16 jaar en zelfstandigheid op school
Mijn zoon van net 16 jaar heeft veel kenmerken van ADD volgens de kinderarts en volgens ons maar volgens GGZ voldoet hij net niet aan de criteria. Zijn tweeling broer is overigens gediagnosticeerd met ADHD en kan met behulp van medicatie inmiddels goed uit de voeten.
Mijn zoon is nog redelijk kinderlijk, vergeetachtig, snel geprikkeld, slordig en redelijk onhandig. Het is verder een leuke jongen en behalve de gebruikelijke puber irritaties geen probleemkind. Hij zit nu in 4VWO en daar wordt toch al aardig wat van hem verlangt op gebied van planning etc. Omdat hij daar moeite mee heeft maar wel op het VWO wil blijven help ik hem daar mee. Helaas kan hij zich wél goed focussen op de PC en dus moet ik regelmatig hem herinneren aan schoolwerk. So far so good.
Maar er moeten natuurlijk ook (steeds meer) werkstukken gemaakt worden. En dat is een groot probleem. Sowieso om hem op tijd te laten beginnen, maar ook om hem in te laten zien dat enige diepgang en juist Nederlandse taalgebruik nu toch echt wel verwacht worden. Hij krijgt zijn gedachten gewoon niet bij elkaar, zijn zinnen gaan halverwege over in een andere zin en zijn gevolgtrekkingen slaan soms als een tang op een varken. Lastige is dat hij dat totaal niet door heeft en eigenlijk wel vind dat het een goed verhaal is geworden. Nu moet een kind van die leeftijd natuurlijk dit soort dingen alleen kunnen doen maar ik kan het niet laten en lees toch zijn verhaal na en geef aan waar het mis gaat. Vervolgens heeft hij geen idee hoe hij het kan verbeteren en hoopt dat ik hem zinnen in de mond leg,
Helaas kan ik het niet laten om soms te vertellen wat ik vind van zijn prestaties, vooral als dit gepaard gaat met zijn ongeïnteresseerde houding van ‘ik doe het toch nooit goed’ en als ik op zijn voorhoofd lees ‘wat zeur je toch’. Vervolgens vindt hij het wel heel naar als zijn cijfer matig is. Een overstap naar 4 HAVO is volgens mij geen oplossing want het probleem ligt niet aan het niveau.
Wie heeft tips om hem wat beter te laten functioneren op school? Of kan mij wat moed inpraten met ervaringen dat ook dit soort jongens het uiteindelijk wel red? Ik weet heus wel dat ik mij er minder mee moet bemoeien maar als de oorzaak nu zou zitten in pure luiheid dan zou ik hem wel gewoon laten hangen, maar dit soort kinderen leert daar niet zo veel van.
Hoort misschien niet...
maar wat voor medicatie gebruikt je andere zoon?
Ik zou het uitproberen. Geef je andere zoon eens 1 dosis van die medicatie, en bekijk dan hoe hij reageert...
(en ja, ik weet het, het hoort niet, het mag niet, het is niet goed etc... Maar daarvoor is het mijn mening...)
Twee dingen
1) Vraag een second opinie voor de diagnosering van zijn eventuele ADD.
2) Sleep hem door het VWO. Dit soort kinderen doen het op geen enkele VO goed, want overal moeten werkstukken e.d. gemaakt worden. Eenmaal met het papiertje op zak kan hij het beste een zeer technische studie kiezen waarbij zo weinig mogelijk taal aan te pas komt. Ik kom vaak dit soort mensen in onderzoekscentrum (kernfysica, hogere wiskunde, enz.) tegen. Ze hyperfocussen zich op hun onderzoeksgebied en zijn daarin briljant, terwijl ze aan de andere kant nog geen sollicitatiebrief in elkaar kunnen zetten (en dat dus door anderen laten doen).
Groeten Primavera
Hier
Ook ik raad je aan om je kind te blijven helpen. Als je zoon het moeilijk vindt om deze hulp te waarderen, hier geprikkeld van wordt, is dat een ander probleem. Daar kun je samen op een ander moment afspraken maken.
Ik vind het overigens heel sterk dat je beseft dat je zoon er niets van zal leren, als hij het niet zou halen. Dat ben ik helemaal met je eens.
Onze dochter zit nu in 3 VWO en heeft ook nog hulp nodig bij dit soort dingen. We hebben afgesproken dat ik als een soort van secretaris functioneer. Ik help met de planning (je heb nog een week, ben je al begonnen) maar ik help ook met de inhoud van de teksten. Gelukkig hoeft ze niet zo heel veel verslagen te maken.
Haar probleem is, dat ze hele leuke originele ideeen heeft, maar dat ze deze niet begrijpelijk kan verwoorden. Heel vaak help ik haar met een alinea hier of daar, schuiven met de tekst en de achterliggende gedachte beter benadrukken. Soms helpt het alleen al, als ik zeg: 'Ik begrijp niet hoe je van ... tot ... komt? Misschien moet je dat even verduidelijken.'
Ik zou echter wel stoppen met negatief erover zijn tegen hem. Hij weet nu vast wel hoe je erover denkt... 
. Kijk, hij heeft dan die diagnose niet officieel, maar dat wil niet zeggen dat hij er geen last van heeft. Dus die add is een eigenschap, waar hij mee zou moeten leren leven. Dat gaat langer duren dat die zes jaar op het VWO. Daar gaat hij de komende tien (tallen?) jaren druk met zijn. Dus zul je zelf ook een lange adem moeten hebben, helaas.
Negatief zijn
Tja Kobalt,
Je hebt helemaal gelijk als je zegt dat min zoon vast wel weet hoe ik over hem denk (gelukkig weet hij ook best dat ik hééél veel van hem hou). En ik voel mij daar ook best wel schuldig over en neem mij dan voor me beter in te houden, helaas lukt het mij niet dit goed vol te houden.
Primavera,
Dat durf ik niet zomaar te doen op eigen houtje (broer slikt Concerta).
Klinkt mij als...
Het klinkt mij als een redelijk normale puber in de oren. Volgens mij zijn er weinig pubers (misschien geldt dit nog sterker voor jongens) die goed kunnen plannen. Ook zijn lachonieke houding lijkt me redelijk puberaal.
Als je echt twijfelt aan de diagnose dan zou ik een second opinion aanvragen. Als je baalt om er zo bovenop te moeten zitten dan zou ik een huiswerkinstituut overwegen.
