Green Card, thuisonderwijs
Het bericht was verwijderd, maar goed ik plaats hem nog een keer.
Ik had net mijn ex-vriend en dus ook de vader van onze zoon gesproken, en hij zei dat ze toch vaak naar de Amerikaanse ambassade in Berlijn moeten, niet in Amsterdam omdat het hele programma is gebaseerd op staatsburgerschap en hij geen Nederlander is, maar Duitser. Voor de gene die het nog niet weet, ze doen mee aan de Green Card loterij, een loterij waarmee je een permanente verblijfsvergunning kunt winnen voor de VS. Onze zoon gaat morgen naar de huisarts voor zijn eerste gesprek voor een diagnose, hij heeft er nog geen één, dit had ik wel toen gezegd omdat iedereen maar ging zeuren. Hij wil dus weten of je met een diagnose thuisonderwijs kunt volgen, ze denken ook dat het beter is om gewoon dit jaar thuisonderwijs te volgen. Onze zoon wordt ook op school gepest en heeft er alles aan gedaan om dit te laten stoppen, helaas is het niet gestopt. Hij is ook heel bekend op zijn school door zijn YouTube kanaal en andere sociale media, misschien zelfs wel de bekendste. Daarnaast heeft hij ook veel vijanden die zeggen dat ze hem iets aan gaan doen, dat komt door de filmpjes die hij vroeger plaatste, maar heeft er nu natuurlijk spijt van. Hierdoor voelt hij zich thuis veel veiliger. Voor zijn sociale en emotionele ontwikkeling spreekt hij regelmatig met vrienden af. Ik ga dit zeker aan de leerplichtambtenaar en/of teamleider van de school laten zien. Denkt iemand dat hij nu een grotere kans heeft op thuisonderwijs dan eerst? Ook als hij de Green Card niet zou winnen? We praten dus over pesten, bekendheid en mogelijk autisme. PS: sorry voor het lange bericht 
Universiteiten richten zich in eerste instantie met name op de staatsexamenkandidaten, de makkelijke doelgroep.
Wanneer je alfabetiseerders hebt, met nauwelijks enige computerervaring, dan wordt het online lesgeven al snel een ander verhaal. Als ze al een laptop hebben, of een paar laptops meer, omdat ook hun kinderen online les kregen.
Tsja, ik zal me maar niet aangesproken voelen door 'rijp en groen'. Maar je hebt wel gelijk, iedereen kan taalcoach worden en adviezen geven. Docenten moeten wel aan wat meer vereisten voldoen.
Tsjor
tsjor schreef op 05-05-2021 om 15:59:
'' Over welke sancties, welke normen en wiens geld heb je het hier?'. Bij mij gaat het om inburgeringscursisten. Die moeten de examens halen of 600 lesuren hebben volgemaakt. Dat moet binnen 3 jaar (verlengd vanwege corona, als ze geen online lessen hebben gevolgd). Als ze dat niet halen moeten ze de lening terugbetalen (kan 10.000 euro zijn) en krijgen ze een boete van maximaal 1250 euro.
De prijzen van de lessen zijn inmiddels zo hoog, dat je eigenlijk nog maar voor 1,5 jaar les kunt betalen, dat is 624 lesuren (ongeveer 78 weken x 8 uur). Tenzij je examens en ONA wil doen, dan heb je nog minder tijd, maar die 600 lesuren heb je nodig, mocht je 4 keer voor een examenonderdeel niet slagen en vervolgens ontheffing aanvragen wegens voldoende inspanning.
Het is dus eigenlijk al niet te doen. Sommige mensen melden zich echter gemakkelijk (excusez le mot, als er chronische problemen zijn kan een traject on hold worden gezet) ziek en dan wordt het echt een probleem. Er zijn allerlei administratieve handelingen om presentie toetsbaar te registreren, dus zomaar even: 'ik ben ziek, dus kun je online les geven', dat gaat niet lukken. Nog afgezien van het feit dat ieder een eigen traject heeft en dat een online les simpelweg een andere didactische vorm is die een andere voorbereiding vraagt.
Je kunt overvraagd worden als docent.
Tsjor
Ik begrijp even niet waarom je dit type onderwijs betrekt in deze discussie. Wat mij betreft slaat dat onderwijs sowieso nergens op, het lijkt in niets bedoeld om mensen vooruit te helpen. Het is eerder een barrière; expres duur, suf, weinig doelgericht en ontoegankelijk.
Ik heb het over de verantwoordelijkheid van scholen binnen het leerplichtig onderwijs; bo, vo en mbo.
Hbo en Wo werken al met re-integratie modellen.
bieb1963 schreef op 05-05-2021 om 15:24:
[..]
Oké, maar dan was onze situatie anders. School werkte en dacht mee met verzuim, omdat school zag dat het (psychisch) niet goed ging en accepteerde veelvuldig verzuim. Werd niet gemeld bij eeleerplicht, maar onderling overleg tussen school en ouders.
Wat mij betreft ging het meer over de leerling en mogelijkheid dat vage en langdurige klachten wel degelijk op een probleem kunnen duiden.
Ik weet niet wanneer jij die ervaring had, maar verzuimregistratie is sinds 2009 automatisch en belandt dus automatisch op het bord van de lpa. Typisch naar het toeslagenaffaire-model: > x dagen/uren is verdacht. Je staat dus al 1-0 achter als de lpa contact opneemt.
De school kan zelf verantwoording afgeven en wat de school met jouw dochter heeft gedaan, mag gewoon. Eerder in deze draad is al een verwijzing gegeven naar de bijbehorende regeling.
Ik stel niks geks voor. Er zijn regelingen, er zijn opleidingsinstituten en er is subsidiegeld. Het enige wat moet is dat de school de oplossing aan de leerling gunt. Zoals jouw school heeft gedaan. En hoewel de leerkrachten niet per se uitvoerder hoeven zijn van dat onderwijs, zijn zij het wel vaak die de mogelijkheid blokkeren. Omdat ze vinden dat het ze werk kost. Omdat ze het niet eerlijk vinden voor de andere lln (iedereen wil wel langer in bed blijven), omdat ze vinden dat de last van het fysiek naar school gaan bij de opleiding hoort. Wie het niet volhoudt is het diploma niet waard.
Allemaal knorrige private opvattingen. In het docententeam hoef je er vaak maar 1 of 2 te hebben om de vergadering tot een negatieve beslissing te laten komen.
Een loterij, een arena, duimen omhoog, duimen naar beneden en de meest dominante duim beslist.
Dat zou anders worden als het recht op onderwijs vertaald zou worden naar wetgeving die scholen en leerkrachten verplicht dat recht ook te respecteren.
Tot die tijd geldt er willekeur.
'Wat mij betreft ging het meer over de leerling en mogelijkheid dat vage
en langdurige klachten wel degelijk op een probleem kunnen duiden.'
Maar daarin zit toch het probleem: kunnen duiden. Je weet het alleen niet. Oudste had een moeizame periode, veel moe, veel vage klachten etc. Hij had een angina-infectie doorgemaakt, mogelijk met hetzelfde virus als waarmee zijn vriendin op de IC kwam te liggen met meningitis. Een arts-assistente van een waarnemende arts (veel dank voor haar) waarschuwde hem: als hij vaker vage klachten kreeg zou hij zich moeten laten testen op pfeiffer. dus toch maar naar de huisarts. Maar de huisarts wilde niet testen, want iedereen had wel pfeiffer. dus maar doormodderen.
Die huisarts hebben we aan de kant geschoven. Later, bij een andere huisarts, heeft hij toch nog een keer gevraagd om zo'n test en daaruit bleek dat hij wel pfeiffer had gehad.
Ja, dat hadden we graag geweten toen het acuut was. Want dan hadden we dat kunnen communiceren met de opleiding en een aangepast programma kunnen maken. Nu was het wisselen tussen stimuleren, motiveren, ziek melden etc. etc.
Uiteindelijk heeft hij, mede daardoor, te lang over zijn (HBO) opleiding gedaan en moet hij nu alles terugbetalen van zijn studieschuld. 30.000 euro. Ik zou die rekening graag bij de oude huisarts neerleggen.
Het probleem is alleen: je weet niet of vage en onduidelijke klachten op een echt probleem duiden. Dat kan een medicus onderzoeken. Maar als die medicus dat weigert, zoals bij mijn zoon, dan kun je niks. Ook een opleiding kan niet veel, hoewel ze binnen hun mogelijkheden wel hun best hebben gedaan (contact houden, extra ondersteuning bieden toen het weer ging etc.).
Als de problemen duidelijk zijn, zoals bij mijn nichtje, dan kun je verder gaan met de communicatie met school en kun je in overleg een plan maken wat haalbaar is. Voor beiden.
Als de problemen vaag en onduidelijk zijn zit er een ander probleem onder, dan dat ondewijskrachten geen zin hebben om mee te werken aan een oplossing, omdat ze het teveel werk vinden. Het onderliggende probleem is de duiding van de vraag.
Tsjor
Over een al te optimistische visie op het combineren van fysiek en online onderwijs, vandaag in Trouw: 'Ook het hoger onderwijs mag de toegangstesten verplichten, staat in de wet, maar alleen als er echt geen andere optie is. "Toch zijn wij
ongelukkig met deze clausule", zegt woordvoerder Gijs Dupont van de
vereniging van universiteiten VSNU. "Want mochten toegangstesten
verplicht worden, dan moeten universiteiten tegelijkertijd online en
offline onderwijs gaan geven. Dat is veel te veel gedoe."
En dat is het. In tijden van crisis kan er veel en wordt er echt keihard gewerkt om alles door te laten gaan, met alle wisselende regelingen. Dat betekent dat het onderwijs niet optimaal is, zoals veel ouders aangeven over de periode waarin hun kinderen online les kregen. Het is roeien met de riemen die je hebt en daar het maximale uit halen. Maar niet zomaar te vertalen naar een 'normale' situatie.
Vergelijkbaar met de zorg: ja, 1 verpleegkundige op 3 IC-bedden kan, als de nood aan de man is; maar dat wil niet zeggen dat het altijd kan, anders zouden we 1/3 van het verpleegkundig personeel kunnen ontslaan.
Tsjor
Mirjam: 'Wat mij betreft slaat dat onderwijs sowieso nergens op, het lijkt in
niets bedoeld om mensen vooruit te helpen. Het is eerder een barrière;
expres duur, suf, weinig doelgericht en ontoegankelijk.' Met dank.
Tsjor
tsjor schreef op 06-05-2021 om 11:24:
Mirjam: 'Wat mij betreft slaat dat onderwijs sowieso nergens op, het lijkt in
niets bedoeld om mensen vooruit te helpen. Het is eerder een barrière;
expres duur, suf, weinig doelgericht en ontoegankelijk.' Met dank.Tsjor
ik moet zeggen dat ik een naar gevoel heb over deze manier van discussiëren. Je hoeft het niet met elkaar eens zijn, maar hou wel respect voor elkaar en dat mis ik in deze zinsnede. je maakt mensen monddood, waarbij het wellicht lijkt alsof je een discussie hebt gewonnen, maar volgens mij is TS hier niet meegeholpen.
Maar goed, ik zal nu ook wel een persoonlijke sneer naar mij toegeworpen krijgen.
Ik zal even een nieuwe discussie beginnen over thuisonderwijs in Nederland aangezien deze pagina redelijk vol is.
Ingridtiem6 schreef op 06-05-2021 om 18:55:
Ik zal even een nieuwe discussie beginnen over thuisonderwijs in Nederland aangezien deze pagina redelijk vol is.
waarom? Draadje is toch nog lang niet vol.
Plantenbak schreef op 06-05-2021 om 19:08:
[..]
waarom? Draadje is toch nog lang niet vol.
Klopt ook wel. Maar goed. excuus
tsjor schreef op 06-05-2021 om 11:15:
'Maar daarin zit toch het probleem: kunnen duiden. Je weet het alleen niet. Oudste had een moeizame periode, veel moe, veel vage klachten etc. Hij had een angina-infectie doorgemaakt, mogelijk met hetzelfde virus als waarmee zijn vriendin op de IC kwam te liggen met meningitis. Een arts-assistente van een waarnemende arts (veel dank voor haar) waarschuwde hem: als hij vaker vage klachten kreeg zou hij zich moeten laten testen op pfeiffer. dus toch maar naar de huisarts. Maar de huisarts wilde niet testen, want iedereen had wel pfeiffer. dus maar doormodderen.
Die huisarts hebben we aan de kant geschoven. Later, bij een andere huisarts, heeft hij toch nog een keer gevraagd om zo'n test en daaruit bleek dat hij wel pfeiffer had gehad.
Ja, dat hadden we graag geweten toen het acuut was. Want dan hadden we dat kunnen communiceren met de opleiding en een aangepast programma kunnen maken. Nu was het wisselen tussen stimuleren, motiveren, ziek melden etc. etc.
Uiteindelijk heeft hij, mede daardoor, te lang over zijn (HBO) opleiding gedaan en moet hij nu alles terugbetalen van zijn studieschuld. 30.000 euro. Ik zou die rekening graag bij de oude huisarts neerleggen.
Het probleem is alleen: je weet niet of vage en onduidelijke klachten op een echt probleem duiden. Dat kan een medicus onderzoeken. Maar als die medicus dat weigert, zoals bij mijn zoon, dan kun je niks. Ook een opleiding kan niet veel, hoewel ze binnen hun mogelijkheden wel hun best hebben gedaan (contact houden, extra ondersteuning bieden toen het weer ging etc.).
Als de problemen duidelijk zijn, zoals bij mijn nichtje, dan kun je verder gaan met de communicatie met school en kun je in overleg een plan maken wat haalbaar is. Voor beiden.
Als de problemen vaag en onduidelijk zijn zit er een ander probleem onder, dan dat ondewijskrachten geen zin hebben om mee te werken aan een oplossing, omdat ze het teveel werk vinden. Het onderliggende probleem is de duiding van de vraag.
Tsjor
Ja maar tsjor, je laat je toch door een dokter niet zomaar zo weg sturen? Je kunt toch altijd een second opinion vragen?! Pfeifer is niet onschuldig.
Je foeselt wat over de onderliggende vraag en dat is niet nodig. Ten eerste is het voor de school niet relevant om te weten wat je hebt. Weten, constateren, dat je de school onregelmatig bezoekt is feitelijk genoeg om daar maatregelen voor te nemen. Vergeet niet dat het mes aan twee kanten snijdt: er zijn ook leerlingen die spijbelen om aan het onderwijs te ontkomen. Als je je als school dat niet laat gebeuren, je geeft onderwijs mee en maakt het onontkoombaar is spijbelen om die reden ineens niet meer zo leuk
In het geval van jouw zoon was het aan hem geweest om er iets volwassener mee om te gaan. Een hbo opleiding bevindt zich in de grote mensenwereld.
Mogelijk denk jij daar zelf anders over, maar ik begrijp dan weer niet waarom je voor jouw studenten en hun uitstelgedrag geen begrip hebt.
tsjor schreef op 06-05-2021 om 11:22:En dat is het. In tijden van crisis kan er veel en wordt er echt keihard gewerkt om alles door te laten gaan, met alle wisselende regelingen. Dat betekent dat het onderwijs niet optimaal is,
Maar het gaat helemaal niet over een crisissituatie. Het gaat over het alledaagse, het elke weekse, het ieder schooljaar weer terug kerende fenomeen van leerlingen die het programma op school niet volledig mee kunnen draaien.
Het is een standaard situatie waar een standaard oplossing voor kan bestaan. Jij raakt in paniek omdat het er niet is en omdat je ook nog denkt dat jij dat dan in je eentje zou moeten verzinnen, maar dat is natuurlijk onzin. Je hebt de methode die jullie in de klas gebruiken ook niet zelf gemaakt. Bestel een parallelle aanhaak versie voor thuis.
tsjor schreef op 06-05-2021 om 11:24:
Mirjam: 'Wat mij betreft slaat dat onderwijs sowieso nergens op, het lijkt in
niets bedoeld om mensen vooruit te helpen. Het is eerder een barrière;
expres duur, suf, weinig doelgericht en ontoegankelijk.' Met dank.Tsjor
Wat nou weer? Jij hebt die cursus en die eisen toch niet bedacht?
Dat was Rita Verdonk, weet je nog? Het geheel is expres opgezet om verblijf in Nederland voor mensen van buiten Europa extra moeilijk te maken.
Menig Nederlander zou niet slagen voor het diploma, om de onzin nog maar even verder uit te diepen
Er zal vanuit die hoek geen clementie komen. Elke bemoeilijkende factor voor de studenten is expres.
Ondertussen mag je het diploma ook halen via zelfstudie. Thuis dus.
Ingridtiem6 schreef op 06-05-2021 om 18:55:
Ik zal even een nieuwe discussie beginnen over thuisonderwijs in Nederland aangezien deze pagina redelijk vol is.
Ik zie dat je helemaal niet van plan bent te luisteren of te discussiëren. Een tip: je zoon mag, naast zijn opleiding, elke schriftelijke cursus doen die hij maar wil (die jij maar wil betalen). Hij kan daar zelfs onder schooltijd op school aan werken.
'In het geval van jouw zoon was het aan hem geweest om er iets
volwassener mee om te gaan. Een hbo opleiding bevindt zich in de grote
mensenwereld.'
Als we zeker hadden geweten dat het pfeiffer was had hij dat ook gedaan. Het lastige is, dat de verschijnselen op van alles kunnen duiden wat je dan ook op verschillende manieren benaderd en aanpakt. Bij volwassenheid hoort dat je meerdere opties onder ogen ziet, in plaats van doordrammen op één mogelijkheid; inclusief dat je ondertussen bekijkt wat je daar zelf aan kunt doen. Het kon ook depressie zijn of gebrek aan motivatie, of angst voor het vastleggen van jezelf of.... nou ja, zo waren er heel wat mogelijkheden.
'Ten eerste is het voor de school niet relevant om te weten wat je hebt.
Weten, constateren, dat je de school onregelmatig bezoekt is feitelijk
genoeg om daar maatregelen voor te nemen. Vergeet niet dat het mes aan
twee kanten snijdt: er zijn ook leerlingen die spijbelen om aan het
onderwijs te ontkomen. Als je je als school dat niet laat gebeuren, je
geeft onderwijs mee en maakt het onontkoombaar is spijbelen om die reden
ineens niet meer zo leuk.'. Raad eens, de leerling gooit het huiswerk weg en maakt niks.
Ik zou zeggen: begin zo'n school. Beste ouders en kinderen, je mag naar school komen, maar het hoeft niet, de reden maakt ons niet uit, wij zorgen altijd voor onderwijs. Uiteraard zijn wij verantwoordelijk voor de kwaliteit, dus als zoon/dochter niet het niveau haalt waarvan u denkt dat uw zoon/dochter dat zou kunnen, dan zijn wij daarvoor verantwoordelijk.
Tsjor
M Lavell schreef op 06-05-2021 om 08:18:
[..]
" Wat mij betreft ging het meer over de leerling en mogelijkheid dat vage en langdurige klachten wel degelijk op een probleem kunnen duiden"
Ja, natuurlijk kan dat. Maar dat is wel heel moeilijk te beoordelen door school, vooral natuurlijk als ouder en dokter het ook niet weten. Zo'n situatie kan met hetzelfde gemak 'geen zin ' e.d. betekenen. Blijft zuur natuurlijk, maar hoe zou je dat willen oplossen?
"Ik weet niet wanneer jij die ervaring had, maar verzuimregistratie is sinds 2009 automatisch en belandt dus automatisch op het bord van de lpa. Typisch naar het toeslagenaffaire-model: > x dagen/uren is verdacht. Je staat dus al 1-0 achter als de lpa contact opneemt."
Het speelde zo'n 9 tot 7 jaar geleden. Wellicht een kwestie van helemaal niet als verzuim noteren?
