Kind mag alleen 's middags naar school groep 1-2
Ik ben op zoek naar ervaringen van ouders waarvan de school een verlengde wenperiode nodig vindt voor zijn/haar kinderen.
Ik heb een tweeling die vlak voor hun verjaardag op 1 sept. zijn begonnen in groep 1/2. In het begin gingen ze alleen de ochtenden. Een van de twee heeft wat moeite met wennen aan de structuur (ze gingen niet naar de opvang). We zijn toen rond 1 okt. naar alleen de middagen gewisseld.
Vlak voor de vakantie hebben we gesprek gevoerd. De juf houdt vast aan alleen de middagen.
Voor ons begint dit erg lastig te worden. We hebben geen opvang en werken beiden thuis. We willen de kinderen nu zo snel mogelijk hele dagen op school hebben.
Mag school zomaar onze kinderen volle dagen onderwijs weigeren?
Over een week is weer een gesprek. We hebben er een hard hoofd in dat de juf akkoord zal gaan met volle dagen. Het kind dat moeite met wennen heeft is niet heel druk en kan zich goed concentreren. De moeite zit in het accepteren van de autoriteit van de juf (nee is nee). Ze is af en toe de school door gewandeld en naar het hek. En wil nog wel eens de kring verstoren door blijkbaar om aandacht te gaan vragen. Maar dat is rap aan het veranderen. Alleen zegt de juf nog geen 'vertrouwen' te hebben.
Mijn man zegt: we stappen naar de directeur. Maar zelf denk ik dat dit de boel teveel laat escaleren. Ik hoor graag ervaringen, om iets meer beslagen ten ijs te komen.
Het is een tweeling geen wiskunde
Prima dat jullie je baseren op wetenschappelijk onderzoek en het zal best zo zijn dat de meeste eeneiige tweelingen beter gedijen bij elkaar. Ik denk dat je wel moet blijven kijken naar de kinderen en als iets niet werkt dat je dan iets anders moet proberen.
Ze wel uit elkaar halen bijvoorbeeld. Zegt de ene helft van een eeneiige tweeling die voor haar gevoel te lang in de schaduw van haar gewiekste zusje heeft gestaan.
Bij de stelling van Pitagoras zal er niemand zijn die door voortschrijdend inzicht tot de conclusie komt dat het anders moet.
Bij het (op)voeden van welk kind dan ook kom je soms door voortschrijdend inzicht wel tot de conclusie dat je het roer om moet gooien en dingen anders aan moet pakken.
Onze dochter moest volgens het cb echt minder maar grotere voedingen per dag. Wij dat braaf proberen maar dat werd een grote jank en spuugpartij. Terug naar kleinere voedingen en later naar de kinderarts en daar ons gelijk gekregen. Misschien is jouw tweeling ook anders dan de meeste tweelingen en bloeien ze op als ze niet meer in elkaars schaduw staan.
op school versus thuis
Dat je kind thuis braaf z'n jasje ophangt en haar speelgoed opruimt zegt niets hoe het in de klas functioneert. Wie weet is ze op school totaal onhandelbaar. Maar het leren functioneren aan school kan het beste op school. Thuis houden is om het kind rust te geven zodat het de meer prikkels op school aan kan.
En ivm corona niet met de juf spreken: bellen kan ook.
wetenschappelijk
Ik denk dat het voor zowel jullie als voor de school het beter is niet naar wetenschappelijk onderzoek te kijken maar naar de kinderen zelf.
Het nadeel van beiden in 1 klas is dat ze constant met elkaar worden vergeleken. Ik zou ze zo snel mogelijk in een andere klas (of school) plaatsen.
Zij deden een best goed voorstel naar de ochtenden en jullie begonnen meteen te steigeren over 1 dag. Dan lijkt het me voor de school ook lastig om met jullie te overleggen. Ik zou dit wat diplomatieker aanpakken (zie Mirjam L.)
Nog een update
Inmiddels hebben we een live gesprek gehad met de juf. Dat liep toch een stuk fijner dan via videobellen. Afgesproken is 1 hele dag te proberen, een heen-en-weer schriftje bij te houden en ze zou het gedrag van een van de twee filmen. Dat laatste was ene eye opener. Het gedrag dat ze op school liet zien kennen we van thuis niet. Door de kring heen roepen, opstaan, onder tafel kruipen en kreten uitslaan. We begrijpen nu veel beter waarom de juf de middagen niet erbij wil. Al denken we wel dat het waarschijnlijk wel sneller beter gaat als de kinderen vaker gaan. Compromis besproken om na de lockdown op te gaan bouwen.
Maar....
Maar hoe moet je kind dan leren hoe het zich op school moet gedragen als ze er maar halve dagen mag komen? Moet je thuis een kring maken van je eetkamerstoelen en dat jij dan juf speelt? Juf doet dit niet uit belang van je kind, alleen de ochtenden, die heeft gewoon geen zin in haar 's middags.
skik
Nou nee Skik
Dit is om zowel kind als juf rust te gunnen. Dat het ook leuk blijft enzo.
School is een keurslijf waar dit kind nog in moet groeien (letterlijk). Het gedrag wat beschreven wordt is echt onhoudbaar in een klas, en een juf die de hele tijd bezig met 1 kind te corrigeren helpt niemand. Ook het kind niet.
Ik had al zo’n vermoeden want wij hadden er ook zo 1. Nog steeds vrij aanwezig overigens, maar in groep 8 lukte het prima om niet meer onder tafel door te kruipen zeg maar. Met de tijd wordt het meestal beter.
Wij hadden overigens de afspraak dat kind na een slechte ochtend lekker bij mama mocht blijven. Dat kon toen nog en werkte ook prima. Ook is er externe begeleiding bij geroepen en heeft wat tips in gegeven mbt een prikkelarme zit plek in de kring, even uitrazen in het begin en een beloningssysteem (zelfgemaakt door kind). Dat ging best aardig.
We zijn inmiddels maanden verder. Nu de lockdown voorbij is wil de school weer met een rustig opbouw schema beginnen. Vandaag eerste middag geprobeerd en we kregen halverwege de middag een telefoontje ‘dat het echt niet ging’. Ze zitten sinds deze week in een nieuw schoolgebouw en blijkbaar was ze een paar keer de klas uit gewandeld (we weten niet hoe vaak) waarbij ze op het schoolplein terecht was gekomen.
We vinden het wel heel toevallig dat het zo loopt. Thuis is de ‘lastige’ van de twee juist de meest rustige. Hald over kop ineens gesprek met de directeur erbij. Met als boodschap, pas na de voorjaarsvakantie weer rustig opbouwen.
We zitten met de handen in ons haar. Er gaat een psycholoog observeren volgende week. Het gevoel overheerst dat de onkunde/onmacht van de juf op onze 4jarige wordt afgewenteld.
Hoe je kind thuis is kun je niet vergelijken met hoe het op school is. Ons kind is thuis open, mondig en vol fantasie. Op school is het een stil, teruggetrokken kind dat braaf alles doet wat gevraagd wordt. Jouw kind uit de spanning misschien op een andere manier.Waarom denk je aan onkunde van de juf? Heb je dat terug gezien in de video-opname of lopen er meer kindjes vast in haar klas? Is ze al lang juf of komt ze pas net kijken?Kan je kind ook gewoon heel erg moeten wennen en daar echt meer tijd voor nodig hebben? Zo’n lockdown zorgt ervoor dat je gewoon weer van voren af aan begint helaas, dat merken wij hier ook. Een oplossing zoeken met oppas voor halve dagen is niet mogelijk? Dat doet een buurvrouw hier ook voor een paar maanden, zodat kind wat langer kan wennen omdat het moeizaam gaat.
(Misschien vraag ik dingen die je al eerder hebt beantwoord, maar heb niet alle berichten teruggelezen).
Weer een update. Inmiddels hebben we meerdere goede (face to face, dat scheelt) gesprekken gehad met de intern begeleider en directeur. De situatie met de juf werd wat verhit nadat mijn partner een mail had gestuurd na een incident op het schoolplein sochtends.
Na goed overleg (en nog steeds deels halve dagen) zijn beide meiden naar een andere juf. Niet meer bij elkaar. Alleen wordt de situatie er niet beter op. Het onderzoek is, door alle tussentijdse overleggen, steeds doorgeschoven. Dat lijkt nu binnen twee weken te worden uitgevoerd.
Van de oude juf hebben we 1 video op een gegeven moment gezien dat onze dochter lange tijd door de kring heen schreeuwt en onder de tafel gaat zitten. Van de nieuwe juf hebben we begrepen dat ze nog steeds wel op de grond kan gaan liggen. Dit gebeurd incidenteel, maar is onvoorspelbaar, aldus school. Ze kan plots zelf beslissen het schoolplein op te lopen.
Bijkomende complexiteit is dat er tijdelijk een ander locatie is waar alle jonge kinderen met de bus heengaan en waar nog een stuk gelopen moet worden. Daar wil ze wel eens uit de rij stappen of zelfs gaan liggen.
We hebben nu afgesproken haar zelf te brengen halen, en zijn vooralsnog akkoord met enkele middagen thuis. Maar we zijn wel aan het einde van ons latijn. En willen haar nu asap, zonder gedoe, voltijd naar school krijgen.
Gesprekken met intern begeleider en directeur verlopen goed, maar vanmiddag gedoe met de nieuwe juf die ons ineens beschuldigde van afspraken verdraaien, tussen neus en lippen door. Dus eea loopt nog niet erg lekker, zeg maar.
Het verhaal met alle nuances is te uitgebreid om allemaal op te schrijven maar ik vind het bizar hoe lastig het kan zijn om een ‘normaal maar lastiger dan anders’ kind hele dagen naar school te krijgen.
Duivels dilemma. Als het voor jullie al moeilijk is en als haar gedrag niet goed te duiden/voorspellen is, wie kan dan van 9 tot 14/15 uur haar genoeg helpen om in de klas te functioneren? Begrijp me goed, ik ben er absoluut van overtuigd dat onderwijs beter moet kunnen slagen in het integreren van verschillende soorten gedrag en dat daar investeringen en onderwijzerskwaliteit voor nodig zijn, maar kun je als individuele ouder daarop 'wachten' is het duivelse dilemma. Als jullie haar zouden thuishouden bijv. dan is er geen prikkel bij school om hun deel van de oplossing te bieden. Maar als school de handschoen niet genoeg op zou pakken hoe lang kun je doorzetten en gaat school dan ook die draai steeds beter maken? Ik wens jullie doorzettingsvermogen en 'kalm doorduwen' in gesprekken met school, maar ook rust als die er af en toe komt!
gr Angela
Voor ons thuis is haar gedrag totaal voorspelbaar (en geheel niet zoals school beschrijft). School noemt haar onvoorspelbaar, zegt dat het teveel voor dr is, en dat ze af en toe de veiligheid niet kunnen garanderen...
Ok dat had ik niet begrepen, omdat je aangaf aan het einde van je Latijn te zijn. Maar dat gaat dus dan om de onzekerheid/weinige acties/vele gepraat mbt school?
gr Angela
moeder-van-drie schreef op 16-03-2021 om 19:41:Voor ons thuis is haar gedrag totaal voorspelbaar (en geheel niet zoals school beschrijft). School noemt haar onvoorspelbaar, zegt dat het teveel voor dr is, en dat ze af en toe de veiligheid niet kunnen garanderen...
Misschien is het niet in het belang van je dochter om al hele dagen naar school te gaan. Ze lijkt overgeprikkeld of gefrustreerd (niet negatief bedoeld) en kan zich blijkbaar niet op een andere manier uiten. Kun je daar thuis mee aan de slag? Er zijn manieren om kinderen te leren zich voor prikkels af te sluiten of in ieder geval bij zichzelf te herkennen wanneer het te veel wordt. Daar heeft je dochter misschien meer aan dan gewoon verplicht de dag leren uitzitten.
Zomaar het schoolplein oplopen lijkt me in dit geval de grootste dealbreaker, want dan kan school haar veiligheid niet garanderen. Continu een kind in de gaten kan bij je eigen kroost aan het strand maar is in een klas waaraan je ook les moet geven vreet (te)veel energie. Misschien dat een enkele getalenteerde docent dat aankan, maar bij de gemiddelde leerkracht schieten de klasgenootjes er dan bij in.
Even heel bot gezegd: School is in eerste plaats een onderwijsinstituut en geen orthopedagogische instituut om de opvoeding bij te spijkeren. Dat wordt wel verwacht, maar die verwachting is niet realistisch.
Als je kind er gevoelig voor is zou je met een beloningsysteem kunnen werken: een dag niet weglopen is een sticker,bij drie stickers haar lievelingseten of een andere kleine beloning, en aan het eind van de rit een lievelingswens vervullen..
Al zal ik toegeven dat ik zelf zo'n hardvochtige ouder was die ook wel eens gewoon ouderwets lik op stuk gaf om een kind de consequentie van het eigen gedrag te laten overzien: kun jij je niet op school gedragen, dan vast ook niet bij een ander. Dus geen afspeelafspraakje dan die dag. Jammerdebammer.
Ik zie steeds meer alarmbellen. Laat het kind ASAP testen en onderzoeken door een kinderpsycholoog, vraag hiervoor verwijzing bij de huisarts. School zal zich op een gegeven moment handelingsverlegen verklaren en haar of beide van school willen sturen. Waar je kind dan naar toe gaat, moet dan wel de juiste plek zijn. Het speciaal onderwijs is geen schande! Ik heb er meerdere kleuters naar toe zien gaan en tot rust zien komen. Je bent nu aan het duwen op de school maar als dat filmpje een voorbeeld is van wat de juf dagelijks meemaakt dan zul je moeten kijken waar het misgaat in de volle breedte, ook bij je kind. Dat geeft ook jullie meer (be)grip en wellicht rust in de plan van aanpak.
