Huiswerk in de vakantie ....

Bastet

Bastet, jij zit het hier te "veralgemeniseren", dat zie ik Pelle niet doen hoor.
Bij sommige kinderen is het gewoon NODIG om het ritme erin te houden. Dat dat bij jou thuis niet zo is, is heel mooi natuurlijk. En het is natuurlijk heerlijk om 5 weken geen sommen etc te hoeven zien. Maar je wordt echt niet ziek van 10 minuutjes per dag oefenen hoor. Doet niets af aan je vakantiegevoel, ligt er maar net aan hoe je het inkleedt.

Klopt

Vanaf mijn eerste reactie was het algemeen bedoeld,fijn dat je het oppikt.Nogmaals,als het nodig is,dan zal ik er naar mijn kinderen toe nooit negatief over doen,maar liever niet.
Bastet

Pelle

Het gaat om het totaal,gewoon,even niks dat je aan school doet denken.Dat bedoel ik.Ik citeer:maar ik denk toch echt dat die ouders er zelf al zoveel op tegen hebben en het zielig vinden dat ze het niet kunnen.
Dat is natuurlijk gewoon een aanname van jou,en zoals ik al zei: als het nodig is,doe ik er alles aan om te zorgen dat het gebeurt,en zal een kind aan mij niet merken dat ik het niks vindt.Dus in mijn geval gaat die aanname niet op.
Nog even over je zoon:Twee dagen na de vakantie gaat die toets niet zo lekker,hij moet er kennelijk even inkomen.Niet zoveel later gaat het prima.Ik zie dan persoonlijk echt geen probleem.
Groetjes,Bastet

Pelle

Ik reageerde louter op jouw(!) opmerking:
maar ik denk toch echt dat die ouders er zelf al zoveel op tegen hebben en het zielig vinden dat ze het niet kunnen.

Dat is natuurlijk gewoon een aanname van jou,en zoals ik al zei: als het nodig is,doe ik er alles aan om te zorgen dat het gebeurt,en zal een kind aan mij niet merken dat ik het niks vindt.Dus in mijn geval gaat die aanname niet op.
That's all.

Negatief

Ik heb inderdaad een kind wat school geen bal aanvindt,zoals ik al eerder vertelde in deze draad.
En twee kinderen die er neutraal tegenover staan,maar er zeker niet genoeg uitgedaagd worden en zich er vervelen.Die zijn blij dat ze uit de sleur zijn,en andere dingen kunnen doen.Even geen sommen,even geen saaie taallesjes.
En hebben het druk met andere dingen in de vakantie.
Bastet

Ik snap het wel

Ik denk dat bij sommige kinderen een soort associatie kan optreden. Dus, ook al heb je niet die juf in de vakantie, die paar sommen kunnen toch dat gevoel van moeten oproepen. En dan is het heerlijk er niet mee bezig te hoeven zijn. In mijn vakantie wil ik echt helemaal niks te maken hebben met mijn werk, ook geen 10 minuutjes per dag! Wat maken nu die 10 minuutjes, zul je zeggen, maar NEE! (ik weet dat dat lang niet voor iedereen opgaat, zat mensen die niet los komen of wilen van hun werk, maar ik dus niet)
Ik heb het niet over mijn kinderen, want die associeren dat niet zo. Ze spelen vaak genoeg schooltje thuis (met bijbehorende lessen) terwijl zeker één kind van me absoluut niet graag naar school gaat. Maar dat werken, dat is wel weer leuk. Maar misschien ook weer niet als het van mij zou komen, want dan is juist die regie van hun weg. En dat maakt juist dat ze het wel leuk vinden denk ik.
Tsja, en een beetje natuurlijke beloop blijf je houden. Mijn kinderen lezen iid tóch wel, want ze vinden het leuk. Daarentegen voetballen ze niet bijv, en wordt hun achterstand op dat gebied alleen maar groter. Het zij zo. (beetje flauw natuurlijk die vergelijking maar ergens meen ik het wel, er is veel meer op de wereld dan schoolse vaardigheden, maar spelenderwijs probeer ik ze echt wel aan het voetballen te krijgen, maar een ´moeten ´zal het nooit worden)

Pelle

En weer gaat het niet over jou: .....tuurlijk,Pelle,alsof ik het verzin ofzo.
Vraaaag het dan aan Puck of Reina.Ik weet het ook niet.
Weet je,mopper fijn op een ander,ik ga even op vakantie.
Tot eind van de week.
Bastet

Mijn verduidelijking dan

Ik heb het in mijn geval over jongste. Ze moet er keihard aan trekken op school en doet dat ook. Ze heeft geen hekel aan school en maakt (in groep 5) iedere dag wel wat huiswerk. Toen ze voor de kerstvakantie huiswerk mee kreeg wilde ze zelf na 1 dag niet meer maken en aangezien ik vond dat ze vakantie verdiend heeft en zelf aangaf dat ze niet wilde heb ik daarin ingestemd. Had ze zelf wel huiswerk willen maken dan had ik er geen probleem mee gehad. Zelf heb ik op het VO ooit eens verplicht in de zomervakantie 2 taken moeten maken voor natuurkunde en wiskunde en ik vond het vreselijk, dat speelt misschien ook mee. Dus het is zeker niet dat ik in het algemeen tegen huiswerk in de vakantie ben maar voor DIT kind in ONZE situatie kies ik ervoor om het niet te verplichten. En het is dan niet zo dat school en leren in de vakantie taboe zijn, jongste heeft een heleboel van die educatieve puzzelboekjes en ik vind het prima als ze daar mee aan de slag gaat.
En over je werk van je afzetten tijdens je vakantie: ik heb een geweldig leuke baan, maar ik kan echt loskomen van mijn werk en er langere tijd niet aan denken en me zorgen maken of alles wel goed gaat doe ik al helemaal niet.

Pelle

Die vraag snap ik niet,als moeder van cognitief snel kind,wat bedoel je?Ook al stelde je die dan niet aan mij.
bastet

Mening van mijn zoon

Ik heb deze draad kort samengevat voor mijn zoon van 8. De zoon die doorgaat met oefenen in de zomer. Zijn reactie: het is helemaal niet erg of vervelend om elke dag iets te doen om beter te worden in bepaalde vakken. Zijn vakantiegevoel wordt er niet minder om.
En nu even de reacties vanaf gisteren bijlezen.

Pelle, ik snap 'm ook niet

Ik geloof dat ik even niet cognitief snel genoeg ben Net als Bastet snap ik je vraag ook niet. Verklaar je nader: "Wat vind jij van de theorie dat de cognitief snelle kinderen alleen maar beter worden in vakanties ivm kinderen die zo duidelijk de school van zich af moeten zetten? Inderdaad is dat hetzelfde als voetbal (bella) maar inderdaad vind ik niet dat je dat mag vergelijken. Er zijn nog honderden andere dingen die je kind mist als je het niet aanbiedt maar naar school gaan ze allemaal."
Ik heb namelijk ook een cognitief snel kind en die heeft ook nooit wat in de vakanties gedaan. En ik geloof niet dat het daar van slechter of beter is geworden.

Pelle, spijker op kop

"De kinderen die NIET goed zijn in rekenen of lezen KUN je dus gewoon niet zolang los laten. Ze pakken het niet zelf op en hun achterstand wordt alleen maar groter tov die \'snelle\' kinderen die tijdens de vakantie hun \'kunstjes\' wel op peil houden zonder dat je er als ouders omkijken naar hebt. Het LIJKT dan of ze lekker even helemaal zonder school zijn en de juf van zich af zetten maar ondertussen... "
Daar heb ik een keer een artikel over gelezen, er is een keer wetenschappelijk onderzoek naar gedaan. En het geeft precies de kern van het probleem aan. Achterstanden van kinderen die al achterlopen, worden in de vakantieperiode alleen maar groter. Vooral bij kinderen die al uit eeeh... cultureel minder geïnteresseerde gezinnen komen. Waar de kinderen de hele zomer alleen maar voor de buis hangen of buiten spelen. Op zich niets mis mee, maar die krijgen in de zomer niet die extra bagage mee die kinderen uit eeeeh... cultureel meer geïnteresseerde gezinnen meekrijgen. In de zomer op een LEUKE, stimulerende manier doorgaan met leren is alleen maar geweldig.
Suffe taken van school meekregen vind ik overigens niet in het vakantieplaatje passen. Probeer het dan op een leuke manier te doen. Elke dag scrabbelen met het woordenboek ernaast, daarvan leer je ook spellen.

Guinevere

Suffe taken van school meekregen vind ik overigens niet in het vakantieplaatje passen. Probeer het dan op een leuke manier te doen. Elke dag scrabbelen met het woordenboek ernaast, daarvan leer je ook spellen.
Mee eens,dat is de kunst.
Bastet

In dat geval guinevere

Is mijn jongste echt wel met leren bezig, zelfs in de weken dat we weg zijn. Boggle ligt standaard bij ons in de caravan, boeken worden er ook gewoon gelezen en ze mag zelf ijsje halen en afrekenen (hoeveel geld krijg je terug). Maar dat noem ik geen huiswerk, met huiswerk bedoel ik idd het door school meegegeven suufe werk. Maar dat "spelenderwijs" leren dat doen wij eigenlijk altijd al wel, dat is niet iets waar wij in de vakantie dan meer aandacht aan besteden.

Ik ben benieuwd

wanneer de eerste postings gaan komen over het gebrek aan structuur van de kinderen. Dat we allemaal gillend gek worden van het gehang, gejengel, geruzie, TV-kijken enzovoort. Dat zes weken bést wel lang is. Wie weet is het toch niet zo gek om af en toe gewoon wat (school)dingetjes te laten doen. Want laten we wel wezen: waar héb je het over. Tien-twintig minuten per dag.

Tirza

Tirza o.t.

Ik ben ook benieuwd, ik heb zelf al een draadje overwogen in 6-12.... Hier al 1 hangjongere in elk geval.

Zullen we het eens concreet maken?

Pelle heeft gelijk. Veel (niet alleen zwakke) kinderen zakken weg tijdens de zomervakantie.
De teneur van dit draadje dat je tijdens de zomervakantie niets hoeft vanwege vakantie is wel begrijpelijk, we zijn het zo gewend, maar het klopt niet echt.
Aan de andere kant is het dagelijks doen van lesjes ook weer over de top.
Kunnen we concreet maken wat er wel kan (moet) gebeuren?
De kwestie is deze:'Uit de entreetoets is naar voren gekomen dat mijn zoon (10) met spelling zwak scoort. De juf heef daarom huiswerk meegegeven voor de vakantie: 4 kantjes vol met woordjes en daarnaast twee kantjes over werkwoorden vervoegen etc."
Hoe geef je dat nu vorm zonder daar elke dag een lesje van te maken? Of eigenlijk: hoe maak je van deze bezigheid een spelletje?
Voorzet:
* tijdens de autoritten:
Moeder roept een woord (uit het lijstje). Aanwezigen in de auto zijn wisselend aan de beurt om te dat woord te spellen. Vader, broers, zussen doen ook mee. Spelletje duurt niet langer dan tien minuten en past in het rijtje 'ik zie wat jij niet ziet' of 'hoeveel paarse auto's tel je'.
* op de camping of het terras:
Galgje met die woorden. Pim pam pet met die woorden.
* voor het slapen gaan/bij het kampvuur
Vervolgverhaaltje met die woorden.
* Ter voorbereiding/ondersteuning van dit alles mag het betreffende kind de woorden uit de lijst uit het hoofd leren. Kind krijgt de lijst (maak een kopie anders ben je 'm kwijt) en mag zelf studeren, maar flitsen (kaartjes maken) kan op verzoek van kind zelf ook (maak er geen moetje van, maar stimuleer wel. Kind kan het spel winnen als het de woorden kent).
Kind hoeft de woorden niet te schrijven. De gok is dat vaak lezen, ermee bezig zijn, de woorden meer bekend maakt.
"Hoe moet ik hem nou die woordjes en die vervoegingen later leren zonder dat bij ons in huis (en in italie) de sfeer wordt verpest? Tips???"
Maak er een spel van. Doe het samen. Mama, papa, alle kinderen/aanwezigen. Doe het niet te lang en laat het naadloos passen in andere spelletjes die je ook doet. Doe het mondeling, niet schriftelijk. Laat het een onderdeel van kindervakantieaandacht zijn in plaats van een werkje dat alleen op dit ene kind van toepassing is. * Roep om beurten een korte zin en vraag hoe het werkwoord gespeld wordt. Wie het goed heeft mag de volgende zin noemen. Doe allemaal mee, schaam je niet. Maak fouten en verbeter ze. Pak er het woordenboek bij en de spellingsregels.
Hier zit het antwoord op de vraag van Pelle:"Wat vind jij van de theorie dat de cognitief snelle kinderen alleen maar beter worden in vakanties"
Dat is geen theorie, dat is realiteit. En dat heeft alles met sociale omgeving te maken. Dit soort spelletjes doen is gewoon. Het is geen huiswerk, maar leuk. En leerzaam.
Groet,
Miriam Lavell

Tirza

Ik breng structuur aan in de dagen,maar dat kan uiteraard zonder lesjes,lijkt mij.
En ben ik echt weg
Bastet

Tirza

Onze vakanties als wij echt weg zijn hebben geen dagstructuur, we doen maar wat.
Als we thuis zijn moeten Puckman en ik allebei werken en zitten de kinderen gewoon op de BSO voor 2 of 3 dagen/week. Op mijn vrije dagen is de structuur dan ook ver te zoeken en houden we vakantie: lekker uitslapen, leuke dingen doen. Ik herken het beeld wat jij schetst ook niet zo bij mijn kinderen.

Voor de lol of voor straf

Pelle:"Overigens vind ik het harde huiswerk zoals astrid kreeg en Miriam gebruikte in haar posting ook wel heel erg voor de vakantie. "
Het verschil zit 'm dan ook vooral in de opvattingen over leuk en niet leuk. Jij denkt dat het spelen dat ik noem net zoiets als een dictee is en dus niet leuk. Ik ken het alleen maar als spelen en het lijkt in niks op een dictee.
Pelle:"Ik gebruik nu woordkasteel (zoon heeft ook telkens E\'s op spelling), daar doet hij een toets en vervolgens krijgt hij best leuke spelletjes met de woordcombinaties waar hij moeite mee krijgt. "
Neem je de computer mee in de auto en op de camping? Zit hij dan in zijn eentje dat te doen, terwijl anderen met elkaar iets anders doen? Of pas je het naadloos in de toch wel dagelijkse momenten dat iedereen even iets voor zichzelf doet? Ontstaat er ruzie over wie er met de computer mag?
Hoe doe je dat? Ik gaf een voorbeeld van een gewoonte die ik ken, die op elk moment en met iedere aanwezige gespeeld kan worden en die aantoonbaar verschil maakt. Kennelijk spreekt dat jou niet aan. Dat is prima. Probeer eens concreet te maken wat jij doet. Misschien spreekt dat anderen wel aan.
Groet,
Miriam Lavell

Eerste "werk"dag

Nou, we hebben het er vandaag op zitten. Een uurtje werken met mama als juf (duidelijk niet gekwalificeerd, maar het was wel gezellig).

Ze waren heel zoet, zelfs mijn PDD-NOS'er. Zou het helpen dat hij tijdens het werk op mijn schoot mag? En dat ik hem even door de kamer laat rennen als het hem teveel wordt? De overige kinderen wilden zelfs hun werkje nog afmaken toen de wekker ging, wat een fanatisme.

Ze hebben het allemaal hard nodig en het geeft structuur aan de dag. En ik heb voor allemaal een euro vakantiegeld bijgeschreven, maar dat leken ze niet eens zo belangrijk te vinden. Ik ben helemaal vóór! Maar ik zou het niet doen als ze allemaal al keurig op niveau zaten hoor, dat nou ook weer niet.

Structuur

Wat ik gemerkt heb, is dat mijn gezin een stuk gelukkiger draait met structuur. "De hele dag doen we lekker niks" ontaardt hier in gehang en geruzie. Dus ik heb een gewoon-leven-structuur en een vakantie-structuur. Op regelmatige tijden eten, boodschappen doen, een uitstapje maken - etc. Op vrije dagen werken we met een andere structuur en een ander ritme, maar wel dégelijk met een structuur en een ritme.

Tirza

Voor wie is het? en is het een probleem? (lang... soms dwaal ik

Voor wie is het? En is het een probleem?

Sommige kinderen hebben weinig talent voor het schoolse leren. Het inoefenen van de schoolse vaardigheden kost deze kinderen veel moeite. En dat is op zich geen probleem, of zou het in ieder geval niet mogen zijn. Het is een gegeven en daar hoort een bepaalde onderwijsvraag bij. Dat is overigens ook zo voor kinderen die juist wel heel veel talent voor het schoolse leren hebben. Daar hoort ook een bepaalde onderwijsvraag bij. En school moet daarop antwoord geven. Daar is het een school voor.

Over het algemeen willen kinderen van nature leren. Ze willen immers groot worden. Ik weet dat we deze intrinsieke behoefte al op jonge leeftijd kunnen beschadigen en ze dit afleren. Maar wanneer we dit niet doen, dan willen kinderen leren. Nieuwe dingen ontdekken, vaardigheden eigen maken enz. Dat doen ze de hele dag door en zeker ook buiten school. Van alle kennis die ik heb en de vaardigheden die ik beheers, heb ik er maar een aantal op school geleerd.

Als je kind zes weken vakantie nodig heeft om de juf en het hele systeem uit z'n hoofd te zetten, dan denk ik dat het tijd wordt om te kijken of het wel op de goede plek zit. Wordt er antwoord gegeven op de onderwijsvraag van het kind? Waar stuur je het iedere dag naartoe, als het zo erg is. School kan namelijk ook een feest zijn. Sterker nog...

Nu is er een aantal schoolse vaardigheden die voor sommige kinderen problemen opleveren. Lezen, schrijven, spelling, automatiseren. Vaardigheden waarop voortgeborduurd wordt. Vaardigheden die in de maatschappij als belangrijk worden gezien en ook belangrijk zijn voor het vervolgonderwijs, of dat nu het VO is of de volgende klas. En sommige kinderen hebben heel veel herhaling nodig om zich deze vaardigheden eigen te maken. Dat is geen probleem of zou het niet mogen zijn. Het is een gegeven. Dit zijn kinderen waar eenmaal geleerde stof, niet beklijft als het niet heel vaak herhaald wordt. Voor deze kinderen kan het desastreus zijn als ze weken niet oefenen omdat ze dan als het ware weer opnieuw moeten beginnen. Ze merken dat ze het niet meer kunnen, terwijl ze het eerst wel konden. Ze behaalden een bepaald leesniveau, waar supertrots dat ze nu de weetikveelwatvoorboekjes konden lezen, maar kunnen het nu niet meer bijbenen. Dat is een frustrerend begin en zonde van de tijd. De tijd die ze nodig hebben om weer op stoom te geraken zou veel beter besteed kunnen worden. Want als het schoolse leren jou veel tijd en energie kost, dan moet je zuinig zijn met de tijd.

Mijn ervaring is dat kinderen het op zich prima vinden om zich voor allerhande zaken in te zetten en extra te oefenen wanneer ze zelf mede eigenaar zijn van hun leerproces.
Als ze een citotoets doen, en die is onvoldoende, dan is dat op zich, wederom, geen probleem. Het is niet erg. Het is slechts een indicatie dat hetgeen ze kennelijk op dat moment zouden moeten kunnen, nog niet lukt. Dat kan gebeuren. Daar kun je heel hard om huilen, maar dat helpt niet. Je kunt kijken wiens schuld het is, maar ook daar heb je weinig aan. Het is een gegeven. En dan dient de vraag zich aan, wat gaan we eraan doen.
Mijn ervaring is dat als je dit met kinderen bespreekt en dit aangeeft en ze vraagt of ze het willen kunnen, ze altijd ja zeggen. (Ik wacht nog steeds op het kind dat antwoordt: "Nee... boeit me niet zo...") En als ik ze vertel welke stappen daarvoor nodig zijn en wat ze moeten oefenen, dan is dat eigenlijk nooit een probleem. Als ze er zelf maar mede-eigenaar van zijn.

Dus tip... Spelling is onvoldoende... kennelijk moet je deze woorden goed kunnen schrijven. Kennelijk kun je die woorden nog niet goed schrijven... Hoe zullen we dit eens aanpakken... Wil je ze, na de vakantie goed kunnen schrijven...?

Afijn, zal vast niet voor alle kinderen werken. Ik werk in het Jenaplanonderwijs en heb ook een keer een kind naar het klassikaal onderwijs verwezen omdat wij geen antwoord konden geven op zijn onderwijsvraag. Maar veruit de meeste kinderen die ik tegenkom (toegegeven, waarvan de ouders voor dit type onderwijs hebben gekozen) werken graag voor dingen die ze zelf willen bereiken en zijn ook bereid dingen te oefen die ze op zich niet heel erg leuk vinden wanneer ze er het nut van inzien.

Huiswerk in vakantie (engeland)

Dochter van vriend stroomde vorigjaar vanuit de kleuterschool in in Year 2 in Engeland.

Huiswerk voor de zomervakantie was:
- lezen: kaartjes van alle geleerde letters om te klant-teken koppeling te herhalen; werkbladen waarbij afbeeldingen van dingen met dezelfde beginklank gekoppeld moesten worden (of eindklank, of middenklant, etc.)
- wiskunde: enkele werkbladen over vormen (triangle, circle) en lichamen (sphere, cone, cube)
- woordenschat: een voorleesboek over kastelen, een voorleesboek over krachten (natuurkunde)

Moeder had het kind op vakantie bij ons een flink deel van het werk meegegeven en ons expliciet verzocht om de wiskunde te doen, dus dat is gebeurd. Vriend en ik hebben het herhalen van de letters zeer aangemoedigd en spelletjes gedaan met hakken en plakken. We zijn ook naar een kasteel geweest.

Wat vond ik ervan:

Letters herhalen: ZEER ZEER NUTTIG, echt zonde om je kind al het geleerde te laten vergeten tijdens de zomervakantie; en een-op-een aandacht bij hakken en plakken werkt ook heel goed.

Werkbladen taal: is toch wel heel afhankelijk van de ouders/verzorgers. Het kind kan het of het kan het niet, en als het kind de werkbladen niet kan dan is het gokwerk en leer je van de correctie van de ouders ook niet automatisch. Het was meer de spelletjes die we bedachten die nuttig waren, maar het is lastig om als iets niet lukt, te bedenken welke "simpelere" vaardigheden eraan voorafgaan.

Werkbladen wiskunde: ik had de indruk dat dit voor kind nieuwe stof was (eerder in het jaar behandeld toen ze nog niet op school zat). Over het algemeen vind ik dat een 6-jarige prima in het platte vlak kan werken, maar voor het aanbieden van nieuwe stof omtrent lichamen maak ik graag een uitzondering. Toen ik zei "there's a cone in an ice cream cone" ging er heel duidelijk een lichtje branden; ik weet dat ze dat snapt. Maar of ze ook echt het fundamentele verschil tussen vormen enerzijds en lichamen anderzijds heeft meegekregen?

Ehm syboor...

Vormen en lichamen, voor kinderen van 6, wat je zelf als ouder/verzorger er even in moet zien te krijgen. Vind ik wel wat heftig. Maar misschien ben ik er uit en is het in Nederland heeeel gewoon, net als in Engeland blijkbaar.
Ik ken ook wiskundeboekjes voor Wallonië (ook Frans), daar zie ik cones en spheres ook niet echt terug...
Woordjes en letters lijkt me ok, maar letters zou ik als zodanig nooit doen, ik zou het direct toepassen in lezen.

Sini

Nee,hoor,ik schaar mij onvoorwaardelijk achter school,mits het allemaal binnen het redelijke blijft.Het zijn mijn kinderen die school en het werk suf vinden.
Bastet

Eens met

Weggeweest, en niet alle reacties gelezen, wel een aantal waar ik het eens mee ben. Zoals "Suffe taken van school meekregen vind ik overigens niet in het vakantieplaatje passen. Probeer het dan op een leuke manier te doen. Elke dag scrabbelen met het woordenboek ernaast, daarvan leer je ook spellen".
Ik gaf al aan dat voor zwakke leerlingen leren op de schoolse manier vaak niet leuk is en dat ik daarom niet zou beginnen aan door juf opgelegde lesjes, wel ben ik er voor dat je op allerlei manieren bezig blijft met lezen, rekenen etc., maar dat is iets wat niet alleen in de vakantie gebeurt. Spelletjes, vragen te helpen met route vinden, op een praktische manier rekenen (hoeveel heb je nodig als je die 4 ijsjes wilt kopen etc) is voor mij een routine die ook doorging in de vakanties, maar dat vind ik iets heel anders dan vellen met huiswerk meekrijgen. En op die manier zakken vaardigheden niet weg.

Oefening baart kunst

Onze zoon zit deze zomer (ja...met mij natuurlijk grotendeels) ook aan het huiswerk. Hij is een goede leerling, die een klas heeft overgeslagen. Met de entreetoets scoorde hij havo/vwo niveau en hij heeft zijn zinnen gezet op een gymnasium hier in de buurt. Hij moet met taal nog ietsje hoger scoren, zijn rekenen is prima.

Ik heb hem toen voor de keus gesteld: de komende maanden extra werk doen en zijn score voor de eindtoets opttrekken naar een overtuigend vwo niveau (lukt wel, want hij is slim zat en ik kom zelf uit het onderwijs, dus ken de eisen goed), of het op zijn beloop laten. Hij koos voor het eerste.

We werken iedere dag een half uurtje (behalve als hij logeert bij de oma´s en toen hij op kamp was). Het materiaal gaat ook mee op vakantie. Er is altijd wel een gaatje te vinden.

En tja...heeft je zoon geen zin (en jij zelf als ouder ook niet echt), dan moet je de afweging maken wat je belangrijker vindt: kans op een hogere vervolgopleiding of het kind puur op eigen kracht laten doorgaan en zien wat er van komt.

Hetzelfde als m@

Hier ook een kind dat VWO niveau heeft maar dankzij een belabberde (voornamelijk werkwoords) spelling bij de entreetoets een Havo/VWO advies. Ik vind het prima, maar zij wil naar het gymnasium. Dus moet ze er nu voor werken. Aan het begin van de vakantie keek mijn kind me nog heel wazig aan als we de werkwoordspellingsregels doornamen. Inmiddels is het kwartje gevallen. En ik oefen nog geen tien minuten per dag, tussendoor, spelenderwijs. Ik weet niet wat er dit schooljaar is misgegaan. Of eigenlijk, dat weet ik wel, maar ik had niet het idee dat de resultaten van mijn dochter er onder zouden lijden. Met een beetje werken per dag komt het goed. Maar voornamelijk omdat het kind het zelf wil, anders zou ik er niet aan beginnen.