Hoe ontdek je hoogbegaafdheid?
Ik heb al een tijdje het vermoeden dat mijn zoon van net 7 jaar hoogbegaafd is. (en waarschijnlijk ook hoogsensitief). In eerste instantie dacht ik dit omdat mijn zoon extreem " verlegen" is. Hij praat niet met andere mensen, kijkt ze niet aan, is erg onzeker, etc. Vorig jaar in groep 3 was ie na een half jaar al avi uit met lezen, en hij had allemaal a-tjes op zijn rapport, heel leergierig, altijd al geweest. Hij heeft ook een talentje voor drummen, dus binnenkort op drumles.
Ik lees momenteel het boek over het hoogsenstieve kind en ik herken echt veel...
In de klas zit ie met nog een knulletje die hetzelfde niveau heeft en nog 2 die ook al avi8 lezen. 4 kinderen die al ver vooruit lopen, want ze zitten net 4 weken in groep 4, maar krijgen al stof uit groep 5.
Zo, even in t kort.
Gisteravond was er een ouderavond en met de 2 ( van de 3) andere moeders vroegen we de juffen of deze kinderen nu hoogbegaafd "kunnen" zijn of dat ze gewoon slim zijn??
We kregen niet echt een bevredigend antwoord. Wij, de ouders, willen ze eventueel laten testen,
Mijn vragen:
Maakt het veel uit of je weet dat je kind slim of hoogbegaafd is?? Waarschijnlijk wel wat betreft de aanpak???
En waar laat je de test doen? Ik heb wel eens gelezen dat dat via school gebeurt, maar ook dat veel juffen het niet opmerken als er een hb kind in de klas zit.
De juf zei dat ze pas actie ondernemen als er " problemen" zijn met een kind..
Mijn zoon voelt zich erg prettig in zijn klas en is totaal geen probleemkind in de klas, heel braaf en stil, dus in die zin zal ie niet opvallen..
De juffen doen in ieder geval (nog) niets met onze kids..
Graag wat tips, meningen, adviezen en ervaringen??
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Charlotte
"Maakt het veel uit of je weet dat je kind slim of hoogbegaafd is? Waarschijnlijk wel wat betreft de aanpak???"
Intelligentie is een glijdende schaal. Het verschil tussen een IQ van 129 en 130 is heel klein. Maar bij 129 spreek je over slim en bij 130 over hoogbegaafd.
Elke aanpak voor een slim of hb kind moet redelijk op maat zijn. Ik verwacht geen grotere verschillen tussen een 129 en 130 kind (of 120, 130 of 140) kind dan tussen een 130 en 130 kind.
"En waar laat je de test doen? Ik heb wel eens gelezen dat dat via school gebeurt, maar ook dat veel juffen het niet opmerken als er een hb kind in de klas zit."
Scholen hebben vaak maar een beperkt budget om te testen. Het lijkt me duidelijk dat als een kind in groep 3 avi-uit is, dat dat niet onopgemerkt blijft. Als school het goed oppakt, heb je geen test nodig. Loop je in de aanpak van school tegen problemen aan dan is een test wel handig om school mee om de oren te slaan.
"De juf zei dat ze pas actie ondernemen als er "problemen" zijn met een kind."
Wij hebben er ook voor gekozen om onze jongste (psycholoog en school geven aan dat hij absoluut hb is) (nog) niet te testen. Wat hebben we aan een etiketje met zijn iq er op. Wij zijn tevreden over de aanpak van school.
"De juffen doen in ieder geval (nog) niets met onze kids."
Okee, dat vind ik wel zorgelijk. Je kind zit nu in groep 4 en is avi-uit. Hoe en wat doet hij dan met lezen? Hebben ze wel eens doorgetoetst (Cito's laten maken van volgende schooljaar)? Bieden ze hem extra dingen aan? Hier zijn dus allerlei zaken ingezet (inclusief versnelling) zonder een officieel onderzoek. Ik zou het dus wel aankaarten.
Bij ons
begon het belletje te rinkelen toen dochter naar school ging. Ze liep niet echt voor, was geen uitmuntende leerling maar anders, echt anders dan de rest. Ze is onze oudste dus voor ons was het ook allemaal nieuw. Naar aanleidingen van opmerkingen op dit forum ben ik toen over hoogbegaafdheid gaan nadenken. School wist niet wat ze ermee aan moesten, dochter kreeg pluswerk maar was ook daar binnen 2 weken op uitgekeken. juf zat met haar handen in het haar want wat moest ze haar te doen geven. Wij hadden een kind dat letterlijk schoolziek was. 3 dagen na haar 6e verjaardag is ze getest en daar kwam inderdaad HB uit en een flinke sociaal emotionele voorsprong. We zijn toen van school veranderd en ze is een jaar versneld. Bij ons was het dus inderdaad zo dat problemen aanleiding waren om te testen.
Het geeft ons en de school meer duidelijkheid. De twijfel en onzekerheid voor ons is weg. dochter is namelijk nog niet avi uit, ze kan nog niet groep 5 niveau rekenen. dochter is namelijk ook nog ergens anders heel goed in en dat is aanpassen, aanpassen aan het niveau van haar omgeving, vroeger deed ze dat naar onderen nu naar boven.
Lastig begrip
Ik vind zelf dat ik niet zoveel aan het begrip 'hoogbegaafdheid' heb. Voor mij is het veel interessanter wat mijn kind nodig heeft en of het dat krijgt.
Een test is altijd een moment-opname. Bovendien is het maar een test. Alle dingen die ze niet meten zijn er ook.
Stel een kind wordt getest, IQ net boven de 130. Sommige dingen gaan goed, andere minder. Het heeft faalangst, of past zich te veel aan, of verveelt zich heel erg.
Nu wordt de test herhaald en het kind heeft een IQ net onder de 130. Heeft het nu andere behoeftes? Is er een andere onderwijskundige aanpak nodig?
De moderne theorievorming komt heel erg terug op het idee dat je 1x meet en dat je dan voor de rest van je leven wel of niet hb bent. Zo werkt het niet. Het gaat altijd om relatieve waardes, bij een test word je vergeleken met leeftijdgenoten.
Ik denk wel dat je 'anders' kunt zijn, dat je bij een groep hoort die dingen anders ervaart, andere problemen en andere mogelijkheden heeft. Dan kan het nuttig zijn daar meer info over te krijgen, beter naar jezelf en je behoeftes te leren kijken. Maar dat moet veel breder opgepakt worden, daar heb je eigenlijk geen test voor nodig.
Het gevaar van testen voor school is dat zolang leraren weinig van hb weten en er weinig interesse voor hebben er een schijnduidelijkheid ontstaat. Die leraren hoeven niet het IQ te weten van een kind, ze moeten handvatten krijgen hoe ze de behoeftes op leergebied van een kind in kaart kunnen brengen. Dat kan prima zonder test. Ik heb het hier al vaker verteld, maar wij hebben de rapportage aan school teruggebracht tot concrete (en onderbouwde) aanbevelingen. Alle resultaten en zeker alle deeltestresultaten hebben we voor onszelf gehouden, omdat we niet willen dat er een versterkende werking van uit zou gaan doordat de leraren menen in het kind te zien wat toevallig die ene dag uit de test is gekomen.
Om terug te komen op je vraag: nee, het maakt geen biet uit om het IQ van je kind te meten want zoals ik hierboven al zei staat die waarde niet in steen gehouwen. Je kind is geen test.
Een ander punt is dat de juffen bij jullie op school aan een veelgeziene kwaal in het onderwijs lijden. Zodra kinderen op of boven de norm presteren is het niet interessant wat ze kunnen en hoe ze zich verder kunnen ontwikkelen. Daardoor ontberen slimme kinderen gelijke kansen om leerstijlen, strategieën en zelfkennis te ontwikkelen. En dat kan ze later opbreken. Actie is dus nodig. Doortesten, zelfstandiger taken aanbieden, compacten en verrijken. Al die dingen zijn veel belangrijker dan tests.
Een docent die op tests afgaat vertrouw ik niet. Ik zoek een docent die het kind ziet. Het ene jaar hebben we dat meer dan het andere, en in zo'n jaar zie ik mijn kind opbloeien.
Bij ons...
Onze dochter (nu 8) las voordat ze naar school ging, de juf in groep 1 vond dat ze erg ver voorliep. Ze vond het heerlijk op school, deed groep 2 en 3 in 1 jaar om te voorkomen dat ze zich erg zou gaan vervelen in groep 3. In groep 4 ging het wel goed maar ze deed haar werk zonder veel interesse. Ze kreeg wel wat pluswerk. Pas in groep 5 werd ons duidelijk dat ze gewoon van alles aan het invullen en opschrijven was wat ze al lang wist. Ze hoefde toen ook niet meer met alle vakken mee te doen. We hebben haar laten testen omdat er hier in de buurt verschillende mogelijkheden zijn voor hoogbegaafde kinderen (plusklas voor 1 dagdeel, Leonardoschool), om daar toegelaten te worden was de uitslag van een test nodig. Nu ze de uitslag heeft merk ik dat ik zelf beter durf te vragen om extra/ander werk voor haar. En ze is geplaatst in een plusklas.
We hebben de test laten uitvoeren bij een bureau hier in de buurt. De Leonardo-school heeft ons een lijst gegeven met goede testbureau's.
Dat is waar
.. je kan een score inderdaad nodig hebben voor Leonardo of plusklas. Dat was voor ons ook een overweging, met de test worden de mogelijkheden duidelijker.
Duidelijk
Goed, het is dus beter te zorgen dat ie genoeg gestimuleerd wordt en voldoende aangereikt krijgt, dat dus goed in de gaten houden. Dan maakt een test voor school niet veel uit.
Zou zo'n test wel uitkomst bieden voor de thuissituatie, aangezien hij anders is dan anderen, of zit hem dat misschien in het hoogsensitieve gedeelte.?
(even voor de duidelijkheid, die etiketjes vind ik op zich naar klinken, maar zo weten de meeste in ieder geval een beetje wat voor kind hij is)
Zo weet ik dan ook hoe ik hem soms kan benaderen.
Hier thuis is ie over het algemeen net als elk ander kind, vrolijk, ook wel eens brutaal ofzo, maar soms communicatief wat anders.( En zoooo emotioneel!!!)
Voornamelijk dus naar anderen, kennissen, moeders van klasgenootjes, ze vinden hem zo lekker rustig, vanmiddag had ie een feestje, ze zouden er wel meer van hem willen krijg ik dan te horen maar als we weggaan, kan hij de mensen niet aankijken of gedag zeggen... Ik weet dat zij hem ondertussen wel kennen maar voor vreemden kan dat "onbeleefd" overkomen.
Ik leer al dat ik het mensen niet moet uitleggen waar hij bij is, anders gaat ie zich daar wellicht naar handelen, maar ik vind het wel moeilijk, daar wil ik dus wel wat over leren.
Om een vraag te beantwoorden wat mijn zoon zelf vind.. Met hem gaat het goed in deze groep , hij voelt zich thuis en op zijn gemak, iedereen vind hem aardig en andersom, dus ik zou hem niet naar een andere groep willen sturen, gek genoeg kan hij soms met een groepje de leider zijn, als ie zich maar veilig voelt.
Nu gaat het goed, merk ik, hij is volgens mij wel trots op zichzelf...ik zie hem groeien, ze hebben met hun viertjes wel door dat ze heel goed zijn, ook wel fijn dat ie niet in zijn eentje is daarmee...
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Plusklas
Dat lees ik nu veel hier, wat is een plusklas, die term ken ik nog niet bij ons op school. Zou het zoiets zijn als stof uit de volgende groep alvast krijgen??
Egberdien, wauw, daar raak ik echt van onder de indruk van je dochter, dat is toch wel heel uitzonderlijk. Ik begrijp dat je met hb veel verschil kan hebben dus, of ...wij (de drie moeders) denken misschien toch te snel aan hb??
Maar de reden die ik voornamelijk had om aan hb te denken was meer door hoe hij als persoon is, en in combinatie met dat leergierige en vooroplopen ga ik een beetje in die richting zoeken.
Of haal ik dingen door elkaar?
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Hb (lang)
In het kort (ahum, lang) mijn ervaring: Hoogbegaafde kinderen zijn eigenlijk al hoogsensitief. Dat kun je ook lezen in het boek van Tessa Kieboom "Hoogbegaafd: als je kind (g)een Einstein is. Ze ervaren de wereld anders, nemen informatie anders in zich op, verwerken het anders en passen het anders toe. Ze zijn vaak gevoeliger, hebben een sterk gevoel voor rechtvaardigheid en denken door waar anderen hun schouders ophalen en doorgaan. Ondanks de vele verschillen tussen de ruwweg zes verschillende hb profielen zijn er daarnaast vele overlappingen tussen hb, AD(H)D, Asperger en hoogsensitiviteit. Veel kinderen krijgen een verkeerde diagnose of men verdenkt ze onterecht van het zijn van hb als ze bijv. Asperger hebben of men vermoedt ADD terwijl ze alleen maar hb zijn. Zoals jij jouw zoontje beschrijft kan hij heel goed hb zijn en gewoon verlegen van nature maar het kunnen ook kenmerken zijn van Asperger. Combinaties komen natuurlijk ook voor maar het vergt een specialist met kennis van al deze ontwikkelings- en gedragsstoornissen om de kluwen te kunnen ontwarren.
Mijn zoontje (9,5 en nu in groep 8) is dus zeer hoogbegaafd en hoogsensitief (hij heeft ook ADHD en een angststoornis). Ik vermoedde al vrij vroeg dat hij ook hb was, net als ik. Ik herkende veel dingen: het zeer nieuwsgierig zijn, verbaal erg sterk, nauwelijks slapen, erg gevoelig, doordenken, filosoferen, het naadje van de kous willen weten, oren en ogen 24/7 wagenwijd open, wachten met zindelijk worden/fietsen/praten totdat hij zeker wist dat hij het meteen goed kon, liever met oudere kinderen en volwassenen omgaan dan met leeftijdsgenoten en zo veel meer.
Op het CB sprak men op zijn tweede jaar al over een ontwikkelingsvoorsprong en op zijn zevende heb ik hem laten testen nadat we al een paar jaar in behandeling waren bij een kinderpsycholoog voor angsten. Van ADHD was toen nog geen sprake. Ik heb hem na het eerste jaar van zijn eerste school afgehaald omdat hij wilde leren lezen en schrijven en met de computer werken maar school vond dat hij moest kleuren, knippen en plakken. Allemaal gefrobel dat hij niet interessant vond. Hij mocht ook niet met oudere kinderen omgaan terwijl hij alleen maar met die kinderen aansluiting had. Bovendien, de dingen die de anderen moesten leren kon hij allang. Zeker met rekenen liep hij ruim anderhalf jaar voor; toen al. Afijn, hij is getest en dus zeer hoogbegaafd (ik ga geen getallen roepen want uiteindelijk zijn het maar getallen) met een disharmonisch profiel. Op basis van die test heeft de kinderpsychiater hem verder onderzocht een tijd later en toen bleek hij ook ADHD te hebben. Zij was het die ook nog kwam met hoogsensitiviteit. De stukjes van de puzzel waren toen compleet; dat vond ik erg fijn en zoonlief ook. De orthopedagoge die de test had afgenomen heeft mij toen enorm veel handvaten gegeven om met de hb van mijn zoontje om te gaan; alsmede school (andere school) en de naschoolse. School heeft een adviesbureau voor hb in de hand genomen; een aantal docenten zijn op hb cursus gegaan en er is een plusklas opgericht. Er is extra materiaal aangeschaft, een voorlichtingsavond over hb gehouden en er is een samenwerkingsverband aangegaan met een middelbare school in de buurt. Daar gaat mijn zoontje volgend jaar ook naartoe. De school heeft Plusprofielen en er lopen veel andere hb kinderen rond dus dat is erg prettig; zoonlief kan niet wachten totdat hij er naar toe mag
Het feit dat het beestje een naampje heeft vind ik persoonlijk erg makkelijk en het opent deuren die anders gesloten blijven. Wij zijn er erg open en eerlijk over want alleen daardoor voorkom je dat anderen je kind "raar" vinden.
Door de diagnose hoogbegaafdheid kon hij naar de Plusklas, kon hij extra verrijking/verbreding/verdieping krijgen en is hij nu twee keer versneld. Men weet beter hoe hij in elkaar zit en wat hij nodig heeft. Hijzelf begrijpt zichzelf en de wereld beter. Mijn zoon is anders. Ieder kind is anders; ieder hb kind is anders maar hb zijn is wezenlijk anders. Niet beter, niet slechter; gewoon anders. Dat moet je erkennen en accepteren. Dat moet het kind ook erkennen en accepteren. Net zoals de een een bril heeft en de ander rood haar.
Overigens dat school pas iets zal doen als er problemen zijn vind ik niet de juiste houding. Je moet problemen voor zijn en nu al inspringen op zijn hb-zijn. Alleen vooruit werken heeft totaal geen nut en kan straks juist averechts werken. Een school die hb kinderen wil stimuleren en uitdagen moet differentieren, top-down leren instellen, doortoetsen, verrijken/verbreden/verdiepen, de kinderen "leren leren" en de leerkracht moet kunnen opmerken of je kind faalangstig is/wordt, perfectionistisch, onderpresteert, aanpast naar beneden, onzeker is etc. etc. Je kan niet gaan zitten afwachten tot er problemen zijn. Die hoeven er niet te komen natuurlijk maar wat als je zoontje straks "uitgeleerd" is en school kan hem verder niets extra's bieden? Dan gaat hij zich vervelen en dat is funest voor hb kinderen. Ze hebben die cognitieve "worst" nodig ook om sociaal-emotioneel lekker in hun vel te blijven zitten. Die harde schijf moet gevoed blijven om ze gemotiveerd te houden; niet alleen op school, ook thuis en op de muziekschool of op de sportclub. Die kids willen leren en hun honger naar kennis bevredigd hebben. En daar is school voor. Zeker in hun eigen gedachten en naar hun mening. Terecht.
Testen kan school trouwens via speciale bureaus; je kan ook zelf een test laten doen. Wij kregen die test dus via het orthopedagogisch behandelcentrum. Test werd uitgesmeerd over twee dagen en eerst is zoonlief twee dagdelen geobserveerd op school. Daarvoor hebben zowel school, de naschoolse als ik toen ook nog heel veel vragenlijsten ingevuld.
Nou, toch nog een heel verhaal dus Je zal begrijpen dat ik erg voor testen ben; al was het alleen maar omdat je dan erkenning hebt en een "tool" waarmee jij en je kind verder kunnen komen. Maar met alleen een test en een diagnose hb ben je er niet. Lezen over hb, op school erbovenop blijven zitten, de vinger aan de pols houden. Ervoor waken dat je kind niet gaat onderpresteren en zich naar beneden toe gaat aanpassen. Vermijden en kunnen herkennen dat hij compensatietechnieken gaat gebruiken. Ervoor zorgen dat hij ook "leert leren" want anders loopt hij tegen de lamp op de middelbare school of tijdens zijn studie. Kennis is macht en hoe meer kennis je hebt, hoe meer informatie, des te meer handvaten je in handen hebt om je kind dat te bieden wat hij nodig heeft. Hoe meer je hem kan begrijpen. Dat geldt ook voor school. Een goed geinformeerd mens telt voor twee
Ayla
Mag ik je vragen in welke zin jouw dochter "anders" is, waardoor je het vermoeden had dat ze hb is?
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Charlotteh
Over de plusklas: Sannarah (schuilnaam dochter) is nu 3x naar de plusklas geweest. Dat is hier echt iets heel anders dan een gewone klas. De klas is in een andere school, voor 1 ochtend in de week, een groep van 16 kinderen van ongeveer dezelfde leeftijd.
Er worden hoge eisen aan de kinderen gesteld. Ze zijn een boekje aan het maken, een soort werkstuk. Hiervoor moeten ze leervragen maken, een stappenplan en een planning. Zoals rodebeuk zei: " slimme kinderen gelijke kansen om leerstijlen, strategieën en zelfkennis te ontwikkelen. " Ze zijn dus geen "lesjes" aan het invullen, maar moeten echt hun eigen ideeen volgen. Dat vindt Sannarah heel moeilijk. Ze heeft al de (hb) neiging om alles wat ze misschien niet kan maar te laten liggen, en ze mag van zichzelf geen fouten maken. En nu moet ze echt! Dat zorgt thuis nog wel voor tranen. Ondanks dat gaat ze er wel met heel veel plezier heen. Maandags (plusklasdag) is het echt: HOI, ik ga naar SCHOOL!!!
Ja, in HB is best veel verschil. Niet alleen in dat cijfertje dat de hoogte aangeeft, maar ook in manier van denken en verwerven van kennis. Hier de profielen: http://www.hiq.nl/hb-sign-prof.php
Toen we onze dochter lieten testen hadden we geen idee waar ze uit zou komen. Ze is namelijk niet uitzonderlijk goed in dingen zoals je soms hoort over hb-kinderen.
Als leestip raad ik: "hoogbegaafd" van Tessa Kieboom aan. Daar staan ook deze profielen duidelijk in en de problemen waar een kind tegenaan kan lopen.
Over je zoon: als het lekker gaat, hij zit met andere snelle/hb kinderen in een groepje en de school geeft hem extra werk, dan is het prima! Maar wel iets om in de gaten te blijven houden, hoogbegaafd of niet...
Elisa
Poehee, ik zal je verhaal nog wel even een paar keer gaan lezen of even uitprinten...
Maar erg bedankt!
Het lijkt me inderdaad wel fijn om iets te weten of juist uit te sluiten maar als ik dat zo lees, over die Malle molen waar je in terecht kan komen, dan deins ik wel even terug..
Ik wil wel graag dingen weten want ja, hij is echt anders en dat is helemaal niet erg want hij is perfect zoals hij is en hij is nu ook een gelukkig ventje zover ik kan inschatten. Maar het zou wel fijn zijn om te weten hoe ik soms met hem en situaties om moet gaan, want er zijn ook wel vaak roerige periodes met hem...
Maar hoe pak ik dit aan, op het cb vroeger is nooit wat opgemerkt eigenlijk, misschien had ik het toen nooit zo door en schoof ik het af als extreme verlegenheid, of misschien gaat er bij veel kinderen pas op latere leeftijd een lampje branden, maar hoe pak je dit aan, ga je naar de huisarts, moet hij je doorverwijzen ofzo? Ik zou het dus liever kleiner en veiliger houden dan grote ziekenhuizen met kinderpsychologen enzo, maar kan dat wel, en hoe leg ik uit hoe hij is, alle voorbeelden die ik in mijn hoofd heb... Kan ik ze nog wel benoemen?
Nou ik weet voor bijna 100 procent zeker dat ie hooggevoelig is ipv verlegen, ben ook met het boek bezig en daarin staat dan ook wel een testje, maar dat zal wel niet een echte test zijn.. Zal ik dat eerst maar onderzoeken? wellicht is ie eerder een hoogsensitieve slimmerik dan een verlegen hb-er
Asperger heb ik trouwens ook eens over gelezen, maar daar zag ik weinig herkenning...
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Ja elisa,
helemaal eens met je verhaal (dat je typte terwijl ik ook zat te typen).
"Leren leren" en zo snel mogelijk want hoe langer je dat uitstelt hoe moeilijker het wordt. De uitslag van de test is niet heilig maar wel een handvat. Als wij de test niet zouden hebben gedaan hadden we misschien wel gedacht dat het wel meeviel, en dat Sannarah het met een beetje pluswerk wel zou redden. Nu zien we wel in dat dat jammer is van de vermogens die ze heeft. Oh, en ook heel belangrijk (al in eerdere draadjes door mij genoemd): pluswerk is niet vrijblijvend maar werk dat gedaan moet worden. En dus ook nagekeken moet worden. Het kreeg hier af en toe het karakter: jij hoeft niet mee te doen met spelling maar je MAG pluswerk doen. Tja, dan ging Sannarah wel lekker zitten dromen...
Charlotteh
je kunt hem laten testen zonder tussenkomst van artsen of zo, dan moet je het misschien wel zelf betalen. In het midden van het land weet ik nog een goed bureau, waar Sannarah getest is. Dit gaat dan om een intelligentietest, maar er wordt ook verder goed naar het kind gekeken. Je krijgt meer dan een cijfertje, je krijgt een heel rapport er bij. Over de test natuurlijk, maar ook verder over het kind. Bij ons was dit echt heel goed en duidelijk van de eerste tot de laatste letter Sannarah.
Ik kan me ook niets herinneren trouwens van voorsprong op het CB. Wel dat ze voorliep met spraak, maar ze was niet echt snel met lopen en zo, en ieder kindje heeft een eigen tempo natuurlijk...
Leren leren
LOL ja sorry meiden; ik wil zo graag mijn ervaringen delen in de hoop dat anderen er iets aan hebben en mijn hersens gaan zo snel dat ik nog wel eens ahum langdradig van stof ben. Het weigeren van een Enter-toets helpt ook niet echt plus het feit dat ik erg moe ben maar niet kan slapen Hb-trekje hihi.
Hier heb ik erop gestaan dat zoonlief vanaf nu huiswerk mee krijgt zodat hij eraan kan wennen, leert te plannen alsook dat hij niet alles op school hoeft te doen. Want hij wil zoveel doen (en dat krijgt hij gelukkig nu ook) dat hij anders alles gaat afraffelen (en hij is al ongeduldig). Dan wordt hij weer onzeker, faalangstig en komt zijn perfectionisme weer naar boven. Hij moet nu eens leren dat je ook ergens moeite voor moet doen en dat dat helemaal niet erg is maar hij is gewend om tot nu toe alles met twee vingers in zijn neus te doen en dan voorzie ik met grote vreze dat hij straks op de middelbare tegen de lamp loopt. Dan zou zijn hb zijn hem weleens tegen kunnen gaan werken. Dus vandaar ook hier erg blij met de Plusklas; niet alleen fijn met gelijkgestemden bezig zijn maar ook "moeten" werken. Het project voor dit schooljaar is trouwens, jawel, "leren leren". Erg goed.
Nog een vraag
Ik lees namelijk ook even die andere berichtjes van jullie van die vraag over creativiteit en daar lees ik over de verschillende kinderen
Maar hoe vaak komt hb eigenlijk voor, want ik lees over verschillende gevallen, over 6 types, en dat kan volgens mij zo beetje op elk kind slaan als je niet beter weet...
Het ene kind presteert onder de maat en kan hb hebben en andersom, dus hoe is men tot besluit gekomen om te laten testen, het totale plaatje van het kind ??
Ik ga dat boek denk ik ook maar even lezen....
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Elisa
Nou, als ik eenmaal ga schrijven kan ik ook vaak niet ophouden, dat herken ik.
Maar fijn juist hoor ... Ik ga nu lekker slapen en morgen weer alles even nalezen.. Truste
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Testen
Die testjes in boeken kunnen een aanwijzing zijn maar ik zou er niet teveel van uitgaan. Hb kun je laten testen bij speciale bureaus, orthopedagogen en adviescentra voor hoogbegaafdheid; al dan niet via school. Zie hier voor de te bewandelen weg: http://www.choochem.nl/nl/98_Testen%20hoogbegaafdheid.htm
Het gaat om de WISC-III test. Je krijgt dan niet alleen een cijfertje (IQ) maar een compleet dik rapport met "gebruiksaanwijzing" en alleen al het lezen van dat rapport was voor mij een grote "aha-erlebnis". He, dat is mijn kind! Overigens hoogbegaafdheid is een officiele diagnose; hoogsensitiviteit niet. Daar kan men dus in het algemeen verder niks mee. Tenzij je een hele goede kinderpsychiater als de onze treft of het in de richting gaat zoeken van integratieve kindertherapeuten (waar we toevallig nu ook een hele goede van hebben. Hier nog wat handige links:
http://www.brightkids.nl/brightkids2.swf
http://www.hiq.nl/na-nieuws.php
http://www.omnino.nl/
http://www.kindcentraal.nl/index.php
http://www.ikbenhoogbegaafd.nl/hoogbegaafdzijn.doc
http://www.tijdschrift-talent.nl/index.php
http://hooggevoelig.startkabel.nl/
http://www.eduratio.be/index.html
1 op 30 hb
Fijn dat ik je dan niet afschrik In een klas van 30 leerlingen zit er minstens een hoogbegaafd kind. Dat zijn er dus nogal wat. En dan vergeten we nog diegene die foutief gediagnosticeerd zijn met AD(H)D, Asperger etc. maar die dus "slechts" hb zijn en helemaal geen Asperger of ADHD hebben. Andersom komt dus ook voor. Nou, ik duik er toch ook maar in. Even mijn overwerkte hersens rust gunnen=P
Interessant artikel over sensitiviteit
Charolotte
Ik denk dat dochter anders is in de zin met andere dingen bezig, als bijna 5 jarige was ze bezig met het ontstaan van de aarde, heelal, ruimte. Maar ook waarom maken mensen ruzie waarom denken niet meer met hun hart. Ze laat ons zo vaak versteld staan. Laatst vroeg zij mij of ik wist wanneer de hiërogliefen veranderden in letters en hoe mensen erop waren gekomen van tekens letters te maken. Tijdens de IQ test kon ze de psychologe niet alleen alles vertellen over de olieramp bij amerika maar had ze op haar eigen manier helemaal uitgevogeld wat dat voor gevolgen zou hebben voor de natuur en voor de prijzen van de benzine en olie. Ze is verzot op geschiedenis, ze wil alles weten over napoleon, hoe hij de bevolking behandelde, was hij gemeen, waren de mensen arm toen, waren de mensen boos op hem, waar is hij naar toe gestuurd, waaraan is hij doodgegaan. Iemand heeft ons eens uitgelegd waarom ze geen aansluiting heeft in de klas, haar emotionele leeftijd is geschat op ongeveer 9, ze is nu net 6. tot voor de zomervakantie zat ze in groep 2. Iedere dag kringgesprek, waarin pietje verteld dat hij een paddenstoel heeft gezien, jantje verteld dat hij ijs heeft gegeten en marietje dat ze bij oma heeft gelogeerd. Dit terwijl dochter eigenlijk wil vertellen over haar nieuwe boek over de aarde of over het feit dat men vroeger dacht dat de aarde plat was.
Annet
Prachtig artikel. Is het nou een vertaling of is er een NL auteur? Werd me niet helemaal duidelijk (heb ook nog ff met de URL gespeeld zonder succes).
Charlotte: over thuis
je vraagt of een etiketje hb nog helpt voor thuis. Je geeft oa als voorbeeld dat je zoon wat terughoudend is bij groeten e.d.
Mijn antwoord daarop is dat hb kinderen heel erg verschillend zijn en dat ook een persoonlijk testverslag absoluut niet allesverklarend zijn. Je hebt dus geen complete handleiding, je moet nog steeds met je kind meelopen en afwachten wat het onderweg tegenkomt.
Verder, mocht je op het idee komen om bij mensen die opkijken van de gevoeligheden van je kind te zeggen "ja, dat komt, hij/zij is hb".... dan kan ik je vertellen dat dat je kennissenkring fors zal uitdunnen. Mijn ervaring is iig dat ik me heb verkeken op hoe ontzettend stom veel mensen het vinden als je zoiets zegt. En dan gebruikte ik het nog niet eens op deze manier. Alleen als mensen vroegen hoe het zat met die versnelling liet ik iets los over de test en mijn zorgen over wat nou een goede oplossing zou zijn voor mijn kind. Ze vonden het gewoon gezeur met de grote G van Gezeur.
Je inlezen heeft wel zin, maar verder: kijk gewoon naar je kind!
Geen idee
Ik heb het zelf nog maar vluchtig gelezen.
Dit artikel werd aanbevolen op hb-kind-forum
Misschien kun je het vragen aan degene die het geplaatst heeft:
http://www.hb-kind-forum.nl/viewtopic.php?f=99&t=1617&sid=0beee8c788d04afc0658eb7b628aa3c5
Dankjewel...
daar heb ik ook nog weleens rondgescharreld..
