Hoe herken je dyslexie bij hb kind?

Bij ons ging het andersom...

Hier problemen met lezen en spelling waar wij (school en ouders) niet de vinger op konden leggen. Hij moest er knetterhard voor werken, magere scores (maar geen E scores) terwijl iedereen had verwacht dat hij met twee vingers in de neus het zou moeten kunnen. Hij heeft zichzelf leren lezen toen hij 5,5 jaar was, begin groep 3 had hij een voorsprong van enkele maanden, halverwege groep 3 hikte hij tegen een achterstand aan.
Wij hebben dus aangedrongen op een dyslexietest (zelf betaald) en hierbij bleek dat hij HB was (verbaal veel hoger dan performaal trouwens) en behoorlijk dyslectisch.
Intelligente kinderen kunnen goed compenseren dmv tekstbegrip. Zoon heeft ongeveer dezelfde scores als jouw zoon. Hij is nog niet AVI-uit maar lezen is net iets onder gemiddeld (C), spelling een C (met heel veel RT en speciale methode voor dyslectische kinderen), rekenen A en soms B. Methodetoetsen op school voor spelling gaan redelijk, vrij spellen is een drama. Tafels niet kunnen automatiseren is wel een typisch dyslexiekenmerk.
Dus ja, het zou me niet verbazen als je zoon last heeft van dyslexie.

Ik weet niet of je de uitslag van de test nog hebt; dyslectische kinderen scoren vaak opvallend lager op de subtest 'cijferreeksen'.

Maxx en chippie

Dyslexie bij hoogbegaafde kinderen herkennen en erkennen is best lastig als het standaard dyslexieprotocol wordt gevolgd. Hoogbegaafdheid bij dyslectische kinderen herkennen en erkennen is overigens soms net zo lastig. Ik ben bezig met een onderzoek aan een universiteit over het herkennen van dyslexie bij hb-kinderen. Ik ben een vaste klant op dit forum en vanwege herkenbaarheid wil ik er op dit forum nog niet te veel over kwijt. Maar willen jullie meer weten over dit onderzoek, dan mag je mij wel mailen. Mail dan naar klarah211 apestaartje g mail punt com.
groetjes,
klara

Automatiseren

Je schrijft ook dat het automatiseren van de tafels niet goed lukt.

Dat was voor ons destijds een belangrijke aanwijzing dat er iets mis was, naast de D-score voor spelling.

Wanneer je kind intelligent is dan kan het heel lang gebreken compenseren, maar loopt het op een gegeven moment spaak.

Dyslexie is een probleem met automatiseren, dat gaat verder dan alleen spelling.

Je hebt je kind op IQ laten testen, waarom laat je je kind dan ook niet op dyslexie testen?

Wij kregen al argwaan in groep 4 maar school stuurde ons met een kluitje in het riet. Omdat we een redelijk slim kind zagen maar zonder het daarbij behorende rapport hebben we haar laten testen op intelligentie. Daar kwam een heel mooi profiel uit en verklaarde in ieder geval dat er iets niet klopte icm haar prestaties op school. Daarom hebben we daarna ingezet op een dyslexietest en de schroeven op school flink aan gedraaid.

Uiteindelijk is er in groep 8 (!) dyslexie geconstateerd. En daar heeft school geen bal aan geholpen.

Tijdens een testje op school kwam er niet echt dyslexie uit, maar al gauw bleek dat ze woorden had geraden. Brandweerman ipv brandweerslang, dat soort voorbeelden.

We zijn erg blij met de dyslexieverklaring, het heeft het leven van mijn dochter op de middelbare school een stuk beter gemaakt. Met die verklaring werd ze vanaf dag 1 serieus genomen.

Waarom moet het nou weer iets zijn?

Sorry, misschien kom ik wat hard over, maar waarom moet dit nou weer "iets" zijn? Een kind van 8, groep 5, die spelfouten maakt maar het verder prima doet. Ik snap dat je zorgen hebt, maar het is fout om gelijk (weer) aan een label te denken. Geef je kind vertrouwen in plaats van te denken in onmogelijkheden!

Roosje

Inderdaad, hard en blijkbaar geen idee...

Een dyslexieverklaring was hier juist een boost voor het zelfvertrouwen: ik ben niet dom, ik heb dyslexie.

Roosje

Met een dyslexieonderzoek weet je precies waar de schoen wringt. Het is vreselijk frustrerend om tig keer dingen te oefenen die je never nooit zult beheersen. Gebruik mogen maken van een tafelkaart/spellingcontrole kan dan een wereld van verschil betekenen. Je kunt dan juist meer aandacht besteden aan de talenten van het kind.

Voorbeeld: mijn kind kon ook niet automatiseren, maakte veel kleine foutjes en leek dus geen rekentalent. Uit intelligentieonderzoek (hoort bijdyslexieonderzoek) bleek dat hij een geweldig rekeninzicht heeft. Dat talent werd vertroebeld door zijn automatiseringsprobleem. Nu heeft hij een tafelkaart en een plusschrift voor rekenen. Dat geeft veel meer zelfvertrouwen dan een kind aan laten modderen...

Ja...

maar vertrouwen geven staat niet gelijk aan zeggen dat je kind dom is!

Huh? wat bedoel je?

Natuurlijk zeg ik niet dat een kind dom is. Mijn zoon heeft het me precies zo uitgelegd: ik dacht dat ik dom was, ik oefende heel hard en anderen die veel minder oefenden die gingen wel steeds een AVI niveau omhoog. Het was zijn gevoel en je kunt als ouders van alles zeggen, maar je kunt dat gevoel niet wegnemen. Met de testuitslag begreep hij wat er aan de hand was. Begrip/acceptatie is eerste en belangrijkste stap voor kinderen met dyslexie. De uitslag betekende voor hem meer zelfvertrouwen, minder frustratie, meer motivatie om te oefenen. Waar twee jaar geleden de boeken door de kamer vlogen, leest hij nu iedere avond een flink stuk met plezier.

Lees ook even mee...

ik denk bij mijn zoon van 8 nl hetzelfde...ik heb het al eerder aangekaart bij juf (groep 3/4), had E voor spelling, en kan de tafels niet geautomatiseerd krijgen. Spelling gaat al wel iets beter...maar hij voelt zich heel erg onzeker, en raadt veel woorden. Voelt zich "dom" bij oudere broer, waarbij dat allemaal vlekkeloos verliep.
Hij is hb getest, en kwam hoog uit, maar ik maak me wel ietwat zorgen als ik dit draadje dan lees, dat mensen er in groep 8 achterkwamen...pfff, ik bespaar hem dat liever...Maar goed, waar vind je iemand, die een test kan afnemen voor dyslectie, en kennis heeft van hb?

Nora:

Je kunt naar een orthopedagoog toe gaan en je kind daar begeleiding geven cq laten testen als daar aanleiding toe is.

Wij hebben juist expertise buiten de school gezocht omdat school de expertise niet in huis had, of in ieder geval niet genoeg want ze hebben mijn kind nooit serieus genomen.

Dat heeft de nodige gevolgen gehad voor haar zelfvertrouwen, maar ook met de omgang met klasgenoten. Die begrepen haar niet en snapten ook niet waarom ze bepaalde dingen niet kon en juist in andere dingen uitblonk. Nu de erkenning er is dat ze oa dyslexie heeft, heeft haar zelfvertrouwen een enorme boost gekregen. Zie je wel, ik ben niet dom. Ik kan het wel maar ik moet meer hulp/tijd hebben of dingen anders doen. En die uitstraling heeft ook weer effect op de omgang met andere kinderen. Haar eigenwaarde is enorm gegroeid.

Eerder werd gesuggereerd in dit draadje; waarom er nu een label op plakken? Dat wil je als ouder ook helemaal niet maar zo ondertussen heb ik geleerd om altijd te vertrouwen op mijn eigen intuitie. Ik heb altijd gezegd dat er iets niet klopte, ook al wuifde school dat weg. Mijn vermoedens bleken wel erg juist en ik we hebben er een waar gevecht voor moeten leveren. Als school het wegwuift en ze zitten mis, dan is het aan jou als ouder om voor het belang van je kind op te komen als je denkt dat er iets niet klopt.

De starter van het draadje legt haar verhaal niet voor niets hier neer, ze heeft belangrijke signalen.

Moppeke en nor@

Moppeke: niet vaak herken ik mij zo in het verhaal als wat jij schetst. Het gevoel dat er iets niet klopt, inclusief wegwuiven door school.

Toen twee vriendjes afzonderlijk vroegen waar hij toch twee dagen was geweest, vertelde hij zelf het verhaal dat hij een test had gedaan omdat hij niet zo goed kon lezen. Hij straalde omdat hij toen net wist dat hij niet dom was. Toen zeiden zijn twee vriendjes afzonderlijk maar hij weet zo veel en snapt alles direct met rekenen. Echt goud waard, wat een boost! Dat hij veel wist was hem zelf nog nooit op gevallen. Eindelijk kreeg alles een plekje.

Nor@: intelligentietest en dyslexietest zijn twee verschillende testen. Dyslectische HB kinderen vallen in het dagelijks leven nauwelijks op (scores te goed voor dyslexie, te slecht voor H. Maar doe je een HB test (die heb je al) en een dyslexietest dan is het al heel snel duidelijk. Mijn zoon haalt C's voor lezen maar is echt zo dyslectisch als een deur volgens de test. Ze testen oa benoemsneldheid van gekleurde vakjes en dat heeft weer niets met IQ te maken. Kortom de IQ test wordt niet beïnvloed door dyslexie en dyslexietest wordt niet beïnvloed door hoog IQ. In dagelijks leven wel.

Iedere orthopedagoog/psycholoog kan dat. En ik ben nu meerdere keren bij een orthopedagoog/psycholoog geweest met mijn kinderen en 'toevallig' zat er iedere keer een moeder of kind in de wachtkamer met de combi slim en dyslectisch.

Roosje

"Sorry, misschien kom ik wat hard over, maar waarom moet dit nou weer "iets" zijn? Een kind van 8, groep 5, die spelfouten maakt maar het verder prima doet. Ik snap dat je zorgen hebt, maar het is fout om gelijk (weer) aan een label te denken. Geef je kind vertrouwen in plaats van te denken in onmogelijkheden!"

Er hoeft niet perse iets te zijn maar vragen mag toch wel.
Waarom moet er nu taboe op een vraag stellen, komen?

Dom

Toch vraag ik me af hoe er gereageerd wordt als een kind na allerlei testen wel "gewoon dom" blijkt te zijn (beneden gemiddeld IQ). Heeft hij/zij dan wel reden om een laag zelfbeeld te hebben?

Label

Het zou fijn zijn als alle kinderen die leerstijl en onderwijsondersteuning kunnen krijgen die ze nodig hebben om obstakels in het leren te overwinnen. Zolang dat niet vanzelf spreekt is het voor jou als ouder belangrijk om dat te signaleren en er gepaste actie op te ondernemen. We weten steeds beter hoe we kinderen daarin kunnen helpen, net dat zetje geven dat ze het zelf verder goed kunnen doen. Dat negeren en hopen dat het vanzelf wel goed komt kan ook goed zijn maar de meeste ouders komen in het geweer omdat hun kind ongelukkig wordt over een kleinigheid die ze vaak ook nog aangerekend wordt in de klas. De meeste leerkrachten werken nog met lui, dom, onattent, onopgevoed en dergelijke. Vaak zijn het juist de jongere leerkrachten die zelf observaties hebben waar je als ouder wat mee kunt.
Ook hebben de scholen de neiging om bij achterblijvend onderwijsaanbod het functioneren van jou kind daarvoor verantwoordelijk te houden en ook daar kun je je kind maar beter steunen en zaken duidelijk krijgen. Hier weer 2 oudergesprekken waar het achterblijven van resultaten in 2 vakken geprobeerd werd in de schoenen van mij en mijn kinderen te wrijven. Echter heeft de school voor het ene vak een onderwijsmethode die niet werkt bij kinderen met een vorm van autisme, ik gooi me er dan voor allebei ook weer helemaal in om ze daar thuis mee te helpen en voor het andere vak hebben ze al een kwartaal geen fatsoenlijke les meer gehad en moet het onder druk nu achter elkaar ingehaald worden. Werkt ook al niet bij kinderen met een vorm van autisme.
En het gaat niet om dom of slim maar om je kind weerbaar te maken in het onderwijsproces en juist duidelijk te maken dat we niet allemaal hetzelfde zijn en dat dat ook niet hoeft te leiden tot een gebrek aan levensgeluk.
En zolang er ouders en onderwijskrachten zijn die liever ontkennen dat je wat kunt met die verschillen en dat kinderen daar prettiger mee kunnen leren en resultaten kunnen verbeteren en een kader krijgen om die verschillen te verklaren en te accepteren, kun je als ouder maar beter zelf in de houding staan voor je kind.

Paar dingen

Veel leerkrachten geloven heilig in een één op één verband tussen automatiseren en resultaten bij rekenen. Maar juist slimme kinderen hebben geautomatiseerde vaardigheden niet nodig om goed te kunnen rekenen. Zaten er dusdanig veel keersommen in de citotoets dat het niet beheersen van de tafels het verschil tussen een A en een B kan verklaren? Had hij zoveel fout in de keersommen of kostte het hem zoveel tijd dat hij de toets niet afkreeg? Dat zou ik van de juf willen weten.

Iets anders: mijn dochter voelde zich evengoed nog dom hoewel ze zwart op wit had dat ze dyslexie heeft. Ze weet wat dyslexie is, dat ze er niks aan kan doen dat ze dat heeft, dat ze harder moet werken dan een kind zonder dyslexie en dat ze verder hartstikke goed kan leren. Maar altijd een dikke onvoldoende voor je dictee, je opstel dat er uit ziet alsof je in groep 3 zit in plaats van groep 8, dat doet haar zelfvertrouwen op dat gebied geen goed.

Oh ja, volgens dit stuk houdt een hoge verbale score wel, en een hoge performale score niet verband met schoolse prestaties. http://www.eduratio.be/vpkloof.html

skik

Skik:

Nog even over het rekenen:

Halverwege groep 4 werd er bij mijn dochter op school 'het nieuwe rekenen' geintroduceerd.
Een killer voor een kind als dat van mij.

Ik heb meerdere keren erop gehamerd dat er toch ook kinderen zullen zijn die veel beter kunnen rekenen op de oude manier dan op 'de nieuwe'. Maar nee, iedereen moest over op de nieuwe methode. In groep 7, toen wij aangaven van school te veranderen zeiden de leerkrachten dat ze inderdaad op iets terug wilden komen; dat er inderdaad kinderen zijn die beter gebaat zijn bij de oude manier van rekenen.

Voor mijn kind het het veel beter geweest, de oude manier. De nieuwe manier is voor haar veel te veel stappen.

Daarmee wil ik eigenlijk zeggen dat de manier van onderwijs geven ook erg bepalend kan zijn voor de resultaten van het kind. En dat dit ook grote invloed kan hebben wanneer je kind moeite heeft met bepaalde lesstof.

Die onvoldoendes blijven naar, dat ben ik helemaal met je eens. Je kind doet zo haar best en dan komt dat resultaat er niet uit.

Skik

"Maar altijd een dikke onvoldoende voor je dictee, je opstel dat er uit ziet alsof je in groep 3 zit in plaats van groep 8, dat doet haar zelfvertrouwen op dat gebied geen goed"

Wat sneu voor haar! Maar doen ze dan niets aan compensatie (voor opstel laptop gebruiken met spellingscontrole) en dispensatie (fouten minder hard aanrekenen)? Ga eens terug naar de ortho/psycho en vraag of zij daarover iets in dyslexieverklaring wil zetten.

Hier gelukkig geen rapporten met cijfers. Hier wordt inzet en dingen die wel goed gaan beschreven in rapport (verhaaltje), ouders krijgen wel Citoscores te zien. Dit betekent voor ons cognitief zwakke, hardwerkende buurjongetje dat hij een prachtig rapport heeft.

Ici, moppeke en chippie

Ici, volgens mij bedoelen de meeste mensen hier dat de dyslexieverklaring het 'bewijs' is voor je kind dat het niet dom is, niet het IQ-getalletje. Ik heb het IQ-getal juist niet aan mijn dochter verteld omdat ik haar niet in een fixed mindset wil hebben. http://www.eduratio.be/dweck.html

Moppeke: dat bedoel ik. Bij rekenproblemen hoef je niet meteen aan dyslexie o.i.d. te denken, het kan ook zijn dat een bepaalde methode niet aanslaat bij je kind.

Chippie: de basisschool deed niks, ondanks de simpel toe te passen aanbevelingen van slechts een half A-viertje van de orthopedagoge/psychologe. Laptops? Ik heb al moeten zeuren om een gesproken versie van de entree- en eindcito. Een kladblaadje bij rekenen gebruiken om de tussenstappen te noteren mocht niet. Gelukkig zit ze nu op een vo-school die het Walhalla voor dyslecten is. Dankzij deze school staat ze mooie voldoendes voor de vreemde talen. Dit vanwege mondelinge toetsen en het niet of maar voor de helft meerekenen van spelfouten (docentafhankelijk). Of het mogen overdoen van een toets waar ze een 2 voor haalt. Toetsen zijn standaard verkrijgbaar in groot lettertype op gekleurd papier,ze krijgt extra tijd en als ze een laptop zou willen kan dat stante pede. Niet alleen doen de goede resultaten haar zelfvertrouwen goed, ze léért ook. Omdat school daar voornamelijk op gericht is, niet op beoordelen en suffe regeltjes. Heerlijk.

skik

Roosje

Ik heb hetzelfde probleem met dit verhaal. Een kind kan niet spellen en is niet goed in rekenen, maar natuurlijk wel hoogbegaafd!

Zijn er nog wel eens kinderen gewoon een beetje dom?
Gewoon niet zo'n hoogvlieger?

Hoe komen we straks aan de stucadoors en loodgieters om onze bejaardenflats te onderhouden? Importeren uit Polen terwijl onze eigen hoogbegaafde minkukels met een rugzakje in de WAJONG zitten?

Nabrander

Ik kom nog even terug op mijn eerdere posting in dit draadje. Waar ik een probleem mee heb, is dat men gelijk gaat zoeken naar een verklaring waarom een kind ergens niet zo goed in is. Met andere woorden, het is eigenlijk niet de bedoeling dat een kind afwijkt van de middennorm en dus zoeken we naar iets wat dit "vlekje" kan goed praten, namelijk het grote "maar hij/zij kan er niks aan doen, want het komt door een stoornis". In andere woorden, met een label kan je kind er niks aan doen. Begrijp me goed, het kind kán er natuurlijk ook niks aan doen, maar dat wil niet zeggen dat het d.m.v. een of andere verklaring in de achterzak weggepoetst kan worden. Iemand hierboven merkte op hoe het dan wel niet moet voelen voor kinderen die écht (natuurlijk niet al die hoogbegaafde kinderen met allerlei andere problemen) een beetje dom zijn. Inderdaad, mijn medeleven gaat meer naar die kinderen uit. Want helaas is daar, voor zover ik weet, nog geen label voor. Zoiets als: mijn kind is een beetje dom, maar hij kan er niks aan doen, want ik heb een "niet-dom-verklaring". Ik zeg hier overigens niet mee dat de kinderen met dislectie eigenlijk dom zijn, absoluut niet hoor, maar ik vind het dus fout om gelijk op zoek te gaan naar een verklaring. Dat gebeurt echt veel te veel, want laat 10 kinderen testen op iets en 6 hebben er wel wat. En aangezien de vragensteller twijfelde wat te doen, heb ik mijn mening gegeven. Niet slim uiteraard, want dan krijg je gelijk iedereen over je heen. Maar goed, wie weet leuk voor de discussie.
Laatste opmerking: ik snap ook wel dat het onderwijs niet echt meewerkt, want als ze alle kinderen die onder of boven het gemiddelde nou eens gewoon onderwijs zouden geven i.p.v. te sturen op extra rugzakjes, dan hebben ouders ook niet meer zo'n behoefte aan een label, schat ik in...

Ongenuanceerd

Een beetje ongenuanceerd bericht dit!

Toch snijdt het wel een beetje hout. 2% van de leerlingen zou volgens de definitie hoogbegaafd zijn en 2% zwakbegaafd. Toch heb ik het idee dat ik hier veel meer voorloop- en HB topics zie dan zwakbegaafd en moeilijk leren topics.

Laatst was er er dan toch een topic over een kind voor wie het allemaal te snel ging..maar ook dat werd al heel snel richting 'hij/zij verveelt zich vast' gebogen!

Voorsprong is geen indicatie

"Toch heb ik het idee dat ik hier veel meer voorloop- en HB topics zie dan zwakbegaafd en moeilijk leren topics. "
Dat klopt. Maar dat komt niet omdat al die kinderen HB zijn. Het heeft te maken met het beeld dat mensen van school en onderwijs hebben. Dat school 'moeilijk' is, dat kinderen daar heen moeten om bij te leren, etc.
En dat is een fabeltje.
Het niveau dat behaald moet worden (de 5,5/6,5) wordt door 75% van de leerlingen gehaald (fundamenteel niveau)
Het niveau waarop extra aangeboden wordt bestrijkt dat gewone niveau en een beetje daar boven (streefniveau,7/8) en wordt door 50% van de leerlingen behaald (de helft zit uren per week uit zijn neus te eten).
Ondanks dat het expertniveau niet structureel wordt aangeboden op scholen, wordt dat toch door 10% van de leerlingen behaald. (Cijfers uit its normering referentieniveaus).
Wie denkt dat scholen maatwerk naar kunnen leveren (eruit halen wat erin zit), komt al snel met vragen: Verveelt mijn kind zich niet? Zou mijn kind met een hoger aanbod (expertniveau) meer leren?
Het antwoord op die vragen is meestal "ja". Meestal halen kinderen het niveau dat wordt aangeboden of zelfs een beetje meer dan dat. Het basisonderwijs is makkelijk en vraagt niet zoveel.
Het aanbod is erop gericht om kinderen 1000 uur per jaar bezig te houden. De tijd is de verplichte factor, niet dat wat je leert of kunt leren.
Er is nooit onderzocht wat kinderen zouden kunnen leren in een bepaalde tijd. Wel blijkt uit onderzoek naar schooltijden dat hetzelfde resultaat met gemak bij 200 uur minder behaald kan worden (Europees gemiddelde). Eigenlijk: hoe korter de lestijd per jaar, hoe effecienter het onderwijs. Meer uren leidt tot meer uitspreiden en daarmee automatisch tot meer vervelen bij veel meer kinderen.
Dat leidt allemaal niet tot meer leren. Er is nu eenmaal een concept van wat kinderen zoal minimaal nodig hebben voor het vervolgonderwijs en de maatschappij. Daar blijft het aanbod bij, keurig opgedeeld in plakjes per leerjaar en zonder rekening te houden met wat kinderen feitelijk zouden kunnen leren. Op onderdelen te weinig en te langzaam voor velen, op andere onderdelen juist weer een beetje snel. Dat is het productieproces.
Kinderen die al kunnen lezen in groep 1 zijn niet per definitie hoogbegaafd (het gros zou dat kunnen leren, maar de meesten houden zich met andere dingen bezig).
Kinderen die nog niet kunnen lezen in groep 4, kunnen ook hoogbegaafd zijn.
De ontwikkeling van individuele kinderen is wel te begeleiden met standaard modellen, maar ze eraan afmeten (kan dit al, of kan dat nog niet) gaat mank.
Groet,
Miriam Lavell

Jammer zeg

School is dus voor de meerderheid heel goed te doen, dus al gauw 'te makkelijk'. Ook als je niet superslim bent zit je daar al mee.

Jammer zeg, dat er dan niet meer uit gehaald wordt..

Solidaritiet

Houdt een beetje op als je zoals wij zo belazerd zijn door het zorgsysteem. Ik voel me echt wel een grote naieveling. Geld op kan ik nog snappen maar wat ik niet snap is het wespennest van het Passend Onderwijs en de jeugdhulpverlening. Dat zijn wat mij betreft gewoon vreselijke instanties waar je doorheen moet om iets voor je kind te kunnen doen. Ik wordt dan ook altijd een beetje mismoedig als mensen denken dat je als ouder voor je gemak kiest als je daar een beroep op probeert te doen.

Annej?

Ik snap je berichtje niet zo in relatie tot dit draadje.

Moppeke

Ja sorry Moppeke, had beter onder moet school voor opvang zorgen bij staking gekund, ik las hier half mee en reageerde te snel. Ik snap wel steeds beter de verschillende posities maar ik snap natuurlijk ook ouders steeds beter als je ziet hoe onnodig het is dat je kind niet meekomt omdat met wat simpele aanpassingen het zoveel beter gaat en kost me een moeite om dat voor elkaar te krijgen. En dan lig je als ouder ook onder vuur, niet alleen bij de leerkrachten maar ook bij andere ouders die vinden dat je teveel vraagt en maar liever je kind een praktisch vak kan laten leren terwijl die daar misschien helemaal niet geschikt voor is of doodongelukkig wordt van het veel lagere niveau en tempo. Echt tot elkaar kom je hier vast niet maar jammer is het wel. Daardoor blijft het allemaal nogal amateuristisch en voor sommige kinderen is school dan ook een soort heilig moeten waar je niet blij van wordt.
Ik kan me toch echt wel een heel andere schooltijd heugen en ik vind het jammer dat het voor mijn kinderen zo'n zware tijd is die met wat eenvoudige aanpassingen zoveel lichter was geweest.

Maar toch....

Het komt misschien verkeerd over. Zo van je hebt toch een slim kind, hij hoeft toch niet perfect te zijn. Natuurlijk niet, er is een verschil tussen dyslexie en ergens niet zo goed in zijn. Het tast toch het zelfvertrouwen van een kind aan. Dyslexie is meer dan alleen maar niet kunnen spellen. Bv moeite om namen te onthouden en je niet zo goed kunnen concentreren in drukke omgeving. Stel dat zoon dyslectisch is er duidelijkheid is. Denk ik niet dat hij zich minder dom zal voelen. Maar ik denk wel dat de school en de juf hem anders zal benaderen, wat beter is voor zijn zelfvertrouwen. Als ik mijn 2 zonen vergelijk is de jongste niet minder Hb dan de oudste. Ik denk dat als er geen duidelijkheid komt er eerder een risico is op een wajong dan wanneer zoon hulp krijgt en bezig te zijn met wat hij goed kan (hij is enorm creatief en origineel. Heeft een enorm ruimtelijk inzicht. In plaats van steeds maar weer spelling oefenen terwijl je er niets mee opschiet. Bedankt voor alle reacties. Ik heb eerlijk gezegd de neiging om te verdedigen dat hij echt wel Hb is.

Beelddenker?

Zou je zoon een beelddenker kunnen zijn, MaxX? Kijk eens op www.ikleeranders.nl. Daar staat een omschrijving en een rijtje vragen. En eventueel dus een oplossing om hem anders te leren leren.

Hier ook een dochter die moeite heeft met spelling, in groep 7 nog lang niet alle tafels kent en die niet kon klokkijken. Met de ikleeranders-training een kwartier voor een nieuwe tafel (!) en net zo lang om de klok door te krijgen. Ik ben erg enthousiast! (en nee, geen aandelen )

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Skik? ot

Hoi Skik,
ik haak een beetje laat aan, ivm vakantie

Ben hard op zoek naar zo'n walhalla school. Zit die school van jullie misschien in de buurt van Almere?