Ben ik weer-slechte concentratie en wiebelig
Ik wil jullie niet vervelen met steeds hetzelfde onderwerp maar nu net 3 weken in groep 2 begint het weer te spelen.
Vorig jaar (heb ik hier toen ook al een draadje over gehad) waren in groep 1 problemen met dochter haar concentratie, er is toen nog kort gesproken over verder onderzoek maar omdat meester ziek werd en vervangende juf wat makkelijker en minder streng was dan de vaste leerkracht is dat niet gebeurt. We hebbent oen extra gesprekken met meester gehad en hij heeft ons uitgelegd wat het probleem is, dochter zit 80% van de tijd in haar eigen wereld, krijgt niet mee wat er om haar heen gebeurt en hoort daardoor uitleg en opdrachten niet. Verder is ze vaak wiebelig, vind ze dingen “saai” en heeft ze moeite met stilzitten. Deze week sprak ik haar nieuwe juf uit groep 2, via een ander onderwerp kwamen we bij haar concentratie terecht. Zij had nu na 3 weken al precies dezelfde opmerkingen als meester uit groep 1. Dochter zit continu te draaien, te wiebelen, kan zich niet concentreren in het kringgesprek ook al duurt het maar 10 minuten. Kan niet aan haar tafeltje blijven stilzitten. En droomt continu weg.
Nu kwam dit niet echt als een verassing maar op dat moment had ik niet echt de tijd verder met haar erover te hebben. ’s Avonds dochter gevraagd waarom ze het zo moeilijk vond om stil te zitten en meer dan het is zo saai kwam er niet uit. Oh ja altijd als ze in de kring zat moest ze plassen en dan mocht ze niet gaan. Het is een pientere meid die verder heel goed meekomt met niveau van de klas. Loopt op lees en reken gebied zelfs voor. Nu heb ik vanochtend een afspraak gemaakt met de schoolarts, ik wil het eens verder erover hebben, kijken wat we eraan kunnen doen, zijn bepaalde testen nodig en hoe ziet hij het. Maar nu ben ik bang dat ik juf passeer, ik kon as dinsdag al terecht maar spreek haar juf maandag pas weer. En ben ik zo goed bezig, kan ik niet beter afwachten tot het volgende 10 minuten gesprek na de herfstvakantie en kijken wat dan de opmerkingen van de juf zijn. Ik ben hier best wel onzeker over, van de ene kant zie ik een slimme meid die al aardig op weg is te leren lezen en schrijven, die kan optellen en aftrekken en van de andere kant hoor ik vanuit de klas geluiden over een heel onrustig ongeconcentreerd kind
Bang dat je de juf passeert?
Ik snap niet dat je bang bent dat je de juf passeert. Hoezo dat? Juf maakt opmerkingen en je gaat er gelijk mee aan de slag. Ik denk dat ze hooguit blij mag zijn dat jij het zo serieus neemt dat je er de schoolarts over wil raadplegen.
Groeten,
Temet
Ayla
Hier ook een vrij slecht geconcentreerd kind, in groep 4, dus iets ouder. Wat voor hem een positief effect heeft, is een wiebelkussen. Google maar eens op 'balkussen', dan zie je wat het is. Een kind zit daar 'actiever' op en dat kan de alertheid verhogen. Inmiddels hebben we voor hem een zitbal besteld (soort skippybal) en gaat hij vanaf volgende week daarop zitten in de klas. Het effect daarvan is sterker dan met een gewoon wiebelkussen.
De kosten vallen reuze mee, misschien kun je eens proberen of het voor je dochter ook wat doet. Een wiebelkussen kost ca. 25 euro, een zitbal gaat vanaf ca. 15 euro.
Regie
Ik denk dat je het heft meer in eigen hand moet nemen, ayla. Niet teveel op de leerkracht leunen. Als er iets speelt bij je dochter zul je zelf de regie moeten voeren, los van wat de juf er van vindt. Het is een goede stap om met de schoolarts te gaan praten. Je kunt ook naar een kinderpsycholoog toe, die gedegen onderzoek kan doen naar de oorzaak van het gewiebel.
Nogmaals, JIJ bent de enige die de teugels in handen kan nemen, want jij bent het meest betrokken en tevens de grootste expert wat betreft je kind!
Nou
Ik heb juf niet officieel gesproken, ik sprak haar over dochter haar dieet en hoe het ging en zo kwamen we bij haar gedrag terecht, dus het was even snel voor de les. Ik wil er ook weer niet te snel boven op springen (god wat ben ik toch een angsthaas soms ;-(), het si natuurlijk geen heel dringend probleem alleen wel iets wat al een paar maanden speelt. Nu maakt het ook nog niet heel uit, behalve dat juf 20 keer per dag tegen dochter moet zeggen dat ze moet luisteren en moet stilzitten maar wat als ze straks meer werkjes gaan doen beter moet luisteren, dan voorzie ik wel problemen. Dochter is ook wel een wiebel thuis maar minder erg dan op school, wat wij thuis vooral heel erg merken is dat er geen contact met haar te krijgen is, hier lopen we meerdere keren per dag tegenaan.
Ik heb ook gevraagd aan dochter wat ze saai vond om te doen en wat niet, kleuren en tekenen vond ze saai en niet leuk, de letter stempels en de getallen vond ze leuk en minder saai en dat deed ze ook liever en niet zitten dat vond ze ook niet saai.
Ja maar
Ja maar, is juf niet de professional die verstand vanz aken heeft en die wat dit betreft gevolgd moet worden, ik ben maar een leek ook al is het mijn dochter
Saai
Je dochter loopt voor en vindt het in de klas saai. Het een lijkt me een logisch gevolg van het ander. Waarom zou ze zich concentreren? Ze heeft het niet nodig en het boeit niet. Dat zal volgend jaar in groep 3 nog veel erger worden als ze collectief het woordje 'ik' gaan leren.
Ik kan me het draadje van vorig jaar nog herinneren en ga asjeblieft, asjeblieft omwille van je dochter je inlezen over kleuters met een voorsprong. School ziet het niet en doet er niks mee. School verwacht het onmogelijke van een kind: dat ze achter de lopende band gezellig en actief meedoet.
http://www.omnino.nl/omnikrant/onderkenning-van-jonge-kinderen-met-een-ontwikkelingsvoorsprong/
En voor het niveau van groep 2:
http://www.leestrainer.nl/toets2/index.htm
Dit is dus wat ze het hele jaar mag gaan leren. Als je denkt dat ze hier een leuke uitdaging aan heeft dan lijkt de schoolarts me een goede zaak. Als jij denkt dat ze dit supersaai vindt, dan lijkt me dat je bij school zelf zal moeten zijn.
Gerry
Natuurlijk, het zou best mogelijk kunnen zijn dat er sprake van verveling en onderpresteren.
Maar... ik heb er wel moeite mee dat op dit forum vaak de indruk wordt gewerkt dat ieder slecht geconcentreerd of ongemotiveerd kind aan het onderpresteren is en zich te pletter verveelt. Daarmee ga je echt voorbij aan allerlei andere dingen die kunnen spelen.
Mijn kind is ook slim, loopt ook voor, heeft tijdje meegedraaid in hogere groep, werd daar dus enorm uitgedaagd en wat denk je? Ook daar matige concentratie hoor. O ja, zoon kwam nog steeds thuis met opmerkingen dat het 'saai' was. Maar dat was het niet, tenminste niet in de zin dat het te makkelijk was. En dan was hij al zeven, terwijl Ayladochter een stuk jonger is.
De juf wordt heus niet gepasseerd
Als een kinderpsych onderzoek gaat doen naar je dochter, krijg je gegarandeerd de standaard vragenlijsten. En daarvan is één exemplaar bedoeld om door de leerkracht in te laten vullen. Dus het oordeel van de leerkracht wordt eigenlijk áltijd meegenomen.
Ik ga niet speculeren over de oorzaak van de concentratieproblemen, dat mag de psych doen van mij. Als je dochter ADD heeft oid is het in elk geval mooi meegenomen dat ze zo goed kan leren. En als ze HB is, dan komt dat er hopelijk ook uit. Grrr, ga ik toch zitten speculeren....
Voor mij belangrijk
voor mij is belangrijk dat er eens door iemand anders naar gekeken wordt
We herkennen thuis allemaal het verhaal wat de juf zegt maar het wordt thuis een beetje weggeduwd met zijn alle kleuters niet zo. Tja en dat vraag ik me af, als al 2 leerkrachten dezelfde opmerking maken dan moet ayladochter erger zijn dan de gemiddelde kleuter. En misschien is er niets met haar aan de hand, ik hoop het zelfs. Maar dan weet ik in ieder geval dat ik ernaar heb laten kijken en misschien krijgen we wel tips om haar te helpen. Als ik google op slimmere kindjes of kindjes met adhd herken ik overal wel wat maar dat geld denk ik voor meer ouders.
IJsvogeltje die link naar stof van groep 2 die je me gestuurd hebt heb ik toevallig laatst al een keer met haar gemaakt en dat kan ze uit de losse pols. Bij de letterreeksen snapte ze in het begin wat de bedoeling was maar toen dat duidelijk was had ze alle opdrachten foutloos. Dit heeft ook verder niks met letterkennis te maken maar meer met herkenning van dezelfde symbolen. Dit vind ze trouwens wel heel leuk om te doen, vooral de puzzel en kleuroefeningen.
Voldoende info?
Hoi Ayla,
Als jij vindt dat je van juf, in dat korte gesprekje, voldoende info hebt gekregen en voldoende aanleiding ziet om hulp in te schakelen dan lijkt me dat volkomen terecht. Je passeert de juf hier echt niet mee. Wel zou nog een gesprek met haar misschien zinnig zijn zodat de juf bewust op een aantal gedragingen kan letten om dit vervolgens op een rustig moment met jou door te spreken.
Als je je zorgen maakt om dochters gedrag lijkt het me zinnig hier met iemand te spreken, al zou mijn voorkeur gaan naar een onafhankelijk iemand, los van de school.
Ijsvogeltje
Ijsvogeltje: een kind dat zich verveelt kan allerlei ongewenst gedrag gaan vertonen en op het moment dat een school of een SBD daar niet alert op is (en dat zijn er nog genoeg) krijgt een kind niet alleen ten onrechte een etiket, maar dus ook geen passende hulp.
Er zijn eenvoudige en goedkope manieren om vast te stellen of een kind verder is dan de stof van een bepaalde groep. Zeker als er indicaties zijn dat dit kan spelen, zoals in dit geval Ayla zelf zegt. Als dat is aangepast en er zijn dan nog problemen is het zinnig om verder te gaan kijken. Helaas zijn veel scholen hier helemaal niet mee bezig en ontbreekt de deskundigheid bij veel leerkrachten en bij veel SBD's. Dus wordt er eerst naar allerlei stoornissen gezocht en behalve dat dat erg intensief en duur is, worden ze dus ook soms ten onrechte gevonden. Een traject dat je je kind en jezelf als ouder graag wilt besparen als het niet nodig is, lijkt me.
De juiste volgorde van aanpak is nou eenmaal belangrijk. En de eerste stappen kan school zelf zetten. Doortoetsen en kijken hoe ze reageert op de juiste verrijking en verdieping. School heeft daar alles voor in huis, dus kan dat snel in gang zetten.
En voor de duidelijkheid: een kind dat zich verveelt op school hoeft echt niet hb te zijn.
Gerry
Gerry, je hebt gelijk hoor, ik weet het. Misschien reageerde ik een beetje te kort door de bocht. Was niet persoonlijk bedoeld, en als ik die indruk heb gegeven: sorry!
Maar het eerste wat ik bij Aylas berichtje dacht: dat worden weer allemaal reacties over verveling en onderpresteren. Dat is namelijk wat mij opvalt bij veel van dit soort vragen. Schrijf hier dat je kind lekker slim is, maar een slechte werkhouding en afwijkend gedrag heeft, en je weet dat deze reacties komen. Jij kwam voor mijn gevoel zelfs nogal stellig over: ze hoeft zich niet te concentreren want ze weet alles al weet, ze vindt het saai omdat ze voorloopt, en volgend jaar in groep 3 wordt het nog veel erger. Ik vind dat eigenlijk nogal een voorbarige conclusie.
Niet echt verveling volgens mij
ik weet niet of het echt verveling is, ze vind het saai, de kring vind ze saai en het kleuren vind ze saai maar de poppenhoek, de bouwhoek en de letterstempels vind ze wel weer leuk. Ik weet niet of saai iets anders is als verveling. Ze vind het ook nog steeds leuk om naar school te gaan.
Gisteravond met manlief gesproken en hij vond het een goed idee, we geven maandag bij juf aan dat we naar de schoolarts gaan vragen haar nog om ideeen of extra feiten en nemen dat mee naar de schoolarts.
Positief brengen
Lijkt me toch geen probleem, als je het positief brengt richting juf? Juf heeft het druk, jullie hebben het druk, iedereen wil graag een oplossing.
Saai is denk ik iets anders dan verveling. Saai is dat je er geen innerlijke uitdaging in kunt vinden. Ik ken kinderen die sporten heel saai vinden omdat hen het echt niet boeit om die bal te kunnen vangen of over een evenwichtsbalk te kunnen balanceren. Leerkrachten zouden eigenlijk een scala aan motivatiepunten moeten weten om de kinderen op verschillende manieren aan te spreken.
Verder herken ik wel wat van mijn dochter in Ayla's verhaal. Ook dromerig en wiebelig tegelijk, niet altijd even gemotiveerd om mee te gaan met de interesses en verhalen van anderen, die saai worden gevonden. Maar wat heeft Spechtedochter nou... dat wordt al een jaar onderzocht. School dacht ADD maar tests wijzen daar niet heel sterk op, wij dachten aan beelddenken maar dat ontkent de school omdat ze geen dyslexie heeft (oja, daar is ze ook al op getest), de fysiotherapeut heeft ook weer een andere, vooral fysieke stoornis aangedragen. Ik begin het onderhand een beetje een verkeerd soort aandacht te vinden omdat het kind zelf nog steeds wiebelig en ongeconcentreerd is. Daar schijnt pas wat aan gedaan te kunnen worden als er een degelijke diagnose is gesteld. Aan de ene kant heel begrijpelijk, als je weet in welke richting je het moet zoeken. Maar ik heb na het circus van afgelopen jaar wel gemerkt dat alle testende partijen, van schoolarts, fysiotherapeut, tot hele bureau's en zorgplatforms, in hun eigen straatje de diagnose stellen. We zijn er nog niet wijzer van geworden.
Ja idd groene specht
waarom moet je kleuren, ze ziete r het nut niet van in en waarom moet je stilzitten en luisteren, ze vertelt veel liever zelf een verhaal. Het interesseert haar gewoon niet, het boeit haar niet.
dyslexie is het niet, dat herken ik totaal niet in haar daarbij is ze verbaal erg sterk en kan al wat lezen en schrijven. Wel herken ik wat dingen in haar in het artikel”jonge kinderen” op de site van Pharos. Een paar dingen niet alles. Ze is vaak vroegwijs, was al heel vroeg bezig met doodgaan en begraven en de hemel, wil weten hoe de aarde geboren werd, waar de zon naar toe gaat en waar de maan blijft als het dag is. Het stuk waarin verder verderontwikkelde kinderen contact zoeken met oudere kinderen heeft zij dus weer niet, sociaal past zij naar mijn idee perfect in haar klas, ze heeft vriendinnetjes speelt graag en voelt zich lekker daar.
Dat herken ik ook wel
Ik herken het ook, dat iedereen 'in zijn straatje' zoekt. Maar ik vind het aan de andere kant ook wel weer logisch; ieder kijkt naar de dingen waar hij verstand van heeft. Daarom is et zo belangrijk om als ouder de regie in handen te nemen en te houden. Therapeuten willen graag 'repareren' en zullen snel iets vinden wat te repararen valt. Dit klinkt misschien negatiever dan ik bedoel hoor.
Toen onze stuiterende peuter flinke KNO-problemen bleek te hebben, was dat voor ons een duidelijke verklaring voor zijn gedrag. Hij hoorde immers slecht en kon amper praten. Nou, dan wil je wel een gefrustreerd worden.
Als kleuter kwamen we met hem bij de fysiotherapeut terecht: hij blijkt sensorische integratie stoornis te hebben; hij verwerkt (lichamelijke) prikkels niet goed. Zeker óók een verklaring voor zijn gedrag. In groep 3 bleek hij een flinke voorsprong te hebben: wéér een verklaring voor zijn gedrag?
Inmiddels weten we dat het bij hem én én is en niet óf óf. En ook dat wij nadrukkelijk de regie houden in wat we wel en wat wel niet willen laten onderzoeken. Voor je het weet vindt iedereen wel wat over je kind en heb je als ouder het nakijken. Wees dus ook kritisch Ayla. Ook hulpverleners zijn soms erg aanbodgericht. Ieder kind krijgt een IQ-test (bijvoorbeeld), dus jouw kind ook. Vraag je steeds af: waarom zouden we dit onderzoeken, wat schiet kind hier werkelijk mee op?
En soms....
Soms is de oplossing heel simpel: een balanskussen.
Mijn behoorlijk slimme dochter wiebelt ook,ik merk het ook aan tafel.Op school heeft ze een balanskussen,en eureka,het wiebelen is over.Kosten 25 euro,geloof ik.
Groetjes,Bastet
Reactie
Ja die balanskussen hoe ik ook zeker in mijn achterhoofd en dat wil ik als dochter een wiebel blijft ook even met juf bespreken, Ik zit alleen ermee dochter is in de klas al vaak een apart geval ivm haar diet en ik ben bang als ze dadelijk alleen met zo’n kussen zit dat ze helemaal opvalt en dat wil ik ook weer niet voor haar
Ik vind het ook moeilijk te zeggen wat ik nou wil voor haar, ik zoek niet zozeer een etiketje voor haar maar meer een verklaring en tips die haar in de toekomst kunnen helpen. Als we zonder etiketje een paar hele goede tips krijgen en hulp van de school dan ben ik al heel blij
Ayla
Soms doe je een kind tekort door de veel 'gelijkheid' met de rest te willen. Kinderen zijn niet gelijk, en dat hoeven ze ook niet te zijn. Juist in de lagere klassen is pesten, dingen raar vinden etc. nog niet zo aan de orde. Kinderen zijn dan nog wel erg direct (goh, wat heb jij een gek ding op je stoel!), maar als de juf even uitlegt hoe het zit, is het ook al snel goed en vindt iedereen het erg normaal. Mijn zoon is daarnaast ook echt niet het enige kind op een wiebelkussen op school. En al was hij het wel, dan nog geen punt. Iedereen weet dat hij zo'n kussen heeft (en vanaf maandag een heuse zitbal - we hebben 'm net binnengekregen!) en weet niet beter. Werkelijk niemand die zich er druk over maakt hoor.
Wiebelkussen
Mijn zoon heeft sinds een week thuis een wiebelkussen. En trots dat hij er op is! hij laat dat ding aan iedereen zien die langs komt, dus ook vriendjes.
Maar goed, met alleen een wiebelkussen ben je er nog niet. Want een groter probleem lijkt mij het aandachtsprobleem. Daar de oorzaak van achterhalen lijkt mij het belangrijkst.
Succes!
Onze zoon heeft ook aandachtsproblemen op school, dus daar zijn we ook mee bezig.
Wiebelkussen...
...werkte hier juist niet. Zorrazoon presteerde het om het kussen van zijn stoel af te wiebelen en wiebelde meer dan ooit tevoren. Al met al gaf het ding nog meer onrust dan er al was. Wat wel werkte was een anti-slip matje (dan is wiebelen en schuifelen echt onmogelijk) en een stressballetje om de onrust op af te reageren.
Een wiebelkussen aanschaffen is trouwens meestal niet nodig, de meeste scholen hebben ze gewoon in huis en je kunt gewoon vragen of je het een poosje mag proberen.
Trouwens: je kunt de juf niet passeren vind ik. Zelf stappen ondernemen zal elke juf toejuichen als het goed is. Natuurlijk is ze wel graag op de hoogte dus informeer haar.
Zorra
Kan het zijn dat je zoon niet goed zat dan? het is bij een wiebelkussen heel belangrijk dat de knieen een hoek van 90 graden hebben. Met andere woorden de voeten moeten dicht genoeg bij de grond zijn, dus stoel niet te hoog.
Sharon
Het is inderdaad heel goed mogelijk dat zoon niet goed zat. Hij zat (en zit) namelijk nooooit goed 
. Keurig in een hoek van 90 graden zitten is voor mijn wiebelkontzoon niet te doen. Hij wiebelde (niet opzettelijk) zo ernstig dat het wiebelkussen van de stoel af gewiebeld werd. Dat stoorde enorm in de klas, zo'n rondwiebelend kussen over de vloer. Vandaar dat ie maar weer weg is gegaan. Zijn stoel was echt niet te hoog.
Juf gesproken
vn morgen voor de les de juf even aangesproken en zij was blij met de afspraak met de schoolarts. Volgens haar vormt het gedrag van dochter vaak echt een probleem, enminste dat begreep ik. Geen contact mee te krijgen, droomt continu weg, hoort 90% van de dingen niet is daardoor altijd als laatste en wiebelt continu. Vanavond is infoavond en als ik nu niets gezegd had had zei vanavond iets tegen ons willen zeggen erover. Dat geeft aan mij aan dat het voor juf wel ene probleem is.
Maar goed, ene kant ben ik opgelucht dat juf het met me eens is aan de andere kant... tja. We lopen nog met regelmaat in het ziekenhuis vanwege de medische problemen waarbij het allemaal ook nog niet goed gaat en nu ook dit erbij. Mijn tranen zaten hoog vanochtend 
Zorra
Ja dat kan heel goed. Voor mijn zoon is het ook heel moeilijk hoor om goed te zitten, maar hij heeft dat wiebelkussen dus alleen thuis, tijdens avondeten. Ik roep dan elke minuut: goed zitten of ik zet hem recht. En dan helpt het wel.
Ik weet niet of het zou werken op school als hij er dus een langere tijd op zou moeten zitten.
Ayla
He bah, ja vervelend. Ik snap een beetje hoe je je voelt ,nou ja niet wat betreft het medische, geen ervaring, maar wel wb uitzoeken of er iets is met je kind. Heb zelf net wat sessie's met een psycholoog achter de rug en ben ook nog bezig met thuisbegeleiding en het is best zwaar, vooraal emotioneel.
Ayla (beetje ot)
Da's toch jouw dochter hè, met glutenallergie? Is 't nog niet allemaal zo als het moet zijn? Ik heb je een tijd gevolgd bij Gezondheid en hoopte zo dat nu de diagnose gesteld was, dat 't beter zou gaan.
Sterkte in elk geval !
Groetjes, WIlma (ook met wiebelkind)
Wilma ot
het gaat twijfelachtig met haar, de coeliakie gaat op zich vrij aardig, we hebben deze week de bloeduitslagen van de laatste test gehad en daarin kwam de gluten nu negatief, dat is dus positief. Een zorgpunt is echter nog steeds de obstipatie, 3 keer per dag laxeermiddel en dat helpt nog niet altijd, afgelopen weken en dagen liep het zo de spuigaten uit datz e haar vandaag in het zh een klysma hebben gezet. vreselijk zielig, ze heeft alles bij elkaar gekrijsd en ik heb haar het ziekenhuis uit moeten dragen zo'n buikpijn had ze. Ze zeiden dat het binnen een kwartier moest werken maar bij haar kwam alles pas na ruim een uur op gang.
mam is gelijk weer 10 jaar ouder
Ayla
is het misschien een idee om uit te zoeken of er verband is tussen haar coeliakie en haar gewiebel en concentratie op school? Ik weet niet of dat kan hoor, het is maar een ingeving.
Sterkte er mee hoor.
Schoolarts geweest
Vanochtend met dochter naar de huisarts geweest, arts kon zich iets bij de problemen voorstellen aangezien dochter zo ongeveer ondersteboven in haar stoel hing, ik haar om de 2 minuten tot orde moest roepen en we dingen 3 keer moesten vragen voor ze ons hoorde. Hij twijfelde niet aan haar verstandelijke vermogens, dochter deed toen ze eenmaal wilde meewerken alles heel goed. Toen de arts 5 potloden had die opeens verdwenen en er toen nog maar drie waren kon ze antwoorden dat er 2 verstopt waren. Ook snapte ze dat 4 potloden met 1 erbij 5 potloden maakt. De kleuren ging goed en de figuren ook. Hij vond echter haar gedrag niet passend bij haar leeftijd en wel zinnig om verder ermee te gaan. Ik heb een vragenlijsten meegekregen voor ons zelf en voor de leerkracht en zogauw als deze zijn ingevuld wordt er een afspraak gemaakt met arts, leerkracht, IB’er en wij dan de ouders. Dan konden we zonder kleine luistervinkjes alles verder bepraten.
Sharon, het is niet uit te sluiten dat haar gedrag gedeeltelijk te maken heeft met de lichamelijke klachten. Als je de hele dag buikpijn hebt kun je gewoon niet 100% presteren. Wij hebben echter het gevoel dat dit niet de echte oorzaak is, het speelt hoogstens af en toe mee.
