Gezakt voor havo en moet van school?

Niet willen of niet weten.

Fransien:"Overigens is het juist dat bij thuisonderwijs het opleidingsniveau van de ouders geen doorslaggevende rol speelt voor de opleiding van de kinderen, maar vergeet niet dat juist die ouders zich inzetten voor hun kinderen, iets wat ik ook als doorslaggevend heb ervaren bij het succes van bijles."
Dat klopt helemaal. Maar er zit een huizenhoog verschil tussen niet willen en niet weten dat het kan.
Kaaskopjes opmerking over niet kunnen helpen als je Mavo hebt, is niet zomaar een flard. Zelfs veel leerkrachten denken nog steeds dat het op die manier werkt, terwijl het feitelijk bijstaan om hele andere dingen gaat.
Er is een hele bubs ouders van allerlei komaf die dat niet weten en die zich afzijdig houden omdat ze denken dat ze niks kunnen betekenen. Dat afzijdig houden heeft op zich al een negatieve (of niet positieve) invloed op de motivatie van de kinderen.
En dan is er natuurlijk nog een groep tot wie je niet doordringt. Maar dat staat erg ver af aan koude selectie aan de schoolpoort of in het klaslokaal op het papieren gegeven 'opleidingsniveau van de ouders' of 'gescheiden' vanuit de vooraanname dat er bij die kinderen thuis onvoldoende hulp zal zijn.
Bovendien is er helemaal geen verklaring voor het naar de huiskamer schuiven van het onderwijs, zonder uitleg, zonder kader. Dat treft veel meer leerlingen dan alleen die met ouders die menen dat hun kinderen het niet van onderwijs moeten hebben.
Groet,
Miriam Lavell

Pelle

Offfffff je hebt meer dan gemiddeld intelligente kinderen die zich in de les drie slagen in de rondte vervelen en een pesthekel hebben aan huiswerk maken wat ze al snappen/doorgronden/weten (en dan toch suf die rijtjes allemaal op moeten schrijven) en dan óók nog eens puber zijn. Een leeftijd waarin/op plannen een opgave is die ze niet beheersen (heel jammer, heeft met hersenontwikkeling te maken) en vrijwel alles belangrijker is dan schoolwerk. Dat gepaard gaande aan de breed verspreide pubergedachte: als je er geen aandacht aan besteed, gaat het vanzelf weg (vuile sokken, afwas, huiswerk) - tja, daar red je het niet mee op school.
Iederen VO-leerling moet in de eerste maanden echt die vaardigheden aanleren (ik ga ze niet herhalen, te warm). Ennnnn als je verderop in het VO komt, word je soms zo overwhelmed door werk(druk), dat je het effe niet meer ziet zitten. De eerste 1 die valt voor een toets hakt er toch gewoon best in. En een beetje puber laat dan vervolgens dat vak uit z'n handen vallen (ben hier niet geschikt voor, of, de variant die hier thuis opgang doet: ik erken deze docent niet als vakbekwaam) en weg ben je.
Overigens: mijn zoon erkent Duitsland niet als land. Dus hoeven we daar ook niet tegen te voetballen.

Tirza

Aanvulling

We hebben de mazzel dat mijn dochter wiskunde juist makkelijk vindt, dus mijn kennis doet bij dat vak niet terzake

Tirza o.t.

Wat is Duitsland dan wel volgens jouw zoon?

Tirza

Precies,en op die manier blijft mijn zoon,die in principe best havo zou kunnen doen,zitten in de brugklas vmbo-t....
Bastet

Kaaskopje spuit 11

Ik heb hier niet meer alles gelezen dus misschien is het al gezegd, maar wat jij zegt schijnt niet te kloppen.
Zes jaar is niet het maximum voor havo, dat is hooguit een schoolregel en kan op iedere school anders zijn. Je -moet- dus niet van school als je via vmbo naar havo doortroomt en dan voor het eindexamen zakt.

Fransien ( heel ot)

Als ik 'toegelaten asielzoeker' was zou ik mijn kind niet graag door jou bijles laten geven. Je klinkt zo veroordelend. Waarom hebben die ouders hun hoofd bij andere dingen, waarom ligt moeder de hele dag op bed? Misschein omdat ze afschuwelijke dingen meegemaakt hebben, trouama's hebben opgelopen etc.? Ik weet het nioet, maar jij ook niet. Beetje meer inlevingsvermogen ipv veroordelen lijkt me niet ongepast.

Afzijdig houden

Miriam, ik lees je reactie 'niet willen en niet weten' en haal dit eruit: Er is een hele bubs ouders van allerlei komaf die dat niet weten en die zich afzijdig houden omdat ze denken dat ze niks kunnen betekenen. Dat afzijdig houden heeft op zich al een negatieve (of niet positieve) invloed op de motivatie van de kinderen.

Ik geloof direct dat er een groep ouders is die het niet uitmaakt wat hun kind op school doet en zich dus letterlijk afzijdig houdt. Maar de groep die het wel interesseert maar zich zowel qua kennis, en geld beperkt voelt houdt zich vind ik niet 'afzijdig'.
Misschien speelt er ook nog iets anders mee. Wat zijn je verwachtingen? Ik vind het bijvoorbeeld geen schande als mijn dochters eindigen met een mbo opleiding. Ik zou ze er niet minder om waarderen. Ik zal wel éxtra juichen als ze het verder brengen, zolang ze dat zelf willen en er plezier aan beleven. Ik heb min of meer een mbo achtergrond en vind het knap als een kind van mij meer bereikt. Ik moedig dat aan, maar vind het niet noodzakelijk. Nemen ouders met een hbo of universitaire opleiding makkelijk genoegen met mbo voor hun kinderen?

Kaaskopje, over afzijdig houden

Je vertelt zelf in je voorbeeld over geschiedenis dat je op dat onderwerp inhoudelijk wat hebt kunnen betekenen. Zo te lezen heb je op andere onderwerpen veel minder het idee dat je wat kunt betekenen.
Ik snap dat dat niet betekent dat je geen interesse hebt. Maar uit de voorbeelden hierboven kun je lezen dat ouders ook kunnen helpen zonder dat ze de stof beheersen (methodiek en niet inhoudelijk). Ze helpen met verwerken van de stof. Wat jij beschrijft is begrijpen van de stof (inhoudelijk)
De discussie hier gaat over ouders die zich inhoudelijk afstandig houden. Dat kan zijn uit desinteresse maar ook uit onwetendheid. Er zijn echt veel ouders die denken dat school hun kinderen met alles helpt. Of die denken dat ze de stof zelf moeten beheersen om hun kind te kunnen helpen.
Daar zitten heel veel ouders bij die best willen helpen maar niet weten hoe. Geen desinteresse dus maar niet weten hoe.

Ja maar

Het is mooi en aardig om kind te vertellen dat ze eerst bladzij 2 moet leren en dan bladzij 3, maar bij het beoordelen van wat een kind moet leren is het ook handig dat je begrijpt wát kind moet leren. Vind ik hoor.
Maar 1 ding is denk ik wel zeker. Ik heb regelmatig het gevoel gehad inderdaad niet te weten hóe ik kan helpen, doordat de lesstof soms ook anders aangeboden wordt dan toen ik op school zat, doordat ik bepaalde stof zelf lastig vind, e.d.. Als ik bijvoorbeeld overhoor wil ik wel graag zélf begrijpen wat ik vraag. Simpelweg helpen plannen en indelen lijkt mij niet voldoende.

Orde scheppen

Precies Inge, zo bedoel ik het.
Kaaskopje:"Als ik bijvoorbeeld overhoor wil ik wel graag zélf begrijpen wat ik vraag."
Tirza gaf de ultieme tip al. Een overhoring kan ook bestaan uit jouw vragen over de stof. Hoe minder je weet, hoe meer kind moet uitleggen. Zo kun je ook vragen stellen over de methode. "Waarom doe je dat zo?" "Moet je niet ook zus? (ik moest dat wel)"
Voor het begrijpen van de les is verdieping nodig. Een van de manieren waarop dat kan is dat de leerling/student zichzelf vragen over de stof stelt. Maar ja.. ga die maar eens verzinnen.
Des te beter eigenlijk dat er een ouder is die uit zichzelf heel veel vragen heeft.
Vorig jaar (geneeskunde 3e jaar) lukte me dat zelfs nog zoon te helpen met een ingewikkelde formule waar ik nog nooit van had gehoord. Terwijl ik hardop voor mij begrijpelijke logica aanbracht, viel bij hem het kwartje. Was ie iets vergeten of had ie iets omgedraaid.
Mijn rol is nooit die van antwoord gever geweest. Ik bracht slechts orde in het denkproces.
En precies dat heb je voor op je kind, wat je scholing ook is. Je bent volwassen en dus in staat om gestructureerder en consistenter te werken.
Groet,
Miriam Lavell

Zo is dat

Vriendin:"Zes jaar is niet het maximum voor havo, dat is hooguit een schoolregel en kan op iedere school anders zijn. Je -moet- dus niet van school als je via vmbo naar havo doortroomt en dan voor het eindexamen zakt."
Precies. Als er wel een beperkte duur zou zijn aan havo, dan zou je ook niet meer naar het vavo kunnen. Dan zouden je havo jaren botweg op zijn voor overal en altijd.
Groet,
Miriam Lavell

Botte regel wel voor vmbo

Die botte regel is er wel voor VMBO, daar mag je maar vijf jaar over doen.. en als die op zijn, dan heb je pech en moet je naar het MBO.

Genuanceerder

"Die botte regel is er wel voor VMBO, daar mag je maar vijf jaar over doen.."
Iets minder bot: 5 jaar is het maximum voor het dagonderwijs. Je mag nog wel naar het vavo voor vmbo als je wilt. Zinnig is dat niet. Vmbo is nu eenmaal geen eindonderwijs (havo/vwo/mbo wel).
Groet,
Miriam Lavell

Alleen als je 18 bent..

Anders kun je alleen naar het vavo volgens de rutte - regeling, en dan blijf je formeel ingeschreven bij de normale vmbo school.

Kaaskopje (ot)

Ik heb geen idee wat Duitsland is volgens mijn zoon. Na zo'n opmerking lig ik vlak en komt er niet veel zinnigs meer uit. Erkennen is zijn nieuwste woordje, en zolang hij Duitsland niet erkent als land bestaat het ook niet dat "wij" daartegen zouden moeten voetballen. In zijn hoofd kunnen zulke dingen gewoon. Heel handig

Tirza

Bromvlieg

Mijn zoon heb ik zoals ik al eerder schreef echt door de school heen moeten slepen. Toch gaat het nu op de universiteit best redelijk. Hij heeft eigenlijk een verkeerde studie keuze gemaakt en gaat dus volgend jaar aan een andere opleiding beginnen. Een opleiding die hij zelf heeft uitgezocht en waarmee hij duidelijke plannen heeft. Hij heeft er ook echt zin in. Niet dat hij zijn eerste studie niet zelf heeft uitgezocht maar de gronden waarop waren minder duidelijk. Verder is het echt een heel verschil met toen hij 14 of 16 was wat betreft inzet en motivatie. Met bepaalde dingen heb ik hem trouwens op de universiteit ook nog geholpen. Niet zozeer inhoudelijk maar wel hoe je essays moet schrijven ed. Alleen nu komt hij gewoon naar mij toe met bepaalde vragen en regelt hij verder de boel zelf. Hij is nu veel meer gemotiveerd en ook (een heel klein beetje) serieuzer. Het is nog steeds echt een jochie maar wel een verschil met toen hij 14 was.

Ik denk dus zeker dat een Luzac geslaagde op een volgende school wel die interesse op kan brengen. Ouder, minder last van hormonen, duidelijker toekomst beeld en wat meer ervaring. Bovendien zoals Miriam ook schrijft is Luzac geen bijzondere toverformule. Elke school kan het in meer of mindere mate ook zo regelen.

Maylise

Tja... o.t. voor tirza

Dan maar alle deelstaten opdreunen en elke voetballer het lokale volklied laten zingen als het er toch van komt bij de finale Ze moeten wat voor je zoon over hebben toch?

Tirza

Erg leuk van je zoon!!
Ik was vroeger ook zo'n kind, met van die opmerkingen. Heel herkenbaar dit, lijkt me een lekker kind, jouw zoon!

Kaaskopje

Ik wilde op jouw opmerkingen over het helpen van je kinderen reageren, maar ik denk dat Miriam het al prima heeft "uitgelegd". Zoals zij het schrijft werkt het echt uitsteken, laat je kind het jou uitleggen! Dat is ook een overhoring. Jij hoeft het niet te begrijpen, het inzicht te hebben. Als zij het maar krijgt! En ik weet niet of het meespeelt, maar voel je niet te min. Dat is absoluut niet nodig
Zo werkt het ook met leerlingen onderling trouwens, als ze elkaar helpen snappen ze het zelf ook gelijk weer beter.

De rol van ouders (en frankrijk, maylise?)

Ik heb niet alles goed gelezen. Misschien slaat het dus als een tang op een varken. Maar op de VO school van mijn oudsten wordt door de mentoren wel degelijk aangedrongen op hulp door ouders. Niet zozeer inhoudelijk, maar wel planmatig, verdelen van de stof, verantwoordelijkheid nemen voor leer en maakwerk. Als ouders zicht hebben op wat je kind moet doen en wanneer. Dit krijgen we als ze in de eerste en tweede zitten meerdere malen ingepeperd.
Volgens mij is dat wel nieuw. Ik heb mijn schoolcarriére zonder enige inmenging van mijn ouders doorlopen, universiteit trouwens ook.
Op de vroegere basisschool van mijn kinderen werd juist heel anders gesproken. Zij vonden heel duidelijk, school is school en school en thuis moest je niet met elkaar vermengen.
Grappig ook, de verschillen. Hier in Duitsland is de rol van de ouders dé drijvende kracht achter het schoolsucces van het kind. Hier moeten de kinderen het maakwerk over het algemeen thuis maken (uitleg op school, en een beetje maakwerk om te zien of je het snapt) en het vele maakwerk om het in te stampen moet thuis. Ook leren natuurlijk, en lezen, alles in feite. Dit is totaal geaccepteerd en houdt dan ook heel fijn de scheiding tussen rijk/CDU en arm(er)/linksen-en-al-het-andere in stand. Maar dat is hier heel gewoon.
Hoe zit dat eigenlijk in Frankrijk, Maylise? Want er bestaat hier in dit draadje eigenlijk een beetje verontwaardiging over, maar echt, in de maatschappij waar ik nu woon is het echt doodnormaal. Heel jammer ook, want de echte interesse van ouders in hun kind valt weg. Kinderen zijn alleen nog maar cijfers. Gesprekken op school gaan alleen maar over wat het kind níét kan. Er gaat hier zo'n acht miljard per jaar in bijles (Nachhilfe) om.

Mirreke

Ik voel me niet te min, ik kan niet alles weten tenslotte. Maar ik verzucht wel eens 'ik heb niet voor lesgeven geleerd!' Ik ben gewoon niet zo goed in structuur e.d. in het leren aanbrengen.

Mirreke

Ik heb de afgelopen 12 jaar niet in Frankrijk gewoond dus ik heb eigenlijk niet echt een precies idee hoe het nu is. Na de zomer gaan we weer terug dus over een jaar kan ik meer vertellen

Ik weet wel dat er heel veel huiswerk instituten zijn en organisaties waarvan je via bijles kan krijgen. Heel veel studenten (waaronder mijn dochter) geven daar bijles aan middelbare scholieren.

Verder word er in filosofische zin veel geschreven over de verheffende functie van het onderwijs maar in de praktijk komt er ongetwijfeld weinig van terecht.

Maylise

Maylise, ik ben benieuwd

Ik hoop over een jaar van je te horen. Ik weet wel dat ik het een leerzame ervaring vond om naar Duitsland te verhuizen, wát ik er geleerd heb doet me wel het ergste vrezen voor de Duitse jeugd (op termijn), of eigenlijk dus voor de Duitse maatschappij.