Ouders en School Ouders en School

Ouders en School

Lees ook op

Hoera voor mijn dyslect!

Ik kan het wel van de daken schreeuwen: mijn kind is dyslectisch! Klinkt gek misschien...

Niemand wilde eraan, school 1 niet, school 2 niet. Nee, kind was lui en moest harder werken. Wij als ouders hebben steeds gezegd dat er iets niet klopte.

Intelligentietest wees uit dat we een intelligent kind hebben, maar waarom zijn die schoolresultaten zo slecht.

Uiteindelijk na intensief aandringen is school in het najaar begonnen met begeleiding en onlangs is ze bij de orthopedagoog getest: ze is inderdaad dyslectisch.

Eindelijk duidelijkheid. Eindelijk een goed inzicht waar het aan schort, waar haar probleemgebieden liggen. Eureka!

Daarmee zijn de leerproblemen natuurlijk niet voorbij. Maar de erkenning van het onderbuikgevoel dat wij als ouders al zo lang hebben en waar school nooit aan wilde is zo belangrijk. Belangrijk niet alleen voor ons, maar ook voor dochterlief.

Ze is niet lui, ze werkt hard. Er is een reden voor de tegenslagen en dingen die niet lukken. Haar frustratie heeft een naam. En dat zal haar zelfvertrouwen goed doen. Want dat heeft in de loop der jaren een flinke opdoffer gekregen.

En eigenlijk heb ik in gedachten (ik wis mijn gedachten zo weer hoor, geen zorg) de leerkracht die mijn kind begin dit school jaar nog ongeinteresseerd en lui noemde, al 5x verbouwd. Wat een sukkel.

Zo, het is eruit. Moest het even kwijt!

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Guinevere

Guinevere

09-05-2011 om 22:31

Intuitie

Heel goed dat jullie je intuitie zijn blijven volgen en je niet hebben neergelegd bij het oordeel van de scholen en dat jullie al die tijd vertrouwen in de capaciteiten van je dochter zijn blijven houden.
Eh... van harte dan maar? :-S

Wilma

Wilma

10-05-2011 om 15:39

Alsof ik 't geschreven heb

Moppeke, wat fijn ! Ik herken helemaal wat je schrijft. Oh oh oh, wat hebben ze hier op de basisschool gezegd en volgehouden dat onze zoon lui was. Grmbl, mopper. Oké, hij is geen studiebol, maar lui??? En voila, eind groep zeven kwam er hier ook eindelijk uit dat ie dyslectisch was. Dit was dus ook de reden voor lange lappen tekst waar ie bij voorbaat al onzeker van werd of proefwerken die ie niet op tijd afkreeg vanwege 't vele lezen.
Nu met meer tijd en vooral erkenning gaat 't prima met 'm, heeft zelfs Havo-advies !
Hij was vooral zelf blij dat ie dus nu eindelijk kon 'bewijzen' dat ie niet dom of lui was.

Heerlijk voor 't zelfvertrouwen van je kind, Moppeke !

Groetjes,
Wilma

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.