Advies school: testen loopbaanadvies, (lening) studiefinanciering op kamers gaan..en wij ouders?
Ik heb het idee, dat steeds meer taken van ouders uit handen worden genomen en meer tussen leerlingen en mentoren worden besproken. Wij zijn tot 21 jaar( financieel) verantwoordelijk.
Mija schreef op 17-09-2021 om 08:55:
[..]
Als ik de plank volkomen mis sla qua interpretatie en jouw situatie zit heel anders in elkaar Jaana, dan bij voorbaat excuses! Ik ken jou natuurlijk helemaal niet!
Nou ja, maar dat probleem ontstaat dus doordat de OP uit twee vage zinnen bestaat. Misschien heeft Janaa een financieel probleem en baalt ze dat de school rooskleurige plaatjes voorspiegelt. Misschien is ze het helemaal niet eens met de studiekeus. Misschien wil ze kind thuis houden en helemaal niet op kamers laten gaan. Misschien vindt ze dat school het kind te onafhankelijk maakt. Vragen vragen....
Bedankt Milja. Onze zoon mag zelf bepalen wat zijn vervolgstudie wordt. Wij betalen zijn studie. Wij voelen ons een beetje extern onder druk gezet worden. De ene leerling is de andere niet. Door medische redenen kan onze zoon niet en studeren, een bijbaan hebben en op kamers gaan. We willen ook niet dat derden zomaar bv een studiefinancieringlening aanpraat.
Als ik je heel summiere OP begrijp heeft school (*) gezegd dat je kind een loopbaanadviestest moet doen, en als daar iets uitkomt dat verder weg is dan met de trein te reizen, dat het dan op kamers kan. En dat gaat makkelijk, want daar kun je geld voor lenen.
Dat is toch een prachtige start van haar/zijn toekomst? Dat school uitlegt dat de wereld aan haar/zijn voeten ligt? Want dat is het. Je kind wordt gestimuleerd door school om na te denken over wat het echt zélf wil, ipv iets wat er door de ouders uitonderhandeld wordt. En krijgt al meteen de boodschap dat geld bij die keuze geen probleem is. Daar kun je als ouders anders over denken, maar vanaf 18 mag je kind toch echt helemaal zelf bepalen of en hoeveel het leent bij DUO. Als dat maximaal is, dan is dat zo. Als ouders kun je daar misschien wel wat van vinden, of het graag anders willen zien, maar dat is hoe de wetgeving is.
En dat financieel verantwoordelijk tot 21? Dat zie je veel te smal. Zoals ik al eerder zei: je kind kan zelf bepalen of het leent en waar het haar/zijn geld aan besteed. Het is fijn als je een spaarpotje voor het kind hebt, maar je kunt ook besluiten die bv pas uit te keren als kind klaar is met studie, zodat zij/hij daar de studieschuld mee kan aflossen.
Je OP komt, maar dat ligt misschien aan de toon, nogal over alsof jij alles wil bepalen voor je kind, of in elk geval "samen als gezin". Hopelijk is dat niet wat je denkt - want dat is niet hoe het werkt. Een adolescent die zijn middelbare school bijna afgerond heeft, wordt geacht zelf de keuze te kunnen maken. Daar mag je in adviseren - maar het liefst heel gedoseerd. Als het goed is heb je de afgelopen jaren je kind genoeg verstand en waarden en normen zien ontwikkelen, waardoor het nu een goede keuze kan maken. En zo niet, dan is het aan kind zelf om dat te ontdekken.
(* tenzij het hier gaat over een basisschool die iets meldt over de keuze voor een middelbare school, dan denk ik dat je er als ouder meer over te zeggen hebt)
EDIT: je aanpassing gelezen. Niemand praat je kind een studielening aan. Met twee keer google-n vindt hij daar al van alles over. Of een goed gesprek in de studentenkroeg en het is geregeld. En dan wisselt hij na een jaar alsnog van studie, om te gaan doen wat hij leuk vindt.
Enige wat je kunt doen is je kind uitleggen wat het betekent, een lening. Je wil echt nog veel te veel voor deze student bedenken en doen. Overigens blijft mijn tip (spaarpotje gebruiken om de studielening af te lossen als kind klaar is) staan.
Jaana schreef op 17-09-2021 om 09:32:
Bedankt Milja. Onze zoon mag zelf bepalen wat zijn vervolgstudie wordt. Wij betalen zijn studie. Wij voelen ons een beetje extern onder druk gezet worden. De ene leerling is de andere niet. Door medische redenen kan onze zoon niet en studeren, een bijbaan hebben en op kamers gaan. We willen ook niet dat derden zomaar bv een studiefinancieringlening aanpraat.
Wat hij wel en niet aan kan daar is hij toch zelf bij en expert in? Ook al heb je nog nooit op kamers gewoond, je kunt je - met gesprekken met diverse mensen vanuit diverse invalshoeken - wel een beeld vormen om beslissing te nemen.
Misschien is het feit dat school veel verder gaat dan jullie dachten in hun adviezen, voor jullie 'gevoelsmatige' planning te snel? Wilde je meer regie hebben over besluitvorming dan nu?
Gr Angela
Ik erger me ook aan dat soort dingen. In dit geval wordt er iets van je gevraagd (geld bijdragen), ben jij als ouder uiteindelijk degene die bepaalt.
Maar de andere kant is er ook. Je ziet dat de organisatie erbij inschiet en je kunt niks doen. School informeert jou als ouder niet meer wanneer er problemen zijn. Je hoort de verhalen van je 'volwassen' kind en die laat het erbij zitten. Ik vind het best frustrerend om dat vanaf de zijlijn allemaal aan te zien.
Mugske schreef op 17-09-2021 om 08:25:
Dat is niet iets van deze tijd hoor. 25 jaar geleden regelde ik dat soort dingen ook zelf, wel informeerde ik mijn ouders over mijn ideeen en wensen.
Studiekeuze: mentor gaf een vreemd advies, dus naast me neer gelegd. Wel samen met mijn ouders naar open dag geweest (toen 5 vwo).
Op kamers: eigen idee, zelf zoeken
Studielening: niet nodig gehad, er was nog stufi. Zelf ook spaargeld en werken.
Studie in buitenland: zelf kiezen en beurs aanvragen.
En dat allemaal voor mijn 21e.
Samen met je ouders naar open dagen is juist nieuwerwets, jij liep echt op de mode voor.
Jaana schreef op 17-09-2021 om 09:32:
Bedankt Milja. Onze zoon mag zelf bepalen wat zijn vervolgstudie wordt. Wij betalen zijn studie. Wij voelen ons een beetje extern onder druk gezet worden. De ene leerling is de andere niet. Door medische redenen kan onze zoon niet en studeren, een bijbaan hebben en op kamers gaan. We willen ook niet dat derden zomaar bv een studiefinancieringlening aanpraat.
Er worden mogelijkheden op tafel gelegd. Dat is een startpunt. Je kind is ook op een leeftijd dat er zelf afwegingen kunnen worden gemaakt. Meehelpen de mogelijkheden te onderzoeken en eventuele nadelen in beeld te brengen, is natuurlijk goed. Maar doemdenken is nooit helpend. Er zitten nadelen aan lenen maar dat betekent niet dat je kind naar de sodemieter gaat als het daar gebruik van maakt. Het vraagt vooral een strategie en wat vertrouwen. Denk mee, niet tegen!
Zover ik weet ben je als ouder vanaf 18 jaar niet meer financieel verantwoordelijk. Wel heb je onderhoudsplicht.
Maar je kind kan zelf besluiten om een lening af te sluiten om de studiekosten en de kamer te betalen.
Dus de onderwijsinstelling is niet fout als het alle mogelijkheden voor je kind opnoemt
Jaana schreef op 17-09-2021 om 09:32:
Bedankt Milja. Onze zoon mag zelf bepalen wat zijn vervolgstudie wordt. Wij betalen zijn studie. Wij voelen ons een beetje extern onder druk gezet worden. De ene leerling is de andere niet. Door medische redenen kan onze zoon niet en studeren, een bijbaan hebben en op kamers gaan. We willen ook niet dat derden zomaar bv een studiefinancieringlening aanpraat.
Maar is het niet juist zo dat je zoon een bepaalde leeftijd heeft (want studentenleeftijd) en dat je dus nav een advies een redelijk volwassen gesprek kunt gaan voeren?
Ik begrijp het geloof ik niet zo goed. Je zoon weet toch na jarenlang in jullie huis geleefd te hebben zelf toch ook wel dat bepaalde dingen misschien niet haalbaar zijn of dat er andere oplossingen moeten worden gevonden.
Ga dan naar het advies kijken of het je zoon aanspreekt en of dit advies haalbaar is. Zo nee, welke mogelijkheden er zijn om er dan toch te komen. Ik neem aan dat het de bedoeling is dat je zoon over een aantal jaar een zelfstandig en volwassen leven leidt. Mooi moment om te kijken wat hem daar naartoe gaat brengen. Op je bek gaan (binnen het redelijke) hoort daar ook bij.
Jaana schreef op 17-09-2021 om 09:32:
Bedankt Milja. Onze zoon mag zelf bepalen wat zijn vervolgstudie wordt. Wij betalen zijn studie. Wij voelen ons een beetje extern onder druk gezet worden. De ene leerling is de andere niet. Door medische redenen kan onze zoon niet en studeren, een bijbaan hebben en op kamers gaan. We willen ook niet dat derden zomaar bv een studiefinancieringlening aanpraat.
Dus hij mag het zelf bepalen maar het advies wat hij daarvoor krijgt mag niet teveel vanuit anderen komen omdat jij je dan onder druk gezet voelt.
Als ze ergens zien dat de ene leerling de andere niet is is dat op school. Wel heftig voor je zoon dat hij medisch zoveel last heeft dat hij naast studeren niet ook op kamers kan en/of een bijbaan kan hebben. Dat maakt het natuurlijk moeilijker maar dat wil niet zeggen dat hij daardoor geen extern advies kan krijgen.
Ik weet natuurlijk niet wat er medisch met hem aan de hand is maar kan hij na zijn studie wel alleen wonen en een baan hebben?
Wat goed dat kind op school daarover in gesprek en op zoek gaat. Hij kan jullie polsen en de mening vragen over de inhoud en over de financiële afhandeling mag hij met jullie in gesprek.
Als het gaat om een vervolgopleiding (ik weet niet hoe oud hij is?) zal hij toch verstandig genoeg moeten zijn om te begrijpen dat niet alles mogelijk is.
Bij onze kinderen zou het bijv. niet in het hoofd opkomen om naar dezelfde college als Alexia in Wales te gaan. En als ze dit zouden ambieren, dan zouden ze dat op die manier brengen (is dit te realiseren, hoe zou dat kunnen etc).
Dus door wie word je nu onder druk gezet? Door de school zelf of door je kind dat een idee heeft waar het heen wil? Niet alles is maakbaar in het leven.
Toen ik studeerde had ik een studiegenoot met een chronische ziekte. Die was daardoor wat minder belastbaar. Werd door de universiteit heel goed rekening mee gehouden, ze kon langer over haar studie doen en dus minder vakken per blok volgen. Ze had gewoon een leuk studentenleven, woonde op kamers etc. Volgens mij hebben heel veel instellingen speciaal beleid voor studenten met een 'beperking'. Kan hij ook vast uitzoeken als hij weet wat en waar hij zou willen studeren!
Scholen zijn volgens mij zelfs verplicht om hun leerlingen te informeren over mogelijkheden t.a.v. vervolgopleidingen, studiefinanciering etc. Lang niet alle ouders hebben gestudeerd en weten hoe dit allemaal in zijn werk gaat. Dan is het fijn dat leerlingen gewezen worden op dingen als studiefinanciering (lening/aanvullende beurs/studietoeslag/ov-kaart), de mogelijkheid op kamers te gaan als de opleiding te ver van huis is, open dagen die je kan bezoeken etc.
Uiteraard bepaalt een kind zelf wat hij of zij wil/gaat doen en bepalen de ouders wat ze wel en niet kunnen en willen betalen.
Ik kan me niet voorstellen dat een school zegt 'je moet op kamers' en 'je moet lenen'. Daar gaat een school namelijk niet over. En dat kun je dan ook best tegen je zoon zeggen. En dan samen kijken naar wat hij wil en wat er mogelijk is.
Het lijkt meer alsof dat onder druk zetten uit je eigen hoofd komt.
School informeert kind, laat zien welke mogelijkheden er zijn. Dat is doodnormaal en hoort school ook te doen. School dwingt niemand tot iets.
Als zoon gaat studeren, neem ik aan dat zoon ook de capaciteiten heeft om tot op zekere hoogte rationele beslissingen te maken en zelf ook een aardig idee heeft wat haalbaar is, en wat niet.
Daarnaast is een studielening nou ook weer niet het einde van de wereld.
Maar het blijft een beetje gissen wat je nu precies bedoelt, want je reacties zijn dermate kort en weinig inhoudelijk om daar echt advies over te geven.
