Klassenindeling
Morgenochtend heb ik een gesprek met de juf over de klassenindeling van volgend jaar. Op de school van zoon (6 jaar) zijn die verdeeld in 0-1-2, 3-4-5, 6-7-8 en zoon gaat nu naar groep 3. Het gaat goed op school, hij speelt graag met z'n vriendjes en weet wat hij wil - soms wat té goed. Waar ik moeite mee heb, toen ik de nieuwe klassenindeling zag, was dat zoon was ingedeeld met maar één ander jongetje uit zijn huidige klas en uitgerekend dát jongetje met wie hij altijd mot had. Ze hebben nooit samen (thuis) gespeeld, zoon vindt hem een pestkop, dat botert gewoon niet. Dat is helemaal niet erg, als er maar andere vriendjes in de buurt zijn. Maar in de nieuwe klas zijn die er niet meer. Alle vriendjes zitten nu in een andere groep met een andere juf, en zoon zit met dat ene jongetje 'opgescheept'.
Natuurlijk zitten er nog 15 andere kinderen in de klas, maar dat zijn 5 meisjes van zijn leeftijdscategorie en de anderen zijn groep 4 en 5 kinderen, dus ouder en die kent hij ook (nog) niet.
Het gesprek morgen gaat over mijn vraag wat de gedachtegang van de juf hierachter is geweest, maar eigenlijk wil ik natuurlijk dat er wat verandert: óf dat zoon in een andere klas komt, óf dat er nog een of twee andere jongetjes bij komen.
Hoe pak ik dat aan, op een manier dat we het met elkaar eens kunnen worden? Zijn mijn argumenten steekhoudend genoeg? Gaat de juf overstag als ze dit hoort, of zou ze een goede reden hebben om tot deze keuze te zijn gekomen? Ik kan 'm niet bedenken, namelijk.
Dank voor tips en reacties!
Petra
Hier niet hoor
Hier op school wordt wel degelijk naar vriendschappen gekeken en kan dat zelfs een argument zijn om kinderen juist in een bepaalde klas te plaatsen. Wij hebben juist moeten praten om Tangozoon bij een andere juf te krijgen en daarbij moest hij weg van 2 van zijn beste vrienden. Vinden wij niet zo'n probleem omdat Tangozoon gelukkig nog een aantal vriendjes heeft die ook naar die klas gaan.
Petra, ik zou zoals je al omschrijft eerst vragen naar de motivatie van de juf en daarna jouw verhaal vertellen waarom jij dit niet goed vindt voor je kind. Of juf overstag gaat weet je niet, maar je kunt daarna altijd nog naar de directie stappen want zij hebben de eindverantwoordelijkheid. Ik denk dat jouw argumenten zeker belangrijk genoeg zijn.
Vriendjes wel belangrijk
Hier mogen de kinderen drie namen opgeven, ze komen dan bij minimaal een daarvan in de klas.
Hier ging het bij zoon mis, hij kwam in klas bij die ene jongen waar hij soms mee spelt, niet bij alle andere kinderen waar hij graag mee speelt. Nieuwe vrienden maken lukte niet, terwijl hij in groep twee veel vriendjes had. Ik vind het dus zeker belangrijk dat daar naar gekeken wordt.
Misschien is het makkelijker om met de juf te praten als je eerst vraagt waarom ze voor deze indeling gekozen hebben.
Petra
Heb je overwogen om je kind zijn eigen weg te laten vinden?
Is ook nog een optie.
Eigenlijk heeft mijn kind het meest geleerd in het jaar dat hij door dit soort indelingsperikelen van zijn vaste kliekje was gescheiden. Geleerd idzv het leuk maken voor jezelf, sociaal handig worden etc.
Nou...
Dat hij niet bij zijn vriendjes komt, daar zal hij misschien aan wennen, dat valt soms gewoon op zijn plek (maar soms ook). Maar eigenlijk heeft hij niet echt mogelijkheid om nieuwe vriendjes te maken; er is 1 jongetje dat hem niet ligt en de rest is ouder. Nu mengt zich dat natuurlijk wel iets, maar ik vind dat je hier wel een punt hebt (wat een kleine groep voor zo'n combi!).
Ja, rode beuk dat heb ik en precies, jesse_1
Ik heb er de lijst bijgehaald, om daar onduidelijkheden over weg te krijgen:
6 in groep 3 waarvan 4 meisjes, en 2 jongens - zoon is er 1 van.
5 in groep 4 waarvan ik niet uit de namen kan opmaken wie jongens of meisjes zijn - ik denk ook 2 jongens.
8 in groep 5 waarvan 5 jongens en 3 meisjes.
Rare verdeling? Misschien wel, en ja, mijn intentie is idd de juf te vragen hoe ze tot deze indeling zijn gekomen.
Of zoon zijn eigen weg mag gaan, natuurlijk. Ik zie zijn vriendjes nog niet zo als kliekje, maar wel als vriendjes die bij elkaar spelen. Niet steeds dezelfde maar steeds 1 van de 4.
Maar zoals ook Jesse_1 zegt, hij heeft straks niet zoveel keus in vriendjes als alleen dat ene leeftijdsgenootje-jongetje en dat is jammer. Het lijkt mij dat je schooltijd ook leuk moet zijn, juist in de klas. En ik ben ook van mening dat vriendschappen op school en in de klas toch wel belangrijk zijn.
Dank voor jullie reacties, ik zal ervan meenemen wat ik denk dat de juf nog op andere gedachten zou kunnen brengen.
Petra
Laat je weten hoe het afloopt?
Succes morgen!
Kleine klassen
Hier hadden we ook van die kleine klassen en toen ging de school failliet. Hoe groot is de school? hoeveel parallel klassen zijn er? zijn alle klassen zo klein?
Een gemiddelde betaalbare klas zou min 24 kinderen moeten hebben. Als dit de enige zo kleine klas is dan lukt t vast. Bij ons waren ze allemaal ruim onder de 24 en toen ging het mis.
Maar dat was je vraag niet.
Hier waren die klassen dus ook zo klein en de kinderen vonden altijd hun weg wel ondanks dat er dan maar 3 jongens in groep 3 ofzo zaten....
Petra, hoe ging het gesprek?
Lees het nu allemaal pas. Zou dezelfde zorgen hebben als jij.
Vroeg me nog af hoeveel groep 3 kinderen (en hoeveel jongens) in de parallelgroep zitten. Had de indruk dat dat er veel meer zijn, dus raar ingedeeld.
Ben benieuwd.
Als het gesprek niet naar wens (niet overtuigend) is, zou ik zeker met de directeur gaan praten. M.n. omdat je je volgens mij echt zorgen maakt. Iemand die niet je vriend is, is iets anders dan iemand met wie je steeds mot hebt. En als je verder geen echte keus hebt...
Wellicht gaat het tussen die jongens helemaal goed komen
Misschien dat die jongens, juist omdat ze met z'n tweetjes zijn, elkaar beter gaan vinden.
Juist omdat ze met z'n tweeen zijn zullen ze elkaar nodig hebben naast al die oudere jongens. Heeft mijn zoon ook gehad. De plaaggeest van de klas kwam ook bij hem op de BSO. Daar waren ze de jongsten en in plaats van plagen gingen ze elkaar helpen om zich staande te houden in de dynamiek van een oudere groep. 't Zijn nog steeds geen dikke vrienden, maar het gevoel van 'hij moet altijd mij hebben' is helemaal verdwenen.
Gesprek gehad
Ik heb mijn zorgen op tafel gelegd in een gesprek waar zowel de juf als de directrice bij waren. Mijn vraag was 'wat was de gedachtegang hierachter?' en die is deels beantwoord. Zoon was niet zozeer gekoppeld aan dat ene jongetje maar aan een van de meisjes. Tsja. Als er één uit de klas gehaald zou worden, zou het hele groepje als dominosteentjes omvallen, stelde de directrice. Alle lijntjes die onderling lopen, hebben ze zorgvuldig bekeken. In de beleving van juf trekt zoon naar de jongere kinderen en dat ene meisje, bij het buiten spelen. Maar als we naar huis gaan, speelt hij vaak met 1 van 4 vriendjes, vertelde ik haar. Dát zag ze niet, onder schooltijd.
Ik benadrukte nogmaals dat ik mijn zorgen had maar ze keken me lief aan en zeiden verder niet zo veel. Ik ben akkoord gegaan met een uitprobeer periode (heel goed wetende dat dat toch meestal zo zal blijven), waarbij juf en ik elke dag even afstemmen over hoe het is gegaan en voor de herfstvakantie wordt er geëvalueerd. Betekent dat wij per dag gaan bijhouden of het goed (groen kruisje) of fout (rood kruisje) ging. Hoe meer van het een of de ander, hoe duidelijker de keuze om al dan niet in de klas te blijven.
Vader was niet blij met deze uitkomst.. en dan ga ik ook weer twijfelen. Ik hoop dat je gelijk hebt, dat het wel bijtrekt of dat ze enigszins vriendjes worden maar ik vrees het ergste. Sinds het gesprek heb ik inmiddels 4 andere ouders gesproken bij wie dat jongetje niet meer in huis komt... Hun (en andere) kinderen vinden hem een pestkop en laat nou zoon precies ook dat gezegd hebben, gisteren. Zoon heeft vorig schooljaar zelf nog extra aandacht gehad van de juf omdat hij zou plagen (neeee, niet pesten maar plagen, juf maakte onderscheid. Als het erger wordt, willen de andere kinderen niet meer met hem spelen, zei ze hem ook). Maar nu blijkt dat andere jongetje wel wat erger te zijn.
Petra
Hier ook
Zelfde systeem, alleen iets grotere klassen. Zoon ging naar groep 3 met 3 meisjes met wie hij niet omging en verder een klas vol kinderen die hij (nog) niet kende.
Het is helemaal goed gekomen, hij zat namelijk wél bij een juf die heel goed voor hem was en dat was uiteindelijk belangrijker dan een bestaande vriendschap. En bij mijn kinderen merk ik dat het voor vriendschappen eigenlijk weinig uitmaakt of een kind ouder is of niet. Er spelen hier regelmatig kinderen die niet in dezelfde groep (of klas!) zitten als mijn zoon.
Hier ook opgesplitst
Hier wordt de klas van mijn dochter ook opgesplitst volgend jaar. Van twee groepen 4 en twee groepen 5 wordt volgend jaar een groep 5, een groep 5-6 en een groep 6 gemaakt.
Dochter zit dan niet meer bij haar vriendinnetjes in de klas. Is nu voor haar wel zuur hoor. Ik ga ervan uit dat het wel weer goed komt, dat ze andere contacten legt, hoewel de helft van de klas dan een jaar jonger is dan zij. Thuis speelt ze ook met oudere en jongere kinderen, dus dat is op zich niet zo'n probleem. Maar toch is het jammer dat ze niet meer bij haar beste vriendinnetje vanaf de kleuterklas in de klas zit.
Wat niet wegneemt dat ze nog steeds kunnen afspreken, maar het contact zal anders worden.
Desondanks : ze redden zich wel.
