Ouders en School Ouders en School

Ouders en School

Lees ook op

Advies school: testen loopbaanadvies, (lening) studiefinanciering op kamers gaan..en wij ouders?

Ik heb het idee, dat steeds meer taken van ouders uit handen worden genomen en meer tussen leerlingen en mentoren worden besproken. Wij zijn tot 21 jaar( financieel) verantwoordelijk. 


Waarvan akte. 

Dat je als ouders een verantwoordelijkheid hebt wil toch niet zeggen dat je alles voor je kind dient te betalen? Als kind vindt dat de studie zo leuk en nuttig is en dat die daarbij op kamers wil, dan zal er gekeken moeten worden hoe dat te realiseren is. Dat is ook financieel verantwoordelijk zijn: financiële consequenties met kinderen bespreken. Dus bijbaan nemen, lenen, gespaarde geld inzetten voor studie enz. 

Hier werd door de leerkracht van groep 7 in kind-ouders-gesprek verteld dat kind ook wel mee kan naar de nieuwe school waar de stagiair jaar later stage zou gaan lopen. Kind helemaal blij want die vond de stagiair geweldig. Dát vond ik belachelijk. Zonder overleg zoiets tegen een kind zeggen en een kind voor een dilemma plaatsen. Toen vroeg ik me wel af waarom dit niet met ons als ouders was besproken en waarom hij vond dat kind hier beslissingsrecht in zou hebben. Maar in jouw situatie: als je kind bijna gaat studeren lijkt het me de verantwoordelijk van hem/haar.

Maar misschien vat ik jouw post verkeer op? Heb namelijk het idee dat je je als ouder buitenspel gezet voelt maar ik kan het mis hebben. Je info is nogal summier.

Jaana

Jaana

17-09-2021 om 07:21 Topicstarter

ApieJapie, niet iedere ouder(s) en of kind is in directe financiële en of gezonde omstandigheden om zomaar bij te kunnen springen (voor bv op kamers te gaan), bijbaantje te kunnen nemen etc . We mogen blij zijn dat we in ieder geval gespaard hebben.We vinden het ook belangrijk om bepaalde dingen als gezin te bespreken worden.

Ik snap je niet geloof ik. Noem eens voorbeelden. 

Jaana schreef op 17-09-2021 om 07:21:

ApieJapie, niet iedere ouder(s) en of kind is in directe financiële en of gezonde omstandigheden om zomaar bij te kunnen springen (voor bv op kamers te gaan), bijbaantje te kunnen nemen etc . We mogen blij zijn dat we in ieder geval gespaard hebben.We vinden het ook belangrijk om bepaalde dingen als gezin te bespreken worden.

Dat begrijp ik uiteraard. Maar jouw verantwoordelijkheid om als ouders financieel bij te MOETEN springen stopt op een gegeven moment. Dat je als ouders een kamer bekostigt is bijv echt niet verplicht. 

Fijn dat jullie gespaard hebben en daar mogelijkheden in zitten. Maar nogmaals, jouw vraag en info zijn nogal summier dus misschien handiger de openingspost wat uit te breiden? 

Praat met je kind zou ik zeggen. 

Dat is niet iets van deze tijd hoor. 25 jaar geleden regelde ik dat soort dingen ook zelf, wel informeerde ik mijn ouders over mijn ideeen en wensen.
Studiekeuze: mentor gaf een vreemd advies, dus naast me neer gelegd. Wel samen met mijn ouders naar open dag geweest (toen 5 vwo).
Op kamers: eigen idee, zelf zoeken
Studielening: niet nodig gehad, er was nog stufi. Zelf ook spaargeld en werken.
Studie in buitenland: zelf kiezen en beurs aanvragen.
En dat allemaal voor mijn 21e.   

Jaana schreef op 17-09-2021 om 07:21:

ApieJapie, niet iedere ouder(s) en of kind is in directe financiële en of gezonde omstandigheden om zomaar bij te kunnen springen (voor bv op kamers te gaan), bijbaantje te kunnen nemen etc . We mogen blij zijn dat we in ieder geval gespaard hebben.We vinden het ook belangrijk om bepaalde dingen als gezin te bespreken worden.

dat is iets wat je als gezin als norm zelf moet ontwikkelen. dit kan je niet opeens invoeren.

verder is het ook de taak van de ouders om kinderen klaar te maken voor de maatschappij waar ze zelf beslissingen kunnen nemen. Natuurlijk neem je zelf de beslissing, maar vraag je advies aan mensen met kennis en die je vertrouwd. 

Mijn moeder zei altijd; ik vertrouw erop dat je de juiste beslissingen neemt, dat we je zo hebben opgevoed dat je niet in 7 sloten tegelijk loopt of iets onverstandigs doet. Dit gaf mij altijd veel vertrouwen om mijn eigen beslissingen te nemen. Gelukkig heb ik dit vertrouwen nooit echt geschaad. Wil niet zeggen dat ze het altijd eens was met mijn keuzes

Studiekeuze vind ik echt iets waar je je als ouder een beetje buiten moet houden. Goede adviezen zijn welkom, maar je zou niet teveel moeten sturen. Of zoals mijn ouders, alleen willen meebetalen aan een door hen goedgekeurde studie.
Het komt er toch een beetje op neer dat de jongeren bepalen en de ouders betalen (voor zover dat binnen hun mogelijkheden ligt).

Misschien kun je het anders bekijken? School neemt de taak op zich om met kind te kijken naar wat het wil en kan qua studie. Vervolgens kijken de ouders met het kind (of en) hoe dat kan. Waarbij wat mij betreft ‘ja tenzij’ het uitgangspunt is.  Veel ouders ontbreekt het aan middelen om ‘alles’ zelf te betalen. Je kijkt hoever je komt (daar zijn toch ook berekeningen voor?) en voor de rest zoek je naar oplossingen. Als die er echt niet zijn, moeten andere keuzes worden gemaakt. 
Je deelt nu je frustratie, dat snap ik best. Je moet het allemaal maar uitzoeken en proberen op te lossen: vermoeiend soms. Maar misschien kun je juist wat meer van de concrete problemen delen? Dan kan hier met je worden meegedacht en gezocht! 

Ik begrijp het ook niet, het kind heeft een advies gekregen op school en jij voelt je hierdoor buitengesloten? 

Heel concreet bijvoorbeeld, een kind wat geen bijbaantje kan nemen, komt misschien in aanmerking voor individuele studietoeslag. Dat vraag je aan bij de gemeente. Het Rijk is bezig dat overal naar €300 pm op te trekken maar nu is het nog afhankelijk van de gemeente waar je woont (en vaak flink minder, maar alle beetjes helpen):
https://studietoeslagen.nl/

JumpyTurtle18

JumpyTurtle18

17-09-2021 om 08:48

Wat een vage, summiere OP. Waar loop je nu precies tegenaan? Wat zit je zo dwars, kun je concreter zijn?

Envelop schreef op 17-09-2021 om 08:43:

Ik begrijp het ook niet, het kind heeft een advies gekregen op school en jij voelt je hierdoor buitengesloten?

Ik denk dat ik het wel begrijp. De onbekommerde ‘alles is mogelijk’-houding van school zadelt haar met een flinke financiële puzzel/opdracht op. Je kunt gemakkelijk zeggen: ‘niet zo piepen, ga eraan staan’, maar zo werkt dat niet altijd. Je kunt heel moe en somber worden van (financiële) zorgen. Dat kan zwaar op je drukken en het is dan soms moeilijk om er open en optimistisch naar te kijken. Bestaat maatschappelijk werk eigenlijk nog? Die zouden ook mee kunnen kijken naar mogelijkheden. 

Als ik de plank volkomen mis sla qua interpretatie en jouw situatie zit heel anders in elkaar Jaana, dan bij voorbaat excuses! Ik ken jou natuurlijk helemaal niet! 

Mija schreef op 17-09-2021 om 08:55:

[..]

Ik denk dat ik het wel begrijp. De onbekommerde ‘alles is mogelijk’-houding van school zadelt haar met een flinke financiële puzzel/opdracht op. Je kunt gemakkelijk zeggen: ‘niet zo piepen, ga eraan staan’, maar zo werkt dat niet altijd. Je kunt heel moe en somber worden van (financiële) zorgen. Dat kan zwaar op je drukken en het is dan soms moeilijk om er open en optimistisch naar te kijken. Bestaat maatschappelijk werk eigenlijk nog? Die zouden ook mee kunnen kijken naar mogelijkheden.

Als ik de plank volkomen mis sla qua interpretatie en jouw situatie zit heel anders in elkaar Jaana, dan bij voorbaat excuses! Ik ken jou natuurlijk helemaal niet!

Stel dat dat het zou zijn dan snap ik dat het financieel heel erg lastig is en dat daardoor de mogelijkheden beperkter zijn. Echter zou dat ook iets moeten zijn wat je met het kind kan overleggen, school geeft een ADVIES. Daarna ga je samen zitten om te kijken wat er mogelijk is.

Mijn persoonlijke mening is dat er niks mis is met een lening als het je verder brengt en als je echt wilt is er qua bijbaan ook vaak wel iets creatiefs te bedenken. Zolang je maar open staat voor mogelijkheden en niet direct je hakken in het zand zet.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.