leraren moeten uitkomen voor hun homosexualiteit

moet zijn

' leraar kan ervoor zorgen dat.....'

In begin post. Excuus voor de slechte zin.

Helemaal mee eens.

Op mijn school trouwens minimaal 3 docenten die openlijk homo/ lesbisch zijn. Ik vind dat echt top. (Maar eigenlijk zou het natuurlijk doodnormaal moeten zijn)

Tja

Ik vind het ik een privékwesties waar ken vooral zelf over beslist. Iemand z’n geaardheid is geen publiek bezit immers. Waarom zou een leraar daar openlijk voor uit komen? Ik kom als heteroseksueel ook niet actief voor mn geaardheid uit. Er zullen vast ook docenten biseksueel zijn, of leraren die in hun vrije tijd het liefst een mooie jurk dragen, of in een latex pak aan de cv worden vastgeketend. Etc. Zouden die daar dan ook voor uit “moeten” komen om er voor te zorgen dat kinderen met dezelfde voorkeuren daar meer open over durven zijn?

Het zou het allerfijnste zijn als iedereen voor zichzelf uit kon komen zonder het risico te lopen op de scherpe mening, veroordeling of pesterijen van anderen. Of erger. Of je nu dik, lang, gehandicapt, of je geaardheid betreft. Het zou mooi zijn als leraren dat doen. Maar wat mij betreft geldt dat zeker niet voor hem alleen. In tegendeel.

Klimaat

Het klimaat op school zou ernaar moeten zijn dat iedereen kan uitkomen voor zijn of haar geaardheid. Als het klimaat er niet naar is, dan heb ik alle begrip voor leraren die zich onthouden van coming out voor de klas, hoe treurig dat ook is.

Ik denk dat lang niet alle scholen voldoende veilig zijn, zelfs niet binnen de docententeams. Als je openlijk homoseksueel bent, wil je immers wel dat je omgeving ook openlijk homovriendelijk is.

Zoiets als paarse vrijdag vind ik zelf tenenkrommend, maar ik kan me wel voorstellen dat het helpt. Beter zou het zijn als het niet nodig was.

moeten?

Ik zou willen dat omgeving er altijd naar zou zijn dat je voor je geaardheid kunt uitkomen, maar zolang dat niet is, vind ik het vreemd dat het "zou moeten".
Ik dacht ook altijd dat het in mijn vorige werkomgeving (overheid, redelijk sociaal en progressief) het volkomen geaccepteerd was. Mijn homoseksuele collega had toch wat andere ervaringen.
Misschien moet je op school eens in gesprek met docenten en dan kijken hoe zij daar tegenover staan zonder dat wij als heteroseksuelen roepen dat zij een voorbeeldfunctie hebben. We kunnen ook gewoon onze kinderen goed opvoeden

Wat zou moeten is dat hetero’s elkaar aanspreken op iedere flauwe - o echt niet zo bedoeld hoor- opmerking over flikkers, gays of andere “grappen”. Dat zorgt er voor dat een omgeving veilig wordt.

Minder veilig dan je denkt

Op de school waar ik werkte ben je niet veilig als je openlijk homo bent. Collega's van mjj kwamen daar niet voor uit hoewel ze wel een prima band met de leerlingen hebben.
Sorry, maar roepen dat je overal maar voor uit moet komen en je leerlingen moet voorleven vind ik wat naïef. It takes a village to raise a child, en zolang niet het hele dorp meedoet begrijp ik heel goed dat leerkrachten zichzelf in bescherming nemen.

ik vind van niet

Ik vind van niet. Ik vind het onzin dat mensen, en dus niet alleen leraren, voor hun seksuele geaardheid 'moeten uitkomen'. Het gaat niemand wat aan wat een leraar of ieder ander thuis in bed doet met wie. Hij hoeft dat tegen niemand te vertellen.

Het zou wel zo moeten zijn, hopelijk in de toekomst, dat niemand zijn wenkbrauw fronst als een man zegt: 'mijn vriend.....', precies zoals we niet met onze wenkbrauwen fronsen als een vrouw het heeft over haar vriend.

Ik werk op een VMBO-school aan de westkant van een heel grote stad in Nederland en denk maar niet dat wij het met onze populatie leerlingen hierover hebben. Zeker niet op persoonlijk vlak, waarschijnlijk gaat het bij biologie of maatschappijleer wel over seksualiteit, maar ik geef een ander vak.

Wat Isella zegt

Aangezien je als hetero ook je momentje niet pakt om en plein publiek te verkondigen dat je op het andere geslacht valt zou je dat als iemand die op hetzelfde geslacht valt ook niet moeten hoeven. Het kan gewoon blijken en dan moet er normaal gereageerd worden.

skik

Wel

Alle hetero's komen uit voor hun geaardheid omdat zij vaak spreken over hun man of vrouw, zeker in mbo onderwijs is het normaal iets over jezelf te vertellen, maar op vo gebruiken docenten ook vaak voorbeelden uit eigen omgeving en ben je er snel genoeg achter.

Ik werkte op een mbo school waarbij 80% van onze studenten allochtoon was, bedenk zelf maar welke grote stad dat is

Ik had 2 homoseksuele collega's en 1 transgender, dit was voor niemand een probleem, voor studenten niet, voor de betreffende collega's ook niet en zelfs niet voor mijn moslim collega's. Het is uiteraard spannend om uit de kast te komen als homo, veel meer dan als hetero. Maar het zou normaal moeten zijn om als vrouw over je vriendin te praten zonder dat mensen dat raar vinden.

Het gaat om respect voor de ander en juist in het onderwijs zou dat er moeten zijn, te beginnen bij de leerkrachten, als je geen respect kan hebben voor de leefwijze van een ander, klopt er echt iets niet en is de sfeer op school dus onveilig.

Nee

Een leraar móet lesgeven, meer niet.
Verplicht uitkomen voor iemands geaardheid reduceert een mens tot niets meer dan zijn of haar seksuele voorkeur. Wat belachelijk is. Een mens, ook een leraar, is veel meer dan alleen dat.

Moment

Lijkt me ook niet. Fijn als iemand bij gelegenheid spontaan open kan zijn op school over relaties. Maar je wil ook niet in een vakje. Sexuele voorkeur ligt voor de een nou eenmaal ook meer vast dan voor de ander en soms heb je er gewoon geen woorden voor zonder een verkeerde indruk af te geven.

En dan, als je ziet wat Rob Jetten op zijn twitter voor lasterlijkheden binnenkrijgt.

Nee hoor. Je neemt een persoonlijk risico, dat bepaal je alleen zelf.

Relatie op school dus, geen reactie

.

nee

Nee, die docenten moeten zeker niets. Eens met de anderen: fijn als het normaal zou zijn voor iedereen op de hele wereld in allerlei opzichten wat je doet/hoe je bent/wat je wil/vindt/hoe je geboren bent, zo lang je er geen anderen schade mee doet.
En dit is een goed voorbeeld.
Ik vind het wel belangrijk dat er les gegeven wordt hierover, o.a. hoeveel procent van de mensen gay is , etc etc. Niet alleen bij biologie (maar daar ook), ook via projecten schoolbreed bijvoorbeeld.

Mijn dochter vertelde ons toen ze net 13 was dat ze lesbisch was en halverwege de 3e (ze was toen net 14) vertelde ze het aan haar vriendinnengroepje op haar school. Een school in een stad, in het midden van het land. Officieel katholiek (maar daar deden ze weinig aan). Enkele dagen later kreeg ze van die leuke vriendinnen een fijne brief. Zeg ik sarcastisch. Ze wilden geen vriendinnen meer zijn. Die brief heeft ze op school weggegooid en het voelde zo erg, dat ze ons eerst sowieso niets heeft verteld en daarna alleen dat het niet meer leuk was bij de vriendinnen en dat ze nu vaak alleen was. De docenten vonden het best rot voor haar, denk ik, maar niemand is ooit op het idee gekomen dit als signaal te zien dat er iets mis was op school hieromtrent. Na anderhalf jaar op school heel alleen te zijn geweest, is ze van school veranderd.
Op de nieuwe school een heel accepterende sfeer, veel andere homo's/lesbiennes.
Dat was een hele opluchting.

Overigens is ze nu, 1e jaars student, weer in de kast, omdat ze ook een keer geen uitzondering wil zijn.

Hier

Toen ik 34 jaar geleden in groep 5 zat hadden wij een homoseksuele meester. Het aparte was dat hij een moslim vriend had en op een christelijk gereformeerde basisschool les gaf.

36 jaar geleden

Zat ik op een katholieke middelbare school, inclusief paters die katechese gaven. In een relatief kleine gemeente in Brabant.

En wij hadden een homoseksuele docent vreemde taal. Inderdaad ‘niet uit de kast gekomen’, maar als er wat was, had hij het over mijn vriend. Waar andere docenten hun vrouw mee op buitenlandreis namen voor de begeleiding, nam hij zijn vriend mee.

Zelf denk ik dat me dat dus heel erg gevormd heeft. Dat homoseksualiteit voor mij een gegeven is, net zoals dat iemand blauwe ogen kan hebben, of bijzondere oorlelletjes. Het is ook geen moment in me opgekomen dat het iets is waar je wat van moet vinden.

Dus ‘moeten ze demonstratief uit de kast komen’. Als ze willen. Om een discussie op gang te krijgen, maar alleen als ze er zich zelf goed bij voelen.
Zou het fijn zijn als leerlingen rolmodellen zien in allerlei smaakjes (blauwe of bruine ogen, hoofddoek, baard of kaal, homo, hetero, gothic of kak)? Zeker. Ik denk dat dát uiteindelijk de sleutel tot verdraagzaamheid is. Dat je al vroeg hebt ingeprent gekregen dat het geen z.k uitmaakt hoe je eruit ziet en op wat voor mensen je valt. Dan nog kun je je voorkeuren hebben, maar dat betekent niet dat je een ander erom veroordeelt.

Wat is eigenlijk uit de kast komen?

Ik vind het ineens verwarrend. Isella schrijft bijvoorbeeld:

"Ik vind van niet. Ik vind het onzin dat mensen, en dus niet alleen leraren, voor hun seksuele geaardheid 'moeten uitkomen'. Het gaat niemand wat aan wat een leraar of ieder ander thuis in bed doet met wie."

Maar het gaat er toch niet om wat je doet in bed en met wie? Dat vertel je toch als hetero ook niet?

En daarna schrijft Isella:

"Het zou wel zo moeten zijn, hopelijk in de toekomst, dat niemand zijn wenkbrauw fronst als een man zegt: 'mijn vriend.....', precies zoals we niet met onze wenkbrauwen fronsen als een vrouw het heeft over haar vriend."

Maar dat noem ik "uit de kast komen". Dat je het als man gewoon hebt over mijn vriend of over mijn man, dan houd je het dus niet meer geheim.

Dus nu vraag ik me af: wat is dán uit de kast komen? Een 'momentje pakken' en zeggen: dames en heren, ik ben homo?

Waarom zou je dat eigenlijk op zo'n manier doen? Het lijkt me veel fijner om het niet te benadrukken, maar dus ook zéker niet geheim te houden. Gewoon.

Isella, misschien kun jij het uitleggen: waar ben je precies tegen?

Dus

omdat de ouders hier steken laten liggen in de opvoeding (of omdat de bijbel of koran hier ook nog steeds jonge mensen een bepaalde kant op duwen) moeten leerkrachten maar goed open zijn om het even goed te maken? Nee dat gaat niet, niet verplicht.

Daarbij hoe zie je die verplichting voor je? In de lerarenkamer: He Piet, ik zag jou dit weekend in de stad met een man lopen. Ik dacht dat jij vrijgezel was? Wie is dat? Ben je homo? Ojee en daar ben je niet openlijk voor uit gekomen in je klas? Foei Piet! Ontslag!

Ja en

zou dat uit de kast komen dan ook moeten voor transmensen? op een gegeven moment is de transitie voorbij maar dat moet dat nog? En voor biseksuele mensen? "Ja ik heb nu een vrouw maar ik zou volgend jaar een man kunnen hebben"

Als er een open cultuur is, waarbij er geen geheim van wordt gemaakt "ja mijn vrouw en ik gaan dit jaar naar Limburg op vakantie" ( voor een docente als antwoord op de vraag van een leerling ' waar gaat u heen mevrouw/"' lijkt me veel meer steunend voor kids die zelf tot de lgbtq groep behoren dan een heel theater ervan maken.

haha triva

Nee Triva; ik vind zelf ook niet dat leerkrachten daar voor uit MOETEN komen. De titel van het bericht was prikkelend bedoeld.
Maar het gaat niet om ouders die steken laten vallen. het gaat erom dat het pas normaal wordt in de samenleving als man/man en vrouw/vrouw relaties gewoon zichtbaar zijn. Nee, een úit de kast komen' in de klas is niet nodig en zelfs niet wenselijk; het zou al mooi zijn als leraren net zo gemakkelijk over hun partner praten als hetero's dat doen.

Goed punt, Lou.

Je hoeft niet uit de kast te komen, als niemand je erin jaagt. Maar blijkbaar is de wereld zo, dat mensen al jong aanvoelen dat ze beter niet kunnen vertellen dat ze warmere gevoelens hebben voor mensen van hun eigen geslacht, dan voor het andere. Ze voelen ook duidelijk aan dat zij afwijken van de norm, zoals iemand met 'andere oorlelletjes' dat waarschijnlijk niet voelt, maar iemand met rood haar dan weer wel.

Dus houden ze hun mond erover tot ze het niet meer houden, of tot ze zich veilig genoeg voelen. Dat heet dan 'uit de kast komen' en daar wordt dan soms een heel ding van gemaakt. Begrijpelijk, want als je er jaren over hebt gezwegen, dan moet het wel iets zijn.

Uit de kast komen betekent dat je je geaardheid niet langer verzwijgt. Gewoon praten over: mijn man, vriend, vrouw, vriendin, of partner, zonder dit verder te problematiseren, of seksualiseren. Het gaat namelijk niet over problemen en het gaat niet over seks. Het gaat over de vrijheid om relaties aan te gaan en daar open over te kunnen zijn.

Ik zou het leraren én leerlingen gunnen dat daar binnen een school ruimte voor is, zonder dat je allerlei gezeik, 'grappen' en pesterijen op de koop toe moet nemen, maar ik zou er niet teveel vanuit gaan.

‘Mijn vrouw en ik gaan naar limburg’

Is precies het soort ‘gewoonmaken’ wat ik bedoel. ‘Piet, zag ik jou Met Een Man Over straat lopen?’ Kun je zien als een ‘duw iemand uit de kast vraag’. Maar de gemiddelde roddeltante kennende, zegt die ook ‘ goh Mohammed, had jij nou een vriendin aan de hand toen je bij de mac aan het eten was’?

Ofwel; maak het gewoon. Juist op school. Want wat ouders hun kinderen niet leren (topografie, staartdelingen maken, homoseksualiteit als iets normaals beschouwen) is eigenlijk iets wat op school hoort. Soms benoemd en met aandacht, maar veel meer terloops. En dan is mw de vries die vertelt over de vakantie met haar vrouw, een hele goede. Of mijnheer Moos, die geen kinderen heeft, maar wel een vriend én een supergave hond. Hoe normaler je het maakt op jonge leeftijd, hoe minder gedoe op oudere leeftijd

En sorry, als mensen willen pesten, dan vinden ze wel een reden. Homoseksualiteit ligt voor de hand, maar als iemand in de kast zit, pesten ze wel iemand vanwege de haarkleur, het rare oorlelletje of de manier waarop iemand zijn/haar tas draagt. Ook pesten gaat over voorleven; dus als school en ouders laten zien dat je iedereen accepteert en geen pest-gedrag tolereert. En pesten verdient zeker aandacht, maar volgens mij moet je dat juist lostrekken van of iemand lbgtix is.

En transgenders; die voelen zelf vaak haarfijn aan wanneer ze willen vertellen dat ze tóch een meisje/jongen zijn. De trans die ik ken en op jonge leeftijd al de transitie maakten zijn allebei in hun schoolklas volkomen geaccepteerd. Omdat het als een feit werd verteld met wat toelichting die bij de leeftijd past. De nare opmerkingen kwamen daar juist van andere ouders.

GSA

Weleens van GSA gehoord? GSA staat voor Gay Straight Alliance. Dit hebben ze bij zoon op school. GSA bestaat uit een groep leerlingen die het belangrijk vindt dat de school een veilige en fijne plek is voor iedereen, ongeacht zijn of haar seksuele geaardheid. Deze groep helpt pubers met vragen en organissert activiteiten.

Mijn zoon is heel nuchter. Hij vindt het belangrijkste dat iedereen gelukkig is op zijn/haar manier en of dat nu met een man of een vrouw is zal hem een zorg zijn.

Dus als docent vertelt dat hij met Pietje op vakantie is geweest in plaats van met Marietje, heeft hij zoiets van ja boeiend.

Lou

Lou [Wat is eigenlijk uit de kast komen? Ik vind het ineens verwarrend. ... Maar het gaat er toch niet om wat je doet in bed en met wie? Dat vertel je toch als hetero ook niet?]

Isella: Lou, dat is het precies wel het verschil. Het merendeel van de mensen is hetero, dus dat is de norm. Die hoeven dus niks over hun partners geslacht te vertellen. Mensen die uit de kast komen, moeten publiekelijk en officieel vertellen dat ze niet met iemand van een ander geslacht seks hebben. Dat bedoel ik ermee dat ik dat onzin vind.

Lou: [En daarna schrijft Isella: "Het zou wel zo moeten zijn, hopelijk in de toekomst, dat niemand zijn wenkbrauw fronst als een man zegt: 'mijn vriend.....', precies zoals we niet met onze wenkbrauwen fronsen als een vrouw het heeft over haar vriend."
Maar dat noem ik "uit de kast komen". Dat je het als man gewoon hebt over mijn vriend of over mijn man, dan houd je het dus niet meer geheim.]

Isella: Inderdaad, dan hou je het niet meer geheim, maar ik zie uit de kast komen meer als “pap, mam, ik moet jullie iets vertellen. Ik ben homo.” Of zoiets in de klas vertellen, met een officieel moment. En dat lijkt me niet nodig. Het zou juist terloops moeten gaan, of helemaal niet als de partner nooit ter sprake komt. Want waarom zou je het van een ader moeten weten, het is alleen handig om te weten dat een man homo is als ik van plan ben verliefd op hem te worden. Verder kom ik er bij vrienden vanzelf wel achter als ik hun partner ontmoet.
Het lijkt nu net alsof ik homofoob ben, maar ik zou juist zo graag willen dat homo zijn net zoiets is als rood of bruin haar hebben. Dus niemand hoeft het geheim te houden, maar er ook geen speciaal moment van te maken

Lou: [Isella, misschien kun jij het uitleggen: waar ben je precies tegen?]

Isella: vooral tegen de stelling van Ank dat leraren op school aan iedereen moeten vertellen dat ze homo zijn. Zoals iemand hierboven al schreef vind ikook dat leraren les moeten geven.

Isella

Dankjewel. Nog een paar dingen.

"Mensen die uit de kast komen, moeten publiekelijk en officieel vertellen dat ze niet met iemand van een ander geslacht seks hebben."

Nou, zo expliciet zie ik dat toch niet. Het gaat erom dat je op mensen van hetzelfde geslacht valt of niet. Dat daar vroeg of laat seks bij komt kijken, is niet de kern van de zaak. Het probleem is misschien wel juist dat de omgeving wél vindt dat het onderwerp seks is. Maar daar kan de homo in kwestie zelf dan niets aan doen.

"Het zou juist terloops moeten gaan, of helemaal niet als de partner nooit ter sprake komt."

Eens. Ik kan hier niets homofoobs in ontdekken.

Lou, nog even

"Mensen die uit de kast komen, moeten publiekelijk en officieel vertellen dat ze niet met iemand van een ander geslacht seks hebben."

Dat vind ik dus niet he, dit is wat ik nu zie gebeuren, alsof het iets speciaals is.

Lou: Dat daar vroeg of laat seks bij komt kijken, is niet de kern van de zaak.

Seks is toch wel de hele kern van de zaak? Daar draait het toch om in relaties waar we het nu over hebben? De norm in onze maatschappij is dat je één partner hebt met wie je seks hebt en daarnaast heb je nog vrienden en vriendinnen met wie je geen seks hebt. Als het niet over seks zou aan, dan is er toch geen verschil met alle andere vriendschappen?