Elisa, ervaringen 2 keer versnellen

Ervaren is weten

Ik heb eea gelezen, en een paar algemeenheden die ik zie: ik herken ze ook, dacht ook zo totdat we in ons gezin zo'n kind bleken te hebben:

- de meesten hier denken blijkbaar dat een hoog iq betekent dat je alles als vanzelf begrijpt en daarom toch wel goed terecht komt
- hb- kinderen zijn net als 'gewone' kinderen en moeten niet zeuren als ze een schooltaak saai vinden - dat hebben alle kinderen 'wel eens'.
- met verrijken en verbreden of versnellen kun je prima op je normale school blijven, Leo's zijn niet nodig: je moet toch in deze maatschappij leven met alle andere mensen.

En die argumenten heb ik al zo vaak gehoord. Waarom reageer ik toch? Mijn kind leert anders en snapt de stof niet zoals die standaard wordt aangereikt en vooral het nut niet: mist dus de boodschap en moet daarom maar 'extra oefenen'. Na twee jaar gedoe kan school hem niet meer begeleiden. Kind wordt volledig verkeerd benaderd, zit met buikpijn thuis op de bank en wil niet meer naar school. Heeft nooit vriendjes, heeft totaal andere interesses dan zijn leeftijdgenootjes. Wil niet 'lekker buitenspelen' maar wil leren hoe de wereld is ontstaan en hoe moleculen eruit zien.

Dus getest omdat dat nodig is om verder te kunnen kijken. Label hb is helaas beladen en gebruiken we niet, maar opent wel deuren. Hij blijkt te passen bij het Leonardo-onderwijs ( want ook dat hangt van je kind en niet van het iq af).
En wat gebeurt er nu in zijn leo-klas? Hij leert anders, en hier weten ze hoe. Hij heeft vriendjes. Hij is weer blij. Hij gaat graag naar school. Hij wordt begrepen, eindelijk.

Hij is slim ja, maar niet helderziend wat leren betreft en ook pas zes. Onderwerpen voor oudere kinderen (verliefdheid, mode, puberdingen) passen nog niet bij hem.

Nee, een hoog iq is geen handicap en kan best leuk zijn, maar ook enorm belemmeren en frustreren.

Valt wel mee

"de meesten hier denken blijkbaar dat een hoog iq betekent dat je alles als vanzelf begrijpt en daarom toch wel goed terecht komt"
Ik denk dat dat nogal meevalt. Op OOL zijn nogal veel ouders met (erg) slimme kinderen, het onderwerp komt hier vaak langs, niemand kijkt hier meer op van verhalen over versnellingen, veel ouders hier kennen de uit eigen ervaring de frustraties van een kind dat niet voldoende uitdaging krijgt etc. Maar daar ging het in deze discussie volgens mij ook niet om. De irritatie en tegenstellingen begonnen toen iemand een hoog IQ gelijk wilde stellen aan het hebben van een handicap, en een Leonardo-school ging vergelijken met speciaal onderwijs. Dat is nogal een uitspraak, en dan ga je 'kampen' krijgen, die tegenover elkaar lijken te staan. Terwijl die tegenstellingen volgens mij allemaal niet zo groot zijn, of er misschien helemaal niet zijn. Als iemand weigert een hoog IQ een handicap te noemen, dan betekent dat niet dat hij daarmee alle problemen maar wegschuift, en vindt dat alles altijd wel goed komt.
Grappig is trouwens dat hierboven iemand eerst te vuur en vlam verdedigde waarom Leo's echt kleine klassen moeten hebben en vervolgens afsloot met 'met wat begrip kom je al heel ver'.
Het is allemaal gewoon niet zo zwart wit.

3de en anderen

Het zou goed kunnen dat ik er anders over zou denken als ik zelf een bijzonder slim kind had dat vastliep op school, depressief werd etc. Vooralsnog denk ik erover zoals hierboven beschreven, al mag het (na teruglezen) wel iets vriendelijker gesteld worden. Ik heb griep, misschien dat ik daarom zo snel geirriteerd raakte. Plus dat gezeur (sorry, gepraat) over hb als handicap raakt me altijd diep omdat ik werk met kinderen die echt serieuze handicaps hebben die hun toekomstperspectieven vaak ronduit somber maken. Ook denk ik dat er op dit forum wel andere draadjes lopen over kinderen met serieuze beperkingen en dat je die maar eens moet lezen voor je je waagt aan dit soort vergelijkingen. Maar goed, ik word alweer boos. Ik ga uitzieken, dat lijkt me beter .
Groetjes
Massi

Zwarte pieten

Dat is nou zo jammer dat een discussie over onderwijs zo makkelijk ontaard in verwijten. Het ligt aan de leerkrachten, het onderwijs, de ouders, het kind. Dat geeft alleen maar de onmacht aan. Blijkbaar is het voor iedereen een puzzeltje. En ja, ik heb zo de nodige dramaverhalen over het basisonderwijs voor mijn kinderen, vreselijke tijd geweest. Maar vooral ook vreselijk vanwege die strijd. Je komt met een eenvoudige vraag en voor je het weet zit je in de strijd. Dat heeft me nog het meest geergerd. Dat er niet gewoon nagedacht kon worden over praktische oplossingen.
Op mijn basisschool vroeger, waar mijn ouders met mijn broers overigens ook toen al dramaverhalen hadden heb ik mazzel gehad. Het woord HB is nooit gevallen maar ik werd gewoon voor de klas gezet waar een leerkracht ontbrak. Die moesten dan huiswerk maken en ik hield orde en beantwoordde vragen. Ik mocht een toneelstukje bedenken en uitvoeren met een kleuterklas van wie de juf afscheid nam. En bij mijn kinderen heb ik dat ook gezien. Als het goed ging waren het de leerkrachten die iets in gang zetten wat nuttig was. Helemaal zelf. Want bespreekbaar was het niet, nooit eigenlijk. Er is blijkbaar een soort barriere om met elkaar samen te werken en er creatief iets van te maken met die kinderen.
Dat vind ik nou zo fijn van het voortgezet onderwijs waar mijn kinderen nu naar toe gaan. Ook daar een hoop commentaar van ouders maar ik zie toch weer staaltjes van echte belangstelling voor kinderen en doeltreffend gedrag. En ja, ook wordt er beter naar ouders en kinderen geluisterd en veranderd er wel eens wat. Denken ik kansen voor kinderen maakt voor alle soorten kinderen verschil denk ik. De dood in de pot is eisen dat alle kinderen zich maar aanpassen. Dat kunnen die van mij niet zo goed, tenzij je ze daarbij helpt. Kan eenvoudig zijn maar je moet er wel opkomen.

Massi

Beterschap dan!

En ik snap goed waar je vandaan komt hoor. Ik was ook altijd erg onder de indruk van verhalen van familieleden die in het VSO werkten. Kinderen die vroegen "maar meester, betekent dat dan dat ik geen chirurg kan worden?" als er voorlichting werd gegeven over het mbo.

De Leo's zitten al op gewone scholen. Gewone scholen hebben er enkele leoklassen bij, het zijn geen zelfstandige Leo-scholen. (ik geloof dat er alleen in Venlo een zelfstandig Leo basisschool staat).
Het bestuur van onze school heeft geloof ik 6 basisscholen, in één stadje. Op één van die scholen zijn de drie Leoklassen ondergebracht, naast ook nog reguliere klassen. De leerkrachten van de Leoklassen begeleiden zowel op de eigen school als op de andere scholen van de stichting andere leerkrachten hoe ze om kunnen gaan met verdieping en verbreding en anders leren. Het is zeker niet zo dat elke hb-er binnen de stichting naar de Leoklas gaat. Dat gebeurt alleen als het echt nodig is (en er plaats is).
Ik geloof dat de Leo-leerkrachten zelfs ondersteuning bieden binnen het samenwerkingsverband met andere besturen (Weer samen naar school).
Ik denk dat het bestuur er goed aan gedaan heeft om deze specialiteit binnen te halen, in het belang van al hun scholen.
Zelf ben ik voorstander van Leoklassen en delen van expertise binnen het samenwerkingsverband Weer samen naar school, dus niet verbonden met één bestuur.

Moedervan3

Hier nog een hb ouder, die elke dag een flink end rijdt voor een basisschool die het wel kan met slimme kinderen (geen Leonardo, kunnen we niet betalen). Je vraagt naar verveling. Vooropgesteld, het ene kind kan er beter tegen dan het andere. En de ene verveling is de andere niet. We hebben het hier dus niet over de normale verveling van ergens geen zin in hebben een keer, een bepaald vak niet leuk vinden, of dingen die iedereen saai vindt die toch moeten gebeuren (ik geloof niet dat er iemand echt juicht over het leren van tafels bijvoorbeeld).

We hebben het hier over 's ochtends beginnen en weten dat je je de hele dag totaal en volkomen gaat vervelen. Je gaat de hele dag niets horen wat je nog niets wist, niets doen dat je nog niet kon. Je moet luisteren naar een uitleg die tot in den treure, totaal supersimpel herhaald herhaald, herhaald wordt. Soms is er even een lichtpuntje. Misschien, als je van tekenen houdt, wanneer dat vak gegeven wordt. Of als er een verhaal wordt voorgelezen. Of pauze. En gisteren was precies, zo, en morgen wordt weer zo. EN je moet nog heeeeeel lang naar school. Dat is verveling. En dat is niet gezond. Van een dergelijke verveling kan een mens enorm gestresst raken en psychosomatische klachten ontwikkelen of depressief worden, ook als die mens een kind is.

Verveling kan heel, heel erg zijn. Voor volwassen werknemers hebben we daar tegenwoordig een term voor: bore out. Als het om kinderen gaat, dan moeten ze het maar kunnen verdragen. Helaas, er zijn - net als er volwassenen zijn die dat niet kunnen - ook kinderen die dat niet kunnen. Voor hen is het nodig dat er meer gebeurt. Wèl uitdagend werk, versnellen dat soort zaken. En dat is prima te regelen, mits de school kennis van zaken heeft en mee wil werken. Aan beiden schort het heel vaak.

Een Leonardo is echt niet altijd nodig, ook niet voor de kinderen die erop zitten. Maar een aantal van die kinderen komt dus echt van heel slechte vormen van klassikaal onderwijs af, waar kinderen dus echt erop afgerekend zijn dat ze meer konden, echt hard afgeremd. Voor een aantal kinderen is het echt nodig.

Maar voor de anderen, wees heel, heel, heel blij als jouw kind het redt op de school om de hoek. Prijs je gezegend en realiseer je hoeveel mensen met je zouden willen ruilen. Ik rpijs mezelf gelukkig dat ik een school op bereisbare afstand heb, maar jullie kunnen je wel voorstellen dat elke dar 3uur kwijt zijn met kinderen naar school brengen nogal een weerslag heeft op je eigen mogelijkheden, baan etc. Maar ik weet dus hee goed waar ik het voor doe.

Vrijstelling van schoolplicht vind ik dan ook niet de oplossing. Dat betekent alleen maar dat je het probleem verschuift richting ouders, en dat is dus alleen maar te betalen voor mensen die rijk genoeg zijn om van een inkomen te leven, want de andere ouder zal full time thuis moeten zitten.

De oplossing is dat er nou eindelijk eens gezien wordt dat onderwijs een investering op landsniveau is. En dat je als land je positie wilt behouden je dus moet zorgen voor goed onderwijs met deskundige, goed opgeleide leerkrachten. Universitair, beroep met status. Waarbij slimme kinderen nadrukkelijk gezien worden als kinderen met mogelijkheden waar net zo goed het beste uitgehaald moet worden als van zwakke kinderen in plaats van 'makkelijk, daar hoef ik geen aandacht aan te besteden.' Maar ja, dat betekent visie en collectief denken en dat vinden we helaas niet in de huidige politiek.

P: "Ik ben even kwijt waarom je dit argument geeft. Mijn 12 jarige wil OOK niets weten over verliefdheid, mode en puberdingen hoor."

Sorry hoor P. Maar voor jou twaalfjarige kan dat over een half jaar anders zijn, en over twee jaar is dat zeker anders. Over twee jaar is kind van Zoveelste leo-ouder 8 en nog steeds veel te jong voor puberdingen. Leeftijd speelt bij kinderen nou eenmaal ook een rol.

Dan moet je dus al zo'n 25 9-jarigen hebben. Dat zal in grote steden op een gegeven moment wel lukken. Maar in heel veel gebieden is er gewoon een VWO voor een groot aantal omliggende dorpen en daar haal je dat echt niet. Die negenjarige zal ook nog op school moeten kunnen komen. Ik weet niet waar jij woont, maar waar ik vandaan kom fietsen kinderen soms 20 km om op school te kunnen komen. OV is er niet. Da's voor een negenjarige wel een heel forse afstand. En dan hebben we het nog niet over verkeer of verkeersinzicht. Of lengte, dan zie je ook een stuk meer, en ben je dus veiliger in het verkeer. Ik vind dus dat er heel makkelijk gedacht wordt over 9-jarigen naar het VWO doen.

En da's puur praktisch.

Nu sociaal. Inderdaad niet iedere twaalfjarige heeft aansluiting gehad op het bo of gaat die vinden in het vo. Maar de kans dat die twaalfjarige tussen leeftijdsgenoten op hetzelfde niveau aansluiting vindt is natuurlijk behoorlijk groot. Dat die kans voor een negenjarige kleiner is, zeker als die negenjarige emotioneel negen is, daarvoor hoef je echt niet veel voorstellingsvermogen te hebben. Alleen de bereidheid om even verder te kijken.

Hb en handicap

Eigenlijk denk ik dat HB'ers die vastlopen vaak ook een (al dan niet onderkend) psychiatrisch probleem hebben. Anders vervelen ze zich weliswaar te pletter en dat is niet leuk, maar ze lopen ook niet vast. Ik weet niet of ik HB ben, maar ik heb op de lagere school voornamelijk uit het raam gekeken. In de onderbouw van het gymnasium had ik snel door dat hier wel gewerkt moest worden en het was nog leuk ook. Dus ik liep echt niet vast omdat ik nooit een goede werkhouding geleerd had. In de bovenbouw ging ik me weer vervelen, maar toen was ik oud en wijs genoeg om daar zelf iets aan te doen buiten school om.

Tot nu toe heeft niemand me kunnen uitleggen waar hoog begaafde kinderen nou kleine klasjes voor nodig hebben. Die kunnen toch juist met grotere klassen toe, als ze maar wat begripen het juiste lesmateriaal krijgen?

Tja, omdat je kind bijvoorbeeld al vastloopt in groep 1, je dan als ouder nog een tijdje aan het dode paard trekt, dat na een jaar of twee toch echt wel gezien hebt en je dan nog een hele tijd moet voor je je kind naar een brugklas kan sturen bijvoorbeeld?

Of omdat je als ouder pas ontdekt wat er speelt als je kind al negen is, en gewoon nog in groep 5 zit. En je dan dus begint met trekken aan het paard? Ouders hebben namelijk heel vaak toch het vertrouwen dat school het kan, en scholen zeggen heel vaak ook dat ze het kunnen.

Of omdat je van andere ouders in de buurt gezien hebt hoe die moesten leuren met hun tienjarige omdat vooral de goed aangechreven scholen die tienjarige niet wilde hebben (ook als het een hb-profielschool is, serieus waar), nou dan moet je dus met je negenjarige echt niet aankomen en kun je beter proberen te zorgen dat het kind het trekt tot pak hem beet elf jaar.

Het klinkt allemaal heel mooi hoor, maar zolang allerlei VWO's nog steeds weigeren om versnelde kinderen aan te nemen, zul je als ouder toch echt je eigen plan moeten trekken.

Onze situatie

En hier sluit ik me helemaal bij aan.

Al na een week in groep een kregen we te horen dat ons kind op viel in de klas, druk en ongeconcentreerd.

In groep twee wist de school volgens eigen zeggen helemaal hoe het verder moest met ons kind maar pas in groep 3 leek het beter te gaan
In groep vier kregen we te horen dat onze zoon niet meer gemotiveerd was, zat te dromen en soms juist heel druk en irritant was. Nadat ook groep vijf rampzalig verlopen was hadden wij er schoon genoeg van en zijn we verder gaan zoeken.
Ons kind is getest en bleek hoogbegaafd te zijn. Daarna zijn we eerst op andere scholen in de buurt gaan kijken. Een directeur van een school met een plusklas raade ons echter aan naar het Leonardo onderwijs te gaan kijken omdat ons kind ook op zijn school niet op de beste plaats zou zijn. Gelukkig was het voor ons mogelijk en nu hebben we eindelijk na vijf jaar basisschool een gelukkig kind wat graag naar school gaat

Uitleg

Even puntsgewijs:
- Leoklasssen zijn klassen binnen een school. Een school (en bestuur) kiest er zelf voor te starten hiermee. Meestal zijn het 2 of 3 klassen op een hele school.
- Een bestuur kan er zelf voor kiezen om de expertise te gebruiken voor begeleiding binnen het bestuur (zoals onze school)
- Een bestuur en/of school kan er ook voor kiezen om iets te betekenen binnen het Weer samen naar school. Ik heb geen idee of dat overal zo gebeurt.
- Onze school heeft het officiële Leonardo losgelaten sinds dit schooljaar omdat ze vonden dat er te weinig geboden werd. Daarom werken ze nu samen met een aantal scholen in de regio die ook hoogbegaafdenonderwijs bieden.
- Onze school hanteert een maximum van 20 leerlingen per klas. Ze zijn twee jaar geleden begonnen met 16. Aangezien zo'n klas volstroomt met gefrustreerde leerlingen van verschillende scholen en ook leerkrachten nog een leerproces moesten doorlopen, was dit echt een maximum. Het jaar daarna is dit opgehoogd naar 18 leerlingen. Dit is goed verlopen en daarom is het maximum nu opgehoogd naar 20. Ik weet niet of dit in de toekomst nog omhoog kan. De leerkracht van mijn zoon zegt dat deze klas echt meer vraagt dan een 'normale' klas. Dit zit vooral in het anders leren/denken en niet in het verrijken en verdiepen.

Maar..

Maar wat nu als je na 5 jaar moderen niet verder komt, er 5 andere scholen zijn niet het probleem niet beter kunnen oplossen en school zes zelfs aangeeeft dat ondanks dat zij er een speciaal programma en een verrijkings klas voor hebben ze niet de beste oplossing zijn. Dan ga je voor de beste oplossing want het steeds weer opnieuw proberen op steeds weer een nieuwe school is ook niet goed. Soms staat er een goede leerkracht voor de klas die uitdagend les weet te geven maar een jaar later wordt weer gewoon het boekje opgedreunt. dan zie je je kind echt kapot gaan op school, elke dag hoofd en buikpijn en roepen dat het dood wil.
Dan kies je voor de best mogelijke oplossing.

En ja, van 2,5% hoogbegaafden zal een deel op zijn plaats zijn in het normale lesprogramma de uitdaging buiten school zoeken of in een eigen wereldje gaan leven met vriendjes buiten school.

Weer anderen zitten op een school met goede leerkrachten en een echt goed programma van compacten, versnellen en verrijken maar dan, dan hou je nog een hele groep over die op school kapot gaat die soms liever dood zou willen zijn dan dag in dag uit in hun ogen behandeld te worden te worden als dom alleen maar omdat ze niet uitgedaagd worden op hun niveau.
En dan zie je hoe ze na een week opbloeien als ze tussen kinderen zitten die ze snappen, met leerkrachten die ze echt utidagen en antwoorden op hun vragen hebben. Dan hoor je weer spontaan wat ze die dag gedaan hebben en als dan na 2 weken de eerste uitnodiging voor een verjaardag komt dan weet je als ouder dat je kind weer gelukkig is.

En dan wil je als ouder onderwijs op niveau voor ELK kind.

Spuit 11 (ot)

Tijdens het doorlezen van dit draadje kwam ik iets tegen waar ik echt enorm verbaasd over ben. Iemand beweerde dat HB kinderen elkaar niet hoeven aan te kijken als ze praten omdat ze 'dat niet nodig hebben' om elkaar te begrijpen. Wat een onzin! Elkaar aankijken geeft informatie die uit het gesproken woord niet blijkt, het is allang wetenschappelijk bewezen dat gezichtuitdrukking en lichaamstaal, samen met intonatie en tekst het plaatje compleet maken en dat de tekst zelf ondergeschikt is in de boodschap (meherabian, ucla, 1984, oa). Waarom denk je dat we emoticons gebruiken? Dus wellicht dat er HB-ers zijn die vinden dat ze iemand niet hoeven aan te kijken maar daarmee doen ze toch echt zichzelf tekort en missen informatie.
Daarbij denk ik dat er ook heul veul andere kinderen en mensen zijn die elkaar niet aankijken.
Enfin, t moest me ff van t hart

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Op niveau

'En dan wil je als ouder onderwijs op niveau voor ELK kind.' Daar zou dan aan toegevoegd moeten worden: gebaseerd op een IQ-score. Dus elk kind eerst een IQ-score en daarop het onderwijs baseren. Dan kun je klassen gaan indelen naar IQ-score. Dan krijg je bovendien dat niet alleen het lesprogramma aangepast is aan het nivo van de kinderen, maar ook de klas en dus ook de vriendjes.
En wellicht krijgen niet-witte kinderen dan ook eerlijkere mogelijkheden. Hoeveel Marokkaanse straatschoffies zijn eigenlijk een onderpresterende HB-er met dyslexie en problemen met automatisering? Ik heb inmiddels één ding wel geleerd: de ouders van allochtone leerlingen beheersen het bijpassende vocabulaire in elk geval niet.
Dus ja, onderwijs op niveau, niveau gerelateerd aan IQ, maar dat dan voor alle kinderen. Ik zou denken aan een test op 6 jarige leeftijd.

Tsjor

Zeer ernstig

Beemer, IQ-test is een momentopname zeg je, en IQ-test geeft niet bij elk kind goed de intelligentie weer. Die argumenten heb ik hier nog niet eerder gehoord. In de bijdrages hier werkt de IQ-score als een keihard gegeven op basis waarvan het onderwijs moet worden georganiseerd (en bij Leonardo ook georganiseerd wordt). Als je dan onderwijs wil voor elk kind op het eigen niveau is het logischer om dan ook voor elk kind een IQ-test te doen. Daar kunnen leerkrachten dan ook beter hun handvatten op bouwen, klassenindelingen maken etc. Het kan niet zo zijn dat het voor HB-kinderen een keihard gegeven is en voor andere kinderen een momentopname die ook nog eens niet altijd goed is.
Het tweede zeer ernstige punt is dat bepaalde scholen vol stromen met witte kinderen (gymnasia, die vervolgens ook nog eens de eisen voor latijn en grieks willen verlagen, omdat de kinderen het niet aankunnen). Ik heb veel te maken emt allochtone ouders en geloof mij, alle ouders vinden hun kinderen heel erg slim en horen dat ze het goed doen op school. Toch ben ik nog nooit gestruikeld over een allochtone ouder die zich afvraagt of bepaalde problemen te maken hebben met HB. Uit sommige beschrijvingen van problemen komen ze wel overeen (ongeconcentreerd, druk gedrag, vervelen, geen zin, niet goed automatiseren etc.). Als allochtone ouders iets leren over het Nederlandse onderwijssysteem leren ze vooral hoe de systematiek in elkaar zit en hoe je een gesprekje voert met leerkrachten. Maar aan de hand van dit draadje realiseerde ik me dat ze letterlijk niet het vocabulaire kregen om soortgelijke problemen met de leerkracht te bespreken. Het gaat iets simpeler: kind is druk, dus moet het kind rustiger doen; kind let niet goed op, dus moet het kind beter opletten. Ik vraag me echt in alle ernst af of ik ouders het bijbehorende vocabulaire zou kunnen leren. Zeker als ze een IQ-test van hun kind in handen hebben zou dat wel eens heel nuttig kunnen zijn.

Tsjor

Tsjor

ik heb het hier vaker gezegd: mijn kind presteert zelfs onder op de IQ-test. Dat is een probleem, zeker voor school. Knappe tester die dat boven tafel krijgt ook. Gelukkig zijn die er wel.

Knappe tester

Dan moeten we die knappe tester hebben. Tsjor

Tsjor

vervelend alleen als school die knappe tester niet gelooft...

Kijk

en dat voorkom je dan als je alle kinderen laat testen. Allen wordt het dan vervelend als het onderwijs op de uitslag wordt afgestemd en de ouders die uitslag niet herkennen. Wat moet je met dat laatste dan als onderwijsinstelling als je elk kind op het eigen niveau les wil geven?

Tsjor

Reactie: spuit 11

Voor de goede orde, ik zeg niet dat HB kinderen elkaar niet hoeven aan te kijken maar ze doen het vaak (dus niet elk kind) niet. Lichaamstaal is heel belangrijk en jusit dat missen deze kinderen dan ook vaak. Wel zijn vaak heel goed in staat om veel informatie uit de gesproken taal op te nemen. Een kind lijkt dan geen aandacht voor de het onderwerp b.v de les in de klas te hebben maar hoort wel alles

Reactie: vechten tegen molens

Beste Drommels,
Wat je schrijft ben ik me heel goed van bewust, wij hebben Leonardoonderwijs in de buurt en kunnen het betalen maar ik vecht nu vooral voor hen die dit niet hebben en in een vergelijkbare situatie zitten. Gelukkig mogen de klassen van de leonardo stichting al weer met 2 kinderen groeien in het komende jaar dus dan kunnen de kosten weer wat omlaag.

Dat laaste wat jij schrijft gaat in Nederland helaas niet werken. Volgens mij is het nog niemand zo gelukt maar ook thuis onderwijs vraagt wat mij betreft om te veel opoffering van de ouders, je verplicht dan de ouders om altijd thuis te zijn en dat is volgens mij niet wat dit kabinet wil.

Reactie: p

"'En dan wil je als ouder onderwijs op niveau voor ELK kind.'

Dat is er: de brugklas! "

Helaas en ook dat is niet waar want ook gymnasium brugklas is voor echte hoogbegaafde kinderen niet genoeg. zelfs niet met vier profielen te gelijk (wat sommige kinderen op hun sloffen doen)
Dus moet ook daar weer verrijkt worden of extreem versneld.
En dan zitten we bij het begin van deze discussie.

Reactie: zeer ernstig

"In de bijdrages hier werkt de IQ-score als een keihard gegeven op basis waarvan het onderwijs moet worden georganiseerd (en bij Leonardo ook georganiseerd wordt). "
Voor alle duidelijkheid: de norm in het Leonardo onderwijs is een gemiddeld IQ van 130 maar scholen mogen hiervan afwijken. Veel van de scholen doen dat ook als ze denken dat een kind op een test onderpresteerd of als de test geen gemiddeld IQ kan bepalen. Dit is mogelijk als verbale en performale intelligentie te ver uit elkaar liggen.

Een vorm van een IQ test die niet talig is voor b.v. kinderen van vier jaar vind ik zelf niet verkeerd.
Er zijn op internet genoeg voorbeelden uit het verleden te vinden waarbij een Amerikaanse IQ test een extreem lage uitkomst gaf op buitenlandse immigraten simpelweg ondat ze het Engels niet begrepen!

Juist allochtone ouders willen vaak het allerbeste voor hun kind, het moet het beter krijgen dan zijzelf.
En dan kom ik weer terug bij mijn "molentje" Passend onderwijs voor ALLE kinderen en dus ook als hun ouders vrijwel geen Nederlands spreken.

Uitzonderlijk

"Helaas en ook dat is niet waar want ook gymnasium brugklas is voor echte hoogbegaafde kinderen niet genoeg. zelfs niet met vier profielen te gelijk (wat sommige kinderen op hun sloffen doen) "
Die kinderen zijn enorm uitzonderlijk. Ik denk dat je er dan i.d.d. niet aan ontkomt om maar 2, 3, 4x te versnellen en met 15 naar de universiteit. Volgens mij hanteer jij trouwens een andere definitie voor hb dan de gangbare. Hb is een iq van 130+, jij voegt daar nog het 'problemen hebben' of 'grote behoefte aan kennis' aan toe. Dan pas is het 'echt'?

Reactie: uitzonderlijk

Hoog intelligent is een IQ van 130+.

Hoogbegaafd is wat afhankelijk van het model wat je volgt maar daarnaast ook cratief en vol doorzettingsvermogen maar ook intensief, een grote behoefte aan kennis en zo nog wat eigenschappen.

Juiste die set van eigenschappen maakt het verschil, een hoog intelligent kind heeft vaak genoeg aan een normale basisschool en zaken als extra stof en een goed begeleiding. Een hoog begaafd kind redt het daar niet mee en heeft meer nodig.

Volgens mij en nee, ik heb daar geen cijfers van geldt dit voor ongeveer een kwart van de hoog intelligente kinderen. Dat zou dan een groep van ongeveer 10.000 kinderen per leerjaar zijn.

Aha

Dat verklaart het dus mijn zoon is hoog intelligent. Want hij doet het prima op een gewone basisschool, is sociaal, heeft veel vrienden op school, speelt viool, zit op atletiek en hij heeft een 130 plus iq.

Hier geen problemen. Dus niet hoog begaafd.

Maar nu vraag ik mij wel af. Hoe zou mijn neefje dan genoemd moeten worden? Iq lager dan 120. Versneld van groep 2 naar groep 3. Heeft een pesthekel aan school. Wil alleen maar doen waar hij zelf zin in heeft. Is sociaal niet superhandig. Leest alleen maar J boeken uit de bibliotheek.

Volgens mij kan je zo geen stempeltjes zetten. Je kan toch moeilijk zeggen dat een kind alleen hoog begaafd is als er ook problemen zijn? Wat een onzin.

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Leonardo ouder

Hoe meet je dan die creativiteit, doorzettingsvermogen (wat dus alleen geldt als de stof niet saai is want voor saaie stof is er blijkbaar geen doorzettingsvermogen) en intensiviteit? Dat is toch allemaal enorm subjectief? Hangt toch helemaal af van hoe de tester dat soort zaken ziet?