Dochter ziet onze schoolkeuze voor vo niet zitten

Petra

Ik vind beide bezwaren van je dochter eigenlijk wel terecht. 11 km is best een eind maar goed daar kom je nog wel over heen. Veel extra uren aan sport besteden of ICT als je dat echt niet leuk vindt kan ik me goed voorstellen dat je dochter niet staat te juichen.

Ben je ook op die grote scholen wezen praten? Een school kan heel groot zijn maar alsnog veel aandacht aan indviduele leerlingen kunnen schenken.

Een grote school kan ook dusdanig zijn ingedeeld dat er voldoende ruimte is voor elke leerling en je niet gelijk je verloren voelt. Mijn zoon zat op een niet al te grote school maar omdat het gebouw heel klein was leek het voller en drukker dan de school van mijn andere zoon die veel groter was maar ook veel meer ruimte beschikbaar had.

Ik zou zeker de bezwaren van je dochter serieus nemen en ook op de grote scholen gaan kijken en praten over hun dyslexie beleid. Verder zou ik ook gaan kijken op die kleine school hoeveel uur er daadwerkelijk aan sport/ICT wordt besteed. Als dat maar een uurtje extra is dan is het niet zo'n ramp maar als het echt om uren gaat dan is het misschien inderdaad niet zo'n goede keuze.

Het is toch wel fijn als je dochter ook zelf achter de schoolkeuze staat.

Overigens wilde mijn jongste zoon ook liever naar een andere school dan die waar hij nu op zit. Puur omdat zijn vriendjes vooral daar heen gingen. Wij hebben wel doorgezet omdat de openbare school waar deze vriendjes heen gingen gewoon geen goede school is. Zoon had overigens niks tegen de school waar hij nu opzit. Daarnaast ken ik hem wel en kan zijn karakter goed inschatten. Ik weet dat als hij ergens eenmaal is dat het dan ook zo weer goed is. En dat bleek ook zo te zijn. Bij een heel koppig kind die je minder makkelijk kan beinvloeden is het weer een ander verhaal.

Maar goed wij hebben dus wel doorgezet. Als zoon perse niet naar deze school had gewild dan zou ik op zoek zijn gegaan naar een derde school die onze beide goedkeuring zou krijgen.

Ik vind ook zeker niet dat kinderen die keuze 100% zelf moeten maken maar ik zou er wel voor zorgen dat er een compromis komt waar iedereen blij meen is.

Bij scholen kijken

hallo
Ik ben het met Petra eens. Zijn jullie al bij de open dagen van die grote scholen geweest? Hebben jullie daar al een gesrpek gehad met bijvoorbeeld de onderbouwcoördinator? Wat zegt de leerkracht van groep 8 ervan? Die zal toch ook wel het een en ander weten van welke school het meest geschikt is voor jullie dochter?
Daarbij is het vaak ook nog zo dat de scholen inderdaad vaak groot zijn, maar vaak in "stukjes" verdeeld zijn. Hier heeft de VO-school bijvoorbeeld 3 gebouwen op 1 terrein. 1 voor de VMBO-onderbouw, 1 voor Havo/VWO en 1 voor de VMBO-bovenbouw. De leerlingen blijven zoveel mogelijk in hetzelfde gebouw, alleen voor de praktijkvakken wordt nog wel eens gewisseld. Dus de leerlingen hebben alleen met hun eigen kleine stukje school te maken, wat het een stuk overzichtelijker maakt.
Ik begrijp dat je dochter helemaal als enigste van de school naar die school 11 km verderop zou moeten gaan? En dan ook nog eens iets moet doen wat ze niet leuk vindt? Ik denk dat er dan problemen kunnen komen. En er is niks zo vervelend als een kind dat niet graag naar school gaat! Ik zou zeggen - niet doen.
Ga dus gewoon kijken op de scholen in de omgeving. Je dochter is echt niet de enigste met dyslexie en concentratieproblemen.
Succes

Het wordt saai.

Ik sluit me bij mijn voorgangsters aan. Temet verwoordt het heel goed. Inderdaad, hoe zou je er zelf als kind tegenaan kijken? Valt een grote scholengemeenschap heel erg tegen, dan kun je volgend jaar altijd nog kijken.

Gaaaap

Zo saai als het wordt
Natuurlijk kijk jij met een andere blik naar de school dan je kind. Aan de andere kant is zij degene die er straks dag in dag uit jarenlang door moet brengen. Ga kijken, ga praten. En laat je niet alleen leiden door de grootte van de school. Hoe ze hun school opdelen en organiseren is veel belangrijker.
n@nny

Bedankt voor jullie reacties plus wat toelichting

heb denk ik te weinig informatie gegeven. Zo lijkt het een makkelijke beslissing. We zijn ook bij de grote scholen in de buurt wezen kijken en natuurlijk is daar ook aandacht voor dyslexie en concentratie problemen. Dochter is dyslectisch en heeft PDD NOS. Ze heeft erg veel structuur nodig en het is een kind dat zich heel slecht aan afspraken kan houden en ze doet snel dingen die niet kunnen.

Vanuit dat standpunt vinden wij dat de kleine school beter bij haar past. De klassen zijn kleiner,max 20 kinderen, er wordt 70 minuten les gegeven en wordt het huiswerk al voor een deel in de klas gemaakt. Kinderen mogen ook niet van het terrein af. Wij als ouders vinden dit een erg goede school voor haar maar daar kijkt ze zelf absoluut niet naar.

Maar wij vinden het sport/ict (2 uur extra per week) wel een punt van haar en de reistijd is ook minder, alhoewel het met de bus goed te doen is en er een paar haltes verder ook wat meer kinderen opstappen.

Groet Petra

Voordeel grote school

Onze zoon zit met zijn rugzakje en adhd op een grote school. Er is een voordeel.
Op een grote school, werken veel docenten. Dat betekent dat de extra taken die gedaan moeten worden (decanaat, projectweken, leerlingbegeleiding) over een grote groep docenten worden verdeeld. Dat betekent dus weer, dat de coach van onze zoon, het echt heel erg leuk vindt, om zich in hem te verdiepen, vol interesse naar de AB-er luistert en zich op de hoogte houdt van de recente ontwikkelingen. Als ze het niet leuk had gevonden, had ze er wel voor gezorgd dat ze een andere extra taak kreeg.

Snap je mijn redenatie?

Een ander voordeel van een grote school, is dat veel 'ingrepen' bij bijzondere kinderen, geformaliseerd zijn. Ze hebben veel kinderen, dus ook veel kinderen met problemen en daar hebben ze beleid op gemaakt. Op een kleine school loop je de kans dat ze het wiel nog uit moeten vinden. Het maakt al zo veel uit, als ze op de hoogte zijn van het feit dat de ene dyslect niet een kopie is van de ander, en dat elke adhd-er weer zijn eigen specifieke problemen.

Nu ja, ter overweging....

Mja

Ik snap jullie allebei wel,eigenlijk. Overigens: Op grote scholen is vaak een en ander ook zo ingericht dat er kleine afdelingen zijn met vaste leraren en de lokalen dicht bij elkaar. En mogen kinderen in de onderbouw ook niet het plein af, of naar huis in een tussenuur.
Ik zou in ieder geval wel gaan kijken op die andere scholen, misschien dat het je allemaal nog wel eens mee zou kunnen vallen. Eerlijk gezegd laat ik de mening van mijn dochter zwaar meewegen.

Tja...

Lessen van 70 minuten, ik moet er eerlijk gezegd niet aan denken, veel te lang, al neem ik aan dat een deel van die tijd wordt ingevuld met het maken van huiswerk. Ik vond vroeger 45 minuten al veel te lang en dan heb ik niet eens PDD-NOS of ADHD.

De klassen zijn kleiner. Mja, daar valt iets voor te zeggen maar de nadelen (reistijd, vakken die ze niet wil, meer kans op rebelse houding) heffen dat weer op. Het zal met de bus best goed te doen zijn maar ik weet uit ervaring wat het is om op grote afstand van je school te wonen. Ik kan het niemand aanbevelen, ook al niet met oog op je sociale contacten.

Daar ben ik weer....voor de andere kant van het verhaal

Petra,
Natuurlijk moet je ook op die andere scholen goed gaan onderzoeken hoe de zorg daar is, MAAR:
Bij een zorgkind met dyslexie gaan er dubbele alarmbellen rinkelen. Ga op je eigen gevoel af! Zoals je de school van je voorkeur beschrijft, klinkt het heel goed. Je kind kan het niet overzien.
Mijn kinderen, met alleen maar dyslexie, zitten nu op de school van hun eigen keuze, met alle ellende van dien. De ondersteuning schiet echt tekort. En daar wordt je kind echt ongelukkig van.
En schoolwisselen als je kind net lekker zijn draai heeft gevonden doe je ook niet zo makkelijk meer. Dus ga gelijk voor de school met de goede begeleiding.

Lastig...

Mijn oudste dochter wilde naar het Ivko in Amsterdam (kunstschool). Wij wonen niet in Amsterdam en hebben hier in de buurt meerdere goede scholengemeenschappen. Ik had haar dus liever naar 1 van die scholen, maar zij was heel duidelijk. Uiteindelijk is ze naar het Ivko gegaan, omdat ze dat wilde en zij daar 5 jaar moet doorbrengen. Zusje onder haar zit nu in groep 7, pdd-NOS. Oudste heeft geen diagnoses. Zusje geeft nu aan ook naar het Ivko te willen, met haar echter zie ik dat echt helemaal niet zitten. Ik wil haar gewoon wat dichter bij huis hebben. Bij oudste vond ik het best eng om haar iedere dag zelfstandig naar Amsterdam te laten gaan, maar bij dit kind zie ik het echt gewoon niet zitten en denk dat ik mijn veto uit ga spreken. Dat zal een hele kluif worden, want leg haar maar eens uit waarom zus wel mocht en zij dus niet. Het heeft dus alles te maken met haar diagnose. Vanuit mijn situatie bekeken begrijp ik dus dat jullie neigen naar de school van jullie keuze, ook al heeft die school niet haar voorkeur. Bij een diagnose-loos kind zou ik adviseren voor de school van de keuze van het kind te gaan. Lastig blijft het....

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Mij lijkt

het wel prettig dat ook je kind achter de keuze staat. Ze moet er toch een flink aantal jaartjes vertoeven.

Mijn eigen ervaring

Ik ben het met P eens dat een kind naar hele andere dingen kijkt als de ouders, maar toch denk ik dat de mening van het kind wel heel belangrijk is. Ik werd als kind ook gedwongen naar een school te gaan die ik niet wilde omdat mijn ouders dat een betere school vonden. Het gevolg is dat ik 6 jaar lang met tegenzin naar school ben gegaan, totaal geen motivatie had om te leren, geen aansluiting had en het helemaal niet naarcmijn zin heb gehad. Ik zou mijn middelbare schooltijd nooit meer over willen doen, vond het een vervelende tijd. Ben ook zonder diploma van school gegaan na die 6 jaar, puur omdat het me allemaal tegenstond. Op de vervolgopleiding die ik daarna zelf koos bloeide ik ineens helemaal, ik werd vrolijker, kreeg veel meer plezier in school en alles er omheen en de vakken waar ik zo'n moeite mee had op de middelbare stonden ineens met negens op mijn propadeuselijst.
Kortom: je kunt best met een kind je argumenten goed bespreken, mmaar ik zou toch uiteindelijk dan de keuze van mijn kind de doorslag laten geven.

Dat is ook lastig

Wij hebben hier de luxe dat er eigenlijk geen echt slechte scholen zijn,dus ik kan makkelijker de keuze van mijn kind de doorslag laten geven. Kinderen kijken ook naar andere zaken, en vaak niet eens alleen naar het feit dat vrienden naar een bepaalde school gaan, is mijn ervaring. Er is hier een zeer hoog aangeschreven school, maar mijn dochter vindt de sfeer helemaal niks. Ik hecht daar nogal belang aan, dus die school wordt het niet. Wat je ook niet moet vergeten: elke school zet zijn beste beentje voor in de communicatie met ouders als het om schoolkeuze gaat. Of het in de praktijk ook zo mooi is, is vaak de vraag....ik neem de mening van een kind net zo serieus als mijn eigen mening. Bij mijn drie kinderen hebben we eigenlijk samen de twee beste scholen voor het desbetreffende kind gekozen, en mocht kind uiteindelijk zeggen welke het werd van de twee.

Reizen

Ook kinderen met PDD-nos kunnen reizen. Bij alle kinderen die naar de brugklas gaan maak je je zorgen omdat ze vaak moeten reizen. Ik zou toch voor een goede school gaan, maar het wel afwegen. En de motivatie van een kind is daarin heel erg belangrijk.
Wat ik wel deed is de eerste 14 dagen meegaan, heen en terug, zodat kind de reis goed kan inprenten en ikzelf zonodig zaken nog kan oplossen onderweg of op school. Ik ga er vanuit dat kinderen veel zo niet alles kunnen leren alleen het kost henzelf en daarmee vaak jezelf meer nadenken en moeite.

Risama

Risama, los van dat 'zelfstandig naar Amsterdam' verhaal: ik heb begrepen dat de IVKO (of er moet veel veranderd zijn in de laatste paar jaar) een harstikke leuke school is waar iedereen bakken lol heeft, maar waar men leerlingen volkomen laat zwemmen. Kort door de bocht: een losgeslagen bende.
Aldus vernam ik, uit meerdere hoeken. Maar dat is al weer een tijd terug, dus ik kan het mishebben. Lijkt me wel aanleiding om het inspectierapport eens kritisch door te lezen.

Groeten,

Temet

Ander argument

Wellicht ten overvloede nog een ander argument dat ik van een vriendin hoorde die ook voor een schoolkeuze staat. Haar zoon, type nerd, verder absoluut geen diagnose, zit op een 'sterk christelijke' kleine basisschool met veel structuur. Deze jongen heeft een jaar extra gekleuterd en begint al aardig te puberen. Echt gepest wordt hij niet, maar hij is duidelijk anders zijn zijn klasgenoten. Hij zit er sinds groep 7 niet goed meer in zijn vel. Hij heeft weinig aansluiting en wil een nieuwe start maken op het VO.

De ouders willen bewust geen normatieve school meer. Zoon heeft een nonchalante, van de makkelijke houding aangenomen, hij zit groep 8 uit. Ouders zoeken nu een school waar zoon goed kan gedijen. De zoon heeft aangegeven niet naar een kleine school te willen maar naar een scholengemeenschap. Want hij voelt zich 'anders' en hoopt op een school waar er wat minder in hokjes geduwd wordt en hij 'ook eens op kan gaan in de massa'. Het is dus maar hoe je het bekijkt.....

Mamamic

Ik denk dat het geen bal uitmaskt of je je kind op een christelijke of openbare school doet. Mijn ervaring is dat pubers iedereen in hokjes duwen en dat iedereen die een beetje afwijkt van het gemiddelde al snel buitengesloten wordy. Ik vind dat een nare ontwikkeling en probeer oudste daar steeds op te wijzen, maar als ik zijn verhalen hoor dan denk ik dat jouw vriendin van een koude kermis thuiskomt, een illusie armer.

Hoeft niet, puck

Het probleem is alleen dat je het van te voren niet weet of het op dat punt goed zal gaan.

Mijn dyslexiepuber zit op een grote school

Wij hebben ons bij de keuze erg verdiept hierin, met name ihkv de begeleiding op het VO.

Het allerbelangrijkste vonden wij wat onze dochter zelf wilde en tijdens open dagen helemaal in de begeleiding gedoken, dochter was gefocussed op de school, wij keken wat dieper

Mijn dochter werd uiteindelijk niet toegelaten op de school van haar keuze omdat ze 1 citopuntje te weinig had gescoord. Dus over naar plan B. Uiteindelijk zit ze op een grote school met veel leerlingen waar de begeleiding in eerste instantie bij ons niet duidelijk uit de verf kwam bij de voorlichting. Maar niets bleek minder waar: ze krijgt begeleiding van een heuse dyslexiecoach.

Dus zo kan het ook. Ik zou er zeker niet voor kiezen om je kind naar een school te sturen die jijzelf om allerlei redenen wilt. Dat gaat niet werken. Tenslotte moet zij er een aantal jaren op zitten en als het kan met heel veel plezier.

Een kind met dyslexie is een doorzetter, die moet harder aan de bak dan een ander. Dus ik zou heel intensief samen met haar de mogelijkheden bekijken, maar haar zeker geen keuze die jij als ouder wilt, opdringen.

En het wil zeker niet gezegd dat een school die heel goed naar voren komt met info over begeleiding, dat ook daadwerkelijk is. Dat blijft een praktijkervaring.

Succes met de keuze, die is zonder dit al lastig genoeg