Cito's
hoi allemaal,
Ik wil hier graag even iets voorleggen om wat ideeën op te doen.. Onze jongste zoon is op school doorgetesf door een ib er. Daaruit komt dat hij op rekenen 3 jaar voorloopt. Nu groep 5 en met begrijpend lezen ruim 5 jaar.. Hoe nu verder? Ze gaan zijn werk wel compacten en hij krijgt verbreding.l is dat voldoende?
Verbetering
sorry, veel taalfouten! Komt door de iPad..(hmm) en het is twee jaar in plaats van vijf!
Hoe gaat het met hem?
Mijn zoon (groep 3) loopt ook voor, heel extreem met lezen en ook behoorlijk met rekenen. Hij krijgt pluswerk. Mijn houding: "if it ain't broke, don't fix it". Zolang kind met plezier naar school gaat en enthousiast met zijn klasgenoten dolt gaat het kennelijk goed en hoeft er niks extra's te gebeuren. Ik blijf wel opletten maar krijg de indruk dat wat er nu geboden wordt vooralsnog voldoende is.
De eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat partner er anders tegenaan kijkt, die zou het liefst zien dat zoon een klas overslaat. School is daar niet voor. Ik ook niet, want hij heeft het in de klas prima naar zijn zin en is verder in zijn gedrag ook helemaal een zesjarig jongetje. Ik zie dus geen meerwaarde van versnellen (en ook dan, als hij een klas overslaat heeft hij nog steeds een voorsprong met lezen).
Ik zou dus naar je zoon kijken.
Groeten,
Temet
Eens met temet
Mijn oudste (14-jarige) zoon was ook zo als kleuter/jong kind. Liep jaren voor met rekenen, was in groep 1 al avi-uit. Ik heb er in het verleden ook wel over gepost. Kind was een einzelganger, had niets met andere kinderen.
Hij heeft een jaar versneld (groep 4 overgeslagen), maar dat loste niet zo veel op, want hij bleef voorlopen (net als wat Temet al zegt). Behalve dan dat hij eerder naar de brugklas kon, waar hij wat meer aansluiting vond qua interesse en zo. Maar ook dat voordeel is betrekkelijk, want hij is nog steeds een einzelganger. (Hij is alleen niet meer de enige einzelganger, want er zitten er nog een stuk of 6 zoals hij in zijn klas, en dat schept dan toch weer een band).
Kind heeft het in groep 2-3 het meest naar zijn zin gehad, omdat hij toen een leerkracht had die echt wist wat 'verbreden' inhoudt. Dus niet toch maar het rekenboek van groep 7 geven waar hij aan toe was, maar echt de breedte in met dat kind. Hij maakte veel werkstukken in die tijd, wat hij zelf ook leuk vond. Deze leerkracht heeft hem ook 'klaar gemaakt' om na groep 3 naar groep 5 te kunnen. Daarna heeft hij helaas nooit meer zo'n leerkracht gehad en de laatste 4 jaren op de basisschool is hij met hangen en wurgen (lees: veel vervelen) doorgekomen. Het haalt niet zo veel uit om een leerkracht in beweging te krijgen die niet zo geinspireerd is, hoor. Zo op het oog was het prima geregeld: hij had zijn map met verbredingsmateriaal, hij mocht op gezette tijden andere dingen doen. Maar hij kreeg daar verder weinig begeleiding bij, of aandacht/inspiratie van de leerkracht. (En ik kan me dat eerlijk gezegd ook wel voorstellen van zo'n leerkracht die 30 kinderen moet begeleiden: dan ben je eerder geneigd de onderste laag op te vijzelen dan de bovenste laag te inspireren). Dus in de praktijk deed zoon niet zo veel extra's. Hij las graag, dat wel, dus hij heeft een halve bibliotheek gelezen onder schooltijd. Nou, ook goed.
Ik heb nog meer kinderen en onze jongste is ook 'zo' (hoewel minder extreem). Die hebben we niet laten versnellen. Hij zit nu in groep 6. Ik moet zeggen dat hij veel beter in de groep past, hij heeft veel vriendjes. Maar dat ligt ook erg aan de aard van het kind. Maar deze laten we dus lekker zitten waar hij zit. Niet zo superjong zijn als je naar de middelbare school gaat heeft ook zo z'n voordelen.
Ik heb me vroeger wel zorgen om mijn oudste gemaakt, maar uiteindelijk komt zo'n kind vanzelf tot bloei. Hij is nog steeds goed in rekenen, en wiskunde is inmiddels echt een passie van hem. (Hij gaat morgen naar de universiteit, voor de 2e ronde van de wiskunde olympmiade, waar hij als onderbouwertje mee mag met de grote VWO-scholieren 
.
Hij gaat volgend jaar naar de 4e, kiest NT-profiel met wiskunde D, extra vak, Grieks erbij, en dan ook nog VWO-extra (met o.a. Cambridge Engels, het olypiade-gebeuren, onderzoeksprojectje aan de universiteit, etc). Hij komt nu echt wel aan zijn trekken. En niet alles is walhalla: hij vergeet voor elk vak elke periode wel iets in te leveren (hij is een warhoofd), wat hem dan steevast weer een 1 oplevert, dus soms wordt het best nog wel spannend Eigenlijk hoop ik vooral dat hij tegen de tijd dat hij van school gaat eindelijk geleerd heeft dat het belangrijk is dat je altijd alles inlevert
Maar de moraal van mijn verhaal:
- als je kind gelukkig is zou ik niets doen. Zie Temet, zie mijn jongste.
- verbreden is beter dan versnellen
- succes hangt erg af van de individuele leerkracht, meer dan van het beleid van de school.
- maak je niet te veel zorge over de basisschool, voor je het weet is-ie daar vanaf en dan komt-ie vanzelf op z'n pootjes terecht.
Succes!
Margje
Inderdaad, kijken hoe het gaat
Als school verrijking en verbreding kan bieden, dan ben je een heel eind op weg.
Onze zoon in groep 3 werd een soort van depressief. We lieten hem onderzoeken (naar meer dan iq) maar de oorzaak bleek vooral in zijn iq te zitten en zijn emotioneel oudere leeftijd. Hij had wel veel vriendjes maar zie: ik kan wel met ze spelen maar niet met ze praten.
Daarna is doorgetoetsd tot lage C's.
Omdat hij emotioneel beter paste bij oudere kinderen en een ruime voorsprong bleek te hebben, is hij versneld. Emotioneel werkte dat prima. Cognitief was de uitdaging onvoldoende, dat lag vooral aan de school die niet voldoende verbreding en verdieping kon bieden. We zijn daarom van school veranderd. Sindsdien gaat het goed.
