Leonardo school heeft financiële problemen

Kleine correctie

"De Nederlandse kenniseconomie moet het in toenemende mate hebben van hoogopgeleide mensen, die creatieve ideeën en oplossingen aandragen. Dit is precies de sterke kant van hoogbegaafden!"
Nee. De creatieve ideeën, oplossingen EN het medicijn tegen kanker, lopen een grotere kans te komen uit de koker van gemiddeld tot iets bovengemiddeld intelligente leerlingen die ambitie en/of een monomane interesse in een vakgebied hebben. Niet die van lieden die gewoon een torenhoog iq hebben.
Zeg ik als wetenschapper. Wij letten bij het inhuren van collegae veel meer op ambitie en drive dan op bovenmatige slimmigheid. Daarnaast kun je rare uitschieters hebben in je vaardigheden, waardoor je helemaal niet onder de definitie van hoogbegaafd valt, maar toch een uitstekende wetenschapper zult worden. Mits dus dat doorzettingsvermogen, die drive, die interesse aanwezig zijn. En dat kweek je niet met rugzakjes.

Alvoco

"Zeg ik als wetenschapper. Wij letten bij het inhuren van collegae veel meer op ambitie en drive dan op bovenmatige slimmigheid. "

En hoe weet jij welke personen HB zijn en welke niet?

Maar...

als je zegt: Schoolcarriere. Studiepaden en voorgaande studieresultaten. Allemaal snoeihoge cijfers is mooi. Maar niet doorslaggevend. Een rijtje publicaties, verblijf in het buitenland, blijk geven van ziekelijke nieuwsgierigheid naar hoe de dingen in elkaar steken, kunnen afzien en dat over een langere periode."

Dat kunnen toch ook juist de HB mensen zijn?
Het een sluit het ander toch niet uit?

Leerzaam draadje

Goh, wat een boeiende discussie-draad is dit. Ik heb de steeds meegelezen en ik moet zeggen: ik heb er veel van opgestoken.
Mijn eerste reactie op de petitie was namelijk 'misschien best een goed idee, van die rugzakjes'. Inmiddels denk ik daar heel anders over.
Om antwoord te geven op de centrale vraag (die Pelle ook nog eens herhaalt): ja, ik vind aparte klassen/scholen voor hoogbegaafde kinderen zinvol. (maar mag de grens dan een paar punten naar beneden? Dan mag mijn zoon ook meedoen, hij verveelt zich ook op school ).
En nee, ik denk niet dat deze klassen persé meer geld hoeven te kosten dan reguliere klassen. Zet 25 MB'ers/HB'ers bij elkaar mét een leerkracht met kennis van zaken én goed lesmateriaal en je bent volgens mij een heel eind.
Ik lees een paar keer 'dat er natuurlijk natives moeten komen voor talenonderwijs'. Dat begrijp ik niet, maar misschien zie ik iets over het hoofd, Een taal kan toch gewoon uitstekend onderwezen worden door een goede vakleerkracht? Die kost toch niet direct de hoofdprijs?
Rugzakjes voor hb'ers: nee, want rugzakjes zijn bedoeld voor het onderwijs aan kinderen met een handicap.
Verder vind ik dat Henk een interessant punt aanhaalt: moet er niet meer worden geïnvesteerd 'in de top'? Dat dat niet ten koste moet gaan voor het budget voor gehandicapten, lijkt mij evident. Maar vanuit het idee van de kenniseconomie (en bijbehorende potjes met geld), kan ik mij er wel iets bij voorstellen. Als ik het goed begrijp worden de investeringen nu vooral gedaan in het wetenschappelijk onderwijs, en niet in het basis en voortgezet onderwijs. Ik heb geen idee hoor, hoe je zoiets zou moeten organiseren en vormgeven, laat staan hoe je bepaalt in welke kinderen je dan überhaupt extra zou willen investeren. Op basis van een IQ-score? (voor ieder kind met een IQ > 130 een beurs of bonus? - klinkt ook wel weer eng). Weet niet hoor, maar ik vind het op zich geen gekke gedachten om 'talent' (wat het ook moge zijn) vroeg 'op te sporen' en extra faciliteiten te bieden. Doen we ook met turnmeisjes enzo (maar dan niet op kosten van de overheid - toch?).

Nor@

Nee, dat zijn dus meestal 'gewone' mensen met een meer dan gemiddeld vermogen om de juiste vragen te kunnen stellen, een meer dan gemiddeld doorzettingsvermogen enz enz Dat gaat dus niet alleen om een bovengemiddeld werkgeheugen en of idioot hoge iqscore.
Vergelijk het met een musicus die moet bereid zijn om uren te oefenen, elke dag opnieuw. Juist iemand die flipt als hij of zij zich verveelt leent zich niet zo voor het bereiken van de top in een vak, waarvoor je nu eenmaal moet kunnen afzien.
Zeggen dat de wetenschap gediend is met de leonardoscholen is flauwekul. Toptalent komt meestal als iemand op de universiteit zit bovendrijven, bv omdat iemand gegrepen is door een vak.

Talent en training

Alvoco:
"Nee, dat zijn dus meestal \'gewone\' mensen met een meer dan gemiddeld vermogen om de juiste vragen te kunnen stellen, een meer dan gemiddeld doorzettingsvermogen enz enz Dat gaat dus niet alleen om een bovengemiddeld werkgeheugen en of idioot hoge iqscore. Vergelijk het met een musicus die moet bereid zijn om uren te oefenen, elke dag opnieuw. Juist iemand die flipt als hij of zij zich verveelt leent zich niet zo voor het bereiken van de top in een vak, waarvoor je nu eenmaal moet kunnen afzien."
Nee. het kenmerk van topmusici (of andere toppers) is dat ze ZOWEL talent hebben, ALS dat ze veel hebben getraind.

Einstein is een goed voorbeeld; hij had ongetwijfeld een hoog IQ, en hij was opgeleid aan de ETH in Zürich -een absoluut topinstituut voor beta's.

Wetenschappers

Alvoco:
"Nee. De creatieve ideeën, oplossingen EN het medicijn tegen kanker, lopen een grotere kans te komen uit de koker van gemiddeld tot iets bovengemiddeld intelligente leerlingen die ambitie en/of een monomane interesse in een vakgebied hebben. Niet die van lieden die gewoon een torenhoog iq hebben. Zeg ik als wetenschapper. Wij letten bij het inhuren van collegae veel meer op ambitie en drive dan op bovenmatige slimmigheid. Daarnaast kun je rare uitschieters hebben in je vaardigheden, waardoor je helemaal niet onder de definitie van hoogbegaafd valt, maar toch een uitstekende wetenschapper zult worden. Mits dus dat doorzettingsvermogen, die drive, die interesse aanwezig zijn. En dat kweek je niet met rugzakjes."
Dat ligt genuanceerd. Wetenschappers (als in: universitaire onderzoekers) zijn meestal wel bovengemiddeld slim. Verder hangt dat erg af van het vakgebied. In de biomedische hoek is 'hard-werken' meestal veel belangrijker dan pure slimheid; de hoogbegaafden zitten klassiek veel meer in de wis- en natuurkunde hoek.
Onderschat ook niet het belang van sociale vaardigheden. Succesvolle wetenschappers zijn allemaal bijzonder sociaal vaardig, al is het soms op een wat originele manier. Ze moeten wel, want de meeste wetenschap is groepswerk, en je moet ook anderen ervan overtuigen dat ze je subsidie en hulp geven.

Tinus

Juist dat bedoel ik. Er is meer nodig en het verschilt per vak. Eens. En doorzetten Zoals jij heel goed weet.
Dus die wervende flauwekul over HB's die de wereld gaan redden kan achterwege blijven

Eng

ik vind het ook wel een beetje eng klinken: wij HB-ers gaan de wereld redden, wij HB-ers gaan het middel tegen kanker uitvinden....Volgens mij zijn daar inderdaad meer vaardigheden voor nodig....En een MB-kind dat door keihard werken de universiteit haalt is misschien nog wel eerder een persoon die zo'n uitvinding doet, dan een HB-kind....

Pelle, jouw vraag

Vind je dat er zoveel méér overheidsgeld naar de Leo\'s moet zodat er klassen van max 16, meer uitjes dan op een gewone basisschool en duurdere leerkrachten voor korte cursussen mogelijk zijn?

ik ben ook tegen maar wel voor het bestaan van Leo's.

De buurjongen

Luc:"wie wil er nu horen dat het snertjoch van de buren De Leider Die We Nodig Hebben of De Redder Van Het Milieu gaat worden"
De buurjongen mag dat van mij worden als hij wil.
Ik vind vooral die maatschappelijke dwang dat het van hem zou _moeten_ komen eng. Het heeft iets religieus. Alsof 'ze' geroepen zijn en daarmee de verplichting hebben eraan te voldoen.
Luc:"Daarnaast is er nog de "Special Education Rationale", die stelt dat "hoogbegaafden" even goed \'recht\' zouden hebben op speciaal onderwijs. Ook op los zand gebouwd. Maar we wijken af "
Nou ja, daar was het om begonnen, zie de start van dit draadje.
Groet,
Miriam Lavell

Bericht

Beste Forummers,

Vanaf vandaag gaat er in deze rubriek iets veranderen. Spelen op de man of vrouw (dus niet op de inhoud, maar op de persoon die het schrijft) is niet meer toegestaan. Ik zal de desbetreffende berichten dan ook zonder bericht vooraf verwijderen. Let wel, juist in deze rubriek worden er zeer interessante onderwerpen besproken. Of je het wel of niet eens ben doet er niet toe, dat maakt het juist interessant. Maar speel het via de inhoud op wat men schrijft en speel het niet op de man of vrouw. Dat iemand ergens anders tegenaan kijkt is aleen maar interessant, het maakt de discussie los en laat allerlei wegen zien.

Ik vertrouw erop dat jullie dat kunnen.

Forumbeheer Ouders Online

Moeilijke disussie

Deze discussie raakt me, dat kan ook niet anders want hij gaat (ook) over mijn kinderen. Maar toch zou ik als minister geen grote zak geld over hebben voor het onderwijs zoals de Leonarostichting dat voor ogen heeft.

Maar aan de andere kant zie ik wel dat het spiegelen aan kinderen die op dezelfde manier heel anders dan de rest zijn ontzettend belangrijk is voor mijn kinderen.

Maar een leerkracht met begrip, is voor hun veel belangrijk dan een school met een sloot geld. Het recht om op hun eigen manier door het onderwijs heen te gaan, heel graag. Een einde aan de schoolplicht, nog veel liever.

Maar dat is het toch?

Amen cqcq.
Maar dat is toch ook wat zo emotioneert als je kind het moeilijk heeft op school terwijl je weet en aan alles ziet en iedereen je zegt dat leren eigenlijk een lolletje zou moeten zijn.
School, het standaard model, voelt dan als een onrechtvaardig knellend pak. Je zou het zo graag, al is het maar even, op je eigen manier willen.
Ja, ik vind het nog steeds oprecht onrechtvaardig dat dat niet mag. Meer geld van de overheid lost dat niet mogen niet op.
Groet,
Miriam Lavell

Ik vind

Ik vind dat er juist wat meer geld zou moeten gaan naar de opleidingen die vakmanschap onderwijzen. Er is namelijk een groot tekort aan vaklieden.
Van een hoogbegaafd kind verwacht ik toch wel dat die (eerder dan een gemiddeld kind) zelf kan bedenken hoe hij/zij zichzelf kan scholen/vermaken.

Gr. Poezie.

Probleem is

Het probleem is dat kinderen die vrijheid niet krijgen binnen het huidige schoolsysteem. Er zijn al wat scholen voorzichtig begonnen met "het nieuwe leren", echter de leerkrachten zijn er nog niet aan toe om de leerlingen daar adequaat in te begeleiden.

Gr. Poezie.

Poezie

Poezie:
"Van een hoogbegaafd kind verwacht ik toch wel dat die (eerder dan een gemiddeld kind) zelf kan bedenken hoe hij/zij zichzelf kan scholen/vermaken. "
Dat is helaas niet waar, omdat hoogbegaafdheid sec niet zoveel zegt over motivatie, creativiteit etc.
Belangrijker nog, hoogbegaafde kinderen lopen nog wel eens stuk op het feit datz e op school niet mogen doen waar ze zin in hebben, terwijl ze al lang en breed klaar zijn met het vereiste schoolwerk en daar nog nul uitdaging in zien.

Hear hear

School hier heeft geen flauw idee wat ze met al die slimme kinderen moeten (ze hebben er toevallig een aantal in één klas). De juf verzuchtte dat ze toch ook wat motivatie en initiatief vanuit de kinderen verwachtte. Er worden wel verschillende dingen aangeboden, maar het is zo vrijblijvend dat een kind bij een beetje moeilijkheid al snel maar weer zijn leesboek pakt. Ik heb dus ook aangegeven dat ze kind best gewoon een moeilijker blad mogen geven en zeggen MAAK DAT DAN. Dat is dus blijkbaar niet gebeurd het afgelopen jaar. Zo moeilijk is het toch ook weer niet?!

Verongelijkt

Ellen:"En anders lopen ze wel stuk op het feit dat ze elke dag juist wel mogen doen waar ze zin in hebben."
'Ze'???
Ellen:"De hele dag kennis consumeren, terwijl andere kinderen met presteren bezig waren. "
Ik geloof er niets van dat kinderen uit zichzelf van dat veronderstelde verschil verongelijkt raken.
Ellen:"Op school iets (leerzaams! nieuws!) *moeten* doen waar ze zelf niet voor zouden kiezen en zich echt doorheen moeten ploeteren, kan erg bevredigend zijn en veel zelfvertrouwen geven."
Maar ook buiten school is dat bevredigend. School heb je er niet echt voor nodig. Het bezwaar is wel dat je als je net lekker bezig bent weer naar school moet. Het breekt de dag zo, die school.
Pietje:"Ik heb dus ook aangegeven dat ze kind best gewoon een moeilijker blad mogen geven en zeggen MAAK DAT DAN. Dat is dus blijkbaar niet gebeurd het afgelopen jaar. Zo moeilijk is het toch ook weer niet?! "
Niet als je er nuchter bij blijft. De bovenmeester van mijn zoon pakte er thuis zijn middelbare school wiskundeboek voor van de plank.
"Maak dat dan" en zoon zette er zijn tanden in. Apart. Onder toezicht. In het kamertje van de bovenmeester. En niet regelmatig maar pas als de emmer over dreigde te lopen.
Maar als je in dat soort setting allerlei verongelijktheid voelt, het moet net als de klasgenoten, kind mag niet uit- of afgezonderd worden, het moet net zo gestructureerd als het onderwijs aan andere leerlingen, het mag niet voor spek en bonen maar het moet ergens om gaan (cijfers), dan wordt het ingewikkeld.
Groet,
Miriam Lavell

Buiten school

Miriam, genoeg uitdaging (ergens in vastbijten) buiten school is leuk als een kind ook gemotiveerd is. Maar erg slim betekent niet automatisch erg gemotiveerd. Of automatisch zelf allerlei vaardigheden kunnen eigen maken, zoals structuur aanbrengen, iets beginnen en afmaken, leerstrategieen ontwikkelen, doorzettingsvermogen etc.
Als ik zie hoe veel kinderen een strijd leveren om zich lezen bijv eigen te maken, dan lijkt mij dat een enorme bevrediging en neem ik aan dat ze een aantal vaardigheden rond dat leren vanzelf oppakken gedurende dat proces.
Mijn zoon speelt thuis. En speelt, en speelt. En soms wil hij nog wel tv kijken, of op zijn nintendo spelen. Of lezen. Nu kan ik hem wel leren doorzetten bij bijv klusjes doen en dat doe ik ook wel, maar ik vraag me af of dat voldoende is om de vaardigheid ook bij cognitief leren te kunnen gebruiken. (als hij iets niet gelijk kan haakt hij af) Bovendien is het voor hem duidelijk; leren doe je op school (nu ja, saaie werkjes die leerzaam genoemd worden) en spelen thuis. Daarbij ben ik geen leerkracht. (dat ik waarschijnlijk meer met hem kan op dat gebied dan de juf vind ik triest)
En dan neemt hij school ook nog buitengewoon serieus. De juf is een autoriteit voor hem. De werkjes waar hij niets van leert zijn belangrijk in zijn ogen. Zo zit hij nu eenmaal in elkaar. Dus *snapt* hij er helemaal niets van. Er zijn vast meer kinderen zoals hij.

Die worden niet zo geboren

Billie:"Bovendien is het voor hem duidelijk; leren doe je op school (nu ja, saaie werkjes die leerzaam genoemd worden) en spelen thuis. "
Met die opvatting is hij niet geboren. Die is hem aangeleerd. Dat kun je ook weer afleren.
Verder vind ik het prima om juffen en scholen aanhoudend te wijzen op alle creatieve mogelijkheden die er zouden kunnen zijn binnen de schoolmuren en het curriculum.
Maar wie dat wil kan niet aankomen met:"Mijn zoon speelt thuis. En speelt, en speelt. En soms wil hij nog wel tv kijken, of op zijn nintendo spelen. Of lezen."
Buiten school is meer dan thuis bij moeder. Verbeter de wereld, begin bij jezelf.
billie:"Nu kan ik hem wel leren doorzetten bij bijv klusjes doen en dat doe ik ook wel, maar ik vraag me af of dat voldoende is om de vaardigheid ook bij cognitief leren te kunnen gebruiken."
Ik zou wel willen weten of dat moet, dat leren doorzetten. Hoeveel andere leerlingen moeten krijgen het van doorzetten? Is het niet veel vaker gewoon maar doen en dat niet erg vinden?
Wat gebeurt er trouwens in het dagelijks bestaan wat dat willen belet? Stel je voor dat je wel aan iets begint waar je je helemaal in verliest. Ben je net lekker bezig, moet je weer naar school.
Ik heb nooit de illusie gehad dat _ik_ mijn kind tot doorzetten zou kunnen boeien. Andere mensen met andere vaardgeheden en gewontes kunnen dat wel. Oom, tante, buurman, andere kinderen, muziekdocent, zeg het maar. Verandering van spijs doet eten.
Billie:'Daarbij ben ik geen leerkracht. (dat ik waarschijnlijk meer met hem kan op dat gebied dan de juf vind ik triest) "
Waaronder de aanname ligt dat je leerkracht moet zijn om voor de ontwikkeling van je kind of een kind wat te kunnen betkenen. Ook dat is een dominante opvatting, maar waar is ie niet. Het is bovendien een nogal makkelijk excuus om niet zelf creatief en proactief op zoek te gaan naar de mogelijkheden buiten school.
Nogmaals: het is heel goed om de school te houden aan zo'n creatieve en proactieve houding, maar als dat op school kan, dan kan dat buiten school ook.
Billie:"En dan neemt hij school ook nog buitengewoon serieus. De juf is een autoriteit voor hem. De werkjes waar hij niets van leert zijn belangrijk in zijn ogen. Zo zit hij nu eenmaal in elkaar. "
Nee. Zo is hij niet geboren. Hij heeft een dominante opvatting overgenomen. Die kan hij ook weer afleren.
Groet,
Miriam Lavell

Geen garanties

Ellen:"Ik kan mijn doelgroep 'ze' prima definiëren hoor."
Dat is fijn. Maar er zijn meer deelnemers aan deze discussie. Het is dus maar de vraag of die 'ze' waar het hier met wisselende termen over gaat, aan jouw 'ze' voldoet.
Ik heb geen 'ze'. Ik doe mee met een discussie waar 'ze' benoemd worden met wisselende achtergronden. Ik vind alles best. De overeenkomst is namelijk de veronderstelling dat er iets met 'ze' is en dat daar wat mee moet met lesaanbod.
Ellen:"Ik heb er verbaasd van gestaan hoe duidelijk ze konden verwoorden waar de schoen wrikte. "
Ik ben niet overtuigd dat je op deze termen een overeenkomstig 'ze' zou kunnen vinden, dus dat dat 'het' probleem is. Ik ben er vooral niet van overtuigd dat die andere leerlingen die kennelijk niet tot 'ze' horen zelf het onderwijs ervaren als 'bezig zijn met presteren'. En dan gaat de vlieger al niet op.
Ellen:"Daarnaast mag je er niet van uitgaan dat een kind behorende tot jouw diffuse groep \'hb\', of mijn iets scherper gedefinieerde groep \'ze\', geen lacunes oploopt wanneer er geen structureel lesprogramma gevolgd wordt."
Maar ook dat definieert geen 'ze'. Lacunes zijn eerder regel dan uitzondering, bij alle leerlingen. De vraag is waarom je je bij jouw 'ze' om die lacunes meer druk moet maken dan om lacunes bij andere leerlingen.
Ellen:"maar wie garandeert (en controleert) dat een kind op die manier de noodzakelijke kennis-/vaardighedenbasis op eigen houtje aanlegt? "
Jouw 'ze' doen dat beslist. Ze zijn voor op de lesstof. Voor zijn hoeft niet. Een beetje achter zijn is zelfs niet erg.
Ik vind het verstandig om problemen en oplossing dicht bij elkaar te houden, dus het over het actuele lesaanbod te hebben. Met die basis hoef je je nog niet druk te maken om het toekomstige lesaanbod. Laat staan om mogelijke lacunes.
Garanties krijgt niemand.
Groet,
Miriam Lavell

Ik ben er wel uit:

1. IQ is een constructie, geen eigenschap zoals de kleur van je ogen of de lengte van je benen ten opzichte van de lengte van je romp. Het is hoeveel mensen van jouw leeftijd een bepaalde test met minder fouten hebben gemaakt. Het wordt alle kanten op misbruikt en vervormd. Als concept dus maar beperkt interessant. De taboevorming rond begrippen als IQ en HB is een aparte studie waard, maar zonde van mijn tijd.

2. Alle kletspraat die ik in mijn (als vervelend ervaren) jaren 70-jeugd moest aanhoren zie ik hier weer langskomen. Dat ik die kletspraat hier zie is nog tot daaraan toe, maar ik heb ook al docenten aan de Pabo horen verdedigen dat het prima is om slimme kinderen zich acht jaar te laten vervelen. Met een paar studielessen zou je ze dan weer in het gareel krijgen in 2VWO, als er gememoriseerd moet worden.

3. Als je de stof al beheerst is een schooldag lang. Na schooltijd moet je dan nog dingen zoeken die je boeien. Je zoekt die dingen om ervaringen op te doen die nodig zijn om je zelfkennis en je leerhouding te ontwikkelen. Wat dit aangaat staan slimme kinderen op een achterstand. Ze moeten zich staande houden gedurende de onproductieve schooldag en moeten vervolgens zelf nog schooltje gaan spelen om ontwikkeldoelen te halen die de meerderheid onder schooltijd haalt - en die bepalend zijn voor hun verdere schoolsucces. Ik vind het dus lippendienst om te stellen dat slimme kinderen niets extra's hoeven te krijgen en ondertussen wel te beamen dat de schoolplicht op de helling mag. Pas als de schoolplicht van de helling is gezakt mag je eisen dat die kinderen hun tijd uitzitten.. omdat ze het dan zelf in de hand hebben.

4. Wat betekent dit voor school? Dat je die kinderen die voorlopen iets anders moet bieden om hetzelfde resultaat op het gebied van zelfkennis, leerhouding, kortom soft skills mee te geven in groep 8 als de gemiddelde leerling. Dat hoeft niet iets duurs of moeilijks te zijn, dat heeft puur met differentiëren te maken.

5. Voor wat betreft de vraag hoe 'anders' kinderen kunnen zijn verwijs ik naar de Gaussche kromme. Één blik daarop leert dat het in drieën hakken van een groep kinderen bij varieren in moeilijkheidsgraad van de leerstof de puntjes aan twee kanten niet kan omvatten. Dit onder de vooronderstelling dat bij het betreffende vak inzicht/IQ belangrijk is voor de manier waarop de ll zich de stof eigen maken. Om in een klas van 30 ll de kinderen een beetje aardig aan het werk te houden moet je dus wat verder gaan. Bijvoorbeeld met wat meer variatie in de wijze van aanbieden, wat minder rigide methode-werk. Hoeft idd niet veel te kosten.

6. Het fenomeen dat er een optimaal IQ bestaat voor wetenschappers is allang bekend en ook omschreven in de literatuur. Je kan te slim zijn. Aantekening is daarbij wel dat dat zeker niet voor alle vakken geldt. Ga maar eens koffie drinken met theoretisch natuurkundigen of astrophysici en kijk hoeveel mensen daar op wilskracht en zonder inzicht door hun studie zijn gerold. Die moet je zoeken met een vergrootglas. In de softere exacte vakken, levenswetenschappen en de gamma's is het fenomeen wel al uitgebreid beschreven. Het volgen van paradigma's en het je conformeren aan bestaande gewoontes gaat makkelijker met een trager brein. Uitzonderingen zijn er wel, denk aan Ronald Plasterk. Dat is een voorbeeld van een slimme wetenschapper in een relatief soft onderzoeksgebied.

7. Wat ik van het Leonardo-initiatief vind? Doet wat mij betreft ernstig te kort aan de grote verschillen tussen kinderen op allerhande gebied. Je zou een omvattend aanbod willen op de reguliere basisschool. Kinderen verschillen in zoveel opzichten, en in de moderne maatschappij is het nodig dat ze heel veel verschillende aspecten ontwikkelen. Dat kan prima inclusief. Ik denk dat die Leonardo-beweging uit nood geboren is. Ben niet kapot van de achterliggende theorievorming.

8. Afsluitend een voorbeeld. Het is mijn ervaring dat het erg goed kan helpen voor slimme kinderen om met kinderen met een beperking in de klas te zitten. Hoe minder uniform de groepssamenstelling, hoe meer differentiëren een vanzelfsprekendheid wordt.

Naar school om te leren

Gut, naar aanleiding van dit draadje realiseer ik me dat ik (MB, gok ik zo - altijd goede cijfers maar geen ontwikkelingsvoorsprong) vooral naar school ging met het idee te laten zien wat ik kon, niet om te leren. Die houding heb ik tav. werk nog steeds trouwens, en dat is niet altijd aan te bevelen.

Miriam wat bedoel je?

Je schreef:
´Verder vind ik het prima om juffen en scholen aanhoudend te wijzen op alle creatieve mogelijkheden die er zouden kunnen zijn binnen de schoolmuren en het curriculum.

Maar wie dat wil kan niet aankomen met:"Mijn zoon speelt thuis. En speelt, en speelt. En soms wil hij nog wel tv kijken, of op zijn nintendo spelen. Of lezen." `

Wat bedoel je? Bedoel je dat een kind niet alleen maar mag spelen, of de slimmere kinderen niet? Of dat je niets van school mag verwachten als je kind thuis alleen maar wil spelen? Of ga je ervanuit dat de thuisomgeving hiermee dus mislukt is qua uitdagende leeromgeving en dat dus ook niets verwacht mag worden van school?

Doelgroep

Oke Ellen. Ik moet jouw bijdrage dus begrijpen als een oplossing voor een door jou gedefinieerde doelgroep. Dat zijn niet de Leonardo ouders, die noemen hun kind hoogbegaafd en dat is bevestigd door de toelatingscommissie van Leonardo.
Bovendien blijft onduidelijk of de door jou aangegeven oplossing ook betrekking zal hebben op de Leonardo leerlingen.
Ik hou daarom de indruk dat je een discussie voert naast deze discussie.
Of bedoel je te zeggen dat Leonardo's ook binnen jouw model bestaansrecht hebben, als ze de leerlingen maar anders zouden selecteren?
Groet,
Miriam Lavell

Jij bedoelde wat

Billie:"Bedoel je dat een kind niet alleen maar mag spelen"
Nee, dat bedoelde jij. Jij vindt dat er ook 'leren doorzetten' bij moet komen (Nu kan ik hem wel leren doorzetten bij bijv klusjes). Je vindt dat spelen bovendien zelf niet genoeg (maar ik vraag me af of dat voldoende is om de vaardigheid ook bij cognitief leren te kunnen gebruiken.).
Billie:"Of dat je niets van school mag verwachten als je kind thuis alleen maar wil spelen? "
Je kunt van mening zijn dat kinderen op school te motiveren zijn en te begeleiden bij (je eigen woorden) allerlei vaardigheden kunnen eigen maken, zoals structuur aanbrengen, iets beginnen en afmaken, leerstrategieen ontwikkelen, doorzettingsvermogen etc.
Als dat werkelijk kan, dan kan dat thuis ook. Sterker nog: dan moet dat thuis ook.
Groet,
Miriam Lavell

Miriam

Het is juist al dat moeten op school dat opbreekt. En dat al dat moeten op school zo belangrijk geacht wordt. Mijn zoon pikt dat (te) goed op. (natuurlijk leert hij omgaan met die verwarring, ik zou het andere kinderen wel gunnen dat ze daar geen jaren voor nodig hebben) Hij is erg tevreden over zijn invulling van de tijd thuis, en erg ongelukkig over de invulling van zijn tijd op school. Natuurlijk is afschaffing van schoolplicht een oplossing, zou iig onze oplossing zijn. Maar juist omdat die plicht er wel is kan ik zoons smeekbede om alsjeblieft nuttige (zijn woordkeuze) onderwijstijd toch niet negeren.

Binnen de wet

Billie:"Maar juist omdat die plicht er wel is kan ik zoons smeekbede om alsjeblieft nuttige (zijn woordkeuze) onderwijstijd toch niet negeren. "
In die zin voldoet Leonardo (maar Iederwijs ook). Overigens helpt schoolwisselen sowieso. Het wennen aan de nieuwe schoolomgeving is een uitdaging op zich.
Als het er was geweest had ik mijn zoon ook gestuurd. Maar dat is iets heel anders dan een gehandicaptenstatus willen voor hoogbegaafden.
Groet,
Miriam Lavell