Dyslexie en je dom voelen
Zoon zit in groep 5. Hij presteerd absoluut onder. Alles een E behalve begrijpend lezen een C soms een B. Hij is hoogbegaafd en heeft een dyslexie verklaring. Zijn dyslexie is niet ernstig genoeg voor extra begeleiding want die B voor begrijpend lezen. Laatst kwam hij huilend uit school met al die E's op zijn rapport. Bijna alles rood. Hij voelt zich dom want ik heb alles rood en de andere kinderen veel groen. Niemand had bijna alles rood. Toen ze de rapporten kregen had iedereen de rapporten vergeleken in de klas. Hij wou een week niet naar school want zo verdrietig en hij schaamt zich want ik ben dom en nu weet iedereen het. Nachten heeft hij ervan huilend wakker gelegen. Ik vind het echt heel verdrietig voor hem dat hij zich er zo druk om maakt. Hij zei zelfs dat hij liever dood wou dan terug naar school. Als opa en oma zijn rapport willen zien dan zegt hij nee. Ik heb hem wel gewezen op de dingen die wel goed gaan bv gym en omgang met klasgenoten en juf een 9. Verder heb ik hem uitgelegd dat hij niet dom is. Geloven doet hij dit niet. Nu mijn vraag aan jullie. Heeft iemand tips hoe hier mee om te gaan? Hij weet zelf niet dat hij een heel hoog IQ heeft omdat ik dan bang ben dat hij helemaal gaat afvragen waarom hij dan zo slecht is in de schoolse vakken. Hij weet wel dat hij dyslexie heeft. Ik probeer hem wel aan het lezen te krijgen maar hij weigert. Leest nooit een boek, houdt wel erg van gamen en buitenspelen. Hoe help ik zoon zodat hij wat beter in zijn vel zit en zichzelf accepteerde zoals hij is. Ik verwacht echt niet dat zoon hoge cijfers haalt. Ik vind hem ok zoals hij is. Hoe overtuig ik hem?
Wat een school
Haal dat arme kind in vredesnaam weg van die school. Een school die op zo'n manier om gaat met kinderen is zo slecht. Dit kan je kind een trauma voor de rest van z'n leven bezorgen. Ik vind het ongelofelijk gewoon. Zijn al die nieuwe pedagogische inzichten totaal aan die school voorbij gegaan? Alhoewel, de grootste idioot snapt nog dat je zo niet met een kind omgaat.
Dus enige advies: wegwezen daar.
Rood en groen
Serieus? Rood en groen op een rapport op de basisschool? En een 'diagnose' hoogbegaafd met uitsluitend E's op zijn rapport (althans, de CITO uitslagen neem ik aan) in groep 5 en nog helemaal geen actie van school? Dubieus.
Wat een verschrikkelijke school
Heel herkenbaar over dat dom voelen maar de rest is dat niet.
Verder is het natuurlijk onzin dat hij geen begeleiding kan krijgen vanwege een B op Begrijpend Lezen, je zult het alleen zelf moeten betalen en met een kind met een hoog IQ zou ik dat zeker doen. Ook een logopedist met dyslexie-aantekening kan jouw kind begeleiden. Verder heeft hij wel E scores op spelling en ik vraag me af of hij dan echt geen hulp kan krijgen maar ik zit niet meer zo in de regeltjes.
Of bedoel je dat school jouw kind geen extra begeleiding geeft?
Mijn kind voelde zich ook erg dom maar bleek een IQ van 106 te hebben. Ik was zeer verrast want de basisschool had altijd gezegd dat hij geen dyslexie had en gezien zijn cijfers moesten ze dan dus wel gedacht hebben dat hij heel 'dom' was.
School heeft overigens één keer een reprimande van de dyslexiebegeleiding gekregen. Het laagste cijfer op school is een vijf maar dat vond zij niet eerlijk. Later kreeg mijn zoon dus zesjes met een sterretje erbij 
Groene en rode cijfers? Wat een onzin. Staan die E's ook in het rood? Daar zou ik witheet van worden want een E noch D is géén onvoldoende, dat heeft daar niets mee te maken. Kind presteert alleen lager dan gemiddeld maar dat zegt niets over onvoldoende of voldoende.
Overigens zou ik mijn kind wel uitleggen dat hij best slim is maar dat de dyslexie dat in de weg zit. Dat heb ik bij mijn kind ook gedaan en dat was wel fijn als hij weer eens werd uitgelachen omdat hij zomaar even de seizoenen moest opnoemen. Daar heeft hij nu (14,5) nog steeds moeite mee, de maanden van het jaar weet hij zeker niet maar het alfabet gaat nu goed genoeg en hij kan nét genoeg klok kijken om op tijd op school te komen maar daar hebben we ook wel een heel systeem voor moeten opzetten. Ook de tafels kunnen bij dyslexie problemen opleveren en het is daarom onzin dat hij geen hulp zou kunnen krijgen omdat hij een hoog cijfer scoort voor begrijpend lezen. Dat is niet het enige probleem bij dyslexie en veel slimme kinderen scoren daar hoog op maar dat zegt niets. Zonder dyslexie zou hij een A+ scoren, hij kan gewoon goed compenseren, pikt veel op etc.
Ik zou eens een heel stevig gesprek met school aangaan en eens vragen wat het nut is van rood en groen en zorgen dat hij binnen school in ieder geval wél veel hulp krijgt en desnoods huiswerk mee want met een dyslexiebegeleiding zit je ook aan anderhalf jaar huiswerk vast.
Cito kleuren
Is een standaard cito ding die kleuren, maar de school kan ze uitzetten omdat het stigmatiserend kan werken:
https://www.google.nl/search?q=kleuren+cito (tweede link: bij mij)
(die kids weten ook heus het verschil tussen een A en een E wel zonder kleuren)
belachelijk
Er staat gewoon dat het voor óuders al te confronterend is dus doe je het voor kinderen gewoon maar zo?
'Zeker bij het tonen van rapportages aan ouders is het goed om bewust stil te staan bij kleurgebruik. Het kan enerzijds verhelderend werken, maar kan anderzijds bij bijvoorbeeld allemaal rode vakjes ook een te heftig beeld geven. U wijzigt het kleurgebruik aan- en uitzetten via het menu Beheer'
Overigens kregen kinderen nooit een computeruitdraai van het cito zo in handen. De scores werden gewoon, met pen, ingevuld op het rapport. Wat een belachelijke school, zijn ze verder wel een beetje aardig voor die kinderen? Ik zou echt een stevig gesprekje aangaan daar want zij zijn bezig met psychische kindermishandeling. Mijn man (1971) weet nóg hoe zich voelde als er een apart envelopje bij het rapport zat. Het was dichtgeplakt maar iedereen wist wat dat betekende: een niet al te best rapport.
Overigens Ad: ik vind ook niet dat je rapporten moet uitdelen in de klas zodat de anderen kinderen helemaal geen A's en E's te zien krijgen. In ieder geval moet het niet vanaf een meter te lezen zijn.
Oefff
Ik herken het gevoel van Moeder maar door het in de klas uitdelen van rapporten, is er ruimte om te vergelijken. Het maakt het niet uit welke kleur, het gaat om de positie van het ingekleurde rondje.
Bij de volgende rapport, zal hij zijn rapport dicht houden en direct in zijn tas stoppen.
Ergens is het nu wel goed dat zijn dyslexie bekend is. Dat weten ze klasgenoten waarop hij moeite heeft met lezen en of schrijven. Je zoon zal waarschijnlijk wel meer dyslectische klasgenoten hebben. Gemiddeld 3 op de 25.
Het probleem zit in de frustratie en waarschijnlijk jaloersheid, ten opzichte van de klasgenoten.
Ik geloof niet zo in acceptatie-programma's. Het aanpraten dat een kind van waarde is, ook al gaat het lezen wat langzamer of de uitleg hoe dat komt...
Een kind is m.i. meer gebaat bij succeservaringen. Is hij wel goed in rekenen en zaakvakken? Waaraan merk je dat hij hoogbegaafd is?
Hier had de dyslect baat bij het lezen van bladen van Nieuwsbegrip ipv avi-boeken. Het oefenen in lezen van een enkel blad over een actueel onderwerp was daarnaast ook goed voor de woordenschat. Die bladen bestaan ook voor groep 5/6. Vraag aan de leerkracht of hij via school daarmee kan oefenen.
Verder lazen we thuis veel voor uit de boeken van de grijze jager. Verhalen over een jongen die niet goed genoeg is voor de opleiding tot ridder maar wel de kealiteiten heeft om een uitstekende verkenner te worden. Zo heeft ieder zijn tegenslagen en sterke kanten.
Zolang dyslexie parten speelt in het onderwijs, zijn het juist de successen die je helpen.
Een complimentje en begrip van de leerkracht kan je zoon meer motiveren dan een cursus acceptatie, omdat je zoon de hele dag in de schoolbank zit en opziet naar zijn juf of meester.
sjee
Heftig hoor. Vergelijken zit een beetje in het kind maar zo open en bloot daar had ik een stokje voor gestoken als leerkracht.
Bij ons zitten sinds kort de cito'uitslagen in het rapport. Het rapport is een verslag van 6 geschreven A4 en daar zit het bij. Ik heb gevraagd of het er voortaan uit kan en dat de ouders dit dan krijgen bij het tien minuten gesprek. Juist omdat die kinderen het gaan lopen roeptoeteren.
Hier krijgen ze het rapport mee zodra ze naar huis gaan. Je krijgt hem en je loopt naar buiten. Klaar. Geen kans er al in te kijken met elkaar 
Dat vind ik wel ok.
Hier ook
Hier eentje in groep 8 met dezelfde onzekerheid. Op de school hier krijgen ze een compleet portfolio met allerlei werkjes en beoordelingen enzo, maar dus ook die cito-uitslagen en ook hier worden die meteen met elkaar vergeleken.
School beweert dat dat niet het geval is, kinderen krijgen de map pas bij het naar huis gaan en het is een complete map, maar echt wel dat die kinderen vergelijken. Zelfs de kleintjes tellen al wie er de meeste A-tjes of I-tjes heeft.
Die van ons is daar zo onzeker door geworden, dat ik zelfs al op zie tegen de dag dat ze die rapporten krijgen. Kind komt dan helemaal gestresst uit school, in tranen dat hij zo dom is en beter meteen kan stoppen met school, terwijl er ook hier gewoon een slim kind is met een duidelijke oorzaak voor die lagere scores. Rapport hier eindigde meteen ergens verstopt, zo erg vond hij het.
Ik betwijfel echter of school daar wat aan kan doen (ik bedoel aan dat vergelijken, die begeleiding moet natuurlijk wel). Volgens mij is het iets van alle tijden. Toen ik zelf ooit mijn eindcitoscore in een gesloten envelop mee naar huis kreeg, wist in de middag ook iedereen van iedereen de uitslag...
Probeer er hier in ieder geval zo nuchter mogelijk mee om te gaan. Het gaat er om dat ze hun best hebben gedaan en die cito's moeten ze zich niet door laten leiden. Natuurlijk weet ik zelf wel dat ze zeker vanaf groep 6 belangrijk zijn, maar daar help ik mijn kind niet mee. Hij heeft zijn best gedaan en daar gaat het om en die cito's meten ook lang niet alles.
vreemd
Hoi,
Hoogebegaafd en allemaal E-scores? Dat is wel heel vreemd hoor, ook als je zoon dyslexie heeft. Een dyslexie bovendien, die niet ernstig genoeg is om voor behandeling in aanmerking te komen. Waarschijnlijk niet vanwege de B voor begrijpend lezen, want dat doet niet ter zake. Het gaat om DMT -scores en spelling en scores op de zg. indicatoren die deel uitmaken van een dyslexieonderzoek. Jouw zoon heeft dyslexie maar valt niet in de categorie ernstig.
E-scores op de DMT en voor spelling zijn dan nog te begrijpen, maar vanwaar die E-score voor rekenen? Op de cito wordt inzichtelijk rekenen getoetst, dit staat meestal niet in relatie tot problemen die bij dyslexie optreden. Is de rekentoets voorgelezen? En bedoel je dat er ook op bijvoorbeeld woordenschattoetsen een E is gescoord? Dat is bij hoogbegaafdheid helemaal niet logisch. Speelt er faalangst? Is je zoon depressief?
Bespreek het op school met de leerkracht of liever nog met de Intern begeleider. Het interpreteren van citoresultaten is niet iets dat de meeste leerkrachten heel gemakkelijk vinden. Toch is dit wel wat er moet gebeuren. Er moet naar een oorzaak gezocht worden. Daarnaast kun je natuurlijk hulp inschakelen. Zou ik zeker doen want hier kan je zoon erg van opknappen.
Succes.
En?
" Hij weet zelf niet dat hij een heel hoog IQ heeft omdat ik dan bang ben dat hij helemaal gaat afvragen waarom hij dan zo slecht is in de schoolse vakken".
En wat gaf het onderzoek aan als reden voor zijn lage presteren wat niet bij zijn hoge iq past? School geeft geen begeleiding, wat zou er nodig zijn qua begeleiding?
Ook als je slim bent haal je niet alleen 10en, maar het is fijn te weten waar dit door komt. En allemaal E's moet school toch ook verontrustend vinden.
Als hij zo ernstig dyslectisch is dat hij niet leerbaar is zit hij op deze school misschien niet op de juiste plek.
Je zoon heeft vragen en ik zou gaan zoeken naar de antwoorden. Een verdrietig, faalangstig kind is erger dan de onvoldoendes.
Rapport.
Mijn zoon had prima rapporten maar ik heb hem wel eens gevraagd hoe dat uitdelen in zijn werk ging.
Eind van de dag werd het rapport uitgedeeld met de mededeling dat je pas thuis mocht kijken samen met papa of mama.
Hier gebeurde het eens dat een moeder op het schoolplein en publique het rapport openrukte met de vraag:" zo, ik hoop dat je nu wel wat normale cijfers hebt."
Vreselijk, arm kind. Mijn zoon had er overigens ook geen behoefte aan om met zijn rapport open en bloot te zwaaien. Ben je goed in de schoolse vakken, waren er wel weer andere "minpuntjes" die hij liever privé hield.
ik word getriggerd door...
Ankie, ik word vooral getriggerd door deze zin:
"Ik verwacht echt niet dat zoon hoge cijfers haalt. Ik vind hem ok zoals hij is."
Je lijkt daarmee te zeggen: ik vind zijn slechte scores niet erg (als hij maar niet meer verdrietig is). Volgens mij moet je daar anders naar kijken. Ik vind het eerlijk gezegd nogal dramatisch als een kind met een hoog IQ zulke scores haalt. Daarmee zeg ik niet dat hij allemaal A's zou moeten hebben, maar dit is gewoon echt niet goed. Hij heeft een heel goed stel hersenen, en hij leert momenteel niet om ze te gebruiken. Dat is funest. En, om even iets verder de toekomst in te kijken, hiermee komt hij straks op een niet-passend schoolniveau terecht.
Als moeder help je hem volgens mij niet door te zeggen 'je bent goed zoals je bent en je hebt gelukkig wel een goed cijfer op gym'. Volgens mij moet jouw insteek zijn: 'Ik zie dat je ongelukkig bent, we weten dat je een enorm goed stel hersens hebt en dat jouw scores daar absoluut niet bij passen. De juffen doen hun best, maar weten het ook niet, want je bent té bijzonder en uniek. We gaan samen op zoek naar mensen die jou wél begrijpen'
En dan dus op zoek naar een deskundige die jouw kind weer in zijn kracht laat staan.
Ach...
Wat bijzonder dat de kinderen onderling de kans krijgen om hun cito scores te vergelijken!
Dat kinderen onderling gaan vergelijken hoort bij kinderen, maar school kan wel voorkomen dat dit heel gemakkelijk en vanzelfsprekend kan.
Bij mijn kinderen op school neemt de leerkracht met elk kind individueel het rapport door en krijgen ouders vervolgens het rapport mee bij het 10 minutengesprek over de voortgang van hun kind. De cito scores zitten helemaal achter in het rapport en daar besteedt de leerkracht geen aandacht aan met het kind. Dat is puur ter info voor de ouders. Ik zie op onze school helemaal niet dat kinderen bezig zijn met hun citoscores. Mijn kind in groep 4 is zich er niet eens van bewust dat hij uberhaupt citoscores heeft, volgens mij 
raar verhaal
een hoogbegaafd kind dat bijna alleen maar E's haalt.... en niemand (ouders niet en school niet) die actie heeft ondernomen. Of heb je dat er niet bij verteld? Wat doet de school om je zoon te begeleiden? Hebben jullie niet al gezocht naar een school die meer is toegespitst op hoogbegaafde leerlingen? Zulke scores zijn absurd voor een hoogbegaafd kind, zelfs voor een met dyslectie; het jongetje moet of vreselijk onderpresteren of er is wat anders aan de hand.
Nageven
Er was een hoop verkeerd aan de basisschool van mijn dochter, maar het omgaan met rapporten moet ik ze nageven. Er werden nooit rapporten of citoscores aan de lln meegegeven. Alleen aan de ouders na 10 min gesprek. Ook de eincito: mijn dochter maakte die dramatisch slecht en daar ben ik over gebeld nog voordat alle ouders de uitslag thuis kregen gestuurd.
Je kunt nog zoveel weten als kind over dyslexie of andere stoornissen waardoor je prestaties lager zijn dan zou moeten. En ook als iedereen roept dat je zo muzikaal bent of zo goed kan tekenen. Voor een kind is het afschuwelijk en traumatisch om op cognitief gebied altijd de minste te zijn. Dat de school zegt geen hulp te bieden met al die scores, ik zou me maar eens ernstig achter de oren krabben of dit wel een fijne school is voor jouwkind.
oudste
heeft een zeer hoog IQ en was en is nog steeds dramatisch in spelling. Ze krijgt het gewoon niet onder haar pet, heeft jaren externe hulp gehad maar is nooit hoger gekomen dan een III voor spelling. Bij de midden 8 zelfs voor ww spelling en de gewone spelling een IV. Ze had echter wel gewoon een I+ voor begrijpend lezen, woordenschat en rekenen.
Verder, als je het hier hebt over een hb kind met die scores zou ik zelf eens duidelijk gaan kijken wat er mis gaat, en dan niet alleen het probleem leggen bij dyslexie. Ga eens kijken voor begeleiding, hoe leert hij, hoe werkt hij? want ergens gaat iets niet goed.
Fijn zoveel reacties
Bedankt voor alle reacties. Ik ga zeker met zijn juf praten over het effect op zoon van hoe de rapporten aan de kinderen worden gegeven. Ik vind het zelf ook opvallend dat zoon zo'n moeite heeft met school. Kan het niet zijn dat zoon een heel ernstige vorm van dyslexie heeft? Het kan natuurlijk ook zijn dat hij concentratie problemen heeft in de klas. Zoon is wel een jonge leerling want van december en op school houden ze de januari grens aan. Ik heb zelf het idee dat hij nog niet rijp was voor groep 3 toendertijd. Hij was nog heel speels en had weinig interesse om te leren lezen. Het lijkt of hij sommige dingen gemist heeft omdat hij er niet aan toe was in combinatie met dyslexie is dit een algehele achterstand geworden. Hij is ook wat vervreemd met hoe je bv sommen uitrekend. Doet dit op een geheel andere, vaak niet handige eigenwijze manier. Is ook super slordig en werkt veel te snel. Bij begrijpend lezen beantwoord hij vaak de vragen zonder de tekst te lezen. Leest alleen een stukje tekst als hij het antwoord echt niet weet. De teksten worden steeds langer en zoon vermijd zoveel mogelijk het lezen. Bij nieuwsbegrip op de computer heeft hij een voorleesfunctie. Dit gebruikt hij niet want dat is zo saai om te luisteren dat ik slaperig wordt. Helaas heeft hij ook niet echt interesse in de onderwerpen van nieuwsbegrip.
Het uitzoeken wat er precies de oorzaak van is dat zoon zulke lage cijfers haalt is nog niet makkelijk. Waar vind ik een kinderpsycholoog die en verstand heeft van dyslexie, hoogbegaafd zijn en ook van eventuele andere stoornissen zoals adhd en die ook nog kan observeren waar het mis gaat met leren. In onze familie komt hoogbegaafdheid veel voor. 2 van mijn broers en alle 4 onze kinderen zijn hb. Zoon is de jongste en de enige die moeite heeft met school. Het is natuurlijk ook niet fijn als zijn broers thuiskomen met weer een hoog cijfer en dit trots vertellen. Inmiddels proberen ze om het stil te houden voor jongste. Zoon laat het hb zijn vooral zien in creatief zijn met oplossingen vinden. Hij is goed in dingen waar je ruimtelijk inzicht voor moet hebben. Sociaal is hij ook enorm handig. Soms mij zelfs te slim af, schaam schaam . Daar zijn z'n broers weer onhandig in. Bij een deskundige van hoogbegaafdheid waren adviseerde ze ons om meteen extra uitdaging op school te regelen. Kind zou kapot gemaakt worden door school. Deze deskundige heeft ons ook verteld dat zoon een absoluter onderpresteerder is en dat hij in eerst instantie dichtklapte tijdens de IQ test. Pas toen het vertrouwen groeide tijdens het testen kwam zoon los en durfde hij. Deze kinderpsycholoog heeft verstand van onderpresterende hb kids. Ze zei dat zoon door een onveilige sfeer op school en niet genoeg uitdaging een absolute onderpresteerder was en dat dit heel moeilijk is om nog goed te krijgen. Zoon zou zeer faalangstig gedrag laten zien. Hier twijfel ik aan want het minder presteren kan ook heel goed door het hebben van een stoornis zijn. Toen is zoon later bij een andere kinderpsycholoog geweest ivm onderzoek naar dyslexie via school Ze heeft zoon getest op dyslexie en het hebben van adhd. Conclusie zoon heeft dyslexie en geen adhd. Hij heeft een soort concentratie test gedaan bij haar en geen observatie in de klas of zo. Deze psycholoog twijfelde of het IQ test van zoon wel klopt. Zag totaal geen hb kind in zoon eerder gewoon gemiddeld. Ze heeft dit ook vermeld in de dyslexie verklaring. Adviseerde om zoon te laten doubleren en zij dat zoon door het hebben van dyslexie de mavo wel aan zou kunnen later. Weer een heel ander beeld. Het kan natuurlijk zijn dat zoon toch niet hb is. Dus dyslexie met een gemiddeld IQ. Nog steeds blijven dan al die E's vreemd. Wij ouders blijven ons verbazen. Zijn het testen inmiddels ook zat. Ik wil eigenlijk gewoon dat zoon een leuke schooltijd heeft en later naar een school gaat die bij hem past.
Ankie,
Ik ken je zoon niet maar ik denk dat beide deskundigen gelijk hebben.
De eerste deskundige heeft de test afgenomen nadat hij vertrouwen in haar had. Daardoor kon hij beter presteren en laten zien wat hij in zijn mars heeft. De tweede deskundige werkte in opdracht van school. Dergelijke testen zijn vaak aan tijd gebonden. Dan wil er vaak minder ruimte /tijd ingeruimd worden voor het winnen van vertrouwen.
Dat heeft vaak effect op de test. Dat ze inzag dat je zoon wel dyslexie heeft en geen adhd, is meer info voor de school. Een kind met adhd is in de ogen van school, makkelijker leerbaar als het medicatie gebruikt.
Nu zal de school een beroep moeten doen op hun hulptroepen wat begeleidng betreft omdat jullie kind waarschijnlijk niet over zal gaan op medicatie. Dit bedoel ik niet spottend. Het is voor een team gewoon gemakkelijker als een kind rustig zijn werk doet en goede resultaten haalt zonder al te veel begeleiding .
Toch vind ik de combinatie herkenbaar. Vooral. De wijze waarop hij rekent. Hier keek de dyslect eerst naar het blokje sommen. Keek naar het verband tussen de sommen en schreef dan de 5 antwoorden tegelijk op. Grr.
Soms speelt er in een hoofd heel wat af. Waarom doet een kind dat? Je hebt nog meer hb-kinderen in de familie.
Misschien kunnen zij je uitleggen hoe ze denken. Misschien kunnen zij je zoon ook beter sturen.
Het is natuurlijk een hard gelach als zijn broers niet gehinderd worden door dyslexie maar ze hebben wel een raakvlak. Misschien kun je daar gebruik van maken, of met andere hb-clubjes. Ergens trekken die hb-kinderen naar elkaar toe. Alsof ze dezelfde taal spreken.
Sommige scholen bieden plusclubjes na schooltijd zodat ll hun creativiteit kunnen toepassen op projecten zoals lego-robotten. Allemaal peers bij elkaar.
Omdat mijn kind hsp- er is, had ik ook veel aan de link over hsp op de website van opdi-zodrente,
even googlen.
Maar wat de tweede deskundige zegt, klopt. Zolang een slim kind niet op papier kan laten zien wat het denkt, is de mavo een realitisch beeld voor de toekomst.
Zorg er eerst voor dat je zoon zich begrepen voelt en lekker kan ontspannen met leuke vrienden.
---
Ps waarom worden de bladen met een voorleesfunctie voor gelezen? Krijgt hij de bladen mee om thuis in alle rust en tijd , de bladen zelf te lezen? Hoe kan hij anders bemerken dat zijn leestempo wel groeiende is? Ook al is die groei niet zo stijgende als de rest van de klas.
extern
Ik denk dat je voor je zoon toch echt externe hulp moet gaan zoeken. Om te beginnen iemand die hem aan het lezen krijgt, liefs op een vriendelijke speelse manier en ook vooral met boeken die hem aanspreken. Elk kind heeft wel iets dat hij wil lezen, zoek uit wat het voor hem is. Van daaruit kun je vertrouwen opbouwen en tegelijkertijd observeren hoe hij over het algemeen te werk gaat. Dyslexie en hb komen vaker voor dan je denkt en er zijn echt wel hulpverleners die hier ervaring mee hebben. Misschien kunnen ze bij de gemeente nog wel iets voor je doen( jeugdzorg) en kun je toch nog een vergoeding krijgen.
even ot
hoe bereid je je dan voor op het 10 minuten gesprek zonder rapport?
of volgt er daarna altijd nog een gesprek?
Noet
Op de basisschool van mijn kinderen kom je 10 min eerder en dan geven ze je het rapport als de ouders voor je binnen zijn.
hoe gaat het verder in de klas?
Ik werd getriggerd door het woord veiligheid. Voelt hij zich wel veilig in die klas?
Onze dochter had vorig jaar een drama jaar omdat het niet veilig was in de klas. Zij is een niks aan de hand kind maar haar resultaten stortten naar beneden. Elke dag huilen, niet naar school willen, in een cirkel beland want daardoor nog slechtere resultaten en nog minder zin in school. Ik zou daar eens naar kijken Als het plezier in school terugkomt dan komt een kind tot leren. Dat hoeft niet eens met uitdaging te maken te hebben maar wel alles met veiligheid en fijne vriendjes en een leuk sociaal leven op school.
ik sluit mij aan..
bij de reactie van Angel. Dit jaar twee superjuffen en dochter heeft in een half jaar bijna één jaar ingehaald.
Leerhulp
Als ik je hele verhaal zo lees, dan zou ik stoppen met al die psychologie en op zoek gaan naar iemand die veel verstand heeft van leerproblemen. Een ervaren remedial teacher kan je kind verder helpen en uitvogelen hoe het zit met de leerproblemen. Dyslexie en hb is een vervelende combinatie, maar er is zeker wat aan te doen. Al dan niet in combinatie met tech ische hulpjes als voorlees software. Google eens op lexima.
Zelfde verhaal
Van mijn drie zonen is bij de oudste twee HB en ernstige enkelvoudige dyslexie al zo'n 4 jaar geleden vastgesteld en voor de jongste zitten we nu in de aanvraagfase voor onderzoek. Met de combi HB/dyslexie hebben we dus aardig wat ervaring inmiddels. Het verhaal van Ankie is heel herkenbaar (hier ook van die rode vakjes bij de cito-grafieken op het rapport trouwens).
Bij mijn oudste zoon waren we nog niet zo door de wol geverfd, dus daar is ook zo ongeveer alles mis gegaan wat er mis kon gaan. Het ging vanaf groep 3 al niet goed. V en IV op de cito's en een slechte werkhouding/concentratie. Dat verbaasde ons toen, want we hadden de indruk dat hij best slim was. De school maakte er niet veel werk van en toen hebben we hem zelf op sociaal-emotioneel en cognitief laten testen, waaruit HB kwam. Op dat moment startte in onze stad ook Leonardoscholen. Daar zou ruimte zijn voor individuele leerstijlen en was sprake van kleine klassen, dus dat leek ons precies wat hij nodig had. Zijn jongere broer kon ook terecht. Na een jaar fulltime HB-onderwijs werden we door school echter overgehaald om hem toch weer in het regulier te plaatsen, want het ging niet. Nog steeds dramatische cito's en concentratie/werkhoudingproblemen. Bij zijn jongere broer was het verhaal hetzelfde, maar wij hebben gepleit om hem in de leonardo te houden vanwege sociaal-emotionele redenen. De oudste bleef tevens een jaar zitten in groep 4. Dit zou goed voor zijn zelfvertrouwen zijn. Zo kon hij rustig de stof bijhalen. Achteraf bleek deze overstap naar regulier en doubleren voor mijn oudste trouwens vooral een bevestiging van zijn onvermogen, maar dat was toen aan hem nog niet te merken.
Door de doublure ging het wat beter met de cijfers, maar de werkhouding bleef slecht. Het jaar daarna in groep 5 waren we weer terug bij af. Het bleef een mysterie waarom het niet wilde lukken met de prestaties op school. ADHD en Autisme (hij keek de juf niet aan, net een jongen...)zijn uiteraard allemaal besproken. Ondertussen was er nog een onderzoek van de Pabu geweest. Die gaf aan dat de problemen van mijn oudste waarschijnlijk aan een lastig temperament en een angstige dispositie lag en doordat wij hem overvraagden, waarschijnlijk te kritisch op hem waren en ...oja, hij was ondanks een hoogbegaafde totaalscore op zijn IQ-test toch niet hoogbegaafd, want het was een te disharmonisch profiel, dus prima dat hij was blijven zitten. Dit alles op basis van een ochtendje testjes doen.
In groep 5 was het eindelijk zover. De cito's waren zo dramatisch ondanks ondersteuning, dat een aanvraag voor dyslexie onderzoek wilde gaan doen. Ernstige enkelvoudige dyslexie werd vastgesteld en de behandeling volgde. Dit hielp best een beetje, maar mijn oudste was ondertussen afgehaakt. Weer een onderzoek vanuit de overkoepelende schoolondersteuning in groep 6 bevestigde dit. Een heel laag school zelfbeeld en heel erg ontmoedigd.
Hij stevende op vmbo-kader af.
Op school was het vooral oefenen-oefenen-oefenen met spelling en lezen. Dat hij ooit HB was geweest werd gewoon genegeerd. School twijfelde allang aan zijn HB. De WISCIII IQ-test bij zijn dyslexietest was ook ruim 20 punten lager uitgevallen, dus dat was voor hun een duidelijke bevestiging. Hij leek tenslotte in niets op een hoogbegaafd kind.
Begijpend lezen waren vanaf groep 5 allemaal V- geweest. Hij had ook nooit eens een Begrijpend luisteren test mogen doen om te kijken in hoeverre het technische lezen hem belemmerde. Laat begrijpend lezen nou net ook een belangrijk vak zijn voor het VO-schooladvies!
Lang verhaal kort. Uiteindelijk hebben wij als ouders het heft in eigen handen genomen. Gestopt met het braaf samenwerken met school. Ik heb hem in groep 8 een vierdaagse stoomcursus in rekenen gegeven en kwam erachter dat hij een enorme psychologische drempel had ontwikkeld voor het werken aan sommen. Hij raadde gewoon. Had de meest omslachtige strategieen om een som uit te rekenen. In vier dagen was hij bij en ging van een IV naar een II op de cito. Automatiseren en nauwkeurigheid blijven lastig voor een dyslect, dus die II was echt top. Een nieuwe IQ-test gedaan. De Rakit2 dit keer die voor zowel HB-ers als dyslecten een betere test is. Weer een hoogbegaafde score. Van school had hij een voorzichtig vmbo-tl advies gekregen uiteindelijk. Ook na de nieuwe IQ-test en de resultaten op rekenen vertrouwden ze er niet op dat hij een hoger niveau aankon. Gelukkig heeft de VO-school waar hij heen wil daar een ander idee over en mag hij starten op VWO + HB-coach.
Mijn middelste zoon zit nog steeds in de HB-klas en heeft het reuze naar zijn zin. Voor zijn dyslexie is er nauwelijks oog, laat staan ondersteuning, maar hij gaat prima. Jarenlang heb ik over hem nog mijn poot stijf moeten houden, want ook hem wilden ze weer naar het regulier hebben zodat hij meer tijd zou hebben voor oefenen-oefenen-oefenen. Net of dat de oplossing was voor mijn oudste!!
Helaas is over de combi HB en dyslexie (of andere leerstoornissen) heel weinig bekend. Deze kinderen lijken niet HB (zeker niet als ze van het lego-bouwende performaal type zijn) en niet echt dyslectisch, dus het wordt in alle hoeken gezocht (concentratie, adhd etc.) en de goede aanpak blijft uit.
Belangrijk is om te kijken naar hardnekkige problemen met lezen en spelling op WOORD-niveau. Dus DMT en spelling. Begrijpend lezen zegt veel minder omdat je in een tekst kan raden wat er staat vanuit de context. Het is dus geen zuivere graadmeter. Verder belangrijk: hardnekkig! Als het maar niet lukt met lezen en spellen op woordniveau en je hebt een gewoon en intelligent kind, dan ligt dyslexie ook gewoon voor de hand. Verder: blijf niet eindeloos oefenen met spelling en lezen. Na een eventuele behandeling en extra ondersteuning, wordt het vanaf groep 5/6 tijd voor compenserende middelen! Kurzweil, voorgelezen teksten, rekenmachines, spiekboekjes, op de laptop schrijven etc. Wacht niet tot het VO. Frustreer een kind niet tot in zijn tenen door op zijn zwakte te blijven hameren, maar laat het op het niveau van zijn intelligentie werken. Zeker bij HB kinderen geldt dat zowel ondersteuning op dyslexiegebied als op HB gebied belanrgijk is.Allebei! Niet of-of.
Tenslotte, laat je niet gek maken en houd je poot stijf.
Beste Ankie, heel veel succes!
Peet77
Dankjewel voor het delen van jouw verhaal. Ik herken inderdaad heel veel in je verhaal. Inmiddels staat zoon op de wachtlijst voor dyslexie begeleiding. Momenteel echt een dieptepunt in motivatie en rapport cijfers. Lager is niet mogelijk... Inmiddels ook een onvoldoende voor gedrag in de klas en brutaal tegen de juf. Wij maken ons zorgen om zoon. Ik weet het even niet meer waar ik goed aan doe.
Wel opvallend...
Is dat zoon als hij hier thuis mij voorleest echt aardig kan lezen. Helemaal niet langzaam zelfs best wel goed. Tijdens de cito haakt hij en stotterd hij bij veel woorden op school. Als hij snel moet dat struikeld hij over de woorden en haalt alles door elkaar. Faalangst???
hoe lezen andere kinderen?
"Wel opvallend is dat zoon als hij hier thuis mij voorleest echt aardig kan lezen. Helemaal niet langzaam zelfs best wel goed......"
Hmm. Ik heb hier ook een kind (de oudste) dat thuis ogenschijnlijk aardig goed leest en ook niet overdreven langzaam en ook niet met veel fouten. Hij leest alleen niet graag: wel strips, maar geen boeken. Áls hij een boek leest doet hij er heul lang over, terwijl andere kinderen er flink op los lezen. Ook kleine broertje in groep 3 pakt al uit zichzelf een leesboek (wel op groep 3-4 niveau).
Op school heeft onze oudste ook een tijdje in het extra leesgroepje gezeten omdat zijn leestempo achterbleef. Dus blijkbaar leest hij vergeleken bij andere kinderen wel langzaam! Verder is hier nooit getest op dyslexie ofzo, de scores zijn ook niet zo dramatisch.
Niet welkom
In plaats van faalangst kun je ook denken aan het niet welkom voelen. Niet welkom omdat hij misschien zich in de steek gelaten voelt door de juf?
Op de pc een tekst laten voorlezen is geen. 1:1 aandacht. En de pc geeft hem ook geen compliment. Het liefst hoort een kind een compliment van de juf. Maar als de juf daar geen tijd voor heeft, kan een kind zich heel eenzaam voelen. Dat is een ander gevoel dan faalangst.
Toen mijn kind bij de rt succes gehaalde, kreeg zijn werkhouding een boost. Totdat die ene ib-er terug keerde van ziekte verlof. De vrees voor een nieuwe actie over de schutting gegooid te worden, ondanks een vq van 110 en een pq van 136, maakte hem bang en onveilig. De houding zakte in elkaar.
Een move naar een andere school, deed hem goed. Daar voelde hij zich een stuk veiliger.
Ankie, je geeft aan dat je hem thuis best goed leest. Ik denk dat hij op zich niet faalangstig is, maar dat de lokatie/ groep daar mede debet aan is.
Als je zoon met een rt-er of logopedist sprongen maakt omdat hij hen vertrouwt, is dat een signaal om hem over te schrijven naar een school die wel zorg levert aan dyslecten dmv aandacht. Een voorleesfunctie is geen aandacht.
Wij hebben ons kind te laat gewisseld. Het vertrouwen in het opschrijven van de gedachten of antwoorden heeft er flink bij ingeboet. Als het op school niet verbetert, modder dan niet aan tot hij in groep 7 zit.
Soms zoekt een bs naar nog een stoornis. Igv comorbiteit is het eenvoudiger voor een school om, in kader van handelingsverlegen, je kind buiten het reguliere onderwijs te plaatsen.
Ik denk dat die eerste psycholoog het goed verwoord heeft; je kind zou kapot gemaakt worden op die school. Niet zozeer vanwege het onderpresteren maar door het onbegrip en gebrek aan kennis.
Een school met kennis van zaken, zal geen dmt-testen afnemen uit besef welk negatief effect dit heeft op het zelfvertrouwen. Het draagt niet bij aan de cito, of de kwaliteiten voor begrijpend lezen.
Ik weet nog dat de inb- er klaagde over de werkhouding en de emoties. Of knd misschien geen adhd had? De logopedist wees haar op d secundaire symptonen van dyslexie die deels overlappen, net als elk kind dat niet lekker in zijn vel zit.
Ik hoop dat je zoon spoedig groei ervaart met gedegen begeleiding.
