Klassen uit elkaar halen

Ja, kan

De school is bevoegd om dit soort beslissingen te nemen. Zeker als daar een goede reden voor is (het gaat niet goed in de huidige klassen) is daar niet zoveel tegenin te brengen.
Dat betekent dat klagen geen zin heeft, maar tegelijkertijd zijn uitzonderingen wel mogelijk. 'Maar ik wil bij mijn vriendinnetje' is niet zo'n sterk argument.
Je moet ervan uitgaan dat de school over het schuiven goed heeft nagedacht. Toch kan het zijn dat een uitzonderingsgeval over het hoofd is gezien.
Ik zou bijvoorbeeld wel om opnieuw schuiven verzoeken als door de verandering twee brusjes bij elkaar in de klas belanden.
Groet,
Miriam Lavell

Voors en tegens

Ik denk dat op elke shuffle wel wat aan te merken is. Het grootste probleem is de verandering zelf. Daar reken je niet op als je op dezelfde school blijft.
Maar ik denk ook dat de school dit voldoende zorgvuldig heeft gedaan. Ik denk niet dat het zin heeft om andere voorstellen te doen.
Vier klassen gaan veranderen, terwijl er maar 20 kinderen verhuizen, dat is 20 ouderparen direct betrokken zijn. Daarmee verandert er voor de meeste kinderen niets. Daar is wat voor te zeggen.
Maar nadelen zijn er ook.
"Verder lijkt mij dat een school toch kan bedenken dat dit niet gaat werken en dat het beter was om dan alle groepen 4 op één hoop te gooien en nieuwe klassen te maken. "
Dat kan alsnog, als het inderdaad niet werkt.
Groet,
Miriam Lavell

Je hebt gelijk kaatje

De manier waarop de school het nu wil aanpakken, klinkt niet erg verstandig. Hopelijk is er zorgvuldig naar gekeken en pakt het goed uit.
Ik wilde ook nog even reageren op jouw opmerking: "Ja, dat klinkt wel goed Pelle ware het niet dat 'onze' klas een fijne klas is en dat wij als ouders niet willen dat er iets veranderd... Daar gaan we ook tegenin maar of het gaat helpen weet ik nog niet."
Uiteraard wil je, als het goed gaat, niet dat er wat verandert, maar dan ga je dus voorbij aan anderen, die niet in een fijne klas zitten en ook een kans op een fijne basisschooltijd verdienen.
NB hier op school hebben ze ook vorig jaar (noodgedwongen) wat moeten husselen en niet alle ouders waren daar even blij mee (understatement), nu zijn de verschillende klassen ook nog regelmatig als groep samen. Ik denk niet dat er kinderen erg ongelukkig van zijn geworden. Het jaar daarvoor was dat trouwens wel zo, toen één meisje in een andere klas was geplaatst dan haar vriendinnen - zij heeft een heel zwaar jaar gehad omdat ze daar niet mee om kon gaan.
Jesse

Nog even

heeft de school dit overlegd met de MR?

Kaatje

"Het lijkt er dus erg op dat ze wat aan het proberen zijn"
Ja, natuurlijk zijn ze wat aan het proberen. En natuurlijk zullen ze wat anders gaan doen als dit niet blijkt te werken. Heb je een beter voorstel? Het gaat om kinderen en groepsdynamiek, dat valt maar moeilijk te voorspellen. Het is geen hogere wiskunde.
Ga er maar eens aan staan. Twee slecht functionerende groepen. Hoe pak je dit als school aan? Wat de school ook doet, er zal altijd protest zijn, er zullen altijd mensen zijn die een andere aanpak beter vinden. Er is geen 'beste' oplossing in dit soort gevallen. Zo zie ik echt niet waarom het volledig husselen van de vier groepen beter zou zijn dat de nu gekozen oplossing. Je weet het gewoon niet, je weet niet hoe het zal gaan uitpakken. Lastig, maar zo is het nu eenmaal, that's life.
Daarnaast denk ik dat je een en ander niet moet dramatiseren. Het zal voor veel kinderen best vervelend zijn als de groep verandert, maar niet het einde van de wereld. Volgens mij moet je als ouder al helemaal niet gaan meehuilen. Heb vertrouwen in je kind, dat het om kan gaan met deze wijziging. Het zal niet de eerste - en zeker niet de laatste - keer zijn dat je kind zich moet voegen in een nieuwe groep.
En tot slot: nee, ik vind niet dat de school dit met alle ouders moet bespreken. Dat wordt een Poolse landdag, en je komt er toch niet uit. Dit lijkt mij echt een taak van de school, en niet van de ouders.

Toen ik in de mr van de basisschool zat, stond de school voor eenzelfde dilemma. 3 klassen, 2 functioneerden goed, 1 klas was dramatisch. Oorzaak onbekend. Er was al een onderzoek naar gedaan (door een schoolbegeleidingsdienst) met observaties en weet ik wat meer. Alle mogelijkheden die ze hadden om die klas beter te laten functioneren waren al uitgeput en het werd niet beter. Het ging niet om 'probleemgevallen' maar het was meer de groepsdynamiek die 't 'm deed. School wilde toen ook husselen. Ook op de simpele wijze van een aantal uit elke klas=nieuwe klas. Het aantal was toen iets hoger, ik meen me te herinneren 7 uit elke klas=1 nieuwe klas. En voor die 7 uit de leuke klassen kwamen er dus 7 uit de probleemklas.
Als mr stonden wij niet achter het idee. Dan maar de hele boel op de schop en 3 compleet nieuwe klassen. Dat is méér werk en je moet er langer over nadenken (b.v. bepaalde kinderen bij elkaar omdat die zich aan elkaar optrekken) maar zo is het uiteindelijk wel gegaan. Wij vonden het grootste euvel van die eenvoudige hussel dat die 7 nieuwelingen in een grotendeels al 'gevormde' klas komen en dat die al 'gevormde klas' ze w.s. ook zo beschouwd.
Uiteindelijk is besloten dat de ouders van betreffende klassen uitleg zouden krijgen (vóór de definitieve hussel) op die avond konden ouders ook een briefje invullen met voorkeuren erop (b.v. ik wil kind graag bij vriendinnetje A.), ouders die er niet waren werd telefonisch mee overlegd en ook die kregen de kans een briefje in te vullen. M.r. +leekrachtenteam heeft die avond uitleg gegeven, er was zelden een ouderavond met zo'n grote opkomst.
Afpraak was dat er voor zover dat kon rekening zou worden gehouden met de voorkeuren van de ouders,maar dat er dan ook ná de nieuwe klasseindeling niet meer geswitscht kon worden of bezwaar kon worden gemaakt.
De hussel die al grotendeels bedacht was ondertussen voldeed al bijna aan alle voorkeuren die ingediend werden (dat konden de leerkrachten zelf ook bedenken), hier en daar is nog bijgeschaafd n.a.l.v. de briefjes. De voorkeursbriefjes zijn door de m.r. nagecontroleerd zodat er niet 1 kind b.v. vergeten zou zijn qua voorkeur.
Daarna is de officiele indeling bekend gemaakt en die middag is er meteen een 'kennismakingsmiddag' geweest, voor de kinderen en erna ook voor de ouders.
Niet iedereen was toen 100% tevreden, maar grote bezwaren kwamen er toen niet meer.
De jaren erna waren er 3 goed functionerende klassen.
groeten albana

Ouders en klasse-indeling

Ik denk dat het belangrijk is (heb niet het hele draadje gelezen) om niet onmiddellijk in de stress te zitten als een school iets doet aan de klasse-indeling.

Hier hoor ik altijd weer van ouders dat hun Unieke Kind in de verdrukking komt bij de indeling van groep 3 als ze de kleuters over een aantal groep 3-en verdelen. Echt, druk op de knop en ieder jaar hoor je weer identieke verhalen.
Vervolgens spreek je ze rond Kerst en dan is het reuze meegevallen en heeft hun kind de plek in de klas gevonden.

Zelf was ik ook niet zo blij toen mijn jongste in een groep 3 gezet werd. Vooral voor mijn eigen ouder-logistiek, omdat hij niet in de klas met buurtgenoten kwam.

Maar hey, hier valt overheen te komen! En wat ik nog het meeste mis bij klagende ouders is de overtuiging dat hun kind dit soort dingetjes aan kan. Ze kunnen hiervan leren, en misschien wordt het wel weer leuk/leuker!

Dan houd je nog de klachten over "de-manier-waarop"; volgens mij vooral een uiting van frustratie over het feit dat het gebeurt. Wel vind ik het verhaal van Albana heel mooi. Dus ik moet toegeven dat het wel uitmaakt welke manier je kiest.

Bodemlijn voor mij: de eigen kracht van de kinderen. die kunnen echt meer aan dan je denkt. En je plek vinden in een nieuwe groep, en het vertrouwen opbouwen dat je dat kunt; hartstikke waardevol!

Romantiek

Pelle:"Noem jij het maar niets als er vijf weggaan en er komen vijf \'probleemgevallen\' voor terug Zo denken alle ouders natuurlijk wel. "
Ja, maar dat is kort door de bocht en een tikkeltje bekrompen. Dit soort gedachten komen bij elke shuffle boven.
Pelle:"Verder is het helemaal dom om zomaar iets te gaan met in het achterhoofd: oh dat kan ook nog als het niet werkt. "
Dat is niet dom, dat is realistisch. Het herschikken van groepen is het beste middel tegen slechte groepsdynamiek. Probleem is dat je van tevoren niet kunt weten of de herschikking werkt. Welke vorm je ook kiest.
Pelle:"Als je alle klassen door de helft doet is er voor elke ouder een duidelijke verandering maar is de verandering voor die vijf een stuk minder heftig."
Daar is ook wat voor te zeggen, maar er zijn ook bezwaren op te maken. En dat is nu de kwestie: alle hervorming stuit op bezwaren. Dat komt vooral omdat er het romantische beeld bestaat van die klas die een schoollevenlang hetzelfde blijft, tenzij je van school verandert.
Dat is ook de reden dat mensen niet zo snel van school veranderen.
Maar dat romantische beeld is niet terecht. De klas blijft bij elkaar zo lang het kan. Onder diverse omstandigheden wordt er gehusseld. Bij mijn kinderen op school brak dat moment aan en werd het een jaarlijks terugkerend ding. Dat had toen samenhang met de krimp. Op de volgende bo school hing het juist samen met groei.
Je kan er niks van zeggen.
Je kunt over deze versie een formalistisch standpunt innemen en je afvragen of de MR voldoende geinformeerd/betrokken is. Is dat niet het geval, dan kun je het besluit nog terugdraaien, hoewel dat dan vaak op niet meer dan uitstel neerkomt.
Er bestaat geen 'goede manier' waar alle ouders tevreden mee zijn en waarvan zeker is dat het een goede uitwerking heeft. Het is verandering, dus schokkend.
Groet,
Miriam Lavell

Elk jaar husselen

hier worden de klassen elk jaar gehusseld. Gewoon om de kinderen te laten wennen aan veranderingen. Die vinden in het hele leven plaats, dus ook op school. Meestal zonder locatie wisseling, maar dat kan ook nog. Elk jaar ook een verandering van groepen. Zijn er het ene jaar alleen groepen 3/4, komend jaar is er een groep 2/3, 3/4 en ook een groep 3.

Erg jammer amk

Er is voor een kind niets fijner dan een langdurige band op te kunnen bouwen met een paar echte vriendinnen/vrienden die jaar in jaar uit bij je in de klas zitten. En natuurlijk zijn er ook nadelen aan het behouden van een groepssamenstelling, maar elk jaar husselen lijkt me voor de sociaal emotionele ontwikkeling niet bevorderlijk.

Nou nou monet

Dat vind ik nogal een claim. Er is voor een kind niets fijner..........Mwah. Daar is wel aan af te dingen denk ik. En wie zegt dat je niet regelmatig weer bij dezelfde kinderen komt?

Tirza

Monet

Hier husselen ze klassen ook. We hebben combinatieklassen, er gaan 8-10 kinderen naar de volgende bouw en er komen dus aan de onderkant 8-10 kinderen bij en die komen uit verschillende klassen. Je gaat dus met 2-4 kinderen naar een nieuwe (bestaande) klas.

Het grappige: het is juist sociaal een heel sterke school. Zonder pestgedrag en met veel vriendschappen die verder gaan dan de deur van de klas.

Met deze manier van klassen husselen hebben uiteindelijk veel kinderen van rond dezelfde leeftijd wel eens een keer bij elkaar in de klas gezeten. Er worden veel dingen gedaan met leerlingen uit verschillen de klassen en ook voor kamp worden klassen én jaren gehusseld. Iedereen kent iedereen dus ook goed.

ik ben erg blij dat ze bij ons op school niet krampachtig denken over kindervriendschappen...

Idd

er wordt wel gehusseld, maar niet geheel willekeurig. De vriendschappen worden zo veel mogelijk bij elkaar gehouden. Maar het voordeel is wel dat iedereen iedereen kent. Veel kennen ze er ook al van andere activiteiten: bso, zwemles, voetbal.
En op het schoolplein zien ze elkaar ook nog natuurlijk.

Het is mijn kind

mijn kind gaat dit jaar idd met de 5 andere meisjes van haar groep naar een andere locatie, en een andere groep.
Wie hebben het er op dit moment het meeste moeite mee: de ouders van de jongens die 'achter'blijven.

Wij (mijn ex en ik) zien vooral voordelen. De andere meisjes-ouders hebben er ook geen moeite mee omdat het clubje wel bijelkaar blijft.

"ik hoop dat ze het redden"

Nou, ik heb wel meegemaakt dat mijn zoon in groep 3 achterbleef en dat al zijn vriendjes naar een andere klas gingen. Uitgebreid met hem overlegd hoe je nieuwe vriendjes kan maken, bevestigd dat hij dat kon, ook contact gehouden met de oude vriendjes. Vooral telkens benoemd als hij handige dingen deed om zijn nieuwe vriendjes te 'binden'.

Er zijn weinig jaren dat hij op sociaal vlak zoveel geleerd heeft, hij is echt enorm gegroeid toen.

Het was dus mijn kind.