Kind klikt niet met juffrouw

simpel

Jij praat met de juf. Het is niet normaal dat een leerkracht op schoolreisje naast een kind gaat zitten in de bus en het is al helemaal niet normaal dat een leerkracht een kind niet bij zijn naam noemt maar die verkleint. Daar moet ze dus mee ophouden.

Jouw kind moet dus gewoon een hand geven, daar zit hij fout.

En wat als jij met de juf gaat praten... blijf netjes en vraag hoe het zit met spelling, zijn gedrag in de klas etc. Laat haar even praten. Misschien heeft de juf een rede om zich zo op te stellen, een rede die je zoon niet weet of beseft. Vervolgens kun je aangeven dat haar aanpak niet lijkt te werken gezien zijn gemopper thuis en bedenk je wat anders. Houdt hij deze juf volgend jaar, want zolang duurt het schooljaar niet meer.

Moeilijk

Ik vind het ook moeilijk om met deze juffrouw te praten. Ze is erg hoe zal ik het zeggen bitchy. Heb al paar keer iets geprobeerd.
Op schoolreisje zat ze heen naast hem terwijl er meer plekken open waren en terug stuurde ze een kind naast hem weg in de trant dat zij in de buurt moest zitten van de meester daar vlakbij.
Alleen mijn kind voelt zich ongemakkelijk.

Hij geeft meestal een hand maar als het druk is rennen veel kids de klas in. Bij anderen loopt ze langs en geeft een hand en zegt niks maar bij mijn kind houd ze hemlang vast en moet hij zeggen goedemorgen juffrouw ipv goedemorgen als hij dat zegt.

Ik heb al een paar keer gezegd dat ze hem bij zijn naam moet noemen en niet verkleinen. Paar maanden verder doet ze het nog.
Gelukkig nog een paar maanden maar toch.
Jammere is dat hij hierdoor zijn schoolwerk verslonst en niet meer naar school wil. Tijdens een toets kwam ze steeds naast hem staan en boven hem hangen en hij werd daar zo geïrriteerd van. Resultaat toets verpest.

Gesprek

Waarom neem je niet iemand mee naar zo'n gesprek. De vader bijvoorbeeld of als deze niet in beeld is, oma of iemand anders die jij vertrouwt. Of vraag of de ib'r bij het gesprek aanschuift.

Bizar

Stel je voor dat de leraar een man was en de leerling een meisje. Dat zou volgens mij zeer hoog opgenomen worden.

@ad

Ook waar. Maar ook bij een meisje zou ik eerst willen uitzoeken wat er achter steekt voor ik van het slechtste uit ga. Misschien is het kind heel vervelend, afgeleid of onrustig in de klas/bus en probeert de juf het kind zo in het gareel te krijgen in de bus door er naast te gaan zitten of door echt het contact te maken bij binnenkomst. En wat het kind ervaart, is terecht vervelend en het werkt dus niet. Maar hoeft niet kwaad of slecht bedoelt te zijn en rede gelijk van de hoogste toren te blazen. Daar zijn al genoeg mannelijke zorgverleners, docenten etc. de dupe van geworden. Door #metoo staan mannen hoe dan ook met 2-0 achter.

Gedwongen een hand geven

(iets wat ik zelf als kind verschrikkelijk vond) vind ik een lastige.

Hier twee kids op een middelbare vrije school, dus ook verplicht een hand geven. Mooie gedachte zit erachter, maar het wordt lastiger als je niet klikt met je docent. Is het dan nog steeds een mooie gedachte, als je een docent als vervelend ervaart, maar je die persoon wel elke dag een hand moet geven? Ook omdat de verhouding leerling-docent een ongelijke verhouding is natuurlijk.

Enfin, wat er gezegd wordt: het duurt niet lang meer, nog even uitzitten, vind ik ook een lastige. Als dit voor je kind steeds ondraaglijker wordt moet je er iets mee. Voor een jong kind is een paar maanden onoverkomelijk lang. Ik zou er zeker een gesprek over aangaan. Is het mogelijk dat je de vader het gesprek laat voeren?

Verder vraag ik me af. Heeft je kind toevallig een diagnose, of denkt de juf dat er iets met hem is? En is dat de reden dat ze zo op hem focust? Ik kan me goed voorstellen dat het voor je kind heel naar en onvrij voelt zo.

Hoe oud is je kind eigenlijk?
Enfin, eerst gesprek met de juf aanvragen. Aangeven wat de reden van het gesprek is en goed voorbereiden, probeer niet te aanvallend te zijn. Laat vooral merken dat dit niet werkt (hoe goed bedoeld ook).

Praat me er niet van,,

Sommige leerkrachten maken zo’n gebruik van hun positie waarbij een kind zich alleen maar minder welkom voelt. Herkenbaar en hier zelfs zo dat de klasgenoten wisten wie het pispaaltje van de klas kon worden. Nog een obstakel.
Ze vroeg zich af waarom hij niet met haar sprak terwijl zij, met haar kindercoachcursus, alleen maar zat te zuigen of er thuis een probleem was. Totaal geen reflectievermogen. Kind heeft zich er bij neergelegd en het spel meegespeeld.

Uiteindelijk naar de directeur. Maar die vond ons slechte opvoeders omdat we niet eerder gekomen waren. Over het handelen van haar leerkracht zei ze niets.

Kind is uiteindelijk ergens anders begonnen. Een keuze die we veel eerder hadden moeten maken. Het vertrouwen in de mensen heeft een flinke dreun gekregen.
En dergelijke mensen noemen zich pedagogisch opgeleid.

Het hangt er dus van af in welke klas je zoon zit en wie hij volgend jaar krijgt. Hou ondertussen het niveau bij mbv bijles,, zodat hij niet op achterstand raakt. Zo kan hij volgend jaar laten zien wat hij in zijn mars heeft.

He??? Flanagan

je bent een slechte ouder omdat je er niet eerder mee gekomen bent? Tssss!

En als je eerder was gekomen of te vaak, was je vast een zeurouder geweest.

Ik heb ooit in een en hetzelfde gesprek te horen gekregen dat ik niet betrokken was en direct daarna dat ik te vaak mailde, en dat we geen vertrouwen hadden in de school... Terwijl ons oudste kind ook op diezelfde school zat, en we dik tevreden waren over hoe dat ging.

Ja,

Je hebt ze ertussen zitten. Ik durf niet eens te vertellen wat er nog meer gebeurd is. Ik hoop alleen dat de zoon van TS dat niet hoeft mee te maken. Maar het begon met eigen fouten onder het kleed vegen. Vertraagd delen aan hulpmateriaal rt’er ondanks toezegging zodat de behandelde stof reeds getest werd, zonder gepaste training. Kind voelde zich alleen maar ongelukkiger. Hij wist precies wat voor spel ze speelde; ze maakte misbruik van haar machtspositie.

Later nog eens met een consulent over het verloop en de sfeer binnen het team gesproken en enkele reacties van leerkrachten gedeeld. De consulent gaf aan dat typische signalen waren voor een ziek klimaat; directeur als keizer in zijn glazen torentje en leerkrachten, gefrustreerd door de houding van hun baas en de werkdruk, als koninginnen achter hun bureau.
Het zal mij niets verbazen als de leerkracht van de zoon van TS ook te maken heeft met frustratie en dit op haar zoon projecteert. Een leerkracht die beweert dit te doen om het beste uit een kind te halen, gaat voorbij aan het treiterende effect. Want het is gewoon pesten. Niets zwaarder dan gepest worden door een leerkracht, als dan niet met oogkleppen op.

Praten met school OMG

Praten met school kan heel lastig zijn. Scholen zijn doorgaans geen beste gesprekspartners. Na jaren praten op school (vanwege zorgenkind) weet ik dat scholen niet lekker reageren op directe aanwijzigingen richting school.

Zeg dus niet dat juf geen klik heeft met zoon (want dat kan ze ontkennen) maar zeg dat juf-zoon geen goede combinatie is (wat veel lastiger te ontkennen is). Je laat de verantwoording in het midden maar iedereen weet dat het doorgaans niet de schuld van het kind is. Maak het bespreekbaar zonder (verholen) beschuldiging. En als je wel wat over de leerkracht wil zeggen, doe dat liefst vanuit het perspectief van het kind (zoon vond het moeilijk dat hij niet naar de wc kon en werd daarom dwars). Maak daarbij je kind niet heilig of school zwart.

Bijv.
Mijn zoon heeft moeite met de leerkracht. Hij heeft het gevoel dat ze niet door 1 deur kunnen. Hij zegt dat hij nerveus wordt van de juf en dat heeft zijn weerslag op zijn cijfers: zijn citoscore zakt terwijl hij op bijles voor spelling alles wist. Daarbij vindt hij het lastig dat ze op hem let waardoor hij het gevoel heeft dat zij op zijn nek zit, wat hem extra nerveus maakt (voorbeeld hem zitten in de bus tijdens schoolreisje). Ook ervaart hij het verkleinen van zijn naam als vernederend en weet hij niet goed om te gaan hoe de leerkracht op hem reageert (verplicht handenschudden, hand blijven vasthouden (is laten voelen wie de macht heeft) itt andere kinderen. Zoon ervaart de juf daarom niet als prettig en veilig eerder als benauwend en durft om bovenstaande redenen niet met haar hierover te praten en daarom doe ik dit voor hem. Wat kunnen we hier aan doen ?(Waarmee je dus iedereen betrekt bij de oplossing). Ik zou graag zien dat de relatie gerepareerd wordt (hou wel in het oog; zoon is de lakmoesproef want school zal iets anders als ijkmoment kiezen, waarbij de verantwoording voor deze relatie meer bij zoon zal te komen liggen. Misschien lukt het laatste niet maar laat school er lekker overdenken en hun best doen. De directeur van de vorige school zei bijv wel eens zomaar ‘vertrouwen jullie ons dan niet?’ En dan zaten wij met een mond vol tanden want het onderwerp werd zo van tafel geveegd. Zeg dan iets van, ja ik vertrouw jullie en daarom zit ik hier om over dit onderwerp te praten.

Tegenover jou gaan ze de leerkracht niet afvallen maar binnenskamers zal dat heel anders zijn.

Je hebt kans dat dit door school naar jou wordt afgedaan als ‘niet zo moeilijk doen en zo is het allemaal niet bedoeld door juf’. Dan kan je bijvoorbeeld zeggen dat zoon de relatie met juf niet als veilig beschouwt en als de relatie niet goed is, wordt plagen, ervaren als pesten (en dat komt wel binnen op school) en dan ook nog én het leeftijdsverschil én verschil in autoriteit... en vergeet geen gespreksnotitie te maken, in dezelfde stijl, die je eventueel naar school kan sturen met gemaakte afspraken (wel prettig om iets zwart op wit te hebben). Reageert school niet op de notitie, dan zullen ze het er mee eens zijn.
Als laatste, probeer niet emotioneel te worden, dan schuiven ze nl vaak heel makkelijk alle schuld in jullie richting.

Bezorgde moeder,

Nog steeds belangrijk om te weten of hij haar volgend jaar ook als leerkracht heeft!

Soms hebben leerkrachten een studiedag ( kindercoach of benaderingsmethoden) en gaan ze daarna de genoten cursus in praktijk brengen.
Zo ken ik een ib-er die aan een cursus ADHD had deelgenomen....

Als je zoon volgend jaar weer haar leerling is, zul je op korte termijn met de directeur moeten gaan praten. De opmerking ‘ik heb al zoveel over jou gehoord’ geeft aan dat de juf met derden over jou kind praat zonder jou toestemming. Dat mag niet, daarmee gaat ze de fout in want dat is onprofessioneel. Dat is ook de reden dat je de ib-er kan overslaan; de ib-er gaat namelijk niet over gedragsregels leerkrachten.

Maar wanneer je sowieso klaar bent met die school, zou ik ook geen energie steken in een gesprek met de directeur maar een plaatsing regelen bij een andere school. Haast geboden.

Dat zou je ook kunnen overwegen

Als je zoon er echt mee zit, zou je kunnen overwegen om de huisarts hem ziek te laten melden. Het jaar duurt nog maar enkele weken. Misschien kun je wat werkjes meevragen, of zelf wat leuke werkjes op het internet zoeken. Er is erg veel te vinden.
Ik zou trouwens hier wel werk van maken. Een juf die ineens niet meer met de vader wil praten omdat hij niet in zou zien dat ze het goed bedoelt, gaat haar boekje te buiten.

Je kunt aangeven dat jullie als vanzelfsprekend aannemen dat een juf het goed bedoelt, daar is een leerkracht immers voor, maar dat jullie zien dat het voor jullie kind in ieder geval averechts uitpakt. Maar volgens mij mag een leerkracht helemaal niet weigeren met een ouder te praten, tenzij die haar heeft geschoffeerd, en dan nog zou het uitgepraat moeten kunnen worden.

En ik vind het vreemd dat een juf een vriendin mee kan/mag nemen op een schooluitje. Dat zou gewoon de vertrouwde leerkracht van school moeten zijn, of anders bv. een ouder. Maar geen vreemde. En als die dan aangeeft dat ze al zoveel over je kind heeft gehoord... ik vind het een bizar verhaal.
Het lijkt er op alsof jullie zoon voor de juf een soort hobbyproject is...

Bezorgde moeder,

Ik ben het niet met Mirreke eens in dit geval. Want voor zoiets ziek melden, terwijl kind zichtbaar niet ziet overkomt, kan een juf àla deze, bewegen de school een melding van leerplichtontduiking te maken; heb je een groter probleem.

De juf kan ook aangeven dat de vader zo intimiderend was, dat ze uit veiligheidsoverwegingen, niet met hem wilt praten. Een directeur zal in dat gevel haar geloven, mede omdat jullie hier niet eerder over geklaagd hebben. Dus geen uit het boekje gaan, eerder signaal dat het probleem bij het gezin ligt.

Vaak is het moeilijk om begeleiders te vinden; ouders geen tijd. De juf kan het inschakelen van een vriendin eenvoudig goed praten. Zwak argument om kundigheid van de juf te ondermijnen.

Je kan je zoon uitleggen dat hij de situatie voor zichzelf kan veranderen. Dus haar direct een hand geven en haar recht in de ogen aankijken, om zo van het gezeur af te zijn. Ze zal wel in haar nopjes zijn, maar het is een onderdeel van het probleemloos uitzingen van de laatste maanden.
Hij moet ook zijn huiswerk maken. Leg hem uit dat hij dat moet doen om aansluiting met de klasgenoten te houden zodat hij in september niet bemerkt dat de anderen verder zijn. Leg hem uit dat hij dit voor zijn eigen bestwil doet. Als de motivatie nul is, zal je zelf die motivatie moeten opkrikken.
Twee maanden thuisblijven lijkt leuk, maar dat is het niet. Het wordt daarnaast alleen maar moeilijker om na de vakantie weer naar die school te gaan omdat hij de connectie met de klas verliest.

Houdt hem uit de schijnwerper!

cultuur verschillen

Duidelijk geval van cultuur en persoon verschillen. Zoals ik het lees heeft de juf niet door dat bepaalde dingen niet prettig worden ervaren door u, uw man en uw zoon. Zoals ik het lees is de juf een extraverte babbel tante en uw zoon juist een introvert kind dat het fijn vindt om op zichzelf te zijn. Dat botst dan af en toe. Het is jammer dat de juf dat niet doorheeft en uw zoon de ruimte gunt die hij wilt. U kunt uw zoon proberen uit te leggen dat juf andere omgangsnormen heeft maar dat hij die ook moet respecteren. (zoals een hand geven) Het verkleinen van zijn naam kan echt niet. Ik zou dit nogmaals duidelijk tegen haar zeggen in een mail. Uw zoon instrueren om de juf direct te corigeren als ze het nogmaals doet. Als het een probleem blijft naar de directie gaan. (Ik zou daar nu niet meer voor kiezen zo aan het einde van het jaar. De juf zal dit niet leuk vinden en zou dit door kunnen vertellen aan de volgende leerkracht waardoor u of uw zoon niet echt met een schone lij begint.)