Dure studiereizen tijdens schoolvakantie?

Tja

Bij mijn dochter op school wordt in de vierde een studiereis aangeboden in een schoolweek. Niet verplicht want met prijskaartje. Als je niet gaat wordt er op school een vervangende activiteit georganiseerd, dan doe je de Rotterdamreis. Hoewel het vrijwillig is, ben je wel een van de weinigen als je niet gaat. Er zit toch iets van peerpressure achter.

Dochter mocht die reis van ons maken, hebben wij voor haar betaald. Nu vertelde ze dat er dit jaar weer een zo'n studiereis is. Wij zijn niet van plan haar weer op onze kosten te laten gaan. Ze mag er zelf voor sparen, maar dat lukt op deze termijn niet meer. Maar deze keer zal ze niet de enige zijn die niet gaat, het blijkt dat het gros van de ouders en leerlingen het te gortig vinden, dus bijna niemand gaat.

skik

Tja

"Niet iedereen heeft de mogelijkheid financieel...........maar het is niet eerlijk vind ik,dat er leerlingen moeten afhaken omdat ze de mogelijkheid niet hebben."

TJa, het leven is niet eerlijk. Het kind is op zijn tiende in vier verschillende continenten geweest en het andere kind is uberhaupt nog nooit op reis/vakantie geweest.

Wat is feitelijk het verschil met een zeilkamp, een uitwisselingsjaar of reis via een organisatie? Dit is een extra mogelijkheid om gebruik van te maken. Voor kinderen die met hun ouders nooit op wintersport gaan is zo'n wintersportreis juist wel heel 'eerlijk'. Ook zij krijgen de kans om met wintersport (vul in: Parijs, Rome, etc) kennis te maken.

Ik vind het trouwens niet een geheel gelukkige mogelijkheid. Er ligt een (beperkte) morele druk op.

Wat ik me altijd afvraag? Waarom willen die leerkrachten 24/7 verantwoordelijk zijn in hun vrije tijd? Zit er misschien toch een klein voordeeltje voor hen in? Dat staat me wel tegen...

Hoe het hier gaat

In de vijfde gaan ze naar Rome. Al vanaf de eerste klas krijgen we jaarlijks een brief om hieraan te herinneren met het kostenplaatje erbij. Wanneer ouders onvoldoende financiële middelen hebben kunnen ze met school wat regelen omdat het een belangrijke reis wordt gevonden.
Ik heb het bedrag gedeeld door het aantal maanden voordat kind in de vijfde zit en maak maandelijks 20 euro over naar een aparte spaarrekening. Ik kom dan ruim uit.
De andere reizen zijn korter en veel minder kostbaar. Ik vind een aankondiging van een excursie van 1000 euro voor aankomende zomer veel te laat, veel te duur en zo'n studiereis niet nodig.

Rosa van der Zanden

Zeurende pubers

Valt best mee hoor An-Louise. Ik denk niet dat een van mijn kinderen zou komen zeuren om mee te mogen op een niet verplichte reis voor 1200 euro. Geen haar op mijn hoofd die dat zou betalen.
Er worden wel vaker niet verplichte reisjes georganiseerd. Volgens mij kan school in principe geen enkele reis verplichten. Ik doe echt niet aan alles mee. Zeker niet aan uitruilvakanties waarbij je fijn een Spaans-Pools-of iets anders Europees-kind een week in huis mag nemen. Tweetalig onderwijs dat trots reclame maakte al in de brugklas aan die ongein te doen viel bij mij af.
Okee, dat niet mee willen doen aan uitwisselreizen heeft weleens kortdurend een zeurende puber opgeleverd, maar daar kan ik wel tegen. Ik doe ook niet aan slaapfeestjes in mijn huis, dus ik ben wel wat gezeur gewend .
Dus, aardig van je dat je het niet eerlijk vindt, maar je hoeft niet in te zitten over de ouders met zeurende pubers. Die kunnen gewoon nee zeggen.

Gedeelte zelf

Ik laat grote en kleine puber een gedeelte zelf betalen. Voor hun 18de 33% en na hun 18de de helft
En misschien moet ik dan vanaf vandaag maar zeggen vanaf 21 100%? Nou ja, dat werkt in ieder geval...Jongste is 2 keer wezen skieën met school. Kostte 100 euro en dus 33 euro zelf. Daar moest ze zelfs voor sparen (is pas 14). Voor haar dus een rib uit d'r lijf zullen we maar zeggen. Maar het werkt, want bij elk mogelijk reisje kijken ze zélf eerst naar de prijs en rekenen uit of ze dat wel kunnen opbrengen. Oudste heeft het skieën overgeslagen (houd ze toch al niet zo van) en heeft andere (buitenland) reisjes wel gedaan. Die buitenlandreisjes heeft jongste weer overgeslagen want pffff wat is er nu aan Rome? Daar is ze tóch al tientalle keren geweest....(is echt zo). Hier is een uitwisseling met de Italiaanse hoofdstad, maar het kost alsnog een boel geld. En dat is ze niet van plan bij elkaar te sparen. Oudste is afgelopen jaar naar Engeland(Londen) geweest, daar was ze ook al heel vaak geweest maar ze wilde zelf mee. Helft zelf de helft betaald en het bedrag viel ook best mee. Ook voor haar op te brengen (dacht 350 euro totaal). Reizen van over de 1000 euro zouden ze niet eens over prakezeren...
Maar die zijn hier (voor zover ik weet) niet, op geen enkele vorm van onderwijs. De duurste reis die ik weet is op het VWO waar ze naar Griekenland gaan/gingen, vlak voor de zomervakantie (ook lekker dure tijd) en met het vliegtuig. Dat was 2/3 jaar terug ofzo. Omdat er maar zo'n heel klein groepje meeging werd het ook nog duurder en dus het jaar erna afgeschaft
groeten albana

Niet eerlijk, wel zuur.

"TJa, het leven is niet eerlijk. Het kind is op zijn tiende in vier verschillende continenten geweest en het andere kind is uberhaupt nog nooit op reis/vakantie geweest. "

Het leven is inderdaad niet eerlijk. Ik las laatst dat er, omdat tegenwoordig zoveel jongeren doorleren, er meer naar 'buitenschoolse activiteiten' wordt gekeken. (studie)reizen worden hierin zeer belangrijk gevonden, want dan 'verruim je je blik'.

Niet alleen bij de sollicitatie voor een baan, maar op veel meer plekken. Denk aan decentrale selecties voor gewilde studies. Of plusprogramma's op de universiteit, daar moet je ook vaak door een selectie heen. Sommige studentenwoongroepen letten er ook op.

Allemaal mogelijkheden waar je minder kans op hebt als je nooit de mogelijkheid hebt gehad om extra dingen te doen. Gaat die ene middelbare school niks aan veranderen, weet ik.

Maar wel zuur als je op het ontbreken van allerlei bijzondere ervaringen wordt afgerekend, terwijl er gewoon geen geld voor was.

Jammer dan

Jammer dan, maar meer als 1000 euro heb ik er niet voor over. Dat zou ik ook zo zeggen tegen puber. Ze mag elke zomer op kamp/reis met een jongeren organisatie als ze wilt, maar meer dan ca. 350 euro draag ik daar niet aan bij. Meerprijs kan puber zelf betalen.

Maar ik ben opzich wel blij met de schoolreizen die in de bovenbouw worden georganiseerd door de school. Het heeft mij als kind de mogelijkheid gegeven om een buitenlandse stedentrip te doen, die mijn ouders anders absoluut niet met mij zouden hebben gemaakt. En ik zou ook niet snel zo'n reis maken met mijn puberella, puur uit praktische overwegingen. Dus ik ben blij dat ze komend voorjaar met school naar Rome gaat.

Maar als ik al 1000 euro voor een puber-vakantiereis zou willen neertellen, dan weet ik niet of een reis georganiseerd door de leerrachten van puber hoog op het lijstje zou staan. Misschien toch liever iets anders.

Hier wel

Hoi an-louise

Hier is puber wel mee geweest met school met dure reis. De leerkrachten brachten het ook echt als extra. We wisten het twee jaar van tevoren dus puber kon vakantie ervoor en erna werken om de helft mee te betalen.
Nu vinden wij reizen wel heel erg leuk.
Er was weinig druk vanuit andere leerlingen want de meeste vonden het te duur. Van mij hoeft de school dit ook niet te doen maar scholen gebruiken dit om zichzelf als interessante school neer te zetten. Ik denk dat verbieden moeilijk is.
Dus als jij denkt dat je dochter niet zelf kan meebetalen gewoon nee zeggen en dan loopt het vast allemaal los.

succes

saar

Henk82

An-louise woont volgens mij in Vlaanderen. Daar is het studeren ietsje anders geregeld dan hier

Tirza

An-louise

Ik denk dat je het probleem een beetje te groot maakt, en de verkeerde (namelijk de school) aanwijst als 'fout'.
De kwestie is volgens mij dat jouw dochter iets wil, en dat jij dat niet wil (of kan, maar dat maakt feitelijk niet uit) betalen. En jouw dochter is zoals een echte puber: "dat is niet eerlijk!" Ze ziet vooral dat anderen het wel mogen, en zij niet. Dat is zuur. En dan voel jij je schuldig. En daar zit het probleem. Of het nu gaat om een reis via een sportclub of via school of om een duur kledingstuk: het kan gewoonweg niet allemaal. En ja, sommigen kunnen alles betalen, en anderen niet. Zo zit het leven in elkaar. Zie het als een leermoment, voor haar en voor jou. Maar ga niet de school verwijten dat een - facultatieve - reis, die bovendien in de vakantie plaats vindt, te duur is. Het is niet logisch, en het gaat je niets opleveren.

Aha ann-louise

Daar komt de aap uit de mouw, jouw dochter is de zeurende puber. Ik zou mij totaal niet schuldig voelen als ik jou was. En je kunt ook niet de school de schuld geven. Je kunt nou eenmaal niet alles krijgen. Je dochter krijgt al meer dan genoeg als ik dat zo lees. Eerlijk gezegd zou ik acuut strenger worden bij zulk verwend gedrag.

Sparen en werken

Je kan een kind er toch ook voor laten werken en/of sparen. Jaren geleden ben ik ook aan t eind van 6 VWO met een groepje van school met leraren naar Polen geweest. Heeft heel veel indruk gemaakt. Ook daar waren leerlingen bij die het gewoon bij elkaar werkten. Je hebt immers nog een jaar.
Op de universiteit heb je ook vaak studiereizen, dus na t VWO komt het wel vaker.
Kaatje

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Algemene beschouwing.

"Een selectie maken aan de hand van waar je wel of niet bent geweest,klinkt heel onlogisch."

Nou ja, het is inderdaad niet zo dat alles af hangt van die ene reis, maar reizen in het algemeen dragen wel bij aan het totaal plaatje.

Bij ons huis namen we ook sneller iemand aan die een bijvoorbeeld een trektocht door Peru had gedaan, boven iemand die nooit verder dan het Drielandenpunt was geweest. Iemand met reiservaring komt al gauw interessanter over dan iemand zonder als al het andere gelijk is..

Nu zegt ik niet dat zo dat deze reis MOET, het was meer een algemeen beschouwende opmerking over de kosten van extra-curriculaire activiteiten in het algemeen.

Werken .................

Ja ik weet niet hoor, ik hoor tegenstrijdige berichten over wel/niet werken van pubers. Er kan maar zo in 1 klas een helft zitten die niet werkt omdat ze er geen tijd voor hebben (druk met studie) of de druk/stress niet aan kunnen, terwijl de andere helft wél werkt en dat heel anders ervaart. Uit oudste's klas sprak ik laatst bij iets op school nog een vader (vriend vroeger van mijn broer) en die vroeg waar oudste bepaalde dingen van financiërde (o.a. vakantie) en of ze dat écht,écht zelf betaalde...Ja dus. Volgens vader kan zijn dochter dat écht niet aan qua tijd. Oudste zelf heeft over die tijdsbesteding qua studie daar een andere mening over dan de vader Ook wat betreft dat meisje....Ook bij studies zie je het verschil. De ene helft financieerd gedeeltelijk zijn eigen studie, de andere helft daarvan betalen ouders het grootste deel.
Wij vinden studie zeker op de eerste plaats komen...maar werken hoort er ook bij als je qua leeftijd dat kan. En dat hoeft echt niet hele dagen te zijn, een maandje vakantiewerk kan ook, een (week)krant rondbrengen voor mij part, op de buurkinderen passen. Wij vinden het belangrijk voor de 'arbeidsethos' dat je leert dat werken minder 'vrijblijvend' is dan 'iets' doen voor je ouders (klusje ofzo), dat afspraak, afspraak is en om te leren omgaan met je financiën en inzicht te krijgen in wát je voor die financiën moet doen. Een aandeel betalen in dure extraatjes daar is niks mis mee, zo kijken pubers al snel heel anders naar die extraatje. Zo'n skie-reis zoals jongste deed...dat zie ik echt als 'extraatje'. Deze reis is als ik het goed begrijp ook een 'extraatje'. En hoewel jongste pas 14 is en alleen hap-snap wel eens werkt (bloemen inpakken bij bloemist op hoogtijdagen) heeft ze toch écht wel de mogelijkheden om 33 euro op te hoesten. En ik weet zeker al haar klasgenootje, ook diegene die niet werken ook wel. Ze kopen ook zo een broek van 40 euro of beltegoed van 20 euro, laten we wel wezen. De les is, dat het in haar geval of/of is. En niet én/én. Of de broek óf het beltegoed óf de skiereis En dat gaat er niet om dat wij die 33 euro niet kunnen betalen. Natuurlijk kunnen we dat wel....het gaat erom dat zij erover nadenkt wélk extraatje ze belangrijker vind. En leert kiezen en weet dat je niet 'vanzelf' zoveel geld kan uitgeven aan niet noodzakelijke dingen.
Omdat al je vriendinnen, de hele klas gaat is géén noodzaak. Je kan het betalen of niet. Zo is het in de maatschappij nu eenmaal. En je word ook buiten school overspoeld met last-minutes en aanbiedingen dat vinden we toch ook niet oneerlijk? Dat we zo in de verleiding worden gebracht? Misschien gaan al je vriendinnen wel in de herfstvakantie in op zo'n aanbieding....moet jij dan ook mee?
groeten albana

Henk

En een dure studiereis van 10 dagen valt daaronder?????
Ik vind dat wel wat anders dan een avontuurlijke trektocht door Peru.
groeten albana

Algemeen

'En een dure studiereis van 10 dagen valt daaronder?????'

Het ging ook niet over deze reis, maar over reizen in het algemeen.

Henk

Kulargument. Ik ben de eerste om te zeggen dat reizen (in het algemeen en dus zeker ook voor kinderen en jongeren) een hele grote verrijking is voor een kind, jongere, volwassene. Maar een schoolreis is maar een beperkte verrijking. Ik neem aan dat je niet bij alle kandidaten navraagt of hij/zij met school op reis is geweest. Een weekje Terschelling (zelf bij elkaar verdient, zelf georganiseerd, etc) kan meer bijdragen tot die verrijking dan in Parijs achter de leraar Frans te hobbelen.
Een reis onder schooltijd, daar heb ik niet zo'n moeite mee (financieel is het hier geen probleem). Een wintersport in de voorjaarsvakantie of facultatief zeilkamp of iets dergelijks? Neuh, daar zie ik geen meerwaarde in. Wel in een werkstage/uitwisseling/vrijwilligerswerk in buitenland. Dat wordt - als ze het willen - mijn cadeau als ze geslaagd zijn voor middelbare. Ik vond dat een hele grote verrijking in mijn leven.

Niet iets dat alles bepalend

"Kulargument. Ik ben de eerste om te zeggen dat reizen (in het algemeen en dus zeker ook voor kinderen en jongeren) een hele grote verrijking is voor een kind, jongere, volwassene. Maar een schoolreis is maar een beperkte verrijking."

Ik heb het dan ook niet over deze reis, maar over reizen in het algemeen.

"Waarom zou iemand met reiservaring interessanter overkomen dan iemand die dat niet heeft of in eigen land of in nabijgelegen buurlanden op reis is geweest?

Het kan toch niet waar zijn dat je alleen aan de hand van grote reiservaringen eerder in aanmerking gaat komen voor een baan."

Het is niet per se zo. Een reis is gewoon iets dat mee helpt aan het totaalplaatje. Dat ook zonder reis oké kan zijn, of juist niet oké met reis.

Als al het andere gelijk is, dan ja komt een bereisd iemand als interessanter op mij over.

Het is iets dat mee helpt, niet iets dat alles bepalend is.

An louise

Mijn eigen ervaring: mensen die hebben gereisd zijn vaak meer flexibel, pro-actiever, meer gedreven, kunnen beter improviseren, zijn gebaat bij meer afwisseling, zijn geen ja-maar-types en zijn vaker meer stressbestendig.

Ik denk wel dat het een kip en het ei verhaal is. Mensen die weinig flexibel zijn, een hekel hebben aan verrassingen, gestrest raken van verandering zie ik niet zo snel een trektocht door Peru te maken.

Kleine aanvulling chippie

Reizen geeft ook actief inzicht in cultuurverschillen en hoe daarmee om te gaan. Maar dan bedoel ik ook reizen, niet in een beschut groepje Nederlanders in een ander land vertoeven zonder een woord te wisselen met dr lokale bevolking

Enne Henk; persoonlijk zou ik werkervaring hoger dan reizen op de prioriteiten lijst voor An Louise haar dochter zetten als het om cv building gaat. Een vakantiebaantje hier en daar maakt denk ik een positievere indruk dan door ouders bekostigde snoepreisjes . Zeker als het in de schoolmaanden niet gaat zijn de (lange) vakanties hier natuurlijk een goed moment voor. Ik neem liever iemand aan met werkervaring dan met reiservaring op welke functie dan ook

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Een ander punt

Ik vind reizen heel waardevol, weet niet of het nou zo wezenlijk is dat dat onderdeel uit MOET maken van de middelbareschoolcarriere. En dat raakt ook mijn andere punt. Ik wil in de vakanties graag zelf met mijn kinderen weg, of dat nou naar de camping is op Schiermonnikoog, een trektocht door Zuid-Amerika of een bezoek aan New York. Excursies in schooltijd (eventueel gecombineerd met (een gedeelte van) de meivakantie), okay. Maar in de zomer ga ik graag weer met mijn eigen gezin op pad. Die kindertijd is toch al zo kort.

Positief gewicht

"Enne Henk; persoonlijk zou ik werkervaring hoger dan reizen op de prioriteiten lijst voor An Louise haar dochter zetten als het om cv building gaat"

Zeker. en zo zijn er nog veel meer dingen die mee spelen. Reizen is zeker niet het belangrijkst.

Als ik zeg dat appels gezond zijn.. dan zeg ik niet dat andere dingen niet gezond zijn, en appels alles bepalend en dat je zonder appels niet gezond kan zijn. Ze helpen gewoon mee aan het totaal plaatje.

Als al het andere gelijk is.. legt het voor sommige bazen wel een positief gewicht in de schaal.

Zie ook de ervaringen die jij en Chippie hebben. Stressbestendig, flexibel, enzovoort. (Moet je natuurlijk wel verder kijken dan de Costa's, of kant-en-klaar trips.)

Ik denk dat bazen die 'positieve vooroordelen' ook hebben. Of dat je nou een betere werknemer maakt of niet. Mooie mensen worden ook sneller aangenomen, maar of die nou beter zijn dan de rest..