: wat betreft tijd, faciliteiten en aanbod.

Maar wat ik bovenal wil zeggen is:

Richt de acties voor het bevorderen van gezonde voeding en het bestrijden van overgewicht vooral op het weghalen van ongezonde maatschappelijke factoren en het bevorderen van gezonde maatschappelijke factoren, in plaats van het beschuldigen/"helpen"/dwingen van individuen (kinderen en hun ouders).

Dus:
Verbied de verkoop van frisdranken en koek/snoep op scholen en biedt goede maaltijden aan. (Aanbieden, niet verplichten te eten.)
Maak tijd en ruimte voor het eten.
Biedt gratis water aan.
Zorg dat groente en fruit goedkoop en goed verkrijgbaar zijn.
Zorg voor veilige ruimte buiten om te spelen, lopen en fietsen.
Verbied reclame gericht op kinderen.
Verbied het op kindhoogte aanbieden van koek en snoep etc. Dit zou nog uitgebreid kunnen worden tot: verbied het op kindhoogte aanbieden van bewerkt voedsel.
Etc.

Het lijkt me prima hoor

Als we ons landje zo kunnen hervormen dat de lunch-cultuur wat veelzijdiger wordt. Gebeurt zoetjesaan volgens mij ook wel. Alleen op scholen is het idd teleurstellend. Middelbare school van oudste is zo druk met alle veelzijdige alternatieven voor mensen die om watvoor reden dan ook niet alles kunnen/mogen/willen eten dat ze daarnaast -ondanks eerdere promotie van een gezonde keuken- ook de vette gemakshappen serveren. Terwijl onze oudste echt wel te porren is voor een beetje hipster health food. Maar dat lukt niet om ook nog eens erbij te doen. Aldus school.

Maar ik denk dat we ons om enkel gezondheidsredenen niet blind moeten staren op de warme maaltijd bij scholen tussen de middag. De UK heeft -ondanks of dankzij, who knows- een treurig plekje in de top tien van obese landen zag ik op een lijstje.

Ik denk nog steeds dat die enorm doorgeschoten voedingsadviezen waarbij geen aansluiting wordt gezocht bij de belevingswereld van veel mensen eerder kwaad dan goed doen. Kort door de bocht: maakt het 'strenge' voedingscentrum misschien eerder mensen dikker dan dunner?

Ik denk echt dat massa's mensen denken: wat een overdreven gelul, mag ik niet een meer een glaasje jus (d'orange)? Ja daaaahag. Dat hele voedingscentrum is een ver-van-mijn-bed-show voor de ene bevolkingsgroep (de groep die zich uit zichzelf liever niet erin verdiept) en een belachelijk immer achterlopend verlengstuk van een paar grote merken voor een andere bevolkingsgroep. Die verdiept zich er wel graag in maar heeft daardoor juist weet kritiek op het voedingscentrum.
Enne, sorry maar nee, ik kom niet meepraten. Sorry

ik vind het allemaal een beetje naief

De enige mogelijkheid van een ouder om een beetje inzicht te hebben en de hand erin te hebben wat kinderen dagelijks wel of niet eten, is toch echt het zelf thuis aanbieden en klaarmaken en keuzes maken. En ja, natuurlijk kan er buitenshuis van alles gekocht en gegeten worden, en ja, van mij mag die snoep en frisdrank automaten op school (VO) best afgeschaft worden en ook een kantine waar alleen iets gezonds verkocht mag worden, los van de discussie wat nu wel of niet gezond is.
En het is natuurlijk volkomen onzin dat een school het tegenwerkt dat kinderen iets gezonds voor de lunch meenemen. Waarom zou een school er problemen mee hebben dat je een gekookt eitje meeneemt of een paar peentjes? En natuurlijk is het goed om rustig en bedachtzaam te eten, maar dat kan dus 's avonds thuis...

En wbt de gezonde (warme) maaltijd tussen de middag op school (nog los van alle kosten en wie dat dan betaalt): Denk je dat jij daar zicht en invloed op hebt? Ook al doet de school z'n best en kun je het weekmenu op hun site zien, wat wéét je dan eigenlijk? Maandag staan snijbonen, kipfilet en aardappels op het menu. Prima. Maar weet jij dan welk vet wordt gebruikt, heb jij daar een eigen keuze in? Weet jij of en hoeveel zout er door de snijbonen wordt gegooid? Weet jij of je kind een acceptabele hoeveelheid snijbonen eet? Of schept hij nauwelijks iets op en/of laat het overgrote deel staan? Heb jij echt allemaal geen zicht op en geen invloed op. Thuis wel. Als kind geen snijbonen lust heb je e.e.a. in de hand. Óf je zet een 2e groente op tafel, óf je maakt de volgende dag iets wat hij wél lust en veel groente in zit óf je compenseert het met rauwkost enz enz. Je bepaalt zelf welk en hoeveel vet je gebruikt, je bepaalt zelf of je kind misschien wat extra van e.o.a. voedingsstof nodig heeft omdat hij bijv. intensief sport of wat dan ook.
Het is m.i. gemakzucht en naief om aan te nemen dat als er op school een (enigszins) verantwoorde (warme) lunch dagelijks is, dat je kind dan dús dagelijks goed en verantwoord eet. Het is het afschuiven van je eigen basisverantwoording en je kop in het zand steken. En een illusie.

En eens met Ely

Dat hele voedingscentrum vind ik ook een gruwel net als dat vinkjes gedoe. Prima als er een onafhankelijke en deskundige instantie is die zinvolle info geeft. Maar niet op deze manier (bijv. zoals dat fabrikanten het gebruik van vinkjes moeten kopen.... ).
Ik zou voorstander zijn van een manier van communiceren vanuit de overheid die duidelijk en informatief is, niet belerend, wel toegankelijk voor iedereen. Mensen op een prettige en duidelijke manier informeren over voeding.

praat eens MET dikke mensen ipv OVER hen

Dit schrijf ik als ervaringsdeskundige, helaas ben ik tot een aantal jaar geleden extreem dik geweest. Maar ik schrijf dit ook omdat ik met die ervaring nog regelmatig in een obesitaskliniek kom en veel mensen, hoofdzakelijk vrouwen, spreek die hiermee te maken hadden of nog steeds hebben.

En allemaal hebben we hetzelfde ervaren: de mensen praten niet MET mensen met overgewicht, maar OVER deze mensen, of TEGEN hen, liefst op een verwijtende toon. Want elk pondje gaat immers door het mondje en ze moesten gewoon maar wat flinker zijn.

Vervolgens kijkt iedereen naar school of de bedrijfskantine. En in het geval van kinderen kijkt men natuurlijk naar de ouders. Bij jongere kinderen snap ik dat (hoewel, weet jij of dat kind dik is van het snoepen, of van de Risperdal of Prednison?). Maar bij oudere kinderen heb je niet altijd in de hand of het zijn zakgeld in de schoolpauze niet elke dag naar de supermarkt of de dönerwinkel brengt. Overigens kom ik regelmatig in ons winkelcentrum en je ziet er altijd dezelfde kinderen snoep en snacks kopen. De één blijft echter draadmager, de ander is al veel te dik. Bijzonder...!

Terug naar obesitas. We leven in een wereld waarin alles maar te koop is. Loop eens door de supermarkt. Een schap met snoep. Een schap met koek. Een schap met frisdrank. Twee zelfs met alcohol (wijn/sherry en bier). Maaltijdpakketten voor het gemak, sauzen, instant eten. Een half schap vol verschillende worsten, zoals salami, droge worst e.d. Het één nog aanlokkelijker dan het ander.
Niet iedereen kan daar weerstand tegen bieden.

Maar tegelijkertijd is er een groeiende voedselhysterie. Dit mag niet, dat mag niet. Het brood waar hele generaties groot op is geworden zou nu opeens grenzen aan vergif. Margarine zou plastic zijn en zelfs slecht voor kleine kinderen, las ik laatst. Aardappelen mag niet meer. Je moet vooral dure superfoods kopen, of kokosolie, of... Enfin, allerlei theorieën doen de ronde en er zal best e.e.a. waar van zijn, en wij op Ouders Online zijn vast verschrikkelijk intelligent en prikken er doorheen waar het nodig is, maar feit is dat er veel mensen zijn die hierdoor verward raken. We moeten hen alleen wel WILLEN horen.

Waaróm worden mensen dik? Ja, ik weet dat jullie je antwoord al klaar hebben: ze eten teveel, ze eten verkeerd, ze houden geen maat en als we zeggen dat ze laagopgeleid zijn betekent dat eigenlijk dat we ze gewoon dom vinden.

Maar hebben we al eens gepraat met deze mensen? En dan bedoel ik niet: ze de les lezen en benadrukken hoe fout ze zijn en dat ze langzaam zelfmoord plegen. Nee, praten MET ze en niet TEGEN ze!

Ja, ga eens praten met mensen met overgewicht. Luister eens naar wat zij te vertellen hebben. Neem daar de tijd voor, want deze mensen weten heel goed hoe wij stiekem over hen denken (lui, dom, gulzig).

En dan zul je dingen ontdekken waar je nog niet eerder aan gedacht hebt.

Bijvoorbeeld: eetstoornissen. Eetverslavingen. Steeds meer mensen krijgen te maken hiermee. Ja, ook hoog opgeleide mensen.

Denk aan anorexia en boulimia. Maar ook aan schuldgevoel om alles dat met eten te maken heeft. Mag ik die boterham wel eten? Misschien is het mijn eigen schuld wel dat ik dik ben als ik lunch met brood.
Angst ook, om te eten. Angst om te genieten (dit begrijp je pas als je de blikken hebt gezien van soms wildvreemde mensen als jij iets lekkers eet terwijl je dik bent). Mensen die zich een tijd uithongeren en dan een eetbui krijgen, of na een tijdje weer gewoon gaan eten omdat ze het niet volhouden en ontdekken dat hun stofwisseling flink in de war is. Het gevoel dat je gestraft moet worden omdat je dik bent.

Ik heb door de jaren heen zelf e.e.a. meegemaakt, maar ook bij anderen gezien. Mensen die niet serieus genomen werden vanwege hun overgewicht: ga eerst maar minder eten en dan willen we wel naar je luisteren.

Zo ontstaan eetstoornissen/-verslavingen (niet iedereen met een eetstoornis krijgt eetbuien, maar kan wel net zo morbide obese worden!).

Pas de laatste jaren begint er bij artsen, diëtisten en psychologen een muntje te vallen.

Hoe zit dat dan met die laagopgeleide mensen die echt elke dag friet met kroket eten en zich volhijsen met frisdrank en bier? Eigenlijk geldt voor hen hetzelfde. We praten niet MET hen, maar TEGEN of OVER hen. We lezen hen de les. Laten hen telkens weten dat we hen afkeuren. Want onverzorgd, werkt vast niet hard genoeg (anders zouden ze wel meer verdienen), en ze eten slecht en slepen hun kinderen daarin mee. Ik begrijp dat ze dan een houding krijgen van "pleur op, ik bepaal zelf wat ik eet!" Onverstandig? Tja, als de hele wereld wil bepalen hoe jij leeft en je continu afkeurend aankijkt vanwege je positie in de maatschappij, kun je opstandig worden en roepen: "Dat maak ik zelf wel uit!" En triomfantelijk gooi je maar weer een kroket in het vet.

Het zijn niet alleen laagopgeleide mensen die dik zijn. Ook hoger en hoogopgeleide mensen kunnen dik zijn. Helaas is iemand die echt dik is net zo ongewenst op de werkvloer als een allochtoon. Ik heb dit zelf meegemaakt en nee, het zat niet "tussen mijn oren". Pas toen ik als zelfstandige ging werken ging het beter. Het zal niet snel toegegeven worden, maar het is wel waar. Dat heb ik ontdekt nadat ik van mijn extreme overgewicht verlost was. Toen werd ik weer als mens gezien in plaats van domme, teveel plaats innemende vreetzak.

Overgewicht is onder de lagere klassen ook veel meer geaccepteerd dan bij de hogere klassen, waar overgewicht zo ongeveer het ergste is dat je kunt overkomen. Waardoor die eetstoornis weer op de loer kan liggen, zie wat ik hier boven heb geschreven. Het kan heel lelijk uit de hand lopen met alle ellende van dien. Met name schuldgevoel, want dik zijn is toch eigen schuld? En je omgeving wrijft dat graag nog eens extra in. Ik kan nog het verdriet van vroeger voelen als mensen zeiden "je bent veel leuker als je slanker zou zijn". Nee, ik was al leuk, maar zij wilden dat niet zien. Misschien niet knap, maar wel leuk. En net zo slim als mijn huidige dunnere ik.

Vergeet die school, die bedrijfskantine, de vettaks en het bij de hand nemen van die domme ouders.
Maar ga eens LUISTEREN. Oordeelloos luisteren zonder advies en goede raad. En neem daarvoor de tijd. Want de mensen die dik zijn, of ze nou hoog of laag opgeleid zijn, zullen je niet snel vertrouwen als je met alle goede bedoelingen op zoek gaat naar oplossingen. Ze hebben te vaak gehoord "het is je eigen schuld". Dat weten ze echt wel. Ze zijn niet voor hun plezier dik, maar zijn niet in staat er iets aan te doen, al kun je dat als slanker mens niet voorstellen. Wie dik is, is fout, horen ze al hun hele dikke leven lang, soms rechtstreeks, soms verpakt in mooie woorden. De boodschap is toch "jij moet anders eten".

En dat veroorzaakt gedrag dat moeilijk terug te draaien is. Opstandigheid, zoals bij die laagopgeleiden die toch al niet lekker liggen bij andere mensen. Of een eetstoornis, die echt serieus moet worden aangepakt door een hierin gespecialiseerde (!) therapeut.

Misschien zou "aanpakken van obesitas" moeten wachten tot we een antwoord hebben op "waarom ben jij dik geworden? Vertel eens, ik zal zonder oordeel naar je luisteren. Ik wil in alle oprechtheid horen waarom jij elke dag die frituurpan aanzet. Waarom jij zo graag die chocolade eet. Waarom die roze koeken je telkens opnieuw weten te verleiden."

Want dikke mensen, zelfs de domste, weten echt wel wat wel en niet goed is. Er zit meer achter. En wat er achter zit, kan heel breed zijn. Toch begin je niets als je deze mensen niet serieus neemt.

Je bereikt niets als je zwaaiend met je vinger foei roept, integendeel. Je jaagt een deel van de mensen weg terwijl ze hard roepen "dat maak ik zelf wel uit" en een deel van de mensen voelt zich alleen maar nog schuldiger en slechter omdat die niet in staat is om de verkeerde eetgewoonte aan te pakken (immers, je kunt stoppen met tabak en drank, maar eten moet je blijven doen tot je dood bent).
Ook de bedrijfs- of schoolkantine aanpakken werkt niet omdat er altijd wel een supermarkt of snackbar in de directe omgeving zit.

Bespreek dit MET de betrokken doelgroep. Neem hen serieus, ook al meen je dat dikke mensen dom zijn en toch niet luisteren. Luister juist eens naar hén en probeer op die manier bij de bron het ingewikkelde probleem dat overgewicht heet, te ontrafelen.

Probeer het eens!

Is dat misschien iets voor het onderzoek?

Inderdaad

We kunnen onszelf in elk geval voornemen om mensen met overgewicht gewoon als mens te zien met een maatje meer. Wiens probleem is het eigenlijk?
Acceptatie richt in elk geval minder schade aan dan afkeuring en 'ingrijpen'.
Dat neemt niet weg dat je toch graag aan de voorkant wil voorkomen dat mensen en jou kinderen, problemen krijgen met, inderdaad, eetstoornissen, en zoveel overgewicht dat het ongezond is. Zonder daar zelf aan bij te dragen met discriminatie en uitsluiting.
Ja, wie zou het er nu met rechte over kunnen hebben.
Mensen die zelf overgewicht hebben. Uit die levensverhalen kun je ook horen waar mogelijk de afslag ligt naar eetstoornissen en overgewicht.
Bedankt voor je uitgebreide bijdrage NEN.

erkenning

Hoe leren we onszelf en onze kinderen het inzicht aan dat er heel veel verleidingen zijn, dat we minder moeten eten en hoe gaan we met elkaar daarover praten dat het moeilijk is?

Ik vind chips ook lekkerder dan een appel . . . maar hoe hou je maat?

Er zou niets mis zijn in mijn optiek als dat soort gesprekken gewoon met elkaar gevoerd zouden worden, als ook kinderen spelenderwijs het dilemma leren tackelen hoe je je snoepquotum van de week wil consumeren en wat nou lekkerder is: een heel pak koekjes in 1 dag samen opsmikkelen en dan de rest van de week niets (dat was de theorie bij ons thuis, weet niet of ik er blij mee was), of dat het juist handig is om 'Beschränkung' te leren dus genieten van 1 koekje waarom meer nodig?

Dus ja we moeten minder eten en ja het is een moeilijk onderwerp.
Dus als je dat allebei erkent, dan moet het dus niet over leuk lekker koken gaan en ondertussen mensen afserveren die het of niet weten of het niet willen weten.

Dan moet het een postbus 51 spot worden die zegt: hoe los jij dat voor jezelf op als je alweer geen tijd hebt om te koken en dol bent op patat en vlak bij de frietboer woont? Hoe help je jezelf en bijvoorbeeld je kinderen om tegen je basic instincts te vechten? Iedereen heeft hetzelfde probleem, alleen bij de een is het probleem urgenter dan bij de ander qua gezondheidsrisico. Maar degenen die dun zijn en/of makkelijk nee zeggen mogen dat niet als norm opleggen aan anderen.

gr Angela

Bob Martens

Bedankt voor je reactie, jij begrijpt me helemaal. Ik zou er, als je wil, verder met je over willen praten en mijn decennia lange ervaring m.b.t. overgewicht en professionals (artsen, diëtisten) en vooroordelen willen delen, maar een forum is daar toch even iets te openbaar voor. Je mag me eventueel privé benaderen via het forumbeheer, mijn mailadres is hen waarschijnlijk wel bekend. Ik had me graag willen opgeven bij Henk Boeke (zie #83) maar de afstand en ook mijn gezondheid staan dat helaas niet toe. Toch heeft dit onderwerp mijn grote interesse, en ik vraag me af of ik misschien op een andere manier kan meedenken.

Ik wil hier nog wel even ingaan op wat je schrijft:

"Een (kinder)psycholoog, een diëtist en bewegingsexperts (is er meer nodig?). Ambitieus? ja. Haalbaar? geen idee, dat moet blijken."

Heb je al eens aan een ervaringsdeskundige gedacht? Natuurlijk moeten er professionals bij betrokken zijn, maar denk vooral ook aan mensen die zelf in dat schuitje hebben gezeten. Zij kunnen misschien de verbinding maken tussen de mens en de professional, die kloof ertussen wat minder diep maken.

Want het is echt niet alleen maar een kwestie van die chips eens laten staan. Er zit veel meer achter. Op een heel breed gebied.

Een arts?

Obesitas is allereerst een medisch probleem en hoort bij de huisarts. Als er aanleiding is voor lichamelijke redenen, aanleg of ziekten kan de huisarts daar iets mee. Ook de gevolgen zijn beter in beeld bij de huisarts.
Ook is het via de huisarts mogelijk om een passende doorverwijzing te krijgen naar een obesitaspoli en Heideheuvel.

kijk

Dit zijn nu zinvolle reacties. Hier moeten we verder op voortborduren.

gezondheid vs overgewicht

Ik denk dat het belangrijk is om je te realiseren dat gezondheid en overgewicht twee verschillende dingen zijn. Iemand die te dik is maar gezond eet, leeft en beweegt, is vaak gezonder dan iemand met een zgn. 'gezond" gewicht maar die ongezond eet, weinig beweegt en bijv. rookt.

En dan is de vraag: waar gaat het je om?
Ik neem aan dat het je gaat om gezondheid.

Statisch gezien is er een relatie tussen ongezondheid en (veel te veel) overgewicht. Maar dat wil niet zeggen dat dit altijd op individueel niveau geldt. De relatie tussen gewicht en gezondheid kent nog veel mysteries. De laatste tijd wordt bijv. geopperd dat licht overgewicht gezonder is dan een zgn. "gezond" gewicht. Maar dan gaat het weer over statistiek en niet over het individu en al diens eigenschappen en omstandigheden.

Zorg ervoor dat de gezondheid leidend wordt en blijft, en dat het bestrijden van overgewicht geen doel op zich wordt.

Dat betekent ook dat de inzet allereerst een gezonde leefstijl moet zijn: gezond eten (waarbij aandacht is voor wat, voor variatie, en niet voor de hoeveelheid) en voldoende en afwisselend bewegen.
Gewichtsverlies zou hiervan dan een bijproduct kunnen zijn.