Kind 2e klas vwo met leerproblemen, welke test of wie heeft tips?
Poos geleden al eens gepost, weet niet meer of dat in deze rubriek was of bij pubers.
Hoe dan ook, in 't kort;
dochter (13) prima leerlingen op basisschool, leerde heel makkelijk, prachtige rapporten, en met een 'stevig VWO-advies'van basisschool naar het (tweetalig) VWO. Prima 1e jaar gehad. Dit jaar begon in 't najaar het niveau te zakken, zelfs dusdanig dat ze op 't 2e rapport 4 onvoldoendes had (wel 5.2, 5.4, maar toch). Gesprek op school; blijkt dat er twijfel is of ze wel VWO-niveau heeft dus gevraagd of we akkoord gingen met NIO-toets. Na zorgvuldig navragen wat consequenties zouden kunnen zijn (school heeft bevestigd dat voldoen aan overgangsnormen doorslag geeft, en dat uitslag NIO alleen als achtergrondinfo wordt gebruikt) heeft ze de test gedaan.
Uitslag bevestigt eigenlijk wat ook ons steeds meer opviel; rekenkundig zit ze goed op niveau maar taalkundig zit ze er (ver) onder. Het valt ons op dat ze bij veel vakken waar taal aan te pas komt (dus ook geschiedenis, aardrijkskunde) ze het heel lastig vindt om de juiste essentie uit de tekst te halen. Ook samenvattingen zijn een probleem. Ook gebeurt het regelmatig dat ze flinke tijd leert, triomfantelijk roept want 'je kunt me alles vragen' en dan vraag op vraag toch het antwoord schuldig moet blijven terwijl ze vertwijfeld zoekt van 'ik weet het wel hoor, maar ik kan er even niet opkomen'.
Kortom, wij denken dat er iets anders speelt, en we willen haar graag laten testen om er achter te komen wat er aan de hand is, zodat ze adequate begeleiding krijgt.
Overigens heeft ze, door hard werken, alle 4 de onvoldoendes inmiddels weggewerkt, en niet alleen dat, maar ook haar overige cijfers bijna allemaal nog een halve punt omhoog gekregen. Ze moet echter nog heel wat jaartjes, en we zien haar worstelen.
Oudste dochter is (erg) dyslectisch. Daar dachten we bij jongste niet echt aan omdat ze zich zelf op 5-jarige leeftijd al had leren lezen. Maar ja, misschien zijn er wel heel veel vormen van dyslexie? Toch valt ons al googlend op dat het veelal dan echt een 'dyslexie-test' is, en dat is ons toch al te veel gericht zoeken. Liever laten we breder testen.
Wie weet een echt goed instituut in de omgeving van Amsterdam? Of heeft vergelijkbare ervaringen en tips?
dank!
Mare
Ik denk niet aan dyslexie...
Ik denk niet direct aan dyslexie (en inmiddels weet ik er veel van af). Juist met een NIO toets komen dyslectische kinderen beter uit de verf dan bij de CITO toetsen. En het eerste jaar ging goed. Daar is ze met 4/5 talen in aanraking gekomen en dat ging-gaat redelijk goed. Eenc
En het is een wijdverbreid misverstand dat dyslectische kinderen minder taalvaardig zijn. Ze zijn net zo taalvaardig dan andere kinderen (al kunnen ze wel woordvindingsproblemen hebben en een lagere woordenschat omdat ze vaak minder (omdat het minder snel gaat) leeskilometers dan niet/dyslectische kinderen.
Wat je beschrijft over ´er niet op kunnen komen´ kan wel een teken zijn. Een mogelijke verklaring die mij te binnen schiet is dat ze nooit moeite heeft moetenn doen voor begrijpend lezen. Ze leest de tekst één keer op basisschool en maakt de vragen uit haar hoofd. Dan hoef je dus geen begrijpend lezen strategieen in te zetten maar dan oefen je deze dus ook niet. En dan kan het mis gaan in het VWO.
Aan de andere kant, als de NIO aangeet wat haar IQ is, dan valt daar mijn inziens niet heel veel aan te veranderen. Dan is het VWO mogelijk te hoog gegrepen. Dan is een omweg via HAVO toch geen ramp?
Maar wat ik niet begrijp, er is al een NIO gedaan (ik neem aan door een orthopedagoog of psycholoog). Is er dan geen nagesprek geweest waarin is aangegeven hoe nu verder? zijn die orthopedagoog/psycholoog geen dingen opgevallen? Ik vind het een beetje raar dat je een test doet, dat daar een getalletje uit komt rollen en that's it.
Wat wil je van een instituut?
Wat je beschrijft past in tamelijk gewoon gedrag van een puber op de middelbare school. Een stapeling van onvoldoende vaardigheid in begrijpend lezen + een tomeloos gebrek aan zelfkritiek. Daardoor is er bij het kind zelf te weinig invloed om aan het beheersen van de stof iets concreets te doen.
Dat kan soms diepe oorzaken hebben, maar bij jouw dochter is dat kennelijk niet aan de hand. Ze is wakker geschud en heeft haar cijfers verbetert. Dat betekent dat er wel een probleem is, maar dat dat niet iets is als dyslexie.
Ze heeft kennelijk gewoon een probleem met leren.
Vergelijkbaar bij mijn kinderen: die woordjes, die zinnen, de context van een tekst, ze zaten er binnen drie seconden in..... maar waren er binnen twee seconden ook weer uit. Mijn kinderen waren voortdurend op zoek naar de moeilijke dingen en sloegen (feitelijk heel efficient) het 'makkelijke' over. Dus strandden ze steeds op het makkelijke.
Vooral dochter had er moeite mee om zichzelf kritisch te bevragen: weet ik het echt, of alleen maar ongeveer?
Ik heb daar niets anders aan gedaan dan ze heel precies dingen te laten leren. Met één vak (grieks in hun geval) omdat het vooral om de strategie ging.
Een eye opener voor mijn kinderen was bovendien het lesboek zelf. Dat bleek, het was ze werkelijk nooit opgevallen, allerlei handvaten te hebben over dat wat belangrijk is. Rode tekst. Samenvattingen aan het eind van een hoofdstuk of achterin het boek. Proeftoetsen. Leuke groene of rode kadertjes met daarin belangrijke zinnen of uitspraken.
Mijn kinderen sloegen dat soort signalen over alsof het banners op een webpagina waren.
Boek na boek hebben we doorgelezen om deze geheimen te ontdekken. Ook dat hielp.
Een dingetje: De kinders vonden mijn leerstrategie maar stom en hadden even nodig om zich erbij neer te leggen. Als dat tussen jou en je dochter een groter probleem is, zoek dan een oom, tante, werkstudent of huiswerkinstituut.
Zolang dit soort maatregelen effect hebben, hoef je niet dieper te graven.
Groet,
Miriam Lavell
Lol
'Een eye opener voor mijn kinderen was bovendien het lesboek zelf. Dat bleek, het was ze werkelijk nooit opgevallen, allerlei handvaten te hebben over dat wat belangrijk is. Rode tekst. Samenvattingen aan het eind van een hoofdstuk of achterin het boek. Proeftoetsen. Leuke groene of rode kadertjes met daarin belangrijke zinnen of uitspraken.
Zo herkenbaar!
Enne
Ik weet toevallig dat onze dochter bij studie les, dit echt wel gekregen heeft van de mentor. Ze heeft het aangehoord, maar het was niet concreet dus ze paste het niet toe. Daar had ze nu net even wel begeleiding bij nodig.
Wij denken zelf ook niet meteen aan dyslexie
overigens. Oudste heeft dyslexie, en toen het destijds voor 't eerst aan de orde kwam (inmiddels al weer zo'n 14 jaar geleden) hebben we er een hele 'studie' van gemaakt. Maar goed, dat was toen en dat kind, en onze jongste is een heel ander meisje. En dyslexie heeft vele vormen, heb ik ook wel begrepen.
Ook wij denken dat 'leren leren' een issue zou kunnen zijn. Altijd weggekomen met paar keer goed doorlezen en dan weer op juiste moment redelijk foutloos ophoesten - en die strategie werkt niet meer. Aan de andere kant zijn we wel echt geschrokken van hoe ze echt flink leert, samenvatting maakt (idd met behulp van de vetgedrukte woorden) en dan ons blanco aanstaart en alleen maar wat losse kreten kan roepen, zonder enige herinnering van de essentie van de tekst. Die op school toch ook behandeld is. Alsof ze het verkeerd heeft 'opgeborgen' zeg maar.
Gek genoeg hebben we idd behalve een schriftelijke toelichting verder geen gesprek oid gehad. Gek genoeg bleek daaruit dat haar taalvaardigheid dus te kort schiet (terwijl ze voor alle talen ruim voldoende staat) en dat ze juist wel sterk en op niveau is op rekenkundig gebied (terwijl ze juist problemen heeft met wiskunde, science etc.). De tweetaligheid (ze doet tweetalig VWO, dus alle vakken in het engels) speelt ook geen rol volgens haar leerkracht.
Net even jullie reacties met manlief besproken (die ik meestal schuddebuikend vooral laat meedelen in geestige draadjes). Het puber/leergedrag waar jullie aan refereren zou ook echt een rol kunnen spelen.
Wat willen we van een instituut? Tsja, eigenlijk door een test erachter komen wat nou het probleem is, dan wel bijtijds uitsluiten dat er probleem is waar ze mee geholpen had kunnen worden en wij niet bijtijds op gereageerd hebben. We hebben aan oudste gezien wat een wereld van verschil goede begeleiding kan maken, en gunnen jongste ook dat steuntje als blijkt dat ze het nodig heeft.
Maar ja, nogmaals, hoe/wat/waar laten we haar dan testen?
We hebben wel binnenkort een intake met een studiebegeleidingsinstituut, Studiekring. Het lijkt ons een goed plan om die begeleiding even uit de huiselijke sfeer te halen. Als daar snel plek is, overwegen we ook om het eens een paar weken te laten gaan, en dan van die professionals eens te horen of zij ook de indruk hebben dat er meer aan de hand is, of dat het idd een kwestie is van 'leren leren'.
Anyhow, dank voor jullie reacties en het delen vd ervaringen met puberende middelbare scholieren 
.
Mare
Je weet te weinig
Mare:"We hebben aan oudste gezien wat een wereld van verschil goede begeleiding kan maken, en gunnen jongste ook dat steuntje als blijkt dat ze het nodig heeft. Maar ja, nogmaals, hoe/wat/waar laten we haar dan testen?"
In dit geval weet je te weinig om te kunnen testen. Ook bij dyslexie kun je pas testen als je minstens een jaar hebt geprobeerd om op andere manieren verbetering te krijgen en dat niet gelukt is.
Dus eerst proberen met 'gewone' begeleiding. Pas als dat hardnekkig niet lukt, kun je wellicht gaan testen.
Of daar wat uitkomt is trouwens nog maar helemaal de vraag. Een vriendinnetje van mij bleef, ondanks haar behoorlijke intelligentie, schaapachtig vergeten of niet weten. Tot ze een jaar of 20 werd. Pas toen viel het weten samen met kunnen reproduceren en vloog ze als een speer door de opleidingsstof.
Daar is een term voor: laatbloeier. Maar er is geen remedie tegen.
Er zit in die gevallen niet veel anders op dan dan maar een drop-out worden en later terugkeren in het onderwijs.
Maar loop er maar niet op vooruit. Eerst leer/huiswerkbegeleiding proberen. Meestal helpt dat wel.
Groet,
Miriam Lavell
Vroeg lezen
Voor welke vakken heeft zij onvoldoendes? Talen of geschiedenis en aardrijkskunde?
Behalve dyslexie kan het ook een probleem met plannen en organiseren zijn, nu zij veel vakken in korte tijd moet doen.
Miriam heeft gelijk dat je bij dyslexie eerst een periode extra moet oefenen om te kijken of het werkt. Toch is vroeg leren lezen geen garantie dat je kind niet dyslectisch is. Mijn zoon begon als 3 jarige spelenderwijs met lezen samen met een vriendinnetje. Opvallend was wel dat hij het 2 jaar later opnieuw moest leren, omdat hij toen hij er een periode niet mee bezig was geweest. Hij is dyslectisch en dat is er in de brugklas bij de spellingtoets uitgekomen. Toch had hij op de middelbare nauwelijks onvoldoendes voor talen om dat de luistertoets de helft van het cijfer uitmaakte en hij daar steevast op logica een 9 voor scoorde en zo de 2 of 3 voor de andere onderdelen compenseerde. Het cynische is dat hij in de dyslexie test op auditieve discriminatie extreem laag scoorde.
Testen creëren een eigen beeld van werkelijkheid en het is prima als je er je voordeel mee kunt doen, maar je moet het niet verwarren met de werkelijkheid. Ik zou het ook niet zomaar aan puber-lamlendigheid weiden. Kinderen met leerproblemen worden vanwege hun "stomme" fouten vaak voor lui uitgemaakt en dat helpt niet voor hun motivatie.
Kijk eens op de site. Je kunt er een werkboek bestellen, een soort cursus hoe je anders kunt leren leren. Ook handig om als ouder eens door te nemen, of op die manier aan je kind door te geven.
Zijn klein stapje verder..
We hebben na lang zoeken op internet uiteindelijk contact gezocht met Studiekring, zij hebben vele filialen waaronder 1 bij ons in de buurt. Verhaal geschetst, en nav die mail uitgebreid telefonisch contact gehad. Na de meivakantie hebben we een intake-gesprek om te zien wat de beste begeleiding zou zijn; er wordt nu gedacht aan een soort van studiementoraat dus niet zozeer bijles. We denken dat het goed is om hier iig mee van start te gaan, een een professional een poosje met haar en verschillende vakken te laten werken, en eens zien wat daar uit komt.
Ook hebben we een gesprek met school om de resultaten van de NIO-toets eens nader door te spreken.
Heb net met veel belangstelling het draadje van brugklasmoeder hieronder gelezen, zag daar wel veel overeenkomsten in. Eerlijk gezegd deden die postings me ook wel goed omdat veel ouders verwoorden wat ook mijn gevoel is; als het er in zit (ook al is dat niet met 8-en en 9-ens maar met 6-en en 7-ens) dan gunnen we haar die kans. Vooral omdat zij vooral zo perse die (tweetalige) VWO wil doen.
Dus... we zullen zien wat de komende weken ons brengen. Ze staat er qua cijfers nu wel prima voor, maar feit blijft gewoon dat er 'iets' niet helemaal goed gaat met leren, dat ze nog heel wat jaren te gaan heeft.
We blijven dus nog even doorzoeken dan wel onderzoeken.
Dank voor jullie input en reacties!
Mare
Mirreke
dank voor je tip. Ik heb de site bekeken.
Van onze oudste dochters kennen we het beelddenken wel, maar we denken dat dat bij de jongste niet het geval is, we herkennen er althans niet echt iets in. Het ligt natuurlijk wel voor de hand om naar een dyslexie of verwante stoornis te kijken, maar alhoewel we het niet uitsluiten willen we toch wat breder kijken.
groet,
Mare
Waarom geen dyslexie?
Ik ken voldoende verhalen van mensen die op de basisschool en zelfs in de brugklas nog prima mee konden komen, maar in de 2e van het VO (VWO of HAVO) volledig door de mand vielen met de extra vreemde talen. En toen ook bij nederlands en engels alles door de war gingen halen... Ze waren gewoon zo intelligent dat het tot dat moment goed gecompenseerd werd. Ik weet niet in hoeverre een NIO dit onderscheid kan meten, maar ik zou een dyslexietest zeker overwegen. Te meer omdat het al 'in de familie zit'.
Marjoleine
